Bijlage I bevat de begripsbepalingen voor de toepassing van deze verordening.
Deze omgevingsverordening is, met het oog op de doelen van de wet en de Brabantse omgevingsvisie 'De Kwaliteit van Brabant' , gericht op:
De regels in deze verordening zijn van toepassing op de daarbij horende locatie;
De locaties zijn geometrisch begrensd in de informatieobjecten opgenomen in Bijlage II Overzicht informatieobjecten.
De volgende begrippen komen alleen voor in de definities van begrippen die in de regels voorkomen:
Bebouwingscluster , bebouwingslint , boorput , bouwvlak , equivalent A-gewogen niveau , teeltondersteunende voorzieningen , vaarwegbeheer
De volgende locaties worden gebruikt bij de regels, maar komen niet direct of met letterlijk dezelfde term voor in die tekst:
Beheer vaarweg provincie, Beheer vaarweg gemeente,
Geen attentiezone waterhuishouding,
Regionale waterkering veiligheidsnorm 1 op 100, Regionale waterkering veiligheidsnorm 1 op 150, Regionale waterkering veiligheidsnorm 1 op 300,
Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf - BIV , Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf - GTB, Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf - RBV, Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf - VIV, Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf - SUN,
Scheepvaartklasse BRTN BM, Scheepvaartklasse BRTN BZM, Scheepvaartklasse BRTN CM, Scheepvaartklasse CEMT 2, Scheepvaartklasse CEMT 3, Scheepvaartklasse CEMT 4, Scheepvaartklasse CEMT 5a
Voor een regionale waterkering is de omgevingswaarde waterveiligheid binnen de locatie Regionale waterkering aangegeven als de gemiddelde overschrijdingskans per jaar van de hoogste hoogwaterstand die deze regionale waterkering veilig moet kunnen keren.
Voor een Compartimenteringskering geldt als omgevingswaarde waterveiligheid het behoud van het bestaand waterkerend vermogen, het feitelijk profiel, zoals vastgelegd in de legger van het waterschap.
Bij de bepaling van het waterkerend vermogen wordt rekening gehouden met de waterstanden in relatie tot de overschrijdingskans, zoals weergegeven in Bijlage VIII .
Het verwezenlijken van de omgevingswaarde waterveiligheid betreft een resultaatsverplichting.
Binnen Norm wateroverlast stedelijk gebied geldt met het oog op de bergings- en afvoercapaciteit waarop regionale wateren moeten zijn ingericht, als omgevingswaarde wateroverlast een overstromingskans van:
Binnen Afwijkende norm wateroverlast stedelijk gebied geldt met het oog op de bergings- en afvoercapaciteit waarop regionale wateren moeten zijn ingericht, als omgevingswaarde wateroverlast een overstromingskans van:
Het verwezenlijken van de omgevingswaarde wateroverlast betreft een inspanningsverplichting.
Binnen Norm wateroverlast buiten Stedelijk gebied geldt met het oog op de bergings- en afvoercapaciteit waarop regionale wateren moeten zijn ingericht, als omgevingswaarde wateroverlast een overstromingskans van:
Voor bebouwing binnen Norm wateroverlast buiten Stedelijk gebied geldt de omgevingswaarde wateroverlast van het omringende landgebruik.
Binnen Afwijkende norm wateroverlast buiten stedelijk gebied geldt met het oog op de bergings- en afvoercapaciteit waarop regionale wateren moeten zijn ingericht, de in die locatie opgenomen overstromingskans als omgevingswaarde wateroverlast voor landgebruik en bebouwing .
Het verwezenlijken van de omgevingswaarde wateroverlast betreft een inspanningsverplichting.
Binnen Normvrij gebied geldt geen omgevingswaarde wateroverlast.
Voor alle provinciale wegen worden geluidproductieplafonds vastgesteld als bedoeld in artikel 2.13a van de wet .
Dit hoofdstuk gaat over:
Aan de regels in dit hoofdstuk wordt voldaan door degene die de activiteit verricht. Diegene draagt zorg voor de naleving van de regels over de activiteit.
Bij de beoordeling van de vergunningaanvraag, bedoeld in dit hoofdstuk, past het bevoegd gezag de beoordelingsregels toe die zijn opgenomen in Hoofdstuk 4 Instructieregels omgevingsvergunning.
Een melding wordt ten minste vier weken voordat de activiteit, waarop de melding betrekking heeft, wordt gestart, gedaan aan Gedeputeerde Staten en bevat:
Tenzij Gedeputeerde Staten aan indiener binnen vier weken na het doen van de melding hebben medegedeeld dat niet volstaan kan worden met de melding, wordt eerst aangevangen met het verrichten van de activiteit na afloop van de termijn van vier weken en op de in de melding aangegeven startdatum.
De mededeling bedoeld in het tweede lid kan maatwerkvoorschriften bevatten of aankondigen.
Ten minste twee weken voordat de startdatum voor het verrichten van de activiteit, bedoeld in het eerste lid, onder f, wijzigt, wordt de gewijzigde startdatum verstrekt aan Gedeputeerde Staten.
Een startmelding wordt ten minste twee weken voordat tot de activiteit, waarop de startmelding betrekking heeft, wordt overgegaan, gedaan aan Gedeputeerde Staten en bevat:
Voordat de naam of het adres, bedoeld in artikel 3.4 , eerste lid, of artikel 3.5 wijzigen worden de gegevens daarover verstrekt aan Gedeputeerde Staten.
Ten minste vier weken voordat de activiteit, bedoeld in dit hoofdstuk, door een ander zal gaan worden verricht, worden de gegevens daarover verstrekt aan Gedeputeerde Staten.
Het is niet mogelijk met maatwerkregels af te wijken van de algemene regels die in dit hoofdstuk zijn gesteld.
Met een maatwerkvoorschrift kan worden afgeweken van dit hoofdstuk als dat past binnen het oogmerk van de regels, tenzij anders is bepaald.
Gedeputeerde Staten kunnen in een bijzonder geval de algemene regels uit dit hoofdstuk buiten toepassing laten of daarvan afwijken voor zover, gelet op de betrokken belangen, toepassing leidt tot een onbillijkheid van overwegende aard en als het doel waarvoor de regel is vastgesteld hierdoor niet wordt geschaad.
Het eerste lid is niet van toepassing op:
Deze afdeling is van toepassing op de volgende milieubelastende activiteiten:
Deze afdeling is ook van toepassing op wateronttrekkingsactiviteiten als bedoeld in artikel 16.3 van het Besluit activiteiten leefomgeving.
De regels in deze afdeling zijn gesteldmet het oog op:
Als milieubelastende activiteit binnen de locatie Diep grondwaterlichaam wordt aangewezen de onconventionele winning van koolwaterstoffen .
Het is verboden de milieubelastende activiteit, bedoeld in Artikel 3.11 , te verrichten.
In aanvulling op paragraaf 4.111 van het Besluit activiteiten leefomgeving geldt voor een gesloten bodemenergiesysteem dat:
In aanvulling op artikel 4.1137 van het Besluit activiteiten leefomgeving, worden over een gesloten bodemenergiesysteem ook de volgende gegevens en bescheiden verstrekt:
Het gesloten bodemenergiesysteem wordt door het bevoegd gezag geregistreerd in het Landelijk Grondwater Register overeenkomstig de informatieplicht, bedoeld in Artikel 9.1 .
Het is niet mogelijk om met toepassing van Artikel 3.7, tweede lid, af te wijken van de maatwerkregels in dit artikel.
In aanvulling op paragraaf 4.112 van het Besluit activiteiten leefomgeving zijn boringen voor een open bodemenergiesysteem alleen toegestaan tot een diepte van 80 m of tot de diepte zoals weergegeven op de kaart in Bijlage IX .
Het is niet mogelijk om met toepassing van Artikel 3.7, tweede lid, af te wijken van de maatwerkregels in dit artikel.
Een omgevingsvergunning voor een open bodemenergiesysteem als bedoeld in artikel 3.19 van het Besluit activiteiten leefomgeving is niet vereist als:
In aanvulling op artikel 4.1150 van het Besluit activiteiten leefomgeving wordt de jaarlijks onttrokken hoeveelheid grondwater bij een open bodemenergiesysteem geregistreerd.
In aanvulling op artikel 4.1150a van het Besluit activiteiten leefomgeving worden de gegevens en bescheiden over de jaarlijks onttrokken hoeveelheid grondwater verstrekt aan het bevoegd gezag.
In aanvulling op paragraaf 16.2.1 van het Besluit activiteiten leefomgeving geldt bij het verrichten van een wateronttrekkingsactiviteit als bedoeld in artikel 16.3 van het Besluit activiteiten leefomgeving dat:
Tabel 3.17
Parameter | Afkorting | Frequentie |
Bacteriën van de coligroep | vierwekelijks | |
Kleur | vierwekelijks | |
Zwevende stof | SS | vierwekelijks |
Geleidingsvermogen voor elektriciteit | vierwekelijks | |
Temperatuur | T | vierwekelijks |
Zuurgraad | pH | vierwekelijks |
Opgelost zuurstof | O2 | vierwekelijks |
Totaal organisch koolstof | TOC | vierwekelijks |
Bicarbonaat | HCO3 | vierwekelijks |
Nitriet | NO2 | vierwekelijks |
Nitraat | NO3 | vierwekelijks |
Ammonium | NH4 | vierwekelijks |
Totaal fosfaat | Totaal P | vierwekelijks |
Fluoride | F | driemaandelijks |
Chloride | Cl | vierwekelijks |
Sulfaat | SO4 | driemaandelijks |
Natrium | Na | driemaandelijks |
Ijzer | Fe | driemaandelijks |
Mangaan | Mn | driemaandelijks |
Chroom | Cr | driemaandelijks |
Lood | Pb | driemaandelijks |
Koper | Cu | driemaandelijks |
Zink | Zn | driemaandelijks |
Cadmium | Ca | driemaandelijks |
Arseen | As | driemaandelijks |
Cyanide | CN | driemaandelijks |
Minerale olie | vierwekelijks | |
Adsorbeerbaar organisch halogeen | AOX | vierwekelijks |
Vluchtig organisch gebonden chloor | VOC | vierwekelijks |
Vluchtige aromaten | vierwekelijks | |
Polycyclische aromaten | PAK | driemaandelijks |
Fenolen | driemaandelijks |
Uiterlijk op 31 januari van elk jaar of als de activiteit, bedoeld in artikel 16.3, onder a en b, van het Besluit activiteiten leefomgeving, is beëindigd binnen een maand na het tijdstip van beëindiging, worden aan het bevoegd gezag de volgende gegevens verstrekt:
Deze afdeling is van toepassing op het verrichten van milieubelastende activiteiten binnen de locatie Waterwinning voor menselijke consumptie .
De regels in deze afdeling zijn gesteld met het oog op:
Voor de toepassing van deze afdeling worden in ieder geval de volgende stoffen, mengsels, materialen en producten aangewezen als schadelijke stof:
Degene die een activiteit verricht binnen de locatie Waterwinning voor menselijke consumptie en weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat die activiteit nadelige gevolgen kan hebben voor de belangen, bedoeld in Artikel 3.20 , is verplicht:
De zorgplicht houdt in ieder geval in dat:
Gedeputeerde Staten worden onverwijld op de hoogte gesteld van een ongewoon voorval binnen Waterwinning voor menselijke consumptie , waarbij gevaar dreigt voor een direct optredende of dreigende verontreiniging van de bodem en het zich daarin bevindende grondwater.
In afwijking van het eerste lid wordt Rijkswaterstaat onverwijld op de hoogte gesteld van een ongewoon voorval binnen de Beschermingszone rivierwaterwinning , waarbij gevaar dreigt voor een direct optredende of dreigende verontreiniging van het rivierwater.
Bij het onverwijld op de hoogte stellen van het bevoegd gezag, bedoeld in het eerste en tweede lid, worden de gegevens en bescheiden verstrekt die zijn opgenomen in Bijlage III .
Als milieubelastende activiteit binnen Waterwingebied wordt aangewezen:
Niet aangewezen zijn:
Het is verboden een milieubelastende activiteit als bedoeld in Artikel 3.24 te verrichten.
Het verbod om activiteiten te verrichten op of in de bodem in Waterwingebied , bedoeld in Artikel 3.24, eerste lid, onder b, in samenhang met Artikel 3.25 , geldt niet voor de volgende activiteiten, als daarvoor een startmelding is gedaan als bedoeld in Artikel 3.5 :
Het verbod om activiteiten te verrichten op of in de bodem in Waterwingebied , bedoeld in Artikel 3.24, eerste lid, onder b, in samenhang met Artikel 3.25 , geldt niet voor de volgende activiteiten, als daarvoor een melding is gedaan als bedoeld in Artikel 3.4 :
De melding bevat een verantwoording dat:
Het verbod om grond en baggerspecie toe te passen in Waterwingebied , bedoeld in Artikel 3.24, eerste lid , onder c in samenhang met Artikel 3.25 , geldt niet als daarvoor een melding is gedaan als bedoeld in Artikel 3.4 en is voldaan aan de volgende voorwaarden:
Als de grond of baggerspecie PFAS bevat en afkomstig is uit hetzelfde Waterwingebied , geldt in aanvulling op het eerste lid dat de grond of baggerspecie niet meer PFOA bevat dan 1,9 µg/kg d.s. en niet meer andere PFAS bevat dan 1,4 µg/kg d.s.
Als de grond of baggerspecie PFAS bevat en niet afkomstig is uit hetzelfde Waterwingebied, geldt in aanvulling op het eerste lid dat:
Het verbod om grond of baggerspecie toe te passen in Waterwingebied, bedoeld in Artikel 3.24, eerste lid onder c, in samenhang met Artikel 3.25, geldt niet bij het tijdelijk uitnemen van grond als de grond op of nabij het ontgravingsprofiel wordt teruggebracht in de bodem.
De kwaliteit van de grond of baggerspecie is, in aanvulling op artikel 4.1272, derde lid, van het Besluit activiteiten leefomgeving, gecontroleerd op basis van een partijkeuring op de stoffen, opgenomen in de advieslijst PFAS van het RIVM.
In afwijking van het eerste lid is geen melding vereist als de grond of baggerspecie wordt toegepast door een natuurlijk persoon, anders dan in het uitoefenen van diens beroep of bedrijf, en ten hoogste 25 m3 grond of baggerspecie in totaal wordt toegepast.
Als milieubelastende activiteit binnen Grondwaterbeschermingsgebied wordt aangewezen:
Niet aangewezen zijn:
Het is verboden een milieubelastende activiteit als bedoeld in artikel 3.29 te verrichten.
Het verbod om activiteiten te verrichten in de bodem op een diepte van 3 m of meer onder het maaiveld in Grondwaterbeschermingsgebied, bedoeld in artikel Artikel 3.29, eerste lid, onder e, in samenhang met Artikel 3.30, geldt niet in één of meer van onderstaande gevallen als de werkzaamheden worden verricht tot de diepte zoals vastgelegd in Bijlage IX en als voor die activiteit een startmelding is gedaan als bedoeld in Artikel 3.5:
Het verbod om een buisleiding aan te leggen in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in Artikel 3.29, eerste lid , onder f, in samenhang met Artikel 3.30 , geldt niet als:
Het verbod om een buisleiding te onderhouden of te verwijderen in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in Artikel 3.29, eerste lid, onder f in samenhang met Artikel 3.30 , geldt niet als een startmelding is gedaan als bedoeld in Artikel 3.5 .
Het verbod om een sportveld aan te leggen met kunstgras of om een bestaand sportveld met kunstgras te vervangen, te renoveren of groot onderhoud te plegen in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in Artikel 3.29, eerste lid , onder g, in samenhang met Artikel 3.30 , geldt niet als:
Het verbod om afstromend hemelwater van een gebouw op of in de bodem te lozen in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in Artikel 3.29, eerste lid , onder h, in samenhang met Artikel 3.30 , geldt niet als:
Het verbod om afstromend hemelwater te lozen van een gebouw op of in de bodem, bedoeld in Artikel 3.29, eerste lid, onder h, in samenhang met Artikel 3.30 , geldt ook niet als er geen schadelijk uitloogbaar bouwmateriaal is gebruikt voor het gebouw en een startmelding is gedaan als bedoeld in Artikel 3.5 .
Als schadelijk uitloogbaar bouwmateriaal wordt in ieder geval aangemerkt:
Het verbod om afstromend hemelwater te lozen van verharde wegen voor gemotoriseerd verkeer op of in de bodem in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in Artikel 3.29 , eerste lid, onder i, in samenhang met Artikel 3.30 , geldt niet als:
Het verbod om gronden te gebruiken als parkeerterrein voor maximaal 100 motorrijtuigen in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in Artikel 3.29 , eerste lid, onder j, in samenhang met Artikel 3.30 , geldt niet als:
Het verbod om gronden te gebruiken als parkeerterrein voor meer dan 100 motorrijtuigen in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in Artikel 3.29 , eerste lid, onder j, in samenhang met Artikel 3.30 , geldt niet als:
Het verbod om ander afvalwater dan afstromend hemelwater te lozen in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in Artikel 3.29 , eerste lid, onder k, in samenhang met Artikel 3.30 , geldt niet als:
Het verbod om een evenement te houden in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in Artikel 3.29 , eerste lid, onder l, in samenhang met Artikel 3.30 , geldt niet als:
Het verbod om grond of baggerspecie toe te passen op de landbodem in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in artikel 3.29 , eerste lid, onder m, in samenhang met artikel 3.30 , geldt niet in het geval dat dit is beperkt tot een maximum van 5000 m3 grond of baggerspecie en als de grond of baggerspecie:
Het verbod om grond of baggerspecie toe te passen in een oppervlaktewaterlichaam in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in artikel 3.29 , eerste lid, onder m, in samenhang met artikel 3.30 , geldt niet in het geval dat dit is beperkt tot een maximum van 5000 m3 grond of baggerspecie en als de grond of baggerspecie:
Als de grond of baggerspecie PFAS bevat en afkomstig is uit hetzelfde Grondwaterbeschermingsgebied geldt in aanvulling op het eerste en tweede lid dat de grond of baggerspecie niet meer PFOA bevat dan 1,9 µg/kg d.s. en niet meer andere PFAS bevat dan 1,4 µg/kg d.s.
Als de grond of baggerspecie PFAS bevat en niet afkomstig is uit hetzelfde Grondwaterbeschermingsgebied , geldt in aanvulling op het eerste en tweede lid dat:
Het verbod om grond of baggerspecie toe te passen op de landbodem of in een oppervlaktewaterlichaam in Grondwaterbeschermingsgebied , bedoeld in artikel 3.29 , eerste lid, onder m, in samenhang met artikel 3.30 , geldt niet bij het tijdelijk uitnemen van grond als de grond op of nabij het ontgravingsprofiel wordt teruggebracht in de bodem.
In aanvulling op het eerste en tweede lid is het toegestaan meer dan 5000 m3 grond of baggerspecie toe te passen als de risico's op verontreiniging van het grondwater niet toenemen en een melding is gedaan als bedoeld in Artikel 3.4 .
De kwaliteit van de grond of baggerspecie is, in aanvulling op artikel 4.1272, derde lid, van het Besluit activiteiten leefomgeving, gecontroleerd op basis van een partijkeuring op de stoffen, opgenomen in de advieslijst PFAS van het RIVM.
Als milieubelastende activiteit binnen Boringsvrije zone wordt aangewezen:
Niet aangewezen is het verrichten van een activiteit die wordt uitgevoerd voor de winning van het grondwater of voor de controle van het grondwater voor de winning voor menselijke consumptie.
Het is verboden een milieubelastende activiteit als bedoeld in Artikel 3.41 , te verrichten.
Het verbod om activiteiten te verrichten in de bodem op een diepte van 10 m of meer onder het maaiveld in Boringsvrije zone, bedoeld in Artikel 3.41, eerste lid, onder a, in samenhang met Artikel 3.4, geldt niet in één of meer van de volgende gevallen en als een startmelding is gedaan als bedoeld in Artikel 3.5:
Het verbod om een activiteit te verrichten waarvan de werking berust op het direct of indirect onttrekken of toevoegen van warmte aan het grondwater in een Boringsvrije zone , bedoeld in Artikel 3.41 , eerste lid, onder b, in samenhang met Artikel 3.42 , geldt niet als:
Deze afdeling is van toepassing op:
De regels in deze afdeling zijn gesteld met het oog op:
Bij de risicobeoordeling gericht op het vaststellen van risico's voor optredende verontreiniging van het grondwater, wordt voldaan aan de regels over het voorafgaand bodemonderzoek, bedoeld in paragraaf 5.2.2 van het Besluit activiteiten leefomgeving.
De risicobeoordeling algemene grondwaterkwaliteit, zoals beschreven in Bijlage IV onder a, is van toepassing als de verontreinigingscontour van één of meer verontreinigende stoffen in minimaal 100 m3 poriën verzadigd bodemvolume de signaleringsparameter beoordelen grondwatersanering, bedoeld in Bijlage V, overschrijdt.
De risicobeoordeling kwetsbaar gebied, zoals beschreven in Bijlage IV onder b, c, en d, is van toepassing als het grondwater verontreinigd is en de verontreiniging een kwetsbaar gebied kan beïnvloeden.
Een verontreiniging beïnvloedt een kwetsbaar gebied als de verontreiniging zich bevindt:
Een kwetsbaar gebied betreft:
Het grondwater is verontreinigd als de verontreinigende stof in minimaal 100 m3 poriënverzadigd bodemvolume de voorkeurswaarde, bedoeld in Bijlage V overschrijdt.
Op grond van de risicobeoordeling wordt vastgesteld welke van de onderstaande situaties van toepassing is:
Een bodemsanering als bedoeld in artikel 3.48h van het Besluit activiteiten leefomgeving vindt plaats met een bronaanpak op het eigen perceel, als uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit blijkt dat gevaar voor het grondwater niet is uit te sluiten of als gevaar voor het grondwater aanwezig is.
In het geval dat uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit blijkt dat gevaar voor het grondwater aanwezig is, wordt in aanvulling op het eerste lid ook een grondwatersanering uitgevoerd.
Het is verboden zonder omgevingsvergunning een grondwatersanering als bedoeld in Artikel 3.51, tweede lid, uit te voeren.
Als uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit, bedoeld in Paragraaf 3.4.2, blijkt dat gevaar voor het grondwater niet is uit te sluiten of als er geen gevaar voor het grondwater aanwezig is, is uitvoering van de grondwatersanering toegestaan nadat een melding is gedaan als bedoeld in artikel 3.4 waaruit blijkt dat:
Wanneer de saneringsaanpak of de verwachte startdatum van de activiteit wijzigt, worden de gewijzigde gegevens onverwijld verstrekt aan Gedeputeerde Staten.
Na het beëindigen van de activiteit, bedoeld in Artikel 3.53, wordt daarvan binnen vier weken mededeling gedaan aan Gedeputeerde Staten en worden gegevens en bescheiden verstrekt zoals opgenomen in Bijlage III.
Deze paragraaf is van toepassing als naar het oordeel van Gedeputeerde Staten:
Van onaanvaardbare risico's voor het grondwater is in ieder geval sprake wanneer uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit, bedoeld in Paragraaf 3.4.2, blijkt dat er gevaar voor het grondwater aanwezig is vanwege risico's door de verspreiding van de verontreiniging in het grondwater naar het omliggende grondwater of indirect vanuit de bodem naar het grondwater.
Deze paragraaf is niet van toepassing op onaanvaardbare risico's voor de gezondheid als bedoeld in afdeling 19.2a van de wet.
Bij een toevalsvondst als bedoeld in Artikel 3.55 verplichten Gedeputeerde Staten de eigenaar of erfpachter tot het onmiddellijk treffen van tijdelijke beschermingsmaatregelen op de locatie waar de verontreiniging zich bevindt of waar de directe gevolgen van verspreiding van de verontreiniging zich voordoen, voor zover die maatregelen redelijkerwijs van hem gevraagd kunnen worden.
Tijdelijke beschermingsmaatregelen strekken niettot het ongedaan maken van de aangetroffen verontreiniging.
Als de eigenaar of erfpachter niet of niet tijdig de vereiste tijdelijke beschermingsmaatregelen treft, kunnen Gedeputeerde Staten die maatregelen treffen of laten treffen. De kosten van die maatregelen worden met overeenkomstige toepassing van artikelen 5:10, tweede lid, en 5:25 van de Algemene wet bestuursrecht,verhaald op de eigenaar of erfpachter, onverminderd artikel 13.3a van de wet.
Een beslissing tot het treffen van tijdelijke beschermingsmaatregelen wordt op schrift gesteld en onmiddellijk aan de eigenaar of erfpachter gezonden.
Een rechthebbende gedoogt dat tijdelijke beschermingsmaatregelen als bedoeld in Artikel 3.56 worden uitgevoerd ter voorkoming of beperking van onaanvaardbare risico's voor het grondwater als gevolg van verspreiding van verontreiniging, al dan niet indirect vanuit de bodem, naar het grondwater.
Deze afdeling is van toepassing op het verrichten van een milieubelastende activiteit binnen de locatie Gesloten stortplaats .
De regels in deze afdeling zijn gesteld met het oog op:
Degene die een activiteit verricht binnen de locatie Gesloten stortplaats en die weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat die activiteit nadelige gevolgen kan hebben voor de belangen, bedoeld in Artikel 3.59 , is verplicht:
De zorgplicht houdt in ieder geval in dat:
Als mileubelastende activiteit binnen Gesloten stortplaats worden aangewezen alle activiteiten en handelingen die in, op, onder of over een gesloten stortplaats plaatsvinden.
Niet aangewezen zijn:
Het is verboden zonder omgevingsvergunning de milieubelastende activiteit, bedoeld in Artikel 3.61 , te verrichten.
Deze afdeling is van toepassing op de ontgrondingsactiviteit, bedoeld in paragraaf 16.2.2 van het Besluit activiteiten leefomgeving.
De regels in deze afdeling zijn gesteldmet het oog op:
In aanvulling op paragraaf 16.2.2 van het Besluit activiteiten leefomgeving worden ontgrondingen die in elkaars nabijheid liggen of die volgtijdelijk worden uitgevoerd en waarbij onderlinge technische, organisatorische of functionele bindingen bestaan, aangemerkt als één ontgrondingsactiviteit.
In aanvulling op, en zo nodig in afwijking van, artikel 16.7 van het Besluit activiteiten leefomgeving is geen omgevingsvergunning voor een ontgrondingsactiviteit vereist in de volgende gevallen:
In aanvulling op, en zo nodig in afwijking van, artikel 16.7 van het Besluit activiteiten leefomgeving is geen omgevingsvergunning voor een ontgrondingsactiviteit vereist voor functionele ontgrondingen, met een oppervlakte groter dan 2.000 m2, als:
In afwijking van artikel 16.7 van het Besluit activiteiten leefomgeving is geen omgevingsvergunning vereist voor een ontgrondings- en herinrichtingsactiviteit in het kader van de realisering van een ecologische verbindingszone , een project gericht op behoud en herstel van watersystemen of een overig natuurontwikkelingsproject , als die ontgrondingsactiviteit:
Deze afdeling is van toepassing op het verrichten van een milieubelastende activiteit in en om de locatie Stiltegebied .
De regels in deze afdeling zijn gesteld met het oog op:
Degene die een activiteit verricht binnen de locatie Stiltegebied en weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat die activiteit nadelige gevolgen kan hebben voor de belangen, bedoeld in Artikel 3.69 , is verplicht:
Binnen Stiltegebied geldt een streefwaarde van 40 dB(A) LAeq, 24 uur .
De grenswaarde voor een aanvaardbare geluidbelasting voor het verrichten van een milieubelastende activiteit als bedoeld in hoofdstuk 3 van het Besluit activiteiten leefomgeving binnen Stiltegebied is:
De grenswaarde voor een aanvaardbare geluidbelasting voor het verrichten van een milieubelastende activiteit als bedoeld in hoofdstuk 3 van het Besluit activiteiten leefomgeving binnen Attentiezone stiltegebied is 50 dB(A) LAeq, 24 uur , op 1,5 m hoogte:
Als grenswaarde voor een aanvaardbare geluidbelasting vanwege het houden van een evenement binnen Attentiezone stiltegebied ??, geldt een geluidsniveau van 50 dB(A) LAeq, 24 uur , op de grens van het daarbinnen liggende stiltegebied.
Het bevoegd gezag kan in geval van een bijzondere omstandigheid met een maatwerkvoorschrift afwijken van de in Artikel 3.72 en Artikel 3.73 vastgestelde grenswaarden als:
Er is in ieder geval sprake van een bijzondere omstandigheid in het geval dat:
Als milieubelastende activiteit binnen de locatie Stiltegebied wordt aangewezen:
Niet aangewezen zijn:
Een activiteit ten behoeve van het algemeen nut is in ieder geval het aanleggen, beheren en onderhouden van:
Het is verboden een milieubelastende activiteit als bedoeld in Artikel 3.75 te verrichten.
Het verbod om een toestel te gebruiken dat de stilte verstoort binnen Stiltegebied, bedoeld in Artikel 3.75 , eerste lid, onder a, in samenhang met Artikel 3.76 , geldt niet voor het verrichten van een activiteit ten behoeve van het algemeen nut met een geluidsbelasting van meer dan 60 dB(A) op 100 m, als aan de volgende voorwaarden is voldaan:
Tabel 3.77
Geluidsbelasting | Maximale blootstellingsduur* |
Boven de 60 dB(A) | ten hoogste 50 dagen |
Boven de 65 dB(A) | ten hoogste 30 dagen |
Boven de 70 dB(A) | ten hoogste 15 dagen |
Boven de 75 dB(A) | ten hoogste 5 dagen |
Boven de 80 dB(A) | 0 dagen |
*Deze tabel wordt als volgt gelezen: Voor activiteiten die een geluidbelasting veroorzaken van meer dan 60 dB(A) zijn ten hoogste 50 dagen per kalenderjaar beschikbaar, waarvan maximaal 30 dagen de geluidbelasting meer dan 65 dB(A) mag zijn. Van deze 30 dagen mag de geluidbelasting maximaal 15 dagen hoger dan 70 dB(A) zijn, enz. Een geluidbelasting boven de 80 dB(A) is niet toegestaan.
Het verbod om een evenement te houden binnen Stiltegebied , bedoeld in Artikel 3.75 , eerste lid, onder b, in samenhang met Artikel 3.76 , geldt niet als aan de volgende voorwaarden is voldaan:
Het verbod om een evenement te houden binnen Stiltegebied , bedoeld in Artikel 3.75 , eerste lid, onder b, in samenhang met Artikel 3.76 , geldt niet als er sprake is van een mobiel evenement , die een route aflegt door stiltegebied en aan de volgende voorwaarden is voldaan:
Deze afdeling is van toepassing op:
De regels zijn gesteld met het oog op:
Het verbod, bedoeld in artikel 11.54, eerste lid, van het Besluit activiteiten leefomgeving, geldt niet als:
Tabel 3.82
Nederlandse naam | Wetenschappelijke naam |
Amfibieen | |
Bruine kikker | Rana temporaria |
Gewone pad | Bufo bufo |
Kleine watersalamander | Lissotriton vulgaris (oud: Triturus vulgaris) |
Meerkikker | Rana ridibunda |
Middelste groene kikker (of bastaardkikker) | Rana esculenta |
Zoogdieren | |
Aardmuis | Microtus agrestis |
Bosmuis | Apodemus sylvaticus |
Dwergmuis | Micromys minutus |
Dwergspitsmuis | Sorex minutus |
Egel | Erinaceus europeus |
Gewone bosspitsmuis | Sorex araneus |
Haas | Lepus europeus |
Huisspitsmuis | Crocidura russula |
Konijn | Oryctolagus cuniculus |
Ondergrondse woelmuis | Pitymys subterraneus |
Ree | Capreolus capreolus |
Rosse woelmuis | Clethrionomys glareolus |
Tweekleurige bosspitsmuis | Sorex coronatus |
Veldmuis | Microtus arvalis |
Vos | Vulpes vulpes |
Wild zwijn | Sus scrofa |
Woelrat | Arvicola terrestris |
De verboden, bedoeld in artikel 11.37, eerste lid, onder a, met uitzondering van het verbod tot doden, b, c en d, van het Besluit activiteiten leefomgeving, gelden niet als de activiteiten worden verricht voor debescherming tegen landbouwwerkzaamheden van:
Ter veiligstelling tegen het verkeer is het in afwijking van de verboden, bedoeld in artikel 11.46, eerste lid, onder a en b, artikel 11.47, eerste lid, onder b, en artikel 11.54, eerste lid, onder a, van het Besluit activiteiten leefomgeving, toegestaan om:
De vrijstelling, bedoeld in het eerste lid, geldt alleen:
Voor het gebruik bij onderzoek en onderwijs is het in afwijking van de verboden, bedoeld in artikel 11.46, eerste lid, onder b, artikel 11.47, eerste lid, onder b, en artikel 11.54, eerste lid, onder a, van het Besluit activiteiten leefomgeving, toegestaan:
Voor het gebruik voor onderzoek of onderwijs is het in afwijking van deverboden, bedoeld in artikel11.39, eerste lid, en artikel 11.47, eerste lid, onder b, van het Besluitactiviteiten leefomgeving, toegestaan:
Voor zover op basis van deze paragraaf soorten zijn gevangen, is het in afwijking van de verboden, bedoeld in artikel 11.61, eerste lid, van het Besluit activiteiten leefomgeving, toegestaan dieren of eieren van dieren uit te zetten.
De uitzetting vindt zo spoedig mogelijk plaats op een voor de soort geschikte locatie in de directe omgeving binnen het leefgebied van de soort.
Ter voorkoming van schade is het in afwijking van artikel 11.37, eerste lid, onder a, b en d, en artikel 11.54, eerste lid, onder a en b van het Besluit activiteiten leefomgeving, toegestaan de in tabel 3.88 benoemde handelingen te verrichten, voor de daar genoemde soorten, vanuit de daar genoemde belangen, voor de daar genoemde gevallen en met gebruik van de genoemde middelen.
Tabel 3.88
Soorten | Handeling | Wettelijk belang | Gevallen | Middelen |
Steenmarter | Het door een ecologisch ter zake deskundige: - opzettelijk verstoren of vangen; of - opzettelijk beschadigen of vernielen van vaste voortplantingsplaatsen of rustplaatsen. | Ter voorkoming van: - ernstige schade aan met name de gewassen, veehouderijen, bossen, visgronden, wateren of andere vormen van eigendom; of - schade of overlast, met inbegrip van schade aan sportvelden, schietterreinen, industrieterreinen, kazernes, of begraafplaatsen. | Op basis van een door Gedeputeerde Staten goedgekeurd soortbeheerplan bij: - belangrijke schade aan gebouwen of eigendommen gelegen binnen de bebouwde kommen; of -overlast in geval van vaste voortplantingsplaats of verblijfplaats in woningen, scholen, bedrijfsgebouwen of sportaccomodaties, gelegen binnen de bebouwde kommen | vangkooien |
Veldmuis | -vangen -doden -opzettelijk beschadigen of vernielen van vaste voortplantingsplaatsen of rustplaatsen. | - ter voorkoming van ernstige schade aan gewassen; of - in het belang van de volksgezondheid en openbare veiligheid of andere dwingende redenen van groot openbaar belang, met inbegrip van redenen van sociale of economische aard en met inbegrip van voor het milieu wezenlijke gunstige effecten. | belangrijke schade aan gewassen. | -rodenator -toegelaten of vrijgestelde middelen volgens de Wet gewasbeschermingsmiddelen en biociden -klemmen |
Woelrat | - vangen - doden - opzettelijk beschadigen of vernielen van vaste voortplantings-plaatsen of rustplaatsen. | - ter voorkoming van ernstige schade aan met name de gewassen, veehouderijen, bossen, visgronden, wateren of andere vormen van eigendom; of - in het belang van de volksgezondheid, de openbare veiligheid of andere dwingende redenen van groot openbaar belang, met inbegrip van redenen van sociale of economische aard en met inbegrip van voor het milieu wezenlijke gunstige effecten. | - belangrijke schade of dreigende schade aan teelt van appels en peren; of - belangrijke schade of dreigende schade aan waterkeringen. | -rodenator - toegelaten of vrijgestelde middelen volgens de Wet gewasbeschermingsmiddelen en biociden -klemmen -vangkooien |
In aanvulling op het eerste lid geldt de vrijstelling uitsluitend:
Ter bestrijding van overlast binnen de bebouwde kom is het gemeenten, in afwijking van artikel 11.37, eerste lid, onder a, b en d, en artikel 11.54, eerste lid, onder a en b, van het Besluit activiteiten leefomgeving, toegestaan de in die artikelen genoemde handelingen te verrichten voor de genoemde soorten, vanuit de genoemde belangen, voor de genoemde gevallen en met de genoemde middelen, bedoeld in Artikel 3.88, eerste lid.
In Rust- en foerageergebied voor ganzen en smienten worden in de periode 1 november tot 1 april, de volgende soorten niet opzettelijk verontrust:
In afwijking van Artikel 3.88 Maatwerkregel schadeveroorzakende soorten, eerste lid, is het binnen een Rust- en foerageergebied, in de periode 1 november tot 1 april, alleen toegestaan van die vrijstelling gebruik te maken voor zover gebruikmaking hiervan niet leidt tot verontrusting van de aldaar aanwezige, in het eerste lid genoemde, soorten.
Het doden van wilde zwijnen door middel van de één-op-één beheermethode, bedoeld in artikel 11.58, vijfde lid, onder b, van het Besluit activiteiten leefomgeving, is alleen toegestaan als dit in overeenstemming is met het faunabeheerplan.
??De meldplicht, bedoeld in artikel 11.126 van het Besluit activiteiten leefomgeving, alsmede de plicht tot herbeplanting, bedoeld in artikel 11.129 van het Besluit activiteiten leefomgeving, geldt niet als sprake is van:
Er is sprake van een tijdelijke houtopstand als aan de volgende voorwaarden is voldaan:
Er is sprake van een houtopstand als onderdeel van agroforestry als is voldaan aan de volgende voorwaarden:
??Een bosbouwkundig verantwoorde herbeplanting als bedoeld in artikel 11.129, eerste lid, van het Besluit activiteiten leefomgeving voldoet aan de volgende eisen:
Maatwerkvoorschiften over de plicht tot herbeplanting, bedoeld in artikel 11.129, eerste lid, van het Besluit activiteiten leefomgeving, zijn mogelijk wanneer er sprake is van:
Het stellen van maatwerkvoorschriften over de plicht tot herbeplanting op dezelfde grond, bedoeld in artikel 11.130, onder a, van het Besluit activiteiten leefomgeving, is mogelijk als dit niet ten koste gaat van beschermde natuurwaarden en bijzondere landschappelijke waarden ter plaatse en, in aanvulling op Artikel 3.93 Eisen herplanting houtopstanden , wordt voldaan aan de volgende voorwaarden:
Maatwerkvoorschriften zijn mogelijk over de herplanttermijn, bedoeld in artikel 11.129, eerste lid, van het Besluit activiteiten leefomgeving als natuurlijke of fysieke omstandigheden het niet mogelijk maken om binnen die termijn aan de plicht tot herbeplanting te voldoen.
Met een maatwerkvoorschrift kan worden afgeweken van de termijn, bedoeld in artikel 11.126, eerste lid, van het Besluit activiteiten leefomgeving.
Een melding voor het geheel of gedeeltelijk vellen van een houtopstand als bedoeld in artikel 11.126 van het Besluit activiteiten leefomgeving, bevat de gegevens en bescheiden zoals opgenomen in Bijlage III.
Het verbod, bedoeld in artikel 5.1, eerste lid, aanhef en onder e, van de wet geldt niet voor agrarische beregening uit grondwater als dit geen significant negatief effect veroorzaakt op Natura 2000-gebied .
Er is geen significant effect op Natura 2000-gebied als is voldaan aan de volgende voorwaarden:
Het tweede lid, onder a, geldt niet voor een wateronttrekkingsactiviteit die binnen een door het waterschap De Dommel aangewezen beperkt invloedgebied Natura 2000 wordt verricht wanneer aan de volgende voorwaarden is voldaan:
Vanaf 1 juli 2024 geldt dat:
In afwijking van het eerste lid, aanhef, geldt:
Een bestaand huisvestingssysteem voor een veehouderij hoeft niet te voldoen aan het eerste lid, onder a en b, als:
Voor de toepassing van het derde lid, onder a, geldt als referentiesituatie de diercategorie en het aantal dieren dat op 1 januari 2023 mag worden gehouden binnen de feitelijk gerealiseerde capaciteit op grond van de omgevingsvergunning voor de N2000-activiteit op grond van de wet of bij gebreke daarvan de omgevingsvergunning voor de milieubelastende activiteit of de melding op grond van het Besluit activiteiten leefomgeving.
Voor de toepassing van dit artikel geldt dat het in beperkte omvang en aantal houden van hobbydieren voor privé gebruik en zonder relatie met de bedrijfsvoering, niet betrokken hoeft te worden in de beoordeling of een veehouderij voldoet aan de eisen uit Bijlage VI Technische eisen huisvestingssysteem.
In aanvulling op artikel 11.6 van het Besluit activiteiten leefomgeving geldt dat in een nieuwe stal ieder huisvestingssysteem dat wordt toegepast, voldoet aan de eisen uit Bijlage VI, die gelden op het moment van besluitvorming op een vergunningaanvraag of het moment waarop de melding is ingediend, bij:
In afwijking van het eerste lid geldt dat de nieuwe stal en de toepassing van ieder huisvestingssysteem voldoet aan de eisen zoals opgenomen in Bijlage VI die gelden op het moment van indiening, als de vergunningaanvraag uiterlijk 9 maanden voor de termijn, bedoeld in Artikel 3.98, eerste lid of Artikel 3.98, tweede lid, onder b, is ingediend.
Onder nieuwe stal wordt verstaan:
Voor de toepassing van dit artikel omvat een dierenverblijf ook de daaraan gekoppelde mestopslag of mestbewerkingstechniek waarvoor een emissiefactor is vastgesteld in de Omgevingsregeling.
Het bepaalde in Artikel 3.98, vijfde lid, is van overeenkomstige toepassing.
Een bestaand huisvestingssysteem voor een veehouderij hoeft niet te voldoen aan Artikel 3.98, eerste lid, onder a en b, als:
Artikel 3.99, eerste lid, geldt niet voor een vrijloopstal voor melk- en kalfkoeien ouder dan 2 jaar, als onderdeel van een natuurinclusieve bedrijfsvoering.
Een bestaand huisvestingssysteem voor een veehouderij hoeft niet te voldoen aan Artikel 3.98, eerste lid onder a en b, als:
Ingeval Artikel 3.98, tweede lid, onder b, van toepassing is, geldt voor de toepassing van het eerste lid als datum 1 januari 2026 in plaats van 1 juli 2024.
Voor de toepassing van het eerste lid, onder d, geldt als referentiesituatie de diercategorie en het aantal dieren dat op 1 juli 2022 mag worden gehouden binnen de feitelijk gerealiseerde capaciteit op grond van de omgevingsvergunning voor de N2000-activiteit op grond van de wet of bij gebreke daarvan de omgevingsvergunning voor de milieubelastende activiteit of de melding op grond van het Besluit activiteiten leefomgeving.
Systemen als bedoeld in Artikel 3.99 zijn:
Deze afdeling is van toepassing op een milieubelastende activiteit binnen de locatie Ontgassingsvrijgebied .
De regels in deze afdeling zijn gesteld met het oog op:
Als milieubelastende activiteit wordt aangewezen het varend emitteren van restladingdamp uit de ladingtank van aardolieproducten die bestaan uit meer dan 10% benzeen.
Het is verboden de milieubelastende activiteit, bedoeld in Artikel 3.105 te verrichten binnen Ontgassingsvrijgebied.
Deze afdeling is van toepassing op het verrichten van een beperkingengebiedactiviteit in en om de locatie Provinciale weg .
De regels in deze afdeling zijn gesteld met het oog op:
Degene die een activiteit verricht en die weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat die activiteit nadelige gevolgen heeft voor de belangen, bedoeld in Artikel 3.108, is verplicht:
De zorgplicht houdt in ieder geval in dat:
Als beperkingengebiedactiviteit binnen de locatie Provinciale weg worden aangewezen alle activiteiten die aan, op, onder, langs of over de provinciale weg plaatsvinden, anders dan het gebruik voor verkeersdoeleinden.
Niet aangewezen zijn:
Het is verboden een beperkingengebiedactiviteit te verrichten als bedoeld in Artikel 3.110 .
Het verbod om een beperkingengebiedactiviteit te verrichten als bedoeld in Artikel 3.111 geldt niet als een omgevingsvergunning is verleend voor:
Het verbod om een beperkingengebiedactiviteit te verrichten als bedoeld in Artikel 3.111 geldt niet voor het plaatsen, wijzigen of verwijderen van een gedenkteken als:
Dit hoofdstuk bevat:
Bij de besluitvorming over de omgevingsvergunning betrekt het bevoegd gezag de oogmerken die bij de aanwijzing van de vergunningplichtige activiteit in Hoofdstuk 3 zijn opgenomen.
De instructieregels richten zich tot het orgaan dat bevoegd is een besluit te nemen over de omgevingsvergunning.
In aanvulling op afdeling 7.2 van de Omgevingsregeling bevat een aanvraag voor omgevingsvergunning als bedoeld in deze verordening:
Op verzoek van het bevoegd gezag voor de omgevingsvergunning kunnen Gedeputeerde Staten ontheffing verlenen van de instructieregels in dit hoofdstuk als het verrichten van de activiteit onevenredig wordt belemmerd in verhouding tot het belang dat wordt gediend met de regel waarvan ontheffing wordt gevraagd.
Het verzoek om ontheffing bevat in ieder geval:
De omgevingsvergunning, bedoeld in Artikel 3.52, wordt alleen verleend als de activiteit verenigbaar is met het belang van:
Bij de beoordeling van de aanvraag wordt rekening gehouden met de waterbeheerprogramma's, de regionale waterprogramma's, de stroomgebiedsbeheerplannen, de overstromingsrisicobeheerplannen en het nationale waterprogramma, die betrekking hebben of dat betrekking heeft op het betreffende krw-oppervlaktewaterlichaam of grondwaterlichaam. De vergunning wordt niet verleend als dat ertoe leidt dat:
Het tweede lid, onder a tot en met d, geldt niet als:
Aan de omgevingsvergunning worden voorschriften verbonden over:
De omgevingsvergunning, bedoeld in Artikel 3.62, wordt alleen verleend als de activiteit:
Aan de omgevingsvergunning worden voorschriften verbonden die nodig zijn gelet op het oogmerk waarvoor de regels zijn gesteld.
De omgevingsvergunning, bedoeld in Artikel 3.112, wordt alleen verleend als:
Aan de omgevingsvergunning wordt een voorschrift verbonden dat de kosten die verbonden zijn aan het gebruikmaken van de omgevingsvergunning, alsmede de onderhoudskosten, voor rekening zijn van de vergunninghouder, tenzij Gedeputeerde Staten anders bepalen.
In aanvulling op artikel 4.8 wordt de omgevingsvergunning voor het verrichten van werkzaamheden aan de provinciale weg, bedoeld in Artikel 3.112, onder a, alleen verleend als de werkzaamheden worden verricht door of namens het Rijk, provincies, gemeenten, waterschappen of beheerders als bedoeld in de Spoorwegwet, vanwege hun zorgplicht voor wegen of spoorwegen of een andere wettelijke verplichting.
In aanvulling op artikel 4.8 wordt de omgevingsvergunning voor het aanleggen, instandhouden, wijzigen of verwijderen van een uitweg, bedoeld in Artikel 3.112, onder c, alleen verleend als:
In aanvulling op artikel 4.8 wordt de omgevingsvergunning voor het aanleggen, instandhouden, wijzigen of verwijderen van kabels of leidingen, bedoeld in Artikel 3.112, onder d, alleen verleend als:
In aanvulling op artikel 4.8 wordt de omgevingsvergunning voor het aanleggen, instandhouden, wijzigen of verwijderen van een leiding voor het lozen van water op een tot de provinciale weg behorend oppervlaktewaterlichaam, bedoeld in Artikel 3.112, onder e, alleen verleend als het oppervlaktewaterlichaam voldoende capaciteit heeft om het hemelwater of grondwater afkomstig van een perceel buiten de provinciale weg te verwerken.
In aanvulling op artikel 4.8 wordt de omgevingsvergunning voor het plaatsen of bevestigen van een aanduiding , bedoeld in Artikel 3.112 , onder f, alleen verleend als:
In aanvulling op artikel 4.8 wordt de omgevingsvergunning voor het plaatsen of bevestigen van een kunstobject, bedoeld in Artikel 3.112, onder g, alleen verleend als:
In aanvulling op artikel 4.8 wordt de omgevingsvergunning voor het aanbrengen, instandhouden, wijzigen of verwijderen van een beschildering van een kunstwerk, bedoeld in artikel 3.112, onder h, alleen verleend als:
In aanvulling op Artikel 4.8 wordt de omgevingsvergunning voor het plaatsen van voorwerpen op de provinciale weg , bedoeld in Artikel 3.112 , onder i, alleen verleend als:
In aanvulling op Artikel 4.8 wordt de omgevingsvergunning voor het houden van een evenement of wedstrijd zonder voertuigen, bedoeld in Artikel 3.112, onder j, alleen verleend als:
In aanvulling op artikel 8.84 van het Besluit kwaliteit leefomgeving leidt het verlenen van de omgevingsvergunning voor een wateractiviteit er in ieder geval niet toe dat:
Bij het verlenen van de omgevingsvergunning voor de wateractiviteit wordt rekening gehouden met de nazorgmaatregelen en gebruiksbeperkingen die gelden na het uitvoeren van de grondwatersanering, bedoeld in Artikel 3.52.
Aan de omgevingsvergunning worden voorschriften verbonden die een inbreng van verontreinigende stoffen naar het grondwater voorkomen of beperken.
In aanvulling op artikel 8.89 van het Besluit kwaliteit leefomgeving, is het tweede en derde lid van dat artikel van overeenkomstige toepassing op een omgevingsvergunning die betrekking heeft op het in de bodem brengen van water, ter aanvulling van het grondwater, in samenhang met de onttrekking van grondwater door een daarvoor bestemde voorziening, en waarbij het in de bodem te brengen water niet afkomstig is uit een oppervlaktewaterlichaam.
Dit hoofdstuk bevat instructieregels voor het omgevingsplan over:
Waar in dit hoofdstuk is opgenomen dat het omgevingsplan een ontwikkeling, functie of activiteit motiveert of onderbouwt, wordt dit opgenomen in het besluit tot vaststelling van het omgevingsplan of de toelichting op dat omgevingsplan.
De regels in dit hoofdstuk richten zich tot het gemeentebestuur.
Als meerdere bepalingen in dit hoofdstuk gelijktijdig van toepassing zijn op een gebied, op een bouwperceel, voor het toewijzen van een functie aan een locatie of voor het verrichten van activiteiten, geldt de meest beperkende bepaling tenzij dit uitdrukkelijk anders is bepaald.
Onder bestaand ruimtebeslag wordt in dit hoofdstuk verstaan de locatie Stedelijk gebied, de locatie Bebouwd gebied of een bestaand bouwperceel.
Een omgevingsplan kan in een specifiek geval, vanwege bijzondere omstandigheden, een ondergeschikte afwijking bevatten van de maten zoals in deze verordening genoemd, voor zover daarmee geen afbreuk wordt gedaan aan het doel waarvoor de regel is gesteld.
Een omgevingsplan kan een bouw- of gebruiksactiviteit mogelijk maken buiten bestaand ruimtebeslag als dit vanuit het algemeen belang nodig is voor:
Bij de toepassing van het tweede lid wordt voor het overige toepassing gegeven aan de instructieregels van dit hoofdstuk en de specifieke regels die gelden voor de locatie waar de activiteit plaatsvindt.
Op verzoek van het gemeentebestuur kunnen Gedeputeerde Staten ontheffing verlenen van de instructieregels in dit hoofdstuk als de verwezenlijking van gemeentelijk beleid onevenredig wordt belemmerd in verhouding tot het belang dat wordt gediend met de regel waarvan ontheffing wordt gevraagd.
Het verzoek om ontheffing maakt deel uit van het overleg over het besluit waarvoor ontheffing wordt gevraagd en bevat in ieder geval:
Als het gemeentebestuur binnen twee jaar, te rekenen van de datum van de ontheffing, geen besluit heeft genomen met gebruikmaking van de ontheffing, vervalt de ontheffing.
Een omgevingsplan geeft bij de evenwichtige toedeling van functies aan locaties invulling aan een veilige, gezonde leefomgeving met een goede omgevingskwaliteit.
Voor het realiseren van een veilige, gezonde leefomgeving met een goede omgevingskwaliteit wordt toepassing gegeven aan:
Zorgvuldig ruimtegebruik houdt in dat:
Als uit een zorgvuldige afweging blijkt dat een ontwikkeling niet binnen bestaand ruimtebeslag mogelijk is, is uitbreiding van ruimtebeslag mogelijk onder de in dit hoofdstuk opgenomen voorwaarden.
Het toepassen van de lagenbenadering biedt inzicht in:
Voor de toepassing van het eerste lid worden de volgende lagen onderscheiden:
Bij het actief benutten van de factor tijd wordt rekening gehouden met de herkomstwaarde van de lagen, het verleden, de onomkeerbaarheid van optredende effecten op de lagen door de gewenste ontwikkeling en de toekomstwaarde van de ontwikkeling vanuit het perspectief van duurzaamheid en toekomstbestendigheid.
Meerwaardecreatie omvat een evenwichtige benadering van de economische, ecologische en sociale aspecten die in een gebied en bij een ontwikkeling zijn betrokken, waaronder:
De fysieke verbetering van de landschappelijke kwaliteit, bedoeld in artikel 5.11 Kwaliteitsverbetering landschap kan deel uitmaken van de meerwaardecreatie.
Een omgevingsplan dat de ontwikkeling van activiteiten mogelijk maakt in Landelijk gebied bepaalt dat die ontwikkeling gepaard gaat met een fysieke verbetering van de landschappelijke kwaliteit van het gebied of de omgeving.
Het omgevingsplan onderbouwt dat de fysieke verbetering van de landschappelijke kwaliteit past binnen de gewenste ontwikkeling van het gebied, bedoeld in artikel 5.12, en dat de uitvoering is geborgd door:
Een verbetering van de landschappelijke kwaliteit kan de volgende aspecten omvatten:
Als toepassing wordt gegeven aan het tweede lid, onder b, wordt een passende financiële bijdrage in een landschapsfonds verzekerd en wordt over de besteding van dat fonds periodiek verslag gedaan in het regionaal overleg, bedoeld in Afdeling 7.2 Regionaal samenwerken.
Een omgevingsplan dat de uitbreiding mogelijk maakt van een bestaande activiteit of dat een nieuwe functie of activiteit toedeelt in Landelijk gebied, bevat een onderbouwing dat die ontwikkeling past binnen de ontwikkelingsrichting van het gebied. Een ontwikkelingsrichting wordt opgesteld met toepassing van de basisprincipes, bedoeld in Paragraaf 5.1.2 , en gaat in ieder geval in op de volgende aspecten:
Bij het opstellen van een ontwikkelingsrichting worden deskundigen betrokken op het gebied van omgevingskwaliteit, onder wie een deskundige die bij de provincie Noord-Brabant werkzaam is.
Een omgevingsplan kan vanwege algemeen belang een bouw- of gebruiksactiviteit mogelijk maken in Landelijk gebied als:
Een omgevingsplan kan in andere gevallen dan bedoeld in het eerste lid een bouw- of gebruiksactiviteit mogelijk maken in Landelijk gebied als:
Bij de toepassing van het eerste en tweede lid worden deskundigen betrokken op het gebied van omgevingskwaliteit, onder wie een deskundige die bij de provincie Noord-Brabant werkzaam is.
Artikel 5.8, eerste lid, onder a en e, zijn niet van toepassing op dit artikel.
Een omgevingsplan kan voor een concreet initiatief een bouw- of gebruiksactiviteit mogelijk maken als:
In het geval dat de fysieke versterking van omgevingskwaliteit is gericht op sanering van een milieubelastende activiteit, omvat de juridische borging in ieder geval dat alle voor die activiteit op de locatie rustende rechten en toestemmingen, waaronder verleende vergunningen, zijn ingetrokken.
In aanvulling op het eerste lid worden bij de hierna genoemde gevallen tenminste de volgende aspecten in acht genomen:
Er is sprake van een passende locatie voor de toevoeging van een woning als:
Bij de toepassing van dit artikel zijn de volgende bepalingen niet van toepassing:
Een omgevingsplan kan voorzien in een of meerdere ruimte-voor-ruimtekavels in Stedelijk gebied of Landelijk gebied als deze ontwikkeling:
Als uit door Gedeputeerde Staten bijgehouden gegevens blijkt dat de in het verleden gedane investering in omgevingskwaliteit is terugverdiend, is het eerste lid niet meer van toepassing.
Bij de toepassing dit artikel zijn de volgende bepalingen niet van toepassing:
Een omgevingsplan ter plaatse Waterwingebied strekt uitsluitend tot instandhouding van de openbare drinkwatervoorziening waarbij ook de toedeling van een functie voor natuur of bos is toegestaan.
Het omgevingsplan stelt regels die:
Een omgevingsplan ter plaatse van Grondwaterbeschermingsgebied strekt mede tot bescherming van de kwaliteit van het grondwater en de bodem.
Het omgevingsplan, bedoeld in het eerste lid, stelt regels die:
Als schadelijk uitloogbaar bouwmateriaal wordt in ieder geval aangemerkt:
Een omgevingsplan ter plaatse van Boringsvrije zone strekt mede tot het behoud van de weerstandbiedende bodemlagen.
Het omgevingsplan, bedoeld in het eerste lid, stelt regels die het risico op schade aan de bodem en het zich daarin bevindende grondwater voorkomen.
Een omgevingsplan bevat de nazorgmaatregelen die zijn opgenomen in het evaluatieverslag van de grondwatersanering, bedoeld in Artikel 3.52, en de daaruit voortvloeiende gebruiksbeperkingen.
Een omgevingsplan bepaalt dat voorafgaand aan het verrichten van een bouwactiviteit voor een gebouw of gedeelte van een gebouw dat de bodem raakt, inclusief een daaraan grenzende tuin of een aangrenzend terrein, onderzocht wordt of er sprake is van een mobiele verontreinigingssituatie door:
Het eerste lid is niet van toepassing op:
Er is sprake van een mobiele verontreinigingssituatie als het grondwater:
Een omgevingsplan bepaalt dat een bouwactiviteit als bedoeld in artikel 5.20 is verboden op een mobiele verontreinigingssituatie, tenzij de bron van de mobiele verontreinigingssituatie niet is gelegen op het perceel waarop wordt gebouwd.
Een omgevingsplan kan bepalen dat het verbod, bedoeld in het eerste lid, niet geldt wanneer uit een risicobeoordeling grondwaterkwaliteit als bedoeld in Paragraaf 3.4.2 blijkt dat:
Voor de toepassing van het tweede lid bepaalt een omgevingsplan dat ten minste vier weken voor aanvang van de bouwactiviteit de volgende gegevens en bescheiden zijn verstrekt aan het gemeentebestuur:
Het gemeentebestuur stuurt een kopie van de gegevens en bescheiden, bedoeld in het derde lid, aan GedeputeerdeStaten.
Het omgevingsplan bepaalt dat de bouwactiviteit niet eerder start dan nadat het gemeentebestuur is geïnformeerd over de wijze waarop de sanerende of andere beschermende maatregelen, die voortvloeien uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit, zijn uitgevoerd.
Als in een omgevingsplan een omgevingsvergunning is vereist voor een milieubelastende activiteit met gevolgen voor het watersysteem, dan bepaalt dat omgevingsplan dat de omgevingsvergunning alleen wordt verleend als de activiteit verenigbaar is met het belang van:
Bij de toepassing van het eerste lid wordt rekening gehouden met:
Een omgevingsplan neemt een maatwerkregel op voor het uitvoeren van een bodemsanering als bedoeld in artikel 3.48h van het Besluit activiteiten leefomgeving, als die plaatsvindt:
In demaatwerkregel wordt opgenomen dat:
Een omgevingsplan bepaalt dat het verboden is om op of in de bodem te lozen, als daarbij stoffen zonder doorsijpeling door bodem of ondergrond in het grondwater geraken.
Met het oog op de bescherming van het bodem- en watersysteem stelt een omgevingsplan voorwaarden aan het op of in de bodem lozen van afvalwater dat afkomstig is van:
Het omgevingsplan bepaalt daarbij in ieder geval dat:
Het eerste en tweede lid zijn niet van toepassing als:
Een omgevingsplan bepaalt dat degene die een activiteit verricht op een locatie met een historische bodemverontreiniging zonder onaanvaardbaar verspreidingsrisico in het belang van bescherming van het bodem- en watersysteem maatregelen neemt die redelijkerwijs van hem kunnen worden verlangd om verdere verontreiniging van de bodem en het grondwater te voorkomen of te beperken of, als dat redelijkerwijs mogelijk is in samenhang met de activiteit die wordt verricht, ongedaan te maken.
Er is sprake van een locatie met een historische bodemverontreiniging als de bodem is verontreinigd en voorafgaand aan de inwerkingtreding van de wet is vastgesteld dat bij het huidige dan wel voorgenomen gebruik van de bodem of de mogelijke verspreiding van de verontreiniging geen sprake is van zodanige risico's voor mens, plant of dier dat spoedige sanering noodzakelijk is, wat blijkt uit:
Een omgevingsplan ter plaatse de Attentiezone geluid provinciale weg laat alleen geluidgevoelige gebouwen toe met een geluidsbelasting tussen de 55 dB Lden en 60dB Lden als is geborgd dat ten minste bij één geluidgevoelige ruimte een geluidluwe zijde aanwezig is met ten minste één te openen deel.
Een omgevingsplan ter plaatse van de Attentiezone geluid provinciale weg laat alleen geluidgevoelige gebouwen toe met een geluidsbelasting van 60dB Lden of hoger als:
Als de realisatie van een geluidluwe zijde vanwege stedenbouwkundige reden niet inpasbaar is, wordt in afwijking van het eerste en tweede lid, onder b, een geluidluwe plek gerealiseerd.
In het geval dat de geluidgevoelige bebouwing binnen de bebouwde kom ligt, kunnen de waarden, bedoeld in de aanhef van het eerste en tweede lid, worden verhoogd met 5 dB(A).
Een omgevingsplan ter plaatse van Stiltegebied strekt mede tot behoud van stilte en rust in het gebied en houdt daarmee rekening bij de toedeling van functies en activiteiten.
Het eerste lid is niet van toepassing op activiteiten die behoren tot het normale gebruik, beheer en onderhoud van binnen het gebied aanwezige functies en gronden.
Een omgevingsplan ter plaatse van Attentiezone stiltegebied:
Een omgevingsplan van toepassing op Natuur Netwerk Brabant:
Als ecologische waarden en kenmerken gelden de natuurbeheertypen zoals vastgelegd op de beheertypenkaart en de ambitiekaart van het natuurbeheerplan.
Als de inrichting en het beheer van het Natuur Netwerk Brabant binnen een gebied is verzekerd, stelt de gemeente binnen negen maanden een omgevingsplan vast overeenkomstig het eerste lid.
Een omgevingsplan dat een ontwikkeling toelaat in Stedelijk Gebied of in Landelijk Gebied, die een aantasting geeft van de ecologische waarden en kenmerken in het Natuur Netwerk Brabant, bepaalt in aanvulling op het Besluit activiteiten leefomgeving dat de negatieve effecten waar mogelijk worden beperkt en de overblijvende, negatieve effecten worden gecompenseerd, overeenkomstig artikel 5.37 Compensatie.
Op de overdraai van de wieken van een windturbine over het Natuur Netwerk Brabant, is het eerste lid van overeenkomstige toepassing.
Het eerste lid is niet van toepassing op een aantasting van het Natuur Netwerk Brabant door de verspreiding van stoffen in lucht of water.
Een omgevingsplan ter plaatse van Natuur Netwerk Brabant kan in afwijking van Artikel 5.30, eerste lid, onder c, een ontwikkeling toelaten wanneer is voldaan aan de voorwaarden gesteld over:
Het eerste lid is niet van toepassing op Natura 2000-gebied.
Een omgevingsplan ter plaatse van Natuur Netwerk Brabant kan, in afwijking van Artikel 5.8, eerste lid, onder a, bepalen dat het is toegestaan kleinschalige bebouwing en bouwwerken ten behoeve van de natuurfunctie of het recreatieve medegebruik op te richten, als dat geen aantasting geeft van de ecologische waarden en kenmerken van het Natuur Netwerk Brabant.
Een omgevingsplan ter plaatse van Natuur Netwerk Brabant kan in afwijking van Artikel 5.8, eerste lid, onder a, een nieuwe gebruiks- of bouwactiviteit toestaan als:
Als er door het verrichten van een gebruiks- of bouwactiviteit als bedoeld in het eerste en tweede lid een verstoring of tijdelijke verstoring optreedt van de ecologische waarden en kenmerken van het Natuur Netwerk Brabant, wordt deze verstoring waar mogelijk beperkt en wordt de resterende verstoring gecompenseerd met toepassing van artikel 5.37 Compensatie .
Een omgevingsplan kan bepalen dat een ontwikkeling binnen een omheind militair terrein is toegestaan als negatieve effecten op de ecologische waarden en kenmerken zo veel als mogelijk worden beperkt en bij verlies van ecologische waarden en kenmerken wordt voldaan aan Artikel 5.37 Compensatie.
Een omgevingsplan kan in afwijking van Artikel 5.8, eerste lid, onder a, een windturbine toestaan in het Natuur Netwerk Brabant als is voldaan aan Artikel 5.52 Aanvullende regels voor windturbines in het Natuur Netwerk Brabant.
Als een omgevingsplan een ontwikkeling mogelijk maakt binnen het Natuur Netwerk Brabant en daarbij toepassing geeft aan het nee, tenzij-principe, bevat het omgevingsplan een onderbouwing dat:
Bij het onderzoek naar alternatieve locaties worden de volgende uitgangspunten gehanteerd:
Bij de saldobenadering is er sprake van een combinatie van onderling samenhangende plannen, projecten of handelingen waarvan één of enkele van die plannen, projecten of handelingen afzonderlijk een negatief effect hebben op het Natuur Netwerk Brabant, maar waarvan de gecombineerde uitvoering leidt tot een verbetering van de kwaliteit of kwantiteit van het Natuur Netwerk Brabant als geheel.
Als een omgevingsplan een ontwikkeling mogelijk maakt binnen het Natuur Netwerk Brabant en daarbij toepassing geeft aan de saldobenadering, bevat het omgevingsplan een gebiedsvisie die de ontwikkelingen in het betrokken gebied in samenhang beziet en die tot doel heeft een grotere kwaliteitswinst voor meerdere functies, waaronder de natuur, te bereiken.
De gebiedsvisie beschrijft in ieder geval:
Een omgevingsplan kan een ontwikkeling binnen het Natuur Netwerk Brabant mogelijk maken in het geval dat:
De verplichte compensatie vindt plaats door:
De omvang van de compensatie is in ieder geval gelijk aan de omvang van het vernietigde of verstoorde areaal en wordt verder bepaald door de ontwikkeltijd van de aangetaste natuur, conform de volgende uitgangspunten:
De fysieke compensatie vindt plaats:
Een omgevingsplan dat een ontwikkeling mogelijk maakt waarvoor een fysieke compensatieplicht geldt:
Het besluit tot vaststelling van een omgevingsplan als bedoeld in het tweede lid bevat een verantwoording over:
De uitvoering van de fysieke compensatie wordt binnen drie jaar na onherroepelijk worden van het omgevingsplan, bedoeld in het tweede lid, afgerond.
In aanvulling op het vierde lid, wordt bij een aantasting van bedreigde soorten of hun leefgebied, de uitvoering van de compensatie in ieder geval afgerond op het moment dat de uitvoering van de ontwikkeling start.
In afwijking van het vierde lid kan bij een omvangrijke en zware compensatieverplichting, de uitvoering van de compensatie maximaal tien jaar bedragen, gerekend vanaf het onherroepelijk worden van het omgevingsplan.
De financiële compensatie wordt bepaald op grond van de omvang van de compensatieverplichting, bedoeld in artikel 5.37 , tweede lid, en omvat de volgende kostenelementen:
De financiële compensatie wordt uiterlijk zes weken na de vaststelling van het omgevingsplan gestort in de provinciale compensatievoorziening ter uitvoering van de geformuleerde compensatietaakstelling.
Een omgevingsplan ter plaatse van Natuur Netwerk Brabant - ecologische verbindingszone strekt tot de verwezenlijking, het behoud en het beheer van een ecologische verbindingszone waarbij als uitgangspunt geldt dat de zone een breedte heeft van:
Het omgevingsplan, bedoeld in het eerste lid, stelt regels die voorkomen dat het gebied minder geschikt wordt voor de verwezenlijking, het behoud en het beheer van een ecologische verbindingszone , en die in ieder geval:
Een omgevingsplan ter plaatse van Natuur Netwerk Brabant - ecologische verbindingszone kan in afwijking van het eerste lid een bouw- of gebruiksactiviteit mogelijk maken als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Attentiezone waterhuishouding strekt tot bescherming van de waterhuishouding en sluit functies en activiteiten uit die een negatief effect hebben op de hydrologische instandhoudingsdoelen van het hierbinnen gelegen Natuur Netwerk Brabant.
Het omgevingsplan stelt regels over:
Het tweede lid is niet van toepassing op werkzaamheden die behoren tot het normale beheer en onderhoud van de gronden.
Een omgevingsplan ter plaatse van Behoud en herstel van watersystemen strekt mede tot de verwezenlijking en het behoud, beheer en herstel van watersystemen.
Het omgevingsplan stelt regels die:
Een omgevingsplan ter plaatse van Behoud en herstel van watersystemen kan in afwijking van het eerste lid een bouw- of gebruiksactiviteit mogelijk maken als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Aardkundige waarden :
Een omgevingsplan ter plaatse van Cultuurhistorische waarden :
Een omgevingsplan ter plaatse van de Hollandse Waterlinies:
De uitzonderlijke universele waarden van het werelderfgoed Hollandse Waterlinies zijn als kernkwaliteiten opgenomen en nader beschreven in de Cultuurhistorische waardenkaart en betreffen het uitgebreide en ingenieuze systeem van militaire verdediging door inundatie dat gebruik maakt van eigenschappen en elementen van het aanwezige landschap. Dit systeem uit zich in de Stelling van Amsterdam als doorgaand stelsel van liniedijken in een grote ring om Amsterdam met een vaste afstand tot het stadscentrum, terwijl de Nieuwe Hollandse Waterlinie zich sterker voegt naar eigenschappen en elementen van het aanwezige landschap, wat zich uit in de volgende kenmerken:
Een ontheffing van het eerste lid onder c als bedoeld in Artikel 5.6 is alleen mogelijk als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Groenblauwe waarden :
Een omgevingsplan ter plaatse van Aansluiting primaire waterkering :
Een omgevingsplan ter plaatse van Rivierbed strekt mede tot bescherming tegen overstroming.
Als een omgevingsplan binnen Rivierbed voorziet in de ontwikkeling van een bouw- of gebruiksactiviteit, bevat het omgevingsplan een onderbouwing dat:
Een omgevingsplan ter plaatse van Regionale waterberging :
Een omgevingsplan kan een andere bouwactiviteit toelaten, dan die bedoeld in het eerste lid, onder b, of een nieuwe gebruiksactiviteit toestaan, als is aangetoond dat het waterbergend vermogen van het gebied niet wordt belemmerd.
In afwijking van het eerste lid kan een omgevingsplan ter plaatse van Regionale waterberging een bouw- of gebruiksactiviteit mogelijk maken als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Reservering waterberging strekt mede tot behoud van het waterbergend vermogen van dat gebied.
Als een omgevingsplan voorziet in de ontwikkeling van een gebruiks- of bouwactiviteit, bevat het omgevingsplan een onderbouwing van de wijze waarop de geschiktheid van het gebied voor waterberging behouden blijft.
In afwijking van het tweede lid kan een omgevingsplan ter plaatse van Reservering waterberging een bouw- of gebruiksactiviteit mogelijk maken als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan de ontwikkeling van drie of meer windturbines , inclusief bijbehorende voorzieningen, met een bouwhoogte vanaf 25 m, gemeten van de bovenkant van de fundering tot aan de wiekenas, mogelijk maken als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan in afwijking van het eerste lid aanhef, de ontwikkeling van minder dan drie windturbines met een bouwhoogte vanaf 25 m, gemeten van de bovenkant van de fundering tot aan de wiekenas, mogelijk maken als:
Artikel 5.8, eerste lid, onder a, is niet van toepassing op dit artikel.
In aanvulling op artikel 5.51 kan een omgevingsplan bepalen dat een windturbine is toegestaan in het Natuur Netwerk Brabant, in het geval dat:
Een omgevingsplan ter plaatse van Stedelijk gebied kan de ontwikkeling van drie of meer windturbines , inclusief bijbehorende voorzieningen, met een bouwhoogte vanaf 25 m, gemeten van de bovenkant van de fundering tot aan de wiekenas, mogelijk maken als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Stedelijk gebied kan in afwijking van het eerste lid aanhef, de ontwikkeling van minder dan drie windturbines mogelijk maken als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan de ontwikkeling van een zonnepark mogelijk maken om te voldoen aan de doelstellingen voor het opwekken van duurzame energie als:
Artikel 5.8, eerste lid, onder a, is niet van toepassing voor dit artikel.
Een omgevingsplan dat een stedelijke ontwikkeling mogelijk maakt voor wonen, werken of voorzieningen , wijst daarvoor een locatie aan binnen Stedelijk gebied en bevat een onderbouwing dat:
Er is sprake van een duurzame stedelijke ontwikkeling voor wonen, werken of voorzieningen als:
Om zorgvuldig ruimtegebruik te bevorderen op een bedrijventerrein , stelt het omgevingsplan regels over:
In afwijking van Artikel 5.55, eerste lid, aanhef, kan een omgevingsplan voorzien in een duurzame stedelijke ontwikkeling voor wonen, werken of voorzieningen, ter plaatse van Landelijk gebied als:
Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing op een planmatige ontwikkeling ten behoeve van een samenhangende stedelijke structuur, die voorziet in de reguliere opvang van de woon- of werkbehoefte van een kern maar die vanwege de omvang niet als stedelijke ontwikkeling wordt aangemerkt.
Artikel 5.8, eerste lid onder a, is niet van toepassing op dit artikel.
In aanvulling op Artikel 5.55 en Artikel 5.56 bepaalt een omgevingsplan dat de ontwikkeling van grootschalige logistiek alleen mogelijk is als dit aantoonbare regionale meerwaarde heeft.
In afwijking van het eerste lid bepaalt een omgevingsplan ter plaatse van Beperking grootschalige logistiek dat nieuwvestiging, vestiging en uitbreiding van grootschalige logistiek is verboden.
In afwijking van het tweede lid kan een omgevingsplan ter plaatse van Beperking grootschalige logistiek een redelijke uitbreiding van bestaande grootschalige logistiek toestaan als:
In afwijking van het tweede lid kan een omgevingsplan ter plaatse van Beperking grootschalige logistiek de ontwikkeling van nieuwe grootschalige logistiek toestaan als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Bebouwd gebied kan een nieuwe bouw- of gebruiksactiviteit toedelen als:
In het geval dat een toegelaten bouw- of gebruiksactiviteit in of aansluitend op Bebouwd gebied leidt tot een stedelijke ontwikkeling, is Artikel 5.56 van overeenkomstige toepassing en wordt de omvang van de fysieke tegenprestatie in omgevingskwaliteit mede bepaald op grond van de voor het gebied te bereiken doelen.
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan op een bestaand bouwperceel voorzien in de ontwikkeling van een collectieve woonvorm als:
Als er sprake is van een kernrandzone of een daarmee qua karakter gelijk te stellen gebied, kan een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied in afwijking van Artikel 5.8, eerste lid, onder a, voorzien in:
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan in afwijking van Artikel 5.8 Zorgvuldig ruimtegebruik, onder a, voorzien in de aanleg of wijziging een gemeentelijke- of provinciale weg, inclusief de bouw van daarbij behorende kunstwerken.
Het omgevingsplan bevat een onderbouwing van:
Dit artikel is van overeenkomstige toepassing op de bouw of aanleg van een parkeervoorziening.
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied bepaalt dat:
Als bestaande oppervlakte dierenverblijf voor geiten geldt de oppervlakte die:
Een omgevingsplan ter plaatse van Stedelijk gebied bepaalt voor een veehouderij dat:
Als bestaande oppervlakte bouwwerk of bestaande oppervlakte dierenverblijf geldt wat:
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan op een bestaand bouwperceel voorzien in de ontwikkeling van een veehouderij , als:
Een veehouderij treft voldoende maatregelen die invulling geven aan een zorgvuldige veehouderij als bedoeld in het eerste lid, onder a, als is voldaan aan de Brabantse zorgvuldigheidsscore veehouderij.
In afwijking van het eerste lid, onder e, kan een omgevingsplan voorzien in mestbehandeling van elders geproduceerde mest in de vorm van mestvergisting tot ten hoogste 25.000 m3 mest per jaar als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied bepaalt voor een veehouderij dat:
Er is sprake van maatregelen als bedoeld in het eerste lid, onderdeel a, onder 1, die invulling geven aan een zorgvuldige veehouderij als is voldaan aan de Brabantse zorgvuldigheidsscore veehouderij.
Een omgevingsplan ter plaatse van Beperkingen veehouderij bepaalt in afwijking van Artikel 5.63 dat:
Als bestaande oppervlakte van een bouwwerk geldt de oppervlakte die:
Het eerste lid is niet van toepassing op een veehouderij die voldoet aan één van de volgende criteria:
Een omgevingsplan ter plaatse van Stalderingsgebied bepaalt dat een toename van de oppervlakte dierenverblijf voor hokdieren alleen is toegestaan als bewijs is overgelegd dat:
Bij het bepalen van de oppervlakte op te richten of te saneren dierenverblijf, tellen de inpandige voorzieningen van een dierenverblijf mee.
Het bewijs dat aan de voorwaarden, bedoeld in het eerste lid is voldaan, wordt uitgegeven door of namens Gedeputeerde Staten.
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan in afwijking van artikel 5.63, eerste lid, onder b, voor een zorgvuldige veehouderij uitbreiding van een bouwperceel boven de 1,5 ha mogelijk maken in één of meer van de volgende gevallen:
Er is sprake van een overbelaste situatie wanneer door de cumulatieve uitstoot van milieubelastende stoffen:
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan bepalen dat de omvang van een bouwperceel voor een veehouderij als bedoeld in Artikel 5.63 , eerste lid, onder b, met ten hoogste 0,5 ha wordt vergroot als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied bepaalt voor een teeltbedrijf dat binnen een bouwperceel :
In afwijking van het eerste lid, onder b, kan een omgevingsplan meer dan 3 hectare permanente teeltondersteunende voorzieningen toelaten als:
In afwijking van Artikel 5.8, eerste lid, onder d, kan een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied voorzien in permanente teeltondersteunende voorzieningen buiten het bouwperceel van het teeltbedrijf, als:
Een omgevingsplan ter plaatse van Teeltgebied Zundert kan binnen een bouwperceel voorzien in de bouw van kassen tot een omvang van ten hoogste drie hectare netto glas .
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied:
Artikel 5.68, eerste lid, onder b, en Artikel 5.68, tweede en derde lid, zijn van overeenkomstige toepassing op een glastuinbouwbedrijf.
In afwijking van Artikel 5.68, eerste lid, onder a, en Artikel 5.70, eerste lid, onder b, onderdeel 2, kan een omgevingsplan, buiten een gebied met waarden als bedoeld in Paragraaf 5.2.6, met toepassing van de glas-voor-glasregeling een toename mogelijk maken van de netto omvang glas voor :
Bij de toepassing van de glas-voor-glasregeling wordt bewijs overlegd dat:
In afwijking van artikel Artikel 5.68, eerste lid, onder a, en Artikel 5.70, eerste lid, onder b, onderdeel 2, kan een omgevingsplan ter plaatse van een gebied met waarden als bedoeld in Paragraaf 5.2.6, met toepassing van de glas-voor-glasregeling, bedoeld in het tweede lid, een redelijke toename mogelijk maken van de oppervlakte teeltondersteunende kas bij een teeltbedrijf of de netto omvang glas bij een glastuinbouwbedrijf als:
Het bewijs dat aan de voorwaarden, bedoeld in het tweede lid en het vierde lid onder d, is voldaan, wordt uitgegeven door of namens Gedeputeerde Staten.
Een omgevingsplan ter plaatse van Glastuinbouwconcentratiegebied:
Artikel 5.71 is niet van toepassing op dit artikel.
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan binnen een bestaand bouwperceel voorzien in de ontwikkeling van een overig-agrarisch bedrijf of uitbreiding van een overig-agrarisch bedrijf , tot een omvang van ten hoogste 1,5 hectare bouwperceel .
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan binnen een bestaand bouwperceel voorzien in de ontwikkeling van een agrarisch-technisch hulpbedrijf of een agrarisch-verwant bedrijf als:
In afwijking van het eerste lid, onder b, kan een omgevingsplan voorzien in een redelijke uitbreiding van een bestaand agrarisch-technisch hulpbedrijf of een bestaand agrarisch-verwant bedrijf, als dat vanuit een goede omgevingskwaliteit met een veilige, gezonde leefomgeving qua omvang, effect op omliggende functies en ontsluiting past in de omgeving.
Als het agrarisch-technisch hulpbedrijf of agrarisch-verwant bedrijf is gevestigd in een gebied met waarden als bedoeld in Paragraaf 5.2.6, betekent een goede omgevingskwaliteit dat een redelijke uitbreiding alleen mogelijk is via maatwerk waarbij:
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied bepaalt dat een toename van de gebruiksoppervlakte voor mestbehandeling, mestvergisting en mestbewerking op een bestaand bouwperceel is verboden, tenzij:
Als bestaande gebruiksoppervlakte voor mestbehandeling, mestvergisting en mestbewerking geldt de oppervlakte van:
Het verbod in het eerste lid is niet van toepassing als de mestbehandeling of mestvergisting uitsluitend ten behoeve van ter plaatse geproduceerde mest plaatsvindt of in het geval dat Artikel 5.63, derde lid van toepassing is.
Een omgevingsplan ter plaatse van een Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf voorziet in de toedeling van een passende functie of gebruiksactiviteit op de locaties waar de volgende regelingen zijn toegepast:
Het omgevingsplan waarin een passende functie of gebruiksactiviteit wordt toebedeeld aan een agrarisch bedrijf als bedoeld in het eerste lid, voorkomt dat op de slooplocatie nieuwe bebouwing wordt opgericht door het bouwperceel te verkleinen tot een bij die functie of gebruiksactiviteit passende omvang.
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied:
In afwijking van het eerste lid, onder a, is een toename van het aantal burgerwoningen mogelijk als dit past binnen de ontwikkelingsrichting van een gebied, bedoeld in Artikel 5.12, en in de volgende gevallen:
In afwijking van het eerste lid onder a is een toename van het aantal bedrijfswoningen mogelijk als het gaat om de bouw van een eerste bedrijfswoning, of bij een grote vrijetijdsvoorziening een tweede bedrijfswoning, en de noodzaak daarvoor is aangetoond.
Een omgevingsplan ter plaatse van Landelijk gebied kan bepalen dat de ontwikkeling van een niet-agrarische activiteit binnen een bestaand bouwperceel mogelijk is als:
Het omgevingsplan regelt:
Als uitgangspunt voor een bij de omgeving passende omvang als bedoeld in het tweede lid geldt voor:
Een omgevingsplan kan voorzien in een redelijke uitbreiding van een bestaande niet-agrarische activiteit, met uitzondering van een activiteit als bedoeld in Artikel 5.75 Mestbewerking , als dat vanuit een goede omgevingskwaliteit met een veilige, gezonde leefomgeving qua omvang, effect op omliggende functies en ontsluiting past in de omgeving.
ln aanvulling op Artikel 5.78 Niet-agrarische activiteit kan een omgevingsplan dat van toepassing is op Landelijk gebied een vrijetijdsvoorziening mogelijk maken met meer dan 1 ha bebouwing als:
Als de ontwikkeling van de vrijetijdsvoorziening leidt tot bovenlokale effecten of een grote publieksaantrekkende werking, geldt in aanvulling op het eerste lid dat:
Een omgevingsplan dat de ontwikkeling van verblijfsrecreatie mogelijk maakt, waaronder de bouw van een recreatiewoning , borgt dat:
Een omgevingsplan kan in afwijking van Artikel 5.8, eerste lid, onder a, voorzien in de ontwikkeling van een watergebonden vrijetijdsvoorziening als:
De regels in dit hoofdstuk gaan over:
De regels in dit hoofdstuk richten zich tot het waterschapsbestuur.
Op verzoek van het waterschapsbestuur kunnen Gedeputeerde Staten ontheffing verlenen van de instructieregels in dit hoofdstuk als de verwezenlijking van beleid onevenredig wordt belemmerd in verhouding tot het belang dat wordt gediend met de regel waarvan ontheffing wordt gevraagd.
De aanvraag om ontheffing bevat:
Ontheffing van Afdeling 6.2 Omgevingswaarden is niet mogelijk.
Als het waterschapsbestuur binnen twee jaar, te rekenen van de datum van de ontheffing, geen besluit heeft genomen met gebruikmaking van de ontheffing, vervalt de ontheffing.
Het waterschapsbestuur zorgt er bij de uitoefening van zijn taken voor dat de regionale waterkeringen, die in de eerste toetsingsronde getoetst zijn, voldoen aan de omgevingswaarde waterveiligheid regionale waterkering, bedoeld in Artikel 2.1, vanaf:
Het waterschapbestuur zorgt er bij de uitoefening van zijn taken voor dat de regionale waterkeringen die getoetst zijn in de tweede toetsingsronde, voldoen aan de omgevingswaarde waterveiligheid regionale waterkering, bedoeld in Artikel 2.1, vanaf:
Het waterschapsbestuur kan Gedeputeerde Staten gemotiveerd verzoeken om uitstel van de datum, bedoeld in Artikel 6.4 , als zij op die datum niet aan de resultaatsverplichting, bedoeld in Artikel 2.1 , kunnen voldoen vanwege:
Het waterschapsbestuur toetst ten minste elke 12 jaar of wordt voldaan aan de resultaatsverplichting, bedoeld in Artikel 2.1 Omgevingswaarde waterveiligheid regionale waterkering.
De toetsing wordtuitgevoerd volgens:
Het waterschapsbestuur kan aan Gedeputeerde Staten met redenen omkleed verzoeken om af te wijken van de methode, bedoeld in het tweede lid.
Het waterschapsbestuur zorgt bij de uitoefening van zijn taken en bevoegdheden dat aan de omgevingswaarde wateroverlast, bedoeld in Paragraaf 2.2, wordt voldaan.
Het waterschapsbestuur is belast met het beheer van het watersysteem, overeenkomstig de taakomschrijving opgenomen in het reglement van het betreffende waterschap op grond van de Waterschapswet.
Het bestuur van waterschap Brabantse Delta is belast met het beheer van de Provinciale vaarweg.
Het bestuur van waterschap Brabantse Delta is belast met het nautisch beheer van de Provinciale vaarweg, volgens de bepalingen bij of krachtens de Scheepvaartverkeerswet.
Het bestuur van waterschap Brabantse Delta neemt in de legger de volgende onderdelen op:
In de locatie Scheepvaartklasse CEMT geldt de klasse CEMT 2 voor de vaarweg: Roode Vaart Noord.
In de locatie Scheepvaartklasse CEMT geldt de klasse CEMT 3 voor de vaarweg: Mark vanaf Zevenbergen tot Markkanaal.
In de locatie Scheepvaartklasse CEMT geldt de klasse CEMT 4 voor de volgende vaarwegen:
In de locatie Scheepvaartklasse CEMT geldt de klasse CEMT 5a voor de vaarweg:
In de locatie Scheepvaartklasse BRTN geldt de klasse BRTN BM voor de volgende vaarwegen:
In de locatie Scheepvaartklasse BRTN geldt de klasse BRTN BZM voor de volgende vaarwegen:
In de locatie Scheepvaartklasse BRTN geldt de klasse BRTN CM voor de volgende vaarweg: Roosendaalsche Vliet.
Het algemeen bestuur van waterschap Brabantse Delta stelt bij verordening regels in het belang van de instandhouding, bruikbaarheid en bescherming van de vaarwegen en de daarbij behorende werken binnen de locatie Provinciale vaarweg.
Bij verordening:
Het bestuur van waterschap Brabantse Delta wijst personen aan die belast zijn met het toezicht op de naleving van de verordening, bedoeld in Artikel 6.13.
Het waterschapsbestuur houdt bij het vaststellen van regels met betrekking tot activiteiten in een watersysteem of beperkingengebied als bedoeld in artikel 4.1 van de wet, rekening met de begrenzing van de Attentiezone waterhuishouding en de daarbinnen gelegen natte natuurparels.
Het waterbeheerprogramma bevat in aanvulling op artikel 4.3 van het Besluit kwaliteit leefomgeving ten minste:
Het waterbeheerprogramma is voorzien van een toelichting waarin ten minste is opgenomen:
Bij het vaststellen van maatregelen ter uitvoering van artikel 6, eerste lid, van de grondwaterrichtlijn in het waterbeheerprogramma, als bedoeld in artikel 4.3, onder b, van het Besluit kwaliteit leefomgeving, neemt het waterschapsbestuur de gevaarlijke verontreinigende stoffen, bedoeld in Bijlage V, in acht.
Een waterschapsverordening bevat als beoordelingsregel voor de wateractiviteit, regels met gelijke strekking als opgenomen in:
Een waterschapsverordening bepaalt dat op het beoordelen van een aanvraag om een omgevingsvergunning voor een wateronttrekkingsactiviteit, inhoudende het onttrekken van grondwater door een daarvoor bestemde voorziening, artikel 8.89, eerste lid, van het Besluit kwaliteit leefomgeving van overeenkomstige toepassing is.
Een waterschapsverordening bepaalt dat op het beoordelen van een aanvraag om een omgevingsvergunning voor een wateronttrekkingsactiviteit, inhoudende het in de bodem brengen van water, ter aanvulling van het grondwater, in samenhang met het onttrekken van grondwater door een daarvoor bestemde voorziening, artikel 8.89, tweede en derde lid, van het Besluit kwaliteit leefomgeving van overeenkomstige toepassing is.
De waterschapsverordening stelt aan een wateronttrekkingsactiviteit waarvoor geen omgevingsvergunning is vereist op grond van de waterschapsverordening, de voorwaarde dat de gegevens en bescheiden, bedoeld in artikel 3.1 van de bruidsschat waterschapsverordening, worden verstrekt.
De legger bevat in aanvulling op artikel 2.39 van de wet ten minste:
De waterschapsverordening bevat als werkingsgebied van waterstaatswerken het profiel van vrije ruimte met de daarbij behorende beschermingszone voor de primaire waterkeringen.
De verplichting, bedoeld in artikel 2.39 van de wet, met betrekking tot omschrijving van de vorm, afmeting en constructie van het oppervlaktewaterlichaam is niet van toepassing op oppervlaktewaterlichamen met een maatgevende afvoer van minder dan 30 l/s.
De verplichting, bedoeld in artikel 2.39 van de wet, met betrekking tot omschrijving van de vorm en afmeting van het betreffende oppervlaktewaterlichaam, is niet van toepassing op vrij meanderende oppervlaktewaterlichamen. De ondersteunende kunstwerken, die deel uitmaken van vrij meanderende oppervlaktewaterlichamen met een maatgevende afvoer van 30 l/s of meer, worden wel omschreven.
Het waterschapsbestuur stelt een overzichtskaart vast van:
De verplichting bedoeld in het derde lid geldt niet voor oppervlaktewaterlichamen met een maatgevende afvoer van minder dan 10 l/s.
De instructieregels, bedoeld in Hoofdstuk 5, zijn van overeenkomstige toepassing op een besluit tot vaststelling van een projectbesluit door het waterschapsbestuur.
Het waterschapsbestuur stelt binnen het Peilbesluitgebied een of meer peilbesluiten vast.
Het peilbesluit bevat in aanvulling op artikel 2.41 van de wet een kaart met de begrenzing van het gebied waarbinnen de oppervlaktewaterlichamen gelegen zijn waarop het peilbesluit betrekking heeft.
Het peilbesluit gaat vergezeld van een toelichting waarin ten minste zijn opgenomen:
Het waterschapsbestuur zorgt dat een peilbesluit actueel is en beziet daarnaast ten minste eens in de tien jaar of aanpassing nodig is.
De regels in dit hoofdstuk gaan over:
De regels richten zich tot Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant.
De instructieregels, bedoeld in Hoofdstuk 5 van deze verordening, zijn van overeenkomstige toepassing op de vaststelling van een projectbesluit door Gedeputeerde Staten.
Gedeputeerde Staten stellen beleid vast voor:
Gedeputeerde Staten dragen zorg voor een periodieke actualisering van de grenzen van locaties, gebaseerd op inwerking getreden omgevingsplannen.
Gedeputeerde Staten organiseren samen met gemeenten, regio's en waterschappen ten minste tweemaal per jaar een regionaal omgevingsoverleg met als doel te komen tot samenhangende afspraken over klimaatadaptatie, energietransitie, duurzame verstedelijking en bereikbaarheid, een duurzame concurrerende economie en zorgvuldig ruimtegebruik.
Het overleg sluit aan bij het schaalniveau van bestaande regionale samenwerkingsverbanden.
De deelnemers aan het regionale omgevingsoverleg werken een zorgvuldige en transparante werkwijze uit gericht op samenwerken en het maken van afspraken over de ontwikkeling en uitvoering van een integraal omgevingsbeleid waarbij in ieder geval de volgende aspecten worden betrokken:
Gedeputeerde Staten stellen in overleg met de regio's ten minste eens per bestuursperiode relevante prognoses en analyses op, zoals in ieder geval een bevolkings- en woningbehoefteprognose, een prognose voor de ruimtebehoefte aan bedrijventerreinen en een trendanalyse van de mobiliteitsontwikkeling, die richting gevend zijn voor de gezamenlijk te maken afspraken.
De prognoses en analyses houden rekening met het principe van concentratie van verstedelijking.
Het regionale overleg stelt ten minste eens per bestuursperiode een regionale omgevingsagenda op met daarin:
De regionale omgevingsagenda is leidend bij de verdere uitwerking en bespreking van opgaven.
In geval er geen overeenstemming wordt bereikt over het toe te passen schaalniveau stellen Gedeputeerde Staten dit vast, gehoord de mening van de deelnemers aan het regionaal overleg.
De uitwerking van de gezamenlijke ambities en hoofdopgaven in integrale gebiedsontwikkelingen en concrete programmering vindt plaats op een schaal die past bij de ruimtelijk-functionele relaties van de opgave zoals opgenomen in de regionale omgevingsagenda.
Gedeputeerden Staten maken jaarlijks -uiterlijk 31 december- ten minste afspraken over:
De afspraken over duurzame verstedelijking over de ontwikkeling, herbestemming of transformatie van locaties voor wonen, werken en voorzieningen:
Periodiek, ten minste eens per bestuursperiode, maken partijen afspraken over de toepassing van artikel 5.11 Kwaliteitsverbetering landschap en worden de resultaten met elkaar besproken.
Er is sprake van een afspraak wanneer er overeenstemming is tussen provincie, gemeenten en waterschappen in de betreffende regio.
In het geval partijen niet tot overeenstemming komen, stellen Gedeputeerde Staten de afspraken vast, gehoord de mening van deelnemers aan de regionale omgevingsagenda.
Gedeputeerde Staten kunnen bij besluit de jacht op wildsoorten in de provincie of een gedeelte van de provincie tijdelijk sluiten als dat noodzakelijk is vanwege bijzondere weersomstandigheden.
Gedeputeerde Staten kunnen bij besluit de vrijstelling, bedoeld in Artikel 3.88 Maatwerkregel schadeveroorzakende soorten, opschorten als dat noodzakelijk is vanwege bijzondere weersomstandigheden.
Er is in ieder geval sprake van bijzondere weersomstandigheden bij:
Een ontheffing voor het houden van een wedstrijd met voertuigen in meerdere gemeenten als bedoeld in artikel 10 in samenhang met artikel 148 van de Wegenverkeerswet 1994, wordt alleen verleend als:
In afwijking van het eerste lid wordt geen ontheffing verleend voor een wedstrijd met motorrijtuigen die geheel of gedeeltelijk op de provinciale weg plaatsvindt waarbij sprake is van vaststelling of vergelijking van prestaties van:
De kosten die verbonden zijn aan het houden van een wedstrijd met voertuigen die geheel of gedeeltelijk op de provinciale weg plaatsvindt, zijn voor rekening van de aanvrager, tenzij Gedeputeerde Staten anders bepalen.
De aanvraag voor ontheffing bevat de gegevens en bescheiden zoals opgenomen in Bijlage III.
Een verklaring van geen bezwaar voor het houden van een wedstrijd met voertuigen in één gemeente als bedoeld in artikel 10 in samenhang met artikel 148 van de Wegenverkeerswet 1994, waarbij de provinciale weg onderdeel is van de wedstrijd, wordt alleen verleend als wordt voldaan aan de voorwaarden, bedoeld in Artikel 7.11, eerste lid, onder c tot en met k.
In afwijking van het eerste lid wordt geen verklaring van geen bezwaar verleend voor een wedstrijd met motorrijtuigen die geheel of gedeeltelijk op de provinciale weg plaatsvinden waarbij sprake is van vaststelling of vergelijking van prestaties van:
De kosten die verbonden zijn aan het houden van een wedstrijd met voertuigen die geheel of gedeeltelijk op de provinciale weg plaatsvindt, zijn voor rekening van de aanvrager, tenzij Gedeputeerde Staten anders bepalen.
De aanvraag voor de verklaring van geen bezwaar bevat de gegevens en bescheiden zoals opgenomen in Bijlage III.
Gedeputeerde Staten dragen er zorg voor dat het gebied dat is aangewezen ten behoeve van de waterwinning als zodanig goed zichtbaar is aangeduid door middel van borden, waarvan het model door Gedeputeerde Staten wordt vastgesteld.
De borden, bedoeld in het eerste lid, worden geplaatst langs alle verharde openbare wegen en vaarwegen die tot het gebied toegang geven dan wel daaraan grenzen, op of nabij de grens van het gebied.
Gedeputeerde Staten dragen er zorg voor dat het gebied dat is aangewezen ter voorkoming of beperking van geluidhinder als zodanig goed zichtbaar is aangeduid door middel van borden, waarvan het model door Gedeputeerde Staten wordt vastgesteld.
De borden, bedoeld in het eerste lid, worden geplaatst langs alle verharde openbare wegen en vaarwegen die tot het gebied toegang geven dan wel daaraan grenzen, op of nabij de grens van het gebied.
Gedeputeerde Staten wijzen jaarlijks een houder aan voor de doorhen op grond van artikel 3.2 Besluit kwaliteit leefomgeving aangewezenzwemlocaties.
Als houder wordt aangewezen de exploitant van een zwemlocatie of, als er geen exploitant is, het college van burgemeester en wethouders van de gemeente waarin de zwemlocatie is gelegen.
Gedeputeerde Staten stellen een adviescommissie in van onafhankelijke deskundigen in de zin van artikel 82 van de Provinciewet, gericht op advisering over de voorbereiding van een beschikking betreffende verlening, weigering of intrekking van een omgevingsvergunning voor een ontgrondingenactiviteit.
Gedeputeerde Staten stellen een adviescommissie in van onafhankelijke deskundigen in de zin van artikel 82 van de Provinciewet, gericht op advisering over:
Gedeputeerde Staten stellen een adviescommissie in van onafhankelijke deskundigen in de zin van artikel 82 van de Provinciewet, gericht op advisering over de mate waarin innovatieve ontwikkelingen of vernieuwende bedrijfsconcepten bijdragen aan een ontwikkeling naar zorgvuldige veehouderij.
Gedeputeerde staten zenden periodiek een verslag aan Provinciale Staten over de doeltreffendheid en de effecten van deze verordening in de praktijk.
Gedeputeerde Staten bezien periodiek de doeltreffendheid en effecten van de Brabantse zorgvuldigheidsscore veehouderij op de gewenste ontwikkeling van een zorgvuldige veehouderij, waarbij ook wordt bezien of de inzet van het instrument nodig blijft gelet op wet- en regelgeving.
Gedeputeerde Staten doen jaarlijks verslag van de ontwikkeling van de N-depositie op Natura 2000-gebied.
Bij de verslaggeving wordt in ieder geval aandacht gegeven aan:
Gelet op artikel 5.39 Financiële compensatie stellen Gedeputeerde Staten jaarlijks een rapportage vast waarin:
Gedeputeerde Staten stellen jaarlijks een rapportage op over de effectiviteit van de regels voor het versterken van omgevingskwaliteit, bedoeld in Paragraaf 5.1.3, gebaseerd op:
Gedeputeerde Staten brengen vier-jaarlijks verslag uit aan Provinciale Staten over de inzet en effectiviteit van faunabeschermende maatregelen bij windturbines.
Er is één faunabeheereenheid als bedoeld in artikel 8.1, eerste lid, Omgevingswet in de provincie.
Het werkgebied van de faunabeheereenheid strekt zich uit tot het grondgebied van de gehele provincie.
Het bestuur wordt voorgezeten door een onafhankelijke voorzitter.
De voorzitter wordt met instemming van Gedeputeerde Staten door het bestuur benoemd.
De maatschappelijke organisaties, bedoeld in artikel 6.1, tweede lid, onder b, van het Omgevingsbesluit, behoeven de instemming van Gedeputeerde Staten voor hun deelname aan het bestuur.
Het bestuur stelt een bestuursreglement vast dat ten minste bevat:
Het bestuursreglement, bedoeld in het vierde lid, behoeft de instemming van Gedeputeerde Staten.
Gedeputeerde Staten kunnen één adviseur benoemen die de vergaderingen van het bestuur kan bijwonen.
Het bestuur stelt een huishoudelijk reglement vast dat is gericht op:
Gedeputeerde Staten kunnen nadere eisen stellen aan:
Naast het vaststellen van een faunabeheerplan, bedoeld in artikel 8.1, tweede lid, van de wet, heeft de faunabeheereenheid tot taak:
De faunabeheereenheid is verantwoordelijk voor de informatievoorziening aan de achterban van alle in haar bestuur vertegenwoordigde organisaties over ten minste:
Gedeputeerde Staten kunnen, naast de taken in het eerste en tweede lid, ter uitvoering van het provinciale faunabeleid, aan de faunabeheereenheid extra uitvoerende taken toekennen.
Het jaarlijks verslag van de faunabeheereenheid, bedoeld in artikel 6.3, derde lid, van het Omgevingsbesluit, bevat ten minste:
Gedeputeerde Staten kunnen nadere eisen stellen aan de inhoud van het verslag.
Een faunabeheerplan heeft een geldigheidsduur van ten hoogste 6 jaren.
De faunabeheereenheid kan het faunabeheerplan wijzigen gedurende het tijdvak waarvoor het is vastgesteld.
De wijziging, bedoeld in het tweede lid, behoeft de goedkeuring van Gedeputeerde Staten.
Gedeputeerde Staten kunnen op verzoek van de faunabeheereenheid de geldigheidsduur, genoemd in het eerste lid, met maximaal 24 maanden verlengen.
Een faunabeheerplan kan mede betrekking hebben op het grondgebied van een andere faunabeheereenheid dan de faunabeheereenheid in de provincie Noord-Brabant, voor zover het de situatie betreft, bedoeld in artikel 6.2, vierde lid, van het Omgevingsbesluit.
In aanvulling op artikel 6.2, vierde lid, van het Omgevingsbesluit heeft een faunabeheerplan betrekking op een aaneengesloten oppervlakte van ten minste 5.000 hectare.
Een faunabeheerplan bevat in ieder geval de volgende gegevens:
Het bepaalde in het eerste lid, onder d en i, geldt niet voor soorten waarvoor in de voorgaande periode geen faunabeheerplan gold.
Gedeputeerde Staten kunnen nadere eisen stellen met betrekking tot:
Met betrekking tot soorten waarvoor binnen de provincie duurzaam beheer van de populatie gewenst of noodzakelijk is, waaronder ook wordt verstaan het in omvang beperken van de populatie of populaties, bevat een faunabeheerplan, naast hetgeen artikel 6.2 Omgevingsbesluit en Artikel 8.7 Algemene eisen faunabeheerplan verlangen, ten minste de volgende gegevens:
Het bepaalde in het eerste lid, onder d en f, geldt niet voor soorten waarvoor in de voorgaande periode geen faunabeheerplan gold.
Met betrekking tot soorten die binnen de provincie, voor zover dit het werkgebied van de faunabeheereenheid omvat, schade veroorzaken of dreigen te veroorzaken en waarvoor op grond van deze verordening vrijstelling is verleend, bevat een faunabeheerplan, naast hetgeen artikel 6.2 Omgevingsbesluit en Artikel 8.7 Algemene eisen faunabeheerplan verlangen, ten minste de volgende gegevens:
Met betrekking tot soorten die binnen de provincie, voor zover dit het werkgebied van de faunabeheereenheid omvat, schade veroorzaken of dreigen te veroorzaken en waarvoor ontheffing is vereist, bevat een faunabeheerplan, naast hetgeen artikel 6.2 Omgevingsbesluit en Artikel 8.7 Algemene eisen faunabeheerplan verlangen, ten minste de volgende gegevens:
Het eerste lid, onder b, geldt niet voor soorten waarvoor in de voorgaande periode geen faunabeheerplan gold.
Inzake de jacht bevat het faunabeheerplan ten minste:
Om voor goedkeuring als bedoeld in artikel 8.1, tweede lid, van de wet in aanmerking te komen, voldoet een faunabeheerplan aan de eisen die voortvloeien uit het Omgevingsbesluit en het bepaalde in deze verordening.
Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing op een wijziging van het faunabeheerplan als bedoeld in Artikel 8.5, tweede lid.
De zorg van een wildbeheereenheid strekt zich uit over een aaneengesloten oppervlakte van ten minste 5.000 hectare.
Het werkgebied van een wildbeheereenheid strekt zich niet uit tot het werkgebied van een andere wildbeheereenheid.
Een wildbeheereenheid kan, in overeenstemming met andere betrokken wildbeheereenheden, de begrenzingen van haar werkgebied wijzigen.
Het werkgebied van een wildbeheereenheid is volledig gelegen binnen het grondgebied van de provincie Noord- Brabant.
De wildbeheereenheid draagt er zorg voor dat de juiste begrenzing van het werkgebied wordt gemeld aan de faunabeheereenheid.
De wildbeheereenheden dragen er zorg voor dat de verenigingsstatuten zodanig zijn geformuleerd dat deze met betrekking tot de doelstellingen overeenkomen met de eisen uit de wet.
De wildbeheereenheid coördineert voor haar werkgebied, ter uitvoering van het bepaalde in het faunabeheerplan, de (trend)tellingen van in het wild voorkomende diersoorten.
De wildbeheereenheid draagt zorg voor een gecoördineerde uitvoering van de verplichting, bedoeld in artikel 6.3, vierde lid, Omgevingsbesluit.
Het eerste en tweede lid worden uitgevoerd conform het door Gedeputeerde Staten goedgekeurde faunabeheerplan.
De wildbeheereenheid verstrekt op verzoek van de faunabeheereenheid de nodige informatie aan de faunabeheereenheid over de uitvoering van het faunabeheerplan.
De wildbeheereenheid informeert haar leden op adequate wijze over:
De vaarwegen en havens, aangeduid als Vaarweg beheer provincie, betreffen provinciale vaarwegen in beheer van de provincie.
De vaarwegen en havens, aangeduid als Vaarweg beheer gemeente, worden toebedeeld aan de gemeenten waarin deze zich bevinden, voor zover gelegen binnen Stedelijk gebied.
De regels in deze afdeling zijn gesteld in aanvulling op afdeling 3.2 van het Besluit kwaliteit leefomgeving.
De houder van een zwemlocatie, bedoeld in Artikel 7.15:
Degene die gelegenheid biedt tot zwemmen of baden in een badwaterbassin, verstrekt de in de artikelen 15.27, 15.43 en 15.60 van het Besluit activiteiten leefomgeving bedoelde gegevens en bescheiden aan Gedeputeerde Staten met gebruikmaking van een door hen beschikbaar gesteld elektronisch formulier.
Na ontvangst van de gegevens en bescheiden, bedoeld in artikel 4.1137 van het Besluit activiteiten leefomgeving en Artikel 3.13, derde lid, neemt het college van burgemeester en wethouders de ontvangen gegevens op in het Landelijk Grondwater Register.
Het college van burgemeester en wethouders neemt de nazorgmaatregelen zoals opgenomen in het evaluatieverslag van de grondwatersanering, bedoeld in Artikel 2.52, en de gebruiksbeperkingen die daaruit voortvloeien op in het bodeminformatiesysteem.
Het college van burgemeester en wethouders brengt jaarlijks verslag uit aan Gedeputeerde Staten van de resultaten van de inzet van artikel 5.11 Kwaliteitsverbetering landschap.
Gedeputeerde Staten stellen op grond van de ingekomen verslagen per regio een rapportage op ter bespreking in het regionaal overleg, bedoeld in Afdeling 7.2 Regionaal samenwerken.
Het college van burgemeester en wethouders registreert activiteiten en functies die tijdelijk worden toegestaan en geeft daarbij de locatie en periode aan tot wanneer de activiteit is toegestaan. Het overzicht wordt ter beschikking gesteld via een openbare voorziening.
Het waterschapsbestuur brengt vanwege de zorg die op hem rust voor de handhaving van de omgevingswaarde, bedoeld in Artikel 2.1 Omgevingswaarde waterveiligheid regionale waterkering, elke drie jaar rapportage uit aan Gedeputeerde Staten over de algemene waterstaatkundige toestand van de regionale waterkeringen onder zijn beheer.
Het waterschapsbestuur brengt binnen een jaar na afronding van de toetsing van de omgevingswaarde regionale waterkering, bedoeld in Artikel 6.6, hierover rapportage uit aan Gedeputeerde Staten.
De rapportage uit het tweede lid bevat een beoordeling van de veiligheid, waarbij onder meer de vastgestelde omgevingswaarde voor waterveiligheid, bedoeld in Paragraaf 2.1 en de hydraulischerandvoorwaarden worden betrokken.
Als de beoordeling daarvoor aanleiding geeft, bevat derapportage een omschrijving van de maatregelen die voortvloeien uit deveiligheidstoetsing die op een daarbij aan te geven termijn nodig wordengeacht.
Als de rapportage over de algemene waterstaatkundige toestand, bedoeld in het eerste lid, in tijd gelijk valt met de rapportage over de veiligheidstoetsing, bedoeld in het tweede tot en met vierde lid, dan kunnen deze rapportages gezamenlijk worden ingediend.
Het waterschapsbestuur brengt vanwege de zorg die op hem rust voor de handhaving van de omgevingswaarden voor wateroverlast, bedoeld in Paragraaf 2.2, periodiek verslag uit aan Gedeputeerde Staten over de algemene waterstaatkundige toestand van de regionale wateren onder zijn beheer.
Het verslag bevat een beoordeling van de regionale wateren met het oog op de bergings- en afvoercapaciteit waarop de regionale wateren moeten zijn ingericht, waarbij de omgevingswaarde wateroverlast en de legger worden betrokken.
Als de beoordeling daarvoor aanleiding geeft, bevat het verslag een omschrijving van de voorzieningen die op een daarbij aan te geven termijn nodig worden bevonden.
Het waterschapsbestuur rapporteert jaarlijks aan Gedeputeerde Staten over de uitvoering van het regionale waterbeheer.
De rapportage, bedoeld in het eerste lid, bevat informatie over de voortgang van de uitvoering van het waterbeheerprogramma, de mate waarin de gestelde doelen worden bereikt, de redenen van eventuele afwijkingen en de voorgestelde maatregelen.
Het waterschapsbestuur informeert Gedeputeerde Staten jaarlijks voor 1 oktober over de bekende actuele tekortkomingen in het stelsel van primaire en regionale keringen en de te nemen maatregelen ter voorbereiding op een doeltreffend optreden bij gevaar als bedoeld in afdeling 19.4 van de wet.
In de informatie, bedoeld in het eerste lid, geeft het dagelijks bestuur aan of er tijdelijke of bijzondere maatregelen aan de orde zijn totdat de verbeteringswerken voor de desbetreffende keringen zijn afgerond.
Gedeputeerde Staten houden een register bij waarin inrichtingen voor het onttrekken van grondwater of het infiltreren van water, bedoeld in artikel 16.4 Besluit activiteiten leefomgeving, worden ingeschreven met vermelding van de gegevens die op grond van artikel 3.18 Maatwerkregel informatieplicht wateronttrekkingsactiviteit worden verstrekt.
In het register, bedoeld in het eerste lid, worden ook de op grond van artikel 16.4 Besluit activiteiten leefomgeving verleende vergunningen vermeld op grond waarvan het onttrekken van water of infiltreren van water plaatsvindt.
Gedeputeerde Staten kunnen een inrichting voor het onttrekken van grondwater of het infiltreren van water, bedoeld in artikel 16.4 Besluit activiteiten leefomgeving ambtshalve inschrijven in het grondwaterregister als de inrichting:
Als datum van inschrijving wordt aangehouden 1 januari van het jaar waarin de ambtshalve inschrijving plaatsvindt.
Gedeputeerde Staten zenden aan de gemeente en het waterschap een afschrift toe van het evaluatieverslag van de grondwatersanering, bedoeld in artikel 2.52, waarin de nazorgmaatregelen en gebruiksbeperkingen zijn beschreven.
Besluiten die zijn genomen op grond van de bij Artikel 10.14 ingetrokken verordeningen, behouden hun gelding en daarop blijft het recht van toepassing dat ten tijde van het nemen van het besluit van toepassing was.
Activiteiten en handelingen die op het moment van inwerkingtreding van deze verordening rechtmatig worden uitgeoefend, kunnen worden voorgezet onder overeenkomstige toepassing van de tot dan geldende bepalingen.
Meldingen die op grond van een bij Artikel 10.14 ingetrokken verordening zijn gedaan, worden gelijkgesteld aan meldingen op grond van deze verordening.
Artikel 3.13, eerste lid, onder a, blijft buiten toepassing tot 1 juli 2024 voor bouwprojecten ter plaatse van Overgangsrecht Gesloten bodemenergiesystemen;
Gedeputeerde Staten kunnen uitstel verlenen van de termijn in het eerste lid als dat vanwege onvoorziene omstandigheden nodig is.
Ontheffingen en meldingen met betrekking tot 'Voormalige Stortplaatsen', die zijn aangevraagd en beschikt op grond van de artikelen 2.35 en 2.37 van de Interim omgevingsverordening Noord-Brabant, blijven voor zover deze betrekking hebben op de nazorgvoorzieningen hun rechtskracht behouden, onder overeenkomstige toepassing van het ten tijde van besluitvorming geldende recht.
Voor bodemsaneringen gebaseerd op de Wet bodembescherming waarvoor Gedeputeerde Staten bevoegd gezag blijven na inwerkingtreding van deze verordening, blijven de regels, zoals opgenomen in paragraaf 2.3.1 Bodemsanering van de Interim omgevingsverordening Noord-Brabant hun rechtskracht behouden, onder overeenkomstige toepassing van het ten tijde van besluitvorming geldende recht.
In afwijking van artikel 2.101 zijn maatwerkvoorschriften over de plicht tot herbeplanting, bedoeld in artikel 11.129, eerste lid, van het Besluit activiteiten leefomgeving, mogelijk als:
Voor nieuwe stallen waarvoor op 25 mei 2010 reeds een melding krachtens het Besluit landbouw milieubeheer is gedaan, een aanvraag voor een vergunning krachtens de Wet milieubeheer, de Woningwet, dan wel de Natuurbeschermingswet 1998 in behandeling is genomen, treedt de technische uitvoering volgens die vergunningaanvraag of melding, voor zover relevant voor de emissiesituatie, in de plaats van de eisen, bedoeld in Bijlage VI Technische eisen huisvestingssysteem.
In aanvulling op het eerste lid, treedt de technische uitvoering volgens de beschikking op de aanvraag, bedoeld in het eerste lid, voor zover relevant voor de emissiesituatie, in de plaats van de eisen, bedoeld in Bijlage VI Technische eisen huisvestingssysteem.
Het eerste lid is niet van toepassing als:
In het geval er een nieuwe stal is opgericht waarop de bij Artikel 10.14 ingetrokken verordening respectievelijk de Verordening natuurbescherming Noord-Brabant, de Verordening stikstof en Natura 2000 Noord-Brabant 2013 of de Verordening stikstof en Natura 2000 Noord-Brabant van toepassing was zoals opgenomen in Bijlage X , geldt dat de technische staleisen en de Lijst met systemen van toepassing blijven, zoals die golden op het moment dat de voor het realiseren van die nieuwe stal vereiste:
Op aanvragen en meldingen voor nieuwe stallen als bedoeld in het eerste lid, onder a en b, ingediend, respectievelijk gedaan voor de inwerkingtreding van de tweede wijzigingsverordening Verordening natuurbescherming Noord-Brabant op 19 juli 2017, blijft artikel 1.4, aanhef, van die verordening, zoals die luidde voor de inwerkingtreding van deze wijzigingsverordening, zijn werking behouden.
Vervallen
Bestaande activiteiten en functies, waaronder het feitelijk gebruik van gronden en opstallen die op het moment van inwerkingtreding van deze verordening rechtmatig worden uitgeoefend, worden gerespecteerd en kunnen worden voorgezet.
Onder bestaande activiteiten en functies, zoals een bestaand bouwperceel, bestaande bebouwing, een bestaande gebruiksactiviteit of een bestaande omvang, wordt verstaan:
De bepalingen in Hoofdstuk 5 Instructieregels voor het omgevingsplan gemeenten zijn van toepassing op de vaststelling van een omgevingsplan dat na de inwerkingtreding van deze verordening wordt vastgesteld.
Een omgevingsplan verwerkt de instructieregels zoals opgenomen in deze verordening bij het eerst volgende besluit tot vaststelling van een omgevingsplan voor een gebied of onderwerp waarover deze verordening instructieregels bevat.
Initiatieven die op basis van door de provincie verstrekte informatie aantonen dat is voldaan aan de Ruimte voor ruimteregeling, zoals die tot 15 april 2022 gold, worden geacht een voldoende fysieke tegenprestatie te leveren in het versterken van omgevingskwaliteit, als bedoeld in Artikel 5.14, derde lid, onder a.
De bepalingen van Artikel 5.66 Aanvullende regels stalderen blijven buiten toepassing voor zover Gedeputeerde Staten een ontheffing hebben verleend ingevolge de Verordening ruimte Noord-Brabant, en waarbij aan de ontheffing de voorwaarde is verbonden dat er elders dierenverblijf is gesloopt, tot ten hoogste de omvang die feitelijk gesloopt is.
In gevallen dat Gedeputeerde Staten ontheffing hebben verleend van een instructieregel uit de Interim omgevingsverordening Noord-Brabant, de Verordening ruimte Noord-Brabant of de Verordening ruimte 2014, geldt die ontheffing voor een periode van ten hoogste drie jaar, gerekend vanaf de dag van besluitvorming over die ontheffing, ook als ontheffing van deze verordening.
In het geval dat een omgevingsvergunning inhoudende afwijking van het bestemmingsplan met een gefaseerde verlening is verstrekt, blijft tot 1 jaar na inwerkingtreding van deze verordening het recht gelden zoals opgenomen in de Interim omgevingsverordening Noord-Brabant.
De volgende verordeningen worden ingetrokken:
Deze verordening wordt aangehaald als: Omgevingsverordening Noord-Brabant
aanduiding
opschrift, aankondiging of afbeelding op een bord, vlag, banner, spandoek of constructie, niet zijnde een verkeersbord als bedoeld in artikel 4 van het Besluit administratieve bepalingen inzake het wegverkeer;
aardkundig waardevolle gebiedenkaart
instrument dat door Gedeputeerde Staten als beleid is vastgesteld en waarin de aardkundige waarden en kenmerken van provinciaal belang zijn beschreven;
aardkundige waarden en kenmerken
waarden en kenmerken van een gebied die vanwege geologische, geomorfologische, bodemkundige en (geo)hydrologische verschijnselen en processen en vanwege de natuurlijke ontstaansgeschiedenis van de bodem van belang zijn; ;
aardpen
veiligheidsmaatregel die voorziet in een verbinding van het elektriciteitsnet met de aarde;
agrarisch bedrijf
bedrijf dat is gericht op het voortbrengen van producten door het telen van gewassen of door het houden van dieren, zijnde: een teeltbedrijf, een veehouderij, een glastuinbouwbedrijf of een overig-agrarisch bedrijf;
agrarisch-technisch hulpbedrijf
bedrijf dat geheel of in overwegende mate gericht is op het leveren van goederen en diensten aan agrarische bedrijven of dat agrarische producten bewerkt, vervoert of verhandelt, waaronder loonwerkbedrijven, bedrijven voor mestopslag en handel, veetransport en veehandel, met uitzondering van mestbewerking;
agrarisch-verwant bedrijf
bedrijf dat geheel of in overwegende mate gericht is op het verlenen van diensten aan particulieren of niet-agrarische bedrijven waarbij gebruik gemaakt wordt van het telen van gewassen, het houden van dieren of het toepassen van andere land-, bos- of natuurbouwkundige methoden, met uitzondering van mestbewerking;
agroforestry
teeltsysteem waarbij akkerbouw of veehouderij wordt gecombineerd met de aanplant van een houtopstand, waaronder mede begrepen voedselbos;
ambitiekaart
kaart opgenomen in het Natuurbeheerplan waarop de begrenzing is vastgelegd van alle bestaande en nog te realiseren natuur met daarbij de aanwijzing van de beoogde ambitie per natuurbeheertype of landschapselement;
archeologisch monument
archeologisch terrein dat op de Cultuurhistorische Waardenkaart staat afgebeeld en waaraan een monumentnummer is toegekend;
bebouwde kom
bebouwde kom als bedoeld in artikel 20a van de Wegenverkeerswet 1994;
bebouwing
bouwwerken;
bebouwingscluster
vlakvormige verzameling van bebouwing die geheel of gedeeltelijk in Landelijk gebied ligt;
bebouwingsconcentratie
kernrandzone, bebouwingslint of bebouwingscluster;
bebouwingslint
min of meer aaneengesloten lijnvormige reeks van bebouwing langs een weg, die geheel of gedeeltelijk in Landelijk gebied ligt;
bedrijfswaterplan
plan met waterconserverende of waterbesparende maatregelen, dat is opgesteld door degene die de onttrekkingsactiviteit verricht, overeenkomstig een door het bestuur van het waterschap vastgesteld model;
bedrijventerrein
aaneengesloten terrein met een bruto oppervlakte van ten minste één hectare voor de bedrijfsmatige uitoefening van industriële, logistieke, ambachtelijke en dienstverlenende activiteiten en groothandel met de daarbij behorende voorzieningen, bedoeld voor de vestiging van meerdere bedrijven; ;
bestaand bouwperceel
bouwperceel waarbinnen het geldende omgevingsplan het bouwen van gebouwen en bijbehorende bouwwerken met een gezamenlijke oppervlakte van meer dan 100 m2 toestaat;
BEX
Bedrijfsspecifieke Excretie (BEX) is een instrument voor melkveehouders die af willen wijken van de excretieforfaits voor melkvee in de Uitvoeringsregeling Meststoffenwet;
biologische veehouderij
veehouderij die producten vervaardigt die gecertificeerd zijn volgens de geldende regelgeving voor biologische productie;
boorput
met daarvoor geschikte werktuigen aangebrachte put, daaronder begrepen een in de grond gecontroleerd en mechanisch aangebrachte sondering;
boskern
aaneengesloten complex van houtopstanden met een gezamenlijke oppervlakte van ten minste 5 hectare;
bouwlaag
doorlopend gedeelte van een gebouw dat is begrensd door op gelijke of bij benadering gelijke hoogte liggende vloeren of balklagen;
bouwperceel
aaneengesloten virtueel of aangeduid vlak, waarop functioneel bij elkaar behorende bebouwing en voorzieningen worden geconcentreerd, en dat bestaat uit een bouwvlak, waarbinnen de gebouwen zijn toegelaten, met de direct daaraan grenzende gronden waar ook bouwwerken geen gebouwen zijnde en vergunningvrije bouwwerken zijn toegestaan;
bouwvlak
geometrisch bepaald vlak, waar gebouwen en bouwwerken geen gebouwen zijnde, zijn toegelaten;
bouwwerk
Constructie van enige omvang van hout, steen, metaal of ander materiaal, die op de plaats van bestemming hetzij direct of indirect met de grond verbonden is, hetzij direct of indirect steun vindt in of op de grond, bedoeld om ter plaatse te functioneren, met inbegrip van de daarvan deel uitmakende bouwwerkgebonden installaties anders dan een schip dat wordt gebruikt voor verblijf van personen en dat is bestemd en wordt gebruikt voor de vaart;
Brabantse Zorgvuldigheidsscore Veehouderij
instrument dat door Gedeputeerde Staten als beleid is vastgesteld en dat maatregelen benoemt voor individuele bedrijven die de transitie naar zorgvuldige veehouderij bevorderen;
bronaanpak
sanering gericht op het beheren, beperken of ongedaan maken van de inbreng van een mobiele verontreiniging vanuit het vaste deel van de bodem, in zowel de onverzadigde als verzadigde zone, naar het grondwater, overeenkomstig paragraaf 4.121 van het Besluit activiteiten leefomgeving in samenhang met de maatwerkregel, bedoeld in artikel 4.23 van deze verordening;
BRTN
Basisvisie Recreatie Tourvaartnet;
buisleiding
holle buis voor het transport van gas, olie of chemicaliën alsmede voor het transport van elektriciteit als dit wordt gekoeld met olie of chemicaliën, uitgezonderd het transport van aardgas;
CEMT
Conferentie van Europese Ministers van Transport;
circulatievloeistof
vloeistof die in gesloten bodemenergiesystemen gebruikt wordt om warmte uit de bodem op te nemen en aan de bodem af te geven;
cultuurhistorische waarden en kenmerken
waarden en kenmerken van een gebied of daar aanwezige zaken, verband houdend met het bouwkundig erfgoed, het stedenbouwkundig erfgoed, de historische groenwaarden, het historisch-geografisch erfgoed en de bekende en verwachte archeologische waarden;
Cultuurhistorische waardenkaart
instrument dat door Gedeputeerde Staten als beleid is vastgesteld en waarin de cultuurhistorische waarden en kenmerken van provinciaal belang zijn beschreven;
detailhandel
bedrijfsmatig te koop aanbieden, waaronder begrepen de uitstalling ten verkoop, het verkopen of leveren van goederen aan personen die goederen kopen voor gebruik, verbruik of aanwending anders dan in de uitoefening van een beroeps- of bedrijfsactiviteit;
dierenverblijf
gebouw dat gebruikt mag worden voor het houden van landbouwhuisdieren krachtens een omgevingsvergunning voor de milieubelastende activiteit, bedoeld in artikel 3.201 of artikel 3.202 Besluit activiteiten leefomgeving, of de melding, bedoeld in artikel 4.808 van het Besluit activiteiten leefomgeving;
ecologische verbindingszone
groene schakels die natuurgebieden in het Natuurnetwerk Brabant (NNB) verbinden;
ecologische waarden en kenmerken
aanwezige en potentiële waarden, gebaseerd op de beoogde natuurkwaliteit voor het gebied, waartoe behoren natuurdoelen en natuurkwaliteit, geomorfologische processen, waterhuishouding, kwaliteit van bodem, water en lucht, rust, mate van stilte, donkerte, openheid, landschapsstructuur en belevingswaarde;
één-op-één beheermethode
methode waarbij één persoon dieren opzettelijk verontrust met het oogmerk deze dieren binnen het schootsveld van één geweerdrager te drijven, opdat deze de dieren kan doden, en waarbij geen hond wordt ingezet;
equivalent A-gewogen niveau
geluidmaat uitgedrukt in LAeq waarbij over een periode variërende geluidniveaus zijn gemiddeld tot één waarde;
erftoegangsweg
weg met een verblijfsfunctie en waarop ontsluiting van percelen kan plaatsvinden;
evenement
openbaar toegankelijke, verplaatsbare activiteit van vermaak, gericht op het aantrekken van bezoekers, met uitzondering van weekmarkten als bedoeld in artikel 160, eerste lid, onder g, van de Gemeentewet, betogingen, samenkomsten en vergaderingen als bedoeld in de Wet openbare manifestaties;
extensieve recreatie
openlucht recreatie waarbij de beleving van rust belangrijk is en het aantal recreanten per hectare beperkt is;
gebiedskwaliteit
gemiddelde gehalte PFAS uit de desbetreffende bodemkwaliteitszone;
gebiedsontsluitingsweg
weg die de verbindingsschakel vormt tussen een stroomweg en een erftoegangsweg;
gebruiksoppervlakte
bruikbare oppervlakte van bebouwing en gronden, geschikt voor het beoogde gebruik, berekend op grond van NEN 2580;
gecombineerde opgave
jaarlijkse opgave die agrarische ondernemers doen aan het ministerie van Economische Zaken;
gedenkteken
niet aard- en nagelvast voorwerp zonder verkeersfunctie op de provinciale weg dat dient ter nagedachtenis aan één of meerdere dodelijke slachtoffers van een verkeersongeval dat op de weg heeft plaatsgevonden;
geluidluwe plek
plek waar de cumulatieve geluidbelasting maximaal 50 dB bedraagt;
geluidluwe zijde
zijde waar de cumulatieve geluidbelasting maximaal 50 dB bedraagt;
gesloten stortplaats
gesloten stortplaats als bedoeld in artikel 8.47, eerste lid, onder b, van de wet milieubeheer;
gesloten verharding
asfalt, beton, open verharding met cementgebonden funderingen, klinkers met voegvulling, menggranulaat als puinverharding ten behoeve van de bovenliggende gesloten verharding en belemmerende ondergrondse voorzieningen;
gevaarlijke verontreinigende stoffen
stoffen als bedoeld in bijlage 1 van de wet, die behoren tot de families of groepen verontreinigende stoffen genoemd in bijlage VIII, Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2000 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het waterbeleid (PbEU 2000, L 327), punten 1 tot en met 9;
gezonde leefomgeving
omgeving die de fysieke en psychische gezondheid beschermt en bevordert;
glastuinbouwbedrijf
agrarisch bedrijf met een bedrijfsvoering die geheel of in overwegende mate in kassen plaatsvindt;
grond- of funderingswerken
werk in de bodem, daaronder begrepen het plaatsen of verwijderen van palen, damwanden of folies, met uitzondering van werken of handelingen waardoor direct of indirect warmte aan het grondwater wordt onttrokken of toegevoegd, zoals het toepassen van een bodemenergiesysteem;
grootschalige logistiek
gebruik van gronden of bouwwerken op een perceel van 3 hectare of groter, waarop grootschalige bebouwing staat en dat in hoofdzaak in gebruik is voor logistieke- of distributieactiviteiten, met een door de aard en schaal van de activiteiten hoge verkeersaantrekkende werking en impact op de omgevingskwaliteit;
GVE
groot vee-eenheid, waarmee de fosfaatproductie van landbouwhuisdieren wordt uitgedrukt en waarbij 1 GVE overeenkomt met de fosfaatproductie van één melkkoe;
hokdieren
landbouwhuisdieren met uitzondering van nertsen, melkrundvee en schapen;
kas
agrarisch bedrijfsgebouw waarvan de wanden en het dek voornamelijk bestaan uit glas of een ander lichtdoorlatend materiaal voor de productie van gewassen onder geconditioneerde klimaatomstandigheden waaronder mede begrepen een schuurkas of een permanente tunnel- of boogkas hoger dan 1,5 m;
kernrandzone
overgangszone van stedelijk gebied naar het buitengebied, met daarin relatief veel bebouwing op korte afstand van elkaar met een toenemende menging van functies;
kunstobject
aard- en nagelvaste constructie dat dient ter uiting van enige vorm van kunst;
kunstwerk
civielbouwkundige constructie die onderdeel is van de weg bij kruising met een andere weg, spoorweg, waterweg of terreinverdieping;
kwaliteitsklasse landbouw/natuur
kwaliteitsklasse landbouw/natuur als bedoeld in artikel 25d van het Besluit bodemkwaliteit;
kwaliteitsklasse licht verontreinigd
kwaliteitsklasse licht verontreinigd als bedoeld in artikel 25d van het Besluit bodemkwaliteit;
kwaliteitsklasse niet verontreinigd
kwaliteitsklasse niet verontreinigd als bedoeld in artikel 25d van het Besluit bodemkwaliteit;
kwaliteitsklasse wonen
kwaliteitsklasse wonen als bedoeld in artikel 25d van het Besluit bodemkwaliteit;
ladingtank
mobiele tank, vast verbonden met een vaartuig, waarvan de wanden hetzij door de scheepsromp zelf, hetzij door van de scheepsromp onafhankelijke wanden zijn gevormd;
LAeq
Equivalent A-gewogen niveau of geluidmaat waarbij over een periode variërende geluidniveaus zijn gemiddeld tot één waarde;
LAeq, 24 uur
geluidmaat waarbij alle geluidniveaus over de periode van een etmaal zijn gemiddeld tot één waarde;
landbouw
akkerbouw, weidebouw, veehouderij, tuinbouw, waaronder begrepen fruitteelt en het kweken van bomen, bloemen en bloembollen, en elke andere vorm van bodemcultuur;
landgoed
ruimtelijk-functionele eenheid bestaande uit bos of overige natuur, al dan niet in combinatie met agrarische gronden, met daarin een geconcentreerde vorm van karakteristieke woon- en andere bebouwing;
landschappelijke waarden
gebruikswaarde, belevingswaarde en toekomstwaarde van het landschap, gericht op ruimtelijke, ecologische, cultuurhistorische en recreatieve aspecten;
lawaaisport
voorziening voor sportactiviteiten waarbij motorisch of mechanisch geluid wordt geproduceerd, waaronder in ieder geval begrepen de rallysport, de motorsport en de modelvliegsport;
locatie
digitaal vastgelegd gebied waaraan regels zijn gekoppeld;
maatregelenkaart
provinciale kaart met maatregelen voor behoud en herstel van biodiversiteit en leefgebieden, opgenomen als bijlage bij de Subsidieregeling natuur Noord-Brabant;
mestbehandeling
activiteit waarbij mest met een relatief eenvoudige techniek wordt bewerkt, zoals aanrijking met stro, opslaan, rijpen, composteren, tot een capaciteit van 25.000 m3 mest per jaar;
mestbewerking
activiteit waarbij mest met een industriële techniek wordt bewerkt in een mestbewerkingsinstallatie, zoals scheiden, indikken, drogen, vergisten, concentreren, composteren, hygiëniseren, met een capaciteit van meer dan 25.000 m3 mest per jaar;
mestvergisting
omzetten van mest, al dan niet in combinatie met co-producten, in biogas en digestaat;
mobiele verontreinigingssituatie
situatie waarbij de in de bodem aanwezige verontreinigende stoffen zich hebben verspreid naar het grondwater en aanleiding geven tot het uitvoeren van een risicobeoordeling grondwaterkwaliteit;
motorrijtuigen
motorrijtuigen als bedoeld in artikel 1 van de Wegenverkeerswet 1994 alsmede motorvoertuigen als bedoeld in artikel 1 van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990;
natuurbeheerplan
provinciaal plandocument waarin de overeengekomen doelen op het gebied van natuur- en landschapsbeheer en agrarisch natuur- en landschapsbeheer zijn vastgelegd;
natuurinclusieve bedrijfsvoering
economisch rendabel en grondgebonden landbouwsysteem dat voedsel en gewassen produceert, in balans is met de natuurlijke omgeving, natuurlijke hulpbronnen integreert in de bedrijfsvoering en zorg draagt voor de biodiversiteit op en rond het bedrijf, zoals bedoeld in de Subsidieregeling transitie veehouderijen Noord-Brabant;
natuurontwikkelingsproject
project dat tot doel heeft de natuurlijke gesteldheid van een terrein te herstellen, te versterken of te ontwikkelen en dat een omvorming van bestaande natuur of het ontwikkelen van nieuwe, gebiedseigen natuur tot gevolg heeft;
N-depositie
neerslag van stikstofverbindingen uit de atmosfeer op een habitat, waarbij de belasting op een punt binnen het habitat uitgedrukt wordt in mol, per ha, per jaar en de belasting op het habitat als geheel in mol, per jaar;
netto glas
aantal m2 kasoppervlakte;
nieuwvestiging
vestiging op een locatie waar ingevolge het geldende omgevingsplan geen bebouwing of bedrijfsfunctie is toegestaan;
omgevingskwaliteit
de kwaliteit van een plek of gebied die bepaald wordt door een goed samenspel van herkomstwaarde, belevingswaarde, gebruikswaarde en toekomstwaarde;
omschakeling
geheel of gedeeltelijk overstappen van de ene agrarische bedrijfsvorm naar de andere agrarische bedrijfsvorm; ;
onconventionele winning van koolwaterstoffen
winningsmethode, waarbij via verticale en horizontale boringen en hydraulisch kraken schaliegas en schalie-olie uit de diepe ondergrond vrij wordt gemaakt door water, zand en chemicaliën onder hoge druk in een boorput te pompen en zo scheurtjes te creëren in het brongesteente waar het gas in opgesloten zit;
ontgronding
activiteit, gericht op het permanent dan wel tijdelijk verlagen van de hoogteligging van het maaiveld of het verdiepen van de waterbodem;
ontwikkeling
mogelijk maken van een functie of activiteit die op grond van het vigerende omgevingsplan niet is toegelaten;
Ontwikkelingsmaatschappij ruimte voor ruimte
entiteit gericht op de ontwikkeling van ruimte-voor-ruimtekavels vanwege in het verleden behaalde milieu- en ruimtelijke kwaliteitswinst;
overig-agrarisch bedrijf
agrarisch bedrijf dat niet binnen de begripsbepaling van veehouderij, teeltbedrijf of glastuinbouwbedrijf valt;
parkeerterrein
aaneengesloten terrein dat wordt gebruikt voor het bieden van parkeergelegenheid aan vier motorvoertuigen of meer;
PAS
Programma Aanpak Stikstof;
permanente teeltondersteunende voorzieningen
teeltondersteunende voorziening die voor onbepaalde tijd wordt gebruikt, niet zijnde een kas;
PFAS
poly- en perfluoralkylstoffen;
PFOA
perfluoroctaanzuur;
profiel van vrije ruimte
ruimte ter weerszijden van en boven een primaire en regionale waterkering die naar het oordeel van de beheerder nodig is voor een toekomstige versterking van de waterkering;
provinciale weg
openbare weg waarvan het onderhoud ingevolge artikel 15 van de Wegenwet bij de provincie berust, waarvoor de provincie de belangen ingevolge artikel 2 van de Wegenverkeerswet 1994 beschermt en waartoe in ieder geval behoren rijbanen, fiets- en voetpaden, parkeer-, carpool- bus-, en halteplaatsen, vlucht- en andere stroken, bermen, glooiingen, grondkeringen, bermsloten, alsmede de tot de weg behorende verkeersvoorzieningen;
recreatiewoning
woning of enig ander bouwwerk, ten behoeve van tijdelijk recreatief nachtverblijf;
regionale meerwaarde
mate van regionale binding en economische meerwaarde van een bedrijf in de regio, gelet op de herkomst van het bedrijf, werkgelegenheid, arbeidsmarkt, kennisinfrastructuur, plaats in regionale waardeketens, ruimtelijk economisch profiel van de regio, gebruik van regionale infrastructuur en afzetmarkt;
regionale waterkering
waterkering, niet zijnde een primaire waterkering als bedoeld in de wet, die beveiliging biedt tegen overstroming;
restladingdamp
een gasvormige, uit vloeistof vervluchtigende verbinding, die na het lossen in een mobiele tank achterblijft;
risicobeoordeling grondwaterkwaliteit
beoordeling van de mate van gevaar voor het grondwater van een bodemverontreiniging bij een mobiele verontreinigingssituatie om vast te stellen of, en zo ja, welke maatregelen noodzakelijk zijn;
sondering
het bepalen van het draagvermogen van de grond door een staaf in de grond te drukken en daarbij de mechanische weerstand van de grond te meten;
splitsing
het mogelijk maken van een nieuw bouwperceel door opdeling van een bestaand bouwperceel;
Stowa
Stichting toegepast onderzoek waterbeheer;
stroomweg
weg, met een nationale of internationale functie voor het langeafstandsverkeer, die een snelle verbinding vormt tussen steden, landsdelen of landen;
teeltbedrijf
agrarisch bedrijf in de land- en tuinbouwsector dat zich richt op het veredelen, vermeerderen of telen van gewassen met een bedrijfsvoering die geheel of in overwegende mate niet in gebouwen plaatsvindt;
teeltondersteunende voorzieningen
ondersteunende voorzieningen die een onderdeel zijn van de bedrijfsvoering van een teeltbedrijf of een glastuinbouwbedrijf;
toevalsvondst van verontreiniging van het grondwater
onverwachte vondst van verontreiniging van het grondwater, al dan niet indirect door verontreiniging op of in de bodem, met onaanvaardbare risico’s voor het grondwater en het gebruik dat afhangt van het grondwater;
tuincentrum
bedrijf, geheel of in overwegende mate gericht op detailhandel van boomkwekerijproducten, planten, bloembollen, bloemen, kamerplanten, artikelen voor de aanleg en het onderhoud van de tuinen alsmede tuininrichtingsartikelen en aanverwante artikelen;
uitbreiding
vergroting van een bestaand bouwperceel of bestaand bestemmingsvlak;
uitweg
ontsluitingsmogelijkheid van één of meerdere percelen naar de provinciale weg;
vaarwegbeheer
overheidszorg gericht op de instandhouding, bruikbaarheid en bescherming van een vaarweg en bijbehorende werken;
varend
niet ten anker, op spudpalen of gemeerd liggend noch vast-gevaren;
veehouderij
milieubelastende activiteit, gericht op het houden van landbouwhuisdieren, als bedoeld in artikel 3.200 van het Besluit activiteiten leefomgeving, met uitzondering van paarden;
veiligheidsvest
oranjerood vest als bedoeld in de norm NEN-EN 471:2003+A1:2008;
veldwerk
boorput of sondering;
verbeteren van de bodemgesteldheid
verandering van de samenstelling of structuur van de bodem om deze meer geschikt te maken voor de functie van de bodem;
vergisting
het omzetten van koolhydraten door micro-organismen door middel van een anaeroob dissimilatieproces, waarbij biogas wordt geproduceerd;
verkeersregelaar
verkeersregelaar als bedoeld in de Regeling verkeersregelaars 2009;
verkeersvoorziening
element met een verkeersfunctie die door de bevoegde wegbeheerder in het kader van diens zorgplicht voor wegen is geplaatst of aangebracht op of aan de weg;
verkoopvloeroppervlak
voorkomende hoeveelheid bedrijfsvloeroppervlakte ten behoeve van de uitstalling ten verkoop, het verkopen of leveren van goederen of het verlenen van aanverwante diensten; ;
vestiging
mogelijk maken van een ruimtelijke ontwikkeling, die op grond van het geldende planologische regime niet is toegelaten, op een bestaand bouwperceel binnen het deel waar het oprichten van gebouwen is toegestaan;
voertuigen
voertuigen als bedoeld in artikel 1 van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990 alsmede voertuigen als bedoeld in artikel 1.1 van de Regeling voertuigen;
voorjaars- en urenverbod
verbod op beregenen van grasland in de maanden april en mei, alsmede in juni en juli tussen 11.00 en 17.00 uur;
voorkeurswaarde grondwater
concentratie aan verontreinigende stof waarboven er sprake is van verontreiniging van het grondwater;
voorzieningen
faciliteit op het gebied van onderwijs, medische zorg, winkels, sport en ontspanning;
vrijetijdsvoorziening
bedrijfsmatige uitoefening van diensten op het gebied van dag- of verblijfsrecreatie, met de daarbij behorende voorzieningen;
vrijloopstal
huisvestingssysteem voor melk- en kalfkoeien ouder dan 2 jaar zonder ligboxen en voorzien van een zachte, vochtdoorlatende of absorberende bodem, waarbij het totale oppervlak ten minste het aantal dieren maal 10 vierkante meter bedraagt;
watergebonden vrijetijdsvoorziening
voorziening die onlosmakelijk is verbonden met waterrecreatie en watersport, uitgezonderd woonfuncties en watergebonden bedrijvigheid;
wedstrijd
activiteit gericht op prestatievergelijkingen tussen de deelnemers waarbij een prijs, beloning of aandenken in het vooruitzicht wordt gesteld;
weg gerelateerde voorziening
voorziening die direct aansluitend aan de weg ligt en die ten behoeve van weggebruikers ter plaatse gevestigd is, waaronder een motorbrandstoffenverkooppunt;
werkingsgebied
gebied waar de regels van een artikel gelden;
wet
Omgevingswet;
windturbines
bouwwerk bestaande uit een mast met bijbehorende fundering en de rotor, bedoeld voor het opwekken van elektriciteit door middel van windenergie;
zijwegaansluiting
aansluiting van een weg van het Rijk, een gemeente of een waterschap op de provinciale weg;
zorgvuldige veehouderij
veehouderij die door het treffen van maatregelen, onder andere gericht op landschap, het verder sluiten van kringlopen op lokaal niveau, emissiebeperking en gezondheid voor mens en dier, ruimtelijk en maatschappelijk optimaal is ingepast in zijn omgeving.
Ambtsgebied provincie Noord-Brabant
Aansluiting primaire waterkering
Aardkundige waarden
Afwijkende norm wateroverlast buiten stedelijk gebied
Afwijkende norm wateroverlast stedelijk gebied
Attentiezone geluid provinciale weg
Attentiezone stiltegebied
Attentiezone waterhuishouding
Bebouwd gebied
Beheer vaarweg gemeente
Beheer vaarweg provincie
Behoud en herstel van watersystemen
Beperking grootschalige logistiek
Beperkingen veehouderij
Beschermingszone rivierwaterwinning
Boringsvrije zone
Compartimenteringskering
Cultuurhistorische waarden
Diep grondwaterlichaam
Geen attentiezone waterhuishouding
Gesloten stortplaats
Glastuinbouwconcentratiegebied
Groenblauwe waarden
Grondwaterbeschermingsgebied
Hollandse Waterlinies
Landelijk gebied
Natura 2000-gebied
Natuur Netwerk Brabant
Natuur Netwerk Brabant - ecologische verbindingszone
Norm wateroverlast buiten Stedelijk gebied
Ontgassingsvrijgebied
Overgangsrecht Gesloten bodemenergiesystemen
Peilbesluitgebied
Provinciale vaarweg
Provinciale weg
Regionale waterberging
Regionale waterkering veiligheidsnorm 1 op 100
Regionale waterkering veiligheidsnorm 1 op 150
Regionale waterkering veiligheidsnorm 1 op 300
Reservering waterberging
Rivierbed
Rust- en foerageergebied voor ganzen en smienten
Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf
Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf - BIV
Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf - GTB
Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf - RBV
Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf - SUN
Sanerings- en verplaatsingslocatie agrarisch bedrijf - VIV
Scheepvaartklasse BRTN BM
Scheepvaartklasse BRTN BZM
Scheepvaartklasse BRTN CM
Scheepvaartklasse CEMT 2
Scheepvaartklasse CEMT 3
Scheepvaartklasse CEMT 4
Scheepvaartklasse CEMT 5a
Stalderingsgebied
Stedelijk gebied
Stiltegebied
Teeltgebied Zundert
Waterwingebied
Waterwinning voor menselijke consumptie
pdf: Bijlage IV risicobeoordelingA.pdf
pdf: Bijlage IV risicobeoordelingB.pdf
pdf: Bijlage IV risicobeoordelingC.pdf
pdf: Bijlage IV risicobeoordelingD.pdf
pdf: Bijlage IX Kaart Maximale boordiepte Bodemenergiesysteem.pdf
pdf: Bijlage V Gevaarlijke stoffen in het grondwater.pdf
pdf: Bijlage VI - Technische eisen huisvestingssysteem +voer -veegronde.pdf
pdf: Bijlage VIII Maatgevende hoogwaterstanden.pdf
pdf: Bijlage X Overzicht geldende eisen huisvestingssysteem (1).pdf
In aanvulling op artikel 4.4 van deze verordening worden bij het doen van een aanvraag voor omgevingsvergunning voor de hierna vermelde activiteiten de in deze bijlage opgenomen gegevens en bescheiden verstrekt. Het niet of niet volledig overleggen van de vereiste bijlagen dan wel het niet of onvoldoende verstrekken van de gevraagde gegevens kan leiden tot het buiten behandeling laten van de aanvraag.
Artikel 4.6 Omgevingsvergunning grondwatersanering
Artikel 4.7 Omgevingsvergunning Gesloten stortplaats
De indieningsvereisten zijn gebaseerd op de eisen zoals die in hoofdstuk 7 van de Omgevingsregeling zijn opgenomen. Voor iedere aanvraag wordt, gegeven de aard, omvang, effecten en gevolgen van de beoogde activiteit(en), bezien welke van onderstaande vereisten uitwerking vergen.
Artikel 4.8 tot en met Artikel 4.16 Omgevingsvergunning Provinciale weg
In de hierna vermelde gevallen worden aanvullend op Artikel 3.4 van deze verordening bij het doen van een melding de in deze bijlage opgenomen gegevens en bescheiden verstrekt. Het niet of niet volledig overleggen van de vereiste bijlagen dan wel het niet of onvoldoende verstrekken van de gevraagde gegevens kan leiden tot het buiten behandeling laten van de aanvraag.
Artikel 3.27 en artikel Artikel 3.28 Meldplicht Waterwingebied
Artikel 3.32 Meldplicht Grondwaterbeschermingsgebied Aanleg buisleiding
Artikel 3.33 Meldplicht aanleg of vervanging kunstgrasveld
Artikel 3.34 Meldplicht lozen afstomend hemelwater van gebouwen / Artikel 3.35 Meldplicht lozen afstromend hemelwater van wegen / Artikel 3.37 Meldplicht aanleg parkeerterrein voor 100 voertuigen of meer /Artikel 3.38 Meldplicht lozen overig afvalwater
Artikel 3.40 Meldplicht toepassen grond of baggerspecie
Artikel 3.53 Meldplicht Grondwatersanering
Artikel 3.67 Meldplicht Ontgrondingsactiviteit
Artikel 3.77 Meldplicht activiteit ten behoeve van algemeen nut Stiltegebied
Artikel 3.78 en Artikel 3.79 Meldplicht (mobiel) evenement Stiltegebied
Bronsterkte | Type activiteit | Maximale bedrijfsduur |
75-85 | achtergrondmuziek | 12 uur |
90 | solo-instrument (onversterkt) | 10 uur |
95 | muziekgroep (onversterkt) | 3 uur |
Indien het vrachtwagens betreft of gelijkwaardige voertuigen, kan voor een indicatie de geluidbelasting met 10 dB worden verhoogd. Voor de uurintensiteit moet worden uitgegaan van het maatgevende uur.
Artikel 3.96 Meldplicht velling houtopstand
Artikel 3.113 Meldplicht gedenkteken
Bij de hierna vermelde activiteiten wordt bij het verstrekken van informatie de in deze bijlage opgenomen gegevens en bescheiden verstrekt:
Artikel 3.23 Informatieplicht Ongewoon voorval
Zodra de volgende gegevens en bescheiden bekend zijn, worden ze verstrekt aan het bevoegd gezag, bedoeld in Artikel 3.23:
Artikel 3.31 informatieplicht Startmelding activiteiten Grondwaterbeschermingsgebied
Bij de beschrijving van het veldwerk als bedoeld onder b, onderdeel 3 en onder d, onderdeel 2 worden de volgende gegevens verstrekt:
Artikel 3.43 informatieplicht Startmelding activiteiten Boringsvrije zone
Bij de beschrijving van het veldwerk als bedoeld onder c, onderdeel 3, worden de volgende gegevens verstrekt:
Artikel 3.54 Informatieplicht Beëindiging grondwatersanering
Artikel 7.11 Ontheffing wedstrijd met voertuigen in meerdere gemeenten
In aanvulling op artikel 4:2 Awb, bevat de aanvraag om een ontheffing voor het houden van een wedstrijd met voertuigen in meerdere gemeenten, de volgende gegevens:
Artikel 7.12 Verklaring van geen bezwaar wedstrijd met voertuigen in een gemeente
In aanvulling op artikel 4:2 Awb, bevat de aanvraag om een verklaring van geen bezwaar voor het houden van een wedstrijd met voertuigen in een gemeente, de gegevens en bescheiden zoals opgenomen voor de aanvraag voor ontheffing, bedoeld in Artikel 6.9, onder a tot en met g, j en k.
Bijlage VI - Technische eisen huisvestingssysteem +voer -veegronde.pdf
Vervallen
Bijlage IX Kaart Maximale boordiepte Bodemenergiesysteem.pdf
Bijlage X Overzicht geldende eisen huisvestingssysteem (1).pdf
In deze algemene toelichting op de Omgevingsverordening Noord-Brabant (verder te noemen omgevingsverordening) wordt ingegaan op de relatie met de omgevingsvisie, wat de omgevingsverordening is, uitgangspunten bij de totstandkoming, opbouw en de van toepassing zijnde wettelijke kaders.
Na de algemene toelichting volgt een artikelsgewijze toelichting. Hierbij zijn alleen de hoofdlijnen van beleid en achtergrond van de regels opgenomen. De meer uitgebreide informatie is terug te vinden in de wetgeving die tot het stellen van de regels verplicht en de op provinciaal niveau vastgestelde beleidskaders.
De omgevingsverordening bevat alle regels op provinciaal niveau over de fysieke leefomgeving, zoals over milieu, natuur, ruimtelijke ordening, wegen, water en bodem. De omgevingsverordening is een voor de provincie verplicht instrument uit de Omgevingswet, die op 1 januari 2022 in werking is getreden.
Ambitie
Met de Brabantse omgevingsvisie ‘De kwaliteit van Brabant’ hebben Provinciale Staten in december 2018 de visie op de fysieke leefomgeving vastgesteld. De visie bevat de opgaven die er liggen voor de nabije toekomst, welke ambities en concrete doelen de provincie zichzelf heeft gesteld en hoe ze daaraan willen werken.
De provincie gelooft dat we met elkaar moeten zorgen voor een gezonde, veilige en mooie leefomgeving en dat we dat kunnen bereiken met een nieuwe manier van (samen)werken. Dat door het juiste samenspel – waarbij we streven naar synergie en meerwaarde - de kwaliteit van leven hier en nu goed samengaat met de kwaliteit van leven elders en later.
De omgevingsvisie is vastgesteld om–vooruitlopend op de Omgevingswet- kansen te benutten. Met ruimte voor handelen door te werken vanuit doelen in plaats vanuit instrumenten. Door maatschappelijk gedragen waarden centraal te stellen. Door meerwaarde-creatie als basis te hanteren in plaats van als uitzondering. En door vanuit casuïstiek te werken en het doel voorop te stellen.
Rode draad in de visie is om de kwaliteit van de Brabantse leefomgeving te behouden, te versterken en door te geven aan volgende generaties. De visie benoemt ambities over hoe Brabant er in 2050 uit moet zien. En stelt mobiliserende tussendoelen voor 2030. Deze doelen zijn zelfbindend voor de provincie. De Brabantse Omgevingsvisie is door een intensief proces met Provinciale Staten, gemeenten, waterschappen, omgevingsdiensten, bedrijven, maatschappelijke organisaties en burgers tot stand gekomen. De uitvoering van de visie en de concrete acties om de doelen te realiseren, staan niet in de visie. Ook dat werken we samen uit met anderen.
Een nieuw samenspel
We pakken complexe maatschappelijke uitdagingen integraal en samen met publieke, private en maatschappelijke partners aan. Door verschillende doelen met elkaar te verweven en slimme combinaties te maken, ontstaat een grotere meerwaarde voor het gebied. De provincie richt zich op het verknopen en verweven van opgaven en het zoeken naar synergie en meerwaarde. Daarbij kijken we vanuit verschillende richtingen naar een ontwikkeling:
Provinciale rol
De inzet van de provincie richt zich vooral op situaties waarbij de provincie een toegevoegde waarde heeft bij het realiseren van maatschappelijke doelen door:
Kernwaarden en instrumenten
Voor de provinciale inzet is het werken vanuit het samenspel met diep, rond en breed kijken vertrekpunt. Dit vraagt om een provincie die gemakkelijk van rol kan wisselen en die gericht is op het verbinden van belangen: private belangen, gebiedsbelangen en het publieke belang. Daarbij hanteert de provincie vijf kernwaarden voor haar denken en handelen. We zetten in op:
Om uitvoering te geven aan de visie heeft de provincie straks onder de Omgevingswet verschillende instrumenten tot haar beschikking. De omgevingsverordening is daarbij slechts 1 van de instrumenten die de provincie inzet om haar doelen en ambities te realiseren. De omgevingsverordening bevat de spelregels en randvoorwaarden met een bindende werking voor het handelen van burgers en bedrijven, gemeenten en waterschappen.
Een ander belangrijk instrument voor de uitwerking van de omgevingsvisie zijn de (beleids)programma’s uit de Omgevingswet. Hierin worden de ambities uit de omgevingsvisie uitgewerkt en vertaald naar concrete acties en inzet van instrumenten. Vanuit de Omgevingswet moeten Gedeputeerde Staten drie wettelijk verplichte programma's vaststellen: het beheerprogramma voor Natura 2000-gebieden, het Regionaal waterprogramma en het Actieplan geluid.
In de overige gevallen stellen Provinciale Staten als uitwerking van de ambities uit de omgevingsvisie beleidskaders vast. Gedeputeerde Staten stellen vervolgens daarbij horende Uitvoeringsagenda's vast. Dit is bijgaand schematisch weergegeven.
De omgevingsverordening sluit aan op de Omgevingswet en de werkwijze van de Omgevingsvisie. De regels sluiten aan bij het diep, rond en breed kijken uit de omgevingsvisie. Maar zijn ook gebaseerd op overig vastgesteld beleid, zoals de doelen en ambities voor duurzame energie uit de Energie-agenda of bij de uitwerking van beleid in het Regionaal Water- en Bodem Programma.
De Omgevingswet vraagt dat provincies afwegen of het vanuit subsidiariteit nodig is om op provinciaal niveau rechtstreeks werkende (algemene) regels te stellen. Deze afweging is gemaakt in de Themafiches omgevingsverordening, die in februari 2020 zijn vastgesteld. In het algemeen geldt dat de inzet van de verordening in de provincie Noord-Brabant is beperkt tot die onderdelen van het beleid waarvoor het vanuit provinciale belangen nodig is om regels in te zetten, bijvoorbeeld omdat de provincie vanuit de wet verantwoordelijk is om bepaalde doelen te halen, of waarvoor het vanuit de wet verplicht is om regels te stellen in de verordening.
Bij het opnemen van instructieregels aan gemeente en waterschap geldt dat deze nodig zijn vanuit de opgaven en ambities uit de omgevingsvisie, bijvoorbeeld omdat waarden of een onderwerp gemeentegrens overstijgend zijn of om een uniform beleid binnen de provincie te realiseren. Bij het vormgeven van de instructieregels geldt dat waar mogelijk is gewerkt met kaders die ruimte bieden voor eigen beleidsmatige invullingen. Voor enkele onderwerpen, zoals het Natuurnetwerk Brabant, beleid rondom de veehouderij of het voldoen aan omgevingswaarden is die ruimte beperkt.
De wijzigingen ten opzichte van de huidige Interim omgevingsverordening zijn toegelicht in paragraaf 1.6.
Bij de omgevingsverordening zijn de volgende uitgangspunten gehanteerd:
De omgevingsverordening is een digitaal product. Dit draagt bij aan het beter op elkaar afstemmen van regels en locaties. De digitale vormgeving biedt ook de mogelijkheid om de regels op een interactieve wijze te benaderen en om gegevens makkelijker uit te wisselen. Dit draagt bij aan een betere uitvoering in de praktijk en een betere kenbaarheid van de geldende regels. Het digitale systeem maakt het mogelijk om verschillende gegevens eenvoudig te combineren en af te wegen.
Digitaal betekent dat alle regels gekoppeld zijn aan een op een digitale kaart weergegeven gebied. De regels in de verordening verwijzen naar dat gebied als "de locatie" gevolgd door de naam van die locatie. Gelet op de omvang van het grondgebied waarvoor de verordening geldt is dat zelden maar één vlak, maar over het algemeen een verzameling van verspreid over de provincie liggende vlakken die samen de locatie vormen waar de regel geldt. Wanneer er geen specifieke locatie aan een regel is gekoppeld betekent dit dat de regel in de hele provincie geldt.
De digitale informatie over de locatie - welke coördinaten de grens vormen van de locatie - is vastgelegd in een zogenaamd geografisch informatieobject (gio) opgenomen in bijlage II.
De locaties in de omgevingsverordening zijn gebaseerd op:
Vanwege de aansluiting op uitgangspunten van de Omgevingswet zijn er diverse wijzigingen doorgevoerd:
Naast deze noodzakelijke aanpassingen zijn ervaringen en nieuwe inzichten benut om de regeling te verbeteren:
De omgevingsverordening wil goede initiatieven ondersteunen. Daarvoor sluit de omgevingsverordening aan bij de nieuwe manier van werken uit de Brabantse omgevingsvisie. Dit uit zich op verschillende manieren.
Een eerste stap is dat hiermee rekening is gehouden bij het vormgeven van de regels door:
Daarnaast zijn er flexibiliteitsbepalingen opgenomen:
In het verleden bevatte de Interim omgevingsverordening ook wijzigingsbevoegdheden voor Gedeputeerde Staten om specifiek benoemde voorschriften te wijzigen, kennelijke onjuistheden te wijzigen of grenzen van werkingsgebieden (nu locaties) te wijzigen. Onder de Omgevingswet stellen Provinciale Staten hiervoor een apart delegatiebesluit vast. Dat besluit is gelijktijdig met de vaststelling van deze omgevingsverordening genomen waarbij de bevoegdheden zijn gebaseerd op de bestaande bevoegdheden in de Interim omgevingsverordening en enkele uitvoeringsaspecten vanuit nieuw opgenomen regels. Het gaat dan met name om uitvoeringsaspecten en het aanpassen van de grenzen van locaties.
Alle regels van de Omgevingsverordening hebben een gebied waar ze van toepassing zijn. Soms de hele provincie, soms specifiek bepaalde gebieden. Bijvoorbeeld een regel die geldt ter plaatse van het Natuur Netwerk Brabant of Stedelijk gebied. Deze locaties worden vaak genoemd in de regel, maar dat is niet altijd het geval. Zo kan bijvoorbeeld een hele paragraaf over het Natuur Netwerk Brabant aan die locatie gekoppeld zijn zodat niet voortdurend in elk daarop volgend artikel of artikellid in de tekst de locatie met zoveel woorden aangehaald hoeft te worden. Ook zijn er vele regels die gelden voor de gehele provincie Noord-Brabant, waarbij dit niet expliciet beschreven is.
In het Digitaal Stelsel Omgevingswet (DSO) kan, bij het raadplegen van regels op de kaart, steeds het exacte werkingsgebied van een regel getoond worden.
Wijzigen locatie
In deze Omgevingsverordening zijn onder andere instructieregels opgenomen voor het omgevingsplan van gemeenten. Het omgevingsplan mag niet in strijd met de instructieregels vastgesteld worden. In de voorgaande Interim omgevingsverordening betekende dit dat sommige gebieden aangepast moesten worden voor de vaststelling van het bestemmingsplan. Dit was bijvoorbeeld het geval bij de uitbreiding van een stedelijke kern in het Landelijk gebied. Er moest dan eerst een vergroting van ‘Stedelijk gebied’ plaatsvinden, omdat het bestemmingsplan anders in strijd was met de regels van het ‘Landelijk gebied’. De Wet ruimtelijke ordening bood de mogelijkheid om de procedures voor het gemeentelijke plan en de provinciale wijziging af te stemmen en in elkaar te schuiven. Hierdoor kon de benodigde kaartwijziging tijdens de gemeentelijke procedure, voor de raadsvergadering over het bestemmingsplan, vastgesteld worden. Onder de Omgevingswet is dat door gewijzigde termijnen en inspraakregels niet langer mogelijk.
In deze Omgevingsverordening is daarom een andere opzet gekozen. Er is in de instructieregels aangegeven wanneer c.q. onder welke voorwaarden een ontwikkeling kan worden toegelaten in een gebied, waarbij afgeweken kan worden van de ‘hoofdregel’. Een wijziging van het omgevingsplan dat aan deze vereisten voldoet is dan niet in strijd met de Omgevingsverordening en kan zonder grenswijziging vastgesteld worden. De gemeente moet in het wijzigingsbesluit onderbouwen waarom of hoe aan de randvoorwaarden voor de afwijking is voldaan.
Een voorbeeld van zo'n afwijking van de 'hoofdregel' is te vinden in artikel 5.56. Op basis van die regeling kan afgeweken worden van de regel om geen stedelijke ontwikkeling in het Landelijk gebied toe te staan. Als een omgevingsplan voldoet aan de voorwaarden in artikel 5.56 is de wijziging van het omgevingsplan niet in strijd met de Omgevingsverordening, ook al gaat het om een stedelijke ontwikkeling in het Landelijk gebied.
Een vergelijkbare insteek geldt voor het Natuur Netwerk Brabant (NNB). Ook daar hoeft voorafgaand aan de vaststelling van het omgevingsplan niet eerst een wijziging van het NNB plaats te vinden, mits in de wijziging van het omgevingsplan wordt aangetoond dat voldaan wordt aan de regels waaronder ontwikkelingen in het NNB mogelijk zijn en aan de compensatieregels. Voor Natuur Netwerk Brabant - ecologische verbindingszones is daartoe een nieuw derde lid opgenomen. Als aan de bepalingen wordt voldaan kan een omgevingsplan rechtstreeks activiteiten of functies binnen de locatie mogelijk maken. Het is wenselijk om tijdig in overleg te treden met de provincie als het voornemen bestaat om ontwikkelingen binnen het NNB (of de ecologische zones) mogelijk te maken. Ook voor Regionaal waterbergingsgebied en Reservering Waterbergingsgebied is een bepaling opgenomen die ontwikkelingen mogelijk maakt binnen de in de verordening opgenomen locaties.
Deze gemeentelijke besluiten leiden ertoe dat de locaties die verbonden zijn aan de instructieregels in de omgevingsverordening regelmatig geactualiseerd moeten worden - de woonwijken en bedrijventerreinen zullen immers aan het Stedelijk gebied toegevoegd moeten worden en ook de wijzigingen in het Natuur Netwerk Brabant moeten worden doorgevoerd. Die wijziging van de Omgevingsverordening vindt achteraf plaats in één van twee wijzigingsbesluiten die elk jaar in procedure worden gebracht en voornamelijk kaartaanpassingen zullen bevatten.
Een uitzondering op het uitgangspunt 'eerst door de gemeente vaststellen en dan achteraf actualiseren door de provincie', is de wijziging van Bebouwd gebied. Dit is een aanduiding die extra functies en bouwwerken mogelijk maakt in het landelijk gebied. Hierbij moet wel eerst een wijziging van het Bebouwd gebied plaatsvinden voordat het omgevingsplan kan worden vastgesteld. Zolang deze aanduiding er nog niet ligt, zijn omgevingsplannen die deze extra functies en bouwwerken mogelijk maken in strijd met de Omgevingsverordening. Voor deze gevallen dient een verzoek om herbegrenzing ingediend te worden, onderbouwd in het kader van een concrete wijziging van het omgevingsplan. Bij een positieve beoordeling van het verzoek kan de aanpassing van Bebouwd gebied worden meegenomen in het ontwerp van de eerst mogelijke actualisatieronde. Na vaststelling en inwerkingtreding van de wijziging van de Omgevingsverordening kan de gemeente tot wijziging van het omgevingsplan besluiten.
Het kan voorkomen dat ook voor een andere locatie eerst een herbegrenzing nodig is omdat er geen vooraf geformuleerde afwijkregels zijn opgenomen. Ook daarvoor dient de gemeente dan vooraf een gemotiveerd verzoek in te dienen, bijvoorbeeld bij Beperkingen veehouderij. Wij zijn overigens zeer terughoudend inzake aanpassingen van de grenzen Beperkingen veehouderij. Juist omdat wij deze gebieden in onze verordening hebben begrensd, hebben Provinciale Staten bij de totstandkoming van de Omgevingsverordening aangegeven geen gebieden in de verordening aan te wijzen waar verzuringsgevoelige natuurwaarden aanwezig zijn (oude Wav-kaart), teneinde dubbele regelgeving te voorkomen.
Actualisatieronde
Elk jaar vinden twee actualisatierondes plaats waarbij o.a. de begrenzing van de locaties in de Omgevingsverordening, na terinzagelegging van een ontwerp, kunnen worden gewijzigd door een besluit van Gedeputeerde Staten.
Gemotiveerde verzoeken om aanpassing van een begrenzing kunnen alleen ingediend worden door een waterschap of gemeente. Een aanpassing naar aanleiding van een verzoek om herbegrenzing wordt na een positieve beoordeling in de volgende actualisatieronde meegenomen. Dat betekent in principe dat verzoeken die voor 1 januari worden ingediend worden meegenomen in de eerste ronde (terinzagelegging mei/ juni en vaststelling in september) en verzoeken ingediend voor 1 juli in de tweede ronde (ter inzage december/ januari en vaststelling einde eerste kwartaal).
Voor de opbouw van de omgevingsverordening zijn verschillende opties afgewogen. Er is gekeken naar een thematische indeling, een indeling waarbij de huidige verordeningen als apart hoofdstuk gehandhaafd zouden worden en een opbouw waarbij de doelgroep van de regel centraal staat.
Omdat de omgevingsverordening zoveel als mogelijk wil aansluiten bij de Omgevingswet is gekozen voor een gecombineerde benadering vanuit doelgroep en instrument. Dit sluit grotendeels aan bij de Omgevingswet en de daaronder liggende wetgeving. Dit betekent dat de regels in de omgevingsverordening zijn gegroepeerd in hoofdstukken waarbij de doelgroep of instrument van de regel leidend is. Binnen een hoofdstuk is een verdeling gemaakt naar relevante beleidsthema's.
Een keuze voor een hoofdstukindeling op thema was ook mogelijk geweest. Daar is niet voor gekozen omdat dit voor de gebruikers van de verordening minder duidelijk is. Er zijn bijvoorbeeld voor de bescherming van het grondwater in de waterwingebieden zowel regels vanuit de toedeling van functies als de regels vanuit het verrichten van activiteiten opgenomen. Maar de regels richten zich elke keer tot een andere doelgroep (burgers en bedrijven, gemeenten of waterschappen). Dat is zeker voor burgers niet altijd duidelijk. En voor gemeenten en waterschappen geldt dat zij de hele verordening moeten doorzoeken welke regels voor hen van toepassing zijn. Het risico is dan groot dat er iets over het hoofd wordt gezien. Overigens is iedere indeling betrekkelijk. Doel vanuit het digitaal stelsel omgevingsrecht (DSO) en de digitale vormgeving van de omgevingsverordening is dat gebruikers op verschillende manieren kunnen zoeken op voor hen relevante regels, op thema, op doelgroep of door een 'klik' op de kaart.
De opbouw naar doelgroepen levert de volgende hoofdstukindeling op:
In hoofdstuk 1 staan de algemene bepalingen.
In hoofdstuk 2 staan de omgevingswaarden. Op grond van de Omgevingswet moet de provincie in een aantal gevallen omgevingswaarden vaststellen. Die zijn in dit hoofdstuk opgenomen.
In hoofdstuk 3 staan de algemene, rechtstreeks werkende regels voor activiteiten die zich (grotendeels) richten tot burgers en bedrijven. In sommige gevallen zijn de regels uiteraard ook van toepassing op overheden als die initiatiefnemer voor de betreffende activiteit zijn. In de algemene paragraaf zijn de vereisten opgenomen voor het indienen van een melding en de mogelijkheden voor maatwerk. Deze regels gelden ook naast een eventuele vergunningplicht.
Het hoofdstuk bevat de volgende thema's: grondwater algemeen, grondwaterbescherming, grondwaterverontreiniging, stortplaatsen, ontgrondingen, stiltegebied, natuur, varend ontgassen en provinciale wegen.
In hoofdstuk 4 staan de beoordelingsregels voor de omgevingsvergunning.
Deze zijn gebaseerd op vergunningplichten uit deze omgevingsverordening of aanvullende beoordelingsregels op rijksregels. De beoordelingsregels richten zich tot het bevoegd gezag voor de vergunningverlening. Het is vanwege de systematiek van de Omgevingswet niet op voorhand vast te leggen wie het bevoegd gezag is. Dat is mede afhankelijk van initiatiefnemers. Daarom zijn deze regels in een apart hoofdstuk opgenomen zodat ze eenvoudig terug te vinden zijn.
In hoofdstuk 5 zijn de instructieregels opgenomen die gemeenten moeten toepassen bij de besluitvorming over het omgevingsplan. Het gaat dan voornamelijk om een evenwichtige toedeling van functies aan locaties maar vanwege het vervallen van de Wet bodembescherming zijn ook instructieregels opgenomen voor activiteiten die een gevaar opleveren voor de kwaliteit van het grondwater.
De instructieregels uit hoofdstuk 4 gelden niet alleen voor omgevingsplannen, maar ook voor projectbesluiten die door het waterschapsbestuur of Gedeputeerde Staten worden vastgesteld en voor buitenplanse omgevingsplanactiviteiten.
In hoofdstuk 6 staan de instructieregels die zich richten tot het waterschap voor de uitoefening van hun bevoegdheden en taken.
Hoofdstuk 7 bevat regels over bevoegdheden en verplichtingen van Gedeputeerde Staten. Het gaat daarbij bijvoorbeeld over de opdracht om gezamenlijk met andere partijen het regionaal overleg te organiseren, het uitoefenen van specifieke bevoegdheden op grond van de Wegenverkeerswet, het instellen van adviescommissies en monitoring en evaluatieverplichtingen.
Hoofdstuk 8 bevat regels over faunabeheer (faunabeheereenheden, faunaplan en wildbeheereenheden), vaarwegbeheer en zwemwaterbeheer.
Hoofdstuk 9 bevat informatieplichten voor gemeenten en waterschappen aan Gedeputeerde Staten. Deze verplichtingen zijn nodig zodat Gedeputeerde Staten kunnen toezien dat aan verplichtingen uit deze verordening wordt voldaan. Het gaat dan bijvoorbeeld om een verslag hoe gemeenten invulling geven aan de kwaliteitsverbetering landschap. Of om de verplichting voor waterschappen om te voldoen aan de omgevingswaarden rond waterveiligheid.
Hoofdstuk 10 bevat overgangsrecht en slotbepalingen. Hierin zijn in het algemeen overgangsbepalingen geformuleerd die moeten voorkomen dat geldende besluiten opnieuw ter discussie komen en dat aanvragers lopende een procedure geconfronteerd worden met nieuw recht.
Ook is de intrekking geregeld van de Interim verordening en wordt de inwerkingtreding van de omgevingsverordening geregeld.
Omgevingswet en onderliggende wetgeving
Met de inwerkingtreding van de Omgevingswet komt een einde aan de fundamentele herziening van het omgevingsrecht. Deze herziening is gericht op het inzichtelijker en voorspelbaarder worden van het omgevingsrecht, het vergroten van het gebruiksgemak en het bieden van meer ruimte voor initiatieven van onderop. De Omgevingswet integreert 26 wetten op het gebied van de fysieke leefomgeving. Hieronder vallen onderwerpen als: bouwen, milieu, waterbeheer, ruimtelijke ordening, monumentenzorg en natuur. Naast de Omgevingswet zijn ook de onderliggende uitvoeringsbesluiten van belang: Besluit activiteiten leefomgeving, Besluit kwaliteit leefomgeving, Besluit bouwactiviteiten leefomgeving en het Omgevingsbesluit.
Overige wetten
Het voornemen bestaat om de komende jaren nog enkele andere wetten onder het regiem van de Omgevingswet te brengen zoals de wetgeving rondom luchtvaart en wegen. Vooruitlopend daarop is de bevoegdheidsuitoefening voor het verlenen van een ontheffing of verklaring van geen bezwaar voor het houden van een wedstrijd met voertuigen op de openbare weg, gebaseerd op de Wegenverkeerswet, in deze verordening opgenomen. En zijn de regels voor vergunningverlening voor het verrichten van activiteiten op de provinciale weg ook gebaseerd op de Wegenwet en Wegenverkeerswet. Daarnaast bevat deze verordening regels voor het nautisch beheer van vaarwegen, gebaseerd op de Scheepvaartverkeerswet.
Beleid
De Brabantse omgevingsvisie biedt een integraal kader voor diverse aspecten van het fysieke domein. Omdat deze omgevingsvisie geen beleidsuitwerking bevat, zijn er de afgelopen periode nieuwe beleidskaders vastgesteld. De Omgevingsvisie, beleidskaders, uitvoeringsagenda's en omgevingswetprogramma's vormen de basis voor het opnemen van regels in deze verordening.
Bij nieuwe wet- en regelgeving zijn handhaafbaarheid, uitvoerbaarheid en duidelijkheid over de rol en taakverdeling bij toezicht en handhaving belangrijke aandachtspunten. Dat geldt ook voor deze Omgevingsverordening. Het gaat hierbij om toezicht in de brede zin van het woord; zowel het toezicht op naleving van de regels als ook het interbestuurlijk toezicht.
Toezicht en handhaving
Voor de naleving van regels staat vertrouwen in de eigen verantwoordelijkheid voorop. Burgers, bedrijven en de overheid mogen van elkaar verwachten dat zij zich houden aan vastgestelde regels. Daar hoort ook bij dat als iemand zich niet houdt aan de vastgestelde regels dat die daarop wordt aangesproken en dat er zo nodig handhavend wordt opgetreden. Toezicht en handhaving dragen bij aan een gelijk speelveld en doen recht aan het rechtsgevoel van de samenleving dat verlangt dat regels worden nageleefd, dat gegeven vertrouwen niet wordt beschaamd en dat geen onherstelbare inbreuken worden gepleegd op een veilige, schone en gezonde fysieke leefomgeving of omgevingskwaliteit.
De regels in de omgevingsverordening zijn verschillend van aard en richten zich tot verschillende adressanten. Bijvoorbeeld rechtstreeks werkende regels voor het verrichten van activiteiten en instructieregels en informatieverplichtingen voor gemeenten en waterschappen. Dat betekent dat meerdere overheden een rol spelen bij toezicht en handhaving. De provincie streeft naar een goede samenwerking tussen de verschillende overheden en het handelen als één overheid. Voor de uitvoering van deze verordening zijn daarom afstemmings- en samenwerkingsafspraken met de verschillende betrokken overheden gemaakt, conform de wettelijke procescriteria VTH.
Interbestuurlijk toezicht
Naast het eerste lijns toezicht op naleving van deze verordening heeft de provincie ook een verantwoordelijkheid als interbestuurlijk toezichthouder (IBT). IBT is één van de kerntaken van de provincie. In de Omgevingswet wordt ook meermaals gewezen op de rol van IBT. In de omgevingsverordening kan de provincie zogenaamde instructieregels stellen, regels waarmee de provincie de uitoefening van gemeentelijke- en waterschapstaken en bevoegdheden kan beïnvloeden en provinciale belangen kan borgen. Met instructieregels en instructies kunnen Provinciale Staten invloed uitoefenen op de taakuitoefening van andere bestuursorganen.
Voor de instructieregels die zich richten tot gemeenten voor het opstellen van het omgevingsplan bevat de wet specifiek instrumentarium. Naast het indienen van zienswijzen en het instellen van beroep, kent de wet het interventiebesluit waarmee Gedeputeerde Staten het vaststellingsbesluit van de gemeente (deels) buiten werking kunnen zetten.
Bij de naleving van de overige andere instructieregels of instructies speelt IBT een belangrijke rol. De provincie beschikt over de generieke interbestuurlijke toezichtinstrumenten: a) indeplaatsstelling bij taakverwaarlozing van een wettelijke medebewindstaak en b) schorsing en vernietiging bij een besluit die in strijd is met het recht en/of het algemeen belang. Naast de traditionele toezichtinstrumenten maakt de provincie ook gebruik van interactie met gemeenten en waterschappen via de lijnen van ‘dialoog’ en ‘lerend toezicht’ zoals bedoeld in de landelijke agenda Toekomst van het Interbestuurlijk Toezicht (ATT).
Voor de totstandkoming van de omgevingsverordening is een uitgebreid (digitaal) participatietraject doorlopen waarbij iedereen die belangstelling had is uitgenodigd een inbreng te geven; de Tour de Brabant. Naast een inleidend webinar in sepetember 2020 over de concept-omgevingsverordening, zijn er tussen september 2020 - maart 2021 tien verdiepingsessies gehouden over de concept-regeling, zijn er diverse bestuurlijke sessies geweest en zijn er regionale sessies gehouden gericht op het samenwerken als één overheid. Een verslag van de Tour de Brabant is terug te lezen op omgevingswetinbrabant.nl
Voor de formele vaststellingsprocedure is toepassing gegeven aan de openbare voorbereidingsprocedure uit afdeling 3.4 Algemene wet bestuursrecht. Dat betekent dat de ontwerp omgevingsverordening zes weken ter inzage is gelegd en dat eenieder een zienswijze heeft kunnen indienen.
Omdat de omgevingsverordening algemene regels bevat, staan er tegen het besluit tot vaststelling geen bezwaar- en beroepsmogelijkheden open. Wel kunnen belanghebbenden in procedures tegen bijvoorbeeld omgevingsvergunningen en omgevingsplannen, de onverbindendheid van de regels inroepen.
Alle begripsbepalingen zijn in hoofdstuk 1 opgenomen. Als een begrip niet is opgenomen, wordt aangesloten bij wat in het normale (spraak)gebruik onder een begrip wordt verstaan of wordt aangesloten bij de begripsbepalingen die in de Omgevingswet, inclusief onderliggende regelgeving zijn gedefinieerd. In een enkel geval is een afwijkende begripsbepaling opgenomen, wanneer dat nodig is voor de werking van deze verordening, zoals bij dierenverblijf. Hiervan is terughoudend gebruik gemaakt.
Verder geldt dat sommige begrippen ruimte bieden voor interpretatie. Wanneer dat nodig is vanuit rechtszekerheid (bij de rechtstreeks werkende regels) of vanuit provinciaal belang (bij instructieregels) is die ruimte beperkt, bijvoorbeeld doordat er in deze verordening al invulling aan het begrip wordt gegeven. In het andere gevallen is er bij instructieregels bewust gekozen om ruimte te geven aan het bevoegd gezag om een eigen invulling te geven.
De locaties zijn niet gedefinieerd. Dat is niet nodig nu deze zijn vastgelegd als locatie. Deze worden, waar nodig, wel in de artikelsgewijze toelichting toegelicht. In bijlage 2 zijn de geometrische begrenzingen van de locaties vastgelegd.
Een aantal begrippen die impliciet beleid bevatten, zijn niet als begripsbepaling opgenomen maar in de regels zelf. Een voorbeeld is de invulling wat onder de term 'schadelijke stoffen' wordt begrepen. Deze invulling kan in de loop ter tijd wijzigen en heeft dus een beleidsmatig karakter. Een ander voorbeeld is een nadere invulling wat onder 'van voldoende kwaliteit' wordt begrepen. Als het nodig is, wordt een begrip dat specifiek voor een onderwerp van belang is nader toegelicht in de artikelsgewijze toelichting.
Dit artikel heeft een puur technische achtergrond. De in dit artikel opgesomde termen komen niet direct voor in de regels van de verordening, maar staan in de definities van begrippen. Om die op hun beurt goed te kunnen interpreteren moeten deze begrippen ook gedefinieerd worden in de begrippenlijst in bijlage I. Daarvoor is het nodig om ze in een artikel op te nemen.
Dit artikel heeft een puur technische achtergrond. De opgesomde locaties komen op dit moment niet direct of niet letterlijk voor in de tekst van een artikel(-lid), maar moeten wel gekoppeld kunnen worden aan die regels. Om deze locaties in bijlage II op te kunnen nemen zijn ze in dit artikel opgesomd.
De Omgevingswet verplicht de provincietot de vaststelling van omgevingswaarden voor:
• waterveiligheid
• wateroverlast
• geluid langs provinciale wegen in de vorm van een geluidproductieplafond.
In deze afdeling worden deomgevingswaarden voor waterveiligheid en wateroverlast vastgesteld. Met hetvaststellen van deze omgevingswaarden geeft de provincie nader invulling aan dereglementair opgedragen taak van de waterschappen, te weten dewaterstaatkundige verzorging van zijn gebied. Het waterschap is reglementairgehouden het watersysteem zo in te richten en te beheren dat het voldoet aan dein deze verordening gestelde eisen in de vorm van een omgevingswaarde.
Hierbij is aangegeven wat de status isvan de omgevingswaarde. De omgevingswaarde voor regionale waterkeringen is eenresultaatsverplichting, de omgevingswaarde voor wateroverlast is eeninspanningsverplichting voor het waterschap.
De geluidproductieplafonds (GPP) wordenbij separaat besluit door Provinciale Staten vastgesteld. De wet verplicht datde omgevingsverordening de provinciale wegen aanwijst waarlangs GPP wordenvastgesteld.
Op grond van artikel 2.4 van de Omgevingswet worden in de omgevingsverordening voor daarin aan te wijzen, andere dan primaire waterkeringen die in beheer zijn bij een andere beheerder dan het Rijk, omgevingswaarden waterveiligheid vastgesteld voor regionale waterkeringen.
Vastgelegd is wat het gewenste beschermingsniveau is van de waterkeringen die op grond van hun functie van regionale betekenis worden geacht. Deze regionale waterkeringen en de daarvoor geldende omgevingswaarden zijn aangegeven in de bij deze regels behorende locatie.
Hetgaat hierbij om 2 typen regionale keringen te weten:
Degedetailleerde ligging van de keringen staat aangegeven op de betreffendelegger van het waterschap. Voor de begrenzing van de locatie in deze omgevingsverordening isgebruikt gemaakt van de gegevens van de waterschappen. Doordat de waterschappen onderling verschillende methoden gebruiken, is de weergavevan de breedte in deze omgevingsverordening ook wisselend.
De locatie geeft aan wat de veiligheidsnorm (omgevingswaarde) is, uitgedrukt als gemiddelde overschrijdingskans per jaar van de hoogste waterstand die deze regionale waterkering veilig moet kunnen keren. Voor compartimenteringskeringen geldt als omgevingswaarde het behoud van het bestaand waterkerend vermogen (handhaving van het feitelijk profiel zoals vastgelegd in de legger).
In het derde lid wordt de relatie tussen norm en maatgevende hoogwaterstand genoemd, kortweg ook wel uitgedrukt als 'hydraulische randvoorwaarden'. De maatgevende hoogwaterstanden zoals die gelden voor het toetsen van de regionale keringen, zijn in Bijlage VIII opgenomen en vastgesteld op voorstel van de watersysteembeheerders.
De vaststelling van de maatgevende hoogwaterstanden is in 2010 voor de eerste keer gedaan op grond van de Verordening water Noord-Brabant. De maatgevende hoogwaterstanden in Bijlage VIII Maatgevende hoogwaterstanden zijn ten opzichte van die versie geactualiseerd, in die zin dat de trajecten van de regionale keringen in de huidige situatie zijn benoemd met de hier bijpassende maatgevende waterstanden. Er zijn dus nog geen nieuwe toetspeilen afgeleid waarin rekening is gehouden met nieuwe inzichten over Maasafvoeren en klimaatscenario's. De maatgevende hoogwaterstanden worden periodiek geactualiseerd, als daar noodzaak toe is.
Over de wijze en frequentie van de toetsing zijn regels opgenomen in de Paragraaf 6.2.1 Regionale waterkeringen. De regels over de rapportage van de toetsing staan in Paragraaf 9.2 Informatieplicht waterschappen.
Als uit de toetsing blijkt dat de kering voldoet kan deze devastgestelde maatgevende hoogwaterstand veilig keren en wordt voldaan aan deomgevingswaarde. Als na afkeuring de conclusie wordt getrokken dat de keringdient te worden verbeterd, ligt het voor de hand om de verbetering zodanig uitte voeren dat de kering daarna meerdere toetsingscycli kan worden goedgekeurd.Over het algemeen wordt voor een waterkering uitgegaan van een levensduur vanca. 50 jaar. Met een dergelijke levensduur kan de investering en de daaraanvaak gekoppelde ruimtelijke herinrichting voldoende renderen. Om een ontwerp tekunnen maken dat ca. 50 jaar voldoet, dient de beheerder een inschatting temaken van de veranderingen in de maatgevende hoogwaterstand binnen dezeperiode. Hierbij dienen met name klimaatontwikkelingen en veranderingen aan hetriviersysteem in beschouwing genomen te worden.
Per kolom in de tabellen van Bijlage VIII is de volgende informatie opgenomen:
Opgrond van artikel 2.13 Omgevingswet moet bij provinciale verordening met het oog op de bergings- en afvoercapaciteit waarop de regionale wateren moeten zijn ingericht, een omgevingswaarde worden vastgesteld met betrekking tot de gemiddelde overstromingskans per jaar uit oppervlaktewateren van daarbij aan te wijzen gebieden. In deze paragraaf wordt daarin voorzien.
De omgevingswaarde drukt de hoogst toelaatbaar geachte kans op overstroming uit ofwel hetwenselijk geachte beschermingsniveau. De normering bakent de zorgplicht af diede waterbeheerder heeft op het vlak van het voorkomen dan wel beperken vanontoelaatbare wateroverlast door inundatie vanuit oppervlaktewater ten gevolgevan neerslag. Zij geeft daarmee helderheid voor de burgers en de bedrijven overhet restrisico en hun eigen verantwoordelijkheid ten aanzien van roerende enonroerende zaken.
Demaatregelen die nodig zijn om de bergings- en afvoercapaciteit van de regionalewateren aan de in deze verordening vastgelegde norm te laten voldoen neemt debeheerder op in het waterbeheerprogramma, bedoeld in artikel 3.7 van de wet, dan welworden uitgewerkt via inrichtingsplannen
Er gelden verschillende omgevingswaarden: een omgevingswaarde voor het stedelijk gebied (met een gebied waar een afwijkende omgevingswaarde geldt), een omgevingswaarde voor het buitenstedelijk gebied (met een gebied waar een afwijkende omgevingswaarde geldt) en een omgevingswaarde voor een gebied waar geen normen gelden. Deze waarden zijn gekoppeld aan de volgende locaties: Norm wateroverlast stedelijk gebied, Afwijkende norm wateroverlast stedelijk gebied, Norm wateroverlast buiten stedelijk gebied, Afwijkende norm wateroverlast buiten stedelijk gebied en Normvrij gebied.
Bij de plicht om aan de omgevingswaarde te voldoen, geldt het zogenaamde maaiveldcriterium. Dat wil zeggen dat een klein gedeelte van het gebied niet aan die omgevingswaarde behoeft te voldoen. Voor grasland is dat 5%, voor akkerbouw, hoogwaardige land- en tuinbouw en glastuinbouw is dat 1% en voor bebouwd gebied 0 %. De genoemde omgevingswaarden moeten in dit licht bezien worden.
Als basis geldt voor het stedelijk gebied (Norm wateroverlast stedelijk gebied) een omgevingswaarde van een overstromingskans van 1/100 per jaar voor gebieden waar hoofdzakelijk stedelijke bebouwing, hoofdinfrastructuur en spoorwegen aanwezig zijn, en 1/10 per jaar voor overige gebieden. Voor de bebouwde gebieden van onder meer Den Bosch en Vught geldt een afwijkende omgevingswaarde (Afwijkende norm wateroverlast stedelijk gebied). Bestuurlijk is voor deze zogenaamde HoWaBo-gebieden afgesproken een beschermingsniveau van 1/150 i.p.v. 1/100 te bieden tegen overstroming vanuit het systeem van de Dommel en de Aa.
De omgevingswaarde voor buitenstedelijk gebied (Norm wateroverlast buiten stedelijk gebied) is 1/100 per jaar voor gebieden waar hoofdinfrastructuur en spoorwegen liggen, 1/50 per jaar voor glastuinbouw en hoogwaardige land- en tuinbouw, 1/25 per jaar voor akkerbouw en 1/10 per jaar voor grasland. Voor bebouwing die is gelegen in buitenstedelijk gebied geldt als omgevingswaarde die van het omringende landgebruik. Als bebouwing bijvoorbeeld gelegen is binnen het Natuur Netwerk Brabant (NNB) geldt er geen omgevingswaarde want op grond van Artikel 2.4 is dit normvrij (Normvrij gebied).
Het waterschap is vrij om desgewenst maatregelen te nemen om een hoger beschermingsniveau te realiseren. Voor enkele beekdalen in het gebied van waterschap Aa en Maas geldt een afwijkende norm van 1/10 (Afwijkende norm wateroverlast buiten stedelijk gebied).
Degebieden waar geen norm van toepassing is (Normvrij gebied), zijn opgebouwd uiteen aantal categorieën: het Natuur Netwerk Brabant (NNB), buitendijkse gebiedenlangs regionale wateren zoals langs de Mark en Dintel, beekdalen, regionalewaterbergingsgebieden en reserveringsgebieden waterberging. Regionalewaterbergingsgebieden zijn gebieden die van nature inunderen en gebieden diezijn ingericht als waterbergingsgebieden (gestuurde waterberging).Reserveringsgebieden waterberging zijn gebieden die gevoelig zijn voorwateroverlast. Ze zijn nodig om te voorkomen dat ontwikkelingen plaatsvindendie het watersysteem nadelig beïnvloeden. Het gaat om gebieden die in detoekomst nodig kunnen zijn voor het watersysteem of mogelijk ingericht gaanworden als gestuurd waterbergingsgebied. Ook voor het watersysteem zelf (deoppervlaktewateren) geldt geen norm. Daarnaast zijn er gebieden waar uit detoetsing van het watersysteem door het waterschap is gebleken dat het gebiedniet voldoet aan de norm, en dat het niet kosteneffectief of technisch niethaalbaar is om maatregelen te nemen om het beschermingsniveau te realiseren.
Alser voor de gebieden geen norm van toepassing is, wil dit zeggen dat er voor dewaterbeheerder geen inspanningsverplichting geldt om maatregelen te nemen omeen bepaald beschermingsniveau te (blijven) garanderen. Er vindt geenachteruitgang plaats, de status quo blijft van toepassing. Als er doorprojecten elders een verslechtering in het beschermingsniveau zou plaatsvindenmoet dat gecompenseerd worden door de waterbeheerder.
Omhet grondgebruik te bepalen wordt voor de toetsing gekeken naar degrondgebruikskaart van de Waterschadeschatter (STOWA). Als het resultaat van detoetsing leidt tot een knelpunt dat is terug te leiden tot een teeltwijzigingdan volgt er niet per definitie een opgave voor het waterschap tot het nemenvan maatregelen uit. In Brabant is in het kader van de ReconstructieZandgronden (Reconstructie-en gebiedsplannen) en het daarop verschijnen van de eerste NBW-proofwaterbeheerplannen (2009) afgesproken dat vanaf dat moment eenieder op dehoogte kon zijn van de gevoeligheid voor wateroverlast (van de toen aangemerktegebieden) en daarmee van het eigen ondernemersrisico. Voor knelpunten alsgevolg van teeltverandering kan daarom worden teruggegaan tot 2005. Om teachterhalen wat het grondgebruik in 2005 was, wordt gekeken naar hetLandelijk Grondgebruikbestand Nederland (LGN). Sinds 1986 maakt WageningenEnvironmental Research (Alterra) met een frequentie van 3 tot 5 jaar eenLandelijk Grondgebruikbestand Nederland (LGN). Het grondgebruik in 2005 wordt afgeleid van LGN5. LGN5 is gebaseerd op satellietbeelden van 2003 en2004.
De Omgevingswet verplicht dat er geluidproductieplafonds als omgevingswaarde worden vastgesteld langs provinciale wegen met ten minste 1000 mvt/etmaal. Provinciale Staten kunnen ook besluiten wegen/wegdelen met minder dan 1000 mvt/etmaal aan te wijzen. De wegen waarvoor een geluidproductieplafond moet worden vastgesteld, worden bij omgevingsverordening aangewezen.
De vaststelling van de GPP als omgevingswaarde vindt plaats via aparte besluitvorming van Provinciale Staten buiten deze Omgevingsverordening.
Op basis van de tellingen uit 2019 zijn er geen provinciale wegdelen met een lagere verkeersintensiteit dan 1000 mvt/dag. Daarom is opgenomen voor alle provinciale wegen een GPP vast te stellen. Dat draagt ook bij aan een eenduidig kader voor alle provinciale wegen.
Bij de eerste vaststelling wordt de hoogte van de GPP-waarden van rechtswege bepaald en door PS vastgesteld. Hiertegen is geen bezwaar en beroep mogelijk. In een aantal situaties biedt de wet aan PS de mogelijkheid om bij deze eerste vaststelling een afwijkende waarde vast te stellen. Hiertegen is wel bezwaar en beroep mogelijk.
In dit hoofdstuk zijn algemene regels voor activiteiten in de fysieke leefomgeving opgenomen. Het Rijk stelt vergelijkbare regels vast in het Besluit activiteiten leefomgeving. De opbouw in dit hoofdstuk sluit daar voor een groot deel bij aan.
Burgers, bedrijven en overheden kunnen activiteiten uitvoeren die de fysieke leefomgeving bei¨nvloeden. Dit hoofdstuk bevat algemene regels voor activiteiten. In sommige gevallen gelden de algemene regels binnen de hele provincie, in andere gevallen zijn er specifieke locaties opgenomen waarbinnen de regels gelden, zoals voor grondwaterbeschermingsgebied of stiltegebied. Het is denkbaar dat bij het verrichten van een activiteit meerdere regels naast elkaar gelden. Dit kunnen zowel regels zijn opgenomen in deze verordening als algemene regels die door het Rijk zijn vastgesteld in het Besluit activiteiten leefomgeving, door de gemeente in het omgevingsplan of door het waterschap in de waterschapsverordening. De regels richten zich rechtstreeks tot degene die de activiteit uitvoert.
Deze verordening volgt bij het stellen van de algemene regels zo veel mogelijk het systeem van het Besluit activiteiten leefomgeving.
Het doen van een melding vindt plaats via het Digitaal stelsel omgevingsrecht (DSO).
De melding wordt uiterlijk vier weken voordat met de activiteit wordt gestart, gedaan. De termijn van vier weken sluit aan bij het Besluit activiteiten leefomgeving en biedt aan Gedeputeerde Staten de mogelijkheid om in die periode te beoordelen of de melding voldoet aan de regels. Gedeputeerde staten berichten binnen vier weken of met de melding kan worden volstaan. Dit is een termijn van orde.
Als de gegevens in de melding voor een beoordeling van de te nemen maatregelen onvoldoende zijn, kan met toepassing van artikel 4:5 Awb om aanvullende gegevens worden gevraagd.
Aan de mededeling dat met een melding kan worden volstaan, kan ook een besluit worden gekoppeld met aanvullende voorwaarden, maatwerkvoorschriften. Hiervoor bevat het Omgevingsbesluit regels. In een dergelijk geval geldt dat de mededeling wordt aangemerkt als een besluit, waartegen bezwaar en beroep open staat. In alle andere gevallen is de mededeling een constatering dat aan de algemene regels wordt voldaan en staat er geen bezwaar en beroep open.
De mededeling kan een plicht bevatten om de start van de uitvoering ten minste twee weken voor aanvang te melden vanwege noodzakelijk toezicht. Teneinde vertragingen in de uitvoering te voorkomen, kan het daarom zinvol zijn, om reeds bij het doen van de melding inzicht te geven in de datum van uitvoering.
Het is ook mogelijk dat de mededeling een voorwaarde bevat met een geldigheidsduur. Dit komt de efficiency rondom de controle en toezicht op de activiteiten ten goede.
In het geval er algemene regels voor het verrichten van een activiteit zijn opgenomen, is die activiteit aanvaardbaar als aan die voorwaarden wordt voldaan. Er is geen nadere afweging nodig of het stellen van aanvullende voorwaarden met een maatwerkvoorschrift.
In gevallen waarbij het houden van toezicht vanuit het te beschermen belang nodig is, zijn de regels gekoppeld aan het doen van een startmelding. Het verrichten van de activiteit zonder het doen van een startmelding, geldt dat de activiteit in strijd met deze verordening wordt verricht.
Het doen van een startmelding heeft als doel dat het bevoegd gezag tijdig kennis kan nemen van de uitvoering van de activiteit zodat toezicht en handhaving van de regels mogelijk is. Het werken met startmeldingen, betekent een aanzienlijke lastenverlichting voor zowel initiatiefnemers als bevoegd gezag en draagt bij aan deregulering.
Ook een startmelding verloopt via het Digitaal stelsel omgevingsrecht (DSO).
Vanuit het systeem van de wet wordt aangegeven in hoeverre een ander bevoegd gezag de mogelijkheid heeft om met maatwerkregel of maatwerkvoorschrift de gestelde regels aan te vullen of daarvan af te wijken.
In het eerste lid is aangegeven dat het bevoegde orgaan van de gemeente of waterschap geen maatwerkregels mag vaststellen die afwijken van de in dit hoofdstuk door Provinciale Staten vastgestelde algemene regels. Zij hebben wel de bevoegdheid om aanvullende maatwerkregels vast te stellen.
In het tweede lid is opgenomen dat het bevoegd gezag maatwerkvoorschriften mag vaststellen als dat vanuit het oogmerk van de regels wenselijk is.
De algemene regels voor activiteiten. zoals opgenomen in hoofdstuk 2, kunnen soms leiden tot een "onbillijkheid van overwegende aard". Bijvoorbeeld in situaties ter bescherming van de grondwaterkwaliteit of bij de toepassing van eisen voor huisvestingssystemen bij veehouderijen. Wanneer daarvan sprake is, kan vooraf niet worden voorzien; dan zou dit immers in een regel vervat kunnen worden.
Voor de algemene regels voor activiteiten kan door Gedeputeerde Staten in individuele gevallen afgeweken worden van de regels in deze verordening, door toepassing van de hardheidsclausule. De hardheidsclausule is er alleen voor spaarzame, incidentele gevallen.
In het tweede lid is aangegeven wanneer de hardheidsclausule niet toegepast kan worden. De belemmeringen daarvoor zijn gebaseerd op wetgeving. Voor de duidelijkheid is dit ook in het artikel zelf opgenomen.
Algemeen
Provinciale Staten van Noord-Brabant hebben op grond vanArtikel 4.21 in het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl) de verplichting omvanuit de Kaderrichtlijn Water en de Grondwaterrichtlijn om hetgrondwater dat nu en voor de toekomst geschikt is voor de winning van drinkwaterwater bestemd voor menselijke consumptie te beschermen. Deonconventionele winning van koolwaterstoffen brengt risico's met zich mee, diede kwaliteit van het grondwater voordrinkwaterwinningdat bestemd is voor menselijke consumptiebedreigen. Omdat de risico's van deze onconventionele boringen naar koolwaterstoffenonbekend en wellicht onbeheersbaar zijn, is het nodig de grondwaterlichamen diegeschikt zijn voor het onttrekken van water bestemd drinkwaterwinning voormenselijke consumptie te beschermen met een verbod.
Kaderrichtlijn Water (2000/60/EG van 23 oktober 2000)
De Kaderrichtlijn Water (2000/60/EG van 23 oktober 2000) onderkent de noodzaak van maatregelen die erop gericht zijn een achteruitgang op lange termijn van kwantiteit en kwaliteit van de zoetwatervoorraden te voorkomen.
In Artikel4.21 van het Bkl is artikel7.3 van de Kaderrichtlijn Water geïmplementeerddie stelt dat de lidstaten zorg dragen voor de nodige bescherming van de aangewezen grondwaterlichamen met de bedoeling de achteruitgang van de kwaliteit daarvan te voorkomen, teneinde het niveau van zuivering dat voor de productie van drinkwater is vereist, te verlagen. De lidstaten kunnen voor die waterlichamen beschermingszones vaststellen.
De provincie Noord-Brabant heeft in het Provinciaal Waterplan Noord-Brabant 2010-2015 vijf grondwaterlichamen benoemd, waarvoor waterkwaliteitsdoelstellingen zijn vastgesteld. Hiermee isook uitvoering gegeven aan de instructiein Artikel 4.4 Bkl diede provincie verplicht in het Regionaal Waterprogramma grondwaterlichamen aan tewijzen.Voor het grondwater is de belangrijkste doelstelling dat al het grondwater, zowel diep als ondiep, van goede kwaliteit blijft en geschikt is voor bereiding van water voor menselijke consumptie en de ontwikkeling van natuur. Onder kwaliteit wordt ook verstaan het beschermen van grondwater van hoge ouderdom dat op dit moment nog gevrijwaard is van menselijke invloeden.
Grondwaterrichtlijn (2006/118/EG van 12 december 2006)
De Grondwaterrichtlijn (2006/118/EG van 12 december 2006) is een nadere uitwerking van de Kaderrichtlijn Water waarin wordt omschreven hoe de monitoring van de kwaliteit van het grondwater moet worden opgepakt en op welke manier de lidstaten maatregelen nemen om verontreiniging van het grondwater te voorkomen.
Aanwijzing grondwaterlichamen voor menselijke consumptie
In artikel 7.1 van de Kaderrichtlijn Water worden de lidstaten verplicht om alle waterlichamen die voor de onttrekking van voor menselijke consumptie bestemd water worden gebruikt en dagelijks gemiddeld meer dan 10 m3 per dag leveren of meer dan 50 personen bedienen en de voor toekomstig gebruik bestemde (grond)waterlichamen, aan te wijzen. Het Rijk heeft een overzichtskaart gemaakt van alle grondwaterlichamen in Nederland. De provincie Noord-Brabant heeft in het regionaal waterprogramma de vijf grondwaterlichamen op Brabants grondgebied als eenheid benoemd en daarvoor kwaliteitsdoelstellingen vastgesteld. De grondwaterlichamen Zand-Maas, Slenk-diep Maas, Zoet grondwater in dekzand (Schelde) en Deklaag Rijn-West zijn geschikt voor menselijke consumptie. De provincie heeftdaarmee, ter uitvoering van artikel 4.4, eerste lid Bkl, aan deze viergrondwaterlichamen de maatschappelijke functie drinkwateronttrekking toegekend. De grenzen van de grondwaterlichamen overschrijden de grens van de provincie Noord-Brabant. Deze aanwijzing van grondwaterlichamen voor menselijke consumptie betreft alleen de gebieden gelegen binnen het grondgebied van de provincie Noord-Brabant.
Het grondwaterlichaam Zout grondwater in ondiepe zandlagen Schelde in West-Brabant is ongeschikt voor menselijke consumptie.
Verbod onconventionele winning koolwaterstoffen
Bij de onconventionele winning van koolwaterstoffen, worden verschillende technieken toegepast. Bij de winning van schaliegas wordt er meestal eerst 1,5 tot 4 kilometer verticaal geboord en daarna 0,5 tot 1,5 kilometer in horizontale richting. Door horizontaal te boren wordt het contact met de schaliegashoudende laag vergroot zodat de gasproductie toeneemt.
Een techniek die vaak wordt toegepast is het hydraulisch kraken van het gesteente, het zogeheten 'fracking'. Bij fracking wordt eerst een verticale put geboord tot aan de steenlaag. Daarna wordt onder hoge druk een mengsel van water, zand, chemicaliën, keramische korrels of schuim in de boorput gepompt. Het mengsel dat wordt gebruikt is afhankelijk van de omstandigheden in de boorput. Door de druk die bij dit proces ontstaat splijt de steen, waardoor het gas kan ontsnappen. Het zand of de keramische korrels zorgen ervoor dat de scheurtjes open blijven staan. De chemicaliën in de mengsels zijn onder andere bedoeld om corrosie tegen te gaan, om bacteriën te doden die het gebruikte water verontreinigen, om frictie te verlagen en om de vorming van ketelsteen tegen te gaan. Er zijn een aantal risico's bekend met fracking:
• het ontstaan van aardbevingen langs bestaande breuken;
• het lekken van chemicaliën de ondergrond in vanaf het oppervlak;
• het weglekken van chemicaliën naar ondiepe water dragende lagen bij slecht uitgevoerde boringen.
Vanwege bovenstaande risico's is, ter bescherming van de kwaliteit van het grondwater vanwege waterwinning, op grond van Artikel 7.11 Bkl, de onconventionele winning van koolwaterstoffen aangewezen als milieubelastende activiteit binnen de locatie Diep grondwaterlichaam. In Artikel 3.12 is een verbod opgenomen deze activiteit te verrichten.
De provincie kan in de omgevingsverordening op grond van artikel 2.12 Besluit activiteiten leefomgeving (Bal) aanvullende regels stellen voor activiteiten die in het Besluit activiteiten leefomgeving zijn gereguleerd als dit vanwege provinciale belangennodig is en het niet doelmatig of doeltreffend is dat gemeentendit in het omgevingsplan doen.
De provincie is op grond van artikel 2.18 van de Omgevingswet verantwoordelijk voor de kwaliteit en bescherming van het grondwater en op grond van artikel 3.8 van de wet evenals voor hetbehalen van de Kaderrichtlijn Water (KRW)-doelenin grondwaterlichamen. De bescherming van grondwater en grondwaterlichamen is gemeentegrens overstijgend. Het is een provinciaal belang om het grondwater in devier Brabantse grondwaterlichamen met de maatschappelijke functiedrinkwateronttrekking op eenzelfde wijze te beschermen. Daarombevat de omgevingsverordening diverseregels ter bescherming van het grondwater.
In het kader van de energietransitie worden op steeds grotere schaalgesloten bodemenergiesystemen in de Brabantse bodem geïnstalleerd. Op plaatsen waar dezesystemen tot in de diepere grondwaterlagen reiken,ontstaan risico's voor de kwaliteitvan het drinkwater voor nu en de langere termijn. Het betreft directevervuiling bij lekkage van circulatievloeistoffen en het doorsijpelen van vervuilingen uit ondiepe grondwaterpakketten naar de drinkwaterpakketten door beschadiging vande beschermende kleilaag. De actuele en te verwachten aantallen geslotenbodemenergiesystemen maken dat het risico (kans x frequentie) te groot wordt om de grondwaterkwaliteit in de diepe grondwatervoorraden te waarborgen.Daarom kiest de provincie voor het voorzorgprincipe, en zijn in dit artikel aanvullend op paragraaf 4.111 van het Besluit activiteiten leefomgeving maatwerkregels gesteld voor geslotenbodemenergiesystemen. Alle geslotenbodemenergiesystemen zijn op grond van artikel 4.1136 en artikel4.1138 meldings- en registratieplichtig.
De gemeente is het bevoegd gezag voor de melding op grond van het Bal ende regels die in paragraaf 4.111 Bal zijn opgenomen. Dat blijft zo. Deprovincie heeft gekozen voor provinciale maatwerkregels, aanvullend op hetBesluit activiteiten leefomgeving (Bal). Daarmee is de provincie bevoegd gezagvoor toezicht en handhaving op (uitsluitend) deze maatwerkregels. Een gemeentehoeft zelf geen regels in het omgevingsplan op te nemen over de aanvullenderegels, nu de provincie dat al heeft gedaan. Een gemeente kan vanuit een anderoogmerk, zoals het tegengaan van verplaatsing van vervuilingen die in deondergrond aanwezig zijn, wél aanvullende regels in het omgevingsplan opnemen.De maatwerkregels zijn overal gelijk en worden gekoppeld aan de locatie(diepte). De initiatiefnemer moet de maatwerkregels rechtstreeks in acht nemen.
De maatwerkregels hebben betrekking op:
Overgangsregeling geslotenbodemenergiesystemen
In Artikel 10.4 Overgangsrecht gesloten bodemenergiesysteem is een overgangsregeling opgenomen voor bouw- en renovatieprojecten die in een zo ver gevorderd stadium zijn dat omschakeling naar een alternatief waarvoor de kleilaag niet doorboord hoeft te worden, niet meer reëel haalbaar is. Met de overgangsregeling wordt voorkomen dat bouwprojecten als gevolg van de nieuwe regels ernstige vertragingen op lopen of te maken krijgen met een disproportionele toename van de kosten.
Net als bij de gesloten bodemenergiesystemen geldtook voor open bodemenergiesystemen dat het doorboren van de beschermendekleilaag vanuit het voorzorgprincipe niet wenselijk is. Voor de gebieden waarde beschermende kleilaag ondiep is gelegen, wordt met het oog op deenergietransitie voor onder andere hoogbouw (woningcomplexen en dergelijke),een uitzondering gemaakt. In deze gebieden blijven bodemenergiesystementoegestaan tot een maximale diepte van 80 meter ook als de beschermendekleilaag daarvoor doorboord wordt. Een belangrijke reden voor het verschil inbeleid tussen de open en gesloten bodemenergiesystemen is dat bij openbodemenergiesystemen meerdere woningen van warmte en koude worden voorzien,terwijl het bij gesloten bodemenergiesystemen gebruikelijk is dat voor elkewoning een boring plaatsvindt. Daarnaast is bij een open bodemenergiesysteemhet risico op een onvoldoende afdichting kleiner, en kan een onvoldoendeafdichting hersteld worden. Om de kans op een goede afdichting te vergroten enbeter controleerbaar te maken, bevelen we aan om aanvullend aan SIKB protocol2101 een boorgatmeting uit te voeren en detecteerbare klei toe te passen, maarstellen dat vooralsnog niet verplicht.
Deprovincie is bevoegd gezag voor de omgevingsvergunning voor openbodemenergiesystemen als milieubelastende activiteit,zoals geregeld in paragraaf 4.112 van het Besluit activiteiten leefomgeving.
Artikel 2.16 van het Besluit activiteiten leefomgeving biedt de mogelijkheid om in de omgevingsverordening gevallen aan te wijzen waarvoor de vergunningenplicht voor open bodemenergiesystemen van artikel 3.19 van dat besluit niet geldt. In het geval dat een activiteit is vrijgesteld van de vergunningenplicht, geldt er op grond van artikel 4.1149 van het Besluit activiteiten leefomgeving van rechtswege een meldplicht. In dit artikel zijnonttrekkingen ten behoeve van een open bodemenergiesysteem van ten hoogste 10m3 per uur en buiten Attentiezonewaterhuishouding aangewezen. Deze vrijgestelde systemen zijn wel meldingsplichtig. Overigens geldt dat de aanleg van bodemenergiesystemen binnen waterwingebied en grondwaterbeschermingsgebiedis verboden en binnen Boringsvrije zones geldt een aparte meldplicht.
Artikel 4.1150 van het Besluit activiteiten leefomgeving verplicht om bij een open bodemenergiesysteem een registratie bij te houden van de hoeveelheden warmte en koude die vanaf de datum waarop het open bodemenergiesysteem in gebruik is genomen aan de bodem zijn toegevoegd, het jaarlijks energierendement en de gemiddelde temperatuur per maand van het grondwater dat door het systeem in de bodem wordt teruggeleid. Deze gegevens moeten jaarlijks worden verstrekt aan het bevoegd gezag. In aanvulling hierop is het van belang om ook de jaarlijkse hoeveelheid onttrokken grondwater te registreren. Degegevens op grond van artikel 4.1150 Besluit activiteiten leefomgeving (zoalsde energiebalans) dienen altijd verstrekt te worden.
In deze verordening worden kleine ondiepe open bodemenergiesystemen niet langer vrijgesteld van meldings- en registratieplicht. Deze kleine ondiepe bodemenergiesystemen blijven wel vrijgesteld van de vergunningplicht en - net als alle open bodemenergiesystemen - van het doen van opgave van de onttrokken hoeveelheden grondwater.
Het is in het belang van de gebruiker van een open of gesloten bodemenergiesysteem dat de installatie geregistreerd is. Zonder registratie is de kans groot dat onvoldoende rekening gehouden kan worden met interferentie bij het installeren van nieuwe systemen in de directe omgeving. Deze wijziging is ook opgenomen met oog op een 'level playing field' van open en gesloten bodemenergiesystemen.
In dit artikel is de verplichting opgenomen om dehoeveelheid onttrokken en geïnfiltreerd water te meten en de kwaliteit van het geïnfiltreerdewater te meten, voor de wateronttrekkingsactiviteiten waarvoor de provincievolgens hoofdstuk 16 van het Besluit activiteiten leefomgeving bevoegd gezag is.De meetgegevens moeten worden geregistreerd. Deze verplichting sluit aan bijhet oude recht (voorheen geregeld in het Waterbesluit).
De meetgegevens die op grond van artikel 2.16 wordenverkregen, moeten jaarlijks aan de provincie worden gestuurd. Ook dit sluit aanop het oude recht. De provincie zorgt er voor dat de gegevens worden opgenomenin het Landelijk Grondwater Register (LGR).
Algemeen
Het grondwater is een belangrijke bron voor de openbare drinkwatervoorziening. Veel Nederlandse huishoudens ontvangen hun drinkwater uit grondwater. Daarnaast zijn er Brabant enkele rivierwaterwinningen. Met het oog op de continuïteit van de levering van drinkwater voert de provincie al geruime tijd een beschermingsbeleid, gericht op minimalisering van de risico's op achteruitgang van de kwaliteit. Daarvoor is er waterwingebied, grondwaterbeschermingsgebied en boringsvrije zone aangewezen. Naast de hiervoor genoemde grondwaterbeschermingsgebieden is een vierde zone opgenomen, de beschermingszone rivierwaterwinning. Deze zone is op verzoek van Rijkswaterstaat opgenomen.
Binnen voornoemde zones zijn bepaalde activiteiten en het gebruik van schadelijke stoffen verboden of aan voorschriften gebonden met als doel om de bodem en het grondwater te beschermen tegen verontreiniging. De consequentie hiervan kan zijn dat er beperkingen en extra kosten zijn voor inwoners en bedrijven binnen deze gebieden. Dit is gerechtvaardigd vanwege het grote maatschappelijk belang van de drinkwaterlevering.
Bescherming van ons drinkwater is niet alleen een taak vanuit nationale regelgeving (Omgevingswet en Drinkwaterwet) maar heeft ook een grondslag in de Kaderrichtlijn Water (Richtlijn 2000/60/EG) die door de Omgevingswet geïmplementeerd is:
"De lidstaten dragen zorg voor de nodige bescherming van de aangewezen waterlichamen met de bedoeling de achteruitgang van de kwaliteit daarvan te voorkomen, teneinde het niveau van zuivering dat voor de productie van drinkwater is vereist, te verlagen. De lidstaten kunnen voor die waterlichamen beschermingszones vaststellen." (KRW, art 7, derde lid)
De KRW (art 7, eerste lid) verplicht er verder toe de Nederlandse grondwaterlichamen waaruit drinkwater gewonnen wordt, op te nemen in het Register voor beschermde gebieden. Dit register wordt,zoals aangegeven in Artikel 11.40 van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl),beheerd door de Minister van Infrastructuur en Waterstaat. Als provincie verzamelenwe op grond van Artikel 11.36 Bkl de door de KRW verplichte gegevens voor dezegebieden. Deze gebieden hebben daarmee een status als 'Drinking water protected area'. Dit heeft geen rechtstreekse gevolgen voor het toelaten van activiteiten in de gebieden maar dit brengt wel een verplichting mee om te voldoen aan het vereiste van 'geen achteruitgang' met het oog op de binnen het grondwaterlichaam aanwezige drinkwaterwinning(en). De verplichting in de KRW om achteruitgang te voorkomen, dwingt er toe de kwaliteit van het grondwater te monitoren. De drinkwaterbedrijven verzorgen deze monitoring en leveren de resultaten aan de provincies. Ook verrichten provincies zelf onderzoek (provinciaal meetnet). Hiermee geeft deprovincie uitvoering aan de monitoring van indicatoren die een mogelijkebedreiging vormen voor de kwaliteit van grondwaterlichamen dat wordt onttrokkenvoor de bereiding van voor menselijke consumptie bestemd water, zoals bedoeldin Artikel 11.27 Bkl.
Als zich een achteruitgang in grondwaterkwaliteit voordoet,moeten op grond van Artikel 4.21 Bkl in de waterprogramma's maatregelen worden vastgesteldom die trend te keren, teneinde het niveau van zuivering te verlagen. Wanneerhiervan sprake is, kan dat leiden tot aanpassingen in deze verordening.
Begrenzing van de locaties
Rond de plaats(en) waar grondwater wordt gewonnen ten behoeve van de openbare drinkwatervoorziening (voor menselijke consumtie) zijn beschermingszones gecreëerd. Binnen die zones gelden regels die tot doel hebben de kwaliteit van het grondwater te beschermen. Die bescherming ligt niet in alle gebieden op eenzelfde niveau. Er is namelijk van uitgegaan dat met een geringer beschermingsniveau kan worden volstaan, naarmate:
Dit heeft geleid tot een onderverdeling van de beschermingszones in waterwingebied, grondwaterbeschermingsgebied en boringsvrije zone.
Waterwingebieden worden begrensd door de lijn van waaraf het grondwater tenminste 60 dagen in het watervoerende pakket nodig heeft om de winningsmiddelen te bereiken. Deze 60-dagen lijn is gekozen omdat wordt aangenomen dat een verblijfstijd van het grondwater in de bodem van 60 dagen voldoende is voor een zodanige afbraak van ziekteverwekkende kiemen, dat er geen gevaar voor de volksgezondheid meer dreigt.
De afstand van de grens van het waterwingebied tot de winningsmiddelen bedraagt in het algemeen minimaal 30 meter.
Grondwaterbeschermingsgebieden en boringsvrije zones liggen als een schil rond de waterwingebieden. De grens van deze gebieden is de lijn, van waaraf het grondwater een periode van 25 jaar nodig heeft om de pompputten te bereiken (de 25-jaars zone). In enkele zeer kwetsbare gebieden is de 100-jaars zone aangewezen, vanwege de bijzondere kwetsbaarheid van de winning.
Bij een boringsvrije zone wordt het water gewonnen uit een dieper pakket die wordt afgesloten door een kleilaag. De vaststelling van de zonegrens wordt bepaald door de horizontale reistijd van 25 jaar in het watervoerend pakket waaruit onttrokken wordt.
Het verschil tussen de grondwaterbeschermingsgebieden en de boringsvrije zones is dat zich in een borings- vrije zone tussen het maaiveld en het watervoerende pakket waaraan het grondwater wordt onttrokken een aaneengesloten slecht doordringbare kleilaag bevindt. In de grondwaterbeschermingsgebieden ontbreekt zo'n laag, of deze is niet aaneengesloten of dun. Grondwaterbeschermingsgebieden zijn daarmee kwetsbaarder voor verontreinigingen en aantastingen vanaf maaiveld dan boringsvrije zones.
Bij de begrenzing van de gebieden is er voor gekozen om de grens van een gebied zoveel mogelijk te laten samenvallen met duidelijk in het veld herkenbare structuren die zo min mogelijk aan verandering onderhevig zijn, zoals wegen en waterlopen. Als een relevant deel van het te beschermen gebied over een perceel valt, is vervolgens het hele perceel binnen een beschermingszone opgenomen.
Tot slot is er een Beschermingszone rivierwaterwinning opgenomen. Deze zone ligt op twee plekken in de provincie. De zone is gebaseerd op het gebied rondom de rivierwinning waarbinnen in geval van calamiteiten het risico op directe verontreiniging van de rivierwaterwinning optreedt.
Water voor menselijke consumptie
De Drinkwaterrichtlijn (98/83/EG) en de Algemene levensmiddelenverordening (2002/178/EG) bepalen wat verstaan wordt onder water voor menselijke consumptie:
Opbouw van de regels
Binnen de locaties zijn bezien vanuit het gewenste beschermingsniveau regels opgenomen. Hierbij is onderscheid gemaakt in:
De regels zijn opgesteld vanuit het verrichten van activiteiten met schadelijke gevolgen voor de bodem en het grondwater. De bepalingen zijn als rechtstreeks werkende regels opgenomen. Dat betekent dat deze direct gelden. De activiteit is alleen toegestaan als degene die de activiteit verricht voldoet aan de regels. De provincie is het bevoegd gezag voor de rechtstreekswerkende regels die in de omgevingsverordening zijn opgenomen. Ten opzichte vande situatie voor de inwerkingtreding van de Omgevingswet, verschuift debevoegdheid voor de regels binnen inrichtingen / milieubelastende activiteitenvan de gemeente naar de provincie.
Waar mogelijk zijn in de regels voorwaarden opgenomen wanneer de activiteit aanvaardbaar is. In die gevallen heeft een initiatiefnemer alleen een informatieplicht met het doen van een zogenaamde startmelding. Door het doen van de startmelding is toezicht en handhaving mogelijk.
In een beperkt aantal gevallen is het verrichten van een activiteit mogelijk nadat vooraf melding is gedaan. Daarvoor is gekozen in gevallen dat het wenselijk is dat er vanuit het bevoegd gezag voordat de activiteit wordt verricht wordt bezien of aan de voorwaarden is voldaan. Bijvoorbeeld om de uitkomsten van een verricht onderzoek te bezien. Het bevoegd gezag kan bij een melding ook besluiten alsnog maatwerkvoorschriften op te leggen voor het voldoen van de activiteit.
Het kan zijn dat voor de activiteit waarvoor een melding moet worden gedaan, ook op grond van andere regelgeving een meldplicht geldt, bijvoorbeeld bij bodemenergiesystemen op grond van paragraaf 4.111 en 4.112 van het Besluit activiteiten leefomgeving. Het ligt voor de hand dat in een dergelijk geval de meldingen zoveel mogelijk tegelijkertijd worden gedaan. Dat is niet altijd mogelijk bijvoorbeeld omdat er een verschillend bevoegd gezag is of omdat toestemmingsvereisten volgtijdelijk worden gevraagd. Wel moeten dan (ook) de termijnen en inhoudelijke eisen uit deze omgevingsverordening in acht worden genomen.
Risicobenadering
De regels gaan uit van een risicobenadering. Dit betekent dat er per zone vanuit een risicobenadering is gekeken of er regels nodig zijn. Een voorbeeld is het verbieden van bepaalde type bedrijven versus het reguleren van schadelijke stoffen. Doordat het gebruik van schadelijke stoffen is gereguleerd is er een verwaarloosbaar risico op verontreiniging van het grondwater. Het is dan niet nodig om in grondwaterbeschermingsgebieden aanvullend andere milieubelastende activiteiten te verbieden.
In het feitelijk wingebied is het de wens om ieder risico uit te sluiten. In die gebieden worden daarom alle milieubelastende activiteiten die in het besluit activiteiten leefomgeving zijn opgenomen verboden.
De toepassing van technieken zoals bodemenergiesystemen en ondergrondse opslag van regenwater, nemen de laatste jaren toe. Ook andere initiatieven, zoals klimaatadaptatie, van gas los, zorgen ervoor dat de vraag van toepassing van deze technieken binnen grondwaterbeschermingsgebieden toeneemt. Om nadelige gevolgenvoor de waterkwaliteit te voorkomen bevat deze verordening daarom regels voordeze technieken.
De locatie Waterwinning voor menselijke consumptie omvat:
Behoudens voor de beschermingszone rivierwaterwinning, worden er binnen deze gebieden milieubelastende activiteiten aangewezen. In deze algemene paragraaf zijn overeenkomstig de opbouw in het Besluit activiteiten leefomgeving het oogmerk van de regels en de normadressaat opgenomen.
Voor de aangeduide gebieden is een algemene zorgplicht opgenomen voor eenieder die weet of redelijkerwijs kan weten dat het verrichten van een activiteit schade toebrengt aan de kwaliteit van het grondwater of de kwaliteit van het rivierwater. De zorgplicht omvat ook de plicht om bij direct optredende of dreigende verontreiniging Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant, respectievelijk Rijkswaterstaat bij rivierwaterwinningen, op de hoogte te stellen. Zij stellen op hun beurt het desbetreffende drinkwaterbedrijf op de hoogte.
Ook al geldt er geen expliciet verbod op een activiteit in een beschermingszone, als die activiteit risico's voor de kwaliteit van het grondwater met zich meebrengt, mag zij niet worden uitgevoerd. Alleen als het achterwege laten van die activiteit redelijkerwijs niet kan worden gevergd, mag de activiteit wel worden uitgevoerd, maar dan dienen maatregelen te worden genomen om schade te voorkomen en om, als zich toch schade zou voordoen, die schade te beperken en de gevolgen te beperken en ongedaan te maken.
De bijzondere zorgplicht is belangrijk omdat het aantal expliciete regels en verboden in de verordening beperkt is. De aan de regeling ten grondslag liggende risicobenadering brengt met zich mee dat degene die een activiteit wil uitvoeren op grond van de zorgplicht zelf beoordeelt of er geen minder risicovol alternatief is en, als dat er niet is, welke maatregelen ter beperking van de risico's moeten worden genomen. De zorgplicht is dus een belangrijk vangnet voor de gevallen dat er geen specifieke regeling is opgenomen.
Voor de beschermingszones van het grondwater zijn in aanvulling op de zorgplicht nog aanvullende regels opgenomen. Voor de Beschermingszone rivierwaterwinning gelden geen aanvullende regels.
In hoofdstuk 4 Instructieregels voor het omgevingsplan zijn regels opgenomen vanwege een evenwichtige toedeling van functies aan locaties in deze gebieden.
In deze afdeling worden regels gegeven over activiteiten binnen de locatie Waterwinning. Voor de toepassing van die regels is het van belang dat duidelijk is wat wordt verstaan onder 'schadelijke stoffen'. In dit artikel wordt, niet limitatief, aangegeven welke stoffen in ieder geval als schadelijk worden beschouwd.
Er is geen limitatieve opsomming van schadelijke stoffen opgenomen, omdat daarbij het gevaar bestaat dat nieuwe stoffen, die schadelijk (kunnen) zijn, niet onder de verbodsbepalingen vallen.
Onder het woordje 'stoffen' in de zin van de regeling voor schadelijke stoffen wordt verstaan een veelheid aan materiele verschijningsvormen, zoals stoffen in chemische zin (chemische elementen en hun verbindingen), mengsels van deze stoffen (ook wel preparaten genoemd), producten (verhandelbare artefacten), voorwerpen (instrumenten voor gebruik) en andere materialen. Schadelijk in de zin van deze omgevingsverordening zijn stoffen die direct of na chemische omzetting nadelig zijn of kunnen zijn voor de kwaliteit van het grondwater met het oog op de waterwinning.
Hierbij is aangesloten bij de lijst die is opgenomen in Bijlage V Gevaarlijke stoffen in het grondwater bij deze verordening.
In deze omgevingsverordening worden ook stoffen als (potentieel) zeer zorgwekkend zijn aangewezen door het RIVM opgenomen. Een overzicht van deze stoffen is te vinden op de website https://rvs.rivm.nl/onderwerpen/zeer-zorgwekkende-stoffen. Tot slot zijnook de gewasbeschermingsmiddelen en biociden als schadelijke stof aangewezen.Voor de definitie van gewasbeschermingsmiddelen en biociden wordt verwezen naarbijlage I bij het Besluit activiteiten leefomgeving.
De regels zijn gelijk aan de regels die in afdeling 2.7 van het Besluit activiteiten leefomgeving zijn opgenomen voor benoemde activiteiten of gebieden.
Het waterwingebied is het meest kwetsbare deel van de Waterwinning voor menselijke consumptie het gebied. Het waterwingebied is het gebied waar het drinkwater daadwerkelijk wordt gewonnen. Daarom is een stringente bescherming nodig.
Doel van de regels is om te voorkomen dat de bodem en het zich daarin bevindende grondwater verontreinigd raakt, door activiteiten en functies te verbieden die risico geven voor de kwaliteit van het grondwater.
De regeling voor waterwingebieden beoogt een optimale bescherming zowel van het voor drinkwater bestemde grondwater als van de bodem waarvan het te winnen grondwater deel uitmaakt. Daarom is elke activiteit die ertoe kan leiden dat schadelijke stoffen in de bodem en het grondwater komen, verboden. Een schadelijke stof is iedere stof die een bedreiging kan zijn voor drinkwaterwinning.
Eerste lid
In dit artikel zijn milieubelastende activiteiten aangewezen binnen de zone Waterwingebied. Er is geen onderscheid of activiteiten binnen of buiten een bedrijf plaatsvinden. In de onderdelen a toten met f is een aantal specifieke milieubelastende activiteiten benoemt, waarvoorin de navolgende artikelen soms een uitzondering geldt. Onderdeel g bevat derestcategorie: alle andere milieubelastende activiteiten bedoeld in hoofdstuk 3 van het Besluit activiteiten leefomgeving.
Tweede lid
Doordat een aantal activiteiten generiek zijn verboden is het ook nodig een aantal specifieke activiteiten niet aan te wijzen als milieubelastende activiteit Waterwingebied. De redenen daarvoor zijn divers. Soms zijn activiteiten rechtstreeks toegestaan doordat ze niet worden aangewezen als milieubelastendeactiviteit Waterwingebied, soms is een activiteit mogelijk onder aanvullende voorwaarden (artikel 3.26 Startmelding activiteit op of in de bodem Waterwingebied en Artikel 3.27 Meldplicht activiteit op of in de bodem Waterwingebied). Activiteiten die niet onder de werking van de artikelen in deze paragraaf vallen, zijn met in acht neming van Artikel 3.22 Specifieke zorgplicht Waterwinning voor menselijke consumptie toegestaan.
Niet aangewezen activiteiten zijn bijvoorbeeld de winning van grondwater voor menselijke consumptie door het waterbedrijf, om gladheidbestrijding van wegen, normale bodemwerkzaamheden vanwege groenonderhoud of het vervoeren en aanwezig hebben van brandstof voor motorvoertuigen.
Ook zijn handelingen soms toelaatbaar als zij deugdelijk worden uitgevoerd (kleinschalig gebruik van schadelijke stoffen) of als het om een beperkt gebruik gaat. Dat laatste is bijvoorbeeld het geval bij meststoffen als gevolg van extensieve beweiding. Onder extensieve beweiding wordt verstaan beweiding door maximaal twee grootvee-eenheden per hectare per kalenderjaar. De grootvee-eenheid is omschreven in de EG-verordening 1782/2003 en de ter uitvoering daarvan vastgestelde commissieverordeningen. Ook "bemesting" als gevolg van paardrijden en dergelijke valt onder deze uitzondering.
Dit artikel bevat het verbod op het verrichten van een aangewezen milieubelastende activiteit in Artikel 3.24.
Milieubelastende activiteit
In een waterwingebied zijn alle milieubelastende activiteiten zoals aangewezen in het Besluit activiteiten leefomgeving, als milieubelastendeactiviteit Waterwingebied aangewezen. Vanuit de risicobenadering, het zeer kwetsbare karakter van feitelijke wingebieden en de omstandigheid dat de waterwingebieden grotendeels in natuurgebied liggen, is hier voor een absoluut verbod gekozen.
Een uitzondering wordt alleen gemaakt voor de bedrijfsmatige activiteiten van het drinkwaterbedrijf, voor zover noodzakelijk voor de bereiding van drinkwater. Deze uitzondering ligt voor de hand: het drinkwaterbedrijf kan anders zijn taak niet vervullen. Omdat het bedrijf er zelf belang bij heeft dat een goede grondwaterkwaliteit wordt gehandhaafd, mag ervan uit worden gegaan dat het bedrijf zich tenminste aan zijn zorgplicht en de normen die voor grondwaterbeschermingsgebieden gelden, zal houden en dat het bevoegd gezag bij vergunningverlening daarop zal letten. Deze uitzondering is onder de vrijstelling opgenomen.
Het verbod is in de praktijk minder ingrijpend dan het lijkt omdat de meeste waterwingebieden in eigendom van de waterleidingbedrijven zijn en in die gebieden nagenoeg geen 'gewone' bedrijven aanwezig zijn. Bovendien kunnen activiteiten en bedrijven die op het moment van inwerkingtreden van de bepaling voor waterwingebieden legaal aanwezig zijn overeenkomstig de daarvoor geldende regels, vanwege overgangsrecht in werking blijven.
Schadelijke stoffen
In waterwingebieden is het gebruik of aanwezig hebben van schadelijke stoffen verboden.
Daarnaast is bepaald dat het op of in de bodem brengen van mogelijk schadelijke stoffen, waaronder het toepassen van grond en baggerspecie, het gebruik van meststoffen en het uitstrooien van as verboden is. Dit omvat ook het oprichten van constructies of werken als daardoor schadelijke stoffen in de bodem kunnen worden verspreid.
Constructies en werken
Binnen het wingebied zijn generiek alle werkzaamheden in of op de bodem verboden. Daarmee is niet alleen het verrichten van boringen maar bijvoorbeeld ook het oprichten van bebouwing geregeld. Het verbod geldt ook voor het onttrekken of toevoegen van warmte aan het grondwater, bijvoorbeeld door bodemenergiesystemen. Het risico van het inbrengen of verspreiden van verontreinigingen is vanuit de risicobenadering niet acceptabel. Bovendien is nog onvoldoende bekend wat het effect van temperatuurschommelingen is op de kwaliteit van het grondwater.
Voor een aantal andere activiteiten geldt dat deze alleen zijn toegestaan nadat is voldaan aan aanvullende eisen.
Het verrichten van activiteiten op of in de bodem betreft een breed scala aan activiteiten, zoals het aanbrengen van constructies in de bodem, het realiseren van funderingen, graven, ophogen etcetera.
Voor het onderzoeken van de bodem in het kader van een bodemonderzoek gebaseerd op het Besluit activiteiten leefomgeving en het aanbrengen van aardpennen volstaat het doen van een zogenaamde startmelding. Hierdoor kunnen wij adequaat toezicht (laten) uitoefenen wanneer de activiteit wordt uitgevoerd.
Omdat het uitvoeren van boringen risicovol is, zijn slechts een beperkt aantal boringen toegestaan. Dit betreft zowel het doel van de boringen als het type boringen. Spuitboren is verboden. Ook handboringen dieper dan 10 meter minus maaiveld zijn niet toegestaan omdat het bij grotere diepten moeilijk is het boorgat goed af te dichten.
Voor mechanisch boren geldt als extra voorwaarde dat het veldwerk dat vanuit protocollen verplicht is, ook naar GS gestuurd moet worden ter controle van de diepte van de boringen en de wijze van afdichting.
In waterwingebied is geen maximale boordiepte aangegeven omdat de boringen die zijn toegestaan alleen betrekking hebben op de controle van het grondwater voor de openbare drinkwaterwinning of bodemonderzoek gerelateerd aan eventuele verontreinigingen. De diepte wordt bepaald door hetgeen nodig is om het doel van de boring te realiseren. Dieper boren dan nodig om het doel te realiseren is niet toegestaan.
Voor een aantal andere activiteiten geldt dat deze alleen zijn toegestaan nadat is voldaan aan aanvullende eisen.
Voor de aanleg van kabels en (pers)leidingen (uitgezonderd buisleidingen), civieltechnisch en bouwtechnische werken voor bestaande functies of het onder voorwaarden toepassen van grond- en baggerspecie moet een melding worden gedaan zodat wij voordat de activiteit begint kunnen toezien of de activiteit correct wordt uitgevoerd, zodat er geen schade optreedt aan de bodem en het zich daarin bevindende grondwater.
Voor de aanleg van kabels en leidingen geldt bovendien dat er een alternatievenafweging gevraagd wordt zodat de aanleg niet in het waterwingebied plaatsvindt. Het beleid is nadrukkelijk gericht op het voorkomen van bodemverstoring in het waterwingebied.
Grond en bagger
Dit artikel bevat de voorwaarden voor het toepassen van grond en baggerspecie in een Waterwingebied. Grond en bagger mag in een Waterwingebied worden toegepast als het voldoet aan de kwaliteitsklasse 'landbouw/natuur' voor het toepassen op de landbodem of de kwaliteitsklasse 'niet verontreinigd' voor het toepassen in een oppervlaktewaterlichaam.
PFAS houdende grond en bagger
Voor PFAS houdende grond of baggerspecie is nog onvoldoende bekend over de mate waarin PFAS mobiel is en dus uitloogt naar het grondwater. RIVM heeft in een memo [1] naar heteffect van de nieuwe (strengere) grenswaarden van de EuropeseVoedselwarenautoriteit EFSA op de hergebruikswaarden zoals opgenomen in hetTijdelijke Handelingskader (THK) gekeken. Hierin geeft het RIVM aan dat voor debescherming van de grondwaterkwaliteit meer onderzoek nodig is naar de risico'svan uitloging uit grond en bagger als onderbouwing voor de normen bij locatie-en gebiedsspecifieke beoordelingen, bijvoorbeeld in grondwaterbeschermingsgebieden.Het Rijk heeft inmiddels het RIVM verzocht onderzoek te doen naar hetuitlooggedrag. De resultaten van dit onderzoek leiden mogelijk tot aanpassingvan het Handelingskader. De regels in deze verordening worden, zo nodig, daarop aangepast.
De komende jaren treedt daarnaast de nieuwe EuropeseDrinkwaterrichtlijn in werking. Een van de nieuwe onderdelen in deDrinkwaterrichtlijn is dat deze somnormen voor PFAS bevat. Dit heeft mogelijkgevolgen voor de drinkwaternormen. Ook zal PFAS opgenomen worden in deEuropese grondwaterrichtlijn. De wijze waarop dit vervolgens nationaalgeoperationaliseerd wordt, is nog onduidelijk.
Het Tijdelijk Handelingskader (THK) stelt voor om in grondwaterbeschermingsgebieden als toepassingswaarde de gebiedskwaliteit aan te nemen, waarmee standstill op het schaalniveau van het grondwaterbeschermingsgebied geborgd wordt. De gebiedskwaliteit voor PFOA en PFAS van een waterwin- of grondwaterbeschermingsgebied is te herleiden uit een bodemkwaliteitskaart die op grond van art. 57, lid 2 van Bbk is opgesteld met inachtneming van de richtlijnen bedoeld in bijlage D, onder II en bijlage M van de regeling Bbk. De gebiedskwaliteit betreft het gemiddelde gehalte PFOA en PFAS binnen de bodemkwaliteitszone waarin het waterwin- of grondwaterbeschermingsgebied is gelegen.
Als er geen bodemkwaliteitskaart voor PFOA en PFAS is vastgesteld, is de gebiedskwaliteitniet bekend. Als de gebiedskwaliteit niet bekend is, geeft het THKaan dat de bepalingsgrens van 0,1 µg/kg d.s als toepassingswaarde gebruikt moetworden. Het voorzorgbeginsel brengt met zich mee dat met het oog op hetzwaarwegende belang van de drinkwaterwinning geen onnodige risico's wordengenomen.
Standstill op het schaalniveau van het grondwaterbeschermingsgebied sluit niet uit dat relatief vieze grond vanuit het grondwaterbeschermingsgebied naar relatief schone grond in een waterwingebied verplaatst kan worden hetgeen onwenselijk is als dit zou betekenen dat de bodemkwaliteit nabij het onttrekkingspunt verslechtert. Ook treedt er bij een relatief hoge gebiedskwaliteit geen verbetering op. De provincie geeft invulling aan het voorzorgsbeginsel door in Waterwingebieden strenger te zijn dan de toepassingswaarde van het Tijdelijk Handelingskader (THK). De provincie kiest er daarom voor om ook binnen het schaalniveau van het Waterwingebied standstill te borgen. Dit doen we door in een Waterwingebied hergebruik van gebiedseigen grond of baggerspecie toe te staan tot maximale toepassingswaarde voor ‘landbouw/natuur’ uit het THK, namelijk voor PFOA 1,9 µg/kg d.s. en voor PFAS 1,4 µg/kg d.s.. Hierbij dragen we zorg voor een gestage verbetering van de bodemkwaliteit.
Het toepassen van grond en baggerspecie dat afkomstig is van buiten het Waterwingebied is toegestaan als het geen PFOA en PFAS bevat. Dit is in het THK vertaald naar de bepalingsgrens van 0,1 µg/kg d.s..
De verwachting is dat er weinig grond en baggerspecie beschikbaar is die aan deze grens voldoet. Daarom is het ook mogelijk gemaakt om grond en baggerspecie van buiten Waterwingebied toe te passen die voldoet aan de lokale gebiedskwaliteit (gemiddelde gehalte PFOA en PFAS uit een vastgestelde bodemkwaliteitskaart) met een maximale toepassingswaarde voor ‘landbouw/natuur’ uit het THK, mits er per saldo geen toename is van de totale hoeveelheid PFOA en individuele PFAS in het Waterwingebied (toetsen per stof, niet gesommeerd). De gebiedskwaliteit kan aangetoond worden door middel van een op grond van artikel 57, tweede lid van het Bbk opgestelde bodemkwaliteitskaart. Indien de gebiedskwaliteit niet bekend is, vanwege het ontbreken van een bodemkwaliteitskaart, geeft het THK aan dat de bepalingsgrens van 0,1 µg/kg d.s. als toepassingswaarde gebruikt moet worden.
Bij veel projecten wordt grond of baggerspecie afgegravenen verwijderd uit Waterwingebied. Deze grond of baggerspecie zal vaak ook PFASbevatten. Voor de bodemkwaliteit in Waterwingebied is het dan acceptabel datgrond of baggerspecie wordt aangevoerd van buiten Waterwingebied, als de totalehoeveelheid individuele PFAS die wordt aangevoerd minder is dan de totalehoeveelheid individuele PFAS die is afgevoerd. De initiatiefnemer moet ditaantonen met een massabalans. Hierbij moet aannemelijk gemaakt worden datde initiatiefnemer niet meer grond of baggerspecie afvoert dan nodig is voor defunctionele toepassing.
Voor de toetsing op de eisen aan PFAS is het noodzakelijkdat er voor PFAS houdende grond of baggerspecie een partijkeuring plaatsvindt,zoals opgenomen in de advieslijst PFAS van het RIVM. Hiermee wordt de kwaliteitvan de bewijslast gegarandeerd. Deze partijkeuring is een aanvulling op demilieuverklaring bodemkwaliteit die al op grond van paragraaf 4.124 van hetBesluit activiteiten leefomgeving verplicht is.
In het vierde lid is bepaald dat voor kleinschaliggrondverzet door particulieren geen melding is vereist. Dit sluit aan bij deuitzondering op de meldplicht die is opgenomen in artikel 4.1266, vierde lid, vanhet Besluit activiteiten leefomgeving.
[1] Achtergrondwaarden en risicogrenzen ten behoeve van onderbouwing Maximale Waarden PFAS voor toepassen van grond en baggerspecie. 29 april 2021, RIVM .
Doel van de regels in grondwaterbeschermingsgebied is om te voorkomen dat:
• de bodem en het zich daarin bevindende grondwater verontreinigd raakt door het gebruik, het lozen en de uitspoeling van schadelijke stoffen;
• werkzaamheden in de bodem verstorend werken voor de kwaliteit van het grondwater.
In artikel 3.29 zijn een aantal milieubelastende activiteiten binnen Grondwaterbeschermingsgebied aangewezen. Binnen grondwaterbeschermingsgebied geldt dat activiteiten die schadelijk (kunnen) zijn voor de bodem en het zich daarin bevindende grondwater zijn verboden (artikel 3.30).
Activiteiten die risico kunnen geven voor de kwaliteit van de bodem en het grondwater zijn alleen onder voorwaarden, na het doen van een melding of startmelding, toegestaan. Dit is in de navolgende artikelen uitgewerkt.
Activiteiten die niet onder de werking van deze artikelen vallen, zijn met in acht neming van de specifieke zorgplicht (Artikel 3.22) toegestaan.
Afstromend hemelwater
We willen risico's op vervuiling van grondwater in grondwaterbeschermingsgebieden zo veel mogelijk te voorkomen. Mede vanwege de klimaatontwikkeling en daardoor optredende droogte en wateroverlast willen we daarentegen zo veel mogelijk water lokaal infiltreren. De Europese Kaderrichtlijn Water vereist dat we de waterlichamen (waaronder grondwater) beschermen om de achteruitgang in kwaliteit te voorkomen en te zorgen voor een duurzame veiligstelling van de openbare drinkwatervoorziening. We stellen daarom regels om op een verantwoorde wijze het lozen van afstromend regenwater in of op de bodem door infiltratie toe te staan, zodanig dat we verontreiniging van het grondwater tegengaan.
Het istoegestaan om afstromend hemelwater van gebouwen, wegen en parkeerterreinen opof in de bodem in grondwaterbeschermingsgebied te lozen als aan voorwaardenwordt voldaan en daarvoor een melding is gedaan. In een melding moet beschrevenstaan hoe wordt voldaan deze 3 voorwaarden:
1. Er is sprake van gecontroleerd infiltreren met een voldoende zuiverendevoorziening
2. De activiteit brengt geen schade toebrengt aan de bodem en het zichdaarin bevindende grondwater
3. De wijze waarop de voorzieningen worden beheerd en de gevolgen voor hetmilieu worden gemonitord.
Gecontroleerdinfiltreren houdt in dat het zichtbaar of duidelijk afgekaderd is waar hetafstromend hemelwater naartoe stroomt. Bij incidenten of calamiteiten moet hetwater afgevangen kunnen worden en/of de vervuilingslocatie geïsoleerd engesaneerd worden.
Het hemelwaterdat het grondwater bereikt na behandeling moet voldoen aan de toetsingswaardenvoor te infiltreren water zoals opgenomen in bijlage XIX van het Besluitkwaliteit leefomgeving (Bkl). Wanneer de concentraties in het afstromendehemelwater niet voldoen aan de concentraties van Bijlage XIX van het Besluit kwaliteitleefomgeving (Bkl), moet een zuiverende voorziening toegepast worden. Om teweten welk zuiveringsrendement noodzakelijk is, is het nodig om deconcentraties van bijlage XIX van het Besluit kwaliteit leefomgeving tevergelijken met de vervuiling in het regenwater. Het benodigdezuiveringsrendement van een voorziening is het verschil tussen de concentratiein oplossing in het afstromende regenwater en het Besluit kwaliteitleefomgeving.
Concentraties in afstromend hemelwater variëren per locatie en variëren in de tijd. Het is daarmee niet mogelijk om op elke moment en op elke locatie de concentraties te controleren. Voor veelvoorkomende situaties werken we met gemiddelden. Voor het bepalen van de vervuilingsgraad maken we gebruik van de meetwaarden uit de Stowa (Stichting Toegepast Onderzoek Waterbeheer) database.
Devervuilingsgraad van het afstromende hemelwater bestaat uit vrachten ofwelconcentratie*volume. In de praktijk is het eerste deel van het afstromendhemelwater, de zogeheten first flush, het meest vervuild, daarna is hethemelwater minder vervuild, maar niet (in alle gevallen) geheel schoon. Dedatabase gaat uit van gemiddelde concentraties in het afstromende hemelwater.Het eerste deel kan dus hogere concentraties hebben. Het is bij zeer zwarebuien niet altijd mogelijk en zeker niet doelmatig om al het water tebehandelen. Daarom is bij piekbuien een overloop toegestaan.
Hetafstromende oppervlak bepaalt voor het overgrote deel de samenstelling van hetafstromende hemelwater. Hier maken we gebruik van. Op basis van het afstromendoppervlak is een indeling gemaakt in verschillende categorieën van emissies. Deindeling van de categorieën is gebaseerd op de concentraties:
Naast deze drie categorieën zijn er nog meer typen oppervlakken waar hemelwater afstroomt, zoals bedrijventerreinen. Deze zijn niet generiek in te delen in een categorie en vragen om maatwerk. Er zijn ook oppervlakken waar de emissies groter zijn dan de in categorie 3 genoemde emissies. Hierbij is altijd sprake van maatwerk.
Tabel 3.1 Overzicht van oppervlakken per categorie
Oppervlakken | categorie 1 | categorie 2 | categorie 3 |
Wegen met een lage verkeersintensiteit | x | ||
Parkeerterreinen tot 100 auto's | x | ||
Daken zonder schadelijke uitloogbare (bouw)materialen | x | ||
Gebiedsontsluitingswegen die gemiddeld zijn belast | x | ||
Parkeerterreinen voor meer dan 100 auto's | x | ||
Terreinen waar regelmatig markten en evenementenworden gehouden | x | ||
Stroomwegen, snelwegen, autowegen, provinciale wegen,stadsautosnelwegen, industriewegen | x | ||
Daken met schadelijke uitlogende materialen | x |
De onderbouwing van deindeling van de oppervlakte per categorie is terug te vinden in: TAUW (2020):Nadere uitwerking regelgeving en behandeling afstromend regenwater ingrondwaterbeschermingsgebieden. Rapportnr R001-1268524JJS-V01, TAUW, Deventer
Maatwerk bedrijven
De kwaliteit van afstromend regenwater van bedrijven varieert zo sterk dat het vermelden van gemiddelden niet zinvol is. De mogelijkheden voor behandeling moeten per bedrijf worden beoordeeld.
Maatwerk woningen in het buitengebied
Voor vrijstaande woningen in het buitengebied passenwe maatwerk toe. Op basis van concentraties zou het dakwater van deze huizen(als bijvoorbeeld zinken dakgoten zijn toegepast) alleen met toepassing van eenvoorziening zoals een wadi geïnfiltreerd of ingezameld moeten worden. In hetbuitengebied is echter veelal drukriolering aanwezig waardoor inzameling vanhemelwater niet doelmatig is. Gezien de totale vracht van deze losstaandehuizen is het acceptabel het regenwater te infiltreren via een voorzieningzoals opgenomen bij categorie 2.
Berekeningsmethode
Om hetafstromende hemelwater te zuiveren zodat het voldoet aan de concentraties in bijlageXIX van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl) is een zuiveringstechnieknodig. Om te bepalen of een zuiveringstechniek volstaat, passen wij eenberekeningsmethode toe.
Onderstaand geven we een voorbeeld hoe een belasting en zuiveringsrendement kan worden berekend. Dit ter illustratie van onze berekeningsmethode. We gaan uit van regenwater uit woongebieden en zink als voorbeeldcomponent. De methodiek is als volgt:
Er komt 700 mm regenwater per jaar tot afstroming (0,7 m3/m2 verhard oppervlak). Dit water bevat 88 µg/l aan zink = 88 mg/m3. Het rendement van een adsorbens tot verzadiging is gemiddeld 50%, datwil zeggen dat tot het vervangingstijdstip gemiddeld 44 mg/m3 zink wordt verwijderd (hiermee wordt ruimschoots voldaan aan de eis van bijlage XIX van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl), norm is maximaal 65 µg/l in het water dat infiltreert). Op de zuiverende voorziening wordt 10 m2 verhard oppervlak/m2 aangesloten. In de zuiverende voorziening bevindt zich een adsorberende laag met een dikte van 30 cm en een droge dichtheid van 1.500 kg/m3 (dat wil zeggen, 450 kg materiaal/m2). De gewenste levensduur tot vervanging is 30 jaar. De belasting is dan: 30 (jaar)*0,7 (m3 regenwater/m2 verhard oppervlak, jaar) *10 (m2 verhard oppervlak/m2 voorziening) *44 (mg verwijderd Zn/m3 regenwater) = 9.240 mg Zn. De belasting per kg adsorbens is 9.240/450 = 20,5 Zn/kg adsorbens.
Met dit getal kan het ontwerp gecontroleerd worden, mits een leverancier specificeert hoeveel zink zijn product kan adsorberen onder de condities van regenwater. Het moet dus duidelijk zijn hoeveel zink het product kan adsorberen bij een evenwichtsconcentratie van maximaal 65 µg/l (= eis Infiltratiebesluit). Stel dat de leverancier heeft aangetoond dat dit 100 mg/kg ds is. Dit betekent dat het adsorbens veel langer mee kan (bijna 150 jaar, mits dit ook geldt voor de andere relevante stoffen) of dat een dunnere laag kan worden toegepast of dat meer verhard oppervlak kan worden aangesloten (mits dit ook hydraulisch, qua infiltratiesnelheid en/of qua gewenste verblijftijd, mogelijk is).
Zink is de verontreiniging die in de hoogste concentraties voorkomt in afstromend regenwater van woongebieden. Als wordt uitgegaan van een concentratie van 88 µg/l, een infiltratie van 700 mm/j en gelijkmatige adsorptie in een laag van 50 cm, dan is het zinkgehalte in de bodem na 100 jaar met 9,3 mg/kg ds gestegen. Deze toename zal in het algemeen niet leiden tot een overschrijding van toetsingswaarden en de meeste bodems zijn in staat om dergelijke zinkgehalten te binden. Hierbij is nog geen rekening gehouden met het feit dat een groot deel van de metalen gebonden is als deeltjes en door filtratie wordt afgevangen, met andere woorden, de vereiste adsorptie-capaciteit is lager dan de totale belasting.
De bodem kan verontreinigingen met een hoog rendement afvangen (80 - 90%) maar het rendement is wel sterk afhankelijk van de samenstelling van de bodem en de mate waarin de bindingscapaciteit is verbruikt (dus na verloop van tijd daalt het rendement).
Standaardtechnieken per categorie
Hogereconcentraties vragen om een hoger zuiveringsrendement, en een ander typezuiverende voorziening. Als hulpmiddel is een lijst gemaakt met veel gebruiktezuiveringstechnieken. Deze zuiveringstechnieken zijn gelinkt aan de categorieënvan emissies. Dit laat zien welke zuiverende voorziening passend is in welkesituatie
Wanneer de zuiveringstechnieken goed worden uitgevoerd en onderhouden hoeft het zuiveringsrendement niet aangetoond te worden. Wanneer u afwijkt van deze uitgangspunten, is het wel nodig om te onderbouwen hoe u aan het benodigde zuiveringsrendement komt. Onderstaande tabel geeft een overzicht van de zuiverende technieken en voor welke categorie van emissies ze geschikt zijn.
Tabel 3.2 Overzicht van toe te passenzuiveringstechnieken per categorie
Zuiveringstechniek | categorie 1 | categorie 2 | categorie 3 |
Bodem-/bermpassage | x | x | -- |
Wadi, infiltratiesloot, infiltratieveld | x | x | x |
Adsorberende funderingslagen en dergelijke | x | x | x |
Reinigende wegberm | x | x | x |
Helofytenfilters | x | x | x |
Bodempassage met ondergrondse infiltratieputten, kratten | x | x | -- |
Olie-absorberende geotextielen (in aanvulling op eenandere techniek | -- | x | x |
Ontwerp,beheer en onderhoud
Het is van belang dat de juiste zuiverende techniek wordt toegepast en dat deze op de juiste manier wordt ontworpen en aangelegd. Dan ligt er een goede basis. Voor het functioneren op de langere termijn is beheer en onderhoud minstens zo belangrijk. Daarom is het noodzakelijk om in de melding aan te geven hoe wordt omgegaan met beheer en onderhoud. Er moet geborgd worden dat de zuiveringsrendementen ook in de toekomst gehaald worden. Bij een melding dient daarom aangegeven te worden wat er wordt gedaan aan beheer en onderhoud en wanneer en met welke frequentie. Hiermee dient onderbouwd te worden hoe het zuiveringsrendement over de tijd in stand gehouden wordt. Het monitoren van de prestaties over de tijd om bijvoorbeeld te bepalen of een adsorbens verzadigd raakt, heeft een directe link met het beheer en onderhoud. Wanneer de adsorbens op tijd wordt vervangen, conform levensduur is enkel monitoring middels visuele inspectie nodig.
Met een goed ontwerp en het juiste onderhoud zal dezuiverende voorziening de toetsingswaarde voor te infiltreren waterenrealiseren. Het is daarom niet nodig om de concentraties verontreinigingen inhet geïnfiltreerde regenwater te monitoren. De monitoring richt zich alleen ophet functioneren van de voorziening. &helli
Ontwerp
Opverzoek kunnen we ontwerpadviezen verstrekken. Hierbij enkele richtlijnen.
1. Geringe of zeer geringe emissies:
De gemiddelde concentraties voldoen aan de toetsingswaarden voor te infiltreren water zoals opgenomen in bijlage XIX van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl) of de totale vrachten zijn dermate beperkt dat specifieke maatregelen niet nodig zijn, mits de bodem een minimale adsorptie-capaciteit bezit. Kaal zand is onvoldoende filterend en zuiverend. Ook directe infiltratie / diepinfiltratie in het grondwater geeft onvoldoende filtering en zuivering.
2. Beperkte emissies:
Degemiddelde concentraties liggen maximaal een factor 2 boven de toetsingswaardenvoor te infiltreren water uit bijlage XIX van het Bkl. Dit betekent dat eenrendement van 50 % voldoende is om te voldoen aan toetsingswaarden. Men moetzich realiseren dat maar enkele stoffen op dit niveau aanwezig zijn, met namechroom, zink en soms enkele PAK. Voor deze emissies zijn we uitgegaan van deverwerking van een bui van 20 mm (voor systemen met een lange verblijftijd isdit opgevat als 20 mm/dag). Bij piekbuien >20 mm is overstort of bypass vanwater acceptabel vanuit het oogpunt van zuivering, met andere woorden, dan moetalleen de eerste 20 mm in de voorziening worden behandeld. In situaties dat ergeen ruimte is voor de bijbehorende omvang van de voorzieningen, kan uitgegaanworden van 10 mm berging.
3. Significante emissies:
De gemiddelde concentraties liggen een factor 2 tot 5 boven de toetsingswaarden voor te infiltreren water uit bijlage XIX van het Bkl. Voor categorie 3 emissies is een rendement van maximaal 80 % noodzakelijk om aan de toetsingswaarden te voldoen. Kritische stoffen zijn een aantal metalen (cadmium, chroom, koper, lood en zink), PAK, minerale olie en mogelijk ook fosfaat. In veel gevallen is een rendement van rond de 60 % voldoende om aan de eis te voldoen. Dit betreft afstromend regenwater van hoofdwegen (Rijks- en provinciale wegen) en van daken. Dakwater kan hoge concentraties lood bevatten, de gemiddelde overschrijding van de eis van bijlage XIX van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl) is meer dan de hierboven genoemde factor 5. Echter, lood is een stof die sterk adsorbeert aan de bodem en dergelijke en kan daarom in principe gemakkelijk verwijderd worden. Voor deze emissies zijn we uitgegaan van de verwerking van een bui van 20 mm (voor systemen met een lange verblijftijd is dit opgevat als 20 mm/dag). Bij piekbuien >20 mm is overstort of bypass van water acceptabel vanuit het oogpunt van zuivering, met andere woorden, dan moet alleen de eerste 20 mm in de voorziening worden behandeld.
Binnen het grondwaterbeschermingsgebied zijn een aantal activiteiten aangewezen als milieubelastende activiteit. Hierbij is uitgegaan van een doelbenadering. Een goed voorbeeld is dat er geen regels zijn opgenomen om specifieke groepen van milieubelastende activiteiten aan te wijzen. Voor het overgrote deel geldt dat activiteiten die door een bedrijf worden verricht dat het potentiële risico voor de kwaliteit van de bodem en het grondwater het gevolg is van een specifieke activiteit binnen zo'n bedrijf. Door de regels specifiek te richten op die risicovolle activiteit is het niet (langer) nodig om regels op te nemen waarin de toelaatbaarheid van bedrijven is gereguleerd.
Eerste lid Aanwijzing milieubelastende activiteiten
Schadelijke stoffen
Hoewel voor het gebruik en aanwezig hebben van stoffen vanuit een doelbenadering in veel gevallen volstaan kan worden met het treffen van bodembeschermende maatregelen, geldt hierop een uitzondering voor:
Begraafplaatsen
Het begraven of uitstrooien van as in grondwaterbeschermingsgebied is niet wenselijk.
Warmtetoevoeging en -onttrekking
Warmtetoevoeging en warmteonttrekking aan bodem en grondwater vindt vooral plaats om te besparen op het gebruik van niet vernieuwbare energiebronnen. Gebouwen en processen kunnen op een energiezuinige manier van koeling en verwarming worden voorzien door gebruik te maken van ondergrondse energieopslag. De techniek daarvoor is goed uitontwikkeld en wordt inmiddels op ruime schaal toegepast.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen open systemen (grondwatersystemen, KWO) en gesloten systemen (bodemwarmtewisselaars).
In open systemen wordt grondwater uit een watervoerend pakket op de ene locatie opgepompt, waarna het via een warmtewisselaar energie opneemt of afstaat, om vervolgens op een tweede locatie te worden geïnfiltreerd. Door in het warme seizoen grondwater op de eerste locatie op te pompen en te gebruiken voor koeldoeleinden, en het daardoor opgewarmde grondwater op de tweede locatie te infiltreren ontstaat daar een "bel" van opgewarmd grondwater. Door omkering van de pomprichting in het koude seizoen kan de opgeslagen warmte worden gebruikt voor verwarmingsdoelen. Er ontstaat dus een warme en een koude bron in de ondergrond die wisselend worden gebruikt voor koeling en verwarming.
Een gesloten systeem werkt volgens hetzelfde principe, maar hier wordt via een in de ondergrond aangelegd gesloten systeem van (kunststof) slangen of buizen warmte aan de bodem toegevoegd in de zomer en onttrokken in de winter. Het gesloten systeem is gevuld met een vloeistof (bijv. glycol, water).
De toepassing van deze systemen brengt risico's met zich mee voor de drinkwaterwinning. Opwarming van het grondwater kan leiden tot verandering van de chemische kwaliteit, er kan negatieve beïnvloeding optreden van de stromingsrichting van grondwater voor drinkwaterbereiding en daardoor mogelijk verplaatsen van (bekende of onbekende) verontreinigingen, en er kunnen zich calamiteiten voordoen bij gebruik van vloeistoffen in gesloten systemen. Ook het boren in de bodem kan een bedreiging opleveren. Deze systemen zijn daarom als beperkingengebiedactiviteit aangewezen grondwaterbeschermingsgebied.
Overige activiteiten
Voor de overige activiteiten aangewezen in het eerste lid is een toelichting opgenomen in de artikelen die het verrichten van die activiteit mogelijk maakt onder de daarvoor gestelde voorwaarden.
Tweede lid
Het tweede lid bevat activiteiten die niet onder de aanwijzing van het eerste lid vallen.
In dit artikel is het verbod opgenomen de aangewezen milieubelastende activiteit binnen Grondwaterbeschermingsgebied te verrichten. Voor een aantal activiteiten zijn in de navolgende artikelen uitzonderingen opgenomen op dit verbod.
Evenals bij waterwingebied is er binnen grondwaterbeschermingsgebied een generieke regeling opgenomen voor activiteiten in de bodem. De regeling omvat boorputten, grond- en funderingswerkzaamheden, sonderingen en saneringen in het kader van het Besluit activiteiten leefomgeving. Activiteiten in de bodem tot 3 meter diepte zijn rechtstreeks toegestaan omdat dit weinig invloed heeft op de kwaliteit van het grondwater en dus doorgaans geen gevaar oplevert. Verontreinigingen kunnen door middel van lekstromen in het diepere grondwater komen. Het blijft daarom van belang dat putten goed aan het maaiveld worden afgesloten en dat boorgaten op goede wijze worden opgevuld. Doorboring van afsluitende lagen moet worden hersteld. Dit is via protocollen geregeld.
Belangrijke reden om activiteiten in de bodem te reguleren is dat voorkomen wordt dat de in de bodem aanwezige afsluitende lagen worden verstoord. Uit onderzoek is duidelijk op welke diepte deze beschermende lagen liggen. Deze staan weergegeven binnen de locatie die bij de regels hoort. Het doen van een startmelding bij het verrichten van activiteiten in de bodem is daarom voldoende. In voorkomende gevallen kan er naast de startmelding op grond van deze verordening ook een vergunning- of meldplicht vanuit de waterschapsverordening gelden.
Boringsdiepten op de kaart
Binnen Brabant bestond er geen gebiedsspecifieke bescherming voor de grondwaterbeschermingsgebieden. Er was voor alle gebieden binnen de provincie die waren aangewezen als grondwaterbeschermingsgebied één norm voor de maximaal toerlaatbare diepte van 30 meter (en in Boringsvrije zones van maximaal 80 meter), ongeacht de regionale bodemopbouw en aanwezige watervoerende pakketten.
In de praktijk is dit een veel te eenvoudige benadering, waardoor het grondwaterbeheer onvoldoende recht doet aan de beoogde hogere doelstellingen, met name die van adequaat voorraadbeheer en de bescherming van de diepere lagen tegen verontreiniging ten behoeve van menselijke consumptie (hoogwaardig gebruik). Daarom zijn de boordiepten nu gebiedsgericht vorm gegeven. De twee meest relevante geologische breuklijnen zijn als onderscheidende grens aangemerkt, namelijk de Gilze- Rijenbreuk en de Peelrandbreuk. Beide breuklijnen markeren een duidelijke grens in de bodemopbouw, met name ten aanzien van de diepte van watervoerende pakketten en scheidende lagen in de ondergrond.
Per gebied is aangemerkt welke watervoerende pakketten aangewezen zijn om uit te onttrekken. Intussen gelden landelijke regels voor het boren, beheren en verwijderen van putten en mogen alleen erkende bedrijven putten aanleggen, wat eveneens via landelijke regels geborgd is. Deze bedrijven zijn bekend met deze regels en werkwijze. Vaste waarden voor de te onttrekken diepte is alleen relevant op plaatsen waar watervoerende pakketten met elkaar in verbinding staan, omdat er ter plaatse geen scheidende laag in de ondergrond aanwezig is. Dit komt lokaal op diverse plaatsen voor, zodat daar voor de duidelijkheid wel een maximale diepte in meters is opgenomen.
Boringen
Omdat het uitvoeren van boringen risicovol is, geldt al de nodige generieke regelgeving vastgelegd in protocollen en regelgeving van rijk, provincie en waterschap. Voor de grondwaterbeschermingsgebieden is gekozen voor een beperkt aantal aanvullende regels. De ook in paragraaf 4.111 en 4.112 Besluit activiteiten leefomgeving genoemde bodemenergiesystemen (”koude- en warmteopslag”) vallen niet onder de toegestane onttrekkingen; die zijn op grond van Artikel 3.29 verboden in grondwaterbeschermingsgebieden.
Handboringen dieper dan 10 meter minus maaiveld zijn niet toegestaan omdat het moeilijk is het boorgat goed af te dichten.
Spuitboringen zijn veelal al verboden. Ze zijn alleen toegestaan tot een maximale diepte van 10 meter minus maaiveld waarbij geen scheidende laag wordt doorboord. Omdat in het laatste geval geen protocol van toepassing is, zijn voor deze spuitboringen regels opgenomen.
Een extra voorwaarde is ook dat veldwerk dat vanuit protocollen verplicht is, ook naar GS gestuurd moet worden ter controle van de diepte van de boringen en de wijze van afdichting.
Sonderingen
Voor sonderingen is in het protocol de afdichting niet geregeld. In de praktijk is gebleken dat afdichting wel mogelijk en reëel haalbaar is. Om die reden zijn regels opgenomen. Het afdichtingsmateriaal moet (na eventueel zwellen) voldoen aan een doorlatendheid van minder dan 10-9 m/s.
Kabels en leidingen
De aanleg van kabels en (pers)leidingen (waaronder aardgasleidingen) zijn na startmelding toegestaan. Het aanleggen van buisleidingen voor het vervoer van (milieu)gevaarlijke stoffen is alleen binnen een bestaande buisleidingenstraat toegestaan na melding. Buisleidingen zijn te risicovol vanwege potentiële lekkages.
Grond- en funderingswerken
Bij het roeren van de grond gaat het om het uitvoeren of doen uitvoeren van werken op of in de bodem, waarbij ingrepen worden verricht of stoffen worden gebruikt die de beschermende werking van de slecht doorlatende bodemlagen kunnen aantasten. Hieronder vallen in ieder geval bodemstabiliseringswerken, boringen, grond- en funderingswerken en het plaatsen en verwijderen van damwanden, folies en heipalen.
Na graafwerkzaamheden moet het bodemprofiel worden aangevuld tot tenminste 3 m onder het oude maaiveld. Aanvulling van grond moet gebeuren volgens het oorspronkelijke bodemprofiel. Uiteraard wordt daarbij aangesloten op eventuele kunstwerken die zijn aangebracht (riolering, kelder e.d.). Wanneer weerstand biedende lagen niet kunnen worden hersteld met het oorspronkelijke materiaal, moet dit plaatsvinden met soortgelijk materiaal o.a. zwelklei. De afdichting van het gat moet gebeuren volgens BRL SIKB protocol 2101, eis 16 en 17.
Gladde geprefabriceerde palen en in de grond gevormde palen, zonder verbrede voet, zijn funderingstechnieken die het minste risico opleveren voor de kwaliteit van het grondwater.
Er zijn echter omstandigheden bekend waarbij gladde heipalen niet voldoen en andere technieken nodig zijn. Ook de lokale omstandigheden kunnen het nodig maken om andere technieken te gebruiken. Een te rigoureus verbod kan betekenen dat bepaalde maatschappelijk gewenste activiteiten niet door kunnen gaan. Voor dit soort situaties is een alternatief beschikbaar: de schroefpaal. Met de regeling wordt voorkomen dat deze activiteiten onnodig worden geblokkeerd.
Bij de aanleg of het onderhoud van buisleidingen zijn werkzaamheden nodig in de bodem. Bovendien worden door een buisleiding schadelijke stoffen vervoerd. Daarom is de aanleg en het onderhoud van buisleidingen aangewezen als beperkingengebiedactiviteit. In het verleden was de aanleg van buisleidingen in het geheel verboden. Het risico voor het grondwater is in geval van calamiteiten groot.
Binnen Brabant ligt echter een bestaande buisleidingenstraat. Vanwege deze bestaande situatie is een regeling opgenomen die het aanleggen, onderhouden of verwijderen van een buisleiding binnen deze bestaande buisleidingenstraat onder voorwaarden en na melding mogelijk maakt. Transportleidingen voor het vervoer van aardgas of persleidingen voor het vervoer van water vallen niet onder de aanwijzing omdat die niet zijn gedefinieerd als buisleiding.
Uit onderzoek blijkt dat kunstgrasvelden en het gebruik van instrooimiddelen schadelijke gevolgen kunnen hebben voor bodem en het grondwater vanwege het gebruik van voor het milieu schadelijke stoffen. Het gaat hier alleen om sportvelden waar kunstgras wordt gebruikt en niet om kunstgras als gazon.
Door de Branchevereniging Sport en Cultuurtechniek is daarom een zorgplichtdocument milieu grasvelden opgesteld.
In dit document worden technische maatregelen beschreven voor verschillende typen kunstgrasvelden waardoor uitloging van materiaal naar de bodem wordt voorkomen. Niet alleen bij de aanleg maar ook gedurende de gebruikperiode vanwege onderhoudswerkzaamheden bestaan risico's. Ook daarvoor bevat het zorgdocument maatregelen.
Vanwege de risico's zelf, zoals rubber, ofde verontreinigende stoffen uit het materiaal zich verspreiden naar hetdrinkwater, is het nodig dat bij de aanleg van kunstgrasvelden rekening wordt gehouden met het belang van grondwater. Daarom is het treffen van maatregelen in Grondwaterbeschermingsgebied verplicht gesteld.
De regels gelden voor de aanleg van nieuwe kunstgrasvelden maar ook in het geval dat een bestaand kunstgrasveld wordt vervangen. Hierdoor ontstaat een natuurlijke overgangsregeling. Op het moment dat een bestaand kunstgrasveld wordt vervangen is er een natuurlijk moment om eisen te stellen aan het treffen van maatregelen die uitspoeling van stoffen naar de bodem tegen gaan. Bestaandekunstgrasvelden die niet worden gerenoveerd of vervangen, vallen onder hetgenerieke overgangsrecht van artikel 9.2 van deze verordening.
De maatregelen hebben tot doel om uiteindelijk ervoor tezorgen dat hemelwater dat via een kunstgrasveld op of in de bodem geloosd wordtdoor infiltratie voldoet aan de toetsingswaarden voor te infiltreren waterzoals opgenomen in bijlage XIX van het Besluit kwaliteit leefomgeving.
Bij het afstromend hemelwater van gebouwen kan de keuze van bouwmaterialen risico's met zich meebrengen voor de kwaliteit van de bodem en het grondwater. Regenwater dat van nature schoon is, kan onderweg verontreinigingen opnemen van (bijvoorbeeld) uitlogende bouwmaterialen. Daarom is het nodig hiervoor regels te stellen.
Het is toegestaan om afstromend hemelwater op of in de bodem te brengen zonder aanvullende maatregelen als er geen schadelijke uitloogbare (bouw)materialen zijn gebruikt. Er wordt bij de aanleg van een dergelijke voorziening het doen van een startmelding gevraagd zodat het uitoefenen van toezicht mogelijk is.
Als er wel schadelijke uitloogbare (bouw)materialen bij de bouw zijn gebruikt, mag het water alleen infiltreren via een voldoende zuiverende voorziening. In de toelichting op deze paragraaf is onder het kopje Afstromend hemelwater algemeen een uitgebreide toelichting opgenomen.
Uitlogende schadelijke (bouw)materialen die schadelijk zijn betreffen in ieder geval: zink, lood, koper, gewolmaniseerd hout, teerbitumen. Ook gecoate uitloogbare stoffen vallen onder het begrip uitloogbare bouwmaterialen en vragen een aanvullende maatregel zodat dus niet volstaan kan worden met een startmelding.
Binnen grondwaterbeschermingsgebied levert het afstromende hemelwater van wegen en erlangs gelegen parkeerplekken een risico op. Regenwater dat van nature schoon is, kan onderweg verontreinigingen opnemen van (bijvoorbeeld) het verkeer. Het afstromend water van wegen bevat zware metalen, PAK's en minerale olie. Bij een calamiteit op de weg kan een grote hoeveelheid schadelijke stoffen in de berm komen. Bij ongecontroleerde infiltratie in de berm kan dit tot vervuiling van de bodem en het grondwater leiden. Generieke regelgeving beperkt dit risico onvoldoende, gelet op het bijzondere belang en de kwetsbaarheid van de drinkwatervoorziening.
Het aanleggen van een snelweg of een intensief te gebruiken (auto)weg in een grondwaterbeschermingsgebied introduceert een relatief groot risico op calamiteiten met mogelijk grote gevolgen en is daarom in beginsel ongewenst. Een tracé buiten het grondwaterbeschermingsgebied heeft de voorkeur, vanuit het belang van de drinkwatervoorziening. Bij het doen van een melding geldt dat de noodzaak van de activiteit onderbouwd moet worden; voor de aanleg van een weg geldt dat het aanwezig zijn van een alternatief buiten het grondwaterbeschermingsgebied ontbreekt. Als de aanleg buiten grondwaterbeschermingsgebied niet mogelijk is, kan met adequate voorzieningen het risico van de weg tot verwaarloosbaar teruggebracht worden. Een absoluut verbod op het aanleggen van wegen is daarom niet proportioneel. We sluiten met de regelgeving aan bij een risicobenadering voor de milieugevolgen op de lange termijn voor het grond- en drinkwater. In de toelichting op deze paragraaf is onder het kopje Afstromend hemelwater algemeen een uitgebreide toelichting opgenomen.
Het in of op de bodem lozen van afstromend hemelwater wegen moet vanwege de risico's voor de kwaliteit van de bodem en het grondwater gemeld worden.
De provincie wil geen onnodige belemmeringen opleggen aan het bieden van parkeergelegenheid. Uit onderzoek blijkt dat bij kleinere parkeerterreinen tot en met 100 voertuigen de risico's voor het grondwater zeer beperkt zijn zolang het water via bodeminfiltratie of berminfiltratie in de bodem komt én er sprake is van een bodemzuiverende voorziening. Wanneer er sprake is vaneen bodemzuiverende voorziening voldoet hemelwater dat afstroomt van eenparkeerterrein aan de toetsingswaarden voor te infiltreren water zoalsopgenomen in bijlage XIX van het Besluit kwaliteit leefomgeving. Dit betekent dat het niet is toegestaan dat het parkeerterrein op kale zandgrond wordt aangelegd.
Dit geldt zowel voor verhard als onverhard parkeren als voor permanent en tijdelijk parkeren. Om controle uit te kunnen voeren, is het doen van een startmelding verplicht.
Het risico op lekkage en afspoelen van schadelijke stoffen van motorvoertuigen is bij de huidige stand der techniek beperkt, maar niet verwaarloosbaar. Het bieden van parkeergelegenheid voor 100 voertuigen of meer is daarom alleen onder voorwaarden toegestaan, na het doen van een melding. Risicofactor bij grotere parkeerterreinen is met name ook het parkeren van vrachtwagens.
De regels in dit artikel gelden zowel voor verhard parkeerterrein als onverhard terrein (of halfverhard), een tijdelijk terrein of permanent.
Wanneer er sprake is van een bodemzuiverende voorziening voldoet hemelwater dat afstroomt van een parkeerterrein aan de toetsingswaarden voor te infiltreren water zoals opgenomen in bijlage XIX van het Besluit kwaliteit leefomgeving. Dit betekent dat het niet is toegestaan dat het parkeerterrein op kale zandgrond wordt aangelegd. In de toelichting op deze paragraaf is onder het kopje Afstromend hemelwater algemeen een uitgebreide toelichting opgenomen.
Het lozen van afvalwater anders dan hemelwater is toegestaanals het aannemelijk is dat de kwaliteit dermate schoon is dat zonderzuivering of andere beschermende maatregelen voldaan wordt aan detoetsingswaarden voor te infiltreren water zoals opgenomen in bijlage XIX vanhet Besluit kwaliteit leefomgeving. Ook als blijkt dat er voorzieningen wordengetroffen waardoor het afvalwater niet in de bodem infiltreert, leidt tot hetvoldoen aan deze toetsingswaarden.
Het afvalwater dat meldingsplichtig is betreft o.a. afvalwaterdat vrijkomt bij ontwatering door middel van een bronnering. Hiermee blijft hetmogelijk om een retourbemaling uit te voeren. Ook huishoudelijk afvalwater ofafvalwater afkomstig van een openbaar vuilwaterriool, openbaar ontwateringsstelsel, openbaar hemelwaterstelsel of een ander passend systeem voor de verwerking van stedelijk afvalwater zoals bedoeld in artikel 2.16 van de Omgevingswet vallen onder de meldplicht.
Bestaande lozingen die niet worden aangepast, vallen onder het generieke overgangsrecht van artikel 10.2 van deze verordening.
Binnen grondwaterbeschermingsgebied worden er regelmatig evenementen gehouden. De provincie treedt graag in een zo vroeg mogelijk stadium, dus al in de verkennende initiatief-fase, in overleg met gemeenten en initiatiefnemers over evenementen en alle keuzes die daarbij horen. Bijvoorbeeld gemotoriseerde sportevenementen zijn uit oogpunt van de daarmee samenhangende risico's ongewenst in het grondwaterbeschermingsgebied.
Bij evenementen zijn parkeerplaatsen en andere voorzieningen nodig zoals aggregaten, machines, toiletten en catering, die het milieu kunnen belasten. De provincie wil geen onnodige belemmeringen opleggen aan het houden van evenementen. Vanuit de bescherming van de bodem en het daarin aanwezige grondwater is het nodig om randvoorwaarden te stellen aan evenementen waarbij voornoemde voorzieningen worden gebruikt.
Om de milieurisico's zo veel mogelijk te verkleinen gelden er een aantal regels waaraan degene die de activiteit uitvoert zich moet houden. Overigens geldt daarnaast onverkort dat de eigenaar van het terrein verantwoordelijk is (en blijft) dat er geen verontreiniging optreedt van de bodem en het zich daarin bevindende grondwater. Om de kans op verontreiniging zo veel mogelijk te verlagen gelden de volgende voorwaarden:
Tijdens het evenement is het mogelijk dat de toezichthouder controle uitvoert. Om dit te kunnen doen is een informatieplicht opgenomen in de vorm van een startmelding. Voor overige evenementen, bijvoorbeeld een gemotoriseerd sportevenement, zijn geen specifieke regels opgenomen. In dergelijke gevallen geldt de algemene zorgplicht.
In grondwaterbeschermingsgebieden worden schone (primaire) bouwstoffen toegestaan en bouwstoffen die voldoen aan de emissie- en samenstellingsnormen voor ongeïsoleerde toepassing.
Vanuit de optiek van de bescherming van de grondwaterkwaliteit is het wellicht wenselijk om de aanvoer van verontreinigde bouwstoffen van buiten het grondwaterbeschermingsgebied geheel te verbieden (standstill op gebiedsniveau). Omdat niet altijd voldoende schone bouwstoffen beschikbaar zijn - verhardingsmateriaal bijv. bevat vaak lichte verontreinigingen - is dat niet realistisch.
De toepassing van bouwstoffen is derhalve onder de voorwaarden van het Besluit activiteiten leefomgeving (Bal) in grondwaterbeschermingsgebied toegestaan. Door het (her)gebruik van bouwstoffen, grond en bagger kan het grondwater dat wordt gebruikt voor de openbare drinkwaterwinning, worden verontreinigd. Algemene rijksregels voor het toepassen van bouwstoffen, grond of baggerspecie zijn opgenomen in het Bal. Op de landbodem mag alleen grond of baggerspecie worden toegepast dat voldoet aan de kwaliteitseisen zoals bedoeld in artikel 25d, vierde lid van het Besluit bodemkwaliteit (Bbk). Er dient voldaan te worden aan de kwaliteitseisen waarin de ontvangende landbodem volgens het Bbk is ingedeeld en die hoort bij de bodemfunctieklasse waarin op grond van het omgevingsplan de landbodem is ingedeeld. Dat betekent dat grond en baggerspecie toegepast kan worden als het voldoet aan dezelfde of een schonere bodemkwaliteitsklasse, waarmee standstill beoogd is. Hierbij is het risico van verspreiding van verontreinigingen naar het grondwater dat voor de drinkwaterwinning is bestemd, niet specifiek in aanmerking genomen. Dergelijke risico's zijn echter niet bij voorbaat uit te sluiten. Tussen verschillende locaties kunnen de risico's verschillen, afhankelijk van o.a. de kwetsbaarheid van een gebied, reeds aanwezige functies, bodemopbouw, bodemsamenstelling, kwaliteit van het te storten materiaal, mobiliteit van verontreinigingen, mate van doorlatendheid van de (water)bodem en van het toegepaste materiaal en wijzigingen in milieuomstandigheden (zuurgraad en zuurstof). Dit vraagt in bepaalde gevallen om een locatiespecifieke benadering.
In grondwaterbeschermingsgebieden is het beleid erop gericht om het bestaande beschermingsniveau minimaal in stand te laten (standstill) en zo mogelijk een verbetering van het beschermingsniveau te bereiken. Met het oog daarop geldt dat aanvoer van verontreinigende stoffen van buiten het grondwaterbeschermingsgebied moet worden tegen gegaan, opdat de totale vrachtniet toeneemt. Het standstill principe is uit KRW-oogpunt vantoepassing op het grondwaterlichaam. Dit grondwaterlichaam is groter dan hetgrondwaterbeschermingsgebied. Als is aangetoond dat het niet mogelijk is omgrond uit hetzelfde grondwaterbeschermingsgebied te gebruiken, kan ondervoorwaarden grond van hetzelfde grondwaterlichaam gebruikt worde
Daarom zijn er in aanvulling op het Bal regels opgenomen voor toepassing van bouwstoffen, grond en bagger in de grondwaterbeschermingsgebieden.
Grond en baggerspecie (toepassing tot 5000 m³)
Op grond van het generieke beleid mag de toe te passen kwaliteit van grond of baggerspecie niet slechter zijn dan de kwaliteit van de ontvangende bodem. Hierbij worden verschillende bodemkwaliteitsklassen onderscheiden.
In grondwaterbeschermingsgebieden is de toepassing van gebiedseigen grond en baggerspecie met de kwaliteit Wonen'/'licht-verontreinigd' (schoon) toegestaan en onder voorwaarden klasse 'Wonen'/'licht-verontreinigd'. Voor de toepassing van gebiedseigen verontreinigde grond of baggerspecie van de klasse Wonen'/'licht-verontreinigd', moet aan twee voorwaarden zijn voldaan. De eerste voorwaarde is dat de grond of baggerspecie afkomstig is uit hetzelfde grondwaterbeschermingsgebied om een toename van verontreinigingen op gebiedsniveau te voorkomen (standstill op gebiedsniveau). De tweede voorwaarde is dat geen verontreinigde grond (Wonen'/'licht-verontreinigd') op een schone (water)bodem (Wonen'/'licht-verontreinigd') mag worden toegepast (standstill op lokaal niveau).
Grond of baggerspecie dat niet afkomstig is van binnen het Grondwaterbeschermingsgebied mag worden toegepast, als het voldoet aan de kwaliteitsklasse 'landbouw/natuur' voor het toepassen op de landbodem of de kwaliteitsklasse 'niet verontreinigd' voor het toepassen in een oppervlaktewaterlichaam.
PFAS houdende grond en bagger
Voor PFAS houdende grond of baggerspecie is nog onvoldoende bekend over de mate waarin PFAS mobiel is en dus uitloogt naar het grondwater. RIVM heeft in een memo [1] naar het effect van de nieuwe (strengere) grenswaarden van de Europese Voedselwarenautoriteit EFSA op de hergebruikswaarden zoals opgenomen in het Tijdelijke Handelingskader (THK) gekeken. Hierin geeft het RIVM aan dat voor de bescherming van de grondwaterkwaliteit meer onderzoek nodig is naar de risico's van uitloging uit grond en bagger als onderbouwing voor de normen bij locatie- en gebiedsspecifieke beoordelingen, bijvoorbeeld in grondwaterbeschermingsgebieden. Het Rijk heeft inmiddels het RIVM verzocht onderzoek te doen naar het uitlooggedrag. De resultaten van dit onderzoek leiden mogelijk tot aanpassing van het Handelingskader. De regels in deze verordening worden, zo nodig, daarop aangepast.
De komende jaren treedt daarnaast de nieuwe Europese Drinkwaterrichtlijn in werking. Een van de nieuwe onderdelen in de Drinkwaterrichtlijn is dat deze somnormen voor PFAS bevat. Dit heeft mogelijk gevolgen voor de drinkwaternormen. Ook zal PFAS opgenomen gaan worden in de Europese grondwaterrichtlijn. De wijze waarop dit vervolgens nationaal geoperationaliseerd wordt, is nog onduidelijk.
Het THK stelt voor om in grondwaterbeschermingsgebieden als toepassingswaarde de gebiedskwaliteit aan te nemen, waarmee standstill op het schaalniveau van het grondwaterbeschermingsgebied geborgd wordt. De gebiedskwaliteit voor PFOA en PFAS van een waterwin- of grondwaterbeschermingsgebied is te herleiden uit een bodemkwaliteitskaart die op grond van art. 57, lid 2 van Bbk is opgesteld met inachtneming van de richtlijnen bedoeld in bijlage D, onder II en bijlage M van de regeling Bbk. De gebiedskwaliteit betreft het gemiddelde gehalte PFOA en PFAS binnen de bodemkwaliteitszone waarin het waterwin- of grondwaterbeschermingsgebied is gelegen.
Als er geen bodemkwaliteitskaart voor PFOA en PFAS is vastgesteld, is de gebiedskwaliteit niet bekend. Als de gebiedskwaliteit niet bekend is, geeft het THK aan dat de bepalingsgrens van 0,1 µg/kg d.s als toepassingswaarde gebruikt moet worden. Het voorzorgbeginsel brengt met zich mee dat met het oog op het zwaarwegende belang van de drinkwaterwinning geen onnodige risico's worden genomen.
Standstill op het schaalniveau van het grondwaterbeschermingsgebied sluit niet uit dat relatief vieze grond vanuit het grondwaterbeschermingsgebied naar relatief schone grond in hetzelfde grondwaterbeschermingsgebied verplaatst kan worden hetgeen onwenselijk is als dit zou betekenen dat de bodemkwaliteit plaatselijk verslechtert. Ook treedt er bij een relatief hoge gebiedskwaliteit geen verbetering op. De provincie geeft invulling aan het voorzorgsbeginsel door in Grondwaterbeschermingsgebieden strenger te zijn dan de toepassingswaarde van het Tijdelijk Handelingskader (THK). De provincie kiest er daarom voor om ook binnen het schaalniveau van het Grondwaterbeschermingsgebied standstill te borgen. Dit doen we door in een Grondwaterbeschermingsgebied hergebruik van gebiedseigen grond of baggerspecie toe te staan tot de maximale toepassingswaarde voor ‘landbouw/natuur’ uit het THK, namelijk voor PFOA 1,9 µg/kg d.s. en voor PFAS 1,4 µg/kg d.s.. Hierbij dragen we zorg voor een gestage verbetering van de bodemkwaliteit.
Het toepassen van grond en baggerspecie dat afkomstig is van buiten het Grondwaterbeschermingsgebied is toegestaan als het geen PFOA en PFAS bevat. Dit is in het THK vertaald naar de bepalingsgrens van 0,1 µg/kg d.s..
De verwachting is dat er weinig grond en baggerspecie beschikbaar is die aan deze grens voldoet. Daarom is het ook mogelijk gemaakt om grond en baggerspecie van buiten het Grondwaterbeschermingsgebied toe te passen die voldoet aan de lokale gebiedskwaliteit (gemiddelde gehalte PFOA en PFAS uit een vastgestelde bodemkwaliteitskaart) met een maximale toepassingswaarde voor ‘landbouw/natuur’ uit het THK, mits er per saldo geen toename is van de totale hoeveelheid PFOA en individuele PFAS in het Grondwaterbeschermingsgebied (toetsen per stof, niet gesommeerd).
Bij veel projecten wordt grond of baggerspecie afgegraven en verwijderd uit Grondwaterbeschermingsgebied.Deze grond of baggerspecie zal vaak ook PFAS bevatten. Voor de bodemkwaliteitin Grondwaterbeschermingsgebied ishet dan acceptabel dat grond of baggerspecie wordt aangevoerd van buiten Grondwaterbeschermingsgebied,als de totale hoeveelheid individuelePFAS die wordt aangevoerd minder is dan de totale hoeveelheid individuele PFAS die isafgevoerd. De initiatiefnemer moet dit aantonen met een massabalans.Hierbij dient aannemelijk gemaakt te worden dat de initiatiefnemer niet meergrond of baggerspecie afvoertdan nodig is voor de functionele toepassing.
Voor de toetsing op de eisen aan PFASis het noodzakelijk dat er voor PFAS houdendegrond of baggerspecie een partijkeuring plaatsvindt, zoals opgenomen in deadvieslijst PFAS van het RIVM. Hiermee wordt de kwaliteit van debewijslast gegarandeerd. Deze partijkeuring is een aanvulling op demilieuverklaring bodemkwaliteit die al op grond van paragraaf 4.124 van hetBesluit activiteiten leefomgeving verplicht is.
[1] Achtergrondwaarden en risicogrenzen ten behoeve van onderbouwing Maximale Waarden PFAS voor toepassen van grond en baggerspecie (29 april 2021, RIVM).
Tijdelijke uitname
Het tijdelijk uitnemen van grond of baggerspecie,bijvoorbeeld ten behoeve van de aanleg van kabels en leidingen is toegestaan,ongeacht de kwaliteit van de grond of baggerspecie. Bij tijdelijk uitnemenwordt aangesloten bij de definitie zoals opgenomen in het Besluit activiteitenleefomgeving.
Grootschalige toepassing van grond en baggerspecie (meer dan 5000 m³)
Het toetsingskader voor grootschalige toepassingen in het Bal (minimale omvang van 5000 m³ en een minimale laagdikte van 2 meter) kent naast de bodemkwaliteitsklassen ook Emissiewaarden en Emissietoetswaarden voor zware metalen. Binnen grondwaterbeschermingsgebieden is het toetsingskader voor grootschalige toepassingen uit het Bal niet geschikt. Juist bij toepassing van grote hoeveelheden grond en bagger, in soms diepe putten, is vanwege de risico's voor de kwaliteit van het grondwater een strikter toetsingskader noodzakelijk.
Met name bij grootschalige toepassingen (voor onder water) kan ernstige schade ontstaan als ernstig verontreinigd materiaal illegaal wordt gestort of zich calamiteiten voordoen. Tijdens de duur van een project moeten er dan ook grote handhavingsinspanning worden geleverd om te voorkomen dat ernstig verontreinigde grond of baggerspecie wordt toegepast.
Voor de grootschalige toepassing van grond en baggerspecie gelden dezelfde voorwaarden als voor kleinschalige toepassing. In aanvulling daarop geldt echter dat er een meldingsplicht met voorwaarde is opgenomen. Grootschalige toepassing in een grondwaterbeschermingsgebied wordt dus niet alleen op grond van het Bal gemeld aan het meldpunt bodemkwaliteit, maar ook op grond van de regeling in deze verordening moet een melding worden gedaan. Die melding moet de resultaten bevatten van locatiespecifiek onderzoek waarmee wordt aangetoond dat door de wijze van toepassing en de te treffen voorzieningen en maatregelen de risico's op verontreiniging van het grondwater voor de betreffende drinkwatervoorziening niet toenemen. Deze melding maakt preventief toezicht mogelijk.
Doel van de regels in boringsvrije zone is het beschermen van de diepere watervoerende pakketten door te voorkomen dat de beschermende kleilaag wordt doorboord.
Binnen boringsvrije zone gelden geen absolute verboden. Vanuit het doel zijn wel voorwaarden gesteld aan activiteiten die een risico geven voor schade aan de beschermende kleilaag.
Binnen boringsvrije zone zijn een beperkt aantal activiteiten aangewezen als milieubelastende activiteit. Het gaat om activiteiten in de bodem op een diepte van 10 meter of meer en activiteiten die direct of indirect warmte onttrekken of toevoegen aan de bodem, zoals bodemenergiesystemen.
Er worden regels gesteld aan de maximale diepte voor het verrichten van activiteiten in de bodem, zoals boringen, grond- of funderingswerken en regels voor bodemenergiesystemen (warmtetoevoeging en -onttrekking). Deze regels zijn erop gericht dat de beschermende kleilaag niet wordt doorboord. Uit onderzoek is duidelijk op welke diepte deze beschermende lagen liggen. Deze staan weergegeven binnen de locatie die bij de regels hoort.
De toelichting hierop is in Artikel 3.31 Startmelding activiteiten in de bodem Grondwaterbeschermingsgebied opgenomen. Het doen van een startmelding bij het verrichten van activiteiten in de bodem is daarom voldoende.
Boringen
Omdat het uitvoeren van boringen risicovol is, geldt al de nodige generieke regelgeving en protocollen. Voor de boringsvrije zones is gekozen voor één aanvullende regel: het veldwerk dat vanuit protocollen verplicht is, moet ook naar GS gestuurd worden ter controle van de diepte van de boringen en de wijze van afdichting.
Spuitboringen zijn veelal al verboden. Ze zijn alleen toegestaan tot een maximale diepte van 10 meter minus maaiveld waarbij geen scheidende laag wordt doorboord. Boringen in de bovenste tien meter zijn in de boringsvrije zone vrijgesteld van aanvullende regels in de verordening. Voor spuitboringen zijn derhalve geen aanvullende regels opgenomen.
Sonderingen
Voor sonderingen is in het protocol de afdichting niet geregeld. In de praktijk is gebleken dat afdichting wel mogelijk en reëel haalbaar is. Om die reden zijn regels in de verordening opgenomen. Het afdichtingsmateriaal moet (na eventueel zwellen) voldoen aan een doorlatendheid van minder dan 10-9 m/s.
Voor bodemenergiesystemen (warmtetoevoeging en -onttrekking) geldt dat naast het doorboren van de beschermende laag waarvoor de voorwaarden zijn opgenomen in Artikel 3.43, er ook risico's bestaan vanwege het gebruik van schadelijke middelen. Daarom is een aparte regeling opgenomen waaruit volgt dat het hebben van een bodemenergiesysteem in een boringsvrije zone alleen is toegestaan als uitsluitend water als circulatievloeistof wordt gebruikt, zonder toevoeging van additieven. Dit om alle risico's voor het drinkwater uit te sluiten. De aanleg van een bodemenergiesysteem binnen Waterwingebied en Grondwaterbeschermingsgebied is verboden.
Op grond van Protocol 11001, is het verplicht dat het buismateriaal van de bodemwarmtewisselaar voldoet aan BRL5219.
Voor het doorboren van de klei- en leemlagen boven de aangegeven diepte geldt onverminderd dat boorgaten laagsgewijs moeten worden afgedicht of volledig afgedicht (gegrout) volgens SIKB protocol 2101.
Voor een verdere toelichting wordt verwezen naar de toelichting in Artikel 3.31 van het grondwaterbeschermingsgebied.
Met de Omgevingswet vervalt, behoudens deovergangsrechtgevallen, de Wet bodembescherming. Hiermee verschuift deprovinciale beleidsinzet naar verontreinigingen die de doelen van deKaderrichtlijn Water (KRW) en de Grondwaterrichtlijn (GWR) bedreigen. Het isaan de provincie om te bepalen wanneer een bodem- of grondwaterverontreiniging eenbedreiging vormt voor deze doelen en wanneer dit aanleiding geeft totmaatregelen. Het centrale instrument hierbij is het regionaal waterprogramma,waarin maatregelen worden opgenomen tot uitvoering van de KRW. Eengrondwatersanering of de aanpak van een mobiele verontreiniging in de vaste bodemdie naar het grondwater lekt, kan een dergelijke maatregel zijn. In dezeafdeling is een risicobeoordeling grondwaterkwaliteit opgenomen die bepaalt ofeen grondwaterverontreiniging gevaar oplevert voor het grondwater en welkesanerende maatregelen aan de orde zijn.
De regels van het Rijk bevatten niet langer eensaneringsplicht. Het is aan de decentrale overheden om te bepalen wanneer ergesaneerd wordt. In het Besluit activiteiten leefomgeving zijn wel algemenerijksregels opgenomen voor het saneren van de bodem. De rijksregels voor hetsaneren van de bodem kunnen ook ingezet worden voor het uitvoeren van eenbron(zone)aanpak van een verontreiniging die de kwaliteit van het grondwaternegatief beïnvloedt. Voor een grondwatersanering zijn echter geen algemenerijksregels voorhanden. De provincie reguleert een grondwatersanering metregels in deze omgevingsverordening, die voortvloeien uit het beleidskaderzoals opgenomen in het regionaal waterprogramma.
Tot slot is nog denkbaar dat er nog niet ontdekteverontreinigingen zijn die op basis van het huidige recht een spoedige saneringrechtvaardigen: de zogenaamde spoedlocaties. Het Rijk heeft voor nog nietontdekte verontreinigingen waar sprake is van onaanvaardbare risico's voor degezondheid het instrument toevalsvondst van verontreiniging van de bodemgeïntroduceerd, zodat de gemeente hiervoor tijdelijke beschermingsmaatregelenkan afdwingen van de eigenaar of erfpachter. Eventuele risico's voor hetgrondwater vanwege verspreiding zijn hier geen onderdeel van.
Gezien de wettelijke taak van de provincie om 1) dekwaliteit van grondwater in grondwaterbeschermingsgebieden te beschermen en 2)met het regionaal waterprogramma uitvoering te geven aan de KaderrichtlijnWater en Grondwaterrichtlijn, is het beschermen van het grondwater eenprovinciaal belang. De provincie heeft in deze paragraaf het instrument Toevalsvondstvan verontreiniging van het grondwater geïntroduceerd, zodat bij onaanvaardbarerisico's voor het grondwater op basis van verspreiding de provincie tijdelijkebeschermingsmaatregelen kan verlangen van de eigenaar of erfpachter.
De regels in deze paragraaf zijn opgenomen met het oog ophet beschermen van de chemische en ecologische kwaliteit van watersystemen enspecifiek in dit geval de grondwaterlichamen die onderdeel zijn van eenwatersysteem. De in artikel 4 van de Kaderrichtlijn Water (KRW)opgenomen milieudoelstellingen biedt het kader voor het beoordelen van dechemische en ecologische kwaliteit van een watersysteem. Bovendienzijn de regels gesteld met het oog op aan een watersysteem toegekendemaatschappelijke functies, zoals drinkwateronttrekking. Hiermee wordt ookbeoogd uitvoering te geven aan de in artikel 7 KRW opgenomen doelstelling voorwater bestemd voor menselijke consumptie.
Omdat de regels in deze paragraaf zich richten tot een grondwaterverontreinigingen het effect daarvan op de doelen van het watersysteem is specifiek opgenomendat de regels ook gericht zijn op het voorkomen en beperken van verdereverspreiding van een verontreiniging van het grondwater.
Bij het uitvoeren van de regels is er tot slot oog voor deveiligheid en gezondheid van de initiatiefnemer.
Deze paragraaf is van toepassing op het uitvoeren van eenrisicobeoordeling grondwaterkwaliteit om te bepalen of eengrondwaterverontreiniging gevaar oplevert voor het grondwater.
De risicobeoordeling grondwaterkwaliteit heeft tot doel:
1. Om te bepalen in welke mate eenverontreiniging van het grondwater gevaar oplevert voor het grondwater en hetgebruik dat afhangt van het grondwater.
2. Om te bepalen welke (sanerende) maatregelen ernodig zijn om het gevaar voor het grondwater uit te sluiten.
Als uit de risicobeoordeling volgt dat gevaar voor hetgrondwater is uit te sluiten zijn er geen verdere maatregelen nodig. Als uit de risicobeoordeling volgt dat gevaar voor het grondwater niet uit te sluiten is,of er gevaar voor het grondwater aanwezig is, dienen er maatregelen genomen teworden, zoals een bodem- of grondwatersanering.
Er is ook een filmpje beschikbaar waarin de risicobeoordeling stapsgewijs wordt toegelicht. Deze is te raadplegen via deze link.
In deze paragraaf is niet bepaald wanneer de risicobeoordeling uitgevoerd moet worden. Het benutten van een natuurlijk moment om de risico's van een verontreiniging voor het grondwater in kaart te brengen is gekoppeld aan activiteiten waarvoor de gemeente bevoegd is. Hiervoor zijn in Paragraaf 4.2.2 Voorkomen grondwaterverontreiniging instructieregels voor het omgevingsplan opgenomen.
De provincie wilvoorkomen dat het gebruik dat afhankelijk is van het grondwater, bedreigd wordtdoor een inbreng van een verontreiniging naar het grondwater. Daarmeegeeft de provincie uitvoering aan de doelen die de Kaderrichtlijn Water enGrondwaterrichtlijn stelt voor het grondwater. Zodoendezijner twee methoden opgenomen:
1. Risicobeoordelingalgemene grondwaterkwaliteit.
2. Risicobeoordelingkwetsbaar gebied.
De twee methoden zijn ook nodig omdat een kwetsbaar gebied al bij lagere concentraties aan verontreinigende stoffen bedreigd kan worden dan de algemene grondwaterkwaliteit. Daarnaast zijn kwetsbare gebieden vaak lokaal aanwezig, waar de algemene grondwaterkwaliteit op bovenlokaal tot regionaal niveau beschouwd wordt. Bij beide methoden wordt bepaald in welke mate er gevaar voor het grondwater aanwezig is. Deze resultaten van de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit zijn opgenomen in Artikel 3.50.
Het uitvoeren van bodemonderzoek als bedoeld in paragraaf5.2.2 van het Besluit activiteiten leefomgeving is nodig om derisicobeoordeling te kunnen uitvoeren. Vaak zal dit onderzoek al uitgevoerdzijn in het kader van een bouwactiviteit of het vaststellen of er sprake is vanverontreiniging van het grondwater.
De methode algemene grondwaterkwaliteit is opgenomen in Bijlage4 Risicobeoordeling grondwaterkwaliteit en omvat de procedure om te bepalen of een grondwaterverontreiniging in algemene zin een bedreiging vormt voor het grondwater. De provinciebeschermd hiermee de chemische ecologische kwaliteit van au .wil hiermeevergrijzing van het grondwater tegengaan, ongeacht ofer sprake is van de aanwezigheid van een kwetsbaar gebied
De signaleringsparameter beoordeling grondwatersanering als bedoeld in bijlage Vd van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl) is onderdeel van deze methode. De signaleringsparameter is opgenomen in Bijlage V Gevaarlijke stoffen in het grondwater. Zodoende geeft de provincie uitvoering aan de instructieregel in het Bkl zoals opgenomen in Artikel 4.12a Bkl om met deze parameter rekening te houden bij het bepalen of een grondwatersanering als maatregel vastgesteld moet worden in het regionaal waterprogramma.
Naar verwachting kan de Risicotoolbox Grondwater die hetRIVM ontwikkeld, benut worden bij het uitvoeren van de risicobeoordelinggrondwaterkwaliteit, door bijvoorbeeld de opname van modellen waarmee de mate vanverspreiding bepaald kan worden.
Deze methode is een doorwerking van de maatregelen zoalsopgenomen in het Regionaal Waterprogramma.
Voor De Kempen geldt een afwijkende signaleringsparameter beoordeling grondwatersanering voor zink en cadmium. Hiermee is de beleidsregel gebiedswaarden De Kempen Noord-Brabant (10 juli 2015) voor wat betreft hetgrondwater voortgezet. In het gebied De Kempen komt door despecifieke situatie verhoogde concentraties van zink en cadmium voor en zijn maatregelenniet altijd nodig of mogelijk zijn.
De methode kwetsbaar gebied is opgenomen in Bijlage 4 Risicobeoordeling grondwaterkwaliteit en omvat de procedure om te bepalen of een grondwaterverontreiniging een bedreiging vormt voor het gebruik van het grondwater.
De provincie focust hierbij op kwetsbare gebieden die gevoeligzijn voor de kwaliteit van het grondwater. Bij bescherming van de kwetsbare gebiedenis ook overig gebruik van het grondwater beschermd.
In dit artikel wordt bepaald dat de methode kwetsbaar gebied uitgevoerd moet worden wanneer een grondwaterverontreiniging in of binnen 100 m van een kwetsbaar gebied gelegen is èn als de verontreiniging in staat is een kwetsbaar gebied te beïnvloeden.
Of een verontreiniging een kwetsbaar gebied kan beïnvloedenwordt bepaald door het grondwater waarin de verontreiniging zich bevindt. alleen als dit grondwater het kwetsbare gebied voedt, kan de verontreiniging hetkwetsbare gebied beïnvloeden. Dit hangt samen met het watervoerende pakketwaarin de verontreiniging zich bevindt en de stromingsrichting van hetgrondwater. Een verontreiniging kan nooit een kwetsbaar gebied beïnvloeden alsdeze van het kwetsbare gebied wegstroomt, ook al bevindt de verontreinigingzich in of binnen 100 m van het kwetsbare gebied.
Als er niet voldaan wordt aan alle criteria, dan is demethode algemene grondwaterkwaliteit van toepassing zoals bedoeld in Artikel2.46 Methode algemene grondwaterkwaliteit.
Dit artikel wijst de volgende kwetsbare gebieden aan:
Met deze onderverdeling wordt aangesloten bij de regionale testen (oppervlaktewater, terrestrische ecosystemen en drinkwater) die uitgevoerd worden in het kader van het bepalen van de chemische toestand van grondwaterlichamen (één van de doelen die de kaderrichtlijn water heeft opgenomen voor grondwater).
Ook wordt aangesloten bij de in artikel 4.21 van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl) opgenomen verplichting om met zowel het Regionaal Waterprogramma, Waterbeheerprogramma als Nationaal Waterprogramma achteruitgang te voorkomen in de kwaliteit van water dat bestemd is voor menselijke consumptie. Met artikel 4.21 Bkl wordt uitvoering gegeven aan artikel 7 van de Kaderrichtlijn Water die zich richt tot waterwinlocaties. Een waterwinlocatie is een locatie waar water onttrokken wordt dat bestemd is voor minstens 50 personen of waar minstens 10 m3 water per dag onttrokken wordt voor menselijke consumptie. Dat betekent dat niet alleen een publieke winning (lees: drinkwaterwinning) als kwetsbaar gebied wordt aangewezen, maar ook private winningen die voldoen aan de definitie van een waterwinlocatie. Denk bijvoorbeeld aan een water dat onttrokken wordt ten behoeve van de voedingsmiddelenindustrie. Maar ook kleinere private winningen, zoals bijvoorbeeld op campings, kunnen als waterwinlocatie aangewezen worden in het Regionaal Waterprogramma.
Als uit de methode kwetsbaar gebied blijkt dat er geengevaar voor het grondwater aanwezig is, kan aangenomen dat er ook geen gevaaraanwezig is voor grondwater in algemene zin. De criteria voor het bepalen vangevaar voor de algemene grondwaterkwaliteit zijn immers minder streng. Demethode algemene grondwaterkwaliteit hoeft dus niet doorlopen te worden als uitde methode kwetsbaar gebied blijkt dat gevaar uit te sluiten is.
Inde methode kwetsbaar gebied zal de waterbeheerder ofnatuurbeheerder uiteindelijk bepalen of er daadwerkelijk gevaar voor hetgrondwater aanwezig is. Zij hebben immers zicht ompoverige bronnen en bedreigingen en kunnen zodoende inschatten of degrondwaterverontreiniging een significante bedreigingvormt voor het kwetsbare gebied.
Naar verwachting kan de Risicotoolbox Grondwater (RTB) die het RIVM ontwikkeld benut worden bij het uitvoeren van de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit. De RTB bevat bijvoorbeeld risicogrenswaarden voor oppervlaktewater, natuur, drinkwater (zowel privé- als publieke winning) en daarmee ook een meetmethodiek om het risico van een grondwaterverontreiniging te bepalen. Ook zou het door RIVM ontwikkelde GRADE (Groundwater Risk Assessment near Drinking water Extractions) onderdeel worden van de RTB. Als alternatief voor het beoordelen van de risico’s van verspreiding richting het oppervlaktewater kan het Handboek immissietoets met bijbehorende Emissie-immissietoets benut worden. Dit Handboek is een BBT-document dat gebruikt wordt voor het beoordelen van industriële lozingen, maar kan ook benut worden voor het doorrekenen van natuurlijke lozingen.
Voor De Kempen gelden afwijkende voorkeurswaarden voor zink en cadmium. De voorkeurswaarde speelt een rol in het beoordelen van de risico’s van een grondwaterverontreiniging voor een kwetsbaar gebied. Hiermee is de beleidsregel gebiedswaarden De Kempen Noord-Brabant (10 juli 2015) voor wat betreftgrondwater voortgezet. In het gebied De Kempen komtdoor de specifieke situatie verhoogde concentraties van zink en cadmium voor enzijn maatregelen niet altijd nodig of mogelijk zijn.
De Grondwaterrichtlijn geeft in artikel 6, derde lid, onder b, de mogelijkheid om af te zien van maatregelen als aangetoond kan worden dat de omvang of de concentratie van de verontreiniging dusdanig klein is dat gevaar voor het ontvangende grondwater uit te sluiten is.
In lijn met deze uitzonderingsmogelijkheid, dient derisicobeoordeling grondwaterkwaliteit te kunnen bepalen of (onmiddellijk)gevaar voor nu of in de toekomst uit te sluiten is. Zodoende levert derisicobeoordeling een argumentatie op die de provincie kan gebruiken om in hetregionaal waterprogramma een beroep te doen op de uitzonderingsbepalingopgenomen in artikel 6, derde lid, onder b, van de Grondwaterrichtlijn.
Uit de risicobeoordeling kan echter ook voortvloeien dat er verontreinigingen zijn waar gevaar niet uit te sluiten is of waar zelfs al vastgesteld kan worden dat de inbreng van een verontreinigde stof naar het grondwater leidt tot gevaar voor het grondwater of het gebruik dat afhangt van het grondwater. In het laatste geval wordt gesproken van onaanvaardbaar risico's.
De risicobeoordeling resulteert derhalve in drie mogelijkeuitkomsten met betrekking tot de aanwezigheid van risico's voor het grondwaterals gevolg van een verontreiniging van het grondwater:
Als het uitvoeren van een risicobeoordeling grondwaterkwaliteitverplicht is, dan moet de initiatiefnemer ook de daaruit volgende curatieve(sanerings)maatregelen treffen. Zoals de Nota van Toelichting van hetAanvullingsbesluit Bodem in paragraaf 6.2 stelt, kan een sanering om degrondwaterkwaliteit te beschermen gericht zijn op een bron van verontreiniging(bronaanpak) of tot de in het grondwater aanwezige verontreinigingspluim (grondwatersanering).Een bron van verontreiniging die een bedreiging vormt voor degrondwaterkwaliteit kan zich zowel in de verzadigde als de zich boven degrondwaterspiegel aanwezige onverzadigde zone bevinden.
Met deze regeling bepaalt de provincie of en zo ja, een bronaanpak en/of een grondwatersanering als saneringsmaatregelen volgt uit de resultaten van de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit.
Een bronaanpak is gericht op het beheren, beperken of ongedaan maken van deinbreng van een mobiele verontreiniging vanuit het vaste deel van de bodem, inzowel de onverzadigde als verzadigde zone, naar het grondwater. De bronaanpakkan hierbij beperkt blijven tot het deel van de bron die zich op het perceelbevindt waarop het initiatief plaatsvindt.
Zoals uit de Nota van Toelichting van het Aanvullingsbesluit Bodem in paragraaf 6.2 blijkt kan de gemeente, al dan niet via een instructieregel in de omgevingsverordening, verplichten tot een bronaanpak bij de ontwikkeling van een gebied door regels op te nemen in het omgevingsplan. Hierbij wordt in de Toelichting aangegeven dat het omgevingsplan de in het Besluit activiteiten leefomgeving voorgestelde regels voor saneren van de bodem van toepassing kan verklaren, al dan niet in combinatie met maatwerkregels en/of maatwerkvoorschriften. Zodoende wordt in dit artikel aangegeven dat de bronaanpak geschiedt overeenkomstig de regels voor saneren van de bodem in het Besluit activiteiten leefomgeving met inachtneming van de maatwerkregels die op grond van Artikel 5.23 Milieubelastende activiteit bodemsanering met risico voor het grondwater,eerste lid onder b in het omgevingsplan opgenomen moeten worden.
Een grondwatersanering is, conform bijlage I van het Besluit activiteiten leefomgeving, het beheren, beperken of ongedaan maken van verontreiniging van het grondwater. Een grondwatersanering is alleen aan de orde als dit in samenhang met een bronaanpak wordt uitgevoerd. Als de bron niet afkomstig is van het perceel waar het initiatief plaatsvindt, is geen grondwatersanering verplicht.
Het uitvoeren van de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit wordt in het omgevingsplan op grond van een instructie in Paragraaf 5.2.2 Voorkomen grondwaterverontreiniging verplicht bij het bouwen op een mobiele verontreinigingssituatie.
In onderstaande tabel is een overzicht opgenomen van devoorgeschreven saneringsmaatregelen:
Resultaat risicobeoordeling | Curatieve maatregel | Regels |
Gevaar voor het grondwater is uit te sluiten | -- | -- |
Gevaar voor het grondwater is niet uit te sluiten | Bronaanpak eigen perceel | MBA Bodemsanering |
Gevaar voor het grondwater is aanwezig | Bronaanpak eigen perceel aangevuld met een grondwatersanering | MBA Bodemsanering Omgevingsvergunning grondwatersanering |
Deze paragraaf is van toepassing op het uitvoeren van een grondwatersanering, als bedoeld in bijlage I, deel A van het Besluit activiteiten leefomgeving.
Voor het uitvoeren van een grondwatersanering waarbij degrondwaterverontreiniging gevaar oplevert voor het grondwater is eenomgevingsvergunning vereist met Gedeputeerde Staten als bevoegd gezag. Hetuitvoeren van grondwatersaneringen waarbij geen gevaar is vastgesteld, kan wordenuitgevoerd met de in deze omgevingsverordening opgenomen algemene regels metGedeputeerde Staten als bevoegd gezag. Het gaat dan om eengrondwaterverontreiniging die geen gevaar oplevert voor het grondwater of waargevaar niet vastgesteld kan worden maar ook niet uitgesloten.
De mate waarin een grondwaterverontreiniging gevaar oplevert voor het grondwater volgt uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit, die is opgenomen in Paragraaf 3.4.2.
Een grondwatersanering bij een grondwaterverontreiniging diegevaar oplevert voor het grondwater is, gezien het significanteverspreidingsrisico of bedreiging van een kwetsbaar gebied, dermate complex dathet noodzakelijk is dat voor deze sanering een omgevingsvergunning vereist ismet de provincie als bevoegd gezag. De provincie is bevoegd gezag omdat ze,gezien haar taken, een groot belang heeft bij een zorgvuldige uitvoering ènomdat zij de kennis in huis heeft om een dergelijke complexe sanering tebeoordelen en begeleiden. In de omgevingsvergunning wordt gekeken naar desituatie en bepaald op welke wijze in ieder geval het aanwezige gevaarweggenomen kunnen worden. Het streven is een saneringsresultaat waarbij er geengevaar voor het grondwater meer is. Daarnaastspelen aspecten als kosteneffectiviteit en doelmatigheid mee in de afwegingwelke saneringsaanpak daadwerkelijk geëist wordt. Deze werkwijze isvergelijkbaar met hoe onder de Wet bodembescherming het risico beoordeeld werdals ook de manier waarop vastgesteld werd welke maatregel redelijkerwijs teverlangen is van een initiatiefnemer.
De beoordelingsregels voor de vergunningverlening zijn opgenomen in Hoofdstuk 4 Instructieregels omgevingsvergunning.
Dit artikel is van toepassing op een initiatiefnemer die een grondwatersanering uitvoert waarbij uit Artikel 3.50 Resultaten risicobeoordeling blijkt dat er geen gevaar voor het grondwater is.
Net als een vergunningplichtige grondwatersanering dient er gebruik gemaakt te worden van de beste beschikbare technieken en dient de sanering te leiden tot het beheren, beperken of ongedaan maken van verontreiniging van het grondwater. Een grondwatersanering dient uitgevoerd te worden door een persoon of onderneming met een erkenning bodemkwaliteit voor BRL SIKB 7000 en er dient er sprake te zijn van een milieukundige begeleiding door een persoon of onderneming met een erkenning bodemkwaliteit voor BRL SIKB 6000.
Dat aan deze eisen voldaan wordt, blijkt uit de gegevens en bescheiden opgenomen in Bijlage III die aangeleverd moeten worden bij de in dit artikel opgenomen meldplicht. Bij een vergunningplichtige grondwatersanering dienen deze gegevens en bescheiden aangeleverd te worden in de vergunningaanvraag.
De provincie stelt bij een vergunningvrijegrondwatersanering geen aanvullende eisen aan de saneringsaanpak of hetsaneringsresultaat. De regeling voorziet er in dat de grondwatersanering gereguleerdwordt met de provincie als bevoegd gezag. De provincie stelt via de algemeneregels in deze omgevingsverordening eisen aan de uitvoering van degrondwatersanering.
Dit artikel bevat een informatieverplichting bij beëindiging van de vergunningvrije grondwatersanering.
Binnen vier weken nabeëindiging van het saneren van de bodem moet het bevoegd gezag wordengeïnformeerd. De initiatiefnemer verstrekt in ieder geval gegevens enbescheiden over het resultaat van de sanering, eventuele bijzonderomstandigheden die zich voorgedaan hebben als de bestemming van het grondwaterdat niet terug in de bodem gebracht is. De gegevens en bescheiden nabeëindiging van de activiteit moeten in ieder geval de provincie in staatstellen om de informatie van de in het Regionaal Waterprogramma opgenomenverontreinigingspluimen te actualiseren.
De regels in deze subparagraaf zijn gebaseerd op art 19.0 Omgevingswet en naar analogie van de regels in afdeling 19.2a van de wet Toevalsvondstverontreiniging van de bodem.
De "Toevalsvondst van verontreiniging van de bodem" richtzich tot onaanvaardbare risico's voor de gezondheid vanwege directe ofindirecte blootstelling aan verontreiniging in de bodem. De onaanvaardbarerisico's voor de gezondheid kunnen zich voordoen bij verontreinigingen in het onverzadigdeals verzadigde deel van de bodem (lees: grondwater).
De "Toevalsvondst verontreiniging van het grondwater"richt zich niet tot onaanvaardbare risico's voor de gezondheid, maar totonaanvaardbare risico's voor de chemische en ecologische kwaliteit vanwatersystemen.
Deze paragraaf is van toepassing op situaties waar sprake isvan (een vermoeden) van een toevalsvondst van verontreiniging van hetgrondwater en er acute (tijdelijke) beschermingsmaatregelen noodzakelijk zijnom de onaanvaardbare risico's voor het grondwater te voorkomen of te beperken. Dezetijdelijke beschermingsmaatregelen zijn niet bedoeld om de verontreinigingongedaan te maken.
Bij het beoordelen of er sprake is van een onaanvaardbaar risico worden de criteria betrokken die opgenomen zijn in Paragraaf 3.4.2.
Een onaanvaardbaar risico voor het grondwater kan aanwezig zijn in verband met de aanwezigheid of verdere verspreiding van een reeds in het grondwater aanwezige verontreiniging. Een onaanvaardbaar risico voor het grondwater kan ook aanwezig zijn in verband met een mobiele verontreiniging in de bodem die leidt tot een inbreng naar het grondwater. Nadrukkelijk is bepaald dat een toevalsvondst van verontreiniging van het grondwater zich niet richt tot onaanvaardbare risico's voor de gezondheid, zoals bedoeld in een toevalsvondst van verontreiniging van de bodem.
Het een sluit het ander niet uit: er kan sprake zijn vanzowel een toevalsvondst van verontreiniging van de bodem als van het grondwater.Een verontreiniging in het grondwater kan een risico vormen voor hetgrondwater en ook voor de gezondheid als er directe of indirecte blootstellingplaatsvindt. De gemeente kan tijdelijke beschermingsmaatregelen verlangen om deonaanvaardbare risico's voor de gezondheid te beheersen. De tijdelijkebeschermingsmaatregelen die de provincie kan verlangen zijn alleen gericht op hetbeheersen van het risico voor het grondwater. Het is evident dat de gemeente enprovincie de maatregelen met elkaar moeten afstemmen indien dit aan de ordeis.
De provincie dient bij een vermoeden dat er sprake is van een toevalsvondst dit kenbaar te maken bij de eigenaar en aan te geven welke tijdelijke beschermingsmaatregelen van de eigenaar verlangd worden. Deze beschermingsmaatregelen kunnen zich richten op het eigen terrein van de eigenaar, maar ook op locaties waar zichtbaar de gevolgen van de grondwaterverontreiniging zich voordoen. Denk bijvoorbeeld aan het plaatsen van peilbuizen buiten het eigen terrein die nodig zijn in het kader van bodemonderzoek dat de risico's in kaart brengt.
Bij het vaststellen van de tijdelijke beschermingsmaatregelen wordt rekening te houden met wat redelijkerwijs te verlangen is. De tijdelijke beschermingsmaatregelen zijn gericht op het voorkomen en beperken van het risico en niet zozeer op het wegnemen van het risico door de verontreiniging van het grondwater ongedaan te maken.
Als de eigenaar verzaakt de maatregelen te treffen, dan kan de provincie deze maatregelen treffen. Hiervoor moet zij wel eerst een beschikking aan de eigenaar of erfpachter verzenden waarin de beslissing staat om tijdelijke beschermingsmaatregelen te treffen.
De provincie kan dekosten verhalen op de eigenaar als zij de maatregelen treft die de eigenaarhad moeten nemen. Dit kan alleen als de provincie door middel van eenbeschikking de maatregelen kenbaar gemaakt heeft bij de eigenaar of erfpachter.
De gedoogplicht richt zich tot de eigenaren van de locatieswaar de gevolgen van verspreiding van de verontreiniging zich voordoen. Ditomvat zowel het perceel van de eigenaar waar de toevalsvondst kenbaar gemaaktis, als de percelen van overige rechthebbenden.
Bij een vermoeden van een toevalsvondst van verontreiniging van het grondwater kan bodemonderzoek of het uitvoeren van de Paragraaf 3.4.2 opgenomen Risicobeoordeling grondwaterkwaliteit als maatregel voorgeschreven worden. Hiervoor kan het noodzakelijk zijn om grondwatermonsters te nemen buiten het eigen perceel. Ook een tijdelijke beschermingsmaatregel gericht op het beheren van de grondwaterverontreiniging kan inhouden dat grondwatermonsters buiten het eigen perceel genomen moeten worden.
Deze gedoogplicht staat de eigenaar of erfpachter toe om inhet kader van een toevalsvondst van verontreiniging van het grondwater buitenhet eigen perceel maatregelen te treffen.
Deze gedoogplicht stelt ook de provincie of eeninitiatiefnemer namens de provincie in staat om maatregelen uit te voeren,als de eigenaar of erfpachter verzaakt de aangewezen tijdelijkebeschermingsmaatregelen te treffen. Artikel 5:27 van de Algemene wet bestuursrecht is van overeenkomstige toepassing.
De Wet milieubeheer (Wm) legt, ook na de inwerkingtreding van deOmgevingswet, de verantwoordelijkheid voor de eeuwigdurende nazorg van geslotenWm-stortplaatsen bij provincies. De nazorgmaatregelen en bijbehorendenazorgvoorzieningen worden in een nazorgplan opgenomen, die Gedeputeerde Statengoedkeurt. Voor de uitvoering van het nazorgplan van een Gesloten stortplaatsbeschikt de provincie als nazorgorganisatie over een nazorgfonds. Gelet op dezespecifieke verantwoordelijkheid is het belangrijk dat de provincie dan ook zelfde kaders stelt aan activiteiten die mogelijk gevolgen hebben voor dezeeeuwigdurende nazorg. Met een omgevingsvergunning heeft de provincie demogelijkheid de provinciale belangen te borgen, zowel milieuhygiënisch alsfinancieel.
Overigens bepaalt een gemeente in het omgevingsplan welke activiteiten zij vanuit planologisch oogpunt toelaatbaar vindt, in overleg met de provincie.
Het doel van de regeling is te waarborgen dat in geval van het verrichten van activiteiten op een Gesloten stortplaats de aanwezigheid van die Gesloten stortplaats geen nadelige gevolgen voor het milieu heeft. Dit houdt ook in dat aan de daarvoor aangebrachte nazorgvoorzieningen geen schade wordt toegebracht, de toegang tot de nazorgvoorzieningen niet wordt belemmerd en de uit te voeren nazorgmaatregelen en -werkzaamheden niet worden bemoeilijkt.
Inhoud regels
De regeling richtzich op situaties dat er een voornemen bestaat om activiteiten te verrichtenbinnen het aangeduide gebied van de Gesloten stortplaats. Gedeputeerde Statenmoeten in zo'n geval de mogelijkheid krijgen om te beoordelen of de voorgenomenactiviteit nadelige gevolgen voor (de uitvoering van) de nazorg en het milieukan hebben. Centraal in deze regeling staat daarom het opnemen van een vergunningenplicht.Een vergunning is bij uitstek het instrument waarmee Gedeputeerde Staten in eenconcreet geval kunnen afwegen of de activiteit risico's geeft en welkevoorwaarden deze risico's kunnen beperken.
Als milieubelastende activiteit zijn aangewezen het verrichten van activiteiten in, op, onder of over een gesloten stortplaats die negatieve gevolgen kunnen hebben voor de (werking van) nazorgvoorzieningen.
In het tweede lidis een aantal situaties van het verbod uitgezonderd:
Dit artikelregelt een vergunningplicht voor activiteiten in, op, onder en over een Geslotenstortplaats als opgenomen in deze verordening. Dit betekent dat het zondervergunning verboden is een dergelijke activiteit te verrichten. Het betrefthier de zogenaamde Wet milieubeheer stortplaatsen waarvoor de provincie deverantwoordelijkheid heeft voor de eeuwigdurende nazorg van de voorzieningen, zijndedie op de Gesloten stortplaats. Voor de financiering van de uitvoering van denazorg beschikt de provincie over een nazorgfonds. Gelet op deze specifiekeverantwoordelijkheid is het belangrijk dat de provincie dan ook zelf de kadersstelt aan activiteiten die (financiële) gevolgen hebben voor deze eeuwigdurendenazorg en toeziet op naleving. De regels treden niet in de bevoegdheid vangemeenten om via het omgevingsplan aan te geven welke activiteiten zij vanuitplanologisch oogpunt toelaatbaar vindt. Het is overigens wel aan te radenhierbij vroegtijdig in overleg te treden met de provincie.
De regels houdeneen verbod in voor het verrichten van activiteiten in, op, onder of over destortplaats die negatieve gevolgen kunnen hebben voor de (werking van)nazorgvoorzieningen. De vergunning kan (mits ook mogelijk vanuit hetgemeentelijke omgevingsplan) alleen verleend worden als een activiteit geennadelige effecten heeft. Anders volgt een weigering. Het systeem borgt aldus enerzijdsinperking van risico's, anderzijds biedt het ruimte voor maatwerk. Derhalve zullenaan een te verlenen vergunning voorschriften worden verbonden die zien op debescherming van de nazorgvoorzieningen, bereikbaarheid van de nazorgvoorzieningenen de onbelemmerde uitvoering van de nazorgmaatregelen en daarnaast om tevoorkomen dat de activiteiten resulteren in een overschrijding van hetdoelvermogen en de daarop gebaseerde belastingaanslag.
Bij het opstellen van de aanvraag voor de vergunningvoor het willen gaan uitvoeren van activiteiten op een Gesloten stortplaats ishet aan te bevelen om in ieder geval de volgende documenten te raadplegen:
Bij veel activiteiten die plaatsvinden in onze leefomgeving wordt de bodem afgegraven. Bijvoorbeeld om te gaan bouwen, dijken aan te leggen of een recreatieplas te gaan graven. Dit kan negatieve gevolgen hebben voor de kwaliteiten van de natuur, de aardkundige waarden, het watersysteem en het gebied waar deze ontgronding plaatsvindt. Om ervoor te zorgen dat alle belangen rondom zo’n ontgronding goed worden afgewogen c.q. de balans opgemaakt kan worden in verband met de doelen van de wet hebben Gedeputeerde Staten hiervoor de Beleidslijn Ontgrondingen en bouwgrondstoffen Provincie Noord-Brabant 2021-2030 opgesteld.
Uitgangspunt van beleid is om vanuit een meer integrale benadering van de fysieke leefomgeving en omgevingskwaliteit om te gaan met ontgrondingen. Dit met bescherming van alle belangen die bij een ontgronding betrokken zijn. Dat betekent ook dat een ontgronding niet meer alleen lokaal wordt afgewogen maar dat de beoordeling met een brede blik platsvindt. Dat gebeurt op drie manieren:
Onder het motto‘’Beschermen en benutten, niet uitputten’’ wil de provincie via het ontgrondingenbeleid de omgevingskwaliteit in Brabant beschermen en versterken, en ook bijdragen aan het realiseren van maatschappelijke doelen. Het ontgrondingenbeleid bestaat uit vijf pijlers.
Met het in werking treden van de Omgevingswet is de Ontgrondingenwet vervallen en zijn de regels over ontgrondingen opgenomen in artikel 5.1 van de Omgevingswet en hoofdstuk 16 van het Besluit activiteiten leefomgeving. De Omgevingswet kent een algeheel verbod om zonder vergunning te ontgronden. In hoofdstuk 16 van het Besluit activiteiten leefomgeving is bepaald in welke gevallen geen vergunning is vereist. Anders dan in de voormalige Ontgrondingenwet zijn er in het Besluit activiteiten leefomgeving landelijke vrijstellingen geregeld, maar de provincie kan hier wel van afwijken. Dit kan zowel het aanwijzen van aanvullende vergunningvrije gevallen inhouden als het weer vergunningplichtig maken van activiteiten die volgens het Besluit activiteiten leefomgeving vergunningvrij zijn. De provincie vindt het wenselijk om in aanvulling op, en waarnodig in afwijking van, het Besluit activiteiten leefomgeving regels op te nemen in de omgevingsverordening. Hierbij is aansluiting gezocht bij de ervaringen die zijn opgedaan bij het stelsel van vrijstellingen dat voorheen gold. In de afgelopen jaren is een bestendige praktijk ontstaan waaruit blijkt dat het laten vervallen van de vergunningenplicht bijdraagt aan een efficiënte en voor initiatiefnemers minder belastende werkwijze, zonder dat de belangen die de vergunning beoogt te beschermen in het geding komen. In het geval dat er te beschermen waarden aanwezig zijn, zoals aardkundige, archeologische waarden of hoge cultuurhistorische waarden, blijft de vergunningenplicht gehandhaafd.
Samen met het systeem van de Omgevingswet en het Besluit activiteiten leefomgeving, ontstaat een driedeling voor de ontgrondingsactiviteit:
De aanvullende (en waar nodig afwijkende) regels op afdeling 16.2 van het Besluit activiteiten leefomgeving zijn opgenomen in Artikel 3.66 Aanwijzing vergunningvrije gevallen en Artikel 3.67 Aanwijzing meldplichtige ontgrondingsactiviteiten.
Deze artikelen bevatten vrijstellingen in aanvulling op en in afwijking van het Besluit activiteiten leefomgeving. De term ‘in aanvulling op’ wordt gebruikt voor de activiteiten die nog niet genoemd zijn in artikel 16.7 van het Besluit activiteiten leefomgeving, of activiteiten die al wel genoemd zijn maar waarvoor nog een aanvulling nodig is op bepaalde onderdelen van artikel 16.7 van het Besluit activiteiten leefomgeving. Met ‘en zo nodig in afwijking van’ wordt bedoeld dat de omgevingsverordening afwijkt van de criteria die in het Besluit activiteiten leefomgeving genoemd worden. Het gaat daarbij zowel om ruimere als strengere criteria.
Bescherming aardkundige waarden, archeologisch en cultuurhistorisch erfgoed
In dezeomgevingsverordening is bij de meldplichtige ontgrondingen een koppeling gelegdmet de Aardkundig waardevolle gebiedenkaart en de Cultuurhistorische waardenkaart (archeologie).
Deze koppelingbetreft de bescherming van aardkundig waardevolle gebieden, archeologischemonumenten en gebieden met een middelhoge en hoge archeologischeverwachtingswaarde. Dit betekent niet dat ontgrondingen indergelijke gebieden geheel zijn uitgesloten.
Voor ontgrondingen ineen archeologische monument geldt voor ontgrondingen, met een oppervlakte vanmeer dan 2.000 m2, altijd eenvergunningplicht. Voor archeologischemonumenten geldt dat op dit moment wordt gewerkt aan een vertaling van dezemonumenten in de gemeentelijke omgevingsplannen. Ontgrondingen binnen een gebied,dat is aangewezen als archeologisch monument, worden dan ongeacht devrijstelling op grond van deze verordening, beschermd door regels in hetomgevingsplan.
In aardkundig waardevolle gebieden en gebieden met een middelhoge en hoge archeologische verwachtingswaarde geldt dat de ontgronding geen afbreuk mag doen aan de genoemde waarden. Hiertoe moet bij de melding een onderzoek naar de aardkundige waarden of een archeologisch onderzoek overlegd worden. Is er geen onderzoek gedaan of zijn de onderzoeken niet toereikend dan geldt alsnog de vergunningplicht. Met de vergunningplicht wordt beoogd een goede afweging te maken en eventuele schade aan archeologische en cultuurhistorische waarden zo nodig te voorkomen dan wel te beperken via vergunningvoorschriften.
Voor de gevallenwaarin absolute vrijstelling geldt van de vergunningenplicht geldt de koppelingmet de Cultuurhistorische waardenkaart niet. Dit laat onverlet dat als er bijde uitvoering van deze activiteiten archeologische waarden worden aangetroffen,ingevolge de Erfgoedwet gehandeld moet worden (o.a. geldt er een meldplicht).
Algemeen
Het beleid van de provincie voor ontgrondingen is vastgelegd in de beleidslijn 'Ontgrondingen en bouwgrondstoffen provincie Noord-Brabant 2021-2030. Voor het provinciale beleid is verder het Verdrag van Valletta van belang. In de praktijk werkt de provincie al geruime tijd in de geest van het verdrag dat de bescherming van het archeologisch erfgoed, en de daarmee verband houdende bescherming van het cultuurhistorisch erfgoed regelt.
De Omgevingswet kent een algeheel verbod om zonder vergunning te ontgronden. Dit betekent dat voor iedere verlaging van het maaiveld een vergunning nodig is. De wet bevat daarnaast in het Besluit activiteiten leefomgeving een aantal vrijstellingen van de vergunningenplicht. Daarnaast is er de mogelijkheid om bij provinciale verordening aanvullende gevallen aan te wijzen waarvoor dit verbod niet geldt. In de onderhavige verordening is hiervoor een regeling opgenomen.
In de regeling is onderscheid gemaakt in een algehele vrijstelling van de vergunningplicht en een vrijstelling waarbij een meldplicht geldt.
Dit artikel heeft als doel te voorkomen dat een activiteit wordt opgeknipt of dat activiteiten die in elkaars nabijheid plaatsvinden los van elkaar worden beoordeeld. De aanwijzing heeft ook betrekking op ontgrondingsactiviteiten die op een verschillend moment beginnen en die op zichzelf vergunningvrij zijn, maar als ze tezamen waren aangemeld wel vergunningplichtig waren geweest. Zo is het maken van een kleinschalige natuurplas vrijgesteld van de vergunningplicht. Als er meerdere natuurplassen in onderlinge samenhang in een gebied worden gerealiseerd en er daardoor geen sprake meer is van kleinschaligheid, dan is deze realisatie in zijn totaliteit vergunningplichtig.
Hierbijis de feitelijke samenhang van de activiteiten van doorslaggevende betekenis. Bijontgrondingen is echter één binding al voldoende om een samenhang tot stand te brengen,zoals bv. afzonderlijke ‘stepping stones’, die gezamenlijk één verbindingszone vormen.
De vrijstelling van de vergunningplicht in dit artikel geldt altijd en overal, tenzij in het omgevingsplan regels zijn gesteld door de gemeente. Het is een absolute vrijstelling, wat betekent dat er ook geen meldplicht is. Dit laat onverlet dat voordat de geplande activiteit uitgevoerd kan worden, wel alle andere vergunningen die vereist zijn, op grond van de Omgevingswet of andere wetgeving, verkregen moeten zijn. Starten met de in het kader van de Omgevingswet toegestane ontgrondingswerkzaamheden, maar zonder een omgevingsvergunning voor een omgevingsplanactiviteit, een omgevingsvergunning voor een natura-2000 activiteit of een omgevingsvergunning voor een milieubelastende activiteit, houdt in dat er handhavend kan worden opgetreden in het kader van de overtreden wetgeving. Bovendien kunnen er ook elders in deze omgevingsverordening specifieke bepalingen staan die van belang zijn voor de ontgrondingenactiviteit. Binnen de gebieden die zijn aangewezen voor Waterwinning voor menselijke consumptie gelden bijvoorbeeld vanuit het belang van de bescherming van het drinkwater regels over het verrichten van activiteiten in of op de bodem.
Categorie a: De in deze categorie bedoelde activiteiten vinden onder andere plaats in het kader van archeologisch vooronderzoek, onderzoek naar de bodemkwaliteit e.d. Deze activiteiten worden veelal uitgevoerd conform een geldend protocol, zoals vastgelegd in SKB-, BRL- of NEN-normen. De activiteiten maken slechts marginaal inbreuk op de bodem. Bij de activiteiten komen doorgaans geen grondstoffen vrij. Na boring, sondering of aanleggen van een proefsleuf wordt de grond in principe weer teruggebracht. Deze vrijstelling is een aanvulling op artikel 16.7 Besluit activiteiten leefomgeving.
Categorie b: De voorwerpen die bedoeld worden in deze categorie van “het plaatsen, onderhouden, vervangen en opruimen van in de grond aan te brengen of aangebrachte voorwerpen” zijn onder meer kabels en (buis-)leidingen met toebehoren, palen, lantaarnpalen, verkeerslichten, e.d., bomen, planten en andere gewassen, brandstoftanks, septic tanks en Tweede WO-bommen. Hierbij gaat het om kleine ingrepen en worden de uitgegraven grondstoffen niet verwijderd, maar op de oorspronkelijke plaats teruggestort. Voor de aanleg van kabels en leidingen bestaat ook vaak de plicht tot het accepteren van aanleg en onderhoud bijvoorbeeld op grond van hoofdstuk 10 van de Omgevingswet en andere wetgeving. De vrijstelling is een aanvulling op artikel 16.7, onder e en f, en zo nodig een afwijking van onderdeel h, van het Besluit activiteiten leefomgeving.
Categorie c: Onder een normale uitoefening van land-, tuin- en bosbouw worden regelmatig terugkerende (seizoensgebonden) activiteiten verstaan, zoals:
Het kilveren wordt hierbij nadrukkelijk nietgenoemd aangezien het begrip kilveren geen onderscheidend vermogen heeft. Deene keer gaat het slechts om zaaibedbereiding, terwijl er de andere keer sprakeis van egaliseren. In het eerste geval valt kilveren onder de absolutevergunning vrije activiteiten. In het andere geval is vrijstelling alleen mogelijk als is voldaan aan de voorwaarden: minder dan2000m2, minder diep dan 3 m –mv en minder dan 10.000m3 grond/zandverzet.
De laatste jaren zijn er ook vragen over de ontgrondingsmogelijkheden/wetgeving in relatie tot de aanleg van peil gestuurde drainage. Wijzigende klimaatomstandigheden brengen nieuwe ontwikkelingen in de landbouw met zich mee. Gezien de behoefte om meer grip te krijgen op de steeds vaker voorkomende wateroverlast en verdroging en daarmee samenhangend de behoefte aan een snelle afvoer bij wateroverlast en het vasthouden van het water bij droogte wordt er steeds vaker gewerkt met een peil gestuurde drainage. Een eerste vereiste voor een optimale werking, en in lijn daarmee een optimale bodemopbouw (optimaal is in deze: minder bemesting en besproeiing noodzakelijk), van een peil gestuurde drainage is een vlakke zandbank waarop een gelijkmatige teelaarde laag wordt aangebracht. Om deze bodemopbouw te verkrijgen en een peil gestuurde drainage aan te leggen is het niet nodig en niet wenselijk om de gehele teelaarde laag van het perceel te ontgraven, het zandpakket uit te vlakken en vervolgens weer terug te brengen. Buiten een maximale verstoring van het perceel is deze werkwijze een aanslag op het milieu qua uitstoot van gassen door de gebruikte machines.
In het geval dat er sprake is van een normalediepploeg bewerking plus/minus 0,65 m –mv en men het zand hiermee kanbovenkrijgen is het toegestaan door kilveren het perceel vlak teschrapen en vervolgensweer om te ploegen. Bij zo'n bewerking vindt een normaleafweging in het kader van de Ontgrondingenwet en de Omgevingsverordeningplaats. Bij een hoeveelheid van minder dan 10.000 m3 te verplaatsen grond/zand na het diepploegen, is deze activiteit meldingsplichtig. Bij een grotere hoeveelheid te verplaatsen grond na het diepploegen is deze bewerking vergunningplichtig en dient daarvoor een aanvraag te worden gedaan.
Devergunningplicht geldt ook als niet voldaan wordt aanonderstaande voorwaarden:
Categorie d: Onderhoud behoort volgens normaal spraakgebruik meestal niet onder een ontgronding. Dat is in het maatschappelijk verkeer volledig geaccepteerd. Onder normaal onderhoud wordt bijvoorbeeld verstaan het afplaggen van natuurterreinen, waarbij uitsluitend organisch materiaal wordt verwijderd, om de natuurwaarden in stand te houden (natuurbeheerwerkzaamheden). Ook het onderhoud aan waterlopen en zandvangers alsmede het uitbaggeren van een vaarweg om op vaardiepte te houden is vrijgesteld. Het baggeren met het oogmerk om (extra) grondstoffen te winnen valt daarentegen niet onder de vrijstellingsregeling. Er is daarbij geen sprake van normaal onderhoud. De vrijstelling is een aanvulling op artikel 16.7, onder e, f, i en j, van het Besluit activiteiten leefomgeving.
categorie e: Voor de realisering van infrastructurele werken (zoals wegen, spoor- en waterwegen, havens, kunstwerken, vliegvelden, waterkeringen en geleidingsdammen) moet veelal ontgrond worden. Bij de aanleg van (spoor)wegen kan gedacht worden aan de noodzaak van funderingen, het bouwrijp maken, zetting en stabiliteit. Ontgrondingen, die uitsluitend worden verricht voor het aanleggen, onderhouden, wijzigen of opruimen van deze werken worden via onderhavige bepaling vrijgesteld van de vergunningplicht. Ook de aanleg of verbreding van een vaarweg valt onder deze vrijstelling. De vrijstelling is een aanvulling op artikel 16.7, onder g, en zo nodig een afwijking van onderdeel h en j, van het Besluit activiteiten leefomgeving.
categorie f: Werkzaamheden, gericht op de verbetering van de bodemgesteldheid, moeten betrekking hebben op het verbeteren van de samenstelling en structuur van de grond, bv. het vervangen van slecht doorlatende zanden door grovere zand om zo de waterdoorlatendheid van de grond te verbeteren. Het (ontgraven voor het) verbeteren van de bodemgesteldheid voor het realiseren van diverse werken, is vrijgesteld van de vergunningplicht, omdat hierbij veelal sprake is van een kortstondige ingreep in de bodem die niet van invloed is op de hoogteligging van het maaiveld. Het afgraven van grond waardoor open water ontstaat, is niet aan te merken als verbetering van de bodemgesteldheid en valt nadrukkelijk niet onder deze vrijstelling. De vrijstelling is een aanvulling op artikel 16.7, onder g, van het Besluit activiteiten leefomgeving.
categorie g: Gedeputeerde Staten hebben bij besluit van 22 juni 2004 de nota “Hergebruik van stortplaatsen” vastgesteld. In deze nota is het ontginnen en afgraven van voormalige en gesloten stortplaatsen betrokken. In Afdeling 3.5 Gesloten stortplaats zijn regels opgenomen voor Gesloten stortplaatsen waarvoor Gedeputeerde Staten bevoegd gezag zijn. In het verleden waren Gedeputeerde Staten ook bevoegd gezag voor voormalige stortplaatsen. Deze vrijstelling geldt ten aanzien van voormalige stortplaatsen daarom alleen voor de in het verleden afgegeven ontheffingen door Gedeputeerde Staten.
Een initiatiefnemer voor het ontginnen van een gesloten stortplaats moet op basis van deze regeling een aanvraag voor omgevingsvergunning indienen. De aanvraag om een vergunning gaat ondermeer vergezeld van een door de initiatiefnemer opgesteld hergebruikplan. In het kader van de aanvraag worden ook de milieu- en ruimtelijke aspecten van het hergebruiken van de gesloten stortplaats afgewogen. Daarbij worden ook de bij de ontginning betrokken belangen in ogenschouw genomen. Voor het ontginnen en afgraven van een gesloten stortplaatsen is dus al een afwegingskader voorhanden. Het doel van de onderhavige vrijstelling is om procedurele doublures te voorkomen. Overigens beperkt deze vrijstelling zich tot het afgraven binnen de contouren van de gesloten stortplaats. Als de stortplaats buiten de contouren wordt afgegraven is er in zijn totaliteit sprake van een ontgronding waarvoor een ontgrondingsvergunning is vereist.
Deze vrijstelling is een aanvulling op artikel 16.7, en zo nodig een afwijking van onderdeel h, van het Besluit activiteiten leefomgeving.
categorie h: In paragraaf 3.2.23 van het Besluit activiteiten leefomgeving wordt reeds een volledige belangenafweging gemaakt waarbij aan het belang van het milieu tot sanering van de bodem een prominente rol is weggelegd. Een vergunningenprocedure voor een ontgrondingsactiviteit voegt hier niet veel meer aan toe en kan ook vanwege het milieubelang geen ander gewicht aan zaken toe kennen. Voor het afgraven van licht verontreinigde grond, dat niet plaats vindt binnen de kaders van de bodemverontreiniging, kan in voorkomende gevallen wel een ontgrondingsvergunning nodig zijn. Deze vrijstelling is een aanvulling op artikel 16.7, en zo nodig een afwijking van onderdeel h, van het Besluit activiteiten leefomgeving.
categorie i: Tot slot is een algemene vrijstelling opgenomen voor functionele ontgrondingen, die niet in één van bovenstaande categorieën vallen, en die niet groter zijn dan 2.000 m² en waarbij niet dieper dan 3,00 m beneden maaiveld wordt ontgrond. De vrijstelling is een aanvulling op artikel 16.7 van het Besluit activiteiten leefomgeving.
In dit artikel zijn de categorieën benoemd waarvoor een vrijstelling van de vergunningenplicht geldt als is voldaan aan de voorwaarden en na het doen van een melding. In die gevallen beïnvloeden de activiteiten de bodem, het landschap en de grondstoffenmarkt slechts marginaal. De meldingsplicht is opgenomen zodat vooraf te bezien of aan de gestelde voorwaarden is voldaan en om zicht te houden op de grondstromenten behoeve van de planning en beleidscoördinatie. Via de melding kan daarnaast, in het kader van toezicht en handhaving van regelgeving, registratie plaatsvinden.
De meldingsplicht geldt voor twee categorieën ontgrondingen:
Lid 1 Functionele ontgrondingen groter dan 2.000 m²
Een functionele ontgronding wordt ingegeven door andere motieven dan grondstoffenwinning.De ontgrondingsactiviteit staat volledig ten dienste van het ontwikkelen van degewenste functie zoals bv. natuurontwikkeling. Het al dan niet vrijkomen van grondstoffenbij de activiteiten is een afgeleide en inherent aan de activiteit.
De vrijstelling geldt alleen voor functionele ontgrondingen waarbij er ten hoogste 10.000 m³ grond wordt vergraven en waarbij niet dieper wordt ontgrond dan 3,00 meter onder maaiveld. De grens van 10.000 m3 is een aanscherping ten opzichte van de eerdere regeling, waar de grens op 15.000 m3 lag. Het is gebleken dat de grens van 15.000 m3 aanmerkelijk hoger ligt dan wat andere provincies hanteren, en ook hoger is dan de grens van10.000 m3 in artikel 16.7, onder h, van het Besluit activiteiten leefomgeving. Om beter aan te sluiten bij het Besluit activiteiten leefomgeving, is de grens van vergunningvrije ontgrondingen verlaagd tot 10.000 m3. Dit kan tot gevolg hebben dat lopende ontgrondingen (met een omvang van meer dan 10.000 m3 maar minder dan 15.000 m3) bij inwerkingtreding van deze verordening vergunningplichtig worden. In artikel 4.14 van de Invoeringswet Omgevingswet is het overgangsrecht geregeld voor nieuwe vergunningplichten die bij inwerkingtreding van de Omgevingswet ontstaan, zoals deze ontgrondingsactiviteiten tussen de 10.000 m³ en de 15.000 m³. Het overgangsrecht houdt in dat er van rechtswege een omgevingsvergunning ontstaat voor de duur van 2 jaar. Mocht de ontgrondingsactiviteit langer voortduren, dan moet de initiatiefnemer binnen die termijn een omgevingsvergunning aanvragen. Verder zijn er regels opgenomen, die betrekking hebben op de ligging van de ontgronding. De vrijstelling geldt nadrukkelijk niet voor ontgrondingen, als die in een archeologisch monument ligt.
Een ontgronding mag geen afbreuk doen aan aanwezige waarden, zoals aardkundige waarden, archeologische- of cultuurhistorische waarden. Wanneer de voorgenomen ontgronding ligt in een gebied waar aardkundige, archeologische of cultuurhistorische waarden te verwachten zijn (dit zijn gebieden die zijn opgenomen op de Aardkundig waardevolle gebiedenkaart of de Cultuurhistorische waardenkaart met een hoge of middelhoge indicatieve archeologische waarde), is onderzoek nodig naar de omvang, aard en kwaliteit van de aanwezige waarden. De melding dient in dat geval vergezeld te gaan van een gedegen onderzoeksrapport. Bij archeologische en cultuurhistorische waarden sluit de regeling aan bij de Kwaliteitsnorm Nederlandse Archeologie. Dit rapport bevat de resultaten van het archeologisch onderzoek naar de omvang, aard en kwaliteit van het archeologisch bodemarchief en biedt inzicht in de archeologische waarde van het terrein en de gevolgen van de ontgronding op die waarden.
Voor aardkundige waarden bestaat er niet zo'n norm. Daarom is aangegeven dat er onderzoek nodig is vanuit een bureau met kennis over aardkundige waarden. Het onderzoek gaat in op de volgende onderwerpen:
• Zeldzaamheid
• Gaafheid
• Respresentativiteit
• Onvervangbaarheid versus aanwezigheid van natuurlijke processen
• Wetenschappelijke waarde
• Overlap met bestaande beleidscategorieë
Lid 2 Ontgrondingen of herinrichtingen in het kader van natuurontwikkeling
Deze vrijstelling is opgenomen voor een ontgronding die vanwege een natuurontwikkelingsproject wordt uitgevoerd. Hieraan zijn voorwaarden gesteld dat de ontgronding moet passen binnen de ter plaatse geldende gebiedsanalyse PAS of binnen het vigerende natuurbeheerplan en het project is afgewogen via een plan dat is voorbereid met afdeling 3.4 Awb.
Eind 2007 hebben PS bij de vaststelling van de ontgrondingsverordening eenamendement aangenomen waardoor het niet langer noodzakelijk is bijecologische verbindingszone's, projecten gericht op behoud en herstel van watersystemen en overige natuurontwikkelingsprojecten een ontgrondingsvergunning bij de provincie aan tevragen. Die vrijstelling wordt in deze omgevingsverordening voortgezet. Voorwaarde is wel dat het een wettelijk plan of besluit betreft dat via een openbare voorbereidingsprocedure tot stand is gekomen en dat in het plan of besluit een integrale afweging van alle betrokken belangen plaatsvindt.
Binnen stiltegebieden geldt een algemene zorgplicht. Deze zorgplicht beschermt de stilte in een gebied als er geen specifieke regels zijn opgenomen om een activiteit te reguleren.
Algemeen
Het is vanuit de wet verplicht om in de omgevingsverordening regels op te nemen over het voorkomen en beperken van geluidsbelasting in bij de verordening aangewezen gebieden. Dit zijn de stiltegebieden.
In deze paragraaf zijn eern aantal activiteiten aangewezen als milieubelastende activiteit. Voor die a ctiviteiten geldt een verbod om die te verrichten of een meldplicht. Daarnaast zijn bepalingen opgenomen waarin de maximaal toelaatbare geluidsbelasting op de grens van het stiltegebied is vastgesteld. Het gaat daarbij om een normering van geluid voor activiteiten in het stiltegebied en in de nabijheid van een stiltegebied. Het bevoegd gezag past deze toe bij het verbinden van maatwerkvoorschriften aan de activiteit of het verlenen van de omgevingsvergunning.
Naast de bepalingen in dit hoofdstuk, zijn er ook instructieregels opgenomen in hoofdstuk 4 van deze verordening. Doel van die instructieregels is dat een gemeente al bij de toedeling van (nieuwe) functies de afweging maakt of deze vanuit het belang van rust en stilte toelaatbaar zijn.
Streef- en grenswaarden
Om duidelijkheid te bieden welke waarden er gelden voor een stiltegebied zijn er streef- en grenswaarden vastgesteld.
Voor het stiltegebied zelf is een streefwaarde opgenomen van 40 dB(A) LAeq, 24u als na te streven geluidsniveau. Daarnaast zijn er grenswaarden opgenomen voor activiteiten die de rust en stilte kunnen verstoren in het stiltegebied en voor gronden direct aansluitend aan het stiltegebied (externe werking van het stiltegebied).
Geluidniveau LAeq, 24u
Aangezien stilte in een stiltegebied betekent dat alleen omgevingseigen bronnen hoorbaar zijn die in elke periode aanwezig zijn (ruisen van bladeren enz.), is het beoogde geluidniveau in elke periode vrijwel gelijk. Hiermee is het LAeq, 24u een gebruikelijke beoordelingsmaat voor stiltegebieden aangezien hiermee een gemiddelde waarde over 24 uur wordt berekend zonder enige toeslag voor de avond- en nachtperiode.
Dit artikel bevat de streefwaarde van 40 dB(A) LAeq, 24u als na te streven geluidsniveau binnen het hele stiltegebied.
Dit artikel bevat, in aanvulling op de algemene regels die voor milieubelastende activiteiten zijn gesteld in het Besluit activiteiten leefomgeving, grenswaarden die in acht genomen moeten worden bij het verrichten van een milieubelastende activiteit gevestigd in het stiltegebied.
De opgenomen grenswaarden bieden duidelijkheid voor zowel initiatiefnemers als het bevoegd gezag welke grenswaarden gelden. Hierbij is een inwaartse zonering toegepast. De afstand van de milieubelastende activiteit tot de grens van het stiltegebied en dus de ligging van het bedrijf is maatgevend voor de grenswaarde. Met de afstand wordt bedoeld de afstand van de grens van het stiltegebied tot de dichtstbij gelegen geluidrelevante activiteit.
Ook het verrichten van een activiteit buiten het stiltegebied kan van invloed zijn op de na te streven ruste en stilte en heeft invloed op de streefwaarde die voor het Stiltegebied geldt. Daarom is er om het Stiltegebied een attentiezone opgenomen. Binnen die attentiezone geldt voor activiteiten die geluid veroorzaken dat een grenswaarde is gesteld voor de maximale geluidsbelasting daarvan op de grens van het Stiltegebied. Deze normering geldt niet alleen voor milieubelastende activiteiten die vanuit het Besluit activiteiten leefomgeving zijn gereguleerd maar ook voor andere activiteiten.
Voor het houden van evenementen nabij een stiltegebied zijn gelet op de samenhang met een evenwichtige toedeling van functies instructieregels opgenomen voor het omgevingsplan.
het bevoegd gezag kan verschillen. In de meeste gevallen is dit de gemeente. In uitzonderingsgevallen aangewezen in de Omgevingswet kunnen dit echter ook de Minister, Gedeputeerde Staten of het waterschap zijn.
Lid 1
In het eerste lid zijn een aantal activiteiten aangewezen als milieubelastende activiteit binnen Stiltegebied. In artikel Artikel 3.76 is het verbod opgenomen deze activiteiten te verrichten.
Lid 2
Diverse geluidbronnen of activiteiten die gebruik maken van geluidbronnen en die vanuit algemene overwegingen aanvaardbaar zijn, zoals geluidbronnen in de nabijheid van een woning. Het bedrijfsmatig gebruik van toestellen voor de reguliere uitoefening van een agrarisch bedrijf of binnen de daarvoor vastgestelde voorwaarden in het Besluit activiteiten leefomgeving of verleende vergunning, zijn ook niet als milieubelastende activiteit op grond van deze verordening aangewezen. Voor de bewerking van het land is het bijvoorbeeld nodig dat een voertuig zich buiten de openbare weg bevindt. De regels voor het verrichten van die activiteiten uit het Besluit activiteiten leefomgeving zijn uiteraard wel onverkort van toepassing.
Specifieke aandacht geldt voor de uitzondering in geval een toestel in overeenstemming met de de bepalingen uit het Besluit activiteiten leefomgeving wordt gebruikt in geval van de jacht. Het gebruik van toestellen voor het afschieten van kleiduiven is een lawaaiige vorm van recreatie en als zodanig wezensvreemd aan een stiltegebied en niet toegestaan.
Binnen het stiltegebied geldt een verbod om de milieubelastende activiteit, aangewezen in Artikel 3.75, te verrichten omdat die verstorend werken op de na te streven stilte en rust.
Het gaat daarbij om het gebruik van toestellen die de na te streven stilte en streefwaarde van 40 d(B)A kunnen verstoren. Het gaat daarbij om mobiele geluidbronnen die door hun niet-permanent karakter moeilijk of helemaal niet op andere wijze zijn te reguleren. Hierbij is afgezien van het opnemen van lijsten met toestellen vanwege het statische karakter van zo'n lijst. Het gaat bijvoorbeeld om airgun- en andere knalapparatuur, een motorisch aangedreven werktuig met bijbehorende transportmiddelen, een omroepinstallatie, sirene, hoorn en andere toestellen bestemd om geluid te versterken of voort te brengen, een modelvliegtuig, drone, modelboot, jetski, modelauto aangedreven door een verbrandingsmotor, een muziekinstrument en een andere daarmee vergelijkbare geluidsapparaten, of een vuurwapen.
Het bedrijfsmatig gebruik van toestellen voor de reguliere uitoefening van een agrarisch bedrijf of binnen de daarvoor vastgestelde voorwaarden in het Besluit activiteiten leefomgeving of verleende vergunning, zijn niet als milieubelastende activiteit op grond van deze verordening aangewezen zodat het verbod niet op die activiteiten van toepassing is.
Het is voorts verboden voor motorvoertuigen of bromfietsen om zich buiten voor gemotoriseerd verkeer opengestelde wegen of terreinen te bevinden, zoals paden die alleen open staan voor voetgangers en fietsers. Door dit verbod kan handhavend worden opgetreden.
Voorts geldt dat het houden van evenementen binnen een stiltegebied is verboden. In Artikel 3.78 is onder voorwaarden een uitzondering opgenomen voor het houden van evenementen. Het verbod geldt ook voor mobiele evenementen zoals een toertocht voor motorfietsen en bromfietsen. In een Artikel 3.79 is een uitzondering opgenomen op dit verbod. Het gebruik van motorvoertuigen in het kader van in het algemeen toelaatbare activiteiten, zoals de agrarische bedrijfsvoering of andere bedrijven, is van het verbod uitgezonderd.
Ook het harder varen dan 6 km/uur met een verbrandingsmotoraangedreven vaartuig kan de stilte verstoren en is daarom verboden. Voor vaartuigen die op andere wijze worden aangedreven,zoals elektrisch, geldt dus geen snelheidsbeperking.
Het afsteken van vuurwerk is verboden behoudens in geval van gevaar of tijdens de toegelaten periode met de jaarwisseling.
Een evenement is gedefinieerd in de begripsbepalingen. Dit kan ook een besloten, particulier evenement inhouden, zoals een bruiloft of feest, waarvoor een locatie wordt afgehuurd.
Een melding moet uiterlijk 4 weken voor aanvang van de activiteit worden aangevraagd. Als er vanwege de geluidbelasting aanpassingen nodig zijn, kan dit consequenties hebben voor het evenement. Dit risico ligt bij initiatiefnemers. Het is daarom belangrijk om tijdig overleg te voeren en de melding in te dienen.
Bij de meldplicht moeten gegevens worden gevoegd waaruit blijkt dat aan de grenswaarden die in deze verordening zijn gesteld, wordt voldaan. Dat kan door een akoestisch rapport op te stellen. Voor kleinere evenementen kan vanwege het kostenaspect ook volstaan worden met gegevens waaruit de geluidsbelasting kan worden afgeleid.
Binnen het stiltegebied gelden rechtstreeks werkende verboden voor diverse activiteiten die verstorend werken op de na te streven stilte en rust.
Het houden van een toertocht voor motorfietsen en bromfietsen is binnen Stiltegebied alleen toegestaan als is voldaan aan de algemene regels die in dit artikel zijn gesteld.
Een melding moet uiterlijk 4 weken voor aanvang van de activiteit worden aangevraagd. Als er vanwege de geluidbelasting aanpassingen nodig zijn, kan dit consequenties hebben voor het mobiele evenement. Dit risico ligt bij initiatiefnemers. Het is daarom belangrijk om tijdig overleg te voeren en de melding in te dienen.
Bij de meldplicht moeten gegevens worden gevoegd waaruit blijkt dat aan de grenswaarden die in deze verordening zijn gesteld, wordt voldaan. Dat kan door een akoestisch rapport op te stellen. Voor kleinere mobiele evenementen kan vanwege het kostenaspect ook volstaan worden met gegevens waaruit de geluidsbelasting kan worden afgeleid.
De regels in deze afdeling zijn gesteld ter uitvoering of in aanvulling op het besluit activiteiten leefomgeving.
Met deze paragraaf wordt invulling gegeven aan de bevoegdheid uit de Omgevingswet om met een maatwerkregel vergunningvrije gevallen aan te wijzen. Deze aanwijzing heeft betrekking op genoemde specifieke belangen/handelingen waardoor er in die gevallen geen vergunningplicht voor Flora- en fauna-activiteiten geldt. Op grond van de Omgevingswet geldt de aanwijzing alleen als er geen 'andere bevredigende oplossing' is. Dit zal per activiteit en op projectbasis door initiatiefnemer beoordeeld moeten worden. Daarbij geldt te allen tijde, ook voor vrijgestelde activiteiten, de wettelijke zorgplicht (artikel 11.27 van het Besluit activiteiten leefomgeving) voor in het wild levende planten en dieren en hun directe leefomgeving.
Aanwijzing soorten
Naast de voorwaarde dat de aanwijzing alleen gebonden kanworden aan bepaalde belangen, geldt de voorwaarde dat aanwijzing alleenmogelijk is als geen afbreuk wordt gedaan aan de gunstige staat vaninstandhouding van soorten. Aan de aangewezen soorten ligt een onderzoek vanAlterra ten grondslag.
Aanwijzing handelingen
In deze paragraaf is een aanwijzing opgenomen voor dealdaar genoemde specifieke handelingen. Deze artikelen vragen geen naderetoelichting.
Maatwerkregels kunnen ook zien op het vangen of doden, ofhet opzettelijk vernielen of beschadigen van vaste voortplantingsplaatsen,rustplaatsen, nesten en/of eieren van de in de wet aangewezen diersoorten.
Middelen, installaties of methoden waarmee vogelsgevangen of gedood mogen worden, moeten op grond van artikel 11.44, vierde lid,van het Besluit activiteiten leefomgeving in de maatwerkregel worden genoemd.Voorts bepalen de artikelen 11.44, vierde lid, 11.52, vierde lid en 11.58,vierde lid van het Besluit activiteiten leefomgeving dat de verordening demiddelen moet aanwijzen waarmee beschermde dieren op grond van de provinciale maatwerkregelmogen worden gevangen of gedood, of hun verblijfplaatsen, nesten of eierenworden vernield of weggehaald.
Bij de bepaling van de middelen - genoemd in de tabel vandit artikel - waarmee vogels of andere dieren mogen worden gevangen of gedoodis rekening gehouden met de in artikelen 11.44, vierde lid, 11.52, vierde lid,11.58, vierde lid, van het Besluit activiteiten leefomgeving opgenomenverplichting om de nadelige gevolgen voor het welzijn van de dieren zoveelmogelijk te beperken.
Met de jaarlijkse rapportageplicht die in Artikel 8.4 is opgenomen over actueel gebruik van de maatwerkregel kunnen Gedeputeerde Staten de staat van instandhouding van de soorten, waarvoor de maatwerkregel geldt, monitoren. Hiermee wordt invulling gegeven aan de verplichting genoemd in artikel 11.44, tweede lid, onder d van het Besluit activiteiten leefomgeving. Bij extreme weersomstandigheden kunnen gedeputeerde Staten besluiten de vrijstelling op te schorten. Hiervoor is een bevoegdheid opgenomen in Hoofdstuk 7.
Doorhet plaatsen van soorten en handelingen in deze tabel wordt een bijdrage geleverdaan het verlagen van de administratieve lasten, omdat voor deze handelingengeen vergunningprocedure meer behoeft te worden doorlopen.
Wanneer daarvoor aanleiding is, kan de lijst gewijzigd worden door andere soorten toe te voegen of soorten van de lijst te verwijderen. Het gaat dan met name om soorten waarvan is gebleken dat deze in belangrijke mate binnen een belangrijk deel van de provincie schade of overlast veroorzaken en waarbij het gaat om soorten waarvan - ook bij gebruik van vrijstellingen - de gunstige staat van instandhouding niet in het geding kan komen. Ook de voorwaarden of toe te passen handelingen, middelen of methoden alsmede de perioden waarbinnen de handelingen kunnen plaatsvinden, kunnen - onder andere als gevolg van nieuwe inzichten of kennis - wijzigen of worden aangevuld.
DeOmgevingswet voorziet in een aanvullende voorziening voor de aanpak vanoverlast in de bebouwde kom van gemeenten. Rijk en een provincie kunnendiersoorten aanwijzen die respectievelijk in het gehele land en in dedesbetreffende provincie overlast veroorzaken in de bebouwde kom binnen degemeentegrenzen. Vervolgens kunnen respectievelijk de Minister van EconomischeZaken en Provinciale Staten aan gemeenten voor de respectievelijk door hem endoor hen aangewezen soorten vrijstelling verlenen van beschermingsverboden inhet kader van de bestrijding van overlast.
Voorde bestrijding van overlast van vogels en diersoorten van Europees belang ishet zaak dat is voldaan aan de eisen die respectievelijk de Vogelrichtlijn ende Habitatrichtlijn stellen. Dat betekent dat er sprake moet zijn van een belangvan de volksgezondheid, openbare veiligheid of de veiligheid van hetluchtverkeer (bij vogels) of een belang van de volksgezondheid, de openbareveiligheid of een andere dwingende reden van groot openbaar belang (bij strikt beschermdesoorten). De veiligheid van het wegverkeer is in dit verband een reden vanopenbare veiligheid in de zin van de beide richtlijnen.
Voorandere (nationaal beschermde) diersoorten is overlastbestrijding, op basis van nationaalbeleid, een onvoorwaardelijk toegestaan belang. Bij de toepassing van de vrijstellingis het aan de gemeenten zelf om telkens te motiveren dat van een dergelijkbelang in een concreet geval sprake is. Binnen de provincie Noord-Brabant is,in geval het gaat om overlast binnen de bebouwde kom, gekozen voor hetvoorschrijven van een soortenbeheerplan, dat door de gemeente wordt opgesteld en voor goedkeuring aan Gedeputeerde Staten wordt voorgelegd. Alleenals er een door Gedeputeerde Staten goedgekeurd soortenbeheerplan voorhandenis, kan gebruik worden gemaakt van de vrijstelling om overlast van soortenbinnen de bebouwde kom te bestrijden. Gedeputeerde Staten kunnen daarbij nadere voorwaarden stellen.
Ganzenrust- en foerageergebieden zijn binnen de provincieaangewezen op basis van het ganzenbeleid. De essentie van het ganzenbeleid isdat de in ons land verblijvende beschermde inheemse ganzen gedurende de winterbinnen ganzenrust- en foerageergebieden rust wordt geboden. Binnen deaangewezen gebieden moet zoveel mogelijk rust heersen en mogen de daaraanwezige ganzen niet worden verjaagd, gevangen of geschoten. Het opzettelijkverontrusten wordt, gelet op deverplichtingen op grond van de vogelrichtlijn, daarom geacht van wezenlijkeinvloed te zijn op de staat van instandhouding van de in het eerste lidgenoemde soorten.
Wel blijft de mogelijkheid bestaan om binnen die gebiedenjacht, populatiebeheer en schadebestrijding van andere diersoorten uit tevoeren, echter onder de beperking dat daar aanwezige beschermde ganzen nietworden verontrust.
Wel blijft de mogelijkheid bestaan om binnen die gebieden jacht, populatiebeheer en schadebestrijding van andere diersoorten uit te voeren, echter onder de beperking dat daar aanwezige beschermde ganzen niet worden verontrust.
Degene die ganzen opzettelijk verstoort in de ganzenrustgebieden overtreedt het verbod op het opzettelijk storen van vogels, als bedoeld in artikel 11.37, eerste lid, onder d, van het Besluit activiteiten leefomgeving omdat de verstoring geacht wordt van wezenlijke invloed op de staat van instandhouding te zijn. Ook als andere handelingen worden verricht, zoals het opzettelijk verontrusten van andere diersoorten binnen de rustgebieden, en daarmee ook de op dat moment aanwezige ganzen worden verstoord, wordt dit beschouwd als een opzettelijke verstoring die van wezenlijke invloed kan zijn op de staat van instandhouding van deze ganzensoorten.
Opgrond van artikel 11.58,vijfde lid van het besluit activiteiten leefomgeving is het verboden om, bij deuitoefening van een ontheffing of vrijstelling en bij de uitvoering van eenopdracht wilde zwijnen, reeën, damherten of edelherten te vangen of te dodendoor middel van drijven. Provinciale Staten kunnen bij verordening bepalen dat hetdrijven middels een één-op-één methode wel wordt toegestaan.
Ter uitvoering van het provinciale faunabeleid is het opzettelijk verontrusten van wilde zwijnen, met het oogmerk deze dieren binnen het schootsveld van één geweerdrager te drijven, onder voorwaarde toegestaan. Deze toestemming geldt alleen als de uitvoering geschiedt conform een door Gedeputeerde Staten goedgekeurd faunabeheerplan.
In deze paragraafis de doorwerking van de Brabantse Bossenstrategie meegenomen. Als gevolghiervan is onder andere de mogelijkheid voor GS om maatwerkvoorschriften testellen met betrekking tot de herplantplicht voor vellingen in verband met hetomvormen naar een ander natuurbeheertype dan bos (voorheen: artikel 2.64,eerste lid, onder b IOV) komen te vervallen. Dit vanuit de provinciale ambitiezoals opgenomen in de Brabantse Bossenstrategie dat te kappen bos altijd wordtgecompenseerd middels nieuwe aanplant of spontane bosontwikkeling. Dit sluitook aan bij het uitgangspunt van het rijk, zoals beschreven in de LandelijkeBossenstrategie ('Bos voor de toekomst'), om boskap in het kader van Natura2000 volledig te compenseren. Hiertoe zal het Rijk de wet in 2021 zodanigaanpassen dat de huidige vrijstelling van de meld- en herplantplicht voor boskap in hetkader van Natura 2000 komt te vervallen.
Het kan ooknodig zijn te voorkomen dat ongewenste boskap plaatsvindt. Dat is met name hetgeval in het kader van revitaliseren van bestaand bos dat is gericht op het realiserenvan het natuurbosbeheertype zoals vastgelegd in de ambitiekaarten van hetNatuurnetwerk Brabant. Bij het omvormingsproces kan eenmalig beperkte houtkapnoodzakelijk zijn ten behoeve bosrevitalisering. In andere gevallen is voornatuurbos boskap ongewenst en kan het in het uiterste geval nodig zijn omhoutkap te verbieden. Houtkap verbieden betreft een bevoegdheid van GS. Degevallen waarin GS ter uitvoering van de Brabantse Bossenstrategie via eenmaatwerkvoorschrift houtkap zullen verbieden wordt daarom nader uitgewerkt in beleidsregels (zoals thans in de Beleidsregel natuurbeschermingNoord-Brabant).
Eerste lid, onder a: Aan oevers van open water in natuurgebieden kunnen waardevolle vegetaties aanwezig zijn. Door beschaduwing en bladval kunnen deze vegetaties in hun ontwikkeling worden bedreigd, dit is vooral het geval bij oevers van stilstaand water. Om de ontwikkeling van oevervegetaties niet in de weg te staan is men voor het verwijderen van houtopstanden op oevers van zowel vennen als poelen, vrijgesteld van de meldings- en herplantverplichting. De maatvoering van 30 meter moet gezien worden als een gemiddelde. Het is dus toegestaan om die zone rondom het water plaatselijk breder of smaller te maken.
Eerste lid, onder b: Als een velling noodzakelijk is voor de uitvoering van een werk overeenkomstig een onherroepelijk bestemmingsplan of een provinciaal inpassingsplan en er is daarbij een planologische compensatie vereist, dan is het niet redelijk ook nog via deze verordening een herplantverplichting te eisen. In die gevallen is de herplantverplichting voldoende gewaarborgd en geldt een vrijstelling van de meldings- en herplantplicht.
Eerstelid, onder c:Op grond van artikel 11.111,tweede lid, onder i, van het Besluit activiteiten leefomgeving valt het telenvan bepaalde snelgroeiende boomsoorten voor de productie van houtige biomassa,niet onder de werkingssfeer van Afdeling 11.3 van het Besluit activiteitenleefomgeving. In deze verordening is een vrijstelling van de meldings- enherplantplicht opgenomen voor snelgroeiende boomsoorten voor de productie vanhout, of voor biomassa op kleinere schaal, dan genoemd in artikel 11.111,, tweedelid, onder i, van het Besluit activiteiten leefomgeving.
Eerste lid, onder d: Agroforestry is het opzettelijk combineren van houtige gewassen (bomen en struiken) met de teelt van gewassen en dierlijke productiesystemen, vanwege de beoogde voordelen die ontstaan door de ecologische en economische interacties. Een voedselbos is een vorm van Agroforestry en is een door mensen ontworpen productief ecosysteem met een diversiteit aan meerjarige gewassen, waarvan delen voor de mens als voedsel dienen, met een aaneengesloten omvang van tenminste 0,5 ha en bestaande uit een kruinlaag van hogere bomen in combinatie met minimaal 3 andere niches of vegetatielagen. Voor de aanplant van houtopstanden voor nieuwe voedselbossen of voor andere vormen van Agroforestry kan de wettelijke herplantplicht een belemmering vormen. De vrijstelling van de herplantplicht kan daarom een extra impuls geven voor de aanplant van nieuwe bomen.
Het doel van deze eisen is om de hoofddoelstelling van dit onderdeel van de wet vorm te geven; het in standhouden van de totale oppervlakte aan houtopstanden in Nederland. Daarnaast is ook de kwaliteit van de houtopstanden van belang. Daarbij wordt gelet op de doelstellingen die de betreffende houtopstand kent. Van belang is bijvoorbeeld dat de houtopstand de functies voor natuur, landschap, houtproductie en recreatie in zekere mate evenwichtig kan vervullen. Gelet op deze punten dient het begrip "bosbouwkundig verantwoord", breed uitgelegd te worden.
Het gaat niet alleen om de houtteeltkundige kwaliteit van de houtopstand, maar ook om de natuur- en landschappelijke waarde. Dat betekent dat de herplant van de houtopstand op enige manier ook een relatie heeft met de gevelde houtopstand. Daarom is onder f als voorwaarde opgenomen dat de houtopstand tenminste vergelijkbare ecologische en landschappelijke waarden moet kunnen vertegenwoordigen.
Hiermee wordt niet bedoeld dat er precies dezelfde soorten geplant moeten worden als er voor de velling aanwezig waren. Wel is het de bedoeling dat een houtopstand die een ecologische waarde vertegenwoordigde ook na herplant weer ecologische waarden kan herbergen. Hierbij is het toegestaan deze ecologische waarden uit te wisselen. Zo kan bijvoorbeeld een inheemse loofboomsoort vervangen worden door een andere inheemse loofboomsoort.
Het vellen van een houtopstand kan grote impact hebben op de omgeving. Het is daarom van belang deze op zo kort mogelijke termijn te herstellen, zodat de functie die de houtopstand vervult ook snel weer hersteld wordt. Derhalve worden er eisen gesteld aan de oppervlakte, de te kiezen soorten (het kunnen vormen van een volwaardige duurzame houtopstand) en het spoedig in sluiting kunnen komen van het kronendak. Dit laatste behelst dat er voldoende en kwalitatief goed plantmateriaal gebruikt dient te worden of dat er voldoende zaailingen aanwezig zijn. Voor snelgroeiende soorten is minder plantmateriaal per hectare nodig dan voor langzaam groeiende soorten.
Het kunnen vormen van een duurzame en volwaardige houtopstand behelst dat soorten die gebruikt worden volledig tot wasdom kunnen komen op de bodem waarin ze geplant worden. De gebruikte soorten moet dus afgestemd worden op debodemkwaliteit en bodemgeschiktheid. Het planten van meer-eisend naaldhout (fijnspar, douglas) op droge arme zandgronden zal bijvoorbeeld niet leiden tot een duurzame houtopstand, omdat bomen mogelijk voortijdig afsterven en/of niet tot volle wasdom kunnen komen vanwege de grondkwaliteit. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor het gebruik van beuk op bodems met hoge stagnerende grondwaterstanden. Vandaar dat bij compensatie van de herplant ook wordt geëist dat de herplant plaatsvindt op een locatie met dezelfde grondkwaliteit.
Met het oog op een evenwichtige functievervulling worden sierheesters, tuinsoorten, naaldhoutsoorten -met het doel deze te telen als kerstbomen- en soorten die een gevaar vormen voor de biodiversiteit, uitgesloten. Bij het laatste wordt gedacht aan soorten als Amerikaanse vogelkers (prunus serotina), die gezien het woekerende karakter inheemse vegetaties volledig kan verdringen. Gezien de vele soorten die er zijn, in combinatie met meestal zeer specifieke gebiedsomstandigheden, komt Gedeputeerde Staten hier een hoge mate van beoordelingsvrijheid toe.
Natuurlijke verjonging
Het is mogelijk aan de herplantverplichting te voldoen door natuurlijke verjonging. Hierbij wordt gebruik gemaakt van spontane opslag van boomsoorten, veelal uit zaad van bomen die in de buurt staan. Daarnaast is een mix mogelijk van aanplant en natuurlijke verjonging.
Eerste lid
Dit lid bevat maatwerkregels voor gevallen wanneer de herplantplicht niet van toepassing is. Dit heeft vaak te maken met het verwijderen van, door natuurlijke ontwikkeling, ontstane begroeiing op specifieke terreintypen.
Tweede lid
Compensatie wordt toegestaan als men voldoet aan het gestelde in Artikel 3.93 Eisen herplanting houtopstanden én de aanvullende eisen die in dit tweede lid zijn genoemd.
Het is niet toegestaan om beplantingen die een belangrijke ecologische of landschappelijke functie vervullen, elders te herplanten. Doel hiervan is het tegengaan van een verdere ecologische of landschappelijke verschraling van het landelijk gebied. Bij landschapselementen en kleine houtopstanden moet bijvoorbeeld gedacht worden aan houtwallen of -singels, lanen, en kleine bosjes gelegen in het landelijk gebied. Een verschil met het kapverbod is, dat in deze gevallen wel velling is toegestaan, maar dat de houtopstand op de plaats van de velling dient terug te komen.
Dit is ook het geval als er sprake is van (zeer) oude bosgroeiplaatsen. Hier kan velling wel worden toegestaan maar is het niet wenselijk dat de groeiplaats wordt aangetast.
Door de bodem te bewerken kunnen ecologische en organische processen worden verstoord waardoor de bosgroeiplaats wordt vernietigd. Ook het rooien van de boomstronken kan dit teweeg brengen en is daarom niet wenselijk op dit soort ecologisch waardevolle locaties.
De mogelijkheid om ook in Limburg te compenseren heeft te maken met het feit dat op de grens tussen Noord-Brabant en Limburg enkele bosgebieden aanwezig zijn. Een grens door deze gebieden met beperkingen voor compensatiemogelijkheden zou het beheer niet ten goede komen.
De eis dat herplant plaats vindt in of aan een boskern, wanneer de velling heeft plaats gevonden in of aan een boskern houdt verband met het tegengaan van versnippering van bosgebieden. Het is wel mogelijk om de herplant op andere grond te laten plaatsvinden dan de grond waarop de velling heeft plaatsgevonden, mits dit dan gebeurt op grand die is gelegen aan dezelfde of een andere boskern.
Als herplant op andere grond plaats vindt dan op de grond waarop geveld is (compensatie) dan worden nadere eisen gesteld betreffende omvang, vorm en locatie van de houtopstand. Onder d, is bepaald dat er geen beplanting van grond mag plaatsvinden waar reeds beschermde natuurwaarden aanwezig zijn. Het bebossen van hoogwaardige natuurterreinen zoals heideterreinen of weidevogelgebieden is derhalve niet toegestaan.
Als er al sprake is van een herplantplicht op een bepaalde locatie, dan kan hier niet nogmaals gecompenseerd worden, omdat daarmee de totale bosoppervlakte zou verkleinen. Zo is het ook niet toegestaan om te compenseren op plaatsen waar reeds compensatieverplichtingen liggen die op grond van andere wetgeving zijn ontstaan.
Derde lid
Gedeputeerde Staten kunnen met een maatwerkvoorschrift afwijken van de reguliere termijn van drie jaar waarbinnen de herplant plaats dient te vinden. Dit is mogelijk als gebruik wordt gemaakt van natuurlijke verjonging, hierbij kan het zijn dat het enige tijd duurt voordat er spontane bosopslag ontstaat. Ook kan gedacht worden aan extreme weersomstandigheden waardoor het niet mogelijk is om tijdig aan de herplant te voldoen.
In het Besluit activiteiten leefomgeving is een termijn van ten minste vier weken en ten hoogste een jaar opgenomen waarbinnen melding moet worden gedaan. Dit is nodig om het bevoegde gezag de mogelijkheid te geven te controleren of de melding voldoet aan de gestelde eisen én om ter plaatse een inspectie te kunnen uitvoeren om te bezien of er geen bezwaren bestaan tegen de velling. Als dit het geval is kunnen Gedeputeerde Staten een verbod tot vellen opleggen (Kapverbod).
Met een maatwerkvoorschrift kunnen Gedeputeerde Staten afwijken van de reguliere termijn voor het indienen van een melding (wachtverplichting). Dit is mogelijk als niet langer kan worden gewacht met het uitvoeren van een velling. Dit kan het geval zijn als de veiligheid in het geding is bij overhangende bomen door stormschade of wanneer een boomziekte is geconstateerd waarbij snel handelen noodzakelijk is. Tevens kan een aanvraag worden gedaan om de melding met maximaal één jaar te verlengen. Door de mogelijkheid op te nemen de melding te verlengen worden administratieve lasten voor de melder verminderd.
In artikel 5.1, eerste lid onder e Omgevingswet is een verbod opgenomen om, zonder vergunning van Gedeputeerde Staten, of in uitzonderingsgevallen de minister, handelingen te verrichten of projecten te realiseren die, gelet op de instandhoudingsdoelstelling, de kwaliteit van de natuurlijke habitats en de habitats van soorten in een Natura 2000-gebied kunnen verslechteren of een significant verstorend effect kunnen hebben op de soorten waarvoor het gebied is aangewezen.
Voor bestaand gebruik geldt een uitzondering op de vergunningplicht. Veelal is sprake van sinds jaar en dag bestaand gebruik van de betrokken percelen.
In veel Natura 2000-gebieden binnen, of grenzend aan de provincie Noord-Brabant is de grondwaterstand een belangrijke randvoorwaarde voor de instandhoudingsdoelen. Rond de Natura 2000-gebieden in de provincie Noord-Brabant zijn daarom robuuste beschermingszones gesitueerd.
De waterschappen Aa en Maas, Brabantse Delta hanteren sinds medio 2014 een nieuw en flexibeler beleid voor agrarische beregening buiten de beschermingszones, in combinatie met waterconservering en besparing. Waterschap De Dommel hanteert dezelfde uitgangspunten maar heeft daarbij nog aanvullend beleid ontwikkeld voor overgangszones binnen de beschermde gebieden, dat per 1 maart 2015 in werking is getreden. Een flexibeler en meer gebiedsgedifferentieerd beleid sluit beter aan bij zowel de uitgangspunten van landbouworganisaties als die van natuurorganisaties, rekening houdend met de wateropgaven als gevolg van klimaatverandering.
Dit beregeningsbeleid is tot stand gekomen op basis van een passende beoordeling, zodat aan de eisen uit het Besluit kwaliteit leefomgeving kan worden voldaan. Voor de aanvullende beleidsvariant van waterschap De Dommel is een nadere passende beoordeling vastgesteld.
Voorwaarden voor vrijstelling
Als een passende beoordeling is opgesteld volgens de eisen die daaraan worden gesteld, is het redelijk dat de provincie het flexibele beregeningsbeleid faciliteert met een vrijstelling die rekening houdt met het beleid en de regelgeving van de waterbeheerders. Daardoor is het aanvragen van afzonderlijke vergunningen voor degenen die van het flexibele beleid gebruik willen maken niet nodig, voor zover de agrarische beregening blijft binnen de randvoorwaarden van de algemene regels krachtens de regels van de waterschappen.
Algemeen
Om de aantasting van biodiversiteit te keren zijn op Europees niveau natuurdoelen geformuleerd. De lidstaten moeten deze natuurdoelen realiseren ten behoeve van een Europees natuurnetwerk: Natura 2000. Een overmaat aan stikstof is met stip het grootste knelpunt bij Natura 2000-gebieden.
De agrarische sector is door de emissie van ammoniak uit stallen een belangrijke bron van stikstof. De provincie heeft daarom in 2010, op grond van de Natuurbeschermingswet 1998, de Verordening stikstof en Natura2000 vastgesteld om de emissies uit stallen te beperken en daarmee een verslechtering van de kwaliteit van de voor stikstofgevoelige habitats in een Natura 2000-gebied te voorkomen. De bepalingen vloeiden voort uit het Convenant Stikstof en Natura 2000 dat de provincie in 2009 gesloten heeft met diverse partners. De doelstelling van dit convenant is om de ammoniakbelasting op de N2000-gebieden substantieel te verminderen en de vergunningverlening voor veehouderijbedrijven rond N2000-gebieden weer vlot te trekken.
Na inwerkingtreding van de Wet natuurbescherming zijn die bepalingen opgenomen in Paragraaf 1 “Natura 2000-gebieden” van de Verordening natuurbescherming Noord-Brabant. De regeling voorzag in de borging van een blijvende daling van de ammoniakbelasting in de N2000-gebieden door een vermindering van de ammoniakemissie uit veehouderijen. De grondslag hiervoor was opgenomen in artikel 2.4, derde lid, van de Wet natuurbescherming.
Uit diverse signalen bleek dat de ammoniakbelasting op de N2000-gebieden niet is verminderd en dat de daling van de ammoniakemissies vanuit de landbouw niet substantieel doorzet of zelfs stagneert. Hiervoor wordt verwezen naar o.a. resultaten van het Meetnet Ammoniak in Natuurgebieden (MAN) en het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML), Balans van de leefomgeving 2016 en referentieraming van emissies naar lucht uit de landbouw tot 2030 (achtergronddocument bij de Nationale Energieverkenning 2015). De doelstelling van het Convenant stond hiermee onder druk.
De provincie zet sterk in op een verlaging van de emissies uit veehouderijen. Dit is ook opgenomen in het bestuursakkoord 2023-2027 ‘Samen maken we Brabant’ en het beleid van de provincie. Om haar doelstellingen te behalen alsmede zekerheid te creëren dat ook de doelstelling (en de bijbehorende randvoorwaarden) van het convenant worden gehaald, is op 7 juli 2017 besloten tot aanpassing van regels. Sindsdien zijn de regels nog enkele malen op onderdelen herzien.
Het uitgangspunt van de regeling in dit artikel is dat de systematiek aansluit op het investeringsritme van de veehouderijen. Vaak in combinatie met een uitbreiding, investeert een veehouder in nieuwe stallen of in belangrijke renovaties van bestaande stallen. Op die momenten kan de investering worden benut voor ammoniakemissie reducerende systemen die voldoen aan Bijlage VI Technische eisen huisvestingssysteem van deze verordening. Deze bijlage met ammoniakemissie-eisen wordt periodiek aangescherpt aan de stand der techniek.
Lid 1 Hoofdregel:Eisen huisvestingssysteem bestaande stal
Vanaf 1 juli 2024 geldt dat toegepaste of in werking zijnde huisvestingssysteem op veehouderijen moeten voldoen aan de ammoniakemissie-eisen neergelegd in deze verordening en Bijlage VI. In die bijlage zijn ammoniakemissie-eisen opgenomen die periodiek worden aangescherpt aan de stand der techniek. Voor nieuwe stallen zijn de voorwaarden opgenomen in Artikel 3.99, eerste lid. Daarin is bepaald dat bij een nieuwe stal, een uitbreiding of renovatie van een stal het toe te passen huisvestingssysteem op dierplaatsniveau moet voldoen aan de op dat moment geldende eisen.
Voor alle duidelijkheid geldt dat als in deze paragraaf wordt gesproken over huisvestingssysteem dat het dan gaat over een huisvestingssysteem, met inbegrip van een aanvullende techniek.
Om met bestaande stalsystemen te voldoen aan de ammoniakemissie-eisen uit Bijlage VI biedt de verordening de keuze uit twee opties:
Lid 2 Uitzonderingen
In dit lid zijn twee uitzonderingen opgenomen met een afwijkende datum twaarop stalsystemen moeten voldoen aan de ammoniakemissie-eisen in Bijlage VI:
Bedrijven die onder destoppersregeling ammoniak vallen
Tot 1 januari 2020 was het op basis van het landelijk afgesproken gedoogbeleid, vastgelegd in de Stoppersregeling onder het Actieplan ammoniak, toegestaan dat stallen niet voldeden aan de landelijke emissie-eisen van het Besluit emissiearme huisvesting. Die bedrijven dienden op 1 januari 2020 gestopt te zijn óf, als ze toch zouden doorgaan, uiterlijk op die datum te voldoen aan het Besluit emissiearme huisvesting. Deze regeling betekende dat deze bedrijven op 1 januari 2020 verplicht hun stallen moesten aanpassen. De regeling in deze verordening sluit daarbij aan. Veehouders moeten bij doorgaan na 1 januari 2020 niet alleen aan de eisen van het Besluit emissiearme huisvesting voldoen maar ook aan de vereisten van Bijlage VI Technische eisen huisvestingssysteem van deze verordening.
Daarom is in het tweede lid een afwijkende regeling opgenomen voor bedrijven, die deelnemen aan de Stoppersregeling. Deze bedrijven zijn al geruime tijd op de hoogte dat zij hun bedrijf per 1 januari 2020 moesten aanpassen. Voor deze bedrijven geldt dat zij nu ook de keuze krijgen om vanaf 1 januari 2020 gemiddeld op bedrijfsniveau te voldoen aan Bijlage VI Technische eisen huisvestingssysteem van deze verordening.
Melkrundveehouderijen en kalverenhouderijen
In het bestuursakkoord 2023-2027 is aangegeven dat voor deze diercategorieën als datum 1 januari 2026 wordt gehanteerd omdat deze diercategorieën veelal gehuisvest zijn in open stalsystemen waarvoor op dit moment geen bewezen systemen, technieken en maatregelen beschikbaar zijn. Hiervoor is een regeling opgenomen in het tweede lid onder b.
Lid 3 en 4 Voldoen met het houden van minder dieren
Het derde lid bevat een mogelijkheid om met het houden van minder dieren te voldoen aan de ammoniakreductie-eisen waaraan huisvestingsystemen op grond van het eerste lid moeten voldoen. Hierbij wordt uitgegaan van de diercategorie en het aantal dieren dat legaal mag worden gehouden binnen feitelijk gerealiseerde capaciteit op grond van de vergunning(en) of melding Activiteitenbesluit die op 1 januari 2023 gold.
Bij feitelijk gerealiseerde capaciteit gaan wij uit van de op het moment van indienen van de aanvraag op grond van een toestemming volledig opgerichte installaties en gebouwen, of gerealiseerde infrastructuur en overige voorzieningen die noodzakelijk zijn voor het uitvoeren van de activiteit. Wij sluiten hiermee aan op de begripsbepaling zoals die in de beleidsregel Omgevingsrecht voor extern salderen is opgenomen.
Om gebruik te maken van de mogelijkheid om met minder dieren aan de ammoniakemissie-eisen te voldoen, is een aanpassing/ gedeeltelijke intrekking van de omgevingsvergunning voor de N2000-activiteit of bij gebreke daarvan de omgevingsvergunning voor de milieubelastende activiteit of de melding op grond van het Besluit activiteiten leefomgeving, vereist. De intrekking van stikstofruimte kan niet worden ingezet ten behoeve van extern salderen.
In het vierde lid is de referentiesituatie vastgelegd waarbij wordt uitgegaan van de situatie op 1 januari 2023. Deze datum is gekozen om te voorkomen dat na vaststelling van de mogelijkheid om met het houden van minder dieren aan de ammoniakemissie-eisen te voldoen (maart 2023) nog meldingen of vergunningaanvragen gericht op toename van dieren zouden worden aangevraagd.
Lid 5 Hobbydieren
In de praktijk is gebleken dat het houden van hobbydieren op een veehouderij tot niet bedoelde situaties kan leiden en bij het beoordelen of voldaan wordt aan de eisen van Bijlage VI Technische eisen huisvestingssysteem. Daarom wordt nu in de regels nadrukkelijk bepaald dat de behuizing waarin hobbydieren worden gehouden, niet meetelt bij de beoordeling of aan de ammoniakemissie-eisen wordt voldaan. Er is alleen sprake van hobbydieren als het houden van geringe aantallen dieren op geen enkele wijze als bedrijfsmatig beoordeeld kan worden. Wanneer daarvan sprake is, kan per geval verschillen. Hierover is veel jurisprudentie. Voor meer informatie verwijzen wij naar informatie daarover op de landelijke informatiepagina van Infomil.
Als het houden van geringe aantallen dieren is gerelateerd aan de bedrijfsvoering of als het houden daarvan direct is gerelateerd aan de hoofdcategorie, zoals mannelijke nakomelingen bij melk- of zoogkoeien, is er geen sprake van hobbydieren in de zin van deze regeling. In sommige gevallen zijn de aantallen bedrijfsmatig te houden dieren dermate beperkt in aantal dat het disproportioneel is om investeringen te vragen in huisvestingssystemen. Voor die gevallen is in Bijlage VI Technische eisen huisvestingssysteem een regeling opgenomen.
Bijlage VI
De in Bijlage VI opgenomen ammoniakemissie-eisen voor huisvestingssystemen worden regelmatig aangepast aan de stand der techniek. Wijziging is aan de orde zodra er nieuwe ammoniakemissie reducerende systemen worden opgenomen in de Omgevingsregeling. Er zijn ook situaties denkbaar dat technieken nog niet opgenomen zijn in de Omgevingsregeling, maar wel perspectiefrijk zijn. In dergelijke gevallen kan de door Gedeputeerde Staten ingestelde Commissie van deskundigen adviseren om deze ammoniakemissie reducerende systemen op te nemen in Bijlage VI van de verordening.
Eerste lid
Dit artikel waarborgt dat de achtergrond stikstofdepositie, voor zover deze veroorzaakt wordt door stalemissies, op de gewenste manier afneemt. Op de ondernemer rust de verplichting om er zorg voor te dragen dat nieuwe stallen voldoen aan de ammoniakemissie-eisen uit deze verordening.
Bij het realiseren van een nieuwe stal moet deze op dierplaatsniveau voldoen aan de eisen van Bijlage VI. Vanwege het regelmatig aanpassen hiervan is het voor een ondernemer van belang om te weten aan welke versie van die bijlage voldaan moet worden op het moment dat een nieuwe stal wordt gerealiseerd. In Bijlage X is een overzicht opgenomen (welke versie van) welke verordening in welke periode van kracht was, zodat daaruit voor een ieder is af te leiden waartoe hij verplicht is.
Toepasselijk recht
In het eerste lid van dit artikel is bepaald dat voor de beoordeling van een aanvraag voor omgevingsvergunning wordt aangesloten bij de hoofdregel uit de Omgevingswet dat het moment van besluitvorming bepalend is voor aan welke eisen uit Bijlage VI moet worden voldaan. Met dit systeem wordt de verantwoordelijkheid van de ondernemer voor het tijdig indienen van een complete aanvraag versterkt. Voor een melding geldt dat de ammoniakemissie-eisen gelden op het moment van indiening. Ingevolge de wet moet de veehouderij op het moment van indiening voldoen aan de gestelde eisen.
Lid 2
Om een redelijke overgangstermijn te bieden aan ondernemers is dit tweede lid opgenomen. Voor vergunningaanvragen of meldingen die 9 maanden voor 1 juli 2024 (dus 1 oktober 2023) of ingeval van melkrundvee en kalveren 9 maanden voor 1 januari 2026 zijn ingediend, blijft het moment van indiening als beoordelingscriterium gelden voor de ammoniakemissie-eisen die in Bijlage VI zijn opgenomen.
Ondernemers die de keuze maken later een aanvraag in te dienen, nemen een risico dat er strengere ammoniakemissie-eisen gelden op het moment van besluitvorming.
Nieuwe stal, derde lid
Dit onderdeel definieeert waarin er sprake is van een nieuwe stal.
Onderdeel a: Er zijn twee situaties waarin er sprake is van een opgericht of gerenoveerd dierenverblijf:
onder 1: Voor de definitie van nieuwe stal wordt aangesloten op belangrijke en grote investeringsmomenten van een veehouderij. Dit zijn de momenten waarop de bedrijfsontwikkeling leidt tot de bouw van nieuwe stallen en/of het renoveren van bestaande stallen waarbij geïnvesteerd kan worden in het toepassen van emissiereducerende systemen. Daarbij is een koppeling gelegd met de bouwactiviteit. Als voor de nieuwbouw of renovatie van stallen een omgevingsvergunning voor de bouwactiviteit nodig is, dan moet deze betreffende nieuwe stal voldoen aan Bijlage VI.
Het omgekeerde is ook van toepassing: wanneer er een renovatie van een bestaande stal plaatsvindt waar al dan niet een omgevingsvergunning voor de bouwactiviteit nodig is (bijv. bij het vervangen van de kap na schade), maar waarbij hierdoor geen wijziging in de Omgevingsregeling-code en/of nummer systeembeschrijving Omgevingswet plaatsvindt, dan valt deze renovatie niet onder de definitie van nieuwe stal. Ook onderhoud van huisvestingssystemen (al dan niet door het vervangen of vernieuwen van onderdelen) valt niet onder de definitie van nieuwe stal als dit binnen de technische beschrijving van het huisvestingssysteem blijft waarvoor vergunning is verleend of melding is gedaan.
onder 2: Bepaalde voor de stikstofreductie relevante nieuwbouw en renovaties zijn, conform het uitgangspunt van de verordening, onder de definitie nieuwe stal gebracht. Deze systemen, die zijn opgenomen in Artikel 3.102 Lijst met systemen, kunnen dusdanige gevolgen hebben voor de stikstofreductie dat, deze ook zonder bouwvergunning moeten voldoen aan de ammoniakemissie-eisen uit de verordening. Ook het aanleggen, aankoppelen of installeren van zo'n systeem aan een bestaande stal leidt met deze verordening tot het beoordelen van deze stal als nieuwe stal. In aanvulling kan worden opgemerkt, dat waar hier wordt gesproken over de vereiste aanvraag voor een vergunning of de benodigde melding, wordt gedoeld op de aanvraag of melding als vermeld in het eerste lid.
Onderdeel b: Ook de nieuwe verplaatsbare dierenverblijven (zoals iglo's) vallen onder de werking van de ammoniakemissie-eisen opgenomen in Bijlage VI.
Onderdeel c: Bestaande gebouwen waarin tot nu toe nog geen dieren werden gehouden, kunnen vaak vergunningvrij worden ingericht voor het houden van dieren. Met het oog op de te behalen ammoniakemissiereductie moet vergunningvrije nieuwbouw of renovatie van bestaande gebouwen met als doel om dieren te houden, ook voldoen aan de ammoniakemissie-eisen opgenomen in Bijlage VI en valt daarom onder de werkingssfeer van het begrip nieuwe stal.
Bijlage VI
De in Bijlage VI opgenomen ammoniakemissie-eisen voor huisvestingssystemen worden regelmatig aangepast aan de stand der techniek. Wijziging is aan de orde zodra er nieuwe emissiereducerende systemen worden opgenomen in de Omgevingsregeling. Er zijn ook situaties denkbaar dat technieken nog niet opgenomen zijn in de Omgevingsregeling, maar wel perspectiefrijk zijn. In dergelijke gevallen kan de door Gedeputeerde Staten ingestelde Commissie van deskundigen adviseren om deze emissiereducerende systemen op te nemen in Bijlage VI van de verordening.
Gezien de brede voordelen van natuurinclusieve veehouderij wil de provincie omschakeling naar deze vorm van landbouw stimuleren. Daarom is een uitzondering opgenomen.
Eerste lid
Dit lid bevat de uitzondering voor bestaande stallen.
Natuurinclusieve bedrijfsvoering
De eerste voorwaarde waaraan moet worden voldaan is dat sprake is van een natuurinclusieve bedrijfsvoering. Dit begrip staat gedefinieerd in de begrippen. Bij het beantwoorden van de vraag of sprake is van een natuurinclusieve bedrijfsvoering kijkt de provincie Noord-Brabant naar de Subsidieregeling transitie veehouderij Noord-Brabant. De subsidieregeling fungeert op dit onderdeel als referentiekader, ook als geen sprake is van subsidieverstrekking ingevolge die subsidieregeling.
In bijlage 3 van de Subsidieregeling staan de vereisten van een businessplan voor de natuurinclusieve veehouderij. De provincie gaat ervan uit dat er sprake is van een natuurinclusieve bedrijfsvoering als er tenminste zes substantiële maatregelen worden uitgewerkt op de thema’s bodem/ water (2), landschap (2) en natuur (2). De Maatregelentabel natuurinclusieve landbouw (bijlage 9 van de Subsidieregeling) is hierbij behulpzaam. Per thema moeten er dus tenminste 2 maatregelen worden getroffen. In geval een maatregel positief uitpakt voor zowel natuur als voor landschap, dan mag deze voor beide thema's worden opgevoerd.
Veel bedrijven maken gebruik van stro(oisel)stallen. Er zijn drie gangbare types stro(oisel)stallen, namelijk potstallen, hellingstallen en vrijloopstallen met strooisel. Deze strooiselstallen hebben veelal gedeeltelijk een rooster- of dichte vloer bij het voerhek. In de verschillende Handboeken per sector zijn voor strooiselstallen karakteristieken gegeven. De provincie sluit zich hierbij aan om te bepalen of er sprake is van een strooiselstal.
Grondgebondenheid
De tweede voorwaarde is dat de veehouderij een veebezetting heeft van ten hoogste 2 GVE per hectare en blijvend beschikt over voldoende grond. Het streven van de provincie is er op gericht kringlopen zo veel mogelijk te sluiten; dergelijke bedrijven voldoen daaraan. Het aantal GVE op een bedrijf dient te worden afgeleid uit de bijlage met GVE normen per dier gebaseerd op RVO- en WUM-fosfaatexcreties uit de meest actuele versie van het rapport “Rekenregels van de Kringloopwijzer” van Wageningen Research (WUR). Indien het genoemde rapport niet in normen voorziet wordt het aantal GVE afgeleid uit bijlage 1 uit de verordening EU2018/1091 van het Europees Parlement en de Raad. Wat betreft de hoeveelheid grond moet worden uitgegaan van de grond waarover het bedrijf langdurig beschikt of kan beschikken. Voor de bepaling hiervan geldt het aantal GVE per hectare grond die, behalve voor biologische veehouderijen, gelegen is binnen een straal van 15 km van de veehouderij en waarover het bedrijf langdurig beschikt of kan beschikken, berekend op basis van grond in eigendom, erfpacht of langdurige pacht, alsmede de minimale oppervlakte overige grond zoals over de drie meest recente, achtereenvolgende jaren gerapporteerd in de gecombineerde opgave van de RVO.
Aanvullende maatregelen en monitoring
Een natuurinclusieve veehouderij treft aanvullende maatregelen om de gehele bedrijfsvoering te verduurzamen, verliezen of emissies zo veel mogelijk te beperken en kringlopen te sluiten. De stal c.q. huisvestingssysteem maakt hiervan onderdeel uit. Door de combinatie van maatregelen en de extensieve bedrijfsvoering is de inschatting dat de belasting van een totale natuurinclusieve bedrijfsvoering (ook met traditionele huisvesting) lager (zeker niet hoger) is dan bij een gangbare bedrijfsvoering met emissiearme huisvesting die aan deze verordening voldoet. Het treffen van dit soort aanvullende maatregelen is maatwerk per bedrijf. De ondernemer moet aannemelijk maken dat op bedrijfsniveau zoveel mogelijk aan de emissiereductie-eisen uit deze verordening wordt voldaan. Hiertoe is ook een monitoringsverplichting opgenomen.
Handreiking natuurinclusieve melkveehouderij
Gedeputeerde Staten hebben een handreiking Natuurinclusieve melkveehouderij vastgesteld, waarin een methodiek is beschreven en maatregelen zijn benoemd waarmee in ieder geval aan deze algemene regel wordt voldaan. Het gebruik van deze handreiking is vrijwillig. Een ondernemer kan er ook voor kiezen om op andere wijze aan te tonen dat hij aan de algemene regels voldoet. In dat geval moet de ondernemer ten alle tijde kunnen aantonen en onderbouwen dat het bedrijf voldoet aan de voorwaarden van dit artikel.
Tweede lid
Dit lid bevat een uitzonderingsregel voor een nieuwe stal bij natuurinclusieve veehouderijen. Hierbij is aangesloten bij de uitzondering uit het Besluit activiteiten leefomgeving voor vrijloopstallen voor melk- en kalfkoeien ouder dan 2 jaar. Deze uitzondering wordt expliciet gegeven voor vrijloopstallen als onderdeel van een natuurinclusieve veehouderij in tegenstelling tot een generieke uitzondering zoals opgenomen in het Besluit activiteiten leefomgeving. Vrijloopstallen voldoen niet aan de emissie-eisen zoals opgenomen in Bijlage VI van deze verordening maar door de voorwaarden die aan een natuurinclusief bedrijf worden gesteld wordt op bedrijfsniveau voldaan en de beoogde reductiedoelen. Bijkomend aspect is dat dit in lijn is met de lange termijn doelstelling van de Dierenbescherming om melkvee op deze wijze te huisvesten. Voor de overige huisvestingssystemen voor melkvee en overige diercategorieën is een dergelijk uitzondering voor nieuwe stallen niet opgenomen in het Besluit emissiearme huisvesting.
De komende jaren zal een groot aantal veehouders om diverseredenen stoppen. Het is voor hen niet rendabel om te investeren in nieuwestallen. Naar aanleiding hiervan hebben Provinciale Staten via motie 246 dd. 27november 2020 gevraagd te onderzoeken of het mogelijk is dat veehouders doorhet houden van minder dieren kunnen voldoen aan de gestelde eisen vooremissienormen Dit artikel geeft invulling aan deze motie: bedrijven, dieuiterlijk per 01 januari 2028 hun bedrijfsvoering stoppen en geen dieren meerhouden, hoeven de bestaande stalsystemen niet aan te passen. In plaats vanaanpassing van de systemen kunnen stoppende bedrijven er ook voor kiezen om devereiste ammoniakreductie te behalen door minder dieren te houden. Hieraan zijnvoorwaarden verbonden:
Mededeling en juridische borging
Een veehouder die gebruik wil maken van deze mogelijkheid moet voor 1 juli 2024 door middel van een digitaal door Gedeputeerde Staten vastgesteld formulier mededeling doen bij de provincie van het voornemen om te stoppen met het houden van dieren.
De provincie wil zekerheid hebben dat een veehouder die gebruikmaakt van deze regeling daadwerkelijk stopt vóór 1 januari 2028. Daarom isonder c opgenomen dat juridisch geborgd moet zijn dat het bedrijf op de betreffendelocatie uiterlijk per 01-01-2028 gestopt is. Dit kan door met de mededelingbewijsstukken mee te zenden, waaruit blijkt dat de geldendetoestemmingsvereisten voor het bedrijf uiterlijk per 01-01-2028 wordeningetrokken. Het gaat in ieder geval om de:
De provincie stelt na ontvangst van de mededeling, debetreffende gemeenten op de hoogte. Alleen wanneer een veehouder, die eenmededeling heeft gedaan, blijvend voldoet aan de voorwaarden mogen bestaandehuisvestingssystemen nog tijdelijk worden gebruikt.
In gevallen waarin een veehouder wil terugkomen op zijn voornemen te stoppen met de bedrijfsvoering wordt niet voldaan aan de voorwaarden van dit artikel. Dat betekent dat de veehouderij per direct moet voldoen aan Artikel 3.98 Maatwerkregels huisvestingssysteem bestaande stal veehouderij.
Locaties beperkingen veehouderij
Veehouderijen die gevestigd zijn binnen de locatie Beperkingen veehouderij moeten actief meewerken aan herbestemming van delocatie (opheffen veehouderij). De veehouder moet daarom gelijktijdig met demededeling instemmen dat het planologisch gebruik als veehouderij per 01januari 2028 wordt beëindigd. Dit wordt gedaan op het digitaal ter beschikkinggestelde formulier dat wordt gebruikt voor de stoppersmededeling.
De instemming betekent dat:
Vermindering aantal dieren op het bedrijf
Bij feitelijk gerealiseerde capaciteit gaan wij uit van de op het moment van indienen van de aanvraag op grond van een toestemming volledig opgerichte installaties en gebouwen, of gerealiseerde infrastructuur en overige voorzieningen die noodzakelijk zijn voor het uitvoeren van de activiteit. Wij sluiten hiermee aan op de begripsbepaling zoals die in de beleidsregel Omgevingsrecht voor extern salderen is opgenomen. De stikstofruimte die niet benut wordt door het houden van minder dieren kan niet worden ingezet ten behoeve van extern salderen. Voorts wordt uitgegaan van de diercategorie en het aantal dieren dat legaal mag worden gehouden binnen feitelijk gerealiseerde capaciteit op grond van de vergunning(en) of de melding Activiteitenbesluit die op 1 juli 2022 gold. Deze datum is gerelateerd aan het moment van vaststelling van deze regeling en is vastgelegd om te voorkomen dat er na vaststelling aanvragen of meldingen worden gedaan gericht op een toename van dieren op het bedrijf.
Sinds de uitspraak Logtsebaan van de Raad van State d.d. 20-01-2021 is geen natuurvergunningplicht meer bij intern salderen. Hierdoor kan het voorkomen dat er bij een uitbreiding van dieraantal met toepassing van een emissiearme stalsysteem geen Wnb-vergunning nodig was voor de nieuwe situatie en er nog een Wnb-vergunning is voor het eerder gehouden dieraantal. In zo'n situatie wordt uitgegaan van de verleende omgevingsvergunning milieu of de melding Activiteitenbesluit voor de nieuwe dieraantallen.
Dit artikel geeft invulling aan welke systemen in Artikel 3.99 worden bedoeld.
Algemeen
Bij het varend ontgassen gooien chemicaliëntankers tijdens het varen op de rivieren hun ruimten open om ladingresten te laten verdampen. Schepen met gevaarlijke stoffen moeten, voordat zij een nieuwe lading kunnen innemen, de zogenaamde restladingdampen kwijtraken. Deze restladingdampen worden via ontgassen naar de atmosfeer uit de ladingtank verwijderd. Hoewel er methoden bestaan om de ladingtanks schoon te maken zonder de gevaarlijke stoffen in de atmosfeer te ontgassen, wordt hier uit financiële motieven niet voor gekozen.
Dit heeft tot gevolg dat schepen regelmatig ladingtanks met restladingdampen van benzeen en benzeenhoudende mengsels op de wateren in de provincie Noord-Brabant ontgassen. Tijdens dit zogenaamde varend ontgassen worden er geen emissiebeperkende voorzieningen getroffen.
Vanuit nationale wetgeving is varend ontgassen op de rivier nog toegestaan, met uitzondering van enkele zeer giftige stoffen en benzine. Het varend ontgassen van benzeen en benzeenhoudende mengsels op binnenwateren leidt tot aantasting van het milieu en is een potentieel gezondheidsrisico voor omwonenden van de waterwegen. Benzeen is potentieel kankerverwekkend voor de mens en kan een specifieke vorm van leukemie veroorzaken. In het kader van de Nederlandse emissierichtlijn lucht (NeR) geldt voor benzeen een minimalisatie-verplichting, wat inhoudt dat er gestreefd wordt naar nul-emissie. Deze verplichting geldt bij emissiebronnen aan de wal. In dat kader is het vreemd en ongewenst dat benzeen en benzeenhoudende mengsels vanuit een varend schip, zonder emissiebeperkende voorzieningen, geëmitteerd kunnen worden.
Emissiebeperkende voorzieningen aanbrengen bij een schip zijn, gezien het ontbreken van ruimte niet mogelijk. Resteert een verbod om varend te ontgassen. Dit heeft tot gevolg dat een schip zich van de dampen van benzeen en benzeenhoudende mengsels moet ontdoen bij een ontgassingsinstallatie aan de wal. In Moerdijk is een dergelijke installatie aanwezig.
Regelgeving
Internationaal is het transport van gevaarlijke stoffen door de binnenvaart op de Rijn gereguleerd in het ADN-verdrag (ADN = (Accord Européen relatif au Transport International des Marchandises Dangereuses par voie de Navigation).Daarnaast zijn het scheepsafvalstoffenverdrag CDNI (CDNI = Convention relative à la collecte, au dépôt et à la réception des Déchets survenant en Navigation rhénane et Intérieure) en de EU benzinedistributierichtlijn van belang.Het ADN, CDNI en de benzinedistributierichtlijn kennen geen verbod voor het varend ontgassen van benzeen en benzeenhoudende mengsels.
Varend ontgassen is toegestaan als het niet nationaal of lokaal is verboden. Het Rijk wil vooralsnog geen nationaal verbod en zet in op een aanpassing van de CDNI. Dat heeft ieders voorkeur maar dat duurt minimaal 4 jaren om te realiseren. Voor een (tijdelijke) oplossing op korte termijn is daarom gekozen om een verbod op te nemen in provinciale regelgeving.
Handhaving
Handhaving van het verbod tot varend ontgassen kan qua uitvoering op dezelfde wijze plaatsvinden als nu al met stilliggende binnenvaartschepen mogelijk is. Over de handhaving met betrekking tot stilliggende schepen zijn in 2012 werkafspraken gemaakt waarop kan worden aangesloten. Deze afspraken houden in dat bevoegde handhavers/bijzondere opsporingsambtenaren (boa's) van de provincie/omgevingsdienst gezamenlijk handhavingsacties organiseren met Rijkswaterstaat (RWS) en het Korps Landelijke Politie Diensten (KLPD). In gerichte controleacties kunnen handhavers van de provinciale verordening meevaren op al aanwezige controlevaartuigen van RWS en KLPD. Daarnaast kan het KLPD ook zelfstandig dit verbod handhaven.
Dit artikel regelt een verbod om aardolieproducten die bestaan uit meer dan 10 % benzeen te emitteren. Dit wordt ook wel ontgassen genoemd; het gasvrij maken van een ladingtank waarbij de dampen naar de atmosfeer worden afgevoerd.
Er is een mogelijkheid opgenomen om ontheffing te krijgen van het verbod om benzeen en benzeenhoudende mengsels varend te ontgassen. Deze ontheffing is niet zonder meer verkrijgbaar aangezien er sprake is van ongewenste kankerverwekkende stoffen die het milieu aantasten en een potentieel gezondheidsrisico veroorzaken. Er kan echter incidenteel wellicht sprake zijn van een geval waarbij het door overmacht niet mogelijk is om bij een walinstallatie te ontgassen en dan kan een ontheffing uitkomst bieden.
Locatie
Het verbod om benzeen en benzeenhoudende mengsels varend te ontgassen geldt op de aangeduide openbare vaarwateren. Er is hierbij niet gekozen voor een algeheel verbod maar is specifiek gekeken naar het deel van de provincie waar de problematiek speelt en waar een ontgassingsinstallatie aan de wal aanwezig en bereikbaar is.
Een effect van het verbod kan zijn dat schepen buiten de provinciegrens varend ontgassen. Dit kan dan het geval zijn in de provincies Zuid-Holland, Gelderland en Zeeland. Hierover is overleg geweest.
De provincie Noord-Brabant is verantwoordelijk voor hetonderhoud van haar openbare wegen als bedoeld in artikel 15 van de Wegenwet enhet beschermen van de belangen genoemd in artikel 2 van de Wegenverkeerswet1994. Om deze verantwoordelijkheden naar behoren te kunnen dragen, zijn in dezeafdeling regels gesteld.
In het kader van haar wettelijke zorgplicht voor deprovinciale wegen richt de provincie haar wegen zo veel als mogelijk in volgenseen aanpak waarbij verkeersveiligheid een vanzelfsprekend onderdeel is van deruimtelijke ordening, de vormgeving van infrastructuur en het gedrag vanverkeersdeelnemers. In het kader van deze aanpak, beter bekend als DuurzaamVeilig, zijn de provinciale wegen naar gebruik en functie gecategoriseerd instroomwegen, gebiedsontsluitingswegen en erftoegangswegen. Een uniformeinrichting van de provinciale wegen verhoogt de doorstroming van het verkeer enbevordert de verkeersveiligheid.
Artikel 5 van de Wegenverkeerswet 1994 bepaalt dat heteenieder verboden is om zich zodanig te gedragen dat gevaar op de wegveroorzaakt wordt of kan worden veroorzaakt of dat het verkeer wordt gehinderdof kan worden gehinderd. Dit is een vangnetbepaling die de grondnorm vormt vooreen veilig en ordelijk verloop van het verkeer op de weg. De handhavendebevoegdheid berust bij de politie.
Ditartikel beschermt meer belangen dan waarop artikel 5 van de Wegenverkeerswet1994 toeziet. De specifieke zorgplicht is bedoeld als vangnet bepaling voor activiteiten die de belangen aantasten zoals in Artikel 3.108 opgenomen, maar die niet zijn aangewezen als beperkingengebiedactiviteit. Deze zorgplicht strekt uiteraard niet zover dat een activiteit kan worden verricht, die op grond van deze verordening is verboden.
De zorgplicht in dit artikel richt zich daarbij ook op het verrichten van activiteiten buiten deprovinciale weg die van invloed kunnen zijn op hetverkeer dat van de provinciale weg gebruikt maakt, dan wel anderszins debelangen die de provincie Noord-Brabant ten aanzien van haar wegen beschermt. Ditartikel is bijvoorbeeld van toepassing op het stoken van snoeihout waarbijsprake is van hinderlijke of gevaarlijke rookontwikkeling op de weg, over deprovinciale weg groeiende particuliere beplanting en activiteiten waarbijbermen, sloten en andere voorzieningen die ten dienste staan van de provincialeweg worden verontreinigd of beschadigd.
Algemeen
In onze samenleving met haar economische, sociale, culturele en andere activiteiten zijn wegen van elementair belang om de noodzakelijke mobiliteit mogelijk te maken. Daarnaast kan een weg andere belangen dienen. De bermen zijn geschikt voor het leggen van allerlei kabels en leidingen. De concentratie van mensen op de weg brengt economische belangen met zich mee. Op een weg kunnen feesten en andere evenementen worden gehouden.
Kortom: een weg heeft meer functies dan alleen die ten behoeve van het verkeer. Bovendien kan een weg, afhankelijk van zijn aard en functie, positieve of negatieve gevolgen voor de omgeving en leefbaarheid hebben. Voornoemde belangen kunnen strijdig zijn met elkaar. Om deze te reguleren heeft de wetgever verschillende regels in onder andere de Wegenwet en Wegenverkeerswet 1994 vastgesteld.
Kaderstelling
In Nederland gelden op het gebied van bereikbaarheid, verkeersveiligheid en onderhoud van wegen verschillende regels. Artikel 15 van de Wegenwet bepaalt dat de provincie verplicht is haar openbare wegen, inclusief bijbehorende bermen en sloten, te onderhouden. Artikel 2 van de Wegenverkeerswet 1994 beschermt belangen als de veiligheid op de weg, de bescherming van weggebruikers en passagiers, de instandhouding van de weg, de waarborging van de bruikbaarheid van de weg en het zo veel als mogelijk waarborgen van de vrijheid van verkeer. Naast deze klassieke belangen strekt dat artikel ook tot het voorkomen en beperken van hinder en overlast aan het milieu, bescherming van het karakter en de functie van objecten en gebieden en bevordering van doelmatig en zuinig energiegebruik.
Om uitvoering te kunnen geven aan wettelijke verplichtingen, kunnen decentrale overheden in verordeningen regels vaststellen. De wettelijke grondslag voor de bepalingen over provinciale wegen in deze omgevingsverordening zijn artikel 105 van de Provinciewet, artikel 57 van de Wegenwet en artikel 2a van de Wegenverkeerswet 1994.
De bepalingen over provinciale wegen houden een vergunningenstelsel in. Voor dit stelsel is gekozen om per geval een goede afweging te kunnen maken voor (mede) gebruik van de weg. De beoordelingsregels voor het verlenen van de omgevingsvergunning zijn opgenomen in Hoofdstuk 4 Instructieregels omgevingsvergunning. De beoordeling van een aanvraag ziet daarbij toe op het beschermen van de belangen die in Artikel 3.108 Oogmerken zijn benoemd. Voor het plaatsen van een gedenkteken, door een nabestaande, is een meldplicht opgenomen.
Provinciale weg
Een provinciale weg omvat meer dan alleen de rijbanen voor het wegverkeer.
Het is een openbare weg waarvan het onderhoud ingevolge artikel 15 van de Wegenwet bij de provincie berust, waarvoor de provincie de belangen ingevolge artikel 2 van de Wegenverkeerswet 1994 beschermt en waartoe in ieder geval behoren rijbanen, fiets- en voetpaden, parkeer-, carpool- bus-, en halteplaatsen, vlucht- en andere stroken, bermen, glooiingen, grondkeringen, bermsloten, alsmede de tot de weg behorende verkeersvoorzieningen.
De wetsgeschiedenis en ter zake gevormde jurisprudentie gaan ervan uit dat wat tot de weg behoort niet alleen door de wetteksten, maar voornamelijk door de praktijk zelf wordt bepaald. In de praktijk betekent dit dat de weg doorgaans ophoudt bij de eigendomsgrens van het aangrenzende perceel. "Doorgaans", omdat wanneer bijvoorbeeld een provinciale weg gelegen is op een dijk die eigendom is van een waterschap, niet altijd de koppeling met het eigendom kan worden gelegd. Omdat de weg doorgaans ophoudt bij de eigendomsgrens komt het met grote regelmaat voor dat de weg op de ene locatie ophoudt op 4 meter uit de rijbaanverharding (vanwege de aanwezigheid van alleen een berm), terwijl verderop die afstand 10 meter kan zijn (vanwege de aanwezigheid van een fietspad, berm of sloot).
Ter bevordering van de duidelijkheid is de provinciale weg als locatie op de kaart aangegeven. Niet uit te sluiten is dat de begrenzing (op onderdelen) tot discussie kan leiden. In die gevallen geldt dat wordt uitgegaan van deze brede definitie en beschrijving van provinciale weg, zodat de kans op discussie hierover op voorhand wordt geminimaliseerd.
Tot een weg behorende verkeersvoorzieningen zijn elementen met een verkeersfunctie die de bevoegde wegbeheerder heeft geplaatst of aangebracht op of aan een weg in het kader van diens zorgplicht voor wegen. Voorbeelden zijn verkeersborden, kunstwerken, duikers, beplantingen, bebakeningen, geleiders, verkeerregelinstallaties en verlichtingen.
In dit artikel zijn alle activiteiten met betrekking tot de provinciale weg anders dan voor verkeersdoeleinden aangewezen als beperkingengebiedactiviteit. In artikel Artikel 3.111 is een verbod opgenomen om een beperkingenactiviteit te verrichten.
De provincie Noord-Brabant heeft de wettelijke verplichting om de provinciale weg te onderhouden als bedoeldin artikel 15 van de Wegenwet en de belangen te beschermen als bedoeld inartikel 2 van de Wegenverkeerswet 1994. Om deze verantwoordelijkheid naarbehoren te kunnen dragen, zijn de activiteiten van Gedeputeerde Staten nietaangewezen als beperkingengebiedactiviteit.
Een weg is primair bedoeld voor een vlotte en veiligeafwikkeling van het verkeer. Om de(onderhouds-)kwaliteit van de weg en de verkeersveiligheid en doorstroming opde provinciale weg te kunnen beschermen en verbeteren, geldt een algemeenverbod om beperkingengebiedactiviteiten op de provinciale weg te verrichten.
Provinciale wegen kunnen ook ruimte bieden voor het verrichten van activiteiten door derden. Deze verordening wijst daarvoor een aantal beperkingengebiedactiviteiten aan waarvoor een omgevingsvergunningenplicht geldt. Voor die activiteiten kunnen Gedeputeerde Staten een omgevingsvergunning verlenen, als voldaan wordt aan de voorwaarden die zijn opgenomen in de beoordelingsregels in Hoofdstuk 4. Wedstrijden met voertuigen op provinciale wegen kunnen Gedeputeerde Staten ook toestaan. Omdat de regels hierover gebaseerd zijn op de Wegenverkeerswet 1994 en een bevoegdheid zijn van Gedeputeerde Staten, zijn deze opgenomen in Paragraaf 7.3.2 Bevoegdheden Wegenverkeerswet
Onderdeel a
Voorbeelden zijn het uitvoeren van onderhoud aan eenspoorwegovergang, het plaatsen van een verkeerregelinstallatie, het plaatsenvan een geluidswal of het door een gemeente anders dan volgens de provincialestandaarden inrichten van een middenterrein van een rotonde met alternatievebeplanting.
Onderdeel b
Om een sluitend wegennet in de provincie te realiseren, komthet regelmatig voor dat rijkswegen en gemeentelijke wegen door middel van eenaansluiting op provinciale wegen nodig zijn.
Onderdeel c
Artikel 14 van de Wegenwet bepaalt dat de eigenaar van eenweg het uitwegen daarop moet gedogen. Dit artikel stelt onder meer beperkingenaan de privaatrechtelijke bevoegdheden van rechthebbenden ten aanzien vanwegen. Deze beperkingen vormen volgens de Hoge Raad (30 september 1987, nr.1082, NJ1989/781, NJO1989/3) echter geen beletsel om regels vast te stellen inhet belang van de vrijheid en veiligheid van het verkeer waarbij het zonder vergunningmaken of hebben van een uitweg verboden is en op grond van die regels eenvergunning tot uitweg te weigeren als het genoemde belang door deaangevraagde uitweg dreigt te worden geschaad.
De provincie Noord-Brabant streeft naar een duurzaam veilige inrichting van de wegen. Ontsluitingen van percelen met behulp van een uitweg rechtstreeks op provinciale wegen passen daarbij niet, omdat uitwegen potentiële conflictpunten zijn. Verkeer komt immers uit stilstand via een uitweg op de provinciale weg, of moet tot een minimale snelheid afremmen om de provinciale weg te verlaten naar een uitweg. Bovendien zijn uitwegen niet altijd voldoende of tijdig waarneembaar voor het op de weg rijdende verkeer. Een stijging van het aantal uitwegen betekent derhalve een stijging van het aantal conflictpunten en een verstoring van de veilige doorstroming van het doorgaande verkeer. Dit wil de provincie Noord-Brabant voorkomen. Percelen ontsluiten daarom in beginsel op erftoegangswegen, maar in de uitvoeringspraktijk is het niet altijd wenselijk om een nieuwe uitweg op een provinciale gebiedsontsluitingsweg op voorhand te weren.
Onderdeel d
De provincie Noord-Brabant laat alleen kabels en leidingenmet een openbare functie in haar wegen toe. Dit zijn uitsluitend kabels enleidingen die een algemeen nut dienen; telecommunicatiekabels of niet-gevuldemantelbuizen als bedoeld in de Telecommunicatiewet, elektriciteitskabels,gasleidingen, waterleidingen of rioleringen en de perceel- of huisaansluitingenhiervan, zoals de huisaansluiting op het elektriciteitsnet. Het maken vanproefsleuven, lasgaten en handholes of plaatsen aansluitkasten in verband metde goede werking van voornoemde kabels en leidingen behoort ook tot dezeactiviteit.
Onderdeel e
Een leiding waarmee vanaf een perceel afval- of hemelwaterop een provinciale bermsloot wordt geloosd beschouwen Gedeputeerde Staten alseen bijzondere vorm van een leiding met een openbare functie. Dergelijkeleidingen zijn soms nodig om overtollig water van landbouwpercelen te kunnenlozen en provinciale sloten zijn daarvoor soms de enige mogelijkheid.
Onderdeel f
In het kader van de zorgplicht voor provinciale wegen plaatsen Gedeputeerde Staten verkeerstekens als bedoeld in artikel 4 van het Besluit administratieve bepalingen inzake het wegverkeer. Daarnaast kunnen Gedeputeerde Staten ook andere aanduidingen toestaan, zoals mottoborden met een educatieve- of attentiewaarde richting weggebruikers, spandoeken, verkiezingsborden of reclameborden.
Onderdeel g
Gedeputeerde Staten ontvangen regelmatig verzoeken vangemeenten om op een rotonde bij de entree van de stad of dorp een kunstobjectte mogen plaatsen. Kunstloc Brabant beoordeelt de kunstwaarde, GedeputeerdeStaten toetsen of het kunstobject past binnen de verkeerssituatie.
Onderdeel h
Gedeputeerde Staten ontvangen regelmatig verzoeken om kunstwerken van een schildering te voorzien. Gedeputeerde Staten bezien of de beschildering geen aantasting geeft van het kunstwerk en of de beschildering geen gevaar oplevert voor de verkeersveiligheid.
Onderdeel i
Bouwafvalcontainers en andere voorwerpen in het kader vanparticuliere (bouw-)werkzaamheden hebben geen functie voor de weg of hetverkeer. Plaatsing daarvan geschiedt daarom op het eigen particuliere perceel.Het kan echter voorkomen dat dit vanwege de beschikbare ruimte op hetparticuliere niet mogelijk is en dat de gebruiker dergelijke voorwerpentijdelijk op de weg wil plaatsen. Gedeputeerde Staten kunnen hiervoorvergunning verlenen.
Onderdeel j
De provincie Noord-Brabant onderkent de maatschappelijke behoefte voor het houden van evenementen en wedstrijden en realiseert zich dat deze ook regelmatig op provinciale wegen worden gehouden. De provincie biedt hiervoor ruimte.
Evenementen hebben een veelal statisch karakter aangezien deze - ongeacht de aard van het evenement - binnen een afgesloten of afgebakend evenemententerrein plaatsvinden. De weg kan deel uitmaken van een evenemententerrein. Evenementen op de weg zijn in beginsel in strijd met de belangen die de Verordening wegen beschermt. De provincie Noord-Brabant realiseert zich echter wel dat met evenementen andere belangen ook een rol spelen, zoals culturele of sportieve belangen. De provincie Noord-Brabant erkent dat en kan evenementen toestaan, mits de belangen die de Verordening wegen beschermt niet in het geding komen. Dit geldt ook voor wedstrijden.
Specifiek voor wedstrijden met voertuigen is niet de OmgevingsverordeningNoord-Brabant van toepassing, maar artikel 10 juncto artikel 148 van deWegenverkeerswet 1994. Voor die wedstrijden geldt op grond van deWegenverkeerswet 1994 een ontheffingplicht en niet de vergunningplicht op grondvan de Omgevingsverordening Noord-Brabant. De regels over de toelaatbaarheidzijn opgenomen in hoofdstuk 6.
Onderdeel k
Voor activiteiten die buiten de provinciale wegplaatsvinden, zoals werkzaamheden van andere overheden of evenementen waarvande provinciale weg geen onderdeel is, kan het nodig zijn dat omleidingsroutesof andere verkeersmaatregelen getroffen moeten worden op de provinciale weg.
Het plaatsen van een gedenkteken is toegestaanals diegeplaatst wordt naar aanleiding van een verkeersongeval op een provinciale weg,waarbij één of meerdere dodelijke verkeersslachtoffers zijn gevallen. Anderegedenktekens, zoals voor omgekomen (huis-)dieren of vanwege historischegebeurtenissen zijn niet toegestaan. Een direct familielid kan een gedenkteken plaatsen.
Aan het gedenkteken en de locatie ervan op de provinciale weg zijn in het belang van de verkeersveiligheid enkele voorwaarden gesteld, omdat de provinciale weg niet bestemd is om te dienen als begraafplaats. Een gedenkteken heeft derhalve een sober karakter qua aard en verschijningsvorm, zodat het verkeer op de weg niet afgeleid wordt. Om verdere afleiding van weggebruikers te voorkomen is het verlichten van of het plaatsen van kaarsen bij een gedenkteken niet toegestaan.
De ontheffing is gebaseerd op artikel 2.32 Omgevingswet. Op verzoek van het bevoegd gezag voor de omgevingsvergunning kunnen Gedeputeerde Staten ontheffing verlenen van een instructieregel, zoals opgenomen in dit hoofdstuk.?Het gaat hierbij om gevallen waarmee Provinciale Staten bij het vaststellen van de instructieregels geen rekening hebben gehouden. Bij het besluit over toepassing van de ontheffingsbevoegdheid vindt een afweging plaats tussen enerzijds de belangen die worden gediend met de regels uit de verordening en anderzijds het belang van het verrichten van de activiteit. Als de belemmering van het belang onevenredig is in verhouding tot de provinciale belangen, kan dit reden zijn om de ontheffingsbevoegdheid toe te passen.De ontheffing geldt alleen voor incidentele gevallen en is niet bedoeld voor herhaalde toepassing.
De ontheffingsbevoegdheid biedt ruimte voor maatwerk en bij onvoorziene omstandigheden. Als het bevoegd gezag een verzoek tot ontheffing wil indienen, is vroegtijdig overleg en afstemming nodig gelet op het bijzondere -en incidentele- karakter van de ontheffing.
Een grondwatersanering is een activiteit die gevolgen heeft voor een grondwaterlichaam.In artikel 7.12 van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl) is bepaald dat een omgevingsverordening die regelt dat het verboden is om een activiteit te verrichten die gevolgen kan hebben voor een krw-oppervlaktewaterlichaam of een grondwaterlichaam, de beoordelingsregels als bedoeld in het tweede lid en derde lid van dat artikel bevat. Het Rijk beoogt hiermee eenzelfde toetsingskader als bedoeld in artikel 8.84 van het Bkl, te verwezenlijken voor de in het Besluit activiteiten leefomgeving aangewezen wateractiviteiten.
Het eerste,tweede onder a t/m e, en derde lid van dit artikel geeft uitvoering aande instructieregel zoals opgenomen in artikel 7.12 van het Besluit kwaliteitleefomgeving.
Het tweede lid, onder f en vierde lid bevat de in Artikel 6.18 opgenomen aanvullende beoordelingsregels voor wateractiviteiten. Hiermee wordt geborgd dat de omgevingsvergunning alleen verleend wordt als die verenigbaar is met de alle voor grondwater relevante doelen die de Kaderrichtlijn Water kent. Voor een verdere toelichting wordt verwezen naar dat artikel.
Aan de vergunning worden voorschriften verbonden. De grondwatersanering moet in ieder geval de onaanvaardbare risico's wegnemen. De grondwatersanering is er op gericht de risico's in zijn geheel weg te nemen. Dit komt overeen met een uitkomst van de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit waarbij "gevaar is uit te sluiten'. Of dit haalbaar is, hangt af van de lokale situatie als de mate waarin het proportioneel en kosteneffectief is om een dergelijk saneringsresultaat te verlangen.
Sanering
Specifiek aangaande de sanering, worden er voorschriften verbonden over:
Start en duur activiteit
Aangaande de start en duur van de activiteit geven de voorschriften aan onder welke omstandigheden er gesaneerd mag worden en of dit eventueel gelijktijdig met overige activiteiten opgepakt kan worden. Als de grondwatersanering wordt uitgevoerd vanwege het bouwverbod op een mobiele verontreinigingssituatie als bedoeld in Artikel 5.21 kunnen er in de omgevingsvergunning voorschriften aan de saneringsaanpak worden verbonden zodat de bouw al tijdens de sanering kan aanvangen.
Wijzigen activiteit
Wijzigingen van de sanering dienen tijdig aan gedeputeerde Staten te worden medegedeeld.
Beëindigen activiteit
Aangaande het beëindigen van de activiteit kunnen voorschriften worden verbonden over aanvullende gegevens en bescheiden die de initiatiefnemer moet aanleveren en de wijze waarop bevoegd gezag hier goedkeuring op geeft zodat provincie kan beoordelen of de sanering conform de omgevingsvergunning is uitgevoerd. De activiteit is beëindigd nadat de provincie mededeling heeft gedaan dat gelet op de gegevens en bescheiden de grondwatersanering is afgerond. In Artikel 3.54 is een informatieplicht opgenomen na de beëindiging van de grondwatersanering. Bij het beëindigen van de activiteit worden gegevens en bescheiden verstrekt over eventuele gebruiksbeperkingen en nazorgmaatregelen die noodzakelijk zijn om verspreiding van een eventuele restverontreiniging te voorkomen of beperken en voorstellen voor nazorgmaatregelen. De activiteit is beëindigd nadat de provincie mededeling heeft gedaan dat gelet op de gegevens en bescheiden de grondwatersanering is afgerond. Als de grondwatersanering plaatsvindt in verband met een bouwverbod op een mobiele verontreinigingssituatie als bedoeld in Artikel 5.21, sturen Gedeputeerde Staten eenkopie van de mededeling aan burgemeester en wethouders zodat die kunnen bepalen of er gestart kan worden met bouwen.
Nazorg
Daarnaast kunnen er voorschriften verbonden worden die zich richten tot de tijd nadat de activiteit beëindigd is. Deze voorschriften hebben tot doel om zorg te dragen dat het watersysteem in voldoende mate beschermd blijft bij gebruik van de gesaneerde locatie. Denk bijvoorbeeld aan het in stand houden van een bepaalde bodemkwaliteit of afdeklaag die zich onder de bron(zone) bevindt of het monitoren van de verontreinigingspluim om zodoende inzicht te krijgen of er zich een soort van stabiele eindsituatie voordoet. Het betreft voorschriften om te zorgen dat risico's (langdurig) weggenomen blijven.
Dit artikel regelt de voorwaarden waaronder een omgevingsvergunning voor de milieubelastende activiteit binnen de locatie Gesloten stortplaats verleend kan worden.
Het doelvermogen en de belastingaanslag vloeit voort uit het systeem van de Wet milieubeheer met betrekking tot het sluiten van de stortplaatsen ten behoeve van het nazorgfonds.
Algemene vergunningvereisten
Een aanvraag om een omgevingsvergunning voor het verrichtenvan een beperkingengebiedactiviteit binnen het beperkingengebied provincialeweg wordt in ieder geval getoetst aan de voorwaarden die in dit artikel zijnopgenomen. Voor verschillende beperkingengebiedactiviteiten gelden specifiekenormen.
Onder a
Als de aanvraag betrekking op heeft op een wegvak waar tegelijkertijd werkzaamheden gepland zijn, kan het voorkomen dat de aanvraag zich daarmee niet verenigt.
Onder b
De provincie isverantwoordelijk voor de kwaliteit van de weg door deze te onderhouden, instand te houden en de bruikbaarheid te waarborgen. Veranderingen van de wegmogen hieraan geen afbreuk doen.
Onder c
Weggebruikers moetenvoldoende zicht hebben om veilig op de weg te kunnen rijden of de weg teverlaten. Het uitzicht van weggebruikers op deweg of het zicht op tot de weg behorende verkeersvoorzieningen mag niet worden belemmerd. De verkeersvoorzieningen hebben een functie voor hetverkeer, die door de aanwezigheid van de aangevraagde vergunning in het doel,de functionaliteit of in de onderhoudsmogelijkheden niet mogen wordenbelemmerd.
Onder d
Om mede gebruik van de weg mogelijk te maken moet er ook voldoende fysieke ruimte beschikbaar zijn.
Werkzaamheden die voortvloeien uit een wettelijke verplichting worden altijd door of namens op andere overheden uitgevoerd. Gedeputeerde Staten verlenen daarvoor alleen aan andere overheden een omgevingsvergunning. De werkzaamheden die onder een wettelijke verplichting vallen, zijn niet op voorhand uitputtend te benoemen en daarmee ook niet uitputtend te normeren. In beginsel gelden daarom alleen de algemene voorwaarden, als bedoeld in het eerste lid van artikel 4.8 en motiveren Gedeputeerde Staten in hun beschikking zo nodig aanvullend. Hieronder zijn enkele voorbeelden genoemd.
In het belang van de verkeersveiligheid plaatst de provincie alleen verlichting als daardoor de verkeersveiligheid op de provinciale weg verbetert. Verlichting kan, met name binnen de bebouwde kom, ook andere belangen dienen, zoals het verbeteren van de sociale veiligheid. Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de sociale veiligheid en kunnen het in dat verband noodzakelijk vinden om op de provinciale weg extra verlichting te plaatsen. Voor zover de extra verlichting de verkeersveiligheid niet in het geding brengt, kunnen Gedeputeerde Staten vergunning verlenen.
Het kan voorkomen dat het Rijk of een gemeente geluidsoverlast wil of moet beperken en dat niet anders kan doen dan door op de provinciale weg een geluidsscherm te plaatsen. Voor zover dat past binnen de fysieke ruimte en de verkeersveiligheid of de kwaliteit van de provinciale weg niet wordt aangetast, kunnen Gedeputeerde Staten hiervoor vergunning verlenen.
Inprovinciale wegen liggen zowel binnen als buiten de bebouwde kom verschillenderotondes. De inrichting van een provinciale rotonde is gericht op doorstromingen verkeersveiligheid en is daarom in beginsel onderhoudsarm ingericht. Metname binnen de bebouwde kom kunnen voor rotondes ook gemeentelijke esthetischebelangen een rol spelen. Gedeputeerde Staten kunnen een gemeente vergunningverlenen voor het met alternatieve wijze beplanting inrichten van een rotondegelegen binnen de bebouwde kom, of op de grens daarvan.
Onderdeel a
Stroomwegen hebben een functie voor langeafstandsverkeer envormen verbindingen tussen steden, landsdelen en landen. Op stroomwegen geldenover het algemeen maximumsnelheden van 80 km/h of hoger. De aanwezigheid vanuitwegen verenigt zich daarmee in het belang van de verkeersveiligheid endoorstroming niet.
Onderdeel b en c
Uitwegen ontsluiten bij voorkeur op de weg vande laagste orde. Het gestelde onder a geldt daarom ook voor nieuwe uitwegen opgebiedsontsluitingswegen. Op gebiedsontsluitingswegen worden geen nieuwe uitwegentoegestaan, tenzij geen andere ontsluitingsmogelijkheid beschikbaar is en bundelingvan uitwegen met naastgelegen percelen niet mogelijk is.Gebiedsontsluitingswegen binnen de bebouwde kom kunnen wel geschikt zijn vooreen uitweg, omdat het onderscheid tussen gebiedsontsluitingswegen binnen debebouwde kom en erftoegangswegen in de uitvoeringspraktijk moeilijk of nietzichtbaar is.
Onderdeel d
Als het perceel waarvoor een uitweg wordtaangevraagd al een uitweg heeft, wordt de aanvraag omeen nieuwe uitweg geweigerd, tenzij er vanwege de lokale situatie bezien in het belangvan de verkeersveiligheid een tweede uitweg noodzakelijk is.
Ter vermindering van het aantal conflictpuntenheeft bundeling van uitwegen de voorkeur boven ontsluiting van iederindividueel perceel. Gedeputeerde Staten voeren met de betrokkenperceeleigenaren overleg. Als de betrokkenen geen overeenstemming bereiken ende aanvraag voor een nieuwe uitweg wordt geweigerd, dankan de eigenaar van het niet ontsloten perceel op grond vanartikel 5:57 Burgerlijk Wetboek een noodweg vorderen ten laste van een naburigerf. Een andere manier voor het bundelen van uitwegen is het aanleggen van eenparallelvoorziening waarop de aangrenzende percelen kunnen ontsluiten. Deuitvoerbaarheid van een dergelijke oplossing is afhankelijk van onder meerruimtelijke en financiële mogelijkheden.
Onderdeel e
Een uitweg regelt een voorrangssituatie,weggebruikers die een uitweg verlaten moeten voorrang verlenen aan hetverkeer op de weg. Daarvoor is voldoende uitzicht noodzakelijk. De aanwezigheidvan bomen, abri's, huizen en dergelijke kunnen het uitzicht belemmeren.Hierover heeft het CROW in haar breed in Nederland geaccepteerde richtlijnenverschillende aanbevelingen gegeven, die de provincie in beginsel volgt. Eenvoorbeeld voor uitwegen is het hanteren van minimaal vijf meter zicht vóór dekantstreep of kant wegverharding en minimaal 110 meter vrijoprijzicht. In Noord-Brabant zijn doorde aanwezigheid van bomenrijen langs wegen niet alle aanbevelingen praktischtoepasbaar. De provincie volgt zo veel als mogelijk de aanbevelingen vanhet CROW en levert om praktische redenen ook maatwerk.
Onderdeel f
Een uitweg is ondergeschikt aan deweginrichting of tot de weg behorende verkeersvoorzieningen, zoalsvoorsorteervakken, opstelstroken, middengeleiders en vangrails. Deweginrichting of tot de weg behorende verkeersvoorzieningen worden niet veranderd of verplaatst om het veilig in- en uitrijden van een uitweg mogelijkte maken.
Onderdeel a
Voor telecommunicatiekabels en niet-gevulde mantelbuizen geldteen gedoogplicht ingevolge artikel 5.2 van de Telecommunicatiewet.Elektriciteitskabels en gasleidingen zijn door de wetgever op voorhandaangemerkt als werken van algemeen nut. Gedeputeerde Staten zijn in beginselverplicht om die kabels in hun gronden te gedogen ingevolge de BelemmeringenwetVerordeningen en de Belemmeringenwet Privaatrecht. Dit geldt ook voorwaterleidingen en rioleringen, als het gaat om concrete werken die door deminister als werken van algemeen nut zijn aangemerkt. Dat neemt niet weg dat inhet belang van de verkeersveiligheid en kwaliteit van de provinciale weg regelste stellen zijn over de ligging van de kabels en leidingen. In het kader vanvoornoemde verplichtingen en in verband met de vaak beperkt aanwezige fysiekeruimte in provinciale wegen, zijn alleen voornoemde kabelsen leidingen met een openbare functie toegestaan.
Onderdeel b
Om te voorkomen dat de provinciale weg opengebroken moetworden voor onderhoud aan kabels of leidingen, waardoor de doorstroming en veiligheidop de weg in het geding zijn, liggen kabels of leidingen niet in delengterichting onder gesloten verhardingen van hoofdrijbanen of fietspaden.Kabels of leidingen die in bermen van de weg liggen, zijn bovendien veiligerbereikbaar als daaraan onderhoud of herstel moet plaatsvinden. Alleen wanneerin de berm van de weg onvoldoende fysieke ruimte beschikbaar is, wordt een uitzondering gemaakt voor het leggen van telecommunicatie- enelektriciteitskabels onder gesloten verharding, omdatdeze kabels niet onderhoudsgevoeliger zijn dan andere kabels en leidingen meteen openbare functie. Het leggen van kabels en leidingen in de lengterichtingonder een fietspad met een open verharding is in beginsel wel toegestaan.
Onder c
Kabels of leidingen kunnen alleen in kunstwerken wordengelegd, als daarmee tijdens de bouw van het kunstwerk rekening is gehouden doormiddel van speciaal daarvoor bestemde mantelbuizen of holle ruimten. In hetgeval dat in een kunstwerk geen ruimte gereserveerd is voor kabels ofleidingen, zijn in het belang van het behoud van deconstructie geen nieuwe kabels of leidingen toegestaan, wanneer op hetmoment van de aanvraag onvoldoende gereserveerde ruimte beschikbaar is. Gelet ophet bepaalde in artikel 1.1, onder aa, van de Telecommunicatiewet heeft degedoogplicht voor kabels als bedoeld in de Telecommunicatiewet betrekking opkabels in openbare gronden. Kunstwerken zijn daarvan onderdeel. Dit betekentdat als een kunstwerk niet beschikt over mantelbuizen of holle ruimten, deprovincie de aanwezigheid van een telecommunicatiekabel op een andere manier opof aan het kunstwerk moet toestaan.
Onderdeel d
Als kabels of leidingen moeten worden vervangen of verlegd, is het (ver)leggen naar een locatie onder bomen en struiken ter voorkoming van schade aan bomen of kabels en leidingen niet toegestaan. Kabels en leidingen moeten op een bepaalde afstand van beplantingen liggen. Die afstand is in beginsel minimaal de afstand die gelijk is aan de helft van de diameter van de kroon van de beplantingen. In bestaande situaties is dit echter niet altijd mogelijk vanwege ruimtegebrek binnen het bestaande wegprofiel. Maatwerk is derhalve vaak noodzakelijk.
Provinciale sloten dienen er meestal toe om hemelwater vande provinciale weg af te voeren of op te vangen. Extra lozingen vanafnaastgelegen particuliere percelen vergen derhalve een oordeel over de vraag ofde sloot de te verwachten hoeveel extra lozingen van particuliere percelen kanverwerken.
Borden anders dan borden ten behoeve van het verkeer hebbenin beginsel een afleidende werking en kunnen tot verkeersonveilige situatiesleiden. Het risico hierop is in verband met de hogeretoegestane snelheden en de hogere verkeersintensiteiten op provinciale wegenbuiten de bebouwde kom groter, dan op wegen binnen de bebouwde kom. Om die redenzijn uitsluitend aanduidingen binnen de bebouwde komtoegestaan, als deze niet aan tot de provinciale weg behorende verkeersvoorzieningenzoals openbare verlichtingsmasten, verkeersregelinstallaties, verkeersborden ofbomen bevestigd worden.
Onderdeel b
Aan een omgevingsvergunning voor provinciale wegen wordt in beginsel als voorschrift opgenomen dat het onderhoud van het vergunde door de vergunninghouder plaatsvindt. Omdat een kunstobject is gelegen op de weg, worden via de vergunningvoorschriften in ieder geval de veiligheidsvoorschriften die zijn vastgelegd in publicatie 96b van het CROW aan de vergunning verbonden. Een andere wegbeheerder kent deze voorschriften en kan deze op correcte wijze toepassen, omdat zij daarvoor - net als de provincie Noord-Brabant - in het kader van de wettelijke zorgplicht voor wegen de deskundigheid voor heeft. Van een derde, niet-wegbeheerder, kan een dergelijke deskundigheid niet verwacht worden. Daarom kan alleen een gemeentebestuur een omgevingsvergunning aanvragen.
Onderdeel c
Hoewel de provinciale wegen, met daarin gelegen rotondes,bedoeld zijn voor een vlotte en veilige afwikkeling van het verkeer endientengevolge als zodanig ingericht zijn, kan een gemeente een rotonde ookzien als markeringspunt van de entree van een dorp of stad. Een kunstobject alsmarkeringspunt op het middenterrein van een rotonde kan dat beeld verrijken. Omdatvoor wegen binnen de bebouwde kom lagere snelheidsregimes gelden en deverkeersintensiteiten ten opzichte van provinciale wegen buiten de bebouwde komlager zijn, kan daar onder voorwaarden een kunstobject toegestaan worden. Voorrotondes die buiten de bebouwde kom zijn gelegen, blijft de primaireverkeersfunctie en inrichting in stand.
Een omgevingsvergunning kan alleen door de gemeente worden aangevraagd. In aanvulling op de afweging op grond van artikel 4.8 wordt tevens bezien of de beschildering geen onevenredige aantasting meebrengt van de fysieke leefomgeving, waaronder effect op milieu of landschap.
De plaatsing van voorwerpen op de weg in verband met bouw- of onderhoudswerkzaamheden buiten de weg is uitsluitend toestaan als de zorgplicht voor de provinciale weg die de provincie heeft op grond van de Wegenwet niet in het geding komt.
Terbescherming van de obstakelvrije ruimte moet een voorwerp zo dicht mogelijk bijhet perceel van de eigenaar of gebruiker worden geplaatst. Het zo dichtmogelijk bij het perceel van de eigenaar of gebruiker plaatsen, is ook van belang om het zicht van weggebruikers te beschermen en de mogelijkheid om onderhoudaan de provinciale weg uit te voeren niet te belemmeren.
Algemeen
In tegenstelling tot bij evenementen, is bij wedstrijden sprake van prestatievergelijkingen tussen deelnemers of voertuigen waarbij een prijs, beloning of aandenken in het vooruitzicht wordt gesteld. Gelet op het van toepassing zijnde juridische kader, worden wedstrijden met voertuigen en wedstrijden zonder voertuigen onderscheiden. Voor wedstrijden met voertuigen is de Wegenverkeerswet 1994 van toepassing. Voor wedstrijden zonder voertuigen gelden dezelfde voorwaarden als voor evenementen.
Onderdeel a
Provinciale wegen binnen de bebouwde kom zijn erftoegangswegen,of gebiedsontsluitingswegen met de inrichting of het karakter van eenerftoegangsweg. De maximumsnelheid binnen de bebouwde kom is meestal bepaald op50 km/h. Op deze wegen kunnen Gedeputeerde Staten een evenement toestaan, omdathet risico op aantasting van de verkeersveiligheid, doorstroming enbereikbaarheid veel minder is dan op stroomwegen en gebiedsontsluitingswegenbuiten de bebouwde kom.
Er bestaat onderscheid tussen internationale, nationale, regionale en lokale evenementen en wedstrijden zonder voertuigen. Het onderscheid wordt bepaald door het karakter of de betekenis van het evenement of de wedstrijd. Voorbeelden van internationale evenementen zijn de jaarlijkse herdenkingen van de Tweede Wereldoorlog en onderdelen daarvan, zoals Operatie Market Garden. Koningsdag en de Luchtmachtdagen zijn nationaal en het Bloemencorso Zundert heeft een regionaal karakter. Van lokale aard zijn bijvoorbeeld carnavals- en Sinterklaasoptochten en kermissen.
Onderdelen b tot en met d
Een evenement of wedstrijd zonder voertuigen kan uitsluitendop de provinciale weg plaatsvinden als maatregelen worden getroffen om hetrisico op aantasting van de verkeersveiligheid, doorstroming en bereikbaarheid te minimaliseren.Een omleidingroute is daarom meestal noodzakelijk.
In Artikel 6.18 is een nadere toelichting opgenomen.
Deze beoordelingsregel richt zich op de aanvraag om een omgevingsvergunning voor een wateronttrekkingsactiviteit die betrekking heeft op het in de bodem brengen van water, ter aanvulling van het grondwater, in samenhang met de onttrekking van grondwater door een daarvoor bestemde voorziening, waarbij het in de bodem te brengen water niet afkomstig is uit een oppervlaktewaterlichaam. De beoordelingsregels zoals opgenomen in het tweede en derde lid van artikel 8.89 van het Bkl zijn van overeenkomstige toepassing.
In het tweede en derde lid van Artikel 8.89 Bkl zijnbeoordelingsregels opgenomen voor het in de bodem brengen van water, teraanvulling van het grondwater, in samenhang met de onttrekking van grondwaterdoor een daarvoor bestemde voorziening, waarbij het in de bodem te brengenwater afkomstig is uit een oppervlaktewaterlichaam. De beoordelingsregels inhet Bkl zijn daarmee niet van toepassing op het in de bodem brengen van waterdat niet afkomstig is van een oppervlaktewaterlichaam.
Deze regels in het Bkl betreffen een voortzetting van artikel6.26, derde lid, van de Waterwet en de regels uit het Infiltratiebesluitbodembescherming (Stb. 1993, 233).
Artikel 6.26, derde lid van de Waterwet, zoals dat gold voorinwerkingtreding van de Omgevingswet, stelt het volgende:
"Een vergunning voor het infiltreren van water wordt slechtsverleend, indien er geen gevaar is voor verontreiniging van het grondwater. Bijde beoordeling van dat gevaar worden de krachtens artikel 12 van de Wetbodembescherming gestelde regels in acht genomen."
Artikel 12 van de Wet bodembescherming, zoals dat gold voorinwerkingtreding van de Omgevingswet, bepaalt dat bijalgemene maatregel van bestuur ten aanzien van het infiltreren van water, zoalsbedoeld in de Waterwet, regels gesteld moeten worden die aangegeven:
Het Infiltratiebesluit bodembescherming bevat deze regels,met dien verstande dat de regels enkel gericht zijn op het infiltreren vanwater dat afkomstig is van een oppervlaktewaterlichaam, ondanks dat zowelArtikel 6.26, derde lid van de Waterwet als Artikel 12 van de Wetbodembescherming spreekt over infiltreren van water.
Dit heeft te maken met het feit dat het Infiltratiebesluitbodembescherming zijn oorsprong kent in het stellen van regels aan infiltratiesvan oppervlaktewater ten behoeve van de drinkwatervoorziening.
Inmiddels wordt al lang niet meer enkel oppervlaktewater geïnfiltreerdin de bodem met als doel dit op een later moment te onttrekken. In het kadervan het vergroten van de zoetwatervoorraden of bijvoorbeeld het tegengaan vanbodemdaling wordt steeds vaker water dat niet afkomstig is van eenoppervlaktewater, zoals hemelwater of grondwater, in de bodem gebracht. Debeoordelingsregels zoals opgenomen in Artikel 8.89 van het Besluit kwaliteitleefomgeving richten zich echter nog steeds alleen tot het in de bodem brengenvan water dat afkomstig is van een oppervlaktewaterlichaam.
Vanuit het oogmerk om de chemische en ecologische kwaliteitvan watersystemen te beschermen als de aan watersystemen toegekende maatschappelijkefuncties, vindt de provincie het wenselijk dat de beoordelingsregels in Artikel8.89 Bkl ook gelden voor het in de bodem brengen van water dat niet afkomstigis van een oppervlaktewaterlichaam.
De instructieregels in dit hoofdstuk hebben tot doel dat de gemeenteraad (of in een voorkomend geval het college van burgemeester en wethouders) toepassing geeft aan de inhoud van de regels bij de vaststelling van een omgevingsplan. Deze instructieregels voor het omgevingsplan zijn opgenomen vanuit provinciaal belang. Er is niet gekozen om zelf als provincie algemene regels voor activiteiten op te stellen omdat het doelmatig en doeltreffend is dat gemeenten voor de betreffende activiteit algemene regels vastleggen in het omgevingsplan. Met een instructieregel borgt de provincie dat (delen van) het provinciaal beleid bij de vaststelling van het omgevingsplan worden betrokken en blijft er afwegingsruimte voor gemeenten om eigen beleid te voeren. De instructieregels bevatten soms afwegingscriteria en soms concrete voorwaarden. Dat is afhankelijk van het onderwerp en doel waarvoor de regel is gesteld. Belangrijk om op te merken is dat in hoofdstuk 10 Overgangsrecht en slotbepalingen een eerbiedigende werking is opgenomen voor bestaande activiteiten en functies. Die worden dus in beginsel niet door deze omgevingsverordening geraakt.
De instructieregels uit dit hoofdstuk zijn naast besluiten tot vaststellen of wijzigen van het omgevingsplan ook van toepassing op:
De wet biedt de mogelijkheid dat Gedeputeerde Staten, vanwege een provinciaal belang, gevallen aanwijst waarbij voor de vergunningverlening voor een buitenplanse omgevingsplanactiviteit advies (met instemming) bij hen gevraagd moet worden. Het al dan niet instellen van advies (met instemming) vraagt een aparte afweging die afhankelijk is van problematiek, tijd, politiek, en praktijk. Gedeputeerde Staten stellen daarom in een apart besluit de aanwijzing van gevallen van provinciaal belang vast. Bij deze aanwijzing gaat het om gevallen van een provinciaal belang dat niet doelmatig of doeltreffend door een gemeente kan worden uitgeoefend. Vanuit de afweging over het al dan niet instellen van advies (met instemming) komen in beginsel de volgende categorieën van gevallen in aanmerking:
Tot slot benadrukken wij dat niet alle ontwikkelingen met een buitenplanse omgevingsplanactiviteit vergund kunnen worden. Een buitenplanse omgevingsplanactiviteit is per definitie gericht op het vergunnen van een activiteit en niet op het weghalen van de juridische regeling die een bestaande activiteit of functie toestaat. Bij sommige ontwikkelingen geldt vanuit de instructieregels dat juridisch wordt geborgd dat de bestaande (vaak milieubelastende) activiteit niet langer mag worden uitgeoefend. Dat kan alleen door een wijziging van het omgevingsplan. Of is er een maximum omvang voor bouwpercelen opgenomen. Als die omvang vastligt in het omgevingsplan, kan er geen activiteit buiten dat bouwperceel vergund worden; dan wordt de maximale omvang van het bouwperceel immers (virtueel) overschreden.
Op grond van jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak over de afwijkvergunning ex artikel 2.1, eerste lid, onder c, Wet algemene bepalingen omgevingsrecht, kan een omgevingsvergunning die zich richt op het vergunnen van een activiteit niet de juridische mogelijkheden wegnemen die in het bestemmingsplan staan. De buitenplanse omgevingsplanactiviteit is ook gericht op het vergunnen van een nieuwe activiteit zodat daarin geen juridische borging kan worden opgenomen dat de functie niet langer op het perceel is toegestaan, ook niet door het opnemen van voorwaarden in de omgevingsvergunning. Dergelijke ontwikkelingen kunnen dus niet met toepassing van een buitenplanse omgevingsplanactiviteit worden vergund omdat niet voldaan kan worden aan de instructieregels. Uit het systeem van de wet volgt dan dat de aanvraag voor de omgevingsvergunning moet worden geweigerd.
In sommige situaties kunnen er meerdere bepalingen van toepassing zijn, zoals:
Het is belangrijk dat duidelijk is welk regiem van toepassing is ten behoeve van de vertaling in het omgevingsplan. Het is niet wenselijk dat er twee verschillende regiems gelden waaruit gekozen kan worden. Daarom is opgenomen dat als er meerdere bepalingen uit de verordening gelden voor een bepaald gebied, binnen één bouwperceel of voor een bepaalde activiteit of functie, het zwaarste regiem geldt, tenzij uitdrukkelijk anders is bepaald.
Hieruit volgt bijvoorbeeld dat in het geval er sprake is van een gemengd bedrijf met een akkerbouwtak en een veehouderijtak, de omvang van een zo'n bedrijf ten hoogste 1,5 hectare mag bedragen. Of in het geval dat een veehouderij gedeeltelijk binnen Stedelijk gebied ligt, voor het hele bouwperceel de regels gelden zoals opgenomen in Artikel 5.62 Veehouderij in Stedelijk gebied. Overigens kan de gemeente in geval van een zogenaamd doorsneden bouwperceel ook afwegen om een verzoek tot aanpassing van de grens van de betreffende locatie te doen.
Voor de toepassing van dit hoofdstuk is het belangrijk dat er geen onduidelijkheid bestaat over wat wordt verstaan onder bestaand ruimtebeslag.
Vanuit zorgvuldig ruimtegebruik is het alleen bij uitzondering mogelijk om functies en activiteiten buiten bestaand ruimtebeslag mogelijk te maken. Dat is in de betreffende artikelen opgenomen.
Voor veel regels geldt dat een beperkte afwijking van de daarin opgenomen maatvoering, in beginsel geen effect heeft voor de achterliggende doelen. Het gaat daarbij om relatief kleine afwijkingen. Er wordt hierbij een motivering gevraagd dat de afwijking geen afbreuk doet aan de doelen van de regeling en het achterliggende provinciaal belang.
Het tweede lid biedt voor enkele maatschappelijke ontwikkelingen van algemeen belang de mogelijkheid om buiten bestaand ruimtebeslag functies en activiteiten toe te delen (nieuwvestiging).
De ontheffing is gebaseerd op artikel 2.32 Omgevingswet. Op verzoek van het gemeentebestuur kunnen Gedeputeerde Staten ontheffing verlenen van een instructieregel zoals opgenomen in dit hoofdstuk.
Het gaat hierbij om gevallen waarmee Provinciale Staten bij het vaststellen van de instructieregels geen rekening hebben gehouden of om gevallen waarbij de instructieregel in dat concrete geval onevenredig uitpakt.
Bij het besluit over toepassing van de ontheffingsbevoegdheid vindt een afweging plaats tussen enerzijds de belangen die worden gediend met de regels uit de verordening en anderzijds het belang van het realiseren van het beleid van de gemeente. Als de belemmering van het belang onevenredig is in verhouding tot de provinciale belangen, kan dit reden zijn om de ontheffingsbevoegdheid toe te passen.De ontheffing geldt alleen voor incidentele gevallen en is niet bedoeld voor reguliere gevallen waarin instructieregels de verwezenlijking van het beleid belemmeren of voor herhaalde toepassing.
De ontheffingsbevoegdheid biedt de ruimte voor maatwerk en voor onvoorziene ontwikkelingen, bijvoorbeeld een innovatief of experimenteel project, waarbij maatschappelijke belangen spelen, af te wijken van de instructieregels.
Als een gemeente een verzoek tot ontheffing wil indienen, is vroegtijdig overleg en afstemming nodig gelet op het bijzondere -en incidentele- karakter van de ontheffing.
Omgevingskwaliteit
De provincie wil de omgevingskwaliteit van Brabant bevorderen, in combinatie met een veilige en gezonde leefomgeving. Bij omgevingskwaliteit gaat het om de kwaliteit van een plek of gebied, die bepaald wordt door een goed samenspel van herkomstwaarde, belevingswaarde, gebruikswaarde en toekomstwaarde. De karakteristiek van een plek of gebied bestaat uit herkomst- en belevingswaarden. Onderling zijn deze nauw verbonden en geworteld in een lang historisch ontwikkelingsproces. Herkomstwaarde gaat onder andere over verbondenheid, eigenheid en herkenbaarheid, cultuurhistorische verscheidenheid, cultuurhistorische waarden en de leesbaarheid van de omgeving in tijd en ruimte. Voorbeelden van belevingswaarde zijn uitstraling en aantrekkelijkheid, de schoonheid van de omgeving en een omgeving met contrasten, diversiteit, rust en ruimte.
De gebruiks- en toekomstwaarden van een plek of gebied zijn vooral verbonden met de maatschappelijke en ruimtelijke dynamiek. Actuele maatschappelijke opgaven en vraagstukken zijn veelal in grote mate bepalend voor de toekomstige kwaliteit van de leefomgeving. Gebruikswaarde heeft onder andere betrekking op een goede bereikbaarheid en functionaliteit van locaties, effectiviteit en productiviteit, externe veiligheid, een schoon milieu en een goede waterhuishouding. Bij toekomstwaarde gaat het bijvoorbeeld om stabiliteit en flexibiliteit, duurzaamheid, draagvlak voor een betekenisvolle toekomst, erfgoed, rekening houden met ecologische voorraden en duurzame ecosystemen.
Bron: Dauvellier Planadvies
Veilige en gezonde leefomgeving
Voor een gezonde leefomgeving gaat de provincie uit van 'positieve gezondheid'. Ook de Brabantse Omgevingsvisie en het Beleidskader Gezondheid gaan uit van deze positieve gezondheidsbenadering. Daaraan gekoppeld i sin het beleidskader de ambitie opgenomen van drie gezonde levensjaren erbij voor iedere Brabander. Bij positieve gezondheid ligt de nadruk op de veerkracht, eigen regie en het aanpassingsvermogen van de mens. Niet op de beperkingen of ziekte zelf. Want mensen zijn niet hun aandoening. Positieve gezondheid betekent dat iemand zingeving ervaart en vaardigheden heeft om de uitdagingen van het leven aan te kunnen. Bij een positieve gezondheidsbenadering worden zes dimensies om gezondheid in kaart te brengen, onderscheiden. De GGD heeft expertise op dit vlak en kan een belangrijke adviesrol vervullen hoe om te gaan met deze dimensies bij de toedeling van functies en activiteiten. Het gaat om:
Naast een gezonde leefomgeving is ook een veilige leefomgeving belangrijk bij een evenwichtige toedeling van functies en activiteiten. De veiligheidsregio's hebben daarbij een belangrijke rol en adviesfunctie, bijvoorbeeld door te adviseren over een veilige inrichting van gebieden met oog voor vluchtroutes, mogelijke maatregelen bij rampen, evacueerbaarheid van gebouwen enz. Ook diverse regels uit het Besluit activiteiten richten zich op een veilige leefomgeving. Bij de toedeling van functies is het belangrijk daarmee op voorhand rekening te houden.
Het belang van een veilige of gezonde leefomgeving wordt in een aantal specifieke instructieregels benadrukt; bijvoorbeeld het belang van de evacueerbaarheid in waterbergingsgebied of het belang van een gezonde leefomgeving bij een duurzame stedelijke ontwikkeling. Dat betekent niet dat ze in andere gevallen niet belangrijk zijn of niet betrokken hoeven te worden. Bij het toedelen van functies speelt een veilige en gezonde leefomgeving altijd een rol vanuit de zorgplicht voor een goede omgevingskwaliteit.
Zorgplicht voor een goede omgevingskwaliteit
De zorgplicht voor een goede omgevingskwaliteit is in deze verordening opgenomen om een bijdrage te leveren aan een juiste balans tussen beschermen en benutten, zoals verwoord in de Omgevingswet. De wet kent als maatschappelijk doel het in onderlinge samenhang:
Bij de evenwichtige toedeling van functies speelt de balans tussen beschermen en benutten een belangrijke rol. Dat verschilt per ontwikkeling, per onderwerp, per gebied en in de tijd. De Brabantse leefomgeving kent een grote verscheidenheid. Die omgeving bestaat zowel uit waarden die in een gebied aanwezig zijn als uit de aanwezige functies. Bij de zorgplicht voor een goede omgevingskwaliteit gaat het zowel om het beschermen van waarden als het bijdragen aan de ontwikkeling van waarden en functies in een gebied. De zorgplicht voor een goede omgevingskwaliteit omvat een aantal basisprincipes in combinatie met een diepe en ronde manier van kijken, die afkomstig zijn uit de Brabantse omgevingsvisie:
In deze verordening zijn geen regels opgenomen voor de brede manier van kijken. De brede manier van kijken sluit aan bij de uitgangspunten van de Omgevingswet dat een ontwikkeling samen met iedereen die het aangaat wordt opgepakt. Participatie en samenwerking zijn daarbij in de Brabantse praktijk een vanzelfsprekendheid. Afwegingen worden met de juiste betrokkenen en omwonenden van een initiatief of in een gebied samen gemaakt; op een sociaal inclusieve manier dus. Hierdoor kunnen slimme combinaties gelegd worden en komt de gebiedskennis en betrokkenheid vanuit de omgeving goed tot haar recht. Deze omgeving omvat niet alleen de direct omwonenden, maar ook inbreng van kennisinstellingen en initiatiefnemers van elders die hun ervaringen delen. Breed kijken omvat ook het over provincie en landsgrenzen heen kijken.
Gemeenten geven invulling aan een goede omgevingskwaliteit op lokaal niveau door een afweging te maken in een concreet geval. Vanuit provinciaal belang zijn er naast de basisprincipes voor omgevingskwaliteit ook specifieke regels voor bepaalde activiteiten en functies opgenomen in deze verordening. Sommige regels zijn gericht op bescherming van waarden, zoals natuur-, landschappelijke en cultuurhistorische waarden. Soms zijn de regels gericht op ontwikkeling, bijvoorbeeld door ontwikkelruimte te koppelen aan een versterking van kwaliteit door groenontwikkeling of sloop van leegstaande bebouwing. Dat is verder uitgewerkt in Paragraaf 5.1.3 Versterken van omgevingskwaliteit.
Eerste lid
Het principe van zorgvuldig ruimtegebruik is al geruime tijd in het provinciaal beleid verankerd en omvat diverse aspecten. Doel is om bestaand bebouwd gebied zo goed mogelijk te benutten. Het optimaal benutten van de bestaande bebouwde omgeving draagt bij aan het behoud van de openheid en kwaliteit van het buitengebied en aan hergebruik van leegkomende of bebouwde locaties in zowel stedelijk als landelijk gebied.
Het voorkomen van onnodig nieuw ruimtebeslag in het landelijk gebied is een belangrijk uitgangspunt. Dit beleid wordt gecontinueerd. Mede gelet op de leegstand van agrarisch vastgoed is nieuw ruimtebeslag in het landelijk gebied niet nodig of wenselijk. Hierop bestaan wel uitzonderingen, bijvoorbeeld bij de verplaatsing van een bedrijf in het kader van een openbaar belang of in het geval van functies die vanuit het borgen van een goede en veilige leefomgeving niet in de directe omgeving van kwetsbare functies mogelijk zijn, zoals windturbines. In het algemeen geldt dat het oprichten van bebouwing buiten bestaand ruimtebeslag gepaard gaat met sanering van leegstaande bebouwing elders.
Om het zorgvuldig ruimtegebruik binnen bestaand ruimtebeslag te bevorderen is onder b. opgenomen dat bij nieuwe ontwikkelingen eerst wordt afgewogen of intensivering van gebruik binnen bestaand ruimtebeslag mogelijk is (bijvoorbeeld door verticale bouw) en dat zoveel mogelijk toepassing is gegeven aan meervoudig ruimtegebruik. Intensivering en meervoudig ruimtegebruik is in het algemeen van belang, maar speelt zeker een rol bij grootschalige bebouwing die voor grootschalige logistiek wordt gebruikt. Door kantoren boven de distributieruimte te plaatsen, parkeren en energieopwekking op daken te realiseren of door stadslandbouw op daken te ontwikkelen, wordt schaarse ruimte efficiënter benut en kan nieuw ruimtebeslag worden beperkt. Met deze instructieregel wordt verplicht dat alvorens er uitbreiding van ruimtebeslag plaatsvindt eerst de mogelijkheden voor intensivering en meervoudig ruimtebeslag in beeld te brengen en te benutten.
Het voorkomen van onnodig nieuw ruimtebeslag krijgt vorm door eerst de mogelijkheden binnen bestaande bebouwde omgeving optimaal te benutten. Dat betekent niet dat alle fysieke ruimte benut moet worden voordat nieuw ruimtebeslag mogelijk is. Binnen steden en dorpen is vanuit klimaat- en kwaliteitsdoelen bijvoorbeeld ook ruimte nodig voor groenvoorzieningen en voldoende opvang van water. Een verbijzondering voor stedelijke ontwikkeling is dat er toepassing gegeven moet zijn aan de ladder voor duurzame verstedelijking, zoals opgenomen in het Besluit kwaliteit leefomgeving. Deze voorwaarde geldt rechtstreeks vanuit de nationale wetgeving. Omdat de toepassing van de ladder vanuit provinciale beleid essentieel is, is deze in de verordening opgenomen. Er zijn daarbij geen extra eisen gesteld.
Zorgvuldig en meervoudig ruimtegebruik speelt ook een rol bij de ontwikkeling van zonneparken. Daarvoor geldt de zonneladder. Die is opgenomen en nader toegelicht in Artikel 5.54 Zonneparken in Landelijk gebied.
Een ander aspect van zorgvuldig ruimtegebruik is het uitgangspunt dat gebouwen, bouwwerken en andere permanente voorzieningen worden geconcentreerd binnen het bouwperceel. Het is niet wenselijk dat overal 'los' in het landelijk gebied dergelijke voorzieningen worden opgericht. Juist daarom kent de verordening het begrip bouwperceel. Dit biedt ruimte aan de gemeente om binnen een bouwperceel onderscheid te maken in bijvoorbeeld een gedeelte waar alleen bouwwerken zijn toegestaan, zoals permanente teeltondersteunende voorzieningen, en een gedeelte waar het bouwvlak ligt ten behoeve van het oprichten van gebouwen. Overigens zijn in veel gevallen de omvang van het bouwperceel en het bouwvlak gelijk. Met name in de land- en tuinbouw of bij sommige recreatiebedrijven waar alleen op een beperkt deel van een bouwperceel gebouwen staan, kan het wenselijk zijn om onderscheid te maken.
Onder e. is een verbod op splitsing van het bouwperceel opgenomen. Dit voorkomt de mogelijkheid dat een omgevingsplan een nieuw bouwperceel toekent. Vanuit het principe van zorgvuldig ruimtegebruik is het niet wenselijk dat door splitsing overal in het landelijk gebied nieuwe bouwpercelen ontstaan met daarbij behorende bebouwings- en uitbreidingsmogelijkheden. Mede gelet op de nog steeds toenemende leegstand op bouwpercelen, is het primair de wens dat ontwikkelingen juist op die leegkomende bouwpercelen worden ontwikkeld. Uiteraard als dat past binnen de gewenste ontwikkelingsrichting van het gebied.
Wij benadrukken dat het binnen 1 bouwperceel wel mogelijk is meerdere BV's te vestigen, bijvoorbeeld een bedrijfsverzamelgebouw of meerdere kleinschalige functies, zoals een recreatie bedrijf en een zorgfunctie. Het omgevingsplan kan het toelaten van meerdere gebruiksactiviteiten, functies of BV's op eenvoudige wijze mogelijk maken door verschillende gebruiksactiviteiten of functies aan 1 bouwperceel toe te delen. De verordening staat daaraan niet in de weg. Uiteraard binnen de kaders die in deze verordening zijn gesteld. Bijvoorbeeld aan de omvang van een bouwperceel. Het mogelijk maken van meerdere activiteiten binnen een bouwperceel, betekent niet dat de maximaal toelaatbare omvang van ieder van die activiteiten bij elkaar kan worden opgeteld. Artikel 5.3 staat daaraan in de weg. Vanwege het streven naar zorgvuldig ruimtegebruik en de kaders die daarvoor in dit artikel zijn opgenomen, is het ook niet mogelijk (of wenselijk) dat voor iedere gebruiksactiviteit, functie of BV een zelfstandig bouwperceel wordt opgenomen. Om de afzonderlijke activiteiten of functies te reguleren kan desgewenst binnen het bouwperceel met aanduidingen worden gewerkt.
Binnen Paragraaf 5.1.3 Versterken van omgevingskwaliteit zijn overigens diverse maatwerkmogelijkheden opgenomen, die voor specifieke situaties mogelijkheden bieden.
Tweede lid
Als na zorgvuldige afweging blijkt dat de mogelijkheden voor de gewenste ontwikkeling binnen bestaand ruimtebeslag niet mogelijk zijn, kan een omgevingsplan voorzien in een uitbreiding (en voorkomende gevallen nieuwvestiging) als dat past binnen de voorwaarden die voor die ontwikkeling in dit hoofdstuk zijn opgenomen. Uitbreiding is ook gelijktijdig met de vestiging van een functie of activiteit mogelijk op een bestaand bouwperceel dat te klein is voor de gewenste ontwikkeling.
In het geval er toepassing wordt gegeven aan dit lid, wordt overeenkomstig toepassing gegeven aan de uitgangspunten van het eerste lid. Dat betekent dat bij de ontwikkeling zo zorgvuldig als mogelijk omgaat met het ruimtebeslag door optimaal invulling te geven aan de mogelijkheden voor intensivering van het beoogde ruimtebeslag en dat er toepassing wordt gegeven aan meervoudig ruimtegebruik.
De toepassing van de lagenbenadering is een hulpmiddel voor het maken van een goede afweging over ontwikkelingen. Met een juiste toepassing worden de effecten van een ontwikkeling op de verschillende lagen in beeld gebracht en maatregelen om optredende negatieve effecten te voorkomen. Het gaat daarbij om het effect op de lagen in wisselwerking met elkaar waarbij de factor tijd actief wordt benut. De lagenbenadering is niet nieuw. De eigenschappen van de ondergrond, het landschap, de infrastructuur en de mate van verstedelijking verschillen sterk binnen Brabant. Hierdoor kan een ingreep in het oosten van Brabant heel anders uitpakken dan in West-Brabant. Daarom is het van belang om te weten hoe de omgeving in elkaar steekt en te kijken naar alle lagen: de ondergrond, de netwerklaag, de bovenlaag en de tijdsdimensie. Tussen deze lagen bestaat een wisselwerking. Iedere laag kent zijn eigen dynamiek, verschillende veranderingssnelheid en mate van omkeerbaarheid bij ingrepen.
Bepaalde ingrepen kunnen verstrekkende effecten hebben waardoor elders problemen ontstaan. Beleidsmatig is het daarom belangrijk dat het water- en bodemsysteem sturend is voor ontwikkelingen.
Voor een aantal aspecten die bij de lagenbenadering betrokken worden, bevat deze verordening specifieke regels, zoals het Natuur Netwerk, de groenblauwe waarden, cultuurhistorische- en aardkundige waarden, stiltegebied en delen van het watersysteem. Voor diverse aspecten stelt de provincie ook informatie beschikbaar die benut kan worden bij de toepassing van de lagenbenadering, zoals: natuurgegevens, gebiedspaspoorten, Aardkundige waarden kaart en de Cultuurhistorische waardenkaart, de bodemwijzer, de wateratlas, gezondheidsrisicokaarten, de atlas van de leefomgeving etc.
Vanuit water- en bodemsturend hebben overheden (Rijk, provincies, waterschappen en stedelijke regio's) gezamenlijk gewerkt aan een watersignaleringskaart. De kaart is gemaakt om het gesprek te starten over nieuwe stedelijke ontwikkelingen in relatie tot klimaatrobuust ontwikkelen. De watersignaleringskaart kunt u digitaal raadplegen via www.klimaatadaptatiebrabant.nl/hulpmiddelen
Daarnaast wordt ook door andere instanties informatie beschikbaar gesteld, zoals de Brabantse omgevingsscan (BrOS ter beschikking gesteld door de GGD) en de Handreiking veehouderij en volksgezondheid (kennisplatform veehouderij).
Het 'diep' kijken, vraagt dat er rekening wordt gehouden met de laagdynamische ondergrond, maar ook met de effecten op de andere lagen en met toekomstige effecten. Dat wil niet zeggen dat er geen effecten op andere lagen mogelijk zijn. Bij afwegingen gaat het behoud van de levenskwaliteit in het hier en nu in economisch, sociaal en ecologische opzicht niet ten koste van de levenskwaliteit elders en later. Uiteraard kan daarbij alleen rekening worden gehouden met ontwikkelingen die bij de gemeente bekend zijn. Dat kunnen ook aspecten zijn die nog geen vastgesteld beleid betreffen.
Bij de afweging gaat het niet alleen om de effecten op de omliggende functies in het gebied maar ook op effecten van een ontwikkeling elders. Niet alleen de effecten nu maar ook de effecten naar de toekomst. Past een functie binnen de toekomstige (gewenste) ontwikkelingsrichting van een gebied; bijvoorbeeld een toekomstige woonwijk of juist een gebied waar behoud van natuur of een primaat voor de agrarische functie wordt nagestreefd. Wat zijn de effecten van de ontwikkeling op een veilige en gezonde leefomgeving? Is de functie toekomstbestendig of betreft het een tijdelijke functie? Zo kan er bijvoorbeeld ruimte zijn voor tijdelijke functies in de nog niet ingerichte delen van het Natuurnetwerk Brabant als dat geen afbreuk doet aan de realisatie van het natuurnetwerk maar bestaat die ruimte niet voor permanente functies. Een ander aspect betreft de onomkeerbaarheid. Als een functie onomkeerbare effecten heeft op een te beschermen belang, bijvoorbeeld een ernstige verontreiniging van het grondwater of de aantasting van niet vervangbare aardkundige waarden kan dat een reden zijn om zo'n ontwikkeling niet op die plek toe te laten maar een andere plek.
De intensiteit van de afweging hangt af van het gebied en de ontwikkeling. Naarmate een ontwikkeling minder inbreuk maakt op de leefomgeving of de omgevingskwaliteit, is ook de afweging minder indringend. Gemeenten hebben derhalve een bepaalde vrijheid hier invulling aan te geven.
Door ontwikkelingen niet enkel vanuit een economische, sociale of ecologische hoek te bekijken maar bij belangrijke ontwikkelingen met een grote impact op de leefomgeving al deze aspecten te betrekken, ontstaat meerwaarde voor de plek en voor de ontwikkeling van Brabant. Rekening houdend met de plek van de ontwikkeling worden urgente kwesties aan andere opgaven gekoppeld, rekening houdend met de unieke identiteit en de landschappelijke kwaliteiten van een gebied.
Deze vragen helpen bij het maken van keuzes en het leggen van verbindingen. Door vanuit meerdere kanten naar een initiatief te kijken, wordt het initiatief - en dus ook Brabant - er beter van.
Door daarbij ook vanuit verschillende schaalniveaus naar een vraagstuk te kijken, komen steeds andere aspecten naar boven. Door kennis te benutten die elders is opgedaan, ontstaan er misschien nieuwe mogelijkheden. En soms heeft een ontwikkeling op lokaal niveau heel andere effecten dan als je deze op regionaal schaalniveau bekijkt. Hierbij staat een gebiedsgerichte benadering, waarbij het initiatief en de plek - nu en in de toekomst - centraal. Het gaat daarbij zowel over de beleving van mensen als het praktische nut, de waardering voor het verleden en de positieve effecten voor alle toekomstige gebruikers van de Brabantse omgeving. Kortom een vernieuwde, gebiedsgerichte invulling van het streven naar een balans tussen people, planet en profit.
In deze paragraaf zijn diverse maatwerkmogelijkheden opgenomen. Maatwerk biedt een mogelijkheid om vanwege specifieke omstandigheden een uitzondering te maken op het bestaande beleid. In het geval van deze Omgevingsverordening kan met een maatwerkregeling een uitzondering worden gemaakt op de instructieregels over een bepaald onderwerp. Daarom vragen die bepalingen om een specifieke afweging en invulling. Daarbij is niet alles mogelijk, ook niet als door een bepaald initiatief of voor een bepaalde ontwikkeling in een plan is aangegeven dat aan alle gestelde voorwaarden is voldaan. De kwalitatieve voorwaarden zijn opgenomen als aandachtspunten, die gezamenlijk door partijen verder worden ingevuld en vormgegeven. Het zijn nadrukkelijk geen afvinklijstjes! Aan de kwalitatieve voorwaarden wordt via diep-rond-breed (door toepassing van de Principes voor een evenredige toedeling van functies) gezamenlijk vorm en inhoud gegeven. Afstemming met een beleidsmedewerker die gespecialiseerd is in bijvoorbeeld water-, energie- of landbouwbeleid is niet afdoende als het gaat om toepassing van maatwerk voor omgevingskwaliteit. Bij maatwerk gaat het altijd om een integrale afweging van de verschillende belangen die spelen in een gebied en over meerwaardecreatie: wat kan de ontwikkeling betekenen voor andere doelen in het gebied. Daarom is specifieke betrokkenheid van een deskundige voor omgevingskwaliteit als voorwaarde opgenomen. Overigens mag uiteraard verwacht worden dat een provincie medewerker dat ook zelf aangeeft en dat die tijdig een collega vanuit omgevingskwaliteit bij een plan betrekt.
Doordat maatwerk altijd is toegespitst op een concrete ontwikkeling, van een bepaalde initiatiefnemer, in een bepaald gebied en soms in een bepaalde tijd, is het in veel gevallen niet mogelijk om voor die ontwikkelingen 'standaardregels' in het omgevingsplan op te nemen.
Vanuit het bereiken van een goede omgevingskwaliteit geldt in Brabant sinds 2014 de regeling Kwaliteitsverbetering landschap. Een omgevingsplan dat een ontwikkeling mogelijk maakt in Landelijk gebied moet hiervoor een regeling opnemen.
Om gemeenten te ondersteunen bij de uitvoering van deze regeling is in 2011 een handreiking Kwaliteitsverbetering van het landschap opgesteld. Vrijwel alle gemeenten in Brabant hebben de regeling verder uitgewerkt in beleid en regionaal afspraken gemaakt over de toepassing.
Op sommige plaatsen in de verordening zijn verbijzonderingen van de kwaliteitsverbetering landschap opgenomen. De verplichtingen die daaruit voortvloeien, maken deel uit van de kwaliteitsverbetering landschap als bedoeld in dit artikel, bijvoorbeeld de verplichte sloop van overtollige bebouwing bij hergebruik van een VAB-locatie of de minimale verplichting voor een landschappelijke inpassing bij veehouderijen en mestbewerking.
Soms is nadrukkelijk bepaald dat dit artikel niet van toepassing is omdat de regeling zelf al voorziet in kwaliteitsverbetering, zoals de regeling opgenomen in Artikel 5.14. Er is derhalve geen sprake van een stapeling van regelingen.
In het besluit tot vaststelling van het omgevingsplan of in de toelichting van het plan onderbouwt de gemeente dat de inzet van de kwaliteitsverbetering past binnen het beleid voor een gebied of de omgeving. Dit kan bijvoorbeeld door aan te geven dat de maatregelen passen bij het aanwezige landschapstype of door te verwijzen naar een landschapsplan of gemeentelijke structuurvisie waarin landschapsdoelen zijn opgenomen. Landschapsverbeterende maatregelen kunnen daarbij ook bijdragen aan klimaatadaptatie. Vanuit meerwaardecreatie is het zelfs gewenst om waar mogelijk opgaven te combineren. De verordening biedt nadrukkelijk de mogelijkheid dat de kwaliteitsverbetering niet op dezelfde plek plaatsvindt als de ontwikkeling. Het is aan de gemeente om hiervoor beleid te ontwikkelen. In geval de kwaliteitsverbetering elders wordt uitgevoerd, geldt ter plaatse van de ontwikkeling uiteraard wel een goede landschappelijke inpassing.
Om alle onduidelijkheid over het begrip landschap weg te nemen is duidelijk aangegeven dat het begrip landschap niet alleen betrekking heeft op groenontwikkeling maar ook betrekking heeft op de sloop of uiterlijke verschijningsvorm van bebouwing.
Veel gemeenten hebben in het kader van het regionaal overleg afspraken gemaakt met de provincie over de toepassing van de kwaliteitsverbetering landschap. Voor die gemeenten geldt dat zij als onderbouwing naar die afspraken kunnen verwijzen. Overigens is het daarbij nog steeds nodig dat conform de gemaakte afspraken de kwaliteitsverbetering bij concrete ontwikkelingen in het omgevingsplan wordt vastgelegd en geborgd. In het geval dat de gemeente een landschapsfonds heeft ingesteld, geldt dat er over de besteding van dat fonds periodiek verslag wordt gedaan in het regionaal overleg. In Hoofdstuk 9 is hiervoor een informatieplicht opgenomen.
Bij de afweging over de ontwikkeling van nieuwe activiteiten en functies in het Landelijk gebied is het belangrijk na te denken of dit past binnen de ontwikkelingsrichting van het gebied waar de locatie ligt. Om de afweging te kunnen maken in een concreet geval is het nodig dat een gemeente beleid uitwerkt waarin een ontwikkelingsrichting voor de verschillende typen gebied is opgenomen. Dat voorkomt ad hoc besluitvorming en biedt duidelijkheid naar zowel initiatiefnemers als omwonenden. Voor zover zo'n ontwikkelingsrichting al niet is opgenomen in bestaande plannen of daaruit afgeleid kan worden, kan zo'n ontwikkelingsrichting redelijk snel en eenvoudig samen met betrokkenen gemaakt worden. Het gaat om een globale denkrichting welke functies passen in de te onderscheiden gebieden met een globale bepaling van een omvang. Vervolgens biedt dit houvast bij de ontwikkeling van concrete initiatieven en kan dit als basis dienen voor de toepassing van het verlenen van een omgevingsvergunning voor afwijking van het omgevingsplan of een wijziging daarvan.
De ontwikkelingsrichting kan een omgevingsvisie zijn, maar dat hoeft niet. De gemeente heeft een keuzevrijheid op welke manier zij invulling geeft aan dit vereiste. Dat kan bijvoorbeeld door de ontwikkelingsrichting op te nemen als onderbouwing van het omgevingsplan maar dat kan ook door dit in een apart beleidsdocument op te nemen, in een (beleids)programma voor het landelijk gebied, als motivering van het vaststellingsbesluit of als paragraaf binnen de omgevingsvisie.
Bij het maken van de ontwikkelingsrichting voor het landelijk gebied van de gemeente gaat het niet alleen over welke functies en activiteiten vanuit een gebiedsgerichte benadering, rekening houdend met omliggende waarden en functies, in een gebied passen. De waarden die daarbij vanuit de provincie van belang zijn, zijn opgenomen in Afdeling 5.2 Basis op orde. Het is ook van belang om de effecten van een ontwikkeling elders, dus buiten de directe omgeving, te betrekken. Het toelaten van bedrijven in het landelijk gebied heeft bijvoorbeeld niet alleen effect vanuit milieu en mobiliteit op de omgeving maar kan ook leegstand op bedrijventerreinen tot gevolg hebben. Vanuit het karakter van voorzieningen zijn sommige voorzieningen meer passend in de directe omgeving van steden en dorpen omdat deze zich richten op dagelijkse dienstverlening, zoals sportvoorzieningen, kinderdagverblijven of kleinschalige detailhandel. Dit voorkomt een onnodige belasting van dagelijks bestemmingsverkeer in het landelijk gebied. Voorzieningen die zich meer richten op recreatie lenen zich naar hun aard beter om juist in de nabijheid van fiets- en wandelroutes te vestigen of bij waterrecreatie. Een ander aspect dat om aandacht vraagt is de factor tijd: wat leren we uit het verleden of wat is het effect van de ontwikkeling op de lange termijn.
Door de basisprincipes uit artikel 5.7 Zorgplicht voor een goede omgevingskwaliteit consequent te doorlopen, worden diverse aspecten die van belang (kunnen) zijn inzichtelijk, zoals aandacht voor grote opgaven die spelen als duurzame energie, klimaatadaptatie en leegstand. Wat is er vanuit die opgaven nodig en hoe passen nieuwe ontwikkelingen daarbij?
Belangrijk aspect bij leegstand is bijvoorbeeld hoe met een evenwichtige toedeling van functies een evenredige verhouding ontstaat tussen plekken waar weinig en plekken waar meer mogelijkheden voor hergebruik zijn. Het nadenken over de instelling van een sloopfonds of een fonds voor kwaliteitsverbetering landschap, kan bijdragen aan een evenwichtige verdeling van de gebruiksruimte. Hierdoor kan op plekken waar geen of minder gebruiksmogelijkheden bestaan leegkomende bebouwing worden gesloopt.
De ontwikkelingsrichting geeft daarom mede invulling aan hoe de gemeente in een concreet gebied omgaat met de kwaliteitsverbetering landschap uit artikel 5.11.
eerste lid
Dit artikel maakt nieuw ruimtebeslag mogelijk voor een verplaatsing vanbijvoorbeeld een woning of bedrijf in het landelijk gebied vanwege een algemeen belang, zoals de aanleg van een weg, een nieuwe woonwijk of de aanlegvan een natuurgebied. Als daarvoor geen mogelijkheid bestaat binnen bestaandruimtebeslag, kan een nieuwe locatie ontwikkeld worden onder de voorwaarde datde oude locatie in het geheel wordt gesaneerd. De ontwikkeling moet dannatuurlijk wel passen binnen de overige regels van deze verordening. Als eenontwikkeling passend is binnen de ontwikkelingsrichting van het gebied bestaatals uitzondering ook de mogelijkheid dat de bedrijfswoning achterblijft enwordt omgezet naar een burgerwoning. In zo'n geval worden de bouwmogelijkhedenvoor de te verplaatsen functie uiteraard wel gesaneerd en wordt op aanvullendewijze voorzien in een bijdrage voor het versterken van de omgevingskwaliteit(vanwege het achterblijven van de woning).
tweede lid
Met deze regeling is maatwerk mogelijk in het geval dat een initiatiefnemer gronden in bezit heeft waarop hij graag een bepaalde functie wil ontwikkelen. Nieuwvestiging van een functie is op grond van deze verordening niet mogelijk omdat een omgevingsplan buiten bestaand ruimtebeslag geen nieuwe bouw- of gebruiksactiviteiten mag toelaten. Gelet op de toenemende leegstand en het streven naar versterking van omgevingskwaliteit, wil de provincie hergebruik van leegkomende gebouwen stimuleren en een steeds verdergaande verstening tegengaan.
Soms ligt een leegstaande locatie op een minder gewenste plek en is er wel een geschikte plek voorhanden waar nu geen bouwperceel aanwezig is. In een dergelijk geval kan gebruik gemaakt worden van deze maatwerkregeling.
Bij de toepassing van dit artikel geldt dat de ontwikkeling voor het overige moet passen binnen de uitgangspunten, belangen en doelen die in deze verordening zijn opgenomen. Dat betekent bijvoorbeeld dat het met dit artikel niet zo maar mogelijk is om af te wijken van de maximale maatvoering van bouwpercelen voor een veehouderij of de beschermingsregels die in Paragraaf 5.2.5 en Paragraaf 5.2.6 zijn opgenomen.
Op de te saneren plek moet sprake zijn van een aanzienlijke kwaliteitswinst. Dat betekent dat de gehele locatie feitelijk en juridisch wordt opgeheven. Het is niet mogelijk om op verschillende locaties kleine hoeveelheden bebouwing te slopen terwijl overige (nog in gebruik zijnde) bebouwing op die locaties resteert en zo een mogelijkheid te scheppen om via nieuwvestiging een nieuw bouwperceel te verkrijgen voor een nieuwe bouw- en gebruiksactiviteit. Dat kan anders liggen als er verschillende locaties in het geheel gesaneerd worden, waardoor er wel aanzienlijke kwaliteitswinst wordt gerealiseerd doordat verspreid liggende bebouwing in Landelijk gebied wordt gesaneerd.
Omdat deze maatwerkregeling de basis van de uitgangspunten van deze verordening raakt, is het nodig om een deskundige van de provincie hierbij te betrekken.
Algemeen
In het verleden bestonden er diverse regelingen die vanuit een rood-voor-groen benadering ontwikkelingen mogelijk maakte:
Rood voor groen betekent dat een ontwikkeling plaatsvindt vanuit de wens om een 'groen' doel te realiseren. Groen vanuit een brede betekenis, zoals de sloop van leegstaande gebouwen, de aanleg van natuur of landschapselementen, behoud van cultuurhistorisch waardevol landschap en gebouwen of de aanleg van extensieve recreatieve voorzieningen. Om het groene doel te realiseren, wordt de ontwikkeling van een rode functie ingezet. Met de opbrengst van die rode ontwikkeling in het Landelijk gebied (bijvoorbeeld de bouw van een woning of de ontwikkeling van een recreatieve of niet-agrarische functie), wordt dan het groene doel gerealiseerd.
De meeste van bovenstaande regelingen stammen uit de jaren 2000-2005. De voorwaarden voor toepassing van de regeling passen daarom niet altijd meer bij de uitgangspunten van deze tijd. Bijvoorbeeld bij ruimte voor ruimte kunnen alleen varkens- en pluimveebedrijven meedoen in voormalige reconstructiegebieden. De regeling is gebaseerd op de problematiek begin deze eeuw terwijl de huidige problematiek ook melkveehouders en bedrijven buiten de voormalige reconstructiegebieden betreft. En de landgoederenregeling was erg gedetailleerd waardoor creativiteit en afweging naar specifieke gebiedskenmerken steeds vaker achterwege bleef. Bijvoorbeeld: bij de landgoederenregeling werd in het verleden per wooneenheid van 750 m3 als tegenprestatie de aanleg van 2,5 hectare natuur gevraagd. Er werden daarbij geen eisen gesteld aan wat voor natuur of de locatie van de nieuwe natuur. Hierdoor ontstonden losliggende natuurgebiedjes die vanuit de kwaliteit en samenhang van het Natuur Netwerk Brabant slechts weinig bijdroegen. Bovendien stuitte de regeling soms op problemen in geval van een zorglandgoed.
Daarom is vanwege de opstelling van de omgevingsverordening aan Brabant Advies gevraagd advies te geven over een nieuwe regeling. Dit heeft geleid tot het op 10 juli 2020 uitgebrachte rapport 'Een nieuwe aanpak voor rood en groen'. Brabant Advies beveelt een nieuwe aanpak aan waarbij de gemeente als eerste aan zet is maar met een stevige rol voor de provincie om kennisontwikkeling, eenheid van beleid en het versterken van omgevingskwaliteit te ondersteunen. Gebaseerd op dit advies en ervaringen uit de praktijk, zijn in deze omgevingsverordening de oude regelingen samengevoegd. Doordat de doelen van de eerdere regelingen zijn gehandhaafd, zijn de basisuitgangspunten niet veranderd maar wel algemener geformuleerd. Daardoor biedt de regeling meer mogelijkheden voor nieuwe ontwikkelingen en het combineren van opgaven. Bijvoorbeeld door te voorzien in een vraag voor de ontwikkeling van (tijdelijke) tiny houses. Vanuit de oude regeling was dat niet mogelijk. Met de nieuwe regeling kan meer maatwerk geleverd worden.
Algemene voorwaarden lid 1
De nieuwe regeling biedt meer mogelijkheden voor ontwikkelingen in het landelijk gebied, zolang deze als doel hebben de omgevingskwaliteit te versterken. Belangrijkste voorwaarde is dat een initiatief de realisering van de 'groene ontwikkeling' als doel heeft. De rode ontwikkeling (de toe te laten gebruiks- of bouwactiviteit) staat ten dienste van dat groene doel en wordt daarvoor volledig ingezet. Daarom is opgenomen dat de rode ontwikkeling tot doel heeft om de omgevingskwaliteit te versterken en daarvoor de middelen biedt.
De fysieke tegenprestatie in het versterken van omgevingskwaliteit gaat altijd om feitelijk nog te realiseren omgevingskwaliteit. Het is daarom niet mogelijk om in het verleden gerealiseerde kwaliteitswinst in te brengen. Er moet daarom een directe koppeling liggen tussen de toe te laten activiteit en de fysieke tegenprestatie in versterken omgevingskwaliteit. Vanuit de uitvoerbaarheid van de regeling kan er soms een beperkte tijd liggen tussen beide ontwikkelingen. Dat is uiteraard wel mogelijk.
'Groen' heeft in de rood-voor-groen benadering een brede betekenis: het versterken van omgevingskwaliteit. Dat impliceert dat de inzet (mede) is gericht op algemene belangen en dat het niet alleen een individueel belang betreft. Het kan bijvoorbeeld gaan om de aanleg van natuur en landschapselementen, sloop van leegstaande gebouwen, behoud en versterking van cultuurhistorische waarden en kenmerken, klimaatmaatregelen maar ook het verminderen van emissies van milieuhinderlijke stoffen. Uiteraard rekening houdend met de specifieke kenmerken, waarden en functies in een gebied. Wij benadrukken dat de opgenomen invulling van versterken van omgevingskwaliteit geen limitatieve opsomming betreft. Uitgangspunt van de regeling is wel dat de versterking van omgevingskwaliteit is gericht op de fysieke leefomgeving van het landelijk gebied.
Er geldt voorts een anti-dubbeltelbepaling. Als het versterken van de omgevingskwaliteit al is verzekerd vanwege een wettelijke verplichting of vanwege deelname aan een regeling, dan kan die versterking niet (nogmaals) ingebracht worden voor de toepassing van deze regeling. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om een regeling waarbij een bedrijf een sloopverplichting heeft vanwege deelname. Of een subsidie die is ontvangen voor de aanleg van natuur.
De fysieke tegenprestatie in het versterken van omgevingskwaliteit moet juridisch zijn geborgd. Het is aan gemeente en initiatiefnemer om hieraan concreet invulling te geven. Denkbaar is dat gewerkt wordt met voorwaarden die het beoogde gebruik of het mogen verrichten van de gebruiksactiviteit koppelen aan de voorwaarde dat de fysieke tegenprestatie is gerealiseerd en dat die ook in stand wordt gehouden. Daarnaast wordt een op de activiteit en fysieke versterking van omgevingskwaliteit gerichte regeling in het omgevingsplan verwacht. In sommige gevallen is het ook denkbaar dat wordt gewerkt met kwalitatieve verplichtingen. De borging moet op zo'n wijze zijn vorm gegeven dat die juridisch handhaafbaar en afdwingbaar is.
Een andere algemene voorwaarde gaat over de volhoudbaarheid van de ontwikkeling. Is er met de kennis van nu, ook richting de toekomst behoefte aan de ontwikkeling of gaat het om een tijdelijke functie? Het is ongewenst om nu nieuwe ontwikkelingen mogelijk te maken waardoor de leegstand van de toekomst ontstaat. Maar ook of een initiatief economisch levensvatbaar is: is er een goede bedrijfseconomische onderbouwing van het initiatief? De te ontwikkelen gebruiks- of bouwactiviteit moet verder uiteraard passen binnen de ontwikkelingsrichting van een gebied (artikel 5.12).
Bij het mogelijk maken van de gebruiks- of bouwactiviteit wordt toepassing gegeven aan meerwaardecreatie (artikel 5.10); dat betekent bijvoorbeeld dat er aandacht is voor energietransitie, klimaatmaatregelen, duurzaam bouwen, leefbaarheid etc.
De activiteit en de beoogde fysieke tegenprestatie moeten voorts uiteraard passen binnen algemene uitgangspunten van deze verordening. Daaronder valt ook dat de nieuwe bouw- of gebruiksactiviteit op zorgvuldige wijze landschappelijk wordt ingepast.
Overleg
Toepassing van deze regeling vraagt om maatwerk per geval. Daarom is geen concrete regeling uitgewerkt voor de tegenprestatie. De tegenprestatie wordt in breed overleg met betrokken partijen, waaronder de provincie, ingevuld. Het is een nieuwe regeling en daarom is het, zeker in het begin, belangrijk dat binnen de provincie op een gelijke manier met de regeling wordt omgegaan. Daarom is opgenomen dat een deskundige op het gebied van omgevingskwaliteit vanuit de provincie bij de ontwikkeling van het plan wordt betrokken.
Beleidsregel
Gedeputeerde Staten hebben een beleidsregel vastgesteld die invulling geeft aan de minimale omvang van de fysieke tegenprestatie die verwacht wordt bij het toevoegen van een woning (lid 3, onderdeel a). In de beleidsregel zijn de uitgangspunten opgenomen die Gedeputeerde Staten hanteren voor de kosten van sloop, aanleg van natuur en landschapselementen of het inleveren van stikstofruimte. De beleidsregel bevordert een gelijke toepassing binnen de provincie.
Monitor
Brabant Advies concludeert in zijn rapport ook de wenselijkheid om de effecten van de toepassing van rood-voor-groen beter te monitoren en te evalueren. Daarom is een jaarlijkse rapportageplicht opgenomen voor Gedeputeerde Staten. Zo'n rapportageplicht kan ook bijdragen aan kennisontwikkeling en kennisdeling door goede voorbeelden uit te dragen.
Sanering milieuhinderlijke activiteit (lid 2)
De voormalige Ruimte voor ruimte regeling had mede tot doel een aanzienlijk milieuwinst te realiseren. Ook deze regeling voorziet daarin. Het is daarbij van belang dat als een rode ontwikkeling wordt ingezet om de sanering van milieuhinder te bereiken, ook geborgd wordt dat daadwerkelijk een sanering en niet alleen een -al dan niet tijdelijke- vermindering van hinder aan de orde is. Dat betekent dat het omgevingsplan juridisch vastlegt dat de activiteit niet langer is toegestaan. Het betekent ook dat bij de sanering van een milieuhinderlijke activiteit, alle op de locatie rustende rechten en vergunningen voor die activiteit ingetrokken moeten worden. Dat omvat alle aspecten, zoals de omgevingsvergunning voor de milieubelastende activiteit, de Natura-2000 activiteit, de Flora- en fauna activiteit of een lozingsactiviteit. Dit betekent ook dat er geen mogelijkheden bestaan om de op de locatie rustende rechten of toestemmingen te verhandelen of in te zetten op een andere locatie. De regeling gaat ervan uit dat alle toestemmingen zijn ingetrokken.
Tot de inwerkingtreding van de Omgevingsverordening Noord-Brabant was het conform de oude RvR-regeling mogelijk om dierrechten voor varkens- en kippenhouderijen ter hoogte van 3500 kg fosfaat in te zetten als fysieke tegenprestatie in omgevingskwaliteit. Het bestemmingsplan bevatte dan het bewijs dat deze verhandelbare rechten door de rvo zijn doorgehaald. Onder de Omgevingsverordening is deze mogelijkheid vervallen omdat deze dierrechten niet gekoppeld zijn aan de locatie. Het inleveren en intrekken van de omgevingsvergunning voor de Natura2000-activiteit kan als fysieke tegenprestatie worden ingebracht. Dit is in een beleidsregel uitgewerkt.
Specifieke voorwaarden lid 3
In het derde lid zijn een aantal randvoorwaarden uitgewerkt voor specifieke ontwikkelingen. Deze voorwaarden zijn gebaseerd op de oude regelingen maar meer algemeen geformuleerd. Dit artikel biedt daarbij de grondslag voor diverse initiatieven. Dit artikel gaat niet om de ontwikkeling van ruimte-voor-ruimtekavels door de Ontwikkelingsmaatschappij ruimte voor ruimte. Daarvoor is een grondslag opgenomen in artikel 5.15.
Toevoegen woning (onderdeel a)
Belangrijk aandachtspunt bij het toevoegen of bouwen van een woning met als doel de omgevingskwaliteit te versterken, is dat de tegenprestatie in omgevingskwaliteit in de verordening is vastgelegd. Hierbij is een koppeling gelegd met de tegenprestatie die geldt voor de ontwikkeling van een ruimte-voor-ruimtekavel. Dit is gedaan om een gelijkwaardig speelveld te scheppen tussen gemeenten binnen de provincie maar ook met de verplichte inspanning van de Ontwikkelingsmaatschappij ruimte voor ruimte bij de ontwikkeling van een ruimte-voor-ruimtekavel. De regeling in onderdeel a kan niet worden toegepast in geval van rijks- en gemeentelijke monumenten of cultuurhistorisch waardevolle complexen die op de Cultuurhistorisch waardenkaart zijn beschreven. Daarvoor is in onderdeel d een regeling opgenomen.
Wij vinden het vragen van een tegenprestatie met als doel het versterken van de omgevingskwaliteit redelijk omdat de regeling via maatwerk inbreuk maakt op basisprincipes van deze verordening, zoals het verbod op nieuwvestiging of het verbod op het toevoegen van individuele woningen in landelijk gebied. De omvang van de fysieke tegenprestatie is in een beleidsregel uitgewerkt. Vanuit de maatschappelijke behoefte zijn in die beleidsregel voor verschillende typen woningen uitgangspunten vastgelegd en maatwerktitels ontwikkeld door de Ontwikkelingsmaatschappij. Naast de klassiek grotere vrijstaande of twee-onder-een-kapwoningen, is er beleid ontwikkeld voor kleinere twee-onder-een-kapwoningen, kleinere wooneenheden in een bouwmassa van 1000 m3, tiny houses en inpandige splitsing van karakteristieke bebouwing.
Wat onder karakteristieke bebouwing wordt verstaan, verschilt per geval. Karakteristieke bebouwing omvat de door gemeenten in het eigen erfgoedbeleid aangewezen bebouwing met cultuurhistorische waarden maar ook andere beeldbepalende bebouwing waarvan de gemeente behoud wenselijk vindt. In het geval dat bebouwing vanuit erfgoedbeleid niet is aangewezen, bevat het plan een onderbouwing waarom de bebouwing beeldbepalend is. Voorheen bevatte de verordening voor de splitsing van woonboerderijen of cultuurhistorische bebouwing een aparte regeling. Deze regeling werd als onduidelijk en rechtsongelijk ervaren omdat de toepassing voor splitsing van beeldbepalende woonboerderijen en cultuurhistorische bebouwing verschilde. De regeling is daarom aangepast en versoberd. De mogelijkheid voor het inpandig toevoegen van een woning (of meerdere wooneenheden) wordt met deze regeling voor alle situaties gelijk waardoor voor cultuurhistorisch waardevolle boerderijen, andere cultuurhistorisch waardevolle bebouwing, beeldbepalende woonboerderijen en overige beeldbepalende bebouwing gelijke uitgangspunten gelden. Vanuit het doel van de regeling -versterken en behouden omgevingskwaliteit- wordt in ruil voor de toevoeging van een woning gevraagd dat in het omgevingsplan de karakteristieke kenmerken worden beschreven en beschermd en dat uit- en aanbouwen worden tegengegaan.
Omdat er nog steeds een opgave ligt voor de ORR om in het verleden gedane investeringen terug te verdienen, vragen wij aan gemeenten om in overleg te treden met de ORR om te bezien of een ontwikkeling ook kan bijdragen aan die opgave.
Vanuit omgevingskwaliteit is de voorwaarde gesteld dat het toevoegen van een woning alleen op een passende locatie mogelijk is. Een toename van verspreid liggende bebouwing in het landelijk gebied is niet wenselijk, vanuit omgevingskwaliteit, toename van mobiliteit, verrommeling en de ontwikkelingsmogelijkheden voor agrarische functies. Voor inpandige splitsing van karakteristieke bebouwing is een aparte bepaling opgenomen.
Onderdeel a biedt dus de mogelijkheid voor de bouw of toevoeging van een incidentele woning of als dat aanvaardbaar is in de omgeving enkele woningen, op passende plekken in het buitengebied. Deze regeling is niet bedoeld om grotere clusters van woningen te ontwikkelen of een stedelijke ontwikkeling. Daarvoor zijn regels opgenomen in Afdeling 5.5 Ontwikkeling van stedelijke functies en mobiliteit.
In het vierde lid is uitgewerkt wat onder een passende locatie wordt verstaan. Een passende locatie ligt in of aansluitend op een bebouwingsconcentratie, Bebouwd gebied of Stedelijk gebied. De invulling van wat in deze verordening onder een passende locatie wordt verstaan, laat onverlet dat de gemeente ook altijd de afweging moet maken of het toevoegen van een woning aanvaardbaar is vanuit de ontwikkelingsrichting van een gebied. Voor inpandige splitsing van karakteristieke bebouwing geldt dat die al op een bepaalde locatie aanwezig zijn zodat alleen de afweging vanuit de ontwikkelingsrichting vereist is.
Ontwikkeling van een nieuw landgoed (onderdeel b)
De landgoedregeling is bedoeld om meer natuur in het buitengebied te realiseren en om kwaliteit en allure aan het buitengebied toe te voegen. Het is daarom van belang om omgevingskwaliteit en de 'kwaliteit van het ontwerp' te betrekken. Onder de kwaliteit van het ontwerp wordt verstaan: eenheid tussen bebouwing en landgoed, eenheid in vorm/uitstraling van de aanwezige bebouwing, zoveel mogelijk concentratie van bebouwing en de wijze waarop gebruik is gemaakt van kenmerken van de omgeving. Hoewel van belang, is dit niet goed in formele regels te “vangen”.
De voorwaarden voor een landgoed zijn daarom tot enkele basisvoorwaarden teruggebracht.
Een landgoed is een ruimtelijke eenheid van aaneensluitende gronden met een omvang van ten minste 10 hectare. Reden hiervoor is dat een kleinere omvang tot gevolg heeft dat allerlei kleine initiatieven ontwikkeld kunnen worden die onvoldoende robuust zijn. Het landgoed kan bestaande woningen of bestaande agrarische bedrijven omvatten en gronden die binnen het Natuurnetwerk Brabant (NNB) liggen. Vanwege de natuurdoelen die voor het NNB gelden, is het niet gewenst dat de bebouwing voor het landgoed daarbinnen wordt gerealiseerd. De tegenprestatie voor het oprichten van landgoedwoningen wordt verplicht ingezet ten behoeve van bij het gebied passende natuurontwikkeling op het landgoed en behoud van de op het landgoed aanwezige waarden. Voor het type natuur dat passend is bij gebied kan in veel gevallen aansluiting worden gezocht bij het natuurbeheerplan. Het is aan te bevelen hierover tijdig in overleg te treden met de provincie. Een landgoed bestaat -nadat de ontwikkeling is afgerond- ten minste voor 50% uit gerealiseerde natuur. Hierbij is aansluiting gezocht bij de Natuurschoonwet. De 50% gerealiseerde natuur kan bestaan uit:
Natuurontwikkeling
Voor de invulling van NNB-waardige natuur wordt kwalitatief bezien of de aan te leggen en aan het NNB toe te voegen natuur vanuit ecologische doelen daadwerkelijk NNB-waardig is. Het gaat bij de ontwikkeling van een nieuw landgoed dus niet alleen om de kwantiteit van het natuuroppervlak, maar juist ook om de bijdrage die de nieuwe natuur levert aan de kwaliteit en de ruimtelijke samenhang van het NNB. Inrichting (op korte termijn), beheer en ontwikkeling moeten daarbij duurzaam zijn geborgd. In de praktijk betekent dit dat de toe te voegen natuur wordt aangelegd op een perceel dat grenst aan het huidige NNB en dat voldoet aan een of meer van de volgende ecologische criteria:
Ruimtelijke inrichting van het landgoed
Op een onderschikt deel van het totale landgoed kan een 'rode' ontwikkeling plaatsvinden door nieuwe gebruiksactiviteiten toe te laten. Het kan dan gaan om landgoedwoningen of een andere bij het landgoed passende functie. De 'rode' ontwikkeling moet in een evenredige verhouding staan tot de omvang en kwaliteit van de nieuwe natuur, waarvoor het landgoed wordt ontwikkeld. Een inrichtingsplan geeft inzicht in de oppervlakte, inhoud en hoogte van de te realiseren bebouwing (landgoedwoningen of andere functie). Vanuit de principes voor een evenredige toedeling van activiteiten en functies (paragraaf 5.1.2) biedt de onderbouwing van het omgevingsplan inzicht in de effecten van de gewenste ontwikkeling op omliggende waarden en functies, waaronder mobiliteit. Voor een goede ruimtelijke inrichting van het landgoed hanteren wij als uitgangspunt dat:
Ontwikkeling op een bestaand landgoed (onderdeel c)
De regeling in onderdeel b is opgenomen voor de ontwikkeling van nieuwe landgoederen. Op bestaande landgoederen is het vanwege instandhoudingsdoelen van zo'n landgoed soms ook gewenst ontwikkelingen mogelijk te maken. Bij een dergelijke ontwikkeling wordt waar mogelijk toepassing gegeven aan de bepalingen onder b. Het onverkort vasthouden aan alle uitgangspunten is daarbij niet altijd mogelijk. Vroegtijdig overleg met medewerkers van de provincie is gewenst.
Het gaat hier niet om landgoederen die als cultuurhistorisch waardevol complex zijn opgenomen op de Cultuurhistorische waardenkaart. Daarvoor geldt onderdeel d.
Behoud en versterking van cultuurhistorische waarden en kenmerken (onderdeel d)
De mogelijkheid voor ontwikkeling richt zich behoud en herstel van cultuurhistorische waarden en kenmerken van provinciaal belang. De regeling biedt daartoe de mogelijkheid voor het toelaten van nieuwe gebruiksactiviteiten, waaronder woonfuncties- in of bij:
Een concreet plan bevat de volgende elementen:
Naast de cultuurhistorische waarden en kenmerken van de locatie en directe omgeving bepalen ook andere in de omgeving aanwezige waarden de aanvaardbaarheid van de ontwikkeling. Een ligging in het Natuurnetwerk Brabant kan betekenen dat alleen kleinschalige, relatief extensieve nieuwe activiteiten aanvaardbaar zijn. In het algemeen geldt daarom dat bij toepassing van deze regeling de gemeente de voorgenomen functiewijziging afweegt in relatie tot de algemene visie op het gebied en het te voeren beleid. Bij het toelaten van nieuwe functies geldt binnen een aangeduid complex dat ook nieuwvestiging mogelijk is. Hierbij moet uiteraard ook ingegaan worden of de nieuwe functie inpasbaar is gelet op de aanwezige en/of verdwenen cultuurhistorische waarden.
Passende locatie (lid 4)
Deze regeling maakt de bouw van een woning mogelijk in Landelijk gebied binnen een bebouwingsconcentratie in Landelijk gebied of op locaties die ter afronding aansluiten op Stedelijk gebied, Bebouwd gebied of een bebouwingsconcentratie. Daarnaast is het mogelijk een woning te realiseren binnen bestaand ruimtebeslag van Stedelijk gebied, Bebouwd gebied (artikel 5.57) of inpandig bij karakteristieke bebouwing. Vanwege de omstandigheid dat in sommige gebieden al veel ruimte in de bebouwingsconcentraties is benut, is opgenomen dat een woning ook aansluitend op een bebouwingsconcentratie, bebouwd- en stedelijk gebied kan worden opgericht. Hiervoor geldt dat er in zo'n geval sprake moet zijn van een logische afronding van de aanwezige bebouwing.
In de begripsbepalingen is opgenomen wat onder bebouwingsconcentratie wordt verstaan. Het gaat daarbij altijd om een verzameling van meerdere bouwpercelen met daarop aanwezige hoofd- en bijgebouwen. Een verzameling gebouwen op 1 perceel ten behoeve van de daar toegelaten functie betreft een bouwperceel en is als zodanig ook in de Omgevingsverordening gedefinieerd. Hieronder is een schematische weergave opgenomen van een kernrandzone, bebouwingslint en bebouwingscluster:
Niet iedere bebouwingsconcentratie is geschikt voor het toevoegen van een woning. Daarom geldt ook altijd dat de ontwikkeling moet passen binnen de ontwikkelingsrichting van een gebied en niet in strijd mag zijn met overige beleidsdoelen. Niet alle dorps- en stadsranden of bebouwingsconcentraties zijn dan geschikt. Een ontwikkelingsrichting houdt immers integraal rekening met de waarden en belangen vanuit landschap, cultuurhistorie, ecologie, recreatie, landbouw en overige aspecten, zoals de aanwezige dorps- of stedelijke structuur, mobiliteit, energie etcetera. Als een dorpsgrens bijvoorbeeld duidelijk gemarkeerd wordt door een weg, kan het in zo'n situatie niet wenselijk zijn om een nieuwe aanzet voor verstedelijking aan de overzijde van de weg te ontwikkelen. Of als een bebouwingsconcentratie in een gebied ligt met een overwegende agrarische functie kunnen nieuwe ontwikkelingen belemmerend voor die functie zijn. Dat is per situatie uiteraard verschillend. Het is overigens een mogelijkheid om aansluitend op een bebouwingsconcentratie, bebouwd gebied of stedelijk gebied een woning toe te staan en nadrukkelijk geen verplichting.
In het vijfde lid is aangegeven dat als dit artikel wordt toegepast, de daar genoemde bepalingen niet gelden.
Deontwikkeling van ruimte-voor-ruimte kavels door de Ontwikkelingsmaatschappij ruimtevoor ruimte (ORR) is gebaseerd op in het verleden behaalde aanzienlijke omgevingskwaliteitswinstin het landelijk gebied. Deze gerealiseerde kwaliteitswinst is in het verledengefinancieerd door de provincie. In eersteinstantie kwam de behaalde omgevingskwaliteitswinst voort uit de toepassing vande Regeling beëindiging veehouderij (Rbv). Later is dit uitgebreid en is erdoor de provincie ingezet op het realiseren van omgevingskwaliteitswinst door eenverbrede toepassing van het principe van ruimte voor ruimte met de regeling Ruimte voor ruimte verbreed (GS 2006).
De ORR ontwikkelt niet in alle gevallen zelf de ruimte-voor-ruimtekavels. Het is ook mogelijk om een titel voor een ruimte-voor-ruimtekavel bij de ORR te kopen. De ORR geeft daarvoor certificaten uit. In zo'n geval is er sprake van een ruimte-voor-ruimtekavel die 'vanwege de ORR' wordt ontwikkeld.
Regeling beëindiging veehouderij
Begin 2000heeft het Rijk de Rbv ingevoerd. Dit beleid was ingezet om ondernemers in staatte stellen te stoppen met hun intensieve veehouderijbedrijf. Met de regeling werdenzoveel mogelijk productierechten (mestrechten) uit de markt genomen om eenevenwicht op de mestmarkt te bereiken. Naast het uit de markt nemen vanmestrechten konden agrariërs in aanmerking komen voor een vergoeding voor de(op)stallen en een subsidie bij sloop van de stallen. Het meenemen van de sloopvan stallen bij de Rbv was op aangeven van de provincies. De sloopcomponent vande Rbv is gefinancierd door de betrokken provincies, waaronder de provincieNoord-Brabant. Voor de sloop heeft de provincie € 166,1 miljoen betaald aansubsidies, waar uiteindelijk € 19 miljoen aan rentekosten bij zijn gekomen. Methet Rijk is afgesproken dat de investering in sloop terugverdiend kon worden metde ontwikkeling van woningbouwkavels (pact van Brakkenstein). Dit is bekendgeworden als de ruimte voor ruimteregeling.
Ruimte voor Ruimte verbreed
In het verlengde van de Rbv heeft de provincie een verbrede aanpak ontwikkeld. Met deze verbrede aanpak is subsidie verleend voor de sanering van glastuinbouwbedrijven in kwetsbare gebieden, is geïnvesteerd in de sanering van voormalige militaire complexen en -terreinen, is een bijdrageregeling sloop ongewenste bebouwing in het buitengebied (SOBB) ingesteld, is een groot milieuhinderlijk bedrijf gesaneerd en hebben gemeenten stimuleringsbijdragen ontvangen gericht op het versterken van omgevingskwaliteit in die gemeente.
Terugverdienopgave
Via de Rbven de verbrede toepassing van ruimte voor ruimte is door de provincie €215,2miljoen geïnvesteerd in een verbetering van de omgevingskwaliteit van het landelijkgebied. De Ontwikkelingsmaatschappij Ruimte voor Ruimte is speciaal opgerichtom die investeringen terug te verdienen. De ontwikkelingsmaatschappij doet datdoor de ontwikkeling en verkoop van woningbouwkavels. Per woningbouwkavel diedoor de ontwikkelingsmaatschappij wordt verkocht, ontvangt de provincie eenfinanciële afdracht die in mindering wordt gebracht op de terugverdienopgave.
De OntwikkelingsmaatschappijRuimte voor Ruimte ontwikkelt niet in alle gevallen zelf deruimte-voor-ruimtekavels. Het is ook mogelijk om een titel voor eenruimte-voor-ruimtekavel bij de ontwikkelingsmaatschappij te kopen. De ontwikkelingsmaatschappijgeeft daarvoor certificaten uit. In zo'n geval is er sprake van eenruimte-voor-ruimtekavel die 'vanwege de ontwikkelingsmaatschappij' wordtontwikkeld. Ook deze kavels zijn dus gebaseerd op in het verleden behaalde aanzienlijkeomgevingskwaliteitswinst die de provincie heeft gefinancierd. Het certificaat geeftin zo'n geval het bewijs dat de omgevingskwaliteitswinst in het verleden isbehaald.
Deprovincie rapporteert jaarlijks over de stand van zaken rondom deterugverdienopgave in de jaarrekening. Dit betreft openbare informatie die deeluitmaken van de jaarrekening en die eenieder kan inzien. Eind 2020 was €138,3miljoen terugverdiend. Het terugverdienen van de resterende investeringen in deomgevingskwaliteit, ongeveer €76,8 miljoen, is voorzien in de komende tien jaar(tot 2033).
Maatwerk ruimte voor ruimte-titels
Het is niet de bedoeling om enkel ruimte te bieden voor grote woningen in het buitengebied. De provincie wil in het buitengebied ook de mogelijkheid bieden om in te spelen op actuele ontwikkelingen op de woningmarkt, zoals de vraag naar woningen voor een- en tweepersoonshuishoudens of tiny houses. Daarbij is het niet redelijk en financieel haalbaar om bij dit type woningen een tegenprestatie te vragen die qua omvang ten minste gelijk is aan de tegenprestatie voor een 'reguliere' ruimte voor ruimtewoning (de grotere woningen). Gedeputeerde Staten werken beleid uit om duidelijkheid te bieden over de omvang van de 'volledige tegenprestatie' voor andere woningbouwtypen. In het verlengde hiervan ontwikkelt de Ontwikkelingsmaatschappij Ruimte voor Ruimte 'maatwerk' ruimte voor ruimte-titels ten behoeve van de verkoop van een ruimte voor ruimte titel en geeft daarvoor certificaten uit.
Voorwaarden
De voorwaarden voor een individuele ruimte-voor-ruimtekavel of enkele kavels zijn vergelijkbaar met de voorwaarden die voor de ontwikkeling van een woning in Artikel 5.14 zijn opgenomen. Verschil is wel dat de fysieke tegenprestatie in het geval van een ruimte-voor-ruimtekavel een gegeven is omdat die al in het verleden heeft plaatsgevonden, zoals hierboven toegelicht. Daarom is in de regeling geen directe koppeling gelegd dat de fysieke tegenprestatie in omgevingskwaliteit in het omgevingsplan moet zijn geborgd.
Stedelijke ontwikkeling is niet apart geregeld in dit artikel. Bij grotere ontwikkelingen, zoals de bouw van 12 woningen of meer, is sprake van een stedelijke ontwikkeling. Daarvoor kan de gemeente op grond van Artikel 5.56 Afwijkende regels stedelijke ontwikkeling gebieden aanwijzen. Binnen die gebieden kunnen uiteraard ook RvR-kavels ontwikkeld worden.
In uitzonderlijke gevallen kan op basis van dit artikel een groter woningbouwcluster ontwikkeld worden. Dit moet dan wel altijd op een aanvaardbare plek die past binnen de door de raad vastgestelde Omgevingsvisie of binnen een ontwikkelingsrichting. Hierbij wordt toepassing gegeven aan de diep-rond-breed benadering uit Paragraaf 5.1.2 Basisprincipes voor een evenwichtige toedeling van functies. Dat betekent dat ook aspecten als mobiliteit, klimaat, duurzame energie en zorgvuldig ruimtegebruik van toepassing zijn, waaronder de ladder voor duurzame verstedelijking.
Naast de rechtstreeks werkende regels die zijn opgenomen in hoofdstuk 2 gelden er regels voor de toedeling van functies binnen de waterwinning voor menselijke consumptie. De regels hebben een verschillend karakter en vullen elkaar aan. De rechtstreeks werkende regels reguleren concrete activiteiten binnen de gebieden.
Vanuit een oogpunt integrale benadering is het niet logisch dat een omgevingsplan nieuwe functies toedeelt of activiteiten mogelijk maakt in die gebieden, die de bodem en het zich daarin bevindende grondwater aantasten.
In het waterwingebied geldt een strikte vorm van bescherming. Dit gebied is voorbehouden aan functies die ten dienste staan van de openbare watervoorziening, zoals (drink)waterproductiebedrijven (pompstations). Ook een natuur- of bosbestemming is mogelijk.
Voor de grondwaterbeschermingsgebieden geldt dat de kwaliteit van de bodem en het zich daarin bevindende grondwater bescherming vraagt. Daarom geldt dat er bij het toelaten van activiteiten en functies een zorgvuldige afweging plaatsvindt dat de risico's voor de kwaliteit van het grondwater niet toenemen. Overigens liggen de grondwaterbeschermingsgebieden veelal in gebieden waar op grond van andere instructieregels al beperkingen gelden, bijvoorbeeld ten aanzien van stedelijke ontwikkeling. De regels voor grondwaterbescherming zijn hier aanvullend op.
Hierbij geldt dat de provincie verontreiniging van het grondwater wil voorkomen door uitspoeling van schadelijke uitloogbare (bouw)materialen. Daarom is het belangrijk dat het gebruik van dit soort bouwmaterialen binnen grondwaterbeschermingsgebied wordt tegengegaan. Deze regeling geldt in aanvulling op de rechtstreeks werkende regels waarin voorwaarden zijn opgenomen voor de opvang van hemelwater van gebouwen.
In de boringsvrije zone geldt een beperkte bescherming, namelijk behoud van de beschermende kleilaag in de bodem. Hiertoe zijn concrete regels gesteld in hoofdstuk 2. Over het algemeen is het voor boringsvrije zones niet noodzakelijk om inhoudelijke bescherming in het omgevingsplan op te nemen aangezien hoofdstuk 2 voorziet in een systeem van melding van activiteiten. Desondanks is opname van de zone in het bestemmingsplan zinvol vanwege beperkingen die er gelden voor bijvoorbeeld de ontwikkeling van bodemenergiesystemen bij de ontwikkeling van nieuwe functies.
Met de Omgevingswet vervalt de Wet bodembescherming (Wbb) en de daarin opgenomen kaders voor de beoordeling of een grond- of grondwaterverontreiniging aanleiding geeft tot het nemen van (sanerende) maatregelen (inclusief de uitvoering daarvan).
De Europese Kaderrichtlijn Water (KRW) enGrondwaterrichtlijn (GWR) stelt de doelen voor het grondwater. Met hetwegvallen van de Wbb vormt de KRW daarmee het uitgangspunt voor het beoordelenof een bodem-of grondwaterverontreiniging een gevaar oplevert voor hetgrondwater en daarmee aanleiding geeft tot het vaststellen van maatregelen. Deprovincie dient op grond van Artikel 3.8 van de wet met het RegionaalWaterprogramma uitvoering te geven aan de KRW en GWR. Maatregelen teruitvoering van de KRW en GWR landen uiteindelijk zowel in het RegionaalWaterprogramma, Waterbeheerprogramma als Nationaal Waterprogramma. Van deprovincie wordt echter op grond van Artikel 3.8 van de wet regie verwacht ommet het totaal aan KRW-maatregelen de doelen te behalen. De KRW kent eenverscheidenheid aan maatregelen. Dit zijn zeker niet alleen sanerendemaatregelen. Een maatregel kan daarnaast inhouden dat er in deomgevingsverordening direct werkende regels of instructieregels opgenomenworden voor activiteiten die de KRW-doelen voor grondwater bedreigen. Of juistregels voor activiteiten die als ‘natuurlijk moment’ benut kunnen worden om deKRW-doelen te behalen.
Daarnaast vindt er een bevoegdheidsverschuiving plaats voor bodem van provincie naar gemeenten. Alleen locaties met een bodemverontreiniging waarvan is vastgesteld dat er onaanvaardbare risico’s zijn (spoedlocaties) en de locaties die nu in uitvoering zijn, blijven onder de bevoegdheid vallen van de provincie (overgangsrecht).
Voor verontreinigingen in de vaste bodem stelt het Rijk algemene regels op, waar de gemeente verantwoordelijk is voor vergunningverlening, toezicht en handhaving. Wanneer de grondwaterkwaliteit negatief beïnvloed wordt door een verontreiniging in de vaste bodem of in het grondwater kan de provincie hiervoor regels stellen.
De bescherming van de grondwaterkwaliteit is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van provincie, gemeenten en waterschappen. Hierbij is er een regierol voor de provincie, gelet op de specifiek aan de provincie (wettelijk) toegekende taken. De provincie is op grond van de Omgevingswet verantwoordelijk voor de kwaliteit en bescherming van het grondwater evenals het behalen van de Kaderrichtlijn Water (KRW)-doelen in grondwaterlichamen.
Hiertoe is een beleidskader opgesteld wat is opgenomen in het regionaal waterprogramma waarin -gebiedsgericht- is afgewogen welk beschermingsniveau tegen verontreiniging van het grondwater gewenst is. Het beleidskader legt vast op welke wijze bepaald wordt of er maatregelen gericht op een bodem- of grondwaterverontreiniging noodzakelijk zijn en waar dit geborgd moet worden door het stellen van (instructie)regels aan activiteiten.
Los van deze wettelijke taak, is de bescherming van grondwater en grondwaterlichamen ook gemeentegrens overstijgend. Het is een provinciaal belang om het grondwater in geheel Noord-Brabant op eenzelfde wijze te beschermen, waarbij specifieke aandacht wordt besteed aan grondwater als bron voor ons drinkwater.
Daarom zijn er in de omgevingsverordening rechtstreeks werkende regels (hoofdstuk 2) en instructieregels opgenomen richting gemeenten en waterschappen voor de uitoefening van hun bevoegdheden.
Om te voorkomen dat er een 'gat' ontstaat in de bescherming van het grondwater tegen verontreiniging, zijn er voorbeschermingsregels vastgesteld die in het tijdelijke regelingdeel van het gemeentelijke omgevingsplan zijn geplaatst. Als een omgevingsplan is vastgesteld conform de opgenomen instructieregels, vervallen de voorbeschermingsregels van rechtswege.
Uitgangspunt is dat regels noodzakelijk zijn om te voorkomen dat er achteruitgang van de grondwaterkwaliteit plaatsvindt (preventieve maatregelen) of om de grondwaterkwaliteit te verbeteren (curatieve maatregelen), als er sprake is van gevaar voor het grondwater, of als gevaar niet valt uit te sluiten.
Of er sprake is van gevaar is niet alleen afhankelijk van de stof (omvang en concentratie van een verontreiniging) maar wordt gerelateerd aan de mate waarin het naast een bedreiging van het grondwater als geheel ook één van de doelstellingen m.b.t. de kwetsbare gebieden (oppervlaktewaterlichaam, water bestemd voor menselijke consumptie en natte natuur) kan bedreigen.
Bouwactiviteit
De regeling richt zich op het bouwen van een gebouw dat geheel of gedeeltelijk de bodem raakt inclusief de daaraan grenzende tuin of aangrenzend terrein, met uitzondering van een uitbreiding of wijziging van een gebouwen kleiner dan 50 m2 of een bijbehorend bouwwerk kleiner dan 50 m2. Hierbij wordt aangesloten bij het toepassingsbereik van het bouwen op een bodemgevoelige locatie zoals bedoeld in Artikel 5.89g van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl).
Bij het bouwen op een bodemgevoelige locatie, zoals bedoeld in Artikel 5.89g Bkl speelt in tegenstelling tot Artikel 4.19 ook blootstelling een rol. Het dient aannemelijk te zijn dat er meer dan twee uur per dag aaneengesloten personen aanwezig zullen zijn. Deze voorwaarde is niet opgenomen in deze verordening omdat deze paragraaf gaat over het bouwen op een locatie waarbij een aanwezige bodem- of grondwaterverontreiniging risico's met zich meebrengt voor het grondwater. Hierbij speelt de aan- of afwezigheid van personen in het gebouw geen rol. Deze paragraaf is daarom ook gericht op elke bouwactiviteit van een gebouw dat geheel of gedeeltelijk de bodem raakt.
Voorafgaand bodemonderzoek
Voorafgaand bodemonderzoek is nodig om te bepalen of ersprake is van een mobiele verontreinigingssituatie. Vaak is er al voldoende bodeminformatie beschikbaar om vastte stellen of er sprake is van een mobiele verontreinigingssituatie. Ookinformatie uit een beschikking op grond van de Wet bodembescherming kangebruikt worden. Het gaat hier dan om een beschikking krachtens artikel 29juncto artikel 37, eerste lid, van de Wet bodembescherming, waarin isvastgesteld dat bij het huidige dan wel voorgenomen gebruik van de bodem of eenmogelijke verspreiding van een verontreiniging, geen sprake is van zodanigerisico's voor mens, plant of dier, dat spoedige sanering noodzakelijk is. Ditzijn de zogenaamde ernst, niet-spoedlocaties. De beschikkingen waarin isvastgesteld dat wel een spoedige sanering noodzakelijk zijn, vallen onder hetovergangsrecht en hierop blijft de Wet bodembescherming van toepassing.
Als bovenstaande bodeminformatie niet beschikbaar is, is een voorafgaand bodemonderzoek aan de orde als bedoeld in paragraaf 5.2.2. van het Besluit activiteiten leefomgeving (Bal).
Dit bodemonderzoek zal overigens vaak ook al op grond vanhet omgevingsplan verplicht zijn bij een meldingsplichtige bouwactiviteit ofeen bouwactiviteit waarbij een omgevingsvergunning voor een binnenplanse omgevingsplanactiviteit wordtaangevraagd. Als het bijvoorbeeld ook om eenbodemgevoelig gebouw gaat, dan is bodemonderzoek op grond van Artikel 5.89 kBkl of Artikel 5.89 l Bkl verplicht.
Mobiele verontreinigingssituatie
Bij een mobiele verontreinigingssituatie worden er concentraties van een verontreinigende stof uit de bodem in het grondwater aangetroffen, waarbij risico's voor het grondwater op voorhand niet uit te sluiten zijn. Als er sprake is van een mobiele verontreinigingssituatie dient er een risicobeoordeling grondwaterkwaliteit uitgevoerd te worden om de risico's voor het grondwater in kaart te brengen. Uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit volgt of en welke curatieve maatregelen er getroffen moeten worden door de initiatiefnemer.
Kwetsbare gebieden kunnen bij lage concentraties van verontreinigende stoffen bedreigd worden. De door het Rijk in artikel 4.12a van het Besluit kwaliteit leefomgeving opgenomen signaleringsparameter beoordeling grondwatersanering, biedt niet altijd voldoende bescherming voor de KRW-doelen. De mobiele verontreinigingssituatie onderscheidt daarom criteria die van toepassing zijn op de algemene grondwaterkwaliteit en op kwetsbare gebieden. Dit vertaalt zich naar de volgende definitie. Er is sprake van een mobiele verontreinigingssituatie als het grondwater:
Signaleringsparameter beoordeling grondwatersanering
De signaleringsparameter beoordeling grondwatersanering is een door het Rijk in artikel 4.12a van het Bkl geïntroduceerd begrip en is gelijk aan de interventiewaarde grondwaterkwaliteit. Het Rijk geeft deze waarde mee aan zowel de provincie als de waterbeheerders om rekening mee te houden bij de overweging of een grondwatersanering als maatregel vastgesteld moet worden in de waterprogramma's. De provincie heeft de signaleringsparameter beoordeling grondwatersanering overgenomen in Bijlage V. Zodoende kan de provincie voor verontreinigende stoffen waar een signaleringsparameter ontbreekt eventueel een waarde laten afleiden als dat nodig mocht blijken. Ook maakt opname van deze parameter in de omgevingsverordening het mogelijk om lokaal hiervan af te wijken, bijvoorbeeld als dit volgt uit gebiedsspecifiek beleid.
Voorkeurswaarde
De voorkeurswaarde vertegenwoordigt de concentratie waarboven er sprake is van verontreiniging van het grondwater. De provincie heeft dit begrip in het Regionaal Waterprogramma geïntroduceerd. Voor het definiëren van de voorkeurswaarde heeft de provincie de waarden voor grondwater benut die het Rijk in het Besluit kwaliteit leefomgeving opgenomen heeft en die de waarde vertegenwoordigen waar sprake is van verontreiniging van het grondwater (zie Bijlage V Gevaarlijke stoffen in het grondwater).
Gebiedsspecifiek beleid 'De Kempen'
Voor De Kempen geldt een afwijkende signaleringsparameterbeoordeling grondwatersanering en voorkeurswaarde voor zink en cadmium. Hiermeeis de beleidsregel gebiedswaarden De Kempen Noord-Brabant (10 juli 2015) voor wat betreft het grondwatervoortgezet. In het gebied De Kempen komtdoor de specifieke situatie verhoogde concentraties van zink en cadmium voor enzijn maatregelen niet altijd nodig of mogelijk zijn.
Met het bouwverbod wordt beoogd dat bij het bouwen op eenmobiele verontreinigingssituatie:
Het is aan de gemeente om in het omgevingsplan het bouwverbod op te nemen.
Uitvoeren risicobeoordeling grondwaterkwaliteit
Het uitvoeren van een risicobeoordeling grondwaterkwaliteit is niet aan de orde als de bron van verontreiniging van het grondwater niet gelegen is op het perceel waarop gebouwd wordt.
Uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit volgt of1) geen maatregelen of 2) een bron(zone) aanpak, eventueel aangevuld met eengrondwatersanering. Van degene die een bouwactiviteit verricht kan nietverlangd worden om een bron aan te pakken van een verontreiniging in hetgrondwater als deze niet op zijn eigen perceel gelegen is. Het kan bijvoorbeeldvoorkomen dat een bron bovenstrooms gelegen is. Om die reden is eenrisicobeoordeling grondwaterkwaliteit niet zinvol als de maatregelen die eruitvolgen toch niet van de initiatiefnemer verlangd kunnen worden. Overigens kan het wel vooromen dat een bouwactiviteit gepaard gaat met een grondwateronttrekking en vanuit de regels voor grondwateronttrekkingen wel de eventuele beïnvloeding van de verontreiniging in het grondwater beschouwd wordt om te voorkomen dat verspreiding leidt tot een risico voor het grondwater.
Maatregelen treffen alvorens er gebouwd wordt
Het bouwverbod bepaalt dat als uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit maatregelen volgen, deze uitgevoerd moeten worden alvorens er gebouwd mag worden. Het omgevingsplan moet daarom borgen dat de noodzakelijke informatie aan het college van burgemeester en wethouders wordt verstrekt voordat met de bouwactiviteit wordt gestart. Dit kan naar keuze met een omgevingsvergunning voor een omgevingsplanactiviteit, een meldplicht of informatieplicht.
Het omgevingsplan moet in ieder geval borgen dat de noodzakelijke informatie wordt aangeleverd, zoals de resultaten vanhet voorafgaand bodemonderzoek en de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit. Deze gegevens stelt de gemeente in staat om de regels van hetbouwverbod te handhaven.
Indien uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit geenmaatregelen volgen, kan er direct gestart worden met bouwen. In dat geval ishet niet nodig informatie te overleggen. Er volgen geen maatregelen uit de risicobeoordelinggrondwaterkwaliteit indien gevaar voor het grondwater uit te sluiten is.
Uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit kunnen tweemaatregelen volgen:
Indien er een bodemsanering getroffen moet worden, volgt uit op grond van artikel 4.1246 van het Besluit activiteiten leefomgeving ingediende evaluatieverslag conformde BRL SIKB 6000 dat de maatregel uitgevoerd is.
Gedeputeerde Staten ontvangt bij beëindiging van de grondwatersanering gegevens en bescheiden waaruit blijkt dat de grondwatersanering uitgevoerd is. Indien de grondwatersanering is uitgevoerd in overeenstemming met de omgevingsvergunning, bedoeld in Artikel 3.52, maakt Gedeputeerde Staten dit kenbaar aan de initiatiefnemer.Gedeputeerde Staten zal van deze mededeling een kopie overhandigen aan hetcollege van burgemeester en wethouders.
Bij het uitvoeren van een bodemsanering zal er echter vaak ontgraven worden en gaat dit gepaard met de bouwactiviteit zelf. Bouwen is toegestaan indien dit de sanering niet belemmerd. De gemeente kan dit voor een bodemsanering beoordelen op grond van de in de melding zoals bedoeld in Artikel 4.1236 van het Besluit activiteiten leefomgeving opgenomen gegevens.
Bijeen grondwatersanering zal uit de vergunningvoorschriften blijken of de bouw desanering niet belemmerd.
Start bouwactiviteit
Deze regel bepaalt dat het omgevingsplan ook eeninformatieplicht moet opnemen dat degene die de maatregelen uitvoert,volgend uit de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit het college vanburgemeester en wethouders informeert als deze maatregelen getroffen zijn.Zodoende is de gemeente in staat om toe te zien op de regels van hetbouwverbod.
Milieubelastende activiteiten kunnen verschillende gevolgenvoor het watersysteem hebben. Zo kan een lozing van afvalwater vanuit eenmilieubelastende activiteit op of in de bodem of in een voorziening voor deinzameling en het transport van afvalwater (veelal een vuilwaterriool of eenhemelwaterstelsel) uiteindelijk nadelige gevolgen hebben voor de chemische ofecologische kwaliteit van watersystemen. Bij lozingen op de bodem kunnen degeloosde stoffen naar het grondwater doorsijpelen en kan wateroverlastoptreden. Bij lozingen in vuilwaterriolen en hemelwaterstelsels komt het wateruiteindelijk vaak in het oppervlaktewater terecht, waar het tot zowelkwaliteits- als kwantiteitseffecten kan leiden. Bij toepassing van bodemenergiekan onttrekking of inbreng van warmte zowel bij open als gesloten systemengevolgen voor het grondwater hebben. Het aanbrengen van omvangrijke verhardingenof het brengen van grote hoeveelheden water in de bodem kan gevolgen hebbenvoor de grondwaterstand.
Voor de milieubelastende activiteiten met gevolgen voorwatersystemen die in het Besluit activiteiten leefomgeving zijn aangewezen iseen beoordelingsregel opgenomen in artikel 8.22 van het Besluit kwaliteitleefomgeving. Dit artikel voorziet in de opname van een beoordelingsregel inhet omgevingsplan voor milieubelastende activiteiten met gevolgen voorwatersystemen die in het omgevingsplan zijn aangewezen en waarvoor op grond vanhet omgevingsplan een omgevingsvergunning verplicht is.
De beoordelingsregel is identiek aan de beoordelingsregel zoals bedoeld in artikel 8.22 van het Besluit kwaliteit leefomgeving. Met deze beoordelingsregel worden de gevolgen voor het watersysteem bij het beoordelen van de milieubelastende activiteit betrokken. Hierbij wordt vooral gedacht aan het beïnvloeden van de grondwaterstand of het oppervlaktewaterpeil, wat gevolgen kan hebben voor de doelstellingen voor de kwantitatieve toestand van het grondwatersysteem, de ecologische kwaliteit van oppervlaktewaterlichamen of voor de maatschappelijke functie drinkwaterwinning. Dergelijke gevolgen voor het watersysteem kunnen binnen het oogmerk van de beoordeling van de milieubelastende activiteit vallen, namelijk voor zover ze ook als gevolgen voor de veiligheid, gezondheid of het milieu zijn te karakteriseren. In dat geval moeten ze ook worden betrokken bij de beoordeling.
Het artikel borgt daarnaast dat rekening wordt gehouden met het beleid dat is vastgelegd in waterprogramma's bij het beoordelen van de aanvraag om een omgevingsvergunning die gevolgen heeft voor het watersysteem. Dit draagt bij aan een goede implementatie van de kaderrichtlijn water.
Een gemeente kan in het omgevingsplan aanvullende aspecten regelen, bijvoorbeeld door aan het college van burgemeester en wethouders de mogelijkheid te bieden voor maatwerkvoorschriften. Dat is uiteraard alleen mogelijk binnen der randvoorwaarden die in de instructieregels zijn gesteld, zodat delozing niet verhindert dat de voor dat grondwaterlichaam vastgesteldemilieudoelstellingen worden bereikt (zie ook art. 11, onderj KRW).
In een aantal situaties waar de milieubelastende activiteitbodemsanering als bedoeld in artikel3.48h van het Besluit activiteiten leefomgeving wordt voorgeschreven, regeltdit artikel de opname van maatwerkregels in het omgevingsplan. Het gaat om devolgende situaties:
De maatwerkregels hebben tot gevolg dat de bodemsanering ook oog heeft voor het beschermen van het watersysteem.
De provincie borgt dit door met een instructieregel van de gemeente te verlangen in die situaties een maatwerkregel voor de milieubelastende activiteit bodemsanering op te nemen in het omgevingsplan. Zoals uit de Nota van Toelichting van het Aanvullingsbesluit Bodem in paragraaf 6.2 blijkt kunnen de regels voor saneren van de bodem in het Bal gebruikt worden voor het uitvoeren van een bronaanpak, al dan niet in combinatie met maatwerkregels en/of maatwerkvoorschriften. Het eerste lid onder b beschrijft de maatwerkregels die opgenomen moeten worden in het omgevingsplan om de regels voor saneren van de bodem in het Bal geschikt te maken voor het uitvoeren van een bronaanpak.
De maatwerkregel zorgt ervoor dat desaneringsmethode (standaardmethode of alternatieve methode viamaatwerkvoorschrift) (ook) leidt tot het beheren, beperkenof ongedaan maken van de inbreng van de verontreiniging uit de bodem naar hetgrondwater. Het aanbrengen van een afdeklaag is hiervooralleen voldoende alshet een afdeklaag betreft als bedoeld in artikel 4.1241, derde lid, onder a vanhet Bal waarbij aannemelijk is dat de verhardingslaag leidt tot het beheren,beperken of ongedaan maken van de inbreng van de verontreiniging uit de bodemnaar het grondwater.
Onder het stelsel van de Omgevingswet zijn er geen rijksregels die een verbod op het rechtstreeks lozen in de bodem inhouden. Het huidige artikel 2.2 van het Activiteitenbesluit milieubeheer (Abm) en Besluit lozen buiten inrichtingen (Blbi), waarin is geregeld dat bij de toegestane lozingen dit nooit rechtstreeks naar het grondwater mag plaatsvinden zonder doorsijpeling door de bodem of ondergrond, keert niet terug.
Artikel 2.2 van het Abm/Blbi gaf uitvoering aan één van deoverwegingen van de Kaderrichtlijn Water (KRW). In Artikel 11, onder j van deKRW is gesteld dat, met uitzondering van een aantal situaties, lidstaten er zorgvoor moeten dragen dat er niet rechtstreeks, zonder doorsijpeling,verontreinigende stoffen geloosd mogen worden in het grondwater.
De waterprogramma's dienen maatregelen vast te stellen teruitvoering van Artikel 11 KRW. De provincie dient uiteindelijk met hetRegionaal Waterprogramma te voldoen aan de KRW. Hiermee is het aan de provincieom de regie te nemen en te zorgen dat het verbod op rechtstreeks lozen geborgdblijft.
De gemeente koppelt de maatwerkregel aan activiteitenwaar afvalwater kan vrijkomen dat vervolgens geloosd wordt op of in de bodem.Deze activiteiten worden zowel in het Besluit activiteiten leefomgeving,omgevingsplan als deze omgevingsverordening gereguleerd. Het gaat te ver omalle activiteiten te benoemen. Daarom wordt volstaan met een algemeneverwijzing.
Met dit artikel worden eisen gesteld aan de kwaliteit van grondwater dat op of in de bodem geloosd wordt en dat afkomstig is van een bodem- of grondwatersanering dan wel van het graven in een bodem met een bodemkwaliteit boven de interventiewaarde bodemkwaliteit.
In Artikel 3.1 van zowel het ActiviteitenbesluitMilieubeheer en Besluit lozen buiten inrichtingen waren eisen gesteld aan hetlozen van afvalwater afkomstig van een bodemsanering of grondwatersanering,inclusief het daarbij gaande bodemonderzoek. De regels voor het lozen vangrondwater afkomstig van saneringen zijn opgenomen in Artikel 22.139 van debruidsschat van het omgevingsplan. Deze regels in de omgevingsverordening zorgenervoor dat de bruidsschatregel geborgd blijft.
In Artikel 3.1 van zowel het Activiteitenbesluit Milieubeheeren Besluit lozen buiten inrichtingen waren eisen gesteld aan het lozen vanafvalwater afkomstig van ontwatering, waaronder het graven in de bodem. Aan hetlozen van afvalwater afkomstig van ontwatering worden weinig eisen gesteldomdat dit veelal schoon water betreft dat met eenvoudige filtering geloosd kanworden op of in de bodem. De regels voor het lozen van grondwater afkomstig vanontwatering zijn opgenomen in Artikel 22.140 van de bruidsschat van hetomgevingsplan.
Bij het graven in verontreinigende bodem is de kans echter groot dat het grondwater dat vrijkomt ook verontreinigende stoffen bevat. Onder de Wet bodembescherming dient bij het graven in verontreinigde bodem (lees: geval van ernstige verontreiniging) een BUS-melding gedaan en kom je automatisch in het saneringsspoor, waardoor ook de emissiegrenswaarden voor het lozen van grondwater afkomstig van een sanering hier van toepassing is. Onder de Omgevingswet bestaat er niet langer een saneringsplicht bij het graven in verontreinigende bodem en zijn dus ook niet de emissiegrenswaarden van toepassing die horen bij verontreinigd grondwater dat als afvalwater op of in de bodem geloosd wordt. Deze regels in de omgevingsverordening zorgen ervoor dat er voor grondwater dat vrijkomt bij het graven in verontreinigde bodem dezelfde emissiegrenswaarden gelden als voor grondwater dat vrijkomt bij saneringen.
Dit artikel zorgt ervoor dat de in paragraaf22.3.7.3 opgenomen bruidsschatregel voor het omgevingsplan met regels vooractiviteiten op een locatie met historische bodemverontreiniging zonderonaanvaardbaar risico behouden blijft. Bovendien wil de provincie bereiken datde gemeente bij de uitvoering van bruidsschatregels de risico's voor hetgrondwater in voldoende mate meeweegt.
Toepassingsbereik
De in paragraaf 22.3.7.3 opgenomen bruidsschatregel voor het omgevingsplan gaat over activiteiten op een locatie met historische bodemverontreiniging zonder onaanvaardbaar risico. Dit zijn de zogenaamde ernst, niet-spoedlocaties. Of er sprake is van een locatie met historischebodemverontreiniging zonder onaanvaardbaar risico blijkt volgens debruidsschatregel uit een beschikking welke is vastgesteld krachtens artikel 29in samenhang met artikel 37, eerste lid, van de Wet bodembescherming, zoals dieluidde voor de inwerkingtreding van de Omgevingswet.
In de provincie Noord-Brabant zijn ook veel gevallen van verontreiniging waar op basis van nader bodemonderzoek is gebleken dat er sprake is van een ernstige verontreiniging, maar waarvoor geen beschikking is afgegeven. Dat zou betekenen dat de bruidsschatregel voor het omgevingsplan maar op een beperkt aantal bekende locaties in Noord-Brabant met een bodemverontreiniging toeziet. De provincie zorgt er met dit artikel voor dat het omgevingsplan ook voor locaties waar op grond van nader bodemonderzoek conform de NTA 5755 is vastgesteld dat er sprake is van een historische bodemverontreiniging zonder onaanvaardbaar risico regelt dat er op een natuurlijk moment maatregelen worden getroffen.
Mitigerende maatregelen bodem- en watersysteem
De maatregelen die in de bruidsschatregel voor het omgevingsplan van de initiatiefnemer van een activiteit op een historische bodemverontreiniging zonder onaanvaardbaar risico verlangd worden, zijn in het belang van bescherming van de bodem en vragen om verdere verontreiniging van de bodem te voorkomen of beperken. Als het redelijkerwijs mogelijk is, wordt verwacht dat in samenhang met de activiteit de verontreiniging van de bodem ongedaan gemaakt wordt. Hiermee wordt aangesloten bij paragraaf 3.2 van de Circulaire bodemsanering 2013 die aangeeft dat veelal bij een ontwikkeling alsnog gesaneerd moet worden.
In principe is de verzadigde zone (lees: grondwater)onderdeel van de bodem en zijn de maatregelen dus net zo zeer in het belang vande bescherming van het grondwater en zouden maatregelen zich dan ook net zozeer moeten richten op het voorkomen of beperken van verdere verspreiding vanhet grondwater. De provincie hecht er waarde aan dat een natuurlijkmoment benut wordt om bekende bodemverontreinigingen met risico's voor hetgrondwater alsnog aan te pakken of om op zijn minst maatregelen te treffen dieverdere verontreiniging van het grondwater voorkomen of beperken. Zodoendezorgt dit artikel ervoor dat de maatregelen niet alleen het belang van debodem dienen, maar ook het watersysteem. Bovendien is expliciet gemaakt dat demaatregelen niet alleen verdere verontreiniging van de bodem dienen tevoorkomen of beperken, maar ook van het grondwater. Het gaat hierbij zowel om verontreinigingvan het grondwater vanuit een mobiele bodemverontreiniging, als verdereverontreiniging van het grondwater vanuit een reeds in het grondwater aanwezigeverontreiniging.
Vanuit de bescherming van een goed woon- en leefklimaat en het voorkomen van saneringssituaties gelden er voorwaarden aan het oprichten van geluidgevoelige gebouwen langs provinciale wegen.Bij een geluidbelasting tot 55 dB Lden is een geluidgevoelig gebouw altijd toegestaan. De geluidbelasting wordt hierbij conform de geldende meet- en rekenvoorschriften bepaald op representatieve waarneemhoogtes.
Wanneer sprake is van een geluidgevoelig gebouw en geluidgevoelige ruimte is bepaald in artikel 3.21 en 3.22 van het Besluit kwaliteit leefomgeving.
Lid 1
Bij een geluidbelasting tussen de 55 dB Lden en 60dB Lden geldt als voorwaarde dat er een geluidluwe zijde aanwezig is. Onder een geluidluwe zijde wordt verstaan een zijde waar de cumulatieve geluidbelasting (Lcum) maximaal 50 dB bedraagt. Aan deze zijde is minimaal één te openen deel en een geluidgevoelige ruimte, bij voorkeur de hoofdslaapkamer, aanwezig.
Lid 2
Bij een geluidbelasting van 60 dB Lden of hoger geldt dat:
Een niet-geluidgevoelige gevel vervangt de gevels die onder de Wet geluidhinder als ‘doof’ werden aangemerkt of waarvoor met toepassing van de Interimwet stad-en-milieubenadering werd afgeweken van de wettelijke norm. In het overgangsrecht van de Omgevingswet is in artikel 10a.9 bepaald dat onder ‘niet-geluidgevoelige gevel’ ook wordt verstaan een gevel die voor inwerkingtreding van de Omgevingswet is aangemerkt als zogenoemde ‘dove gevel’, alsmede een gevel waarvoor de Interimwet stad-en-milieubenadering is toegepast. Die gevels blijven na inwerkingtreding van de Omgevingswet derhalve niet geluidgevoelig.
Lid 3
In dit lid is een uitzondering opgenomen voor het geval dat de realisatie van een geluidluwe zijde door stedenbouwkundige redenen niet inpasbaar is in het ontwerp. Dan moet er een geluidluwe plek gerealiseerd worden. Onder een geluidluwe plek wordt verstaan een plek waar de cumulatieve geluidbelasting (Lcum) maximaal 50 dB bedraagt. Als richtlijn voor de afmeting van zo'n plek wordt aangesloten bij artikel 4.35 van het Bouwbesluit (2012): voor een zelfstandige woning geldt een vloeroppervlakte van tenminste 4 m2 en een breedte van tenminste 1,5 meter.
De achterliggende reden van zo'n geluidluwe plek is de volgende. Bij een hoge geluidbelasting op bijvoorbeeld de voorgevel is het bijna ondoenlijk om een raam te openen zonder geluidhinder te ondervinden. Om deze reden is als voorwaarde opgenomen dat er een geluidgevoelige ruimte aan een geluidluwe gevel moet zijn. In deze ruimte kan wel frisse lucht komen door een te openen raam zonder dat er geluidhinder ontstaat. In sommige gevallen komt geluid van alle kanten, bv als aan de voorkant een weg aanwezig is en aan de achterkant een spoorweg. Als dan geen geluidluwe gevel kan worden gecreëerd door een afscherming, kan mogelijk wel een geluidluwe plek in de tuin worden gemaakt zodat mensen ergens op hun perceel toch van buitenlucht kunnen genieten zonder lawaai.
Naast de rechtstreeks werkende regels die zijn opgenomen in hoofdstuk 2 gelden er regels voor de toedeling van functies binnen stiltegebied. De regels hebben een verschillend karakter en vullen elkaar aan. De rechtstreeks werkende regels reguleren concrete activiteiten binnen de gebieden.
Vanuit een integrale benadering is het niet logisch dat een bestemmingsplan nieuwe functies of activiteiten toedeelt in stiltegebied, die de rust en stilte aantasten.
Juist ook activiteiten buiten het stiltegebied kunnen de na te streven rust en stilte aantasten, bijvoorbeeld het houden van evenementen. Daarvoor is een attentiezone stiltegebied opgenomen zodat bij het toedelen van nieuwe of tijdelijke functies rekening wordt gehouden met de na te streven rust en stilte in het stiltegebied.
De gemeente beoordeelt of een bepaalde activiteit ter plaatse mag plaatsvinden, zoals een evenement of feesten en partijen. Hierbij geldt dat voldaan moet worden aan de grenswaarde die op de grens van een stiltegebied geldt. Met deze instructieregel moet de gemeente deze grenswaarde opnemen in het omgevingsplan. De grenswaarde geldt ook via een algemene, rechtstreeks werkende regel voor milieubelastende activiteiten; daarvoor is in Artikel 3.73 Maatwerkregel milieubelastende activiteit Attentiezone stiltegebied een maatwerkregel opgenomen.
Voor evenementen in een stiltegebied bieden de verbodsbepalingen (Artikel 3.78 en verder) voldoende bescherming. Bovendien geldt voor alle activiteiten in het stiltegebied de algemene zorgplicht en de opgenomen streefwaarde van 40 dB(A) LAeq, 24u.
Het Natuur Netwerk Brabant (NNB) is een samenhangend netwerk van natuurgebieden en landbouwgebieden met natuurwaarden van (inter-)nationaal belang, zoals de bossen, de heide en vennen, de stuifduinen, de schraalgraslanden, de rivieren en beken. Het doel van het NNB-beleid is het veiligstellen van ecosystemen en het realiseren van leefgebieden met goede condities voor de biodiversiteit. Deze leefgebieden zijn belangrijk voor dier- en plantensoorten.
Om de populaties gezond te houden en de genetische uitwisseling te bevorderen, moeten de gebieden groot genoeg zijn en de mogelijkheid bieden voor migratie tussen de gebieden. Om het NNB als zo`n netwerk te laten functioneren, werkt de provincie samen met andere partijen aan het aanleggen van ecologische verbindingszones en het oplossen van faunaknelpunten in de wegenstructuur. Als de omstandigheden in een bepaald gebied (tijdelijk) verslechteren, dan kan een soort uitwijken naar een ander geschikt gebied. In het licht van de klimaatveranderingen is dit van toenemend belang. De ecologische verbindingszones zijn (vaak) langgerekte landschapselementen die als groene schakels de Brabantse natuurgebieden met elkaar verbinden.
Het Natuur Netwerk Brabant hangt samen met het Natuur Netwerk in de andere delen van Nederland en met het Europese net van natuurgebieden, bekend onder de naam Natura 2000.
Het NNB bestaat uit:
Het provinciale beleid is erop gericht om het netwerk in 2027 gereed te hebben. Dit wordt in het algemeen bereikt door:
Brabant kiest er voor om samen met de zogenaamde 'Manifestpartners' het hele NNB in Brabant realiseren. De provincie nodigt particuliere eigenaren en ondernemers uit om delen van het NNB te ontwikkelen. Natuur en landschap wordt meer vanuit de regio en dichter bij de samenleving gerealiseerd. De provincie biedt daarbij de ruimte om economische ontwikkeling te koppelen aan investeringen in natuur.
Op basis van het rijksbeleid geldt de verplichting om de wezenlijke kenmerken en waarden van het NNB in stand te houden en te beschermen (paragraaf 7.3.1 van het Besluit kwaliteit leefomgeving).
Niet alleen het behouden, herstellen en beschermen van bestaande waarden in het natuurnetwerk is belangrijk: er moet ook ruimte zijn voor ontwikkelingen. Juist daarmee ontstaan ook kansen voor de realisering en versterking van het natuurnetwerk. Hiervoor zijn de door Rijk en provincies opgestelde "Spelregels EHS beleidskader voor compensatiebeginsel, EHS-saldobenadering en herbegrenzen EHS" (20 augustus 2007) van belang. Deze spelregels zijn in de verordening nader uitgewerkt.
Een deel van het NNB wordt gerealiseerd door middel van gedeeltelijke functiewijziging, waarbij het desbetreffende perceel geheel of gedeeltelijk een aangepast agrarisch gebruik houdt, zodanig dat de ecologische doelen van het NNB gerealiseerd worden ('het ondernemende natuurnetwerk'). In die situatie is het wenselijk dat de desbetreffende percelen een agrarische functie houden, waarbij ook behoud en ontwikkeling van ecologische waarden geborgd wordt, bijvoorbeeld door hiervoor een waardeaanduiding op te nemen.
De instructieregels in dit artikel bevatten de kern voor de bescherming van het Natuur Netwerk Brabant (NNB). Bij het opstellen van een omgevingsplan zijn gemeenten verplicht aansluiting te zoeken bij de wezenlijke ecologische kenmerken en waarden die in het natuurbeheerplan zijn beschreven. Deze waarden en kenmerken zijn per gebied vastgelegd in een beheertypenkaart en in een ambitiekaart. Beide kaarten vormen de kern van het natuurbeheerplan. De beheertypenkaart brengt in beeld wat de actuele situatie is. De ambitiekaart geeft de gewenste eindsituatie (ambitie) aan. Zolang er geen sprake is van een significante aantasting, is er vanwege het NNB geen grond om de activiteit tegen te houden. Wel wordt de activiteit uiteraard nog getoetst aan ander beleid of regelgeving.
Naast behoud en ontwikkeling van ecologische waarden en kenmerken streeft de provincie binnen het NNB ook behoud na van cultuurhistorische waarden en andere wezenlijke kenmerken zoals rust en stilte. Op provinciaal niveau zijn de cultuurhistorische waarden en kenmerken vastgelegd op de Cultuurhistorische waardenkaart van Noord-Brabant en waar nodig vertaald in deze verordening.
Zolang de natuurdoelen in een gebied nog niet zijn gerealiseerd, kunnen bestaande functies en gebruiksactiviteiten worden voortgezet (eerbiedigende werking). Bestaand planologisch gebruik wordt gerespecteerd. Dit betekent dat de ontwikkelmogelijkheden van een agrarisch bedrijf, een recreatiewoning en een niet-agrarisch bedrijf die zijn opgenomen in een geldend omgevingsplan in stand blijven. Het betekent ook dat er geen nieuwe ontwikkelmogelijkheden geschapen mogen worden door een omgevingsplan te wijzigen of door de verlening van een omgevingsvergunning.
Als de realisering van de natuurbestemming is veiliggesteld doordat daarvoor een publiekrechtelijk besluit met financiering is vastgesteld, is de gemeente verplicht om binnen negen maanden een wijziging van het omgevingsplan vast te stellen. Dit is het geval bij (juridische) verplichtingen van GS of van een waterschapsbestuur.
Ook wanneer een activiteit of ontwikkeling plaatsvindt buiten het Natuur Netwerk Brabant (NNB) kan dit aantasting geven van de ecologische waarden binnen het NNB. Dit is in ieder geval aan de orde als een ontwikkeling een negatief effect heeft op de waarden van het NNB vanwege geluid, licht of betreding. Deze opsomming is niet uitputtend bedoeld, ook schaduwwerking, windturbulentie of het oprichten van een afscheiding langs een natuurgebied waardoor migratie niet langer mogelijk is, kan negatieve effecten hebben op de aanwezige waarden van het NNB. Voor zover er externe effecten optreden vanwege de verspreiding van stoffen door de lucht of water vindt een afweging plaats in het kader van de daarop betrekking hebbende wet- en regelgeving. Daarom is dit expliciet in de regels uitgesloten. Deze regel geldt in aanvulling op de Omgevingswet en onderliggende regelgeving, waarin de externe werking van Natura 2000 gebieden is vastgelegd.
Als er aantasting van waarden optreedt, geldt dat de negatieve effecten als gevolg van de verstoring, waar mogelijk, worden beperkt en als dat niet mogelijk is, worden gecompenseerd. Omdat het hier gaat om een ontwikkeling buiten het NNB, is ook de regeling kwaliteitsverbetering landschap (artikel 5.11) van toepassing. Per geval wordt bekeken of de verplichte compensatie voldoende is om ook aan de verplichte kwaliteitsverbetering te voldoen of dat er aanvullend maatregelen nodig zijn. Voorop staat dat de compensatie van de aantasting altijd plaatsvindt. Hoe hoog de compensatieverplichting is vanwege verstoring is per geval verschillend en betreft maatwerk.
Voor de overdraai van de wieken van windturbines die buiten het Natuur Netwerk staan, is in het tweede lid expliciet bepaalt dat hiervoor de compensatieregels gelden voor verstoring. De omvang daarvan is maatwerk. De overdraai van de wieken geeft geen rechtstreekse aantasting van het NNB door verlies van areaal doordat de natuurfunctie onder de overdraai gehandhaafd kan blijven. Voor de overdraai is derhalve geen kleinschalige herbegrenzing van het natuur netwerk nodig. Voor de overdraai geldt dat de aantasting van natuurwaarden door verstoring vanwege geluid, windturbulentie of schaduwwerking onder de externe werking van dit artikel valt en gecompenseerd moet worden.
Op de locatie waar de voet van de windturbine gebouwd wordt en de weg die naar de windturbine leidt, kan de natuurfunctie niet gehandhaafd blijven. Kleinschalige herbegrenzing kan voor die gevallen een oplossing bieden als aan de daarvoor gestelde voorwaarden wordt voldaan. Daarnaast is in artikel artikel 5.52 Aanvullende regels voor windturbines in het Natuur Netwerk Brabant een uitzonderingsregeling opgenomen voor de plaatsing van windturbines in het NNB direct gelegen langs hoofdinfrastructuur.
De provincie wil binnen wettelijk toegestane grenzen flexibiliteit bieden voor ontwikkelingen binnen het NNB. Daartoe zijn in dit artikel vier mogelijkheden benoemd waarmee onder afwijking van de beschermingsregels uit Artikel 5.30 Bescherming Natuur Netwerk Brabant het toelaten van nieuwe ontwikkelingen mogelijk is. Deze vier mogelijkheden zijn vervolgens in een apart artikel uitgewerkt.
Voor de Natura 2000 gebieden, aangewezen op grond van de Vogel- en Habitatrichtlijn, gelden deze afwijkingsmogelijkheden niet. Voor Natura 2000 geldt dat ontwikkelingen die de waarden en instandhoudingsdoelen aantasten, moeten voldoen aan het Besluit activiteiten leefomgeving. Omdat de begrenzing van Natura 2000 op Europees niveau is vastgesteld, is (een verzoek tot) grenswijziging vanwege strijd met hogere wet- en regelgeving ook niet mogelijk.
Dit artikel bevat bepalingen die onder voorwaarden een mogelijkheid biedt om in het NNB nieuwe ontwikkelingen toe te laten.
Het betreft een mogelijkheid voor het oprichten van kleinschalige bebouwing en bouwwerken ten behoeve van de natuurbestemming of het recreatieve medegebruik daarvan. In de praktijk bestaat hieraan behoefte. De verplichting tot vestiging op een bestaand bouwperceel, die in het algemeen geldt, stuit hier op onnodige bezwaren. Het gaat daarbij bijvoorbeeld om het oprichten van een brandtoren in een natuurgebied of een picknickbankje in een bosgebied. Voorwaarde voor het toelaten is dat er geen aantasting van de ecologische waarden en kenmerken van het NNB optreedt.
Voor omheinde militaire terreinen die binnen het NNB liggen, geldt vanuit artkel 7.8 van het Besluit kwaliteit leefomgeving dat er geen beperkingen gesteld mogen worden aan de ontwikkelingsmogelijkheden als eventuele aantasting van waarden wordt voorkomen en zo nodig gecompenseerd.
Vanuit zorgvuldig ruimtegebruik geldt een verbod op nieuwvestiging buiten Stedelijk gebied. In sommige gevallen zijn er ook doorlopende NNB-structuren, zoals bij rivieren en kanalen, die door Stedelijk gebied lopen. Dan is dit verbod vanuit provinciaal belang niet nodig. Het belang van de provincie is alleen ingegeven dat er geen aantasting plaatsvindt van de aanwezige ecologische waarden. Daarom is in het vierde lid duidelijk aangegeven dat het verbod op nieuwvestiging in voornoemde gevallen niet geldt. De beschermingsregels van de ecologische waarden blijven onverkort gelden. Dat betekent dat als een beoogde ontwikkeling een aantasting met zich brengt van de waarden van het natuurnetwerk, er allereerst een afweging moet plaatsvinden of de ontwikkeling gelet op de aantasting van de waarden aanvaardbaar of nodig is. Als uit de afweging volgt dat de ontwikkeling nodig is, geldt in geval van aantasting dat bezien moet worden of de ontwikkeling mogelijk is onder toepassing van de mogelijkheden uit Artikel 5.34 - Artikel 5.36, waaronder de eisen voor compensatie.
De regeling komt hiermee tegemoet aan de wens vanuit de praktijk om bijvoorbeeld binnen stedelijk gebied een horecaboot in kanalen of plassen te realiseren of om woonboten te plaatsen. Een dergelijke ontwikkeling heeft in veel gevallen geen aantasting van de ecologische waarden in het water tot gevolg. Bij de afweging of de functie aanvaardbaar is, is het wel nodig om ook expliciet te bezien of de plaatsing gevolgen heeft voor het naastliggende gebied. Vaak is langs een rivier of kanaal ook sprake van een ecologische verbindingszone. Een plan dat een ontwikkeling binnen zo'n zone toelaat moet aan de voorwaarden van Artikel 5.40 Natuur Netwerk Brabant - ecologische verbindingszone voldoen en aantonen dat de ecologische waarden -in dit geval de verbindingsfunctie- niet worden aangetast.
Binnen de locatie ecologische verbindingszone in Stedelijk gebied geldt geen verbod op nieuwvestiging. Binnen de ecologische verbindingszone zijn ontwikkelingen mogelijk als de verbindingsfunctie niet wordt aangetast.
Tot slot geldt dat er vanuit de doelstelling voor de realisering van duurzame energie in Artikel 5.52 Aanvullende regels voor windturbines in het Natuur Netwerk Brabant de mogelijkheid is opgenomen voor het tijdelijk oprichten van windturbines in het natuurnetwerk direct aansluitend op hoofdinfrastructuur.
Er is een uitzondering mogelijk als er sprake is van een groot openbaar belang en alternatieven aantoonbaar ontbreken. Het ontbreken van alternatieven mag niet zonder meer worden aangenomen. Het tweede lid stelt eisen aan het onderzoek dat daarvoor uitgevoerd moet worden. Voorts gelden er eisen dat de aantasting van waarden zoveel mogelijk wordt voorkomen en gecompenseerd. Als het omgevingsplan waarin de aantasting is vastgelegd, in werking is getreden passen Gedeputeerde Staten periodiek de begrenzing aan van de locatie NNB omdat er anders voor die ontwikkeling beperkingen blijven gelden. Bij het toezicht op de vaststelling van een omgevingsplan bezien Gedeputeerde Staten of op correcte wijze invulling is gegeven aan de opgenomen voorwaarden die in artikel 5.34 zijn opgenomen.
Bij gebiedsontwikkelingen speelt vaak dat er een combinatie van activiteiten plaatsvindt in een gebied. Bij een afzonderlijke beoordeling van deze activiteiten ontstaat geen meerwaarde voor het NNB of juist een inbreuk hierop. Door de activiteiten in onderlinge samenhang te beoordelen, kan de kwaliteit en/of kwantiteit van het NNB per saldo verbeteren. Dit is de zogenaamde 'saldo-benadering' die een gebiedsgerichte aanpak bevordert.
Eén van de voorwaarden om de saldobenadering te kunnen toepassen, is dat de activiteiten onderdeel uitmaken van een gebiedsvisie. Dit kan een provinciale of gemeentelijke gebiedsvisie zijn. Hiermee wordt geborgd dat een combinatie van activiteiten onderlinge samenhang vertoont. Daardoor is ook verzekerd dat toepassing van de saldobenadering de kwaliteit van het NNB daadwerkelijk verbetert.
De laatste mogelijkheid is gericht op kleinschalige herbegrenzingen. Bij deze ontwikkelingen wordt er een beperkte inbreuk gemaakt op de omvang van het Natuur Netwerk en ook de aantasting van natuurwaarden moet beperkt zijn. Wanneer hieraan wordt voldaan, verschilt per geval en betreft maatwerk.
Het gaat vaak om kleinschalige individuele ontwikkelingen en uitbreiding van bestaande functies, die in principe niet voldoen aan het vereiste van een zwaarwegend maatschappelijk belang.
Deze uitzondering is niet bedoeld om het beschermingsregime van het NNB te omzeilen. Vandaar ook dat de voorwaarde is opgenomen dat er enkel sprake kan zijn van een nieuwe begrenzing als het plan ook leidt tot een versterking van het NNB. Dit kan bijvoorbeeld doordat er knelpunten worden opgelost of een kwaliteitsverbetering ontstaat naast de verplichte compensatie. Ook bij een kleinschalige herbegrenzing geldt de voorwaarde dat de gemeente verzoekt om een aanpassing van de grenzen van het NNB. Wat kleinschalig is, kan per geval verschillen en betreft maatwerk.
De verordening biedt een keuzemogelijkheid voor fysieke of financiële compensatie. De voorwaarden die daarvoor gelden zijn in de navolgende artikelen uitgewerkt.
Op deze plaats wordt benadrukt dat hogere wetgeving, zoals de Omgevingswet en het Besluit kwaliteit leefomgeving, altijd voorgaat op de provinciale verordening. Dat betekent dat er in de gevallen dat nationale wetgeving vereist dat er wordt voorzien in fysieke compensatie, zoals bijvoorbeeld in Natura 2000 gebied, er geen keuzemogelijkheid bestaat. In dergelijke gevallen gelden de voorwaarden zoals opgenomen in Artikel 5.38 Fysieke compensatie. Bovendien blijven ongeacht de keuze die wordt gemaakt ook altijd de verplichtingen op grond van het Besluit activiteiten leefomgeving, bijvoorbeeld het kappen van bomen, gelden (voor zover van toepassing).
In bepaalde situaties is het nodig om met een groter areaal te compenseren dan het areaal dat verloren gaat, om zo dezelfde ecologische kwaliteit te realiseren. Hierbij is van belang hoeveel tijd het betreffende natuurtype nodig heeft om tot optimale kwaliteit te komen en welke functie het natuurtype heeft binnen het lokale ecosysteem. De compensatie van dit kwaliteitsverlies houdt er dan rekening mee dat het enige tijd duurt voordat het compenserende gebied dezelfde kwaliteit heeft als het gebied dat verloren is gegaan. De toeslag wordt uitgedrukt in extra te compenseren oppervlakte natuur.
Vanuit de provinciale natuurdoelen is het belangrijk dat het netwerk van natuurgebieden zo snel mogelijk en zo robuust mogelijk wordt gerealiseerd. Daarom is opgenomen dat de locatie waar fysieke compensatie plaatsvindt moet bijdragen aan samenhang en kwaliteit van het NNB. Dit bevordert dat er geen nieuwe 'losliggende' natuurgebieden ontstaan en dat de compensatie bijdraagt aan het beoogde netwerk van natuurgebieden. Of en wanneer er sprake is van een locatie die bijdraagt aan samenhang en kwaliteit van het NNB is maatwerk. Het is daarom aan te raden om de provincie in een vroegtijdig stadium te betrekken bij de compensatielocatie en de inrichting van het gebied.
Voorts geldt dat op de compensatielocatie de functie natuur geborgd moet worden en dat de te realiseren natuur beschermd wordt. Daarom is opgenomen dat toepassing gegeven moet worden aan artikel 5.30 van deze verordening, waarin die bescherming is opgenomen.
Uitvoering
Het gaat er niet alleen om dat de compensatie wordt geregeld. Het is uiteraard belangrijk dat deze ook wordt uitgevoerd. Het publiekrechtelijk borgen van de uitvoering van de compensatie is onder andere mogelijk door aan de gewenste ontwikkeling binnen de verwijderde NNB de voorwaarde te verbinden dat deze alleen mag plaatsvinden als de compensatie ook feitelijk is gerealiseerd, binnen een daarvoor gestelde termijn en overeenkomstig het inrichtingsplan dat aan deze voorwaardelijke regels is gekoppeld.
Naast een publiekrechtelijke regeling kan een privaatrechtelijke overeenkomst aanvullend van belang zijn. Het vereiste dat een omgevingsplan de uitvoering borgt, betekent dat de toelichting nadere informatie bevat over deze borging. Bijvoorbeeld rondom de financiële onderbouwing, het eisen van een bankgarantie, de wijze van toezicht door de gemeente op de uitvoering en dergelijke.
Voor de uitvoering van de compensatie kan geen gebruik gemaakt worden van een subsidieregeling. De economische uitvoerbaarheid van de compensatie is daarom relevant. Overigens kan voor het beheer onder omstandigheden wel een beroep worden gedaan op een subsidieregeling.
Verantwoording compensatie
Om de noodzakelijke compensatie te onderbouwen en motiveren biedt het omgevingsplan dat de aantasting mogelijk maakt inzicht in de aspecten genoemd in het vierde lid. Dit gebeurt in de onderbouwing van het plan waarbij eventueel ook verwezen kan worden naar een in de bijlage opgenomen compensatieplan en het inrichtingsplan dat aan de planregels is gekoppeld.
De voorwaarden onder a tot en met c vragen informatie over de aantasting en de compensatie. De toelichting geeft concreet aan welk natuur(beheer)type wordt aangetast, hoe groot de oppervlakte van het aangetaste gebied is en welke natuurkwaliteiten hierbij verloren gaan, inclusief de gevolgen van versnippering en verstoring. Dezelfde gegevens worden ook gevraagd voor de locatie waar de compensatie plaatsvindt. Het gaat daarbij om de netto oppervlakte natuurwaarden die wordt aangetast en de netto oppervlakte te realiseren natuur in het compensatiegebied.
De kwaliteit omvat zowel de tijd die een natuurtype nodig heeft om tot optimale kwaliteit te komen als de functie die het natuurtype heeft binnen het lokale ecosysteem. In de natuur is sprake van complexe natuurlijke processen en verbanden. De bijdrage die een gebied levert aan instandhouding van natuurlijke processen en verbanden noemen we de functionaliteit. Het gaat dan over (landschaps-)structuren, biotische- en a-biotische omstandigheden. De kwantiteit betreft zowel de oppervlakte van het aangetaste gebied, de toeslag, als de oppervlakte die als gevolg van de aantasting niet meer optimaal kan functioneren. Te denken valt dan aan aantasting van oppervlakte door geluidsoverlast, verlichting, versnippering en verstoring. Bepaling van deze oppervlakte is maatwerk.
d. de termijn van uitvoering
In een tijdschema dat deel uitmaakt van de uitvoeringsovereenkomst, leggen partijen vast wanneer met de uitvoering van de compensatie wordt begonnen en wanneer deze dient te zijn afgerond.
e. inhoud en realisatie van de voorgenomen mitigerende en compenserende maatregelen
Mitigeren houdt in dat nadelige effecten op de locatie van de aantasting worden beperkt. Dit kan gebeuren door een natuurvriendelijke inrichting, landschappelijke inpassing, planning van de werkzaamheden in het juiste seizoen e.d. Voorbeelden van mitigerende maatregelen zijn onder andere geluidschermen, wildviaducten, dassentunnels, beplanting, wijzigingen van grondwaterstand en aanleg van verbindingszones.
f. een beschrijving van het regulier beheer en het ontwikkelingsbeheer
Hiermee worden bedoeld het beheer in de eindfase, dus als de compensatiedoelen zijn gerealiseerd, en het beheer in de overgangsfase, waarin de compenserende maatregelen uitgevoerd worden. Verder moet worden gegarandeerd dat het beheer op een kwalitatief juiste wijze zal worden uitgevoerd. Dit kan zowel gebeuren door een instantie als door een particuliere terreinbeheerder.
Uitvoeringstermijn
De termijn van de realisatie van de natuurcompensatie is gekoppeld aan het onherroepelijk worden van het plan dat de inbreuk mogelijk maakt. Dit is reëel nu ook de aantasting vanaf het moment van onherroepelijk worden mogelijk is. Het is daarbij van belang dat het verschil tussen de planologische bescherming van de natuurcompensatielocatie als NNB of evz en de feitelijk ingerichte situatie zo kort mogelijk duurt vanwege:
De uitvoering van het compensatieplan wordt uiterlijk binnen drie jaar na het onherroepelijk worden van het plan afgerond. Als een aantasting direct het leefgebied van een bedreigde soort ernstig en blijvend verstoort, moet er eerst een vervangende en door de soort in gebruik genomen biotoop zijn voordat met de aantastende ingreep mag worden gestart. Bij een zeer omvangrijke en zware compensatieplicht kan een langere termijn gehanteerd worden. Hierbij vragen wij inzicht in hoe de realisatie van de compensatie gedurende de gehele termijn is voorzien in een uitvoeringsprogramma.
Dit artikel bevat de richtlijnen voor het berekenen van de financiële compensatie. De berekening hiervan maakt deel uit van de onderbouwing van het omgevingsplan. Het is nodig dat bij de terinzagelegging van het ontwerp van het omgevingsplan bij de provincie bekend is wie de financiële compensatie voldoet.
De verplichting om financieel te compenseren vloeit rechtstreeks voort uit deze verordening en ontstaat zodra het omgevingsplan is vastgesteld. Betaling hiervan moet vervolgens binnen 6 weken geschieden, ongeacht of de uitvoering van het project dan al gestart is. De provincie bepaalt de hoogte van de financiële compensatie op basis van de berekening in het omgevingsplan en stelt de inhoud van de verplichting tot betaling vast in een beschikking overeenkomstig titel 4.4 Bestuursrechtelijke geldschulden van de Algemene wet bestuursrecht
Financiële compensatie wordt gestort in de provinciale compensatievoorziening.
Voor de ecologische verbindingszones geldt een beperkt beschermingsregime, gericht op het bieden van basisbescherming. Een ecologische verbindingszone wordt aangeduid met een concreet aangeduid (zoek-)gebied. Inrichting, beheer en bescherming op perceelsniveau worden nader in het omgevingsplan uitgewerkt.
In Stedelijk gebied geldt een beschermingszone met een breedte van 50 meter. In overige gebieden is de breedte vastgesteld op 25 meter. Het gaat hierbij over de aansluitende verbinding over land.
Na realisering van de evz wordt het gebied begrensd als Natuur Netwerk Brabant en onder de werking gebracht van Artikel 5.30 Bescherming Natuur Netwerk Brabant. Een gerealiseerde ecologische verbindingszone zal in de praktijk niet altijd over de volle lengte een breedte hebben van 25 meter. Sommige onderdelen kunnen smaller zijn, zeker als met stapstenen wordt gewerkt. Dit is binnen de gestelde regels mogelijk mits in het omgevingsplan concrete begrenzing van de gerealiseerde ecologische verbindingszone wordt opgenomen met een daarbij passend beschermingsregime. Bij een ecologische verbindingszone gaat het namelijk niet alleen om de aanleg, maar ook om het behoud en beheer.
Vanwege de gewijzigde systematiek van kaartaanpassingen is een derde lid toegevoegd. Gemeenten kunnen in het omgevingsplan onder de daar gestelde voorwaarden activiteiten of functies binnen de locatie NNB-ecologische verbindingszone mogelijk maken. Van belang is dat de functie van de ecologische verbindingszone gehandhaafd en geborgd wordt. In het geval dat een gemeente gebruik maakt van deze mogelijkheid moet gelijktijdig een vervangend gelijkwaardig alternatief voor de ecologische verbindingszone in het omgevingsplan worden aangewezen en beschermd overeenkomst artikel 5.30 Bescherming NNB. Dat betekent dus ook dat de realisering van de ecologische verbindingszone verzekerd moet zijn. Het is op grond van deze regeling niet mogelijk om opnieuw een zoekgebied voor de ecologische zone op te nemen. Wij willen uitstel van de realisering van de ecologische verbindingszones voorkomen. Het is essentieel dat voorafgaand aan de vaststelling van een omgevingsplan waarin de regeling uit het derde lid wordt toegepast, vroegtijdig overleg plaatsvindt met de provincie.
De attentiezone waterhuishouding kent een basis in de reconstructie- en gebiedsplannen. Doel van de attentiezone is om ontwikkelingen die een negatieve invloed hebben op de binnen de attentiezone gelegen natte natuurparels tegen te gaan. Stromingen in het grondwatersysteem kunnen veranderen door verandering van bodemopbouw of het doorboren van lagen (bij grondverzet of diepploegen). Voor activiteiten die een negatief effect op de (grond)waterstand in een natte natuurparel kunnen hebben, is een vergunning nodig. Bij het toelaten van functies die een negatief effect kunnen hebben op de waterhuishouding, geldt dat overleg met het waterschap nodig is.
De locatie 'Behoud en herstel watersystemen' is gebaseerd op het Regionaal waterprogramma en gebaseerd op:
In deze gebieden is het beleid vanuit een regionaal belang gericht op behoud, verbetering en herstel van het natuurlijke watersysteem.
Binnen de gebieden zijn of worden maatregelen uitgevoerd op het gebied van de morfologie, zoals het laten hermeanderen van beken, het aanleggen van plas-draszones en het herstel van kwel. Daarom is ook ruimte naast de waterloop nodig om de maatregelen goed uit te kunnen voeren. Veel van de maatregelen zijn ook een verplichting die voortvloeit uit de Europese Kaderrichtlijn Water.
Binnen de gebieden gelden beperkingen voor functies en activiteiten die het realiseren van watersysteemherstel belemmeren of onnodig kostbaar maken. De gemeente stelt hiervoor regels en betrekt daarbij ook de belangen van het waterschap. Dit overleg heeft ook betrekking op de exacte reikwijdte van het beschermingsregiem. In sommige gevallen zijn inrichtingsmaatregelen bijvoorbeeld al voorzien aan één zijde van de waterloop en is bescherming aan de andere zijde niet meer over de volle breedte noodzakelijk.
In zijn algemeenheid is er sprake van een zone van 25 meter rondom een waterloop. Gebieden die van oorsprong afkomstig zijn uit de reconstructieplannen zijn vaak breder of als vlak ingevuld. Uitgangspunt voor de begrenzing door de gemeente in het omgevingsplan is een breedte van ten minste 25 meter aan weerszijden van de waterloop. In de gevallen waarbij er op de kaart bij deze verordening sprake is van een bredere buffer dan 25 meter of een vlakvorm (dus bij die gebieden die hun herkomst vinden in de reconstructieplannen) is het gewenst om het volledige gebied te begrenzen als ruimte voor behoud en herstel van watersystemen.
De benodigde ruimte voor behoud en herstel van watersystemen is ook afhankelijk van de vraag of er sprake is van een boven-, midden- of benedenloop, of dat er sprake is van een ecologische verbindingszone. Met name benedenstrooms is er vaak veel meer ruimte nodig (tot enkele honderden meters) om inrichtingsmaatregelen te kunnen uitvoeren dan dat in deze verordening is aangewezen als zoekgebied voor Behoud en herstel watersystemen. Een groot deel van deze ruimte maakt onderdeel uit van de Groenblauwe waarden of het Natuur Netwerk Brabant, zodat er al enige vorm van ruimtelijke bescherming van toepassing is.
De locatie behoud en herstel van watersystemen overlapt voor een deel met het Natuur Netwerk Brabant - ecologische verbindingszone (NNB-evz) en de Groenblauwe waarden. Binnen behoud en herstel van watersystemen zijn dan aanvullend, specifieke regels gesteld ter bescherming van het belang, zoals het ophogen van gronden.
Vanwege de gewijzigde systematiek van kaartaanpassingen is een derde lid toegevoegd. Gemeenten kunnen in het omgevingsplan onder de daar gestelde voorwaarden activiteiten of functies binnen de locatie Behoud en herstel van watersystemen mogelijk maken.
In het geval dat een gemeente daarvoor een omgevingsplan wil vaststellen, moet er overeenstemming zijn met het waterschap. In het geval dat gemeente en waterschap geen overeenstemming bereiken, kan de gemeente bij de reguliere actualisatieronde een verzoek bij Gedeputeerde Staten indienen voor aanpassing van de grens van de betreffende locatie. Gedeputeerde Staten maken dan gebaseerd op dat verzoek en na overleg met het waterschap een integrale afweging of een aanpassing mogelijk of wenselijk is.
De bescherming van aardkundige waarden is belangrijk omdat deze onvervangbaar zijn. De vanuit provinciale optiek belangrijke waardevolle aardkundige gebieden zijn opgenomen in deze verordening. De waarden en kenmerken van deze gebieden zijn nader uitgewerkt in een beleidskader, de Aardkundig waardevolle gebiedenkaart, die door Gedeputeerde Staten is vastgesteld.
Omgevingsplannen beschermen de aanwezige waarden door daarvoor regels op te nemen die aantasting voorkomen, onder andere door het verrichten van bodemverstorende werkzaamheden te verbieden of aan een vergunningensysteem te verbinden. Het oprichten van bebouwing of een stedelijke ontwikkeling in (of nabij) een gebied met aardkundige waarden, vraagt om vroegtijdige afstemming en overleg.
De bescherming van cultuurhistorische waarden is belangrijk omdat deze onvervangbaar zijn. In deze verordening zijn daarom de vanuit provinciale optiek belangrijke gebieden, gebouwen of complexen van bebouwing met cultuurhistorische waarden opgenomen. Voor de aangeduide gebieden zijn de waarden en kenmerken beschreven op de Cultuurhistorische waardenkaart (CHW, versie 3.0). De CHW is een beleidskader vastgesteld door Gedeputeerde Staten.
Doel van de bescherming is dat de wezenlijke kenmerken en waarden van die gebieden blijven behouden. En dat ontwikkelingen hiermee rekening houden zodat de waarden en kenmerken niet worden aangetast. In geval dat er een samenloop is met gebieden waar stedelijke ontwikkeling afweegbaar is, betekent dit dat vroegtijdig overleg nodig is zodat de belangen vanaf het begin in de planontwikkeling worden betrokken.
Binnen de gebieden is het verder belangrijk dat een omgevingsplan voorziet in een beschermende regeling zoals een vergunningstelsel en waar nodig verbodsbepalingen. De wezenlijke waarden en kenmerken van de gebieden zijn beschreven in de Cultuurhistorische waardenkaart. Voor de waardevolle bebouwing geldt dat het omgevingsplan zorg draagt voor behoud van de bebouwing en regels bevat die sloop voorkomen.
De hoofdcategorieën zijn in onderstaand schema opgenomen met daarbij per categorie voorbeelden van handelingen die de beschreven waarden en kenmerken kunnen aantasten. Om in een omgevingsplan per (deel-) gebied de juiste bescherming op te nemen, is het nodig deze opzet verder toe te spitsen (variëren, verfijnen en/of aanvullen) aan de hand van de concrete beschrijving in de CHW.
Historische bebouwing | Historisch water | Historisch groen | Historisch reliëf | Historische infrastructuur | Historische openheid | Historisch verkavelingspatroon* | |
Aanplant van opgaande begroeiing of toevoegen nieuwe bebouwing | + | + | |||||
Aanleggen, verharden, verbreden, verwijderen, wijzigen van paden- en wegentracés | + | + | |||||
Ophogen, afgraven, egaliseren | + | + | |||||
Verwijderen of kappen van (opgaande) begroeiing | + | + | |||||
Graven, verbreden, verdiepen, dempen, tracé verlegging van waterpartijen of -lopen | + | + | + | ||||
Sloop, gedeeltelijke sloop, ingrijpende aanpassingen. | + |
+ Handelingen die de waarden kunnen aantasten.
* Aantasting kan ontstaan door het aanbrengen of verwijderen van begroeiing, waterlopen, greppels, paden of reliëf die als begrenzing dienen van percelen.
In het Besluit kwaliteit leefomgeving zijn de erfgoederen van uitzonderlijke universele waarde aangewezen, waaronder de Hollandse Waterlinies die zijn aangewezen als werelderfgoed. De bescherming van de universele waarde van dit werelderfgoed gebeurt bij provinciale verordening. De regels beschermen in ieder geval de erfgoederen bij wijziging van het omgevingsplan. Dit artikel bevat de regels die gemeenten bij hun planvorming in acht moeten nemen.
In artikel 7.4 en bijlage XVII van het Besluit kwaliteit leefomgeving zijn voor elk erfgoed de kernkwaliteiten globaal beschreven. Provinciale Staten werken deze kernkwaliteiten verder uit op regionale en lokale schaal. De beschrijving die in de verordening is opgenomen is interbestuurlijk in samenspraak met andere betrokken provincies en gemeenten tot stand gekomen, en gebaseerd op de beschrijving van de unieke universele waarde van het UNESCO-werelderfgoed Hollandse Waterlinies. Deze unieke universele waarde wordt ingevolge deze verordening verder uitgewerkt met een beschrijving van de kernkwaliteiten van werelderfgoed Hollandse Waterlinies in de Cultuurhistorische waardenkaart.
De instructieregel houdt in dat het omgevingsplan geen functies of activiteiten mag toelaten die de uitzonderlijke, universele waarde van werelderfgoed Hollandse Waterlinies aantasten. De kernkwaliteiten van deze uitzonderlijke, universele waarde zijn beschreven in de Cultuurhistorische waardenkaart.
De instructieregel is zo duidelijk mogelijk gesteld en bevat geen specifieke uitzonderingen. Ook worden geen specifieke verboden activiteiten vermeld: de kern van de norm is: "niet aantasten" van het werelderfgoed met het oog op de instandhoudingsdoelstelling daarvan.
Een eventuele uitzondering op de regel is mogelijk op basis van een ontheffing van Gedeputeerde Staten. Dit houdt in dat Gedeputeerde Staten een ontheffing kan verlenen voor een activiteit die de kernkwaliteiten van het werelderfgoed kan aantasten, als wordt voldaan aan strikte voorwaarden:
Deze voorwaarden vormen het beoordelingskader voor een eventuele ontheffing. In de praktijk wordt dit de ADC-toets genoemd: geen Alternatieven, wel Dwingende redenen van maatschappelijk belang, met Compensatie van nadelige effecten.
Voor de beoordeling van een feitelijke situatie wordt verwezen naar de beschrijving van de kernkwaliteiten van werelderfgoed Hollandse Waterlinies in de Cultuurhistorische waardenkaart. De komende periode wordt gewerkt aan het opstellen van gebiedsanalyses. In dergelijke gebiedsanalyses worden ook criteria en voorbeelden opgenomen van ontwikkelprincipes die richting geven aan de evenwichtige toedeling van functies op de locatie. In Artikel 7.4 is daarvoor een instructieregel voor Gedeputeerde Staten opgenomen.
De ontheffingsmogelijkheid is neutraal geformuleerd, zodat de ontheffing op iedere situatie van toepassing kan zijn. Hierdoor is het onnodig om specifieke gevallen te benoemen. Het kan gaan om projecten voor de opwek van duurzame energie, woningbouw, infrastructurele projecten inclusie energienetwerken et cetera. De ontheffingsbevoegdheid borgt dat a´lle activiteiten zolang die nodig zijn vanuit dwingende redenen van openbaar belang, kunnen worden afgewogen.
Onder compensatie wordt verstaan dat de activiteit zodanig wordt uitgevoerd dat kwaliteit aan het erfgoed wordt toegevoegd, zodanig dat dit het nadelig effect van de aantasting van een kernkwaliteit ter plekke of in de nabijheid van de aantasting opheft. Ondanks de aantasting is hierdoor sprake van een versterkend effect op de OUV, als gevolg van de activiteit, zodat dan ook de gewenste activiteit kan worden toegelaten.
De provincie streeft naar samenhangende aanpak van natuur, landschap en water die de omgevingskwaliteit en recreatiemogelijkheden versterkt en waardoor de gevolgen van klimaatveranderingen voor de natuur en het watersysteem beter kunnen worden opgevangen. Om de robuustheid van het systeem te bevorderen, zijn er gebieden opgenomen als verbinding tussen het Natuur Netwerk Brabant en het Landelijk gebied; de Groenblauwe waarden.
De locatie Groenblauwe waarden ligt binnen Landelijk gebied op gebieden met belangrijke nevenfuncties voor natuur en water. De gebieden dragen bij aan de bescherming van de waarden die in grote delen van het Natuurnetwerk Brabant liggen, inclusief de ecologische verbindingszones en de wateren met een functie voor waternatuur. Hieronder wordt ook begrepen de buffering van omgevings- en klimaatinvloeden op deze gebieden. De locatie Groenblauwe waarden heeft daarnaast óók eigenstandige betekenis voor biodiversiteit, watersysteemherstel en landschap. De zone is om die reden essentieel, bezien vanuit een klimaatbestendig en veerkrachtig watersysteem. Ook groene gebieden in en nabij de stedelijke omgeving zijn soms opgenomen binnen Groenblauwe waarden. Deze gebieden bieden bij uitstek mogelijkheden voor recreatie, extensieve vormen van landbouw en multifunctioneel landgebruik of extensieve ontwikkeling van stedelijke ontwikkeling. Ingeval de locatie over Stedelijk gebied ligt zijn er belangrijke groenblauwe waarden aanwezig of is het voor het versterken van omgevingskwaliteit belangrijk dat er extensieve verstedelijking plaatsvindt met een evenewichtige groen-rood verhouding.
Binnen Groenblauwe waarden is het beleid gericht op het behoud en vooral de ontwikkeling van een klimaatbestendig en veerkrachtig watersysteem en de ontwikkeling van groenblauwe waarden, natuur en landschap. Voor de natuur betekent dit vooral versterking van de leefgebieden voor plant- en diersoorten en de bevordering van de biodiversiteit buiten het NNB. Voor het water wordt vooral ingezet op kwantitatief en kwalitatief herstel van kwelstromen, zoals het 'Wijstverschijnsel' (het opstuwen van grondwater) op de Peelrandbreuk in Oost-Brabant, in de beekdalen en op de overgangen van zand/veen naar klei in de 'Naad van Brabant'.
De gemeenten geven in hun omgevingsplan aan op welke wijze rekening wordt gehouden met deze waarden. Concreet betekent dit dat invulling wordt gegeven aan de leidende principes van een klimaatbestendig en veerkrachtig watersysteem, zoals geformuleerd in dit Regionale Programma Water en Bodem.
Binnen de groenblauwe waarden is ruimte voor de ontwikkeling van gebruiksfuncties met een extensief karakter, zoals grondgebonden landbouw en recreatie, en als die bijdragen aan de kwaliteiten van natuur, water en landschap. De ontwikkeling van nieuwe (kapitaal)intensieve functies, zoals intensieve stedelijke ontwikkeling of intensieve vormen van recreatie en landbouw (zoals de bouw van kassen, (bezoekers-)intensieve recreatie, of concentratiegebieden voor intensieve landbouwfuncties) passen minder bij het karakter van deze gebieden. Door de gebieden aan te duiden kan de gemeente de waarden betrekken in hun afweging.
Groenblauwe waarden zijn vaak gekoppeld aan het bodem-watersysteem (zoals de aanwezigheid van een kwel), aan landschapselementen (zoals houtwallen en heggen), of aan het voorkomen van bijzondere planten en dieren. De provincie streeft niet alleen naar het beschermen van die waarden maar juist ook op de ontwikkeling daarvan. Daarom geldt binnen Groenblauwe waarden dat ontwikkelingen bijdragen aan de natuur- en landschapswaarden en het bodem- en watersysteem. Het beleid richt zich ook op een toename van de belevingswaarde en de recreatieve waarde van het landschap. Nieuwe ontwikkelingen passen daarom qua aard en schaal bij het ontwikkelingsperspectief voor de groenblauwe mantel en houden rekening met omliggende waarden.
Gemeenten werken het concrete beleid binnen een gebied verder uit, rekening houdend met deze achterliggende doelstellingen. Hierbij is veel achtergrondinformatie beschikbaar, zoals de gebiedspaspoorten en de gebiedsgerichte ontwikkeling van gebieden zoals opgenomen in het Groenblauw Stimuleringskader.
De aansluiting primaire waterkering betreft die gebieden (als onderdeel van de primaire waterkering) waar de primaire waterkering overgaat in de hoge gronden. Het gaat om enkele gebieden bij Bergen op Zoom, Oosterhout, Waalwijk en ten zuiden van Boxmeer. De gebieden zijn begrensd op de kaart en kunnen een zone van 50 tot 300 meter omvatten. Doel van de instructieregels is om bescherming te bieden tegen activiteiten in de bodem die kunnen leiden tot het ondermijnen van de waterkerende functie, zoals afgravingen. Bijvoorbeeld door hiervoor een aanlegvergunningenstelsel op te nemen.
In aanvulling op de rijksregels uit het Besluit kwaliteit leefomgeving zijn voor de in deze verordening aangewezen gebieden (Krammer-Volkerak-Zoommeer, Noordwaard, Overdiepse Polder en de Dongemonding) aanvullende regels opgenomen vanwege het realiseren van een adequatie hoogwaterbescherming. Het rivierbed is het gebied vanaf de buitenkruinlijn van een primaire waterkering in de richting van de rivier. Het gaat dus om gebieden (veelal uiterwaarden) langs de grote rivieren.
Voor het realiseren van een adequate hoogwaterbescherming en eisen aan buitendijkse bebouwing heeft de provincie een eigen, aanvullend, belang ten opzichte van de rijksregels. Voor veel ontwikkelingen in het rivierbed is een vergunning op grond van het Besluit activiteiten leefomgeving van de rivierbeheerder (Rijkswaterstaat) vereist. Aan deze vergunning kunnen compensatieverplichtingen worden verbonden.
Het Besluit kwaliteit leefomgeving geeft aan dat alleen bestemmingen zijn toegestaan die geen feitelijke belemmering vormen voor de vergroting van de afvoercapaciteit van de rivier en leiden tot een zo gering mogelijke waterstandverhoging of afname van het bergend vermogen. Uit oogpunt van rivierbelang (rekening houdend met het stroomvoerend en bergend vermogen) is in sommige situaties bebouwing niet bezwaarlijk. De provincie vindt het van belang om ook rekening te houden met de bijzondere situatie dat er in het rivierbed van overheidswege geen bescherming tegen overstroming wordt geboden. Daarom is het vanuit veiligheidsoverwegingen belangrijk dat er geen functies en activiteiten in het rivierbed worden toegelaten die een gevaarlijke situatie opleveren. Overigens is een groot gedeelte van het rivierbed ook aangewezen als Natuur Netwerk Brabant, zodat op grond daarvan al beperkingen gelden ten aanzien van de toedelig van functies en activiteiten. Binnen het gebied is wel ruimte voor watergerelateerde bedrijvigheid (voor zover vanwege overige instructieregels mogelijk).
De instructieregels zijn gericht op het beperken van functies en activiteiten die ten koste kunnen gaan van het waterbergend vermogen van het gebied.
Binnen regionale waterberging gelden meer beperkingen dan in de reserveringsgebieden waterberging, omdat deze gebieden concreet nodig zijn om wateroverlast tegen te gaan. De beperkingen hebben betrekking op het oprichten van gebouwen en voorzien in een vergunningstelsel voor het ophogen van gronden en het aanbrengen of wijzigen van kaden. Het oprichten van bebouwing ten dienste van de waterberging is altijd toegestaan tot een hoogte van maximaal 2 meter. Het oprichten van overige bebouwing is mogelijk als blijkt dat dit niet ten koste gaat van het waterbergend vermogen van het gebied.
Bij het opnemen van een regeling in het omgevingsplan waaronder ook het mogelijk maken van bebouwing als dat geen afbreuk doet aan het waterbergend vermogen van het gebied, geldt dat betrokkenheid van de waterschappen, als primair verantwoordelijk bestuursorgaan voor de inrichting van de waterbergingsgebieden, nodig is.
Voor uitzonderingsgevallen is er in het derde lid een regeling opgenomen voor ontwikkelingen die het waterbergend vermogen van het gebied kunnen beperken. De regeling is echt bedoeld als uitzonderingssituatie. Er mag geen reëel alternatief zijn voor de beoogde functie of gebruiksactiviteit. Bij voorkeur is dit in een gemeentelijk omgevingsdocument, zoals de omgevingsvisie of een omgevingsprogramma, afgewogen. Enkel financiële overwegingen of een eigendomssituatie zijn daarbij niet doorslaggevend. Vanuit het zwaarwegende waterbergingsbelang moeten er in het omgevingsplan vervangende maatregelen worden opgenomen in of aansluitend op het waterbergingsgebied waardoor het waterbergend vermogen van het gebied gelijk blijft. Hierover moet overeenstemming zijn met het waterschap. Als er vanuit het waterbelang geen bezwaren tegen de ontwikkeling bestaan, kan een gemeente het omgevingsplan vaststellen. In zo'n geval passen Gedeputeerde Staten nadat het omgevingsplan in werking is getreden de begrenzing aan van het betreffende gebied in de omgevingsverordening. Het is niet wenselijk dat op de locatie waar een functie wordt toegelaten beperkingen vanuit de Omgevingsverordening blijven gelden. Ook kan het treffen van een vervangende maatregel leiden tot de aanwijzing van een vervangend nieuw gebied.
In het geval dat gemeente en waterschap geen overeenstemming bereiken, kan de gemeente bij de reguliere actualisatieronde een verzoek bij Gedeputeerde Staten indienen voor aanpassing van de grens van de betreffende locatie. Gedeputeerde Staten maken dan gebaseerd op dat verzoek en na overleg met het waterschap een integrale afweging of een aanpassing mogelijk of wenselijk is.
De instructieregels zijn gericht op het beperken van functies en activiteiten die ten koste kunnen gaan van het waterbergend vermogen van het gebied.
Binnen regionale waterberging gelden meer beperkingen dan in de reserveringsgebieden waterberging. Binnen reservering waterberging is een afweging mogelijk. De onderbouwing van het besluit tot wijziging van het omgevingsplan bevat hiervan de verantwoording.
Bij het opnemen van een regeling in het omgevingsplan geldt dat betrokkenheid van de waterschappen, als primair verantwoordelijk bestuursorgaan voor de inrichting van de waterbergingsgebieden, nodig is.
Voor uitzonderingsgevallen is er in het derde lid een regeling opgenomen voor ontwikkelingen die het waterbergend vermogen van het gebied kunnen beperken. De regeling is echt bedoeld als uitzonderingssituatie. Er mag geen reëel alternatief zijn voor de beoogde functie of gebruiksactiviteit. Bij voorkeur is dit in een gemeentelijk omgevingsdocument, zoals de omgevingsvisie of een omgevingsprogramma, afgewogen. Enkel financiële overwegingen of een eigendomssituatie zijn daarbij niet doorslaggevend. Vanuit het zwaarwegende waterbergingsbelang moeten er in het omgevingsplan vervangende maatregelen worden opgenomen in of aansluitend op het waterbergingsgebied waardoor het waterbergend vermogen van het gebied gelijk blijft. Hierover moet overeenstemming zijn met het waterschap. Als er vanuit het waterbelang geen bezwaren tegen de ontwikkeling bestaan, kan een gemeente het omgevingsplan vaststellen. In zo'n geval passen Gedeputeerde Staten nadat het omgevingsplan in werking is getreden de begrenzing aan van het betreffende gebied in de omgevingsverordening. Het is niet wenselijk dat op de locatie waar een functie wordt toegelaten beperkingen vanuit de Omgevingsverordening blijven gelden. Ook kan het treffen van een vervangende maatregel leiden tot de aanwijzing van een vervangend nieuw gebied.
In het geval dat gemeente en waterschap geen overeenstemming bereiken, kan de gemeente bij de reguliere actualisatieronde een verzoek bij Gedeputeerde Staten indienen voor aanpassing van de grens van de betreffende locatie. Gedeputeerde Staten maken dan gebaseerd op dat verzoek en na overleg met het waterschap een integrale afweging of een aanpassing mogelijk of wenselijk is.
Algemeen
De provincie wil ruimte bieden voor het opwekken van duurzame energie. Omdat windturbines grote invloed hebben op de omgevingskwaliteit, bevat deze verordening daarvoor randvoorwaarden.
Voor windturbines hanteert de provincie de volgende indeling:
De bouw van windturbines met een hoogte van minder dan 25 meter is een verantwoordelijkheid van gemeenten. In de verordening zijn alleen regels opgenomen voor (middel)grote windturbines. De gemeente onderzoekt binnen de gemeente op welke plekken de plaatsing van windturbines inpasbaar is in de omgeving. In het algemeen geldt dat hierbij zo veel als mogelijk wordt aangesloten bij de karakteristiek van het landschap. Vanwege het grootschalige karakter van de turbines heeft de ontwikkeling bij zogenaamde grootschalige landschappen, zoals grootschalige (middel)zware bedrijventerreinen, hoofdinfrastructuur en het grootschalige polderlandschap de voorkeur. Bijkomend voordeel is dat in een dergelijke omgeving vaak ook minder hindergevoelige functies aanwezig zijn. Een plan dat de nieuwvestiging van windturbines mogelijk maakt bevat de onderbouwing dat de ontwikkeling past bij de maat en schaal van het gebied.
Waar in dit artikel wordt gesproken over een windturbine omvat dat ook de ontwikkeling van alle daarbij noodzakelijke bijbehorende voorzieningen, zoals een toegangsweg, de kraanopstelplaats, aansluiting op het elektriciteitsnet etc.
Lid 1 Voorwaarden
Inpassing in de omgeving
Vanuit het streven naar omgevingskwaliteit geldt als basis bij alle ontwikkelingen de toepassing van de principes voor een evenredige toedeling van functies uit Paragraaf 5.1.2 waarbij volgens de methodiek van diep-rond-breed uit de Brabantse omgevingsvisie wordt gekeken naar de effecten van een ontwikkeling op omliggende waarden en functies. Hierbij wordt specifiek aandacht gevraagd naar het effect van windturbines op diverse vogels en andere fauna. Dat is nodig om inzicht te krijgen in welke mitigerende maatregelen getroffen kunnen worden om faunaslachtoffers te voorkomen.
Clustering
Om versnippering te voorkomen en verrommeling tegen te gaan, is het beleid van de provincie gericht op clustering van windturbines. Er zijn daarom geen mogelijkheden voor de ontwikkeling van solitaire windturbines. Er moet minimaal sprake zijn van drie windturbines in een lijn- of clusteropstelling. De realisatie van de windturbines kan gefaseerd en door meerdere exploitanten geschieden.
Maatschappelijke meerwaarde
Om de betrokkenheid van de inwoners en draagvlak voor duurzame energie te vergroten, geldt dat de ontwikkeling maatschappelijke meerwaarde geeft. Een maatschappelijke meerwaarde wordt onderbouwd door de maatregelen die zijn getroffen om de impact van de windturbines op de omgeving te beperken en de bijdrage aan andere maatschappelijke doelen. Dit zijn niet alleen doelen vanuit duurzaamheid maar ook gericht op vergroten van draagvlak bijvoorbeeld doordat inwoners kunnen participeren in het project of doordat de ontwikkeling bijdraagt aan maatschappelijke cohesie of (financiële) bijdragen aan maatschappelijke opgaven. Het enkele gegeven dat het project duurzame energie oplevert, is niet voldoende. Een goede invulling van deze voorwaarde garandeert tevens betrokkenheid van de inwoners door meespraak bij het project. Maatschappelijke meerwaarde staat los van de verplichte kwaliteitsverbetering landschap, zoals opgenomen in artikel 5.11.
Afstemming
Vanuit een zorgvuldig gebruik van de open ruimte, afstemming van duurzame energieprojecten in een gebied en de in sommige gebieden beperkte capaciteit van het netwerk, geldt als randvoorwaarde dat projecten zijn afgestemd met omliggende gemeenten en de netwerkbeheerder. Bij de afweging spelen diverse aspecten een rol, zoals een efficiënte aansluiting op het energienet in samenspraak met de netwerkbeheerders, de kosten die gemoeid zijn met het aanleggen van energie-infrastructuur maar ook aspecten rondom zorgvuldig ruimtegebruik en omgevingskwaliteit. Door de ontwikkeling van locaties voor turbines af te stemmen met omliggende gemeenten is een ontwerpende aanpak beter haalbaar. Bovendien past een goede afstemming binnen de diep-rond-breed methodiek uit de Brabantse omgevingsvisie en bij het samenwerken als 1 overheid.
Tijdelijk karakter
De ontwikkeling van windturbines (met bijbehorende voorzieningen) heeft in beginsel een tijdelijk karakter. Het is belangrijk dat er door de ontwikkeling geen rechten ontstaan die op termijn kunnen leiden tot andere gebruiksfuncties of claims voor nadeelcompensatie. Daarom is aan de ontwikkeling van windturbines in landelijk gebied de voorwaarde verbonden dat deze uitsluitend tijdelijk zijn toegestaan met een maximale gebruikstermijn van 25 jaar. Hierbij moet juridisch en financieel zijn geborgd dat de windturbines na afloop van deze periode worden verwijderd en dat de situatie van voor de realisatie van windturbines wordt hersteld, met uitzondering van eventuele investeringen die in het versterken van de landschappelijk kwaliteit zijn gedaan. De onderbouwing van het besluit biedt ook inzicht in de overige gestelde randvoorwaarden. Het is uiteraard ook mogelijk dat een visie waarin het gemeentelijk beleid is afgewogen als onderbouwing van het besluit dient. Het tijdelijk karakter kan geborgd worden met een regeling voor tijdelijk gebruik in het omgevingsplan of met het verlenen van een tijdelijke omgevingsvergunning voor een buitenplanse omgevingsplanactiviteit. Het werken met een tijdelijke omgevingsvergunning voor een buitenplanse omgevingsplanactiviteit is overigens efficiënt vanuit het terugdringen van bestuurslasten omdat er geen procedures voor wijziging van omgevingsplan doorlopen hoeven te worden. Zoals in de toelichting op Artikel 5.1 is opgenomen, bestaat er wel het voornemen om voor dit soort ontwikkelingen adviesrecht voor Gedeputeerde Staten in te stellen. De gemeente bepaalt een objectief moment wanneer de 25-jaars termijn begint te lopen.
Omdat het belangrijk is dat voor eenieder kenbaar is welke tijdelijke mogelijkheden vergund zijn, vragen wij aan gemeenten om dit te registreren via een openbare voorziening die openbaar toegankelijk is (Artikel 9.4 Registratieplicht tijdelijke functies en activiteiten). Een dergelijk overzicht is ook van belang voor toezicht en handhaving. Als gemeenten een overzicht bijhouden is het wenselijk dat dit openbaar is, zodat het voor eenieder duidelijk is wanneer de gunningstermijn is afgelopen. Uiteraard geldt vanuit het vereiste van tijdelijkheid ook dat de gemeente na afloop van de periode toeziet op de sanering van de windturbines. In specifieke gevallen kan daarbij ook tot een nieuwe tijdelijke termijn besloten worden.
Mitigerende maatregel voorkomen faunaslachtoffers
Het omgevingsplan of de vergunning moet borgen dat er mitigerende maatregelen worden getroffen ter voorkoming van faunaslachtoffers. Het Rijk, Provincies, NWEA, TenneT en groene partijen (Vogelbescherming Nederland, Zoogdiervereniging en de Natuur en Milieu Federaties) werken hierbij samen in het traject natuurinclusieve Energietransitie voor wind en hoogspanning op land (NIEWHOL). Het doel van dit traject is om te komen tot afspraken waarmee zowel wordt gezorgd voor de doorgang van de ontwikkeling van windparken en hoogspanningsverbindingen op land, als voor een vermindering van de negatieve effecten ervan op de staat van instandhouding van kwetsbare vogels en vleermuizen. In het kader van dat traject zijn bouwstenen ontwikkelt met afspraken over:
In deze verordening sluiten wij bij die afspraken aan. In de afspraken is een verplichting opgenomen voor de windproducent om de effectiviteit van de maatregelen te monitoren en daarover verslag uit te brengen aan Gedeputeerde Staten. Voor Gedeputeerde Staten is een verplichting opgelegd om periodiek verslag uit te brengen aan Provinciale Staten over de inzet van mogelijke maatregelen en de effectiviteit daarvan (Artikel 7.24 Rapportage faunabeschermende maatregelen bij windturbines).
Lid 2 Afwijkmogelijkheid gebaseerd op visie op duurzame energie
Zoals ook aangegeven in de omgevingsvisie is een integraal ontwerpende aanpak van belang bij de ontwikkeling van duurzame energie. Als uit een integraal met omliggende gemeenten afgestemde visie blijkt dat de mogelijkheden voor clustering vanwege gebiedsspecifieke omstandigheden, zoals een kleinschalig landschapstype beperkt zijn, biedt de regeling in het tweede lid, onder voorwaarden een mogelijkheid voor maatwerk. Het is daarbij van belang dat hierover ook tijdig afstemming plaatsvindt met de provincie.
Dit lid biedt een mogelijkheid voor maatwerk binnen de uitgangspunten die in de Brabantse omgevingsvisie zijn opgenomen. Dat betekent dat clustering van windturbines uitgangspunt is en blijft. In een voorkomend geval kan daar, na gedegen onderbouwing en afweging, van worden afgeweken. Bijvoorbeeld omdat de inpassinng van drie turbines vanwege het aanwezige kleinschalige landschap niet of moeilijk inpasbaar is. Of omdat een weg door meerdere gemeenten loopt en er -bezien vanuit de gehele weg - een plaatsingsritme wordt vormgegeven waardoor op lokaal niveau de plaatsing niet als cluster van drie wordt gezien maar op een hoger schaalniveau wel.
Het is daarom belangrijk dat de maatwerkmogelijkheid wordt gekoppeld aan een (intergemeentelijke) visie. Hierdoor is ook het verbinden van de energieopgave met andere opgaven beter realiseerbaar en biedt een visie een goed instrument om met omliggende gemeenten en de netwerkbeheerder de ontwikkeling van duurzame energie af te stemmen en vorm te geven.
Dit artikel bevat een regeling voor het tijdelijk toelaten van een windturbine (met bijbehorende voorzieningen) langs hoofdinfrastructuur binnen het NNB, in aanvulling op de voorwaarden in Artikel 5.51.
De opgave om te voorzien in voldoende duurzame energie beschouwen wij als een zwaarwegend maatschappelijk belang omdat:
Het is ook vaste rechtspraak van de Afdeling dat de realisatie van windparken een groot openbaar belang vertegenwoordigd (AbRvS 4 november 2020, ECLI:NL:RVS:2020:2621 en AbRvS 18 februari 2015, ECLI:NL:RVS:2015:438). Windturbines zorgen voor hernieuwbare energie.
Om aan energiedoelen te kunnen voldoen, blijkt dat er vaak mogelijkheden bestaan voor het tijdelijk oprichten van windturbines (met bijbehorende voorzieningen) langs hoofdinfrastructuur. Langs deze hoofdinfrastructuur ligt echter ook vaak NNB. Als het vanuit het belang van een lijnopstelling of geclusterde opstelling nodig is dat de plaatsing in het NNB plaatsvindt, was dat voorheen alleen mogelijk na grenswijziging van het NNB. Daarbij wordt niet alleen de plaatsing van de voet, de aan te leggen weg en de opstelplaats voor kranen buiten het NNB geplaatst maar ook de overdraai van de bladen. Dit terwijl de natuurfunctie na plaatsing van de turbines blijft voortbestaan én de plaatsing van de turbines tijdelijk is. Om de plaatsing van turbines te vereenvoudigen en te voorkomen dat er onnodig (grote) gebieden uit het NNB worden gehaald, is daarom een regeling opgenomen waarbij plaatsing in het NNB tijdelijk mogelijk is.
Alternatievenafweging
Bij gebleken noodzaak bestaat de mogelijkheid om windturbines in het NNB te plaatsen langs hoofdinfrastructuur. De noodzaak moet onder andere blijken uit een afweging dat alternatieven ontbreken die de aantasting van de ecologische waarden en kenmerken van het NNB beperken. Dit betekent allereerst dat een plaatsing buiten het NNB niet mogelijk is, bijvoorbeeld doordat de afstand met andere turbines van het project dan te klein wordt of doordat het plaatsingsritme van een lijnopstelling verstoord wordt. Als plaatsing buiten het NNB niet mogelijk is, wordt vervolgens gezocht naar de opstelling waarbij de aantatsting zo beperkt mogelijk is. Voor projecten die in het geheel of overwegend binnen NNB worden aangelegd, geldt dat onderzoek heeft plaatsgehad naar alternatieve locaties binnen de gemeente en in omliggende gemeenten. Hierbij geldt dat een alternatieve locatie overwegend dezelfde functie moet kunnen vervullen en dat tijdverlies en meerkosten op zichzelf geen reden zijn om een alternatief af te wijzen.
Compensatie
De aantasting van waarden door de plaatsing van de voet, kraanopstelplaats, de aanleg van de weg en aansluiting moeten hierbij volledig gecompenseerd worden overeenkomstig artikel 5.37 Compensatie. Voor de compensatie van de verstoring (door geluid en overdraai van de wieken over het NNB etc.) gelden andere uitgangspunten. De omvang daarvan wordt per geval via maatwerk bepaald. De bepalingen over de verstoring vanwege externe werking van ontwikkelingen buiten het NNB in artikel 5.31, zijn van overeenkomstige toepassing.
De mogelijkheden bestaan nadrukkelijk alleen voor hoofdinfrastructuur. Dit betreft onder andere rijkswegen, provinciale wegen en hoofdvaarwegen ten behoeve van doorgaand (vaar)verkeer.
Voor windturbines in Stedelijk gebied gelden minder voorwaarden voor de ontwikkeling omdat de ontwikkeling niet gepaard gaat met nieuw ruimtebeslag. Voor een toelichting op de voorwaarden wordt verwezen naar artikel 5.51 Windturbines in Landelijk gebied.
In toenemende mate worden er initiatieven ontwikkeld voor het opwekken van zonne-energie. Hiervoor bestaan mogelijkheden op daken. Daarnaast zijn er mogelijkheden voor grondgebonden zonneparken in stedelijk gebied en op bestaande bebouwde locaties in het landelijk gebied zoals rioolzuiveringsinstallaties, stortplaatsen maar ook op vrijkomende agrarische locaties. Plaatsing van zonneparken op gronden die van belang zijn voor landbouwkundig gebruik willen wij voorkomen.
Vanuit zorgvuldig ruimtegebruik en behoud van schaarse landbouwgronden heeft plaatsing van zonnepanelen op daken in stedelijk gebied of op braakliggende gronden in of aansluitend op stedelijk gebied -als onderdeel van een stedelijke ontwikkeling- een sterke voorkeur. Dat heeft het voordeel dat ze dicht bij de gebruiker en energiesystemen worden geplaatst wat bijdraagt aan zorgvuldig ruimtegebruik en effectief is vanuit kostenminimalisatie. Vanuit zorgvuldig ruimtegebruik bestaan er ook mogelijkheden voor de ontwikkeling van zon door meervoudig ruimtegebruik in Landelijk gebied, bijvoorbeeld op (gunstig) gelegen daken van agrarische gebouwen, op waterbassins, bij rioolwaterzuiveringen of voormalige stortplaatsen. De verwachting is dat dit onvoldoende blijkt om in de behoefte te voorzien.
Daarom wordt de mogelijkheid geboden om onder voorwaarden en na zorgvuldige afweging ook zelfstandige opstellingen van zonneparken te ontwikkelen in landelijk gebied, na toepassing van de zonneladder. Uitgangspunt daarbij is dat primair gezocht wordt naar mogelijkheden voor meervoudig ruimtegebruik door de plaatsing te combineren met een aanwezige agrarische functie, bijvoorbeeld in combinatie met stellingenteelt of boven weilanden, of andere functies (bijvoorbeeld klimaatdoelen).
In het uiterste geval is plaatsing in restgebieden of in nabijheid van steden mogelijk. Zon kan daarbij ook een bijdrage leveren aan het meer beter benutten van de beschikbare netinfrastructuur of het verminderen van de congestieproblematiek. Daarom verwachten wij dat ontwikkelingen in een vroegtijdig stadium met de netwerkbeheerders worden afgestemd en dat het advies van de netbeheerder hierover deel uitmaakt van het plan.
Regionale afstemming is nodig omdat in de ene gemeente ruime mogelijkheden bestaan voor zon op daken terwijl die mogelijkheid in een andere gemeente veel beperkter is. Daarom is de ontwikkeling van zonneparken gekoppeld aan de afspraken die daarover in het regionaal overleg zijn gemaakt. Dit kunnen afspraken zijn die daarover worden gemaakt in het kader van de opstelling van de Regionale Energie Strategie (RES) of andere regionale afspraken.
Zonneladder
De zonneladder is een instrument om vanuit zorgvuldig ruimtegebruik af te wegen welke mogelijkheden er binnen een gemeente bestaan om invulling te geven aan de duurzame energie doelstellingen. Het is een berekeningsmethode voor de behoefte aan het vereiste areaal zonneparken dat nodig is, naast het benutten van alle dakpotentieel en gronden in stedelijk gebied voor zon, om de duurzaamheidsdoelstelling te kunnen halen. Het komt erop neer dat in het plan/de ruimtelijke onderbouwing/de gemeentelijke visie de behoefte aan grondgebonden zonneparken in het landelijk gebied goed onderbouwd wordt door de gemeente. Hierbij brengt de gemeente in beeld wat de mogelijkheden van andere duurzame energiebronnen (o.a. wind) zijn, de mogelijkheden voor zon op dak in stedelijk gebied en de mogelijkheden voor meervoudig ruimtegebruik in Landelijk gebied. Daarbij wordt vooral ingestoken op mogelijkheden op daken van (gunstig gelegen) gebouwen, wegbermen, langs spoorlijnen, op water, op stortplaatsen, grond- en slibdepots, op vloeivelden of RWZI-terreinen etc. Uit deze inventarisatie volgt welke resterende behoefte er is voor duurzame energie.
Om aan de energiedoelen te voldoen is altijd een zorgvuldige ruimtelijke afweging van locaties nodig waarbij zorgvuldig en meervoudig ruimtegebruik en omgevingskwaliteit (diep, breed, rond kijken) voorop staat. Een regionale afstemming met mogelijkheden die in omliggende gemeenten mogelijk zijn op locaties binnen stedelijk gebied of door meervoudig ruimtegebruik in landelijk gebied maakt deel uit van die zorgvuldige afweging. Als het nodig is om in de behoefte te voorzien door de ontwikkeling van zonneparken, is ook aandacht nodig voor de waarde van vruchtbare landbouwgronden voor agrarisch gebruik en onze voedselproductie.
De zonneladder geeft geen sturing aan de volgtijdelijkheid van de realisatie zonprojecten. Zo betekent het niet dat eerst alle voor zonnepanelen geschikte daken vol moeten liggen, voordat er zonneparken gerealiseerd mogen worden. Gezien de veelheid aan knelpunten die er nog spelen bij de realisatie van zon-op-dakprojecten en de provinciale duurzaamheidsopgave van 50% duurzame energie in 2030 en de afspraken in het Klimaatakkoord van 35 TWh in 2030, is dat ook niet wenselijk. Zo zijn er onder meer knelpunten die spelen op het gebied van wet- en regelgeving maar ook netaansluiting en -capaciteit en bedrijfsvoering. Het oplossen van deze knelpunten bij zon-op-dakprojecten kost tijd.
Voorwaarden
Afwegingskader
Belangrijke voorwaarde bij de ontwikkeling van zonneparken is dat de noodzaak van de ontwikkeling volgt uit de toepassing van de zonneladder; een onderzoek waaruit blijkt dat de mogelijkheden voor de opwekking van duurzame energie binnen bestaand ruimtebeslag en door meervoudig ruimtegebruik (zoals op daken) onvoldoende is. Hierbij ligt uiteraard ook een relatie met de mogelijkheden van duurzame energie door wind. Ook is onderzocht waar de ontwikkeling van een zonnepark dan het beste kan plaatsvinden. De afweging voor een goede locatie wordt vorm gegeven via de basisprincipes in paragraaf Paragraaf 5.1.2. Het onderzoek biedt dus een gedegen ruimtelijke onderbouwing van de behoefte aan duurzame energie en een afweging van locaties en gaat in op aspecten als:
Idealiter maakt dit afwegingskader deel uit van een (intergemeentelijke) visie op duurzame energie en daarop gebaseerde afspraken, bijvoorbeeld een Regionale Energie Strategie.
Inpassing in de omgeving
Vanuit het streven naar omgevingskwaliteit geldt als basis bij alle ontwikkelingen de toepassing van de principes voor een evenredige toedeling van functies uit Paragraaf 5.1.2 waarbij volgens de methodiek van diep-rond-breed uit de Brabantse omgevingsvisie wordt gekeken naar de effecten van een ontwikkeling op omliggende waarden en functies en hoe de ontwikkeling kan bijdragen aan de ontwikkeling van omgevingskwaliteit.
Afstemming en regionale afspraken
Vanuit zorgvuldig gebruik van de open ruimte, afstemming van duurzame energieprojecten in een gebied en de in sommige gebieden beperkte capaciteit van het netwerk, geldt als randvoorwaarde dat projecten zijn afgestemd met omliggende gemeenten via regionaal overleg en met de netwerkbeheerder. Bij de afweging spelen diverse aspecten een rol, zoals een efficiënte aansluiting op het energienet in samenspraak met de netwerkbeheerders, de kosten die gemoeid zijn met het aanleggen van energie-infrastructuur maar ook aspecten rondom zorgvuldig ruimtegebruik en omgevingskwaliteit. Deze aanpak past ook bij de regionale energie strategieën die vanuit het Rijk worden gevraagd.
In sommige regio's bestaan er ruime mogelijkheden voor het opwekken van zonne-energie op daken van bijvoorbeeld grootschalige bedrijventerreinen. De duurzaamheidsdoelen kunnen dan op een hoger schaalniveau dan dat van een individuele gemeente worden gerealiseerd. Vanuit zorgvuldig ruimtegebruik, omgevingskwaliteit en behoud van landbouwgronden wil de provincie deze mogelijkheden zoveel mogelijk benutten. Daarom is opgenomen dat de realisatie van monofunctionele zonneparken in Landelijk gebied moeten passen in daarover gemaakte regionale afspraken. Deze voorwaarde gaat verder dan alleen het onderling, regionaal afstemmen van zonneparken.
Maatschappelijke meerwaarde
Vanuit het nu voorgestelde kader worden er geen beperkingen gesteld aan de locatie waar zonneparken ontwikkeld kunnen worden of aan de omvang daarvan. Dat betekent dat er ook mogelijkheden voor nieuwvestiging zijn. Daarom is in de voorwaarden een bepaling opgenomen rondom maatschappelijke meerwaarde. Naarmate de inbreuk op de basisregels groter is, verwachten wij een grotere inspanning op het gebied van een bijdrage aan maatschappelijke doelen. Bijvoorbeeld als er een zonnepark gerealiseerd wordt van 10 hectare dat dit bijdraagt aan sloop van vrijkomende opstallen elders. Maatschappelijke meerwaarde is ook gericht op de betrokkenheid van inwoners bijvoorbeeld doordat inwoners kunnen participeren in het project of doordat de ontwikkeling bijdraagt aan maatschappelijke cohesie of (financiële) bijdragen aan andere maatschappelijke opgaven, zoals de ontwikkeling van natuur of landschap. Het enkele gegeven dat het project duurzame energie oplevert is niet voldoende. Een goede invulling van deze voorwaarde garandeert ook betrokkenheid van de inwoners door meespraak bij het project. Maatschappelijke meerwaarde staat los van de verplichte kwaliteitsverbetering landschap, zoals opgenomen in Artikel 5.11.
Tijdelijkheid
In beginsel voorzien zonneparken in een tijdelijke behoefte. De technologische ontwikkeling voor het opwekken van zonne-energie gaat steeds verder waardoor er steeds meer mogelijkheden ontstaan voor meervoudig ruimtegebruik zoals op daken (op het noorden), op muren, geïntegreerd in ruiten, op wegen enzovoorts. Het is daarom goed al bij het toelaten na te denken over hoe de sanering wordt veiliggesteld.
Vanwege dit tijdelijke karakter van zelfstandige opstellingen voor zonne-energie is de ontwikkeling daarom uitsluitend mogelijk met een regeling voor tijdelijk gebruik in het omgevingsplan of de toepassing van een tijdelijke omgevingsvergunning voor een buitenplanse omgevingsplanactiviteit. Na afloop van de toegelaten termijn van 25 jaar geldt als voorwaarde dat de zonnepanelen en de daarbij behorende voorzieningen worden verwijderd. Dit betekent dat de situatie van voor de ontwikkeling wordt hersteld, behoudens eventuele maatregelen gericht op het versterken van de landschappelijke kwaliteit.
Het toepassen van een tijdelijke omgevingsvergunning is overigens efficiënt vanuit het terugdringen van bestuurslasten omdat er geen omgevingsplanprocedures doorlopen hoeven te worden bij aanvang of na afloop van het gebruik. De gemeente bepaalt op welk objectief moment de termijn begint te lopen. Voorts wijzen wij op het voornemen om voor dit soort ontwikkelingen adviesrecht voor Gedeputeerde Staten in te stellen, zoals in de toelichting op Artikel 5.1 is aangegeven.
Omdat het belangrijk is dat voor eenieder kenbaar is welke tijdelijke mogelijkheden vergund zijn, vragen wij aan gemeenten om dit te registreren via een openbare voorziening die openbaar toegankelijk is (Artikel 9.4 Registratieplicht tijdelijke functies en activiteiten). Een dergelijk overzicht is ook van belang voor toezicht en handhaving. Als gemeenten een overzicht bijhouden is het wenselijk dat dit openbaar is, zodat het voor eenieder duidelijk is wanneer de gunningstermijn is afgelopen. Uiteraard geldt vanuit het vereiste van tijdelijkheid ook dat de gemeente na afloop van de periode toeziet op de sanering van het zonnepark. In een specifiek geval kan dat ook betekenen dat er een nieuw besluit met een tijdelijke termijn wordt gesteld.
Voor stedelijke functies zijn er twee locaties opgenomen:
1. Stedelijk gebied: gebieden met een stedelijke functie, waar voorzieningen zijn gevestigd en waar toekomstige stedelijke ontwikkeling plaatsvindt
2. Bebouwd gebied: grotere clusters van aaneengesloten bebouwing in het landelijk gebied, zoals cluster vanaf 50 woningen of meerdere bedrijfspercelen of een bovenregionale recreatievoorziening.
Er is een basisregeling geformuleerd voor een duurzame stedelijke ontwikkeling. Uitgangspunt daarbij is dat eerst de mogelijkheden in Stedelijk gebied worden benut of de mogelijkheden in leegkomend of leegstaand erfgoed elders in de gemeente. Als daarbinnen vanuit kwalitatieve- of kwantitatieve overwegingen geen ruimte beschikbaar is, kan een afweging worden gemaakt voor nieuw ruimtebeslag. De gemeente weegt met behulp van de basisprincipes in Paragraaf 5.1.2 de locatie af waar een nieuwe stedelijke ontwikkeling het beste gerealiseerd kan worden.
Binnen bebouwd gebied is enige verdichting mogelijk, maar is in principe geen stedelijke ontwikkeling gewenst tenzij deze locatie als meest geschikt naar voren komt.
Vanuit de vraag naar collectieve woonvormen is voorts een regeling opgenomen die de ontwikkeling van collectieve woonvormen op bestaande bouwpercelen in het landelik gebied mogelijk maakt. In het geval dat een initiatief geen gebruik wil maken van een bestaand bouwperceel, kan overwogen worden toepassing te geven aan Artikel 5.14 Maatwerk met als doel omgevingskwaliteit.
Bij stedelijke ontwikkelingen is de relatie gelegd met de afspraken die in het regionaal overleg zijn gemaakt.
Noord-Brabant heeft de ambitie tot de top van Europese kennis- en innovatie regio's te blijven behoren. Een aantrekkelijk leef-, woon- en vestigingsklimaat is hiervoor een essentiële voorwaarde. Dit zorgt ervoor dat bedrijven de weg naar Brabant weten te vinden, werknemers hier prettig wonen en innovaties sneller plaatsvinden. Daarom streven wij naar duurzame verstedelijking. Om te verduidelijken welke aspecten daarbij een rol spelen, zijn in het tweede lid een aantal aspecten benoemd die daarbij om aandacht vragen. Gebaseerd op de Brabantse omgevingsvisie wordt aandacht gevraagd voor de opgaven vanuit een veilige, gezonde leefomgeving, energietransitie, klimaatadaptatie en een concurrerende, duurzame economie en duurzame mobiliteit. Daarom zijn deze aspecten specifiek benoemd zodat die van begin af aan bij de ontwikkeling van een plan betrokken worden. Idealiter worden aspecten daarbij in samenhang met elkaar afgewogen. Door bij de inrichting van een stedelijke ontwikkeling rekening te houden met een goede groen-blauwe inrichting en directe verbindingen naar voorzieningen voor voetgangers en fietsers, wordt een bijdrage geleverd aan klimaatadaptatie en het verminderen van hittestress. De aanleg van parken draagt ook bij aan beweging en sociale verbondenheid. Met rechtstreekse fietsverbindingen zijn voorzieningen goed bereikbaar, wordt autoverkeer voor kleine afstanden beperkt waardoor de lucht schoner wordt en wordt beweging gestimuleerd. Een slimme inrichting draagt bij aan verschillende opgaven en zorgvuldig omgaan met de beschikbare ruimte.
Zorgvuldig ruimtegebruik
Zorgvuldig ruimtegebruik is als basisprincipe opgenomenV vanuit de zorg voor een goede omgevingskwaliteit, is zorgvuldig en meervoudig ruimtegebruik uitgangspunt. Dat betekent dat een stedelijke ontwikkeling voor wonen, werken of voorzieningen in beginsel plaatsvindt binnen Stedelijk gebied en dat de ruimte binnen Stedelijk gebied zo goed als mogelijk wordt benut. Door de stedelijke ruimte meervoudig te benutten, kan nieuw ruimtebeslag worden beperkt. Denk aan intensiveren van wonen boven winkels, ondergronds parkeren, dienstverlenende functies in de plint van woonbebouwing. Meervoudig ruimtegebruik draagt daardoor ook bij aan functiemenging wat de leefbaarheid van stedelijk gebied versterkt. Bij zorgvuldig ruimtegebruik past ook dat er wordt gekeken naar eventuele hergebruiksmogelijkheden van leegstaand of leegkomend erfgoed, zoals industriële complexen, kloosters, verzorgingshuizen et cetera. Vanuit de ladder voor verstedelijking die in het besluit ruimtelijke ordening is opgenomen gelden dienaangaande ook voorwaarden.
Regionaal overleg
Omdat de stedelijke ontwikkeling van wonen, werken en voorzieningen ook bovengemeentelijke gevolgen kan hebben, worden hierover binnen het regionale overleg afspraken gemaakt. Het is belangrijk dat stedelijke ontwikkelingen op een juist niveau zijn afgestemd met andere initiatieven zowel vanuit kwantiteit als vanuit kwaliteit. In dit artikel wordt de koppeling met die afspraken gelegd, waardoor deze doorwerking krijgen bij de ontwikkeling van plannen.
Onderbouwing
De onderbouwing van een plan is maatwerk.
Bij woningbouw zijn omvang en ligging van de ontwikkeling belangrijke punten. De bouw van een enkele woning heeft andere gevolgen dan een grote herstructurerings- of inbreidingslocatie langs het spoor of drukke wegen. Bij woningbouw zijn omvang en ligging van de ontwikkeling belangrijke punten. Maar ook hoe met de inrichting gezondheid bevordert kan worden, bijvoorbeeld door een snelle fietsverbinding met voorzieningen of doordat een groene omgeving uitnodigt tot bewegen en ontmoeten.
De ontwikkeling van bedrijventerrein is belangrijk om ruimte te bieden aan bedrijven die vanwege hun bedrijfsvoering effect hebben op hun omgeving en daardoor overlast kunnen geven op hindergevoelige functies als wonen of zorgfuncties. Een bestemmingsplan moet inzicht bieden in de effecten op de omgeving maar zorgt ook dat een bedrijventerrein deze opvangfunctie blijvend kan vervullen.
Vanuit zorgvuldig ruimtegebruik is het belangrijk dat een deel van de behoefte aan nieuwe bedrijventerreinen en kantorenlocaties wordt gerealiseerd door verouderde locaties te herstructureren en de ruimte op bestaande locaties beter te benutten Voorbeelden van mogelijkheden om ruimte intensiever en meervoudig te gebruiken zijn bijvoorbeeld de aanleg van ondergrondse of inpandige parkeervoorzieningen, het meer in de hoogte bouwen, het terugdringen van restruimte en gezamenlijk parkmanagement.
Onderdeel van zorgvuldig ruimtegebruik betreft ook:
Het is belangrijk dat gemeenten passende kaders in het bestemmingsplan opnemen die zorgvuldig ruimtegebruik bevorderen.
Met het oog op de aantrekkelijkheid van Brabant is ook een vitale en toekomstbestendige detailhandelsstructuur van groot belang. Een detailhandelsstructuur waarin plaats is voor innovaties en die ruimte biedt aan 'crossovers' (verbindingen) met diverse andere economische en sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen. De detailhandelsmarkt is onderhevig aan structurele veranderingen. Door een toenemende mobiliteit van de consument, een ruimer blikveld van de ondernemer, demografische ontwikkelingen en een toename van internetshoppen is er minder behoefte aan fysieke winkelruimte. Dit betekent dat ondernemers, ontwikkelaars, gemeenten en beleggers zorgvuldig moeten omgaan met het bijbouwen van nieuwe winkels. Iedere nieuwe detailhandelsontwikkeling heeft ook gevolgen voor de bestaande situatie, niet alleen in de betreffende gemeente maar ook in omliggende gemeenten. Vanwege de schaalvergroting is detailhandel niet meer uitsluitend een lokale, maar een bovenlokale of regionale aangelegenheid.
De voornaamste taak van de provincie is om (ruimtelijke) ontwikkelingen van detailhandelslocaties regionaal en bovenregionaal af te stemmen. De aanpak van de detailhandel is op eenzelfde wijze vormgegeven, zoals dat voor bedrijventerreinen, kantoren en woningbouw het geval is. In het regionaal overleg wil de provincie met gemeenten afspraken maken over welke detailhandelslocaties regionaal en bovenregionaal worden afgestemd. Voor detailhandelsontwikkelingen is ook een expertteam detailhandel ingesteld dat adviseert aan gemeenten en provincie.
Als er vanuit kwaliteit of kwantiteit in Stedelijk gebied onvoldoende ruimte aanwezig is, dan bestaat er de mogelijkheid dat een stedelijke ontwikkeling binnen de locatie Landelijk gebied wordt gerealiseerd. Als er nieuw ruimtebeslag nodig is, wordt met toepassing van de basisprincipes uit Paragraaf 5.1.2 Basisprincipes voor een evenwichtige toedeling van functies gekeken naar welk gebied daarvoor in aanmerking komt en onder welke voorwaarden.
Bij de afweging van nieuwe stedelijke ontwikkellocaties is vanuit voorzorg en klimaatrobuust ontwikkelen een goede toepassing van de lagenbenadering en het principe van water en bodem sturend essentieel. Als hulpmiddel bij de afweging welke gebieden vanuit het water en bodemsysteem geschikt zijn voor verstedelijking hebben overheden gezamenlijk de watersignaleringskaart ontwikkeld. Daarbij is tevens afgesproken dat overheden die kaart gebruiken bij de afweging van stedelijke ontwikkeling buiten bestaande stedelijke gebieden op lokaal of op regionaal schaalniveau (afhankelijk van de omvang van de ontwikkeling). De vier verschillende kleuren in de kaart (zwart, groen, oranje en rood) tonen de mate van geschiktheid voor nieuwe stedelijke woon- en werkmilieus, bekeken vanuit het watersysteem en klimaatverandering.
Vanuit het stelsel van de Omgevingswet maken gemeenten de afweging voor nieuwe verstedelijkingslocaties in principe in hun omgevingsvisie of omgevingsprogramma en via regionale afspraken. Het omgevingsplan is bezien vanuit het cyclisch werken van de Omgevingswet alleen het instrument dat de uitvoering mogelijk maakt. Wij verwachten dat gemeenten in de onderbouwing van het besluit tot vaststelling van het omgevingsplan inzicht geven in de afweging conform de instructieregels en basisprincipes uit Paragraaf 5.1.2.
Rekening houden met de waarden in een gebied, zoals bijvoorbeeld cultuurhistorische waarden of groenblauwe waarden, kan ook betekenen dat een stedelijke ontwikkeling alleen mogelijk is als er extra inspanningen worden gedaan voor inpassing van die waarden of versterking van die waarden. Als voor een locatie waarden zijn geidentificeerd in deze verordening geldt dat de stedelijke ontwikkeling rekening houdt met de opgenomen regels en dat de stedelijke ontwikkeling plaatsvindt in samenhang en in evenredigheid met een groene en blauwe landschapsontwikkeling binnen het gebied of de naaste omgeving. De rode ontwikkeling vindt dus in een evenredige verhouding met de ontwikkeling van de aanwezige cultuurhistorische waarden of landschapskwaliteiten plaats. In deze gebieden is een intensieve verstedelijking vanuit de zorgplicht voor omgevingskwaliteit in het algemeen niet passend. Het is gewenst dat over een concrete invulling tijdig overleg met de provincie wordt gevoerd.
Er is volgens vaste jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak sprake van een stedelijke ontwikkeling bij 12 woningen of meer. Soms zijn er plannen met een kleinere omvang die worden ontwikkeld aan de rand van stedelijk gebied vanuit de afronding van een stedelijke samenhangende structuur en ingegeven vanuit de taak die de gemeente heeft om te voorzien in voldoende woningen om in de woningbouwbehoefte te voorzien. Dergelijke plannen die vanuit het woningbouwprogramma worden ontwikkeld en die zijn afgewogen in de gemeentelijke woningbouwvisie of omgevingsvisie, kunnen bij gebleken noodzaak ook in landelijk gebied gerealiseerd worden. Daarom is daarvoor in het tweede lid een regeling opgenomen.
Eerste lid
Dit lid bevat een instructieregel in aanvulling op artikelen 5.55 en 5.56 waarin de basis voor stedelijke ontwikkelingen is opgenomen. Vanuit het beleid geldt dat voor grootschalige logistiek een selectief clusteringsbeleid wordt gevoerd. Hierover worden in regionaal verband afspraken gemaakt. Een omgevingsplan moet altijd passen binnen de gemaakte regionale afspraken. Daarnaast geldt in aanvulling op de algemene bepalingen voor stedelijke ontwikkeling, dat een omgevingsplan, die de ontwikkeling van grootschalige logistiek mogelijk maakt, bepalingen bevat dat die ontwikkeling aantoonbare regionale meerwaarde heeft.
Tweede lid
Het tweede lid bevat de instructieregel voor omgevingsplannen om de ontwikkeling van grootschalige logistiek binnen Beperking grootschalige logistiek te verbieden. Dit verbod omvat zowel nieuwvestiging, vestiging als uitbreiding van grootschalige logistiek. Van belang te melden is dat het begrip uitbreiding ingevolge de begripsbepaling in de Omgevingsverordening altijd de uitbreiding van een bedrijfsperceel/functieaanduiding betreft.
Derde en vierde lid
Het derde lid bevat de mogelijkheid om onder voorwaarden een uitzondering te maken op het verbod tot uitbreiding van bestaande grootschalige logistiek. Hierbij speelt altijd eerst de afweging of intensivering van het in gebruik zijnde perceel kan voorzien in de behoefte. Intensivering van bestaande bebouwing of gebruik van het bouwperceel is bijvoorbeeld mogelijk door meervoudig ruimtegebruik en verticale bouw.
Als dat niet mogelijk blijkt, biedt de regeling afwegingsruimte aan gemeenten om in een concreet geval een redelijke uitbreiding mogelijk te maken. Wat redelijk is, verschilt per situatie en is afhankelijk van verschillende factoren, zoals voorgeschiedenis, het effect op omliggende functies en waarden waaronder landschap en mobiliteit, regionale meerwaarde, behoefte, noodzaak voor de bedrijfsvoering etc. Gelet op het gezamenlijk met gemeenten en regio's ontwikkelde selectieve clusteringsbeleid wordt de ontwikkeling in regionaal overleg afgestemd of past die binnen reeds gemaakte regionale afspraken. De regionale meerwaarde van een bedrijf wordt daarbij betrokken.
In het vierde lid is een uitzondering opgenomen voor het geval een ontwikkeling voor nieuwe grootschalige logistiek wenselijk wordt geacht. Als een gemeente de nieuwe ontwikkeling van grootschalige logistiek binnen de locatie Beperking grootschalige logistiek wenselijk vindt, is voor die ontwikkeling specifieke regionale afstemming vereist op de Ontwikkeldagen voor de 4 Brabantse regio's. De voorwaarde dat er buiten Beperking grootschalige logistiek geen geschikte alternatieve locatie beschikbaar is, betekent dat inzichtelijk gemaakt moet worden waarom op de locaties in de betreffende regio waar wel grootschalige logistiek is toegestaan, geen mogelijkheid is voor vestiging van de concrete ontwikkeling. Financiële overwegingen bepalen niet direct of een locatie geschikt is, tenzij ze bepalend zijn voor de uitvoerbaarheid.
Voorts geldt voor beide uitzonderingen dat ook de instructieregels uit paragraaf 5.1.2 Principes voor een evenwichtige toedeling van functies en artikel 5.55 en 5.56 onverkort van toepassing zijn. Dat betekent dat er bij dergelijke ontwikkelingen een afweging wordt gemaakt dat de ontwikkeling vanuit de lagenbenadering inpasbaar is en dat wordt bezien op welke wijze de ontwikkeling bijdraagt aan de zorgvuldig (inclusief meervoudig) ruimtegebruik en de doelen vanuit klimaat, energie, duurzame mobiliteit, circulariteit en omgevingskwaliteit.
De uitzonderingsregeling is bedoeld voor incidentele ontwikkelingen op of aansluitend op bestaande bedrijventerreinen. In het geval dat vanuit behoefte en noodzaak (en na regionaal overleg) de ontwikkeling van een nieuw terrein voor grootschalige logistiek gewenst is, is een wijziging van de begrenzing van de locatie Beperking grootschalige logistiek nodig. Daarvoor moet een wijzigingsprocedure van de Omgevingsverordening worden doorlopen.
Om de werking van de eerder in de verordening opgenomen rechtstreeks werkende regels voort te zetten, zijn voorbeschermingsregels vastgesteld die in het tijdelijke regelingdeel van het gemeentelijke omgevingsplan zijn geplaatst. Als een omgevingsplan is vastgesteld conform de opgenomen instructieregels, vervallen de voorbeschermingsregels van rechtswege.
De locatie Bebouwd gebied is nieuw in de Omgevingsverordening. Dit zijn gebieden die in het Landelijk gebied liggen en waar al een grote hoeveelheid bebouwing aanwezig is. Sommige van deze gebieden werden in het verleden ook wel aangeduid als integratie stad-landgebied. Een reden om een uitloper van Stedelijk gebied op te nemen als Bebouwd gebied kan liggen in de afweging dat daardoor nog ontwikkelingsruimte wordt geboden aan veehouderijen die in het gebied gevestigd zijn. Binnen Stedelijk gebied, waar de keuze is gemaakt voor stedelijke ontwikkelingen, is de ontwikkeling van veehouderijen niet gewenst.
Binnen Bebouwd gebied is vanuit provinciaal belang en rekening houdend met aanwezige kwaliteiten en de omgeving, verdichting mogelijk. Het gaat dan in de meeste gevallen niet om grootschalige stedelijke ontwikkelingen. Hoofdregel is dat die plaatsvinden in of aansluitend op Stedelijk gebied.
Bebouwd gebied is een specifieke locatie die samen kan gaan met andere locaties, zoals het Natuur Netwerk Brabant of andere gebieden met een waarde-aanduiding. Bij het mogelijk maken van ontwikkelingen binnen Bebouwd gebied geldt uiteraard dat rekening gehouden wordt met de aanwezige waarden.
Dit artikel betreft een maatwerkregeling gericht op versterken van omgevingskwaliteit in en om het gebied. Gemeenten ontwikkelen hiervoor beleid. Het versterken van omgevingskwaliteit is mogelijk met inzet van de Ontwikkelingsmaatschappij ruimte voor ruimte door de ontwikkeling van ruimte voor ruimtekavels. Ook is inzet van een specifieke rood-voor-groen regeling mogelijk waarbij wordt ingezet op kwaliteitsverbetering van de gebieden of door met fondsvorming kwaliteitsverbetering elders te realiseren, bijvoorbeeld door sloop van leegstaand vastgoed. De regeling is zo ingericht dat er een gelijk speelveld binnen de provincie wordt geborgd. Zowel tussen gemeenten maar ook met de andere (maatwerk)mogelijkheden voor de ontwikkeling van een woning, zoals de ontwikkeling van een woning vanwege Artikel 5.14 Maatwerk met als doel omgevingskwaliteit of Artikel 5.15 Ruimte-voor-ruimtekavel. In alle gevallen vereist de toepassing van de regeling een investering in omgevingskwaliteit. Daarom is de omvang van de fysieke tegenprestatie aan het versterken van omgevingskwaliteit in dit artikel gelijk getrokken met de omvang van de tegenprestatie voor een woning in die artikelen. De fysieke tegenprestatie in het versterken van omgevingskwaliteit moet geborgd worden. Voor een toelichting wordt verwezen naar Artikel 5.14.
Om een eenduidige werkwijze van deze regeling binnen de provincie te bevorderen, waarbij er natuurlijk wel verschillen mogelijk zijn vanuit een gebiedsgerichte aanpak, is een voorwaarde opgenomen dat bij de planontwikkeling deskundigen op het gebied van omgevingskwaliteit, waaronder ook een provinciaal medewerker, worden betrokken.
Bebouwd gebied kan ook op een gebied gelegd worden om een bepaalde ontwikkeling mogelijk te maken. Als daarbij sprake is van een stedelijke ontwikkeling bevat het tweede lid een regeling. In zo'n geval is de afweging in Artikel 5.56 van overeenkomstige toepassing (waaronder de afweging van zorgvuldig ruimtegebruik). Ook bij een reguliere stedelijke ontwikkeling van een nieuwe woonwijk, kan het gelet op omliggende gebiedswaarden wenselijk zijn een aanduiding Bebouwd gebied op te nemen, bijvoorbeeld om een bepaalde rood-groenverhouding te borgen. Tot slot vragen wij aandacht voor jurisprudentie van de Afdeling; een salami-tactiek waarbij telkens losse ontwikkelingen in procedure worden gebracht, die net onder de grens van een stedelijke ontwikkeling blijven, is niet mogelijk. Wij verwachten op basis van een gebiedsvisie of omgevingsplan duidelijkheid over welke ontwikkelingen vanuit een passende rood-groenverhouding of vanuit inpassing in de omgeving aanvaardbaar zijn.
De tegenprestatie in het versterken van omgevingskwaliteit is in zo'n geval maatwerk en afhankelijk van de ontwikkeling.
Bebouwd gebied kan in een voorkomend geval dus op basis van een concrete ontwikkeling voor het gebied worden opgenomen. Daarvoor is een wijziging van de Omgevingsverordening nodig. Het is gewenst dat voorafgaand aan een verzoek overleg plaatsvindt met medewerkers van de provincie. Voor het opnemen als Bebouwd gebied gelden een aantal uitgangspunten:
Algemeen
Brabant kent de komende jaren een grote woningbouwopgave. Belangrijk daarbij is dat er niet alleen voldoende woningen worden gebouwd maar ook dat in kwalitatieve zin de juiste woningen worden gebouwd, aansluitend op de actuele vraag en inspelend op veranderingen in die vraag en aanbod vanwege demografische en sociaal- maatschappelijke trends. De belangrijkste trends die van invloed zijn op de kwalitatieve vraag zijn:
De vraag naar collectief wonen kan gezien worden als een antwoord op ontwikkelingen in de samenleving, waarbij de 'nadelen' van individualisering een reactie oproepen om weer meer samen het wonen en leven te organiseren. Maar ook om samen 'oplossingen' te vinden voor maatschappelijke vraagstukken als duurzaamheid (energie, klimaat, ecologie), zorg of eenzaamheid. Het overgrote deel van de vraag naar collectieve woonvormen wordt ontwikkeld in of aansluitend op Stedelijk gebied. Een deel van de vraag naar collectief wonen richt zich op het buitengebied, waarbij het vaak de wens is om meerdere functies te combineren, zoals wonen met zorg, natuurbeheer, natuurontwikkeling, kleinschalige landbouw en/of recreatie. Om in dat deel van de vraag te voorzien is een maatwerkregeling in dit artikel opgenomen die het mogelijk maakt dat binnen een bestaand bouwperceel wordt voorzien in een collectieve woonvorm.
In toenemende mate zijn er ook initiatieven vanuit het zogenaamde 'meergeneratie-wonen'. Hierbij wonen ouders en kinderen tijdelijk, gedurende een periode die beide tot nut is, bij elkaar. Dit is in beginsel een tijdelijke behoefte waarin voorzien kan worden binnen de reeds bestaande woonfunctie of via een tijdelijke omgevingsvergunning. Bij meergeneratiewonen waarbij ouders en kinderen bij elkaar willen wonen, is er geen sprake van een collectieve woonvorm. Dat kan anders liggen als aan de voorwaarden uit de regeling wordt voldaan en er dus een specifiek woonconcept onder ligt. De Omgevingswet biedt ruimte om in dit soort situaties met een tijdelijke toestemming te werken.
Collectieve woonvormen
Onder collectieve woonvormen wordt verstaan:
• geclusterde woonvormen (o.a. voor ouderen)
• collectief particulier opdrachtgeverschap (CPO) met meerwaarde
• begeleid wonen en 'wonen met aandacht'.
Deze woonvormen worden voor een groot deel vanuit de maatschappij opgepakt en in ontwikkeling gebracht. De woonvormen worden ontwikkeld vanuit een specifiek concept, bijvoorbeeld het versterken van sociale innovatie zodat mensen langer zelfstandig kunnen blijven wonen of met aandacht voor zorgcomponenten of vanuit specifieke duurzaamheidsdoelen.
Algemene voorwaarde bij bovenstaande woonvormen is dat de ontwikkeling in het Landelijk gebied past en dat de ontwikkeling bijdraagt aan het versterken van de omgevingskwaliteit. Om een eenduidige werkwijze van deze regeling binnen de provincie te bevorderen, waarbij er natuurlijk wel verschillen bestaan vanuit een gebiedsgerichte aanpak, is een voorwaarde opgenomen dat bij de planontwikkeling ook een provinciaal medewerker, gespecialiseerd in omgevingskwaliteit wordt betrokken.
Omdat het vaak gaat om kwetsbaardere doelgroepen is de afstand tot zorg en andere voorzieningen ook een belangrijk afwegingscriterium. Het is daarom belangrijk om aan de voorkant een afweging te maken in welke gebieden de ontwikkeling van collectieve woonvormen, mede gelet op omliggende functies en waarden, een plek kunnen krijgen.
Ook de afweging naar de toekomst toe is van belang: is de ontwikkeling naar de toekomst toe volhoudbaar? Kan het concept juridisch geborgd worden? Dit vraagt een afweging naar de economische volhoudbaarheid maar ook of de behoefte ook op langere termijn duurzaam aanwezig is.
De ontwikkeling van dit soort woonvormen is goed mogelijk op daarvoor geschikte vrijkomende locaties passend binnen de ontwikkelingsrichting van een gebied.
Tuincentra
De vestiging op een bestaand bouwperceel of uitbreiding van een tuincentrum is onder voorwaarden mogelijk in een kernrandzone. Het gaat hier om een specifieke vorm van detailhandel. Door de aard en omvang van het ruimtebeslag is hiervoor vaak geen plaats beschikbaar binnen stedelijk gebied of binnen een gebied waar verstedelijking afweegbaar is. In de praktijk zijn tuincentra daarom vaak gelegen in de kernrandzone. Als er geen ruimte bestaat op een bestand bouwperceel is de vestiging ook buiten bestaand ruimtebeslag mogelijk. Dan geldt wel als voorwaarde dat er elders een gelijkwaardige oppervlakte aan bebouwing en gebruiksruimte feitelijk en juridisch is gesaneerd. Deze voorwaarde is gesteld om de steeds van het landelijk gebied tegen te gaan. Gebruiksruimte omvat daarbij ook de onbebouwde percelen waar de gebruiksactiviteit werd uitgeoefend.
Nieuwvestiging kleinschalige voorzieningen
In de praktijk blijkt dat er behoefte bestaat aan een mogelijkheid voor nieuwvestiging van kleinschalige voorzieningen in kernrandzones of daarmee qua ligging en functie gelijk te stellen gebieden. Dit soort kleinschalige voorzieningen is vaak gerelateerd aan een stedelijke omgeving, zoals sportvelden, volkstuinen, schuilhutten etc.
Voorwaarde is dat deze voorzieningen gepaard gaan met beperkte bebouwing en dat de publiek aantrekkende werking beperkt is. Daarom zijn -al dan niet verenigingsgebonden- horeca-activiteiten (alcoholische drankverstrekking en fast-service e.d.) ongewenst.
Om te voorkomen dat er ingevolge deze verordening een bestaand bouwperceel ontstaat waar vestiging van andere functies mogelijk wordt, geldt als maximale oppervlakte van de bebouwing 90 m2. Een omgevingsplan borgt dat de omvang van de bebouwing, inclusief het toelaten van vergunningvrije bouwwerken, daarvoor beperkt blijft.
Schuilhutten zijn soms gewenst in verband met het hobbymatig houden van paarden. Binnen een toegekende woonbestemming is het niet altijd mogelijk hiervoor een voorziening te treffen. Het gaat nadrukkelijk niet om voorzieningen ten behoeve van een agrarisch bedrijf. Voor gebouwen en bouwwerken ten behoeve van een agrarisch bedrijf geldt dat daarvoor ruimte aanwezig is binnen het toegekende bouwperceel en dat alle voorzieningen voor het agrarisch bedrijf ook binnen dat bouwperceel geconcentreerd worden.
Bij het oprichten van nieuwe bebouwing is om de steeds verdergaande verstening van het landelijk gebied tegen te gaan, als voorwaarde gesteld dat elders een gelijkwaardige oppervlakte aan bebouwing feitelijk en juridisch is gesaneerd.
Afwijkende regels lawaaisport
De provincie streeft naar de opheffing van illegaal gevestigde lawaaisportterreinen in het Landelijk gebied. Vanwege de grote impact die lawaaisportterreinen hebben op de omgeving wordt de nieuwe ontwikkeling van dit soort tereinen beperkt. Als de vestiging plaatsvindt direct aansluitend op een bedrijventerrein kan hierop een uitzondering worden gemaakt als hierdoor het functioneren van het bedrijventerrein niet wordt belemmerd.
Bij het oprichten van nieuwe bebouwing is om de steeds verdergaande verstening van het landelijk gebied tegen te gaan, als voorwaarde gesteld dat elders een gelijkwaardige oppervlakte aan bebouwing feitelijk en juridisch is gesaneerd.
Dit artikel bevat randvoorwaarden voor de aanleg of wijziging van een gemeentelijke of provinciale weg. Deze regels zijn met name gericht op een goede onderbouwing van de ontwikkeling. De weg omvat ook de aan de weg gerelateerde voorzieningen en de bij de weg behorende kunstwerken. Vanuit zorgvuldig ruimtegebruik wordt een onderbouwing van de noodzaak van een dergelijke voorziening gevraagd.
Voor provinciale wegen geldt daarbij het volgende. De aanleg of wijziging van een provinciale weg kan planologisch via een projectbesluit of – op verzoek van de provincie – in een (gemeentelijk) omgevingsplan worden vastgelegd. Als de weg via het omgevingsplan wordt gekozen, levert de provincie de daarvoor benodigde informatie.
Bij de aanleg van een weg is het belangrijk om relevante mitigerende maatregelen te treffen om negatieve effecten op gezondheid, natuur en soorten te voorkomen. Hiervoor bevat het omgevingsplan een onderbouwing van de effecten van de weg op zijn omgeving. Het gaat daarbij onder andere op de effecten op een goede en veilige leefomgeving maar ook om effecten op aanwezige waarden. Om negatieve effecten te voorkomen of te beperken, worden mitigerende maatregelen onderzocht en -voor zover nodig- in het omgevingsplan geborgd.
Om de leefbaarheid in steden te verbeteren, ontwikkelen steeds meer gemeenten centrale parkeervoorzieningen aan de rand of net buiten de stad. De randvoorwaarden gelden overeenkomstig op een dergelijke ontwikkeling. Met name de onmogelijkheid van de realisering van een dergelijke voorziening binnen stedelijk gebied vraagt daarbij specifieke aandacht.
In deze afdeling zijn de ontwikkelingsmogelijkheden geschetst voor het Landelijk gebied.
Ontwikkelingsrichting
In diverse artikelen wordt een verbinding gelegd over het inpasbaar zijn van een ontwikkeling binnen de gewenste ontwikkelingsrichting van het gebied, zoals opgenomen in artikel 5.12.
Om deze afweging te kunnen maken, is het nodig dat een gemeente beleid uitwerkt waarin een ontwikkelingsrichting voor de verschillende typen gebied is opgenomen. Dat voorkomt ad hoc besluiten en biedt duidelijkheid naar zowel initiatiefnemers als omwonenden. Voor zover zo'n ontwikkelingsrichting al niet is opgenomen in bestaande plannen of daaruit afgeleid kan worden, kan zo'n ontwikkelingsrichting redelijk snel en eenvoudig samen met betrokkenen gemaakt worden. Het gaat om een globale denkrichting welke functies passen in de te onderscheiden gebieden met een globale bepaling van een omvang. Is het gebied gericht op stedelijke functies of juist meer op de beleving van rust en stilte? Of is het gebied juist nog zeer geschikt als agrarisch ontwikkelingsgebied?
Een ontwikkelingsrichting biedt houvast voor initiatiefnemers bij de ontwikkeling van concrete initiatieven en kan ook als basis dienen voor de toepassing van het verlenen van een omgevingsvergunning voor de buitenplanse omgevingsplanactiviteit.
Bij het maken van de ontwikkelingsrichting voor het landelijk gebied van de gemeente gaat het niet alleen over welke functies en activiteiten vanuit een gebiedsgerichte benadering en rekening houdend met andere functies in het gebied passen. Het is ook van belang om de effecten van een ontwikkeling elders bij de totstandkoming te betrekken. Het toelaten van bedrijven in het landelijk gebied heeft niet alleen effect vanuit milieu en mobiliteit op de omgeving maar kan ook leegstand op bedrijventerreinen tot gevolg hebben. Vanuit het karakter van voorzieningen zijn sommige voorzieningen meer passend in de directe omgeving van steden en dorpen omdat deze zich richten op dagelijkse dienstverlening, zoals sportvoorzieningen, kinderdagverblijven of kleinschalige detailhandel. Dit voorkomt een onnodige belasting van dagelijks bestemmingsverkeer in het landelijk gebied. Voorzieningen die zich meer richten op recreatie lenen zich naar hun aard beter om juist in de nabijheid van fiets- en wandelroutes te vestigen of bij waterrecreatie.
Door de basisprincipes uit artikel 5.7 Zorgplicht voor een goede omgevingskwaliteit consequent te doorlopen, worden diverse aspecten die van belang (kunnen) zijn, inzichtelijk. Waardoor ook aandacht geschonken wordt aan grote opgaven die spelen zoals duurzame energie, klimaatadaptatie en leegstand. Wat is er vanuit die opgaven nodig en hoe passen nieuwe ontwikkelingen daarbij of kunnen ze daaraan een bijdrage leveren?
In de ontwikkelingsrichting wordt ook invulling gegeven aan de verplichtingen die voortvloeien uit artikel 5.11 Kwaliteitsverbetering landschap.
Bestaande bedrijven of ontwikkeling
In de regels binnen deze afdeling wordt onderscheid gemaakt in het bestaande bedrijf en de ontwikkeling van een bedrijf. Ontwikkeling omvat uitbreiding, omschakeling of de vestiging van een bedrijf. Bij ontwikkeling van een bedrijf verwachten we dat een gemeente rekening houdt met omliggende waarden en functies in het gebied om af te wegen of de ontwikkeling aanvaardbaar is.
Algemeen
Samen met haar partners werkt de provincie al geruime tijd aan de transitie naar zorgvuldige veehouderij. Sinds 2010 (megastallen debat) hebben Provinciale Staten hierover verschillende besluiten genomen die ook hebben geleid tot het vaststellen van regels. Belangrijke dossiers zijn:
Gebaseerd op deze besluiten bevat dit hoofdstuk instructieregels voor de ontwikkeling van veehouderijen. Om de werking van de eerder in de verordening opgenomen rechtstreeks werkende regels voort te zetten, zijn voorbeschermingsregels vastgesteld die in het tijdelijke regelingendeel van het gemeentelijke omgevingsplan zijn geplaatst. Als gemeenten een omgevingsplan hebben vastgesteld conform de in deze afdeling opgenomen instructieregels, wordt het genomen voorbereidingsbesluit ingetrokken waardoor de voorbeschermingsregels binnen die gemeente vervallen.
Dit artikel heeft als doel om vanuit voorzorg de ontwikkeling van geitenhouderijen tegen te gaan.
Uit het rapport Veehouderij en Gezondheid Omwonenden (aanvullende studies, RIVM 2017-0062) blijkt dat er een verhoogde kans op longontsteking is voor mensen die in een straal van 2 kilometer van een geitenhouderij wonen. Het is onbekend waardoor dit verhoogde risico ontstaat zodat vervolgonderzoek nodig is naar de oorzaak van dit risico. De resultaten van dat onderzoek komen pas op termijn beschikbaar.
Het Kabinet geeft in zijn reactie op dit rapport (Kamerbrief van 16 juni 2017, DGAN-DAD / 17078454) aan deze verhoogde ziektedruk zorgelijk te vinden en dat het daarom in de tussentijd van belang is dat het bevoegde gezag, bij het nemen van besluiten op het gebied van ruimtelijke ordening en bij de besluitvorming over vergunningen rekening houdt met deze zorgelijke signalen. De Minister van Infrastructuur en Milieu heeft bij brief van 4 juli 2017, kenmerk IenM/BSK-2017/168269, aangegeven dat provincies en gemeenten op grond van het instrumentarium van de Wet ruimtelijke ordening een moratorium kunnen instellen.
Mede op verzoek van gemeenten en vanwege de noodzaak voor een uniforme aanpak van geitenhouderijen binnen de provincie is daarom een regeling in de verordening opgenomen om de ontwikkeling van geitenhouderijen en met name een uitbreiding van de oppervlakte dierenverblijf tijdelijk tegen te gaan.
Om de werking van de eerder in de verordening opgenomen rechtstreeks werkende regels voort te zetten, zijn voorbeschermingsregels vastgesteld en in het tijdelijke regelingdeel van het omgevingsplan geplaatst.
Voor veehouderijen gevestigd binnen stedelijk gebied geldt het zogenaamde 'slot op de muur' en bestaan er geen ontwikkelingsmogelijkheden. Dit betekent dat er geen toename kan plaatsvinden van de oppervlakte van bestaande bouwwerken. De term bouwwerk omvat zowel gebouwen als bouwwerken, geen gebouwen zijnde. Derhalve wordt ook de ontwikkeling van een uitloop bij een dierenverblijf geraakt. Uitbreiding van de oppervlakte van bouwwerken is ook niet toegestaan voor het ontwikkelen van nevenfuncties of een agrarische neventak bij een gemengd bedrijf.
Achterliggende reden voor dit beleid is dat het vanuit redenen van gezondheid en het garanderen van een goed woon - en leefklimaat niet gewenst is dat veehouderijen gevestigd zijn in een overwegende woonomgeving. Doel van het beleid is dat veehouderijen gevestigd in stedelijk gebied gesaneerd worden. Het (blijven) bieden van ontwikkelingsruimte staat haaks op dat doel. Naast een toename van de oppervlakte voor bouwwerken is ook de toename van de oppervlakte dierenverblijf door omzetting van een bestaand gebouw niet mogelijk.
Als een ondernemer een nevenfunctie naast de veehouderij wil opstarten, is dat alleen mogelijk binnen het aanwezige bouwvolume, bijvoorbeeld door bebouwing die eerst ten dienste stond van de veehouderij in te zetten voor de gewenste nevenfunctie. Op die manier is een geleidelijke overgang van veehouderij naar een andere functie mogelijk.
Om de werking van de eerder in de verordening opgenomen rechtstreeks werkende regels voort te zetten, zijn voorbeschermingsregels vastgesteld die in het tijdelijke regelingdeel van het gemeentelijke omgevingsplan zijn geplaatst. Als een omgevingsplan is vastgesteld conform de opgenomen instructieregels, vervallen de voorbeschermingsregels van rechtswege.
Vanuit het streven naar een sterke en maatschappelijk gewaardeerde veehouderij bevat dit artikel voorwaarden voor de ontwikkeling van een veehouderij. Deze voorwaarden zijn gebaseerd op de denklijn 'Ontwikkelruimte moet je verdienen en is niet onbegrensd'. Deze denklijn behelst drie principes of sporen:
Zorgvuldige veehouderij
Om ontwikkelruimte te verdienen geldt dat er op bedrijfsniveau sprake is van (een ontwikkeling naar) een zorgvuldige veehouderij. Dit doet een ondernemer door maatregelen te treffen voor zijn veehouderij die deze ontwikkeling ondersteunen. Die maatregelen zijn uitgewerkt in de Brabantse Zorgvuldigheidsscore Veehouderij (BZV). De BZV stuurt, stimuleert en objectiveert de ontwikkeling naar zorgvuldige veehouderij. Het idee daarbij is dat een ondernemer punten verdient door maatregelen te treffen die de inpasbaarheid van het bedrijf in de omgeving verbeteren. De ondernemer heeft daarbij keuzevrijheid in welke maatregelen het beste passen bij zijn bedrijfsvoering of de wensen van de omgeving. Door de eisen periodiek aan te passen aan de meest moderne inzichten en mogelijkheden, wordt de transitie ondersteund.
Gebiedsnormen
Vanuit de draagkracht van het gebied zijn normen voor geur op gebiedsniveau opgenomen. Deze normen geven invulling aan de grenzen die vanuit gebiedsniveau aan individuele ontwikkelruimte gesteld worden.
De geurnormen zijn opgenomen om ervoor te zorgen dat er op gebiedsniveau, geen nieuwe overbelastingen voor geurhinder ontstaan en om bij te dragen aan een afname van de belasting waar deze cumulatief te hoog is. Door voor het aspect geurhinder onder voorwaarde van een proportionele bijdrage aan de afname van geurhinder ontwikkelingen toe te staan neemt de overbelasting af. Maatregelen op het gebied van geurhinder hebben over het algemeen ook een verlagend effect op emissie van fijnstof.
Voor het bepalen van een proportionele bijdrage aan de afname van de achtergrondbelasting, in de situaties waarin deze reeds hoger is dan de daarvoor gegeven normen, is de ‘Nadere informatie over de proportionele bijdrage van een veehouderij aan de afname van een overbelasting’ vastgesteld. Veehouderijen die, bijvoorbeeld door de afstand tot een geurgevoelig object, beperkt bijdragen aan een cumulatieve overbelasting (achtergrond) op dat object worden hierdoor niet beperkt. Gemeenten kunnen hiervoor een zogenaamde afkapwaarde gebruiken.
Als er voor een diercategorie in de Omgevingsregeling en volgens de laatste milieutechnische inzichten geen geschikte geuremissiefactor beschikbaar is, wordt die diercategorie in de berekening van de geurbelasting buiten beschouwing gelaten.
De provincie wil met de regels rondom geur ingrijpen op de hoogte van de toetswaarde voor geur, maar treedt niet in de wijze waarop belastingen van geur op gevoelige en te beschermen objecten volgens de nu al bestaande regels en jurisprudentie worden berekend. De regeling biedt beleidsvrijheid aan de gemeente om te bepalen hoe zij invulling geeft aan de juridische uitvoeringsaspecten van de regels, zoals de keuze voor geurgevoelige objecten binnen de mogelijkheden die de wet daarvoor biedt. Wij wijzen er daarbij op dat de rechter binnen het ruimtelijk spoor een ruimere interpretatie geeft aan het begrip geurgevoelig object uit de Wet geurhinder en veehouderij. Het is nog niet bekend hoe de rechter hiermee omgaat onder de Omgevingswet. Het is zinvol om die uitleg bij de planvorming te betrekken.
Wat is een substantiële bijdrage en wat is een proportionele afname?
In de praktijk zijn er bij een aanvraag vaak maar enkele veehouderijen die een substantiële bijdrage leveren aan een cumulatieve overbelasting (achtergrondbelasting) op een geurgevoelig object. Dit zijn bijvoorbeeld de veehouderijen die samen ca. 80% of meer van deze geurbelasting veroorzaken. De bedrijven worden geselecteerd op afnemende bijdrage aan de overbelasting. De gemeente beoordeeld of de selectie correct is.
Als de veehouderij waarvoor een vergunning wordt aangevraagd een substantiële bijdrage levert aan de overbelasting, wordt van dit bedrijf gevraagd om minimaal de eigen bijdrage aan de overbelasting te compenseren. Bij de bepaling van deze eigen bijdrage aan de afname van de overbelasting wordt, voor zover aanwezig, rekening gehouden met de bijdrage van de andere substantieel bijdragende veehouderijen (proportioneel). De gevraagde afname is proportioneel in relatie tot de bijdrage van de andere substantieel bijdragende bedrijven.
één keer bijdragen aan de afname
De referentie voor de beoordeling is de vergunde situatie (bouwvergunning) op 21 september 2013. Dit is de datum van inwerkingtreding van het voorbereidingsbesluit zorgvuldige veehouderij. Wanneer alle substantieel bijdragende bedrijven zich, sinds de referentiedatum, een nieuwe vergunning hebben gekregen, wordt de provinciale geurnorm niet meer overschreden. Bij de gemeenten kan de informatie over veehouderijen ten tijde van de referentiesituatie worden opgevraagd. Het door de gemeenten bijgehouden Kernregistratie dierenverblijven is daarbij een hulpmiddel. Met behulp van de referentiesituatie wordt de benodigde bijdrage aan de afname van de geurbelasting van elke veehouderij bepaald. Op deze manier, uitgaand van de vergunning situatie ten tijde van de referentiedatum, hoeft een veehouderij maar één keer zijn bijdrage aan de afname van de overbelasting te leveren.
Als een verhoogde achtergrondbelasting niet binnen afzienbare tijd wordt opgelost, is het wenselijk om dit knelpunt actief op te lossen.
Mogelijke werkwijzen
Hieronder zijn mogelijke werkwijzen (Optie A en B) beschreven om te onderzoeken of wordt voldaan aan de regeling. Er zijn ook andere werkwijzen zijn denkbaar en toelaatbaar. Gemeenten zijn bevoegd gezag en bepalen zelf welke benadering zij kiezen.
Meerlaags bouwen
Er zijn voorts regels opgenomen gericht op het tegen gaan van etage stallen en meerlaags bouwen. Deze bepaling vindt haar grondslag in het megastallen debat uit 2010. Dit artikel bevat een gebruiksbepaling dat dieren alleen op de grond gehouden mogen worden. Dit betekent dat het niet is toegestaan een verdieping van een gebouw te gebruiken voor het houden van dieren of hokken bovenop elkaar te stapelen. Doordat het houden van dieren is gekoppeld aan 'het houden op de grond', geldt dat er niet meer dieren gehouden mogen worden dan de vigerende regelgeving, waaronder het Besluit houders van dieren, toelaat gebaseerd op de grondoppervlakte waar de dieren worden gehouden.
Het is niet de bedoeling dat deze gebruiksbepaling het oprichten van voorzieningen ten behoeve van dierenwelzijn beperkt. Daarom is expliciet opgenomen dat dergelijke voorzieningen uiteraard opgericht kunnen worden. Het is niet mogelijk om deze voorzieningen vervolgens in te brengen om meer dieren te gaan houden omdat dat strijdig is met de gebruiksbepaling. Met andere woorden: het is mogelijk om dieren meer ruimte te bieden dan in de wet- en regelgeving is voorgeschreven door het aanbrengen van voorzieningen -zoals een plateau- maar het is niet mogelijk deze voorzieningen vervolgens mee te tellen als oppervlakte om meer dieren te houden.
Inpassing in de omgeving
Voor de inpassing van het bedrijf in de omgeving zijn voorwaarden gesteld aan de omvang van de veehouderij, een goede landschappelijke inpassing en wordt specifiek aandacht gevraagd voor een goede omgevingskwaliteit met een veilige en gezonde leefomgeving.
Omgevingsdialoog
Nu het houden van een omgevingsdialoog rechtstreeks voortvloeit uit de wet is de voorwaarde van een zorgvuldige dialoog vervallen.
Mestbewerking
Op een bouwperceel voor een veehouderij is mestbewerking mogelijk van ter plaatse geproduceerde mest. De bewerking van ter plaatse geproduceerde mest maakt deel uit van de agrarische bedrijfsvoering. Om hierover geen misverstand te laten bestaan, is dit expliciet in de regels opgenomen. Het beleid gaat er vanuit dat mestbewerking van niet ter plaatse geproduceerde mest (mestbewerking voor derden) plaatsvindt op een daarvoor geschikt middelzwaar tot zwaar bedrijventerrein. Deze liggen in het algemeen bij de middelgrote en grotere gemeenten in Brabant. Op het perceel van veehouderijen is de mestbewerking van elders geproduceerde mest in beginsel niet mogelijk. Hierop zijn twee uitzonderingen:
In beide situaties geldt, om effecten naar de omgeving te beperken, een voorwaarde dat de op-, overslag en bewerking van producten niet in de buitenlucht mag plaatsvinden.
Deze bepalingen richten zich op het stellen van voorwaarden aan de toename van de oppervlakte van dierenverblijf binnen het bouwperceel of het in gebruik nemen van gebouwen die eerder niet als dierenverblijf in gebruik waren. Voor een nadere toelichting op de voorwaarden wordt verwezen naar Artikel 5.63 Veehouderij in Landelijk gebied
Kernbegrip is het begrip dierenverblijf. Dit begrip is gedefinieerd in de begripsbepalingen. Het gaat daarbij om een gebouw waarvoor een publiekrechtelijke toestemming is verleend voor het houden van dieren.
Een omgevingsplan moet regels bevatten waardoor een toename van de bestaande oppervlakte van dierenverblijf alleen mogelijk is als er maatregelen worden getroffen en in stand gehouden die invulling geven aan een zorgvuldige veehouderij.
Uit de bepalingen vloeit ook voort dat het omgevingsplan zo ingericht moet worden dat er handhavend opgetreden kan worden als een veehouder de maatregelen niet in stand houdt. Er zijn diverse manieren waarop de toename van de oppervlakte dierenverblijf aan de voorwaarden gekoppeld kan worden, dit is uiteraard ter keuze van de gemeente:
De planologische borging laat onverlet dat er daarnaast ook nog mogelijkheden voor privaatrechtelijke borging mogelijk (en wellicht wenselijk) zijn.
Meerlaags bouwen
In het eerste lid onder b zijn regels opgenomen gericht op het tegen gaan van etage stallen en meerlaags bouwen. Deze bepaling vindt haar grondslag in het megastallen debat uit 2010. Dit artikel bevat een gebruiksbepaling dat dieren alleen op de grond gehouden mogen worden. Dit betekent dat het niet is toegestaan een verdieping van een gebouw te gebruiken voor het houden van dieren of door hokken bovenop elkaar te stapelen. Doordat het houden van dieren is gekoppeld aan 'het houden op de grond', geldt dat er niet meer dieren gehouden mogen worden dan de vigerende regelgeving, waaronder het Besluit houders van vee, toelaat gebaseerd op de grondoppervlakte waar de dieren worden gehouden.
Het is niet de bedoeling dat deze gebruiksbepaling het oprichten van voorzieningen ten behoeve van dierenwelzijn beperkt. Daarom is expliciet opgenomen dat dergelijke voorzieningen uiteraard opgericht kunnen worden. Het is niet mogelijk om deze voorzieningen vervolgens in te brengen om meer dieren te gaan houden omdat dat strijdig is met de gebruiksbepaling. Met andere woorden: het is mogelijk om dieren meer ruimte te bieden dan in de wet- en regelgeving is voorgeschreven door het aanbrengen van voorzieningen -zoals een plateau- maar het is niet mogelijk deze voorzieningen vervolgens mee te tellen als oppervlakte om meer dieren te houden.
Voorbeschermingsregels
Om de werking van de eerder in de verordening opgenomen rechtstreeks werkende regels voort te zetten, zijn voorbeschermingsregels vastgesteld die in het tijdelijke regelingdeel van het gemeentelijke omgevingsplan zijn geplaatst. Als een omgevingsplan is vastgesteld conform de opgenomen instructieregels, vervallen de voorbeschermingsregels van rechtswege.
Als een veehouderij binnen Beperkingen veehouderij ligt, gelden er afwijkende regels. Voor de begrenzing van deze gebieden is aangesloten bij de grenzen van het extensiveringsgebied die op grond van de Reconstructiewet waren vastgesteld. Binnen extensiveringsgebied gold vanuit de wet dat geen uitbreiding van veehouderijen was toegestaan. In deze gebieden gelden sinds 1 oktober 2010 (vergaande) beperkingen voor intensieve veehouderijen, ook wel bekend als het 'slot op de muur'. Voor zover een veehouderij een bestaand gebouw binnen een bouwperceel wil gaan gebruiken voor het houden van dieren, moet voldaan worden aan Artikel 5.64 en Artikel 5.66.
Binnen beperkingen veehouderij geldt evenals voor veehouderijen in Stedelijk gebied een zogenaamd 'slot op de muur'. Dit betekent dat er geen toename kan plaatsvinden van de oppervlakte van bestaande bouwwerken. De term bouwwerk omvat zowel gebouwen als bouwwerken, geen gebouwen zijnde. Derhalve wordt ook de ontwikkeling van een uitloop bij een dierenverblijf geraakt. Uitbreiding van de oppervlakte van bouwwerken is ook niet toegestaan voor het ontwikkelen van nevenfuncties of een agrarische neventak bij een gemengd bedrijf.
Om de werking van de eerder in de verordening opgenomen rechtstreeks werkende regels voort te zetten, zijn voorbeschermingsregels vastgesteld die in het tijdelijke regelingendeel van het gemeentelijke omgevingsplan zijn geplaatst. Als een omgevingsplan is vastgesteld conform de opgenomen instructieregels, vervallen de voorbeschermingsregels van rechtswege.
De regels binnen Beperkingen veehouderij gelden in tegenstelling tot de extensiveringsgebieden voor alle veehouderijen. Ook bij de melkrundveehouderij, die van oudsher als extensief werd aangemerkt, is er een tendens naar toenemende intensivering. Binnen het gebied wordt een uitzondering gemaakt voor extensieve veehouderijen; de voorwaarden die hieraan worden gesteld zijn voor alle veehouderijen gelijk. Het gaat hierbij in beginsel om melkrundveehouderijen met weidegang. Vanuit extensiveringsdoelen past een dergelijk bedrijf vaak goed in zones rondom natuurgebieden. Als de veehouderij is gevestigd in een zone rondom een woonkern, verwacht de provincie dat gemeenten een belangrijk gewicht toekennen aan de borging van een goed woon- en leefklimaat en de hierboven geschetste saneringsdoelstelling.
De invulling van wanneer er sprake is van een extensieve veehouderij is opgenomen in het derde lid. In Artikel 5.67 is een toelichting opgenomen hoe de GVE/hectare berekend wordt. Als een veehouderij voldoet aan de voorwaarde van 2,75 GVE/hectare zijn de overige regels voor de ontwikkeling van een veehouderij uiteraard gewoon van toepassing.
Binnen Stalderingsgebied gelden extra voorwaarden voor de ontwikkeling van veehouderijen gericht op het voorkomen van een verdere regionale concentratie van vee en het tegengaan van (verdere) leegstand. De toename van de oppervlakte dierenverblijf binnen een bouwperceel is alleen mogelijk als er elders dierenverblijven verdwijnen; het zogenaamde stalderen. Er zijn twee belangrijke overwegingen om tot staldering over te gaan. Dit zijn:
De urgentie ligt vooral in Oost en Midden-Brabant. Staldering beperkt zich dan ook tot deze delen van de provincie, de gemeenten die onderdeel uitmaken van het Concentratiegebied Zuid uit de meststoffenwet, aangepast aan de actuele gemeentelijke grenzen.
Om de werking van de eerder in de verordening opgenomen rechtstreeks werkende regels voort te zetten, zijn voorbeschermingsregels vastgesteld die in het tijdelijke regelingdeel van het gemeentelijke omgevingsplan zijn geplaatst. Als een omgevingsplan is vastgesteld conform de opgenomen instructieregels, vervallen de voorbeschermingsregels van rechtswege.
Er worden op regionale schaal zes Stalderingsgebieden onderscheiden. Hierbij is bewust gekozen voor sturing op regionale schaal. Sturing op gemeentelijke schaal betekent feitelijk dat er voor ondernemers weinig of soms zelfs geen ontwikkelingsruimte meer aanwezig is. Dat is niet wenselijk. Ontwikkelingsmogelijkheden op individuele bedrijven zijn nodig om de transitie naar zorgvuldige veehouderij te ondersteunen. Dit neemt niet weg dat op lokale schaal gebieden aangewezen kunnen worden waar een gemeente geen ontwikkelingsmogelijkheden wil bieden.
Dierenverblijf
Stalderen is vereist bij een toename van de oppervlakte dierenverblijf voor hokdieren op een bouwperceel. Er moet dan elders een oppervlakte dierenverblijf gesaneerd worden. Deze sanering is mogelijk doordat er elders een dierenverblijf wordt gesloopt of doordat het gebruik als dierenverblijf planologisch wordt verboden door herbestemming. Er gelden verschillende normen voor sloop en hergebruik.
Bij sloop geldt dat er tenminste 120% van de oppervlakte die wordt opgericht of in gebruik wordt genomen, moet zijn gesloopt.
Bij herbestemming moet er ten minste 200% van de oppervlakte die wordt opgericht of in gebruik wordt genomen, planologisch zijn herbestemd. Voor herbestemming is een hoger percentage vastgesteld omdat er geen kosten voor sloop gemaakt worden en de herbestemming een bepaalde waarde vertegenwoordigd.
Er is gekozen voor een differentiatie in de inbreng van stalderingsmeters bij stalderen omdat bij hergebruik de ondernemer geen sloopkosten hoeft te maken.
Onder sloop wordt verstaan het afbreken van de agrarische bedrijfsgebouwen, het afvoeren van puin en afval, het inventariseren en selectief verwijderen van asbesthoudende materialen, het verwijderen van putten en fundering en egalisering van het perceel. De sloop mag uitsluitend worden uitgevoerd als aan de daarvoor geldende regels is voldaan (veelal melding waaraan eventueel voorwaarden zijn verbonden).
De definitie van dierenverblijf is opgenomen in de begripsbepalingen. Essentie is dat er alleen sprake is van een dierenverblijf als het een gebouw is waarvoor een publiekrechtelijke toestemming is verleend voor het houden van dieren. Vanuit het streven naar een zo eenvoudig mogelijke en eenduidige regeling, is het niet gewenst om onderscheid te maken binnen een gebouw tussen delen waar wel en waar geen dieren worden gehouden. Daarom is in het tweede lid opgenomen dat het gaat om de oppervlakte van het gehele gebouw waarbinnen dieren gehouden mogem worden, dus inclusief de inpandige voorzieningen, zoals brijkeuken, ventilatiekanaal, opslagruimte, luchtwassers en dergelijke.
Hokdieren
De stalderingseis wordt in de regels alleen gesteld aan hokdierhouderijen. Dat is:
een veehouderij met uitzondering van nertsenhouderij, melkrundveehouderij en schapenhouderij.
Onder melkrundveehouderij verstaan wij de volgende diercategorieën uit de Omgevingsregeling, met tussen haakjes de bijbehorende code:
Melkveehouderijen zijn vooralsnog uitgezonderd omdat er momenteel landelijk een aantal maatregelen worden getroffen (Wet grondgebonden groei melkveehouderij, fosfaatrechten) die de intensiteit en omvang van deze sector sturen. Wij monitoren de ontwikkelingen in deze sector. Als blijkt dat de concentratie in deze gebieden ondanks de nationale maatregelen blijft toenemen, dan kan ook voor deze sector staldering worden ingesteld.
In de praktijk komt het steeds vaker voor dat er gespecialiseerde bedrijven ontstaan voor de opfok van jongvee. Voor jongvee ten behoeve van de melkrundveehouderij geldt dat ook zij gereguleerd worden door fosfaatrechten en het Stelsel verantwoorde groei melkveehouderij. Dat betekent dat er in geval van gespecialiseerde opfok van jongvee voor de melkrundveehouderij geen toepassing gegeven hoeft te worden aan staldering. Of daarvan sprake is blijkt uit de melding of omgevingsvergunning die de ondernemer nodig heeft. De ondernemer moet blijvend beschikken over fosfaatrechten voor het houden van jongvee (het betreft categorieën 100, 101 en 102 in de meststoffenwet zonder vrijstelling als vleesveehouder).
In het niet ondenkbare geval dat een ondernemer na verloop van tijd ook andere dieren wil gaan houden dan alleen jongvee voor de melkveehouderij en als dat omschakeling betekent naar een hokdierbedrijf, geldt de stalderingseis echter onverkort. Als een ondernemer andere dieren wil houden moet hij daarvan melding doen of aanvraag omgevingsvergunning. Op het moment dat een bedrijf melding doet of een vergunning aanvraagt voor een andere diercategorie (die wel onder hokdieren valt zoals zoogkoeien of mestkalveren), dan is er bezien vanuit de verordening sprake van een toename van de oppervlakte dierenverblijf voor hokdieren door gebruiksverandering van een bestaande opstal en zijn de rechtstreeks werkende regels uit de verordening van toepassing.
Nertsen mogen niet meer gehouden worden in Nederland. Zij zijn nog wel in de begripsbepaling van hokdieren uitgezonderd.
Bestaand dierenverblijf
Staldering betekent dat een ondernemer die een dierenverblijf wil oprichten of die een bestaand gebouw als dierenverblijf in gebruik wil nemen, bewijs moet overleggen dat er elders bestaand dierenverblijf is gesaneerd door sloop of herbestemming. De regeling geldt in alle gevallen waarbij de oppervlakte dierenverblijf van de hokdierhouderij toeneemt, dus ook als een bestaande stal wordt vergroot qua oppervlakte of met een aanbouw.
Bij herbestemming geldt dat feitelijk en juridisch geborgd moet zijn dat er geen dieren meer gehouden kunnen worden in het gebouw. Dit betekent derhalve dat er geen veehouderij functie of activiteit meer is toegelaten op de locatie en in de gebouwen. Dit vergt dat de wijziging van het omgevingsplan doorlopen moet zijn waarin dit geborgd is. Het is niet voldoende dat een procedure tot herziening is gestart of dat is toegezegd dat de procedure doorlopen wordt.
In geval van sloop geldt dat het dierenverblijf daadwerkelijk gesloopt moet zijn. Het is niet voldoende als er een verklaring wordt afgegeven dat op termijn gesloopt wordt.
Voor de staldering kunnen alleen bestaande dierenverblijven worden ingezet. Als ook al reeds langer leegstaande stallen ingezet kunnen worden, blijft immers groei van de veestapel binnen een gebied mogelijk. Gedeputeerde Staten hebben in een beleidsregel uitgewerkt wat onder bestaand dierenverblijf valt. Die beleidsregel hanteren zij bij de uitgifte van het bewijs dat aan de stalderingsvoorwaarden is voldaan. Het moet gaan om dierenverblijven die ten minste drie jaar legaal en onafgebroken bedrijfsmatig zijn gebruikt voor het houden van hokdieren in een periode van vijf jaar voorafgaand aan de uitgifte van het stalderingsbewijs door Gedeputeerde Staten. Dit betekent niet dat er gedurende de drie jaar onafgebroken dieren zijn gehouden. Binnen normale bedrijfscycli komt het voor dat er perioden zijn dat er geen dieren op een bedrijf aanwezig zijn of dat er vanwege renovatie tijdelijk een periode geen dieren aanwezig waren. Voor het te stalderen dierenverblijf mag voorts geen sloopverplichting bestaan vanuit een subsidieregeling, waaraan het bedrijf heeft meegedaan.
Uitvoering stalderen
De uitvoering van staldering wordt ondersteund met:
In zes gevallen kan de gemeente een uitzondering maken op de maximale omvang van 1,5 hectare.
De eerste uitzondering betreft bedrijven met een veebezetting van ten hoogste 2 GVE per hectare die blijvend beschikken over voldoende grond. Het streven van de provincie is er op gericht kringlopen zo veel mogelijk te sluiten; dergelijke bedrijven voldoen daaraan. Het aantal GVE op een bedrijf dient te worden afgeleid uit de bijlage met GVE normen per dier gebaseerd op RVO- en WUM-fosfaatexcreties uit de meest actuele versie van het rapport “Rekenregels van de Kringloopwijzer” van Wageningen Research (WUR). Indien het genoemde rapport niet in normen voorziet wordt het aantal GVE afgeleid uit bijlage 1 uit de verordening EU2018/1091 van het Europees Parlement en de Raad. Wat betreft de hoeveelheid grond moet worden uitgegaan van de grond waarover het bedrijf langdurig beschikt of kan beschikken. Voor de bepaling hiervan wordt de totale minimale oppervlak van de gronden uit de gecombineerde opgave betrokken waarover minimaal drie achtereenvolgende en meest recente jaren is gerapporteerd in de gecombineerde opgave. Deze grond moet binnen een straal van 15 km van het bedrijf gelegen zijn, met uitzondering voor veehouderijen met een biologische bedrijfsvoering. De veehouder moet dit op verzoek aantonen door middel van een uitdraai van de laatste drie jaren van het “Overzicht ingevulde gegevens Gecombineerde opgave” van de RVO.
Een tweede uitzondering betreft een uitbreiding boven de 1,5 hectare wanneer dit bijdraagt aan het oplossen van een zogenaamd knelpunt. Hieraan zijn strenge voorwaarden verbonden, waaronder dat er elders een bedrijf feitelijk en juridisch wordt opgeheven, waardoor ook een overbelaste situatie wordt opgeheven. Een overbelaste situatie is gedefinieerd in het tweede lid. De vergroting van het bouwperceel mag niet groter zijn dan het bouwperceel dat wordt opgeheven met een maximum van 2,5 hectare.
De derde uitzondering betreft een situatie waarin een bedrijf vanwege een innovatief bedrijfsconcept meer ruimte nodig heeft. Het gaat er hierbij niet om dat een bedrijf meer beesten houdt dan een gemiddeld ander bedrijf op 1,5 hectare doet. Het gaat er om dat vanwege het innovatieve concept meer ruimte nodig is. Hierbij wordt advies voorgeschreven van een deskundigencommissie. Hierbij wordt aansluiting gezocht bij het deskundigenpanel dat voor innovatie is ingesteld vanwege de Brabantse Zorgvuldigheidsscore Veehouderij. Een vergelijkbare mogelijkheid is opgenomen voor biologische veehouderijen. In beide gevallen mag de grotere omvang van het bouwperceel niet zijn ingegeven vanuit de wens meer dieren te houden.
Een vijfde uitzondering betreft zogenaamde voorloper bedrijven. Als een bedrijf dusdanige maatregelen treft dat hij een blijvende score behaalt op de BZV van 8,5 kan het daarmee eenmalig ontwikkelingsruimte verdienen van 0,5 hectare. De maximaal toelaatbare omvang van een bouwperceel bedraagt daarmee 2 hectare. Het gaat dan vooral om maatregelen die de ondernemer treft om de inpasbaarheid van het bedrijf in diens omgeving te verbeteren, zoals het terugdringen van emissies en volksgezondheid. De BZV kan daarvoor specifieke maatregelen aanwijzen.
Tot slot is in het derde lid een laatste uitzondering opgenomen. Dit betreft een verruiming van het bouwperceel tot een maximale omvang van 2 hectare voor bedrijven die afhankelijk zijn van de opslag van ruwvoer. Harde voorwaarde hierbij is dat het omgevingsplan er voor zorgt dat deze verruiming alleen benut wordt voor het oprichten van voorzieningen ten behoeve van ruwvoeropslag.
Voor teeltbedrijven geldt dat vanuit provinciaal perspectief randvoorwaarden zijn opgenomen voor de mogelijkheid om ondersteunende kassen en permanente teeltondersteunende voorzieningen te realiseren. Er geldt geen maximum voor de omvang van dit soort bedrijven. De gemeente bepaalt dit in het omgevingsplan afhankelijk van de noodzaak voor de bedrijfsvoering van het desbetreffende bedrijf en rekening houdend met omliggende functies en waarden. Voor het oprichten van permanente teeltondersteunende voorzieningen is verder specifiek van belang dat bij grote oppervlakten rekening wordt gehouden met de effecten op de bodem en hydrologische aspecten, gelet op de doelen voor klimaatadaptatie en een vitale bodem.
Naast de randvoorwaarden voor de ontwikkeling van teeltbedrijven zijn in deze paragraaf ook de kaders opgenomen voor de ontwikkeling van glastuinbouw. Het gaat daarbij zowel om beleid voor solitaire glastuinbouwbedrijven als in Glastuinbouw concentratiegebieden.
Teeltbedrijven maken in toenemende mate gebruik van ondersteunende kassen of teeltondersteunende maatregelen. Voor tijdelijke teeltondersteunende maatregelen bevat deze verordening geen regels.
Voor permanente teeltondersteunende maatregelen geldt vanuit zorgvuldig ruimtegebruik en concentratie van voorzieningen als hoofdregel dat die binnen (een apart aangeduid gedeelte van) het bouwperceel van het bedrijf worden opgericht.
Vanwege het glastuinbouwconcentratiebeleid is er een maximum gesteld aan de omvang van ondersteunende kassen om te voorkomen dat er sluipenderwijs een zelfstandig glastuinbouwbedrijf ontstaat. Een teeltondersteunende kas is een teeltondersteunende voorziening, bestaande uit een agrarisch bedrijfsgebouw, waarvan de wanden en het dak voornamelijk bestaan uit glas of een ander lichtdoorlatend materiaal, dienend voor de productie van gewassen onder geconditioneerde klimaatomstandigheden. Schuurkassen en permanente tunnel- of boogkassen (>1,5 meter) worden beschouwd als een kas.
Basisregeling
Het eerste lid bevat een basisregeling waarbij een bestemmingsplan voor een teeltbedrijf 5000 m2 ondersteunende kas en 3 hectare permanente teeltondersteunende voorzieningen kan mogelijk maken. Uiteraard gelden hierbij de basisprincipes voor een evenredige toedeling van functies, zoals opgenomen in Paragraaf 5.1.2.
Ruimere mogelijkheden
Op de basisregeling gelden uitzonderingen onder specifieke voorwaarden:
Water- en bodemsysteem
Bij het rekening houden met het water- en bodemsysteem gaat het niet alleen om de bodemkwaliteit ter plekke ansich, maar gaat het juist ook over de zogenaamde bodemdiensten die impact hebben op de omgeving. In de bodemwereld worden 4 hoofdcategorieën vandeze bodemdiensten onderscheiden:
Een (natuurlijke) bodem levert altijd minimaal 2 hoofdcategorieën aan diensten op. E.e.a. afhankelijk van de toegekende functie en de landschappelijke positie van die bodem. Het toekennen van een bepaalde functie, kan een andere functie wegdrukken. Door het bodem- en watersysteem te betrekken bij de afweging over het toelaten van permanente teeltondersteunende voorzieningen kan daarmee rekening worden gehouden. Als een omgevingsplan grote oppervlakte verharde trayvelden mogelijk maakt, zullen veel bodemdiensten inboeten op hun toegevoegde waarde voor de maatschappij. In zo'n geval is de productiedienst leidend ten koste van andere diensten. De vraag of- en in welke mate dit schadelijk is, is van zeer veel factoren afhankelijk. Feitelijk kan ook een bodemkundig-hydrologische systeemanalyse helpen om inhoudelijk goede keuzes te maken.
De boomteeltsector en zachtfruit sector nemen in toenemende mate een belangrijke economische positie in binnen de provincie.
Voor het Teeltgebied Zundert gelden daarom verruimde ontwikkelingsmogelijkheden voor kassen om de specifieke ontwikkelingsmogelijkheden voor de boomteelt- en zachtfruitsector in dit gebied te ondersteunen.
De provincie voert al jaren een glastuinbouwconcentratiebeleid, daarom is de uitbreiding van solitair gevestigde bedrijven al jarenlang beperkt. In Artikel 5.71 Aanvullende regeling glas-voor-glas is nu een regeling opgenomen waarbij uitbreiding van solitair gevestigde glastuinbouwbedrijven onder voorwaarde mogelijk is. Uitbreiding is alleen mogelijk voor bedrijven waarvoor een toekomstperspectief aanwezig is. In het geval dat een uitbreiding van het bouwperceel nodig is, geldt dat er elders glasareaal via een glas-voor-glas regeling gesaneerd moet worden. Deze lijn is ingezet om concentratie van glas te bevorderen en de leegstand en spreiding van glas te voorkomen.
Binnen gebieden met waarden zoals opgenomen in Paragraaf 5.2.6 geldt een aparte regeling waarbij uitbreiding van een solitair glastuinbouwbedrijf kan worden afgewogen via een maatwerkregeling.
De regeling glas-voor-glas is nieuw in de Omgevingsverordening. Deze aanvullende regeling maakt een toename van glasareaal onder strikte voorwaarden mogelijk voor solitaitre glastuinbouwbedrijven die zijn gevestigd buiten gebieden met waarden.
Voor de uitbreiding is een bewijs vereist van Gedeputeerde Staten dat er elders een glastuinbouwbedrijf met een vergelijkbare oppervlakte glas feitelijk en juridisch is gesaneerd. Dat betekent dat de glasopstanden zijn verwijderd, dat er een schoongrondverklaring wordt overlegd en dat het omgevingsplan is aangepast zodat er geen glastuinbouw meer is toegestaan. Voor de uitvoering van de regeling stellen Gedeputeerde Staten een beleidsregel vast.
Voor de uitbreiding van glasareaal bij solitaire glastuinbouwbedrijven binnen een gebied met waarden is een specifiek maatwerk artikel opgenomen in het derde lid. De bescherming en beschrijving van de aardkundige-, cultuurhistorische- en groenblauwe waarden zijn opgenomen in Paragraaf 5.2.6 van deze verordening. Omdat deze maatwerkregeling, het behoud, herstel en bescherming van deze waarden raakt, is het nodig om een deskundige van de provincie hierbij te betrekken. Het is belangrijk te benadrukken dat het een maatwerk artikel betreft, waarbij ontwikkelingsmogelijkheden afhankelijk zijn van de effecten van de ontwikkeling om de omliggende waarden, alsmede de inpassing binnen de ontwikkelingsrichting die een gemeente heeft. Maatwerk kan ook als uitkomst hebben dat geen ontwikkeling mogelijk is.
De provincie voert al geruime tijd een glastuinbouwconcentratiebeleid waarbij gebieden worden aangewezen voor de ontwikkeling van glastuinbouw. Concentratie van glastuinbouw biedt voordelen vanuit duurzame energie en mogelijkheden voor het benutten van reststromen en vanuit oogpunt van omgevingskwaliteit.
In het verleden kende de provincie vestigings- en doorgroeigebieden. Deze zijn samengevoegd tot glastuinbouwconcentratiegebied. Binnen deze gebieden bepaalt de gemeente, in afstemming met de ondernemers en inwoners, de ontwikkelingsmogelijkheden voor de glastuinbouw.
In verband met een optimale inrichting van de gebieden is het van belang dat in deze gebieden ruimte behouden blijft voor de vestiging van glastuinbouwbedrijven. Daarom moet bij de ontwikkeling van andere activiteiten gemotiveerd worden dat de gebruiks- en ontwikkelingsmogelijkheden van de in het gebied aanwezige glastuinbouw niet belemmerd worden. Vanuit zorgvuldig ruimtegebruik verwachten wij dat gemeenten terughoudend omgaan met het toelaten van andere functies in deze gebieden.
Een laatste categorie agrarische bedrijven is het overig-agrarisch bedrijf. Hiermee wordt een breed scala aan bedrijven bedoeld. Het gaat daarbij over alle agrarische bedrijven die niet onder definitie van (vollegronds)teelt-, veehouderij- en glastuinbouwbedrijven vallen. Voorbeelden zijn paardenfokkerijen, slakken-, vissen-, wormen- of insectenkwekerijen of bedrijven waar gewassen worden geteeld in gebouwen zoals champignon- en witlofkwekerijen.
De maximale omvang van een bouwperceel voor deze bedrijven is 1,5 hectare. Vanuit landschappelijk oogpunt is aangesloten bij de omvang van een bouwperceel voor de veehouderij die doorgaans ook maximaal 1,5 ha groot mogen zijn. Voorwaarde voor uitbreiding tot 1,5 hectare is dat uit de toelichting van het bestemmingplan blijkt dat de uitbreiding noodzakelijk is voor de agrarische bedrijfsvoering.
Het is mogelijk een nieuw agrarisch technisch hulpbedrijf of agrarisch verwant bedrijf te vestigen op een bestaand bouwperceel in Landelijk gebied zonder waarden, of een redelijke uitbreiding te bieden aan een bestaand bedrijf.
Omdat dit soort bedrijven vaak een intensief karakter hebben, is een ontwikkeling minder passend in gebieden met waarden, zoals opgenomen in Paragraaf 5.2.6 Aardkundige, cultuurhistorische en groenblauwe waarden. Voor bestaande bedrijven die gevestigd zijn in die gebieden is in het derde lid een specifiek maatwerk artikel opgenomen. Omdat deze maatwerkregeling, het behoud, herstel en bescherming van deze waarden raakt, is het nodig om een deskundige van de provincie hierbij te betrekken. Het is belangrijk te benadrukken dat het een maatwerk artikel betreft. Dat betekent dat ontwikkelingsmogelijkheden afhankelijk zijn van de effecten op deze omliggende waarden, alsmede de inpassing binnen de ontwikkelingsrichting van de gemeente. Maatwerk kan ook als uitkomst hebben dat geen ontwikkeling mogelijk is.
Als er sprake is van een kleinschalige ontwikkeling die past in een gemengde omgeving en het karakter daarvan is ook geborgd, is de vestiging ook mogelijk binnen de kaders van Artikel 5.78 Niet-agrarische activiteit.
Uitgangspunt van het provinciaal beleid is dat mestbewerking een industriële activiteit betreft die in beginsel gevestigd moet worden op een daarvoor geschikt bedrijventerrein. Onder stringente voorwaarden is de ontwikkeling van deze niet-agrarische functie mogelijk op een bestaand bouwperceel in Landelijk gebied. Dat kan als nevenfunctie op het bouwperceel van een agrarisch (technisch hulp)bedrijf maar ook als zelfstandige functie op een andere daarvoor geschikte locatie. Dit artikel bevat daarvoor voorwaarden.
In deze verordening wordt aangesloten bij de terminologie van de Omgevingswet en het Besluit activiteiten leefomgeving. Ook vormen van (co)vergisting van mest worden met de regeling in deze verordening gereguleerd. Mestopslag valt niet onder de werking van dit artikel.
In de nationale regelgeving wordt ook gesproken over mestverwerking. Mestverwerking betreft het afzetten van mest buiten de daarvoor beschikbare landbouwgrond. Hierbij is de term mestverwerking gericht op een beleidsmatige doelstelling en niet op de activiteit zelf. Om aan het doel voor mestverwerken te voldoen, is het nodig dat de mest wordt bewerkt. De verordening bevat daarvoor de voorwaarden.
Dit artikel gaat altijd over mestbewerking van niet ter plaatse geproduceerde mest (ook wel mest van derden of elders geproduceerde mest genoemd). De bewerking van ter plaatse van de gevestigde veehouderij geproduceerde mest (ook wel eigen mest genoemd) maakt deel uit van de agrarische bedrijfsvoering en is mogelijk binnen het voor de veehouderij toegestane bouwperceel. Dit sluit aan op het beleidsuitgangspunt dat het wenselijk is dat mest zo spoedig mogelijk een bewerking ondergaat zodat het in een stabiele vorm kan worden opgeslagen of aangewend, zodat de emissies en (gezondheids)risico's minder worden en het stalklimaat verbetert. Om iedere twijfel over de toepassing van dit artikel uit te sluiten is het derde lid opgenomen.
Mestbewerking op een grotere schaal is een industriële activiteit die, net zoals bijvoorbeeld de productie van veevoer of melkproducten, in beginsel thuishoort op een geschikt bedrijventerrein. Voor de ontwikkeling van mestbewerking op bedrijventerreinen bevat deze verordening geen specifieke regels. Mestbewerking is een vorm van afvalverwerking dat als reguliere activiteit op een bedrijventerrein ontwikkeld kan worden.
In Landelijk gebied is een uitzondering mogelijk als:
Hiervoor is gekozen om zo de transportbewegingen van en naar de mestbewerkingslocatie zoveel mogelijk te beperken. Met loosbaar water doelen wij op water dat -binnen de daarvoor geldende normen en met de daarvoor benodigde vergunningen- kan worden geloosd op het oppervlaktewater. Belangrijke randvoorwaarden zijn verder dat de mestbewerking geen overlast veroorzaakt naar de omgeving. Om effecten naar de omgeving te beperken is tevens als voorwaarde opgenomen dat de op-, overslag en bewerking van producten niet in de buitenlucht mag plaatsvinden.
Om de werking van de eerder in de verordening opgenomen rechtstreeks werkende regels voort te zetten, zijn voorbeschermingsregels vastgesteld die in het tijdelijke regelingdeel van het gemeentelijke omgevingsplan zijn geplaatst. Als een omgevingsplan is vastgesteld conform de opgenomen instructieregels, vervallen de voorbeschermingsregels van rechtswege.
Het gaat in deze regeling om gevallen waar subsidie is verleend voor de sanering van een bedrijf en waarbij de insteek is dat het omgevingsplan borgt dat die functie of activiteit niet meer op het perceel mogelijk is. Regelingen waarbij dit speelt zijn:
Bij het verlenen van subsidie is in deze regelingen de voorwaarde opgenomen dat op de locatie een passende functie wordt gelegd die voorkomt dat de gesaneerde functie terugkomt. Kern van het probleem is dat er bij deze regelingen een overeenkomst wordt afgesloten tussen de provincie en de subsidieontvanger maar dat de gemeente daarin geen partij is. Dit terwijl juist de gemeente een belangrijke rol speelt in verband met het opstellen van een regeling in het omgevingsplan.
Om de werking van de eerder in de verordening opgenomen rechtstreeks werkende regels voort te zetten, zijn voorbeschermingsregels vastgesteld die in het tijdelijke regelingdeel van het gemeentelijke omgevingsplan zijn geplaatst. Als een omgevingsplan is vastgesteld conform de opgenomen instructieregels, vervallen de voorbeschermingsregels van rechtswege.
De locaties waar deze regelingen zijn toegepast, zijn met behulp van de basisadministratie adressen en gebouwen (BAG) op kaart gezet. In die gevallen waarbij het adres inmiddels niet meer bestaat, is de locatie zo nauwkeurig mogelijk bepaald. De locaties is als stip, met een doorsnede van 50 meter op de kaart gezet.
De regelingen zijn gebaseerd op het -met overheidsgeld- aankopen en saneren van bebouwing. Vanuit die optiek is het niet gewenst dat er zo maar weer nieuwe bebouwing wordt opgericht. Daarom gaat de basisregeling er vanuit dat het bouwperceel wordt verkleind tot een bij de hergebruiksfunctie of gebruiksactiviteit passende omvang waarbij in beginsel de plek waar bebouwing is gesaneerd buiten het bouwperceel wordt gelegd. Als het vanwege de ontwikkeling van de nieuwe gebruiksfunctie gewenst is dat er nieuwe bebouwing wordt opgericht, is dat mogelijk onder toepassing van de reguliere kaders die voor ontwikkelingen in deze verordening zijn opgenomen, waaronder ook de regeling Kwaliteitsverbetering landschap.
Eerste lid
Basis van het provinciale verstedelijkingsbeleid is dat woningen binnen het stedelijk gebied worden gerealiseerd, waar ook de voorzieningen aanwezig zijn, zoals winkels, theaters, sportfaciliteiten, medische faciliteiten, zorgvoorzieningen. In toenemende mate voorziet ook het landelijk gebied in een woningbehoefte, bijvoorbeeld doordat veel agrarische bedrijven zijn omgezet naar burgerwoning. Deze tendens zet zich voort. Deze verordening sluit aan op deze tendens en behoefte. Zo is in Artikel 5.58 Maatwerk voor collectieve woonvormen een regeling opgenomen die de ontwikkeling van collectieve woonvormen op een bestaand bouwperceel mogelijk maakt. Hierbij wordt een maatwerkafweging gemaakt, gebaseerd op een vooraf bepaalde ontwikkelingsrichting en rekening houdend met de op dat moment spelende belangen. Daarnaast is er een nieuwe locatie opgenomen voor grotere concentraties van bebouwing met een menging van functies in het Landelijk gebied. Binnen Bebouwd gebied is onder voorwaarde ook een ontwikkeling van woonfuncties mogelijk.
Aan de andere kant blijft het beleid gericht op zorgvuldig ruimtegebruik en het tegengaan van verdere verstening en verrommeling van het landelijk gebied. Net zoals terughoudend wordt omgegaan met de nieuwvestiging van bedrijven, wordt ook terughoudend omgegaan met het verspreid toevoegen van nieuwe woningen. Bovendien staat een steeds verder toenemende woonfunctie op gespannen voet met het bieden van ontwikkelingsmogelijkheden aan de agrarische sector. Daarom geldt als basisregel dat in Landelijk gebied geen toename van het aantal woningen mogelijk is en dat het gebruik voor permanente bewoning van (bedrijfs)gebouwen of recreatiewoningen is uitgesloten. Deze regel richt zich zowel op burgerwoningen als bedrijfswoningen. Afhankelijk wonen, zoals het inpandige wonen in verband met mantelzorg (of een bij de woning behorend bijgebouw), blijft uiteraard mogelijk omdat hierbij geen sprake is van een zelfstandige woonfunctie.
Een omgevingsplan kan bij een bestaande woning de vestiging van andere functies mogelijk maken, zoals een zorgvoorziening of een niet-agrarisch bedrijf. Hiervoor gelden randvoorwaarden. randvoorwaarden voor de ontwikkeling van niet-agrarische functies staan in Artikel 5.78. Daarnaast zijn in dit artikel enkele randvoorwaarden opgenomen.
Tweede lid
In het tweede lid zijn enkele uitzonderingen opgenomen van het uitgangspunt dat er geen toename van het aantal woningen is toegestaan. Het gaat om:
Derde lid
Het derde lid bevat een uitzondering op de basisregel voor het oprichten van een bedrijfswoning, als dat nodig is voor de bedrijfsvoering. In het algemeen is er geen noodzaak voor een tweede bedrijfswoning. Voor grote vrijetijdsvoorzieningen kan het nodig blijken dat er vanwege veiligheidsoverwegingen een tweede woning nodig is. Het gaat dan altijd om vrijetijdsvoorzieningen waar grote groepen mensen verblijven. Uiteraard moet de noodzaak worden aangetoond.
In de komende periode stoppen veel agraische bedrijven.Om leegstand, verpaupering en criminaliteit te voorkomen en de vitaliteit van het Landelijk gebied te behouden is het bieden van hergebruiksfuncties op die vrijkomende percelen belangrijk. Anderszijds is het ook belangrijk oog te houden voor de effecten die dat meebrengt op de omgeving en elders. Wat betekent het toelaten van functies op percelen in het landelijk gebied voor de leefbaarheid en vitaliteit van de dorpen? Ontstaat er leegstand op de speciaal ontwikkelde bedrijventerreinen? Om de mogelijkheden voor hergebruik op een goede manier af te wegen, is de opstelling van een ontwikkelingsrichting essentieel. Uit die ontwikkelingsrichting volgen ook randvoorwaarden.
Een bij de omgeving passende omvang
De regeling maakt een gedifferentieerd beleid met maatwerk mogelijk waarbij afhankelijk van de functie, het gebied, ligging ten opzichte van het stedelijk gebied of juist natuurgebied door de gemeente een invulling wordt gegeven.
De mogelijkheden voor vestiging in het Landelijk gebied zijn niet bedoeld voor bedrijven die vanwege optredende milieubelasting in beginsel thuishoren op een bedrijventerrein of voor uitbreiding op afstand van dit soort al op een bedrijventerrein gevestigde bedrijven. Daarvoor geldt dat eerder een uitbreiding van dat bedrijventerrein in de rede ligt.
De vestiging is uitsluitend bedoeld voor kleinschalige, bedrijfsmatige activiteiten die goed passen in een gemengde omgeving en die geen onevenredige hinder naar de omgeving veroorzaken. Het gaat daarbij om activiteiten die geen of slechts in zeer beperkte mate milieueffecten geven op omliggende functies, zoals wonen, en waarden, zoals natuurgebieden.
Er is geen omvang opgenomen van het bouwperceel. Wij verwachten van gemeenten dat zij daarvoor beleid ontwikkelen in de ontwikkelingsrichting die zij opstellen. Voorheen gold een omvang van 5000 m2. In veel situaties werd die omvang als te ruim ervaren, terwijl in sommige gevallen juist een iets ruimere omvang aanvaardbaar was. De 5000 m2 hanteren wij wel als richtlijn.
Het derde lid geeft voor enkele voorzieningen invulling aan wat verstaan wordt als 'passend in de omgeving'. Uitgangspunt is dat de omvang wordt bepaald op grond van wat in redelijkheid nodig is voor de beoogde functie en dat er substantiële sloop plaatsvindt. De gemeente weegt de passende omvang, rekening houdend met de omgeving en aspecten als verkeersaantrekkende werking, af en legt dit vast in het bestemmingsplan.
Voor detailhandel is daarbij een omvang van 200 m² verkoopvloeroppervlakte opgenomen. Enerzijds willen wij kleinschalige ontwikkelingen zoals boerderijwinkels niet onnodig belemmeren. Anderzijds staat dit op gespannen voet met de gezamenlijke insteek van provincie en gemeenten om de ontwikkeling van verspreide detailhandel tegen te gaan. Wij vragen daarom nadrukkelijk aandacht te schenken bij de totstandkoming van de ontwikkelingsrichting of de ontwikkeling van detailhandel op een locatie in het landelijk gebied geen nadelige effecten heeft op het streven de voorzieningenstructuur in kernen te behouden en te versterken.
Voor vrije-tijdsvoorzieningen geldt dat deze naar aard en karakter vaak juist in het buitengebied ontwikkeld worden. Bij zorgvoorzieningen geldt dat afhankelijk van het karakter, dat deze meestal enige ruimte nodig hebben. Daarom is het redelijk dat gemeenten voor die functies een ruimere omvang opnemen.
Als algemeen uitgangspunt is een omvang vastgelegd van 1 hectare aan bebouwing. Onder aanvullende voorwaarden kan een gemeente een ruimere omvang van bebouwing toelaten. Dat is in Artikel 5.79 Vrijetijdsvoorziening uitgewerkt. Er is bewust gekozen om de omvang van de bebouwing vast te leggen en niet de omvang van het bouwperceel. Hierdoor bestaat er meer flexibiliteit. Bijvoorbeeld een golfbaan of een park met recreatiewoningen is qua oppervlakte vaak veel groter dan 1 hectare. Door uit te gaan van de oppervlakte van de bebouwing wordt enerzijds het toevoegen van veel nieuwe bebouwing in het landelijk gebied voorkomen, terwijl anderzijds wordt bevorderd dat de ontwikkeling op extensieve wijze, passend in het landschap ontwikkeld kan worden. Dat bevordert de omgevingskwaliteit van de ontwikkeling. De grens van 1 hectare bebouwing is bepaald op de gemiddeld aanwezig omvang van bebouwing op een bouwperceel van 1,5 hectare.
Wat precies onder een vrije-tijdsvoorziening valt, is zeer divers. Er is bewust geen definitie opgenomen in de omgevingsverordening. Dat betekent niet dat alles daardoor mogelijk is. Een ontwikkeling moet bijvoorbeeld vanuit de publieksaantrekkende werking passen in het gebied. Maar ook het zogenaamde fun-shoppen wordt door sommigen als vrije-tijds voorziening gerekend. In een dergelijk geval geldt dat dan de omvang van ten hoogste 200 m² voor detailhandel als passend wordt gehanteerd.
Sluitstuk van een bij de omgeving passende omvang is dat overtollige bebouwing wordt gesloopt en dat de activiteit of functie verplaatst naar een passende locatie als deze niet langer past binnen de gemaximeerde toegestane omvang. Het steeds opnieuw toestaan van uitbreiding leidt in het algemeen tot ongewenste situaties. Overtollige bebouwing is de bebouwing die niet past binnen de maximaal toelaatbare omvang of bebouwing waarvoor geen feitelijk gebruik is.
Niet gewenste functies
De eventuele vestiging of uitbreiding mag niet leiden tot een kantoor met een baliefunctie, Dergelijke functies passen gelet op hun publieksaantrekkende werking en de daarmee gepaard gaande mobiliteit niet in het buitengebied maar horen een plek te krijgen in stedelijk gebied. Daarnaast zijn de vestiging van mestbewerking of lawaaisport op basis van dit artikel uitgesloten.
Redelijke uitbreiding
In het vierde lid is een regling opgenomen die een redelijke uitbreiding van bestaande niet-agrarische activiteiten. In het algemeen geldt daarbij als richtlijn dat een uitbreiding van 15% als redelijk wordt gezien. Dat kan zowel gaan om uitbreiding van de aanwezige bebouwing binnen het bouwperceel als een uitbreiding van het bouwperceel. Bovendien geldt dat een uitbreiding vanuit de basisprincipes van een evenwichtige toedeling van functies altijd moet passen in de omgeving waarbij het effect op omliggende functies en waarden worden betrokken. Dit blijkt bij voorkeur uit de Ontwikkelingsrichting van het gebied, als bedoeld in Artikel 5.12.
Als dit vanuit de ontwikkelingsrichting en gelet op de omgeving en effecten van een ontwikkeling past, kan onder aanvullende voorwaarden een vrije-tijds voorziening worden toegelaten met een omvang groter dan 1 hectare bebouwing. In gebieden met waarden geldt dat het toelaten van ruimere ontwikkelingsmogelijkheden gepaard gaat met de ontwikkeling van waarden in die gebieden.
Voor grootschalige vrijetijdsvoorzieningen met een duidelijk bovenregionale functie geldt dat deze in het regionaal overleg zijn besproken en afgewogen.
Voor watergebonden voorzieningen is in het vierde lid een aparte regeling opgenomen.
Dit hoofdstuk richt zich tot de waterschappen als waterbeheerder. Het sluit aan op de regels die voorheen in de Waterwet waren opgenomen en stelt het provinciale kader voor de uitoefening van hun taken en bevoegdheden.
De Omgevingswet biedt een grondslag voor de normering van regionale keringen en van de regionale wateroverlast. Deze omgevingswaarden zijn thans opgenomen in afdeling 1.2 Omgevingswaarden van deze verordening.
Dit hoofdstuk is van toepassing op geheel Noord-Brabant. Omdat de Omgevingswet het niet meer mogelijk maakt om interprovinciale verordeningen vast te stellen, zijn de voorheen geldende bepalingen uit de interprovinciale verordening voor waterschap Rivierenland in deze verordening geïntegreerd. Uiteraard vindt er wel afstemming plaats met de overige bevoegde provincies zodat het waterschap niet wordt geconfronteerd met tegenstrijdige bepalingen.
De ontheffing is gebaseerd op artikel 2.32 Omgevingswet. Op verzoek van het waterschapsbestuur kunnen Gedeputeerde Staten ontheffing verlenen van een instructieregel zoals opgenomen in dit hoofdstuk.?Het gaat hierbij om gevallen waarmee Provinciale Staten bij het vaststellen van de instructieregels geen rekening hebben gehouden.
Bij het besluit over toepassing van de ontheffingsbevoegdheid vindt een afweging plaats tussen enerzijds de belangen die worden gediend met de regels uit de verordening en anderzijds het belang van het waterschap. Als de belemmering van het belang onevenredig is in verhouding tot de provinciale belangen, kan dit reden zijn om de ontheffingsbevoegdheid toe te passen.De ontheffing geldt alleen voor incidentele gevallen en is niet bedoeld voor herhaalde toepassing.
De ontheffingsbevoegdheid biedt ruimte voor maatwerk en bij onvoorziene omstandigheden. Als het waterschapsbestuur een verzoek tot ontheffing wil indienen, is vroegtijdig overleg en afstemming nodig gelet op het bijzondere -en incidentele- karakter van de ontheffing.
Met het vaststellen van omgevingswaarden in afdeling 1.2 Omgevingswaarden van deze omgevingsverordening geeft de provincie met een objectieve norm invulling aan de reglementair opgedragen taak van de waterschappen, te weten de waterstaatkundige verzorging van zijn gebied. Het waterschap is reglementair gehouden het watersysteem zo in te richten en te beheren dat het voldoet aan de omgevingswaarden die in deze verordening zijn vastgesteld.
Onder de Omgevingswet dient aangegeven te worden wat de status is van de norm (omgevingswaarde). De norm voor regionale waterkeringen is een resultaatsverplichting, de norm voor wateroverlast is een inspanningsverplichting voor het waterschap.
Op grond van artikel 2.13 van de Omgevingswet moeten bij provinciale verordening voor daarbij aan te wijzen andere dan primaire waterkeringen die in beheer zijn bij een andere beheerder dan het Rijk, veiligheidsnormen worden vastgesteld. Deze paragraaf voorziet in de doorwerking van de in deze verordening in hoofdstuk 1 vastgestelde omgevingswaarden.
Voorheenwerden de tijdstippen waarop de getoetste regionale waterkeringen "op orde"moesten zijn, vastgelegd in bestuurlijke afspraken. De tijdstippen verschillenvoor de waterschappen omdat hierbij rekening wordt gehouden met de omvang enurgentie van de opgave. Met de komst van de omgevingsverordening is er voorgekozen om dit tijdstip vast te leggen in de omgevingsverordening. Als geentermijn wordt genoemd, moet het waterschap op het moment vaninwerkingtreding voldoen aan de omgevingswaarde.
Eerste lid
Voor waterschappen Aa en Maas en De Dommel geldt dat is afgesproken dat die al aan de veiligheidsnorm voldoen voordat deze omgevingsverordening inwerking treedt. Voor waterschap Rivierenland geldt dat die in de eerste toetsingsronde geen regionale keringen te toetsen had.
Tweede lid
Er is met de waterschappen gesproken over bepaling van een termijn wanneer aan de omgevingswaarde voldaan moet zijn voor de waterkeringen die zijn getoetst in voor de tweede toetsingsronde. Gezien de omvang van de opgave is 2030 een redelijke termijn.
Waterschap De Dommel had een beperkte verbeteringsopgave en heeft hier al aan voldaan. Voor waterschap Rivierenland geldt dat voor de kering langs de Afgedamde Maas, na het eerste veiligheidsoordeel dat uiterlijk 31 december 2024 moet worden aangeleverd, nog een datum wordt vastgesteld wanneer deze aan de omgevingswaarde moet voldoen.
Metde komst van de omgevingsverordening wordt gekozen voor een toetsfrequentie vaneens per 12 jaar. Dit sluit aan bij de toetsfrequentie voor primairewaterkeringen. Er is sprake van "voortrollend" toetsen, waarbij het totaleareaal aan te toetsen regionale waterkeringen door de waterschappen verdeeldwordt over de periode van 12 jaar. Een toetsing mag dus ook vaker, maar er zitmaximaal 12 jaar tussen de toetsmomenten van eenzelfde kering.
De laatste toetsing heeft plaatsgevonden in2019, dus uiterlijk in 2031 moeten alle regionale waterkeringen opnieuwgetoetst zijn.
Op grond van artikel 2.13 Omgevingswet moet bij provinciale verordening met het oog op de bergings- en afvoercapaciteit waarop de regionale wateren moeten zijn ingericht, een omgevingswaarde worden vastgesteld met betrekking tot de gemiddelde overstromingskans per jaar uit oppervlaktewateren van daarbij aan te wijzen gebieden. In deze paragraaf wordt daarin voorzien.
De omgevingswaarde drukt de hoogst toelaatbaar geachte kans op overstroming uit ofwel het wenselijk geachte beschermingsniveau. De normering bakent de zorgplicht af die de waterbeheerder heeft op het vlak van het voorkomen dan wel beperken van ontoelaatbare wateroverlast door inundatie vanuit oppervlaktewater ten gevolge van neerslag. Zij geeft daarmee helderheid voor de burgers en de bedrijven over het restrisico en hun eigen verantwoordelijkheid ten aanzien van roerende en onroerende zaken.
De maatregelen die nodig zijn om de bergings- en afvoercapaciteit van de regionale wateren aan de in deze verordening vastgelegde norm te laten voldoen neemt de beheerder op in het waterbeheerprogramma, bedoeld in artikel 3.7 van de wet, dan wel worden uitgewerkt via inrichtingsplannen.
Er gelden verschillende omgevingswaarden: een omgevingswaarde voor het stedelijk gebied (met een gebied waar een afwijkende omgevingswaarde geldt), een omgevingswaarde voor buiten stedelijk gebied (met een gebied waar een afwijkende omgevingswaarde geldt) en een omgevingswaarde voor een gebied waar geen normen gelden. Deze waarden zijn gekoppeld aan de volgende locaties: Norm wateroverlast stedelijk gebied, Afwijkende norm wateroverlast stedelijk gebied, Norm wateroverlast buiten stedelijk gebied, Afwijkende norm wateroverlast buiten stedelijk gebied en Normvrij gebied.
Bij de plicht om aan de omgevingswaarde te voldoen, geldt het zogenaamde maaiveldcriterium. Dat wil zeggen dat een klein gedeelte van het gebied niet aan die omgevingswaarde behoeft te voldoen. Voor grasland is dat 5%, voor akkerbouw, hoogwaardige land- en tuinbouw en glastuinbouw is dat 1% en voor bebouwd gebied 0 %. De genoemde omgevingswaarden moeten in dit licht bezien worden.
Als basis geldt voor het stedelijk gebied (Norm wateroverlast stedelijk gebied) een omgevingswaarde van een overstromingskans van 1/100 per jaar voor gebieden waar hoofdzakelijk stedelijke bebouwing, hoofdinfrastructuur en spoorwegen aanwezig zijn, en 1/10 per jaar voor overige gebieden. Voor de bebouwde gebieden van onder meer Den Bosch en Vught geldt een afwijkende omgevingswaarde (Afwijkende norm wateroverlast stedelijk gebied). Bestuurlijk is voor deze zogenaamde HoWaBo-gebieden afgesproken een beschermingsniveau van 1/150 i.p.v. 1/100 te bieden tegen overstroming vanuit het systeem van de Dommel en de Aa.
De omgevingswaarde voor buitenstedelijk gebied (Norm wateroverlast buiten stedelijk gebied) is 1/100 per jaar voor gebieden waar hoofdinfrastructuur en spoorwegen liggen, 1/50 per jaar voor glastuinbouw en hoogwaardige land- en tuinbouw, 1/25 per jaar voor akkerbouw en 1/10 per jaar voor grasland. Voor bebouwing die is gelegen in buitenstedelijk gebied geldt als omgevingswaarde die van het omringende landgebruik. Als bebouwing bijvoorbeeld gelegen is binnen het Natuur Netwerk Brabant (NNB) geldt er geen omgevingswaarde want op grond van Artikel 2.4 is dit normvrij (Normvrij gebied). Het waterschap is vrij om desgewenst maatregelen te nemen om een hoger beschermingsniveau te realiseren. Voor enkele beekdalen in het gebied van waterschap Aa en Maas geldt een afwijkende norm van 1/10 (Afwijkende norm wateroverlast buiten stedelijk gebied).
De gebieden waar geen omgevingswaarde van toepassing is (Normvrij gebied), zijn opgebouwd uit een aantal categorieën: het Natuur Netwerk Brabant (NNB), buitendijkse gebieden langs regionale wateren zoals langs de Mark en Dintel, beekdalen, regionale waterbergingsgebieden en reserveringsgebieden waterberging. Regionale waterbergingsgebieden zijn gebieden die van nature inunderen en gebieden die zijn ingericht als waterbergingsgebieden (gestuurde waterberging). Reserveringsgebieden waterberging zijn gebieden die gevoelig zijn voor wateroverlast. Ze zijn nodig om te voorkomen dat ontwikkelingen plaatsvinden die het watersysteem nadelig beïnvloeden. Het gaat om gebieden die in de toekomst nodig kunnen zijn voor het watersysteem of mogelijk ingericht gaan worden als gestuurd waterbergingsgebied. Ook voor het watersysteem zelf (de oppervlaktewateren) geldt geen norm. Daarnaast zijn er gebieden waar uit de toetsing van het watersysteem door het waterschap is gebleken dat het gebied niet voldoet aan de omgevingswaarde en dat het niet kosteneffectief of technisch niet haalbaar is om maatregelen te nemen om het beschermingsniveau te realiseren.
Als er voor de gebieden geen omgevingswaarde is vastgesteld, wil dit zeggen dat er voor de waterbeheerder geen inspanningsverplichting geldt om maatregelen te nemen om een bepaald beschermingsniveau te (blijven) garanderen. Er vindt geen achteruitgang plaats, de status quo blijft van toepassing. Als er door projecten elders een verslechtering in het beschermingsniveau zou plaatsvinden moet dat gecompenseerd worden door de waterbeheerder.
Om het grondgebruik te bepalen wordt voor de toetsing gekeken naar de grondgebruikskaart van de Waterschadeschatter (STOWA). Als het resultaat van de toetsing leidt tot een knelpunt dat is terug te leiden tot een teeltwijziging dan volgt er niet per definitie een opgave voor het waterschap tot het nemen van maatregelen uit. In Brabant is in het kader van de Reconstructie Zandgronden (Reconstructie- en gebiedsplannen) en het daarop verschijnen van de eerste NBW-proof waterbeheerplannen (2009) afgesproken dat vanaf dat moment eenieder op de hoogte kon zijn van de gevoeligheid voor wateroverlast (van de toen aangemerkte gebieden) en daarmee van het eigen ondernemersrisico. Voor knelpunten als gevolg van teeltverandering kan daarom worden teruggegaan tot 2005. Om te achterhalen wat het grondgebruik in 2005 was, kan gekeken worden naar het Landelijk Grondgebruikbestand Nederland (LGN). Sinds 1986 maakt Wageningen Environmental Research (Alterra) met een frequentie van 3 tot 5 jaar een Landelijk Grondgebruikbestand Nederland (LGN). Voor het grondgebruik in 2005 kan gekeken worden naar LGN5. LGN5 is gebaseerd op satellietbeelden van 2003 en 2004.
De wet beoogt te bewerkstelligen dat landsdekkend is bepaald wie belast zijn met het beheer van watersystemen. Hiertoe is in artikel 2.20, tweede lid, Omgevingswet bepaald dat alle watersystemen of onderdelen daarvan die bij het Rijk in beheer zijn, worden aangewezen bij algemene maatregel van bestuur. In artikel 2.18, eerste lid, van de Omgevingswet is bepaald dat de zorg voor het regionale watersysteem bij reglement aan waterschappen wordt opgedragen, tenzij dat niet verenigbaar is met een goede organisatie van de waterstaatkundige verzorging. De reglementaire taakopdracht is gebiedsgericht. Dat betekent dat alle regionale watersystemen of onderdelen daarvan bij een waterschap in beheer zijn, tenzij er sprake is van een uitzonderingssituatie. Op grond van artikel 2.18, tweede lid, van de Omgevingswet moeten voor de niet bij het Rijk in beheer zijnde watersystemen of onderdelen daarvan bij provinciale verordening beheerders worden aangewezen.
Ter uitvoering van artikel 2.18, tweede lid is in deze verordening het waterschap aangewezen als beheerder van het regionale watersysteem. Hierbij is verwezen naar de reglementaire omschrijving van de taak van het waterschap.
Methet beheer van het watersysteem wordt gedoeld op integraal waterbeheer: zowel oppervlaktewateralsgrondwater en zowel waterkwantiteit als waterkwaliteit.
In Artikel 8.17 Toedeling beheer vaarwegen vindt een algemene toedeling van beheer van vaarwegen plaats. Deze paragraaf heeft uitsluitend betrekking op de provinciale vaarwegen. In het eerste lid van dit artikel wordt bevestigd dat de in Artikel 8.17 genoemde vaarwegen en havens onder verantwoordelijkheid van de provincie vallen (Mark en Dintel, de Roode Vaart, Roosendaalsche en Steenbergsche Vliet, Mark-Vlietkanaal en Oude Maasje). Waterschap Brabantse Delta krijgt de uitvoering van het vaarwegbeheer over die provinciale vaarwegen opgedragen in medebewind op grond van artikel 146 Provinciewet. Ook het nautisch beheer en het toezicht berust bij het waterschap.
De provinciale verantwoordelijkheid voor de genoemde vaarwegen impliceert dat van provinciewege de (verkeers-)doelstellingen worden bepaald waaraan de vaarwegen dienen te voldoen. De provincie draagt -met uitzondering van het Oude Maasje, waarvooreen aparte bestuursovereenkomst is gesloten en datrecent isovergedragen door Rijkswaterstaat - dekosten voor de daarmee gepaard gaande investeringen en het beheer en onderhoud. Er isvoor gekozen die verkeersdoelstellingen uit te drukken in scheepvaartklassen(volgens de internationale CEMT-normen en een BRTN-klassering) met het oog opde schepen die gebruik moeten kunnen maken van de vaarweg. De scheepvaartklassenzijn opgenomen binnen de locatie Provinciale vaarweg.
De bepaling van de feitelijke diepte en profiel zijnovergelaten aan het waterschap als integraal waterbeheerder. Deze worden vastgelegd in de legger op grondvan artikel 2.39 van de Omgevingswet.
Het medebewind op grond van artikel 146 Provinciewet maakthet mogelijk het waterschapsbestuur de opdracht te geven regels te stellen inhet belang van het vaarwegbeheer. Op deze wijze kan zij invulling geven aan hetintegraal waterbeheer, en waar nodig, aanvullende voorschriften stellen. Dereikwijdte van de belangen die bij het stellen van regels ten behoeve van hetvaarwegbeheer kunnen worden betrokken worden aangegeven.
De scheepvaartklasse die opgenomen moeten worden zijn opgenomen in Artikel 6.11 en Artikel 6.12 en als locatie.
In een voorkomend geval betekent dit dat voor sommige vaarwegen, zowel een CEMT als een BRTN scheepvaartklasse opgenomen moet worden.
Voor (delen) van de vaarwegen zijn de volgende CEMT scheepvaartklasse aangewezen:
Voor (delen) van de vaarwegen zijn de volgende scheepvaartklasse aangewezen:
Scheepvaartklasse BRTN BM:
Scheepvaartklasse BRTN BZM:
Scheepvaartklasse BRTN CM:
De Omgevingswet geeft in artikel 2.22/2.23 de grondslag om bij of krachtens provinciale verordening regels te stellen met het oog op een samenhangend en doelmatig waterbeheer. Op basis van dit artikel kunnen bepalingen worden opgenomen die de samenhang tussen het waterbeheer en het provinciaal ruimtelijk- en natuurbeleid beogen te borgen.
In deze paragraaf is de doorwerking van de gebiedsbegrenzing van de Attentiezone waterhuishouding en de daarbinnen gelegen natte natuurparels en attentiegebieden geregeld. Met de begrenzing moet het algemeen bestuur van een waterschap rekening houden bij de vaststelling van de waterschapskeur (onder de Omgevingswet: waterschapsverordening).
In het traject voor de totstandkoming van deze omgevingsverordening, is bij de vaststelling van de Interim omgevingsverordening besloten om de verschillende benamingen en gebiedsafbakeningen in het waterspoor en het ruimtelijk spoor gelijk te trekken. Voorheen kende de Verordening water Noord-Brabant (en voorlopers daarvan) de 'Beschermde gebieden waterhuishouding'. Hieraan lagen ten grondslag de gebieden die in het Streekplan 2002 waren aangewezen als GHS-natuur (Ecologische Hoofdstructuur, thans Natuur Netwerk Brabant). Rond de inliggende natte natuurparels (hydrologisch gevoelige gebieden, die vanwege specifieke omstandigheden van bodem en water hoge natuurwaarden vertegenwoordigen) werden aanvullende attentiegebieden van gemiddeld 500 meter begrensd. (Rond de Groote Peel is de 2 kilometerzone uit het aanwijzingsbesluit van de minister van LNV op grond van de Natuurbeschermingswet als attentiegebied overgenomen).
Van deze begrenzing ging geen planologische doorwerking uit. De attentiegebieden rond de natte natuurparels zijn overgenomen in de reconstructieplannen (2005, correctief herzien in 2008). In de Verordening ruimte waren de zogenaamde Attentiegebieden NNB opgenomen: een samenvoeging van het NNB en de attentiegebieden.
De thans opgenomen Attentiezone waterhuishouding betreft de buitengrenzen. Hierbinnen liggen de natte natuurparels en de attentiegebieden.
Provinciale Staten stellen het regionaal waterprogramma vasten de waterschappen houden hier op grond van artikel 3.7 van de wet rekeningmee bij het opstellen van hun beheerprogramma . Dit is de waarborg dat hetuitvoeringsgerichte waterbeheerprogramma goed wordt ingebed in het brederafgewogen regionaal waterprogramma. Het waterbeheerprogramma bevat, op deschaal van het waterschap, een uitwerking van de strategische doelen, die de provinciein haar regionaal waterprogramma heeft geformuleerd. De uitwerking bevat tenminste concrete maatregelen, de bijbehorende planning en de kosten die nodigzijn om deze maatregelen te realiseren.
Het waterbeheerprogramma gaat ook in op het proces van het Gewenste Grondwater- en Oppervlaktewater-Regime (GGOR). Dat betekent dat het beheerprogramma de normering uitwerkt, dat het ingaat op de belangrijkste knelpunten in functies, een beleidskader biedt voor wateraanvoer en voor gebieden met een geringe drooglegging. Hierbij is voor natte natuurparels de ambitie uit het Natuurbeheerplan bepalend voor de grond- en oppervlaktewaterpeilen.
Met deze instructieregel borgt de provincie dat bij het vaststellen van maatregelen in het waterbeheerprogramma van het waterschap ter uitvoering van artikel 6, eerste lid van de Grondwaterrichtlijn (GWR) de stoffen die de provincie als gevaarlijk duidt ook door het waterschap als gevaarlijk beschouwd worden.
Zowel het waterschap als de provincie moeten op grond van het Besluit kwaliteit leefomgeving (artikel 4.3, onder b) in hun water(beheer)programma's maatregelen vaststellen om de inbreng van verontreinigende stoffen naar het grondwater te voorkomen of beperken. De grondwaterrichtlijn eist eerder maatregelen wanneer het als gevaarlijk geduide stoffen betreft. Het is aan degene die maatregelen vaststelt in haar waterprogramma om te duiden om welke stoffen dit gaat.
De provincie heeft in Bijlage 4 de verontreinigende stoffen opgenomen die zij als gevaarlijke duidt, zoals bedoeld in artikel 6, eerste lid, onder a van de Grondwaterrichtlijn. Dit zijn de in het Besluit kwaliteit leefomgeving beschouwde verontreinigende stoffen die relevant zijn bij het vaststellen of er sprake is van verontreiniging van het grondwater voor zover ze toebehoren tot de groepen 1 tot en met 9 van de verontreinigende stoffen die opgenomen zijn in bijlage VIII van de KRW.
De provincie wil voor haar beheergebied een gelijkwaardig beschermingsniveau en dus geen onderscheid in welke stoffen al dan niet als gevaarlijk geduid zijn. Bovendien bepalen de stofeigenschappen en niet de lokale omstandigheden of een verontreinigende stof als gevaarlijk gezien moet worden, zo blijkt uit de definitie van de KRW.
De definitie van gevaarlijke stoffen zoals opgenomen in Artikel2, punt 29 van de KRW luidt:
"toxische, persistente en bioaccumuleerbare stoffen ofgroepen van stoffen, en andere stoffen of groepen van stoffen die aanleidinggeven tot evenveel bezorgdheid&rdquo
Dit artikel is van toepassing op in de waterschapsverordening aangewezen activiteiten waarvoor een omgevingsvergunning op grond van de waterschapsverordening vereist is.
In artikel 2.1 van de bruidsschat van dewaterschapsverordening, zoals opgenomen in hoofdstuk 7 van het Invoeringsbesluit en geplaatst in het tijdelijke deel van de waterschapsverordening, zijn beoordelingsregels opgenomen voorwateractiviteiten. Hiermee wordt uitvoering gegeven aan de instructieregelzoals bedoeld in Artikel 6.2 van het Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl). Debeoordelingsregels zijn nagenoeg gelijk aan de in Artikel 8.84 van het Bklopgenomen beoordelingsregels. De beoordelingsregels in Artikel 8.84 Bkl geldenvoor de in het Besluit activiteiten leefomgeving (Bal) aangewezenwateractiviteiten waarvoor een omgevingsvergunning vereist is.
Algemene beoordelingsregels voor wateractiviteiten
Artikel 8.84 Bkl voorziet dat de omgevingsvergunning verenigbaar is met het belang van het beschermen en behouden van de chemische en ecologische kwaliteit van het watersysteem, als ook met aan het watersysteem toegekende maatschappelijke functies zoals drinkwateronttrekking.
Ook is expliciet gemaakt dat de vergunning er niet toe magleiden dat:
Tot slot dient de omgevingsvergunning rekening te houden metde waterprogramma's. In de praktijk wordt er niet zozeer getoetst aan demaatregelen die op grond van het Bkl vastgesteld moeten in de waterprogramma's,maar aan de doelstellingen waartoe de maatregelen zijn opgenomen. Aangezien ditmede de doelen van de KRW en GWR zijn, wordt indirect getoetst aan de KRW enGWR.
Het Rijk beoogt met de beoordelingsregels dat eenwateractiviteit, waaronder grondwateronttrekkingen, beoordeeld wordt op zijneffect op de chemische en ecologische kwaliteit van het watersysteem. Dit omvatook grondwater dat onderdeel is van het watersysteem. Het gaat hierbij nietalleen om een direct effect van de activiteit op de grondwaterkwaliteit, maarook een indirect effect op de grondwaterkwaliteit als gevolg van hetbeïnvloeden van een verontreinigingspluim. Aangezien de toestand van dechemische en ecologische kwaliteit van het watersysteem wordt afgemeten aan deKRW-doelen, vormen de beoordelingsregels voor wateractiviteiten engrondwateronttrekkingen in voldoende mate een basis om ook het effect op eenverontreinigingspluim in relatie tot de KRW-doelen te beoordelen.
Grondwateronttrekkingen die verontreinigingspluimen beïnvloeden
Onder de Wbb werd het effect van een grondwateronttrekkingop een verontreinigingspluim expliciet beoordeeld door het Wbb bevoegd gezagdoordat er op grond van artikel 28 Wbb een melding werd gedaan. Door hetvervallen van de Wbb dienen de beoordelingsregels voor wateractiviteiten,waaronder een wateronttrekkingsactiviteit waarbij sprake is van het onttrekkenvan grondwater, in voldoende mate een basis te bieden om ook het effect op eenverontreinigingspluim in relatie tot de KRW-doelen te beoordelen. Deverontreinigingspluimen zijn opgenomen in het regionaal waterprogramma.
De beoordelingsregels zoals bedoeld in Artikel 8.84 endaarmee ook in Artikel 1.2 van de bruidsschat van de waterschapsverordening vormenin principe voldoende basis voor het beoordelen van het indirecte effect op dechemische en ecologische kwaliteit van een watersysteem door het beïnvloedenvan een verontreinigingspluim. Ook dient er rekening gehouden te worden met dein het regionaal waterprogramma opgenomen maatregelen die zich richten totgrondwaterverontreinigingen in relatie tot het behalen van de KRW-doelen.
Van de voor het grondwater relevante KRW-doelen worden in dehuidige beoordelingsregels de KRW-doelen benoemd die zich richten tot (hetvoorkomen van achteruitgang) van de (chemische) toestand van hetgrondwaterlichaam. Het voorkomen van achteruitgang van de kwaliteit van waterbestemd voor menselijke consumptie waarmee met alle waterprogramma's op grondvan Artikel 4.21 van het Bkl aan voldaan moet worden, is niet explicietgemaakt. Ook het voorkomen of beperken van de inbreng van een verontreinigendestof naar het (omliggende) grondwater, zoals bedoeld in de maatregelen dievastgesteld moeten worden in respectievelijk het Regionaal Waterprogramma opgrond van Artikel 4.4, derde lid, onder b Bkl of het waterbeheerprogramma opgrond van Artikel 4.3, onder b Bkl, is niet expliciet onderdeel van de inArtikel 8.84 Bkl en Artikel 1.2 van de bruidsschat waterschapsverordeningopgenomen beoordelingsregels.
Een grondwateronttrekking die een verontreinigingspluimbeïnvloedt zal niet zo snel leiden tot het niet voldoen aan de omgevingswaardendie van belang zijn bij het bepalen van de goede chemische toestand. Er zijnimmers maar acht omgevingswaarden, waarvan nitraat, totaal-fosfaat of chlorideniet vaak gecorreleerd wordt aan reeds in het grondwater aanwezige historischeverontreinigingen.
Een verontreinigingspluim die door een grondwateronttrekking beïnvloedt wordt, kan echter wel leiden tot een inbreng van verontreinigende stoffen naar het omliggende grondwater. Ook kan een verontreinigingspluim nabij een waterwinlocatie waar water onttrokken wordt voor menselijke consumptie leiden tot achteruitgang van de kwaliteit van water bestemd voor menselijke consumptie.
Aanvullende beoordelingsregels wateractiviteit
Vanwege het wegvallen van Artikel 28 van de Wbb is hetbelangrijk dat de beoordelingsregels voor wateractiviteit voldoende houvastbieden om een indirect effect van een grondwateronttrekking op eenverontreinigingspluim mee te wegen in de vergunningverlening, juist voor dieKRW-doelen die door een dergelijke beïnvloeding bedreigd kunnen worden.
In dit artikel zijn daarom aanvullende beoordelingsregels opgenomen, via een verwijzing naar de beoordelingsregels in Artikel 4.17 Aanvullende beoordelingsregels wateractiviteit.
De beoordelingsregels beogen dat een omgevingsvergunningvoor een wateractiviteit alleen verleend wordt als dit niet leidt totachteruitgang in de kwaliteit van water bestemd voor menselijke consumptie.Voor het beoordelen of er sprake is van achteruitgang wordt verwezen naar het protocol'Monitoring en toetsing drinkwaterbronnen KRW'.
Ook omvat de beoordelingsregels de plicht om voorschriften te verbinden aan de omgevingsvergunning om een inbreng van verontreinigende stoffen naar het (omliggende) grondwater te voorkomen of beperken. Dit omvat ook een directe inbreng van een reeds in het grondwater aanwezige verontreiniging naar het omliggende grondwater.
Of de inbreng tot een risico leidt is afhankelijk van het gebruik dat afhangt van het grondwater. Er zijn situaties waarbij de beïnvloeding van een verontreiniging leidt tot een ongewenste verspreiding. Er kan ook sprake zijn van een vermindering, verplaatsing of een verspreiding die de verontreiniging rondom een kwetsbaar gebied vermindert waardoor de beïnvloeding wenselijk is. De criteria zoals opgenomen in de risicobeoordeling grondwaterkwaliteit zoals bedoeld in Subparagraaf 2.4.2.1 Risicobeoordeling grondwaterkwaliteit kunnen voor de beoordeling van de risico's houvast bieden.
De provincie kiest voor een doelvoorschrift waarbij hetbehalen van de KRW-doelen voorop staat en niet zozeer voor een verbod op hetverplaatsen of verspreiden van een verontreinigingspluim zoals onder de Wetbodembescherming vaak het geval was.
Dit artikel zorgt ervoor dat artikel 3.1.3 van debruidsschatregel van de waterschapsverordening blijft voortbestaan. Net als inde bruidsschatregel is er geen onderscheid gemaakt tussen het in de bodem brengenvan water afkomstig uit een oppervlaktewaterlichaam of overig water dat in debodem gebracht wordt, zoals het grondwater. Hiermee zijn de toetsingswaardenvoor het te infiltreren water in bijlage XIX waar artikel 8.89 van het Besluit kwaliteitleefomgeving naar verwijst , van toepassing op zowel oppervlaktewater alsgrondwater dat in de bodem gebracht wordt met het oog dit op een later momentte onttrekken.
De uitbreiding van het toepassingsbereik is noodzakelijkomdat in het kader van klimaatadaptieve maatregelen steeds vaker ook grondwaterof overig water dat niet afkomstig is van een oppervlaktewaterlichaam, in debodem gebracht wordt.
Voor een verdere toelichting wordt verwezen naar artikel 4.17 Aanvullende beoordelingsregels wateractiviteit. Dat artikel bevat gelijkstrekkende beoordelingsregels voor wateronttrekkingsactiviteiten diein het Besluit activiteiten leefomgeving zijn aangewezen en waarvoor deprovincie bevoegd is.
Deze bepaling is opgenomen met het oog op het volledig ‘KRW-proof’ zijn van de omgevingsverordening.
De provincie verwacht dat de kleine, niet-vergunningplichtige grondwateronttrekkingen in geringe mate verontreinigingspluimen kunnen beïnvloeden en dat daarmee het effect op het watersysteem – en daarmee het voldoen aan KRW-doelen - beperkt blijft. De regels zoals opgenomen in de bruidsschat van de waterschapsverordening volstaan hiervoor. Het gaat hier om de wateronttrekkingsactiviteit gericht op het onttrekken van grondwater door een daarvoor bedoelde voorziening en de wateronttrekkingsactiviteit gericht op het in de bodem brengen van water, ter aanvulling van het grondwater, in samenhang met het onttrekken van grondwater door een daarvoor bedoelde voorziening.
De provincie vindt het wél van belang dat deze bruidsschatregels blijven voortbestaan. Dit met oog op bewustwording van de rol van het waterschap in het beoordelen van het effect van een onttrekking op de grondwaterkwaliteit met een mogelijke indirecte beïnvloeding van de verontreinigingspluim en milieu hygiënische effecten rondom een Gesloten stortplaats of voormalige stortplaats. Ook kunnen kleine, niet-vergunningplichtige grondwateronttrekkingen wel effect hebben op bestaande beheersingen/saneringen.
In de bruidsschat wordt een melding (de overlegging van gegevens en bescheiden) vereist voor niet-vergunningplichtige grondwateronttrekkingen. Hierbij dient de onttrekker aan te geven hoe mogelijke negatieve gevolgen worden voorkomen of beperkt. Bij eventuele cumulatieve effecten van onttrekkingen, kan het waterschap altijd een maatwerkvoorschrift opnemen.
De verordening bevat overigens géén instructieregels voor vergunningplichtige grondwateronttrekkingen die een verontreinigingspluim verminderen of verplaatsen. De beoordelingsregels voor wateractiviteiten waarvoor op grond van de waterschapsverordening een omgevingsvergunning vereist is en welke opgenomen zijn in de bruidsschat van de waterschapsverordening bieden, met de aanvulling zoals in deze omgevingsverordening opgenomen in Artikel 6.18 Beoordelingsregel omgevingsvergunning wateractiviteit voldoende bescherming voor het grondwater. Waterschappen houden hierdoor al voldoende rekening met het bodem- en watersysteem.
Legger
In artikel 2.39 Omgevingswet is bepaald dat de beheerder zorgdraagt voor de vaststelling van een legger, waarin is omschreven waaraan waterstaatswerken naar richting, vorm, afmeting en constructie moeten voldoen. De legger is van belang voor de toetsing van de waterstaatswerken aan de gestelde normen. Daarnaast kan de legger van belang zijn voor de reikwijdte van de verbods- en beheerbepalingen van een waterschapskeur.
De wet vermeldt de basisgegevens die van de legger deel uitmaken. De ligging van de waterstaatswerken en daaraan grenzende beschermingszones wordt aangegeven op overzichtskaarten. Bij provinciale verordening kunnen voor de inhoud, vorm en periodieke herziening van de legger voor daarbij te onderscheiden categoriee¨n van waterstaatswerken nadere voorschriften kunnen worden gegeven. Ook kan bij of krachtens provinciale verordening vrijstelling worden verleend van de verplichting om op de legger van vorm, afmeting, constructie en de ligging van waterstaatswerken te omschrijven met betrekking tot bepaalde waterstaatswerken die zich naar hun aard of functie niet lenen voor het omschrijven van die elementen, dan wel van geringe afmetingen zijn. In dit artikel worden deze onderwerpen nader uitgewerkt.
Het criterium 'maatgevende afvoer minder dan 30 liter per seconde' is afkomstig uit eerdere verordeningen en heeft zijn oorsprong inde (landinrichtings)praktijk. Het vermelden van de ligging van de vrijgestelde waterlopen blijft wel verplicht in verband met het feit dat ook regionale wateren die niet van overwegend belang zijn binnen het watersysteem, een zekere bergings- en afvoercapaciteit vertegenwoordigen en als zodanig toch in beeld behoren te blijven, als zijnde de haarvaten van het watersysteem waarin water kan worden vastgehouden. Voor waterlopen van geringe betekenis is in het vierde lid ook vrijstelling verleend van de verplichting de ligging te vermelden op de overzichtskaart. De beheerder kan voor de vrijgestelde waterlopen een standaardprofiel, minimale maatgevende afvoer (op object, of gebiedsniveau) of andere gegevens opnemen in de legger, aan de hand waarvan de bergings- en afvoercapaciteit kan worden bepaald.
De wet bepaalt dat in de verordening wordt aangegeven welke instructieregels voor het omgevingsplan ook van toepassing zijn op het vaststellen van een projectbesluit.
Op grond van artikel 2.41 Omgevingswet worden bij provinciale verordening de oppervlaktewaterlichamen en/of grondwaterlichamen aangewezen waarvoor de beheerder peilbesluiten moet vaststellen.
In het peilbesluit worden, op een voor de beheerder bindende wijze, waterstanden opgenomen of bandbreedten waarbinnen de waterstanden onder reguliere omstandigheden kunnen variëren. Een peilbesluit geeft aan de ingezetenen van het waterschap die verschillende belangen hebben (zoals droge voeten, natuur, landbouw, voorkomen zetting, droge kruipruimte) aan welk peil gehandhaafd wordt. Een belanghebbende weet dan waar hij of zij het gebruik op kan instellen.
De verplichting tot het vaststellen van een peilbesluit is in deze verordening alleen opgelegd voor die gebieden waar het waterschap onder normale omstandigheden de wateraanvoer en waterafvoer kan beheersen. De desbetreffende gebieden zijn aangewezen in deze verordening. De exacte begrenzing wordt bepaald door het waterschap bij de vaststelling van het peilbesluit. Verder wordt aangegeven welke informatie het peilbesluit tenminste bevat. In het peilbesluit kan zo nodig worden aangegeven welke peilen of bandbreedten in bepaalde delen van het jaar worden aangehouden. Het waterschap heeft de inspanningsverplichting om de in het peilbesluit aangegeven waterstanden te handhaven. De toelichting bij het peilbesluit dient op grond van onderdeel a van het tweede lid inzicht te gegeven in de verhouding tussen de gekozen oppervlaktewaterstanden ten opzichte van het optimale grond- en oppervlaktewaterregime.
Het waterschapsbestuur moet ervoor zorgen dat het peilbesluit actueel is en beziet hiertoe ten minste eenmaal in de tien jaar of aanpassing nodig is.
De wet bepaalt dat in de verordening wordt aangegeven welke instructieregels voor het omgevingsplan ook van toepassing zijn op het vaststellen van een projectbesluit.
Ingevolge de Algemene wet bestuursrecht kunnen Gedeputeerde Staten beleid vaststellen als dat naar hun oordeel nodig is voor de uitoefening van aan hen toekokmende bevoegdheden.
Op grond van de Omgevingswet kunnen in de omgevingsverordening instructieregels worden opgenomen rondom de uitoefening van bevoegdheden van Gedeputeerde Staten. Voor de uitvoering van deze verordening is het noodzakelijk dat voor de genoemde onderwerpen in dit artikel beleid wordt vastgesteld. Met deze instructieregels wordt geborgd dat dit beleid ook daadwerkelijk wordt vastgesteld door Gedeputeerde Staten.
Gekoppeld aan de inwerkingtreding van de Omgevingswet hebben Gedeputeerde Staten de beleidsregel Omgevingsrecht vastgesteld. Hierin zijn ook de beleidsregels opgenomen waarvoor in dit artikel een opdracht is gegeven aan Gedeputeerde Staten om beleidsregels vast te stellen.
In het tweede lid is een verplichting voor Gedeputeerde Staten opgenomen om periodiek de grenzen van de locaties in deze verordening aan te passen aan in werking getreden omgevingsplannen. In een voorkomend geval kan een ontwikkeling ook zijn gebaseerd op een buitenplanse omgevingsplanactiviteit. Voor zover die bij Gedeputeerde Staten bekend zijn, worden die betrokken bij de actualisering. In andere gevallen moeten die activiteiten binnen vijf jaar in het omgevingsplan worden verwerkt zodat dan alsnog een aanpassing van de grenzen plaatsvindt.
Het belang van regionale samenwerking wordt steeds groter. De opgaven die op Nederland en dus ook Brabant afkomen zijn groot. Om de doelen te realiseren is samenwerking nodig. Samenwerking tussen overheden en samenwerking met de maatschappij.
Vanwege het belang van samenwerking organiseert de provincie een regionaal overleg, samen met de gemeenten en waterschappen in het gebied. Tijdens het regionaal overleg ontmoeten de bestuurders vanuit de regio (gemeenten en waterschappen) en provinciale bestuurders elkaar. Het gaat om integraal samenwerken op de beleidsterreinen ruimte, mobiliteit, energietransitie, klimaatadaptatie en verduurzaming van het landelijk gebied.
De provincie heeft in de afgelopen twee decennia overleg gevoerd met de Brabantse regio’s om samen met die regio’s de richting te bepalen en uitvoeringsafspraken te maken. In het verleden waren er twee verschillende bestuurlijke tafels, GGA (Gebieds Gerichte Aanpak van Provinciaal verkeers- en vervoersplan) en RRO (regionaal ruimtelijk overleg). Die zijn sinds 2017 gecombineerd in de regionale ontwikkeldagen. De provinciale omgevingsvisie (december 2018) en de invoering van de Omgevingswet (begin 2021) vragen om een volgende stap in het samenwerken in het fysieke domein die meer gericht is op de benadering die in de provinciale omgevingsvisie is benoemd: diep, rond en breed kijken.
Er is een integrale, gebiedsgerichte aanpak nodig om de problematiek te benaderen. De opgaven op het gebied van verstedelijking, energie, de transities van het landelijk gebied, klimaatadaptatie en mobiliteit zijn groot. Bij het maken van ruimtelijke keuzes en afspraken over uitvoering is het van belang om de opgaven in hun volle breedte en op het goede schaalniveau te beschouwen. Kleine ad hoc projecten of sectorale benaderingen kunnen structurele oplossingen zelfs in de weg staan. Het uiteenrafelen van complexe vraagstukken in deelopgaven zoals woningbouw, mobiliteit of energie is niet meer toereikend. We hebben een andere aanpak nodig, een aanpak waarbij de aard, omvang en complexiteit van de opgave goed in beeld is.
De ontwikkeldagen zijn een eerste stap geweest als opmaat naar het ‘nieuwe’ werken, de één overheidsgedachte, zoals de nieuwe Omgevingswet dit voorstaat. Het regionaal overleg is de volgende stap. Gedeputeerde Staten organiseren samen met gemeenten, regio’s en waterschappen de samenwerking op het gebied van de fysieke omgeving, zoals bedoeld in de provinciale omgevingsvisie en de Omgevingswet.
Hierbij fungeert het overleg met de vier Brabantse regio’s (West-Brabant, Midden-Brabant, Noordoost-Brabant en Zuidoost-Brabant.) als schakeloverleg: op dit schaalniveau stellen de gezamenlijke deelnemers een integrale omgevingsagenda op. Daarin worden afspraken gemaakt over de gezamenlijke ambities, de hoofdopgaven in de betreffende regio en het schaalniveau waarop die opgaven worden opgepakt en uitgewerkt. Sommige opgaven overstijgen het niveau van de regio en worden bijvoorbeeld bovenregionaal (zeer grootschalige logistiek, grensoverschrijdende gebiedsontwikkelingen zoals de Peel of Zuidwestelijke Delta,) of op BrabantStad niveau (transformatie spoorzones) opgepakt en uitgewerkt. Andere opgaven spelen meer op subregionaal niveau (verduurzaming bestaande woningvoorraad) of regionaal niveau (regionale energiestrategieën).
Het maken van afspraken hoeft niet altijd binnen dit door Gedeputeerde Staten georganiseerde overleg plaats te vinden. Bijvoorbeeld ook in het kader van de regionale energie strategieen worden regionale afspraken gemaakt.
Dit artikel regelt dat er afspraken worden gemaakt over de wijze waarop de verschillende partijen met elkaar gaan samenwerken in het regionaal overleg. Deze afspraken kunnen verschillen per regio.
Belangrijke input voor het regionaal overleg zijn de verschillende prognoses zoals bevolkings- en de woningbehoefteprognose en de prognose van de ruimtebehoefte aan bedrijventerreinen, zeehaventerreinen en kantorenlocaties en de trendanalyse van de mobiliteitsontwikkeling. Gedeputeerde Staten stellen deze prognoses eenmaal per bestuursperiode op, uitgewerkt per regio en uitgesplitst naar gemeenten waarvan de hoofdkern ligt in Concentratiegebied of waarvan de hoofdkern ligt binnen Landelijke kern, zoals dat binnen de locatie Stedelijk gebied is weergegeven.
De regionale omgevingsagenda is het instrument waarin regio en provincie hun gezamenlijke ambitie en de bijbehorende opgaven en acties benoemen en de wijze waarop partijen willen gaan samenwerken om die doelen te halen. Het is de basis voor het tweejaarlijks overleg en een belangrijke bouwsteen voor de inbreng van provincie en regio in het overleg over de Omgevingsagenda op landsdeelniveau als opvolger van de Mirtgebiedsagenda.
De Regionale Omgevingsagenda wordt eenmaal in de 3 à 4 jaar opgesteld en is leidend bij de verdere uitwerking en bespreking van de opgaven in het tweejaarlijkse regionaal overleg. Als partijen er niet uitkomen welk schaalniveau van toepassing is op de verschillende opgaven dan kunnen Gedeputeerde Staten dit in het uiterste geval, gehoord de mening van de deelnemers, vaststellen. Dit doen zij in het belang van de voortgang van de samenwerking.
Een belangrijk doel van het werken met Omgevingsagenda's is het komen tot een meer integrale en gebiedsgerichte aanpak. Dit betekent dat in die omgevingsagenda's geen sectorale afspraken en opgaven bevatten maar afspraken over integrale gebiedsopgaven en duurzame verstedelijking:
Het is belangrijk dat het regionaal overleg leidt tot voor eenieder kenbare resultaten in de vorm van beleidsafstemming en concrete afspraken over verstedelijking, de transitie in het landelijke gebied, klimaat, energietransitie en mobiliteit.
De in het regionaal overleg gemaakte afspraken krijgen met de instructieregels zoals opgenomen in hoofdstuk 4 van deze verordening doorwerking in concrete oomgevingsplannen en omgevingsvergunningen. Ze hebben daarnaast ook een functie voor de onderbouwing van stedelijke ontwikkelingen in de toelichting c.q. ruimtelijke onderbouwing.
Gedeputeerde Staten zien toe op naleving van de gemaakte afspraken bij het toezicht op bestemmingsplannen. In een uiterst geval kunnen zij delen van een plan die in strijd zijn met de afspraken buiten werking stellen. Uiteraard binnen de eisen die de wet daaraan stelt. De in het regionaal overleg gemaakte afspraken worden bekend gemaakt op de website van de provincie en van de betrokken gemeenten of regio.
Artikel 11.69 Besluitactiviteiten leefomgeving maakt het mogelijk om bij maatwerkregel de jacht opwildsoorten te sluiten zolang bijzondereweersomstandigheden dat noodzakelijk maken. Dit artikel bevat de voorwaarden wanneer die mogelijkheidbestaat. De uitvoering is op grond van de Provinciewet neergelegd bijGedeputeerde Staten. Het opdragen van deuitvoering aan Gedeputeerde Staten is noodzakelijk vanwege het spoedeisendekarakter van het te nemen besluit als zich bijzondere weersomstandighedenvoordoen. Met inachtneming van de kaders van Provinciale Staten stellenGedeputeerde Staten beleidsregels vast over de sluiting van dejacht. Voorgaande sluit materieel aan bij de bevoegdheid van GedeputeerdeStaten zoals voorheen was geregeld in artikel 3.22, vierde lid van de Wetnatuurbescherming. Ook de bevoegdheid van Gedeputeerde Staten om in geval vanbijzondere weersomstandigheden de vrijstelling voor schadeveroorzakende soortenop te schorten, voorheen geregeld in artikel 2.58, zevende lid van de InterimOmgevingsverordening, is beleidsneutraal omgezet.
Eerste lid
Het in het vooruitzicht stellen van een prijs, beloning ofaandenken maakt een activiteit tot een wedstrijd (Rechtbank Maastricht,15-02-1977, VR 1977, 91). Als de deelnemers van bijvoorbeeld puzzel-, foto-of oriëntatietoertochten zich houden aan de geldende verkeersregels, devoertuigen voldoen aan de voertuigvereisten zoals vastgelegd in de Regelingvoertuigen en er bovendien geen prijs of aandenken in het vooruitzicht wordtgesteld, is er geen sprake van een wedstrijd met voertuigen en is er geen ontheffingvereist.
Tweede lid
GedeputeerdeStaten staan wedstrijden met motorrijtuigen op de provinciale weg niet toe,omdat de provinciale weg daarvoor niet ontworpen of geschikt is. In Nederlandzijn daarvoor geschikte circuits beschikbaar.
De artikelsgewijze toelichting behorende bij Artikel 7.11 isvan overeenkomstige toepassing.
Gedeputeerde Staten zijn op grond van de wet verantwoordelijk om zorg te dragen dat zichtbare borden worden geplaatst langs:
- de gebieden aangewezen voor de winning van water voor menselijke consumptie
- de stiltegebieden.
Het is voor de veiligheid en gezondheid van zwemmers van belang dat het beheer en het onderhoud op de zwemlocaties gewaarborgd is. Daarvoor is het noodzakelijk om voor elke zwemlocatie een houder aan te wijzen die hiervoor het meest geschikt is. Deze partij draagt zorg voor het beheer en onderhoud van de zwemlocatie zoals opgenomen in Afdeling 8.3. Gedeputeerde Staten wijzen daarvoor, naast de jaarlijkse aanwijzing van de zwemwateren, ook de verantwoordelijke partij aan. Als houder wordt degene aangewezen die gelegenheid biedt tot zwemmen of baden in een zwemlocatie, zijnde de exploitant van de zwemlocatie of degene die het feitelijk beheer voert (zoals Staatsbosbeheer). Als er geen sprake is van (commerciële) exploitatie of feitelijk beheer van de zwemlocatie wordt de gemeente aangewezen.
Dit artikel draagt Gedeputeerde Staten op om adviesorganen aan te wijzen. Voor de verschillende belangen, die bij de behandeling van de aanvraag, aan de orde komen, worden adviesorganen aangewezen. Om flexibel te kunnen opereren is er gekozen om de adviesorganen bij afzonderlijk besluit van GS aan te wijzen. Hiermee wordt voorkomen dat bij wijziging in adviesorganen een wijziging van de totale verordening in procedure moet worden gebracht.
Voor het aanpassen van de emissie(reductie)eisen is specifieke kennis vereist over de technische ontwikkelingen in de dierhouderij. Hierin wordt voorzien door de Commissie van deskundigen. De Commissie kan ook worden geraadpleegd in concrete gevallen. De term commissie impliceert, dat het gaat om meerdere personen, dus ten minste twee. Verder ligt de samenstelling van de commissie niet op voorhand vast. Zij is mede afhankelijk van de aard van de vraagstelling die zich voordoet. Gedeputeerde staten stellen de commissie van deskundigen in op grond van dit artikel.
Vanwege het bepalen van de effectiviteit van het stellen van regels, is een algemene monitoringsverplichting opgenomen om eens per bestuursperiode verslag te doen over de effectiviteit van de verordening.
Dit artikel bevat een verplichting voor Gedeputeerde Staten om jaarlijks verslag te doen van de ontwikkeling van de N-depositie op Natura 2000 gebieden. De verslaggeving door Gedeputeerde Staten is onderdeel van de monitoring. Aan de hand van de verslagen kan worden beoordeeld of de beleidsdoelstelling met betrekking tot de emissie/depositiereductie naar verwachting verloopt, dan wel of er tijdelijk of structureel afwijkingen van de verwachtingen zijn, en zo ja, wat daarvan dan de oorzaken zijn. Deze beleidseffectanalyse kan aanleiding zijn tot aanpassingen in de verordening, dan wel (nieuw) flankerend beleid (hand-aan-de-kraan-principe). De aanpassingen kunnen zowel het instrumentarium betreffen, maar ook het tempo waarin de doelstellingen gerealiseerd moeten worden, of in het uiterste geval de doelstellingen zelf.
Dit artikel regelt de verantwoording van de besteding van het provinciale compensatiefonds.
Uitwerken, bevindingen Brabant Advies.
In de provincie Noord-Brabant is één faunabeheereenheid en het werkgebied van deze faunabeheereenheid is de provincie Noord-Brabant. Met de faunabeheereenheid in dit artikel wordt de Stichting Faunabeheereenheid Noord-Brabant bedoeld.
Opgrond van de Omgevingswet kunnen Provinciale Staten eisen stellen aan deFaunabeheereenheid en daarmee ook aan de samenstelling van het bestuur van deFaunabeheereenheid. De regeling uit de Interim Omgevingsverordening (envoorheen de Verordening natuurbescherming) is beleidsneutraal overgenomen indeze verordening. Op basis van artikel 6.1, tweede lid, van hetOmgevingsbesluit moeten maatschappelijke organisaties, die het doel van eenduurzaam beheer van dierpopulaties behartigen, vertegenwoordigd zijn in hetbestuur. De samenstelling van het bestuur is een primaire verantwoordelijkheidvan de Faunabeheereenheid. Daarom is in de verordening opgenomen datGedeputeerde Staten moeten instemmen met de maatschappelijke organisaties diein het bestuur vertegenwoordigd worden, maar schrijft de verordening niet voor welkemaatschappelijke organisaties dat moeten zijn.
Een onafhankelijk voorzitter van de faunabeheereenheid wordt van belang geacht gezien de mogelijk tegenstrijdige belangen van de verschillende in het bestuur deelnemende partijen. Middels de in dit artikel opgenomen verplichting om een bestuursreglement op te stellen, dat de instemming behoeft van Gedeputeerde Staten, wordt voldoende geborgd dat de taken welke de faunabeheereenheid ten behoeve van de provincie Noord-Brabant uitvoert op een professionele en zorgvuldige wijze worden uitgevoerd.
De faunabeheereenheid heeft, naast het opstellen en vaststellen van een faunabeheerplan, eveneens de taak om de uitvoering van dit faunabeheerplan te coördineren. De faunabeheereenheid moet de aan haar verleende ontheffingen ook uitvoeren of wildbeheereenheden of jachtaktehouders machtigen om van de ontheffingen gebruik te maken. Voorts dient de faunabeheereenheid Gedeputeerde Staten te informeren over de uitvoering van het faunabeheerplan. Vanuit die coördinerende, registrerende en uitvoerende rol speelt de faunabeheereenheid een belangrijke rol in het faciliteren van de uitvoering van populatiebeheer en het bestrijden van schade aan landbouwgewassen, vee, bossen, bedrijfsmatige visserij en wateren of schade aan de fauna, dan wel het voorkomen van het ontstaan van dergelijke schade.
De wildbeheereenheden kunnen op verzoek van de faunabeheereenheid de activiteiten op het gebied van jacht, populatiebeheer en schadebestrijding coördineren.
Daarnaast is de faunabeheereenheid verantwoordelijk om haar eigen achterban, bestaande uit jachthouders en grondgebruikers, maar ook maatschappelijke belangenorganisaties die zitting hebben in het bestuur van de faunabeheereenheid, op voldoende en transparante wijze te informeren over haar taken en verantwoordelijkheden en de wijze waarop de faunabeheereenheid deze uitvoert.
Naast de taken en verantwoordelijkheden die aan de faunabeheereenheid op grond van de wet en deze verordening zijn toegekend kunnen Gedeputeerde Staten extra uitvoerende taken bij de faunabeheereenheid neerleggen. Het gaat daarbij nadrukkelijk alleen om uitvoerende taken die een relatie hebben met het faunabeheer binnen de provincie Noord-Brabant. Deze mogelijkheid wordt expliciet benoemd om -in geval van onvoorziene taken of problemen- de bestrijding van schade of overlast door in het wild levende diersoorten, deze situaties met voldoende snelheid en effectiviteit te kunnen aanpakken.
Gelet op de samenhangende aanpak van populatiebeheer, schadebestrijding en de uitoefening van de jacht waarin het faunabeheerplan voorziet, is het van belang dat het faunabeheerplan voor verschillende jaren geldig is. Daarom is bepaald dat faunabeheerplan een maximale geldigheidsduur heeft van 6 jaar. Hiermee wordt aangesloten op de looptijd van andere planperioden, zoals Natura 2000-beheerplannen, zodat het faunabeheerplan hierop afgestemd kan worden. De faunabeheereenheid kan het faunabeheerplan ook tussentijds wijzigen, bijvoorbeeld als ontwikkelingen in dierenpopulaties of ontwikkelingen in schade daarvoor aanleiding geven.
Deze minimale oppervlakte eis heeft als reden dat er voor een oppervlakte kleiner dan 5.000 hectare geen bestendige beheermaatregelen ten aanzien van in het wild levende soorten kunnen worden getroffen. Uitgangspunt van het systeem van faunabeheer is dat er in een bepaald gebied gedurende een langere periode integraal beheer wordt gevoerd. Om dat te bereiken moet het faunabeheerplan gelden voor een deel van het werkgebied van de faunabeheereenheid dat groot genoeg is om een verantwoord en duurzaam faunabeheer te kunnen voeren in samenhang met schadebestrijding en de uitoefening van de jacht.
Daarnaastis bepaald dat een faunabeheerplan in situaties als bedoeld in artikel 6.2,vierde lid, van het Omgevingsbesluit ook betrekking kan hebben op gebieden diebuiten de provincie Noord-Brabant zijn gelegen. Het gaat daarbij om situatieswaarin specifiek door de minister aangewezen diersoorten een zodanige omvangvan leefgebieden hebben dat die over de grenzen van de provincie kunnen liggen.Naar verwachting zal dit vooral gaan om grote wilde inheemse hoefdieren.
Het faunabeheerplan heeft ingevolge de Omgevingswet een brede functie en heeft betrekking op populatiebeheer, schadebestrijding en de uitoefening van de jacht. Onder regie van de faunabeheereenheid worden deze inspanningen bij het opstellen van het faunabeheerplan op elkaar afgestemd.
Dit artikel bevat aanvullende eisen voor het faunaplan met betrekking tot populatiebeheer.
Dit artikel bevat aanvullende eisen voor het faunabeheerplan voor de schadesoorten waarvoor vrijstelling geldt.
Dit artikel bevat aanvullende eisen voor het faunabeheerplan voor schadebestrijding waarvoor ontheffing is verleend.
Opgrond van de Omgevingswet is het Faunabeheerplan van de Faunabeheereenheidgericht op het duurzaam beheer van populaties van in het wild levende dieren,de bestrijding van schadeveroorzakende dieren door grondgebruikers en deuitoefening van de jacht.
Opgrond van artikel 8.1, derde lid, van de Omgevingswet stellen ProvincialeStaten eisen aan het Faunabeheerplan. Het Faunabeheerplan behoeft vervolgensnog de goedkeuring van Gedeputeerde Staten. Op basis van deze verordening moetde wijze waarop populatiebeheer, schadebestrijding en de uitoefening van dejacht samenhangen, in het Faunabeheerplan beschreven worden.
Tenaanzien van de jacht op de door het rijk aangewezen vijf wildsoorten [1], volgtals maatstaf uit de Omgevingswet dat het Faunabeheerplan de ruimte moet biedenaan de jachthouder om invulling te geven aan zijn verplichting om een redelijkewildstand op zijn jachtveld te handhaven of te bereiken. Blijkens deparlementaire behandeling van de wet, reiken de bevoegdheden van ProvincialeStaten daarom niet zover dat Provinciale Staten het recht van de jachthouder ophet uitoefenen van de jacht vergaand kunnen beperken of ontzeggen. In dezeverordening worden de rechten van de jachthouder niet ingeperkt of ontzegd,maar is wel een richting gegeven aan de beschrijving die in het Faunabeheerplanopgenomen dient te worden. Hierbij geldt, specifiek ten aanzien van de jacht,een verbijzondering van de verplichting dat in het Faunabeheerplan de samenhangtussen populatiebeheer, schadebestrijding en de uitoefening van de jachtbeschreven moet worden. Deze verbijzondering houdt in dat in het Faunabeheerplaneen beschrijving opgenomen moet worden van de maatschappelijke belangen, dieworden gediend met de uitoefening van de jacht. Hiermee voorziet hetFaunabeheerplan in de gewenste maatschappelijke inbedding van de jacht in hetFaunabeheerplan, in samenhang met populatiebeheer en schadebestrijding.
Er zijn ook een aantal eisen opgenomen die een concretisering inhouden van de wettelijke plicht van de jachthouder om een redelijke wildstand in zijn jachtveld te handhaven of te bereiken. Bij een redelijke wildstand in een jachtveld veroorzaakt de wildsoort geen of geringe schade en is de duurzame instandhouding van de wildsoort niet in het geding. De jachthouder moet, met inachtneming van het faunabeheerplan, bepalen wat in zijn jachtveld nodig is om een redelijke wildstand te handhaven. De concretisering houdt in dat het Faunabeheerplan een omschrijving van de redelijke wildstand moet bevatten en een beschrijving van de maatregelen die door jachthouders worden getroffen om de redelijke wildstand te handhaven.
Samengevat mogen de aanvullende eisen aan het Faunabeheerplan voor het onderdeel jacht, niet leiden tot een beperking van de mogelijkheden voor de jachthouder om gebruik te maken van het jachtrecht.
Het faunabeheerplan moet aan de volgende voorwaarden voldoen:
[1]De vijf aangewezen wildsoorten zijn: haas, konijn, wilde eend, fazant en houtduif
De coördinatie van de uitvoering van het Faunabeheerplan in de gehele provincie, ligt bij de Faunabeheereenheid. De uitvoering van handelingen, op basis van een goedgekeurd faunabeheerplan, ligt bij de Wildbeheereenheden. Dit betekent dat Wildbeheereenheden de handelingen van hun leden coördineren.
In deze verordening zijn eisen gesteld aan de omvang van de Wildbeheereenheden, de statuten, tellingen en de informatieverstrekking.
De werkgebieden van de wildbeheereenheden dienen van voldoende omvang te zijn voor een effectieve invulling van de werkzaamheden. Wanneer de werkgebieden van de wildbeheereenheden te klein zijn, dan zal de uitvoering van het beheer onvoldoende samenhangend zijn en onvoldoende kunnen worden gecoördineerd. Daarom is gekozen voor een aanpak waarbij de wildbeheereenheden van voldoende omvang zijn (minimaal 5000 ha) om planmatig en duurzaam faunabeheer te kunnen uitvoeren.
Voor een goede uitwerking van het provinciale faunabeleid en een controleerbaar faunabeheer wordt het niet wenselijk geacht dat een wildbeheereenheid provinciegrens overstijgend is omdat een wildbeheereenheid dan met verschillende provinciale kaders moet werken.
Wildbeheereenhedenzijn opgericht ten tijde van de Jachtwet. De Omgevingswet (voorheen: de Wetnatuurbescherming), beoogt dat de wildbeheereenheden een belangrijkere enstevigere rol hebben in het faunabeheer in de regio. Daarbij wordtvoorgeschreven dat een wildbeheereenheid de rechtsvorm van een verenigingheeft.
Ook stelt de wet de voorwaarde dat jachthouders met een jachtakte zich met anderen organiseren in een wildbeheereenheid ter uitvoering van het door de faunabeheereenheid vastgestelde faunabeheerplan en om te bevorderen dat een duurzaam beheer van populaties van in het wild levende dieren, bestrijding van schadeveroorzakende dieren en jacht worden uitgevoerd in samenwerking met en ten dienste van grondgebruikers of terreinbeheerders.
Inzakehet lidmaatschap van de wildbeheereenheden volgt uit artikel 8.2, eerste lid,van de Omgevingswet dat jachthouders met een jachtakte zich dienen teorganiseren binnen de wildbeheereenheid waar de gronden van de jachthoudergelegen zijn. Hieruit volgt dat in elk geval deze jacht(akte)houders zonderonnodige beperkingen lid moeten kunnen worden van de betreffendewildbeheereenheid of wildbeheereenheden. Het is dan ook ongewenst datjachtaktehouders, als zij een verzoek doen om lid te worden van eenwildbeheereenheid, dit lidmaatschap zonder goede gronden wordt geweigerd of dater onderscheid wordt gemaakt in voorwaarden waaraan een lidmaatschap moetvoldoen. Daarbij is het uiteraard wel toegestaan dat aan een lidmaatschap vande vereniging eisen of voorwaarden worden gesteld om ook daadwerkelijk binnenverenigingsverband mee te werken aan activiteiten die noodzakelijk zijn voor deuitvoering van een faunabeheerplan en waarbij de inzet van het betreffende lidgewenst is. Hierbij kan worden gedacht aan de voorwaarde dat van de leden inelk geval verwacht wordt dat zij binnen redelijke kaders en inzet deelnemen aande door de wildbeheereenheid georganiseerde (trend)tellingen.
In het faunabeheerplan is geregeld welke gegevens verzameld dienen te worden ter onderbouwing van ontheffingen, of vrijstellingen voor het faunabeheer en de jacht. Deze gegevens worden voor een belangrijk deel verzameld door de wildbeheereenheden en hun leden. Om de verantwoordelijkheid hiervan neer te leggen bij de organisatie die deze gegevens verzameld krijgt de wildbeheereenheid hierin een coördinerende taak.
De faunabeheereenheid heeft de taak tot het opstellen en vaststellen van een faunabeheerplan. Alvorens een faunabeheerplan vast te stellen hoort de faunabeheereenheid de binnen haar werkgebied werkzame wildbeheereenheden over de inhoud van het plan. Dit houdt in dat ook een wildbeheereenheid zelfstandig kennis en data moet verzamelen over de fauna in haar werkgebied waarop het faunabeheerplan betrekking heeft.
Daarnaast wordt van de faunabeheereenheid verwacht dat zij jaarlijks verslag uitbrengt over de uitvoering van het faunabeheerplan. Voor de aanlevering van de noodzakelijke of gewenste informatie is de faunabeheereenheid afhankelijk van de door jachtaktehouders of jachthouders aangeleverde informatie. Het is aan de wildbeheereenheden om deze informatie van de aangesloten leden te verzamelen of ervoor te zorgen dat deze informatie beschikbaar wordt gesteld via (geautomatiseerde) registraties.
Daarnaast is het aan de wildbeheereenheden om haar leden te informeren over toegestane handelingen en geldende regelgeving in haar eigen gebied. Dit voor zover deze informatie niet direct door of namens de faunabeheereenheid aan de individuele en aangesloten leden kan worden verstrekt. Deze regels zijn nadrukkelijk in de verordening opgenomen om te borgen dat de individuele jachtaktehouders binnen het werkgebied van de wildbeheereenheid altijd op de hoogte kunnen zijn van nieuwe ontwikkelingen en regels en dat daarmee wordt voorkomen dat de aangesloten jachtaktehouders onbedoeld in strijd handelen met geldende vrijstellingen, opdrachten, ontheffingen en/of een vastgesteld faunabeheerplan.
Vaarwegbeheer is de overheidszorg gericht op deinstandhouding, bruikbaarheid en bescherming van een vaarweg en bijbehorendewerken of de infrastructuur ten behoeve van de scheepvaart. De beheerder heeftals taak ervoor te zorgen dat de betreffende waterstaatsobjecten blijvenbeantwoorden aan de specifieke doelstellingen en eisen die de scheepvaartstelt.
Vaarwegbeheer is de aanleg en instandhouding van de infrastructuur ten behoeve van de scheepvaart. De beheerder heeft als taak ervoor te zorgen dat de betreffende waterstaatsobjecten blijven beantwoorden aan de specifieke doelstellingen en eisen vanuit de scheepvaart. Het beheer als vaarweg maakt begripsmatig onderdeel uit van het watersysteembeheer; het betreft hier het vervullen van een maatschappelijke (verkeers-)functie door het watersysteem.
De wet geeft de provincie de opdracht het vaarwegbeheerdoor andere lichamen dan het Rijk of de waterschappen vast te leggen in de verordening,door aanwijzing van die beheerders. De wetgever beoogt hierbij nadrukkelijk deautonomie van gemeenten te respecteren. Voor de vraag wie vaarwegbeheerder isvan vaarwegen waar geen boven lokaal beroepsgoederenvervoer plaatsvindt wordtaangesloten bij het subsidiariteitsbeginsel uit de Omgevingswet. Van vaarwegenwaar wel boven lokaal beroepsgoederenvervoer plaatsvindt is de provincie vaarwegbeheerder.Waterschap Brabantse Delta voert deze taak voor de provincie in medebewind uit. Dekosten daarvan worden vergoed op basis van een overeenkomst tussen de provincieen het waterschap.
Voor de overige vaarwegen geldt dat diverse gemeenten formeel worden aangewezen alsvaarwegbeheerder voor kanalen en (jacht)havens. De beheerder heeft hier alstaak ervoor te zorgen dat de betreffende waterstaatsobjecten blijvenbeantwoorden aan de specifieke doelstellingen en eisen vanuit de recreatiescheepvaart(BRTN klassering). Voor de overige, niet genoemde wateren is het uitgangspunt dat hetvaarwegbeheer het normale watersysteembeheer niet te boven gaat. Hetvaarwegbeheer voor deze overige wateren lift mee met het watersysteembeheerdoor de waterschappen. Het is dan ook niet nodig voor deze wateren explicieteen vaarwegbeheerder aan te wijzen of een functie 'scheepvaart' toe te kennen.Een vergoeding van kosten aan de waterschappen is niet aan de orde omdat ergeen sprake is van bovenwaterschappelijke belangen.
De volgende vaarwegen en havens betreffen provinciale vaarwegen in beheer van de provincie:
Mark, Mark-Vlietkanaal, Dintel, Roode Vaart, Roosendaalsche en Steenbergse vliet, inclusief de Steenbergse en Heense haven en het Oude Maasje.
De volgende vaarwegen en havens worden toebedeeld aan de betreffende gemeente, voor zover gelegen binnen Stedelijk gebied:
a. gemeente Breda: het deel van de Mark bovenstrooms van de Singel tot aan hectometerpaal 0,0 en de overige wateren in Breda, inclusief de Krouwelaar, Belcrum en de Nieuwe Haven;
b. gemeente Eindhoven: Eindhovens Kanaal en het Beatrixkanaal;
c. gemeente Halderberge: Jachthaven Oudenbosch;
d. gemeente Helmond: Oude Zuid-Willemsvaart, inclusief insteekhaven;
e. gemeente 's-Hertogenbosch: Industriehaven 's-Hertogenbosch, Aa, Dommel, Singelgracht, Traverse 's- Hertogenbosch en de overige wateren in 's-Hertogenbosch;
f. gemeente Moerdijk: Leeman, Nolleke Sas;
g. gemeente Oss: Industriehaven Oss, inclusief de Burgemeester Jansenhaven en Burgemeester vanVeldhuizenhaven, Burgemeester Deelenkanaal;
h. gemeente Roosendaal: Schipbeek, Halsegat, Oude Haven;
i. gemeente Waalwijk: Kerkvaart, Capelsche Haven, Binnen- en Buitenhaven.
Gedeputeerde staten wijzen in overeenstemming met de waterbeheerders binnen de provincie jaarlijks op grond van artikel 3.2 van het Besluit kwaliteit leefomgeving zwemlocaties aan in Noord-Brabant. Omwille van het groot aantal zwemmers dat er structureel zwemt, wordt op deze locaties voorzien in een zeker mate van hygiëne en veiligheid voor de zwemmers. Artikel 3.5 van het Besluit kwaliteit leefomgeving draagt Gedeputeerde Staten op om voor aanvang van het zwemseizoen op de aangewezen locaties een veiligheidsonderzoek uit te (laten) voeren. Artikel 3.6 draagt aan waterbeheerders op om een zwemwaterprofiel op te stellen, zoals bedoeld in artikel 6 van de zwemwaterrichtlijn, en deze te actualiseren in overeenstemming met bijlage III bij de zwemwaterrichtlijn. Uit het veiligheidsonderzoek en het zwemwaterprofiel volgen maatregelen en aanbevelingen voor het (dagelijks) beheer en onderhoud van de locatie. Ten einde de hygiëne en veiligheid van zwemmers te waarborgen dienen locatiehouders deze uit te (laten) voeren, voor zover dit redelijkerwijs van hen verwacht mag worden. Het gaat hier om verplichtingen die houders van zwemlocaties ook al hadden voor de inwerkingtreding van de Omgevingswet op basis van de Wet Hygiëne en Veiligheid badinrichtingen en de bijbehorende uitvoeringsregelgeving.
Maatregelen en aanbevelingen die in de veiligheidsonderzoeken en zwemwaterprofielen terugkomen en horen bij het (dagelijks) beheer en onderhoud zijn onder andere plaatsen en onderhouden van toiletten, plaatsen van prullenbakken en verwijderen van afval, het verwijderen van feces van vogels en huisdieren, het instellen van een hondenverbod, het instellen van een verbod om vogels te voeren, het egaliseren van de strandzone, het egaliseren van het talud, het verwijderen van wrakken, glas of grofvuil uit de zwemzone en het aanbrengen van drijflijnen en of andere markeringen om potentiele gevaren kenbaar te maken. Het dagelijkse onderzoek naar potentieel negatieve effecten op de hygiëne en veiligheid betreft visuele inspectie van het strand en de zwemzone op de aanwezigheid van blauwalgen, waterplanten (macrofyten) waar zwemmers in verstrikt kunnen raken, ratten, glas en ander afval, dode dieren en dergelijke. Ook zwemwaterverontreiniging zoals teerachtige residuen, glas, plastic, rubber of ander afval worden gemonitord en zo nodig worden maatregelen getroffen waaronder ook het informeren van de waterbeheerder en gedeputeerde staten. Wanneer bevindingen niet kunnen worden opgelost met een (bron) maatregel, omdat dit door betrokken partijen als te kostbaar of te weinig effectief wordt gezien, wordt door gedeputeerde staten het risico gecommuniceerd met het publiek via het zwemwaterinformatiebord en zwemwater.nl. Als de hygiëne of veiligheid daartoe aanleiding geeft, kunnen Gedeputeerde Staten op grond van artikel 2.38 Omgevingswet ook een negatief zwemadvies of zwemverbod instellen. Van een 'ongewoon voorval' bij het gelegenheid bieden tot zwemmen of baden is onder meer sprake bij een geval van (bijna)verdrinking. Aangesloten wordt bij de toelichting op artikel 15.11 Bal, waarin verdrinking en ernstig letsel als voorbeelden van ongewone voorvallen bij het gelegenheid bieden tot zwemmen of baden in een badwaterbassin worden genoemd.
Onder de Wet hygiëne en veiligheid badinrichtingen en zwemgelegenheden waren badhouders ingevolge artikel 10a van de wet en artikel 10 van het Besluit hygiëne en veiligheid badinrichtingen en zwemgelegenheden verplicht om periodiek de resultaten van laboratoriumonderzoek van het zwem- of badwater aan Gedeputeerde Staten te verstrekken. In 2019 heeft de provincie Noord-Brabant hiervoor een online systeem beschikbaar gesteld, ZIN (Zwemwaterkwaliteit in Noord-Brabant). De badhouders kunnen hierin de onderzoeksresultaten met een elektronisch formulier invoeren.
Onder de Omgevingswet is degene die gelegenheid biedt tot zwemmen of baden in een badwaterbassin op grond van respectievelijk de artikelen 15.27, 15.43 en 15.60 van het Besluit activiteiten leefomgeving verplicht om de resultaten van periodieke laboratoriumonderzoeken van het badwater aan Gedeputeerde Staten te verstrekken. Op grond van artikel 14.1, tweede lid, van het Omgevingsbesluit kunnen Gedeputeerde Staten bij verordening de wijze voorschrijven waarop deze gegevensverstrekking moet plaatsvinden. Gedeputeerde Staten willen het gebruik van ZIN voortzetten en voorschrijven omdat het systeem goede en snelle gegevensverwerking mogelijk maakt, tegen veel lagere kosten dan wanneer handmatig alle laboratoriumresultaten verwerkt zouden moeten worden. Dit komt het toezicht op de veiligheid en hygiëne voor gebruikers van badwaterbassins ten goede.
Gedeputeerde Staten stellen voornoemde voorziening ter beschikking.
Het beschikbaar stellen van informatie over tijdelijke vergunningen is nodig zodat inwoners beschikken over informatie tot wanneer een tijdelijke activiteit is toegestaan.
Ook vanuit de toepassing van deze verordening en ons toezicht op de naleving daarvan is het nodig dat wij kunnen beschikken over die informatie, bijvoorbeeld vanwege de instructieregels die zijn opgenomen in afdeling 5.4 Duurzame energie.
De gemeente bepaalt hoe zij deze informatie ter beschikking stelt, zolang dit via een openbare voorziening plaatsvindt zoals bijvoorbeeld de gemeentelijke site.
In de waterstaatkundige rapportage komen o.a. de actuele status en de relatie met de legger. Bij de inhoud van de veiligheidsrapportage wordt aansluiting gezocht bij de jaarlijkse veiligheidsrapportages die de waterschappen toch al maken voor hun primaire waterkeringen. Het gaat naast de voortgang en vooruitblik rondom toetsing en verbetering ook over: inspectie, beheer en onderhoud, vergunningverlening, toezicht en handhaving, gegevensbeheer en eventuele bediening waterkerende kunstwerken.
De rapportage vindt elke 3 jaar plaats. Als er echter door het waterschap een toetsing heeft plaatsgevonden is het de bedoeling dat de provincie daar binnen een jaar over wordt geïnformeerd en niet pas na 3 jaar.
Uit artikel 20.14 van de Omgevingswet volgt dat de verordening regels kan bevatten over het periodiek door de beheerder meten en beoordelen van de mate van verwezenlijking van de in deze verordening neergelegde normen met betrekking tot de waterkering. De resultaten van de beoordeling van het watersysteem en de bevindingen bij de beoordeling worden door de beheerder vervat in een verslag, dat wordt toegezonden aan Gedeputeerde Staten.
Uit artikel 20.14 van de Omgevingswet volgt dat de verordening regels kan bevatten over het periodiek door de beheerder meten en beoordelen van de mate van verwezenlijking van de in deze verordening neergelegde opgave om aan de omgevingswaarde met betrekking tot wateroverlast te voldoen. De resultaten van de beoordeling van het watersysteem en de bevindingen bij de beoordeling worden door de beheerder vervat in een verslag, dat wordt toegezonden aan Gedeputeerde Staten.
Hetjaarlijks voortgangsoverleg per individueel waterschap over de realisatie vanhet beheerprogramma vindt plaats aan de hand van de jaarlijkse toezending vaneen voortgangsrapportage.
Bij uitzonderlijke situaties zijn Gedeputeerde Staten (in spoedeisende gevallen, de Commissaris van de Koning) op grond van afdeling 19.4 Omgevingswet bevoegd aanwijzingen te geven, dan wel in de plaats te treden van het waterschapsbestuur. Om goed voorbereid te zijn op deze wettelijke toezichtstaak en doeltreffend op te kunnen treden is noodzakelijk dat Gedeputeerde Staten voor aanvang van het hoogwaterseizoen beschikken over actuele informatie over de tekortkomingen in het stelsel van keringen, en de maatregelen die worden genomen bij dreigend gevaar. De datum van 1 oktober is gekozen, omdat dan het hoogwaterseizoen start. Er gelden geen vormvereisten, zodat kan worden aangesloten bij reeds bestaande documenten (zoals bijvoorbeeld een calamiteitenplan) waarin het waterschap deze informatie al heeft vastgelegd.
Het grondwaterregister is nodig vanwege een doelmatig grondwaterbeheer en heeft primair tot doel inzicht te verschaffen in de mate waarin grondwater wordt onttrokken en water wordt geïnfiltreerd. Dat inzicht is nodig in verband met het opstellen van het provinciaal waterplan. Een tweede oogmerk voor het bijhouden van een register is de controle op naleving van de vergunning. Tot slot is er een relatie met de registratie voor de grondwaterheffing.
De inrichting van het grondwaterregister is niet expliciet geregeld in de wet, maar er wordt wel naar verwezen in artikel 13.4b lid 1 onder c Omgevingswet. Dit houdt in dat de provincie bevoegd is daarin zelf bij of krachtens verordening te voorzien. Een betrouwbaar grondwaterregister is belangrijk, zowel voor beleidsinhoudelijke beslissingen door provincie en waterschap (zoals belangenafweging bij vergunningen) als voor de provinciale grondwaterheffing.
Ambtshalve inschrijving in grondwaterregister
De ambtshalve inschrijving in het openbaar register met terugwerkende kracht tot de datum, waarop de onttrekking is aangevangen, is noodzakelijk in verband met het overzicht over de onttrekkingen die onder de provinciale bevoegdheid vallen. Voorts is er een relatie met de registratie voor de grondwaterheffing.
In dit artikel is een algemene bepaling opgenomen die overgangsrecht bevat voor alle besluiten die zijn genomen op grond van de verordeningen die bij de vaststelling van deze verordening worden ingetrokken.
Dit betreft onder andere verleende vergunningen en ontheffingen. Deze blijven hun gelding behouden en het recht blijft van toepassing dat ten tijde van het nemen van het besluit van toepassing was.
Dit betekent dat voorschriften die zijn opgenomen in een vergunning gebaseerd op regels in een provinciale verordening, die inmiddels is ingetrokken, blijven gelden ook als op grond van deze verordening inmiddels andere (vaak lichtere) eisen gelden. In een dergelijk geval gaan de nieuwe voorwaarden uit deze verordening eerst gelden als op verzoek van het bedrijf de vergunning of maatwerkvoorschriften zijn aangepast. Hier is voor gekozen om zo optimale duidelijkheid te scheppen welke regelstelsel van toepassing is.
Dit artikel is van toepassing op alle besluiten die op grond van de ingetrokken verordeningen zijn genomen. Het gaat dus ook om de instemming met een nazorgplan bodemsanering of de instemming van het bestuursreglement, bedoeld in Artikel 8.2 Bestuurssamenstelling.
Dit artikel bevat een algemene bepaling op grond waarvan activiteiten en handelingen die rechtmatig worden uitgeoefend, kunnen worden voortgezet onder toepassing van de voorschriften en beperkingen die daaraan zijn gesteld. Hiermee wordt geregeld dat die activiteiten aanwezig en in werking mogen blijven zonder dat daaraan extra voorschriften worden verbonden.
Meldingen die zijn gedaan gebaseerd op een ingetrokken verordening blijven hun gelding behouden en het recht blijft van toepassing dat ten tijde van de melding van toepassing was.
Het overgangsrecht in artikel 10.4 voor de dieptebeperking voor gesloten bodemenergiesystemen is opgenomen om te voorkomen dat er onevenredige vertraging of kostenverhoging optreedt bij bouwprojecten (nieuwbouw of renovatie) die al in een vergevorderd stadium waren op het moment van besluitvorming over de Omgevingsverordening. Deze projecten kunnen niet zonder consequenties omschakelen naar een andere manier van duurzame warmtevoorziening. Het overgangsrecht houdt in dat de dieptebeperking voor gesloten bodemenergiesystemen in artikel 3.13 niet geldt tot 1 juli 2024.
De projecten waarvoor het overgangsrecht geldt, zijn op de kaart begrensd door deze op te nemen als locatie Overgangsrecht gesloten bodemenergiesysteem. Daarnaast is hieronder een projectenlijst opgenomen.
De bouwprojecten zijn geselecteerd op grond van door GS vastgestelde criteria wanneer sprake is van onevenredige vertraging of kostenverhoging bij bouwprojecten. Alleen op bouwprojecten die aan alle criteria voldoen, is het overgangsrecht van toepassing. De criteria zijn:
Gemeenten zijn in de gelegenheid gesteld om tot 1 augustus 2022 bouwprojecten aan te melden die voldoen aan bovenstaande criteria. Na beoordeling zijn de bouwprojecten die aan de criteria voldoen op deze lijst geplaatst.
Voor nieuwe projecten en projecten waarvoor de plannen nog zijn aan te passen, gelden de nieuwe regels, en zijn gesloten bodemenergiesystemen alleen toegestaan boven de beschermende kleilaag, dus tot de maximaal toegestane boordiepte in Bijlage IX.
Het overgangsrechtvoor Ontheffingen en meldingen voor Voormalige Stortplaatsen dat tegelijkertijdingaat met de inwerkintreding van de Omgevingsverordening, houdt in dat vooraangevraagde en bestaande ontheffingen en meldingen tijdelijk nog het ouderegime van de artikelen 2.35 en 2.37 van de Interim omgevingsverordening Noord-Brabant toepassing is, waarbij GedeputeerdeStaten verantwoordelijk blijft voor toezicht en handhaving enprocedureafwikkeling. Dit naar analogie met het overgangsrecht voor de WetBodembescherming.
Gedeputeerde Staten blijven bevoegd gezag voor reeds in gang gezetten bodemsaneringen en spoedsaneringen. Gelet daarop is overgangsrecht noodzaak.
Dit artikel regelt de status van aanvragen om een Nbw-vergunning, bouwvergunning, milieuvergunning en meldingen in het kader van de Wm (melding op grond van artikel 8.19 Wm) uit het verleden, die in behandeling waren op 25 mei 2010, het moment van inwerkingtreding van de Verordening stikstof en Natrura2000. Voor bedrijven die in de maanden vóór de inwerkingtreding van de Verordening stikstof en Natura 2000 Noord-Brabant bezig waren om een nieuwe stal te realiseren is destijds een overgangsregeling opgenomen. Deze bepaling is gehandhaafd met als aanvulling dat als er inmiddels beschikt is op de aanvraag, deze beschikking leidend is.
Eerste lid
Om bij handhaving op te kunnen treden op basis van de eisen die werden gesteld aan huisvestingssystemen op het moment dat een overtreding plaatsvond, wordt in dit artikel verwezen naar de Verordening natuurbescherming Noord-Brabant, de Verordening stikstof en Natura 2000 Noord-Brabant 2013 en de Verordening stikstof en Natura 2000 Noord-Brabant zoals die op een bepaald moment geldt of gold. In bijlage 1 Overzicht eisen huisvestingssystemen van deze toelichting is opgenomen (welke versie van) welke verordening in welke periode van kracht was, zodat daaruit voor eenieder is af te leiden waartoe hij verplicht is.
Tweede lid
Tot 8 juli 2017 kende de voormalige Verordening natuurbescherming de mogelijkheid van intern salderen bij het realiseren van nieuwe stallen. Sinds de wijziging van 8 juli 2017 moet een nieuwe stal nu in zijn geheel voldoen aan bijlage 2 van de verordening, waar voorheen de nieuwe stal gemiddeld moest voldoen aan de bijlage. Het alsnog aanpassen van de plannen van lopende aanvragen brengt extra kosten met zich mee. Daarom is een overgangsbepaling opgenomen voor aanvragen, die al zijn ingediend op het moment van inwerkingtreding van de wijziging op 19 juli 2017. Voor deze aanvragen blijft de oude bepaling van artikel 1.4, eerste lid Vnb gelden: de nieuwe stal dient gemiddeld te voldoen aan bijlage 2.
In dit artikel is nadrukkelijk bepaald dat bestaande, rechtmatige gebruiksactiviteiten worden gerespecteerd en kunnen worden voortgezet. Ook niet benutte toedeling van functies en gebruiksactiviteiten die in het vigerende omgevingsplan zijn toebedeeld, worden met deze bepaling gerespecteerd.
Een bestaande toebedeelde functie of gebruiksactiviteit is datgene wat op grond van het vigerende bestemmingsplan 'bestaand' is. Op grond van vaste jurisprudentie betekent 'bestaand' datgene wat rechtstreeks op grond van het omgevingsplan is toegelaten zonder toepassing van flexibiliteitsbepalingen.
Twee bepalingen vragen nadere toelichting:
Deze verordening kent geen overgangsrecht voor bestemmingsplannen die nog op grond van de Wet ruimtelijke ordening, voor de inwerkingtreding van deze verordening in procedure zijn gebracht. De wet kent daarvoor reeds overgangsrecht: voor die plannen blijft het recht gelden, dat gold ten tijde van de tervisielegging van het ontwerp bestemmingsplan.
Voor alle overige plannen geldt dat die onder de Omgevingswet en het regiem van deze omgevingsverordening moeten worden vastgesteld. Deze verordening bevat voor het overgrote deel geen zwaarder rechtsregiem voor omgevingsplannen dan de Interim omgevingsverordening die voorheen gold. Waar nieuwe regels in deze verordening zijn opgenomen, bieden die meer ruimte voor ontwikkeling of geldt dat wordt voorgesteld om voor dat onderwerp voorbeschermingsregels op te nemen in het tijdelijke regeldeel van het omgevingsplan (grondwaterverontreiniging).
Gelet op de bepalingen van de Omgevingswet waarin gemeenten tot 2029 de tijd krijgen om de bestaande plannen om te zetten naar het omgevingsplan, is er verder voor gekozen om geen wettelijke termijn op te nemen waarbinnen de instructieregels in het omgevingsplan verwerkt moeten zijn. De instructieregels hoeven pas verwerkt te worden bij het eerstvolgende besluit tot vaststelling van het omgevingsplan of bij ene gefaseerde totstandkoming de wijziging van het omgevingsplan voor een onderwerp waarop de instructieregels van toepassing zijn. Dit ontlast gemeenten bij de noodzakelijke aanpassingen die vanwege de Omgevingswet in gang gezet moeten worden.
In deze Omgevingsverordening zijn ten opzichte van de Interim omgevingsverordening enkele wijzigingen doorgevoerd. Indien nodig is voor plannen die voldoen aan de oude regeling in de Interim omgevingsverordening overgangsrecht opgenomen.
Overgangsrecht Ruimte voor ruimte
Voor individuele deelnemers aan de ruimte voor ruimteregeling is overgangsrecht opgenomen. De vanwege die regeling verrichte fysieke tegenprestatie in het versterken van omgevingskwaliteit (1000 m2 sloop van stallen en het inleveren van 3500 kg fosfaat) wordt geacht een voldoende fysieke tegenprestatie te zijn voor de toepassing van Artikel 5.14 Maatwerk met als doel omgevingskwaliteit. Het is wel nodig dat het leveren van die fysieke tegenprestatie kan worden aangetoond met informatie die door de provincie is verstrekt.
Overgangsbepaling stalderen
Voorsituaties waar in het verleden reeds sloop heeft plaatsgehad van opstallenvanwege een voorwaarde verbonden aan een door Gedeputeerde Staten verleendeontheffing, geldt een uitzondering op de stalderingsplicht. Er hoeft alleengestaldeerd te worden voor zover de toename van de oppervlakte dierenverblijfvoor hokdieren binnen het bouwperceel groter is dan destijds feitelijk isgesloopt vanwege de aan de ontheffing verbonden voorwaarde. Voor zover erfeitelijk dierenverblijf is gesloopt, hoeft dus geen toepassing gegeven teworden aan de stalderingsregeling. Voor zoverde toename van de oppervlakte dierenverblijf voor hokdieren meer bedraagt dandestijds is gesloopt, geldt de stalderingseis onverkort. Dus stel dat de veehouderdestijds 1000 m² heeft gesloopt en nu 5000 m² dierenverblijf voor hokdieren ingebruik wil nemen dan geldt de stalderingseis voor 4000 m². Dezebepaling geldt ook als de sanering en ontwikkeling in verschillendestalderingsgebieden plaatsvindt.
De bestaande verordening met betrekking tot de fysieke leefomgeving en de Verordening planschade worden ingetrokken.
Bij verwijzing naar deze verordening geldt dit als officiële benaming.